{अथैकोनषष्ट्यधिकशततमो ऽध्यायः}
विश्वास-प्रस्तुतिः
असंस्कृतादिशौचं
पुष्कर उवाच
संस्कृतस्यासंस्कृतस्य स्वर्गो मोक्षो हरिम्मृतेः ।
अस्थ्नाङ्गङ्गाम्भसि क्षेपात् प्रेतस्याभ्युदयो भवेत् ॥००१॥
मूलम्
असंस्कृतादिशौचं
पुष्कर उवाच
संस्कृतस्यासंस्कृतस्य स्वर्गो मोक्षो हरिम्मृतेः ।
अस्थ्नाङ्गङ्गाम्भसि क्षेपात् प्रेतस्याभ्युदयो भवेत् ॥००१॥
:न्
[[१४१]]
विश्वास-प्रस्तुतिः
गङ्गातोये नरस्यास्थि यावत्तावद्दिवि स्थतिः ।
आत्मनस्त्यागिनां नास्ति पतितानां तथा क्रिया ॥००२॥
मूलम्
गङ्गातोये नरस्यास्थि यावत्तावद्दिवि स्थतिः ।
आत्मनस्त्यागिनां नास्ति पतितानां तथा क्रिया ॥००२॥
विश्वास-प्रस्तुतिः
तेषामपि तथा गाङ्गे तोये ऽस्थ्नां पतनं हितं ।
तेषां दत्तं जलं चान्नं गगने तत् प्रलीयते ॥००३॥
मूलम्
तेषामपि तथा गाङ्गे तोये ऽस्थ्नां पतनं हितं ।
तेषां दत्तं जलं चान्नं गगने तत् प्रलीयते ॥००३॥
विश्वास-प्रस्तुतिः
अनुग्रहेण महता प्रेतस्य पतितस्य च ।
नारायणबलिः कार्यस्तेनानुग्रहमश्नुते ॥००४॥
मूलम्
अनुग्रहेण महता प्रेतस्य पतितस्य च ।
नारायणबलिः कार्यस्तेनानुग्रहमश्नुते ॥००४॥
विश्वास-प्रस्तुतिः
अक्षयः पुण्डरीकाक्षस्तत्र दत्तं न नश्यति ।
पतनात्रायते यस्मात् तस्मात् पात्रं जनार्दनः ॥००५॥
मूलम्
अक्षयः पुण्डरीकाक्षस्तत्र दत्तं न नश्यति ।
पतनात्रायते यस्मात् तस्मात् पात्रं जनार्दनः ॥००५॥
विश्वास-प्रस्तुतिः
पततां भुक्तिमुक्त्यादिप्रद एको हरिर्ध्रुवं ।
दृष्ट्वा लोकान् म्रियमाणान् सहायं धर्ममाचरेत् ॥००६॥
मूलम्
पततां भुक्तिमुक्त्यादिप्रद एको हरिर्ध्रुवं ।
दृष्ट्वा लोकान् म्रियमाणान् सहायं धर्ममाचरेत् ॥००६॥
विश्वास-प्रस्तुतिः
मृतो ऽपि बान्धवः शक्तो नानुगन्तुं नरं मृतं ।
जायावर्जं हि सर्वस्य याम्यः पन्था विभिद्यते1 ॥००७॥
मूलम्
मृतो ऽपि बान्धवः शक्तो नानुगन्तुं नरं मृतं ।
जायावर्जं हि सर्वस्य याम्यः पन्था विभिद्यते1 ॥००७॥
विश्वास-प्रस्तुतिः
धर्म एको2 व्रजत्येनं यत्र क्वचन गामिनं ।
श्वः कार्यमद्य कुर्वीत पूर्वाह्णे चापराह्णिकं ॥००८॥
मूलम्
धर्म एको2 व्रजत्येनं यत्र क्वचन गामिनं ।
श्वः कार्यमद्य कुर्वीत पूर्वाह्णे चापराह्णिकं ॥००८॥
विश्वास-प्रस्तुतिः
न हि प्रतीक्षते मृत्युः कृतः वास्य न वा कृतं ।
क्षेत्रापणगृहासक्तमन्यत्रगतमानसं ॥००९॥
मूलम्
न हि प्रतीक्षते मृत्युः कृतः वास्य न वा कृतं ।
क्षेत्रापणगृहासक्तमन्यत्रगतमानसं ॥००९॥
विश्वास-प्रस्तुतिः
वृकीवीरणमासाद्य मृत्युरादाय गच्छति ।
न कालस्य प्रियः कश्चिद् द्वेष्यश्चास्य न विद्यते ॥०१०॥
मूलम्
वृकीवीरणमासाद्य मृत्युरादाय गच्छति ।
न कालस्य प्रियः कश्चिद् द्वेष्यश्चास्य न विद्यते ॥०१०॥
विश्वास-प्रस्तुतिः
आयुष्ये कर्मणि क्षीणे प्रसह्य हरिते जनं ।
नाप्राप्तकालो म्रियते बिद्धः शरशतैर् अपि ॥०११॥
मूलम्
आयुष्ये कर्मणि क्षीणे प्रसह्य हरिते जनं ।
नाप्राप्तकालो म्रियते बिद्धः शरशतैर् अपि ॥०११॥
:न्
[[१४२]]
विश्वास-प्रस्तुतिः
औषधानि1 न मन्त्राद्यास्त्रायन्ते मृत्युनान्वितं ॥०१२॥
मूलम्
औषधानि1 न मन्त्राद्यास्त्रायन्ते मृत्युनान्वितं ॥०१२॥
विश्वास-प्रस्तुतिः
वत्सवत् प्राकृतं कर्म कर्तारं विन्दति ध्रुवं ।
अव्यक्तादि व्यक्तमध्यमव्यक्तनिधनं जगत् ॥०१३॥
मूलम्
वत्सवत् प्राकृतं कर्म कर्तारं विन्दति ध्रुवं ।
अव्यक्तादि व्यक्तमध्यमव्यक्तनिधनं जगत् ॥०१३॥
विश्वास-प्रस्तुतिः
कौमारादि यथा देहे तथा देहान्तरागमः ।
नवमन्यद्यथा वस्त्रं गृह्णात्येवं शरीरिकं ॥०१४॥
मूलम्
कौमारादि यथा देहे तथा देहान्तरागमः ।
नवमन्यद्यथा वस्त्रं गृह्णात्येवं शरीरिकं ॥०१४॥
विश्वास-प्रस्तुतिः
देही नित्यमबध्यो ऽयं यतः शोकं ततस्त्यजेत् ॥१५॥
मूलम्
देही नित्यमबध्यो ऽयं यतः शोकं ततस्त्यजेत् ॥१५॥
{इत्य् आद्याग्नेये महापुराणे शौचं नामैकोनष्ट्यधिकतशततमो ऽध्यायः ॥ }