पुराणे विश्वासटिप्पन्यः

{अथ पञ्चदशो ऽध्यायः}

विश्वास-प्रस्तुतिः

पाण्डवचरितवर्णनम्

अग्निर् उवाच
युधिष्ठिरे तु राज्यस्थे आश्रमादाश्रमान्तरम् ।
धृतराष्ट्रो वनमगाद् गान्धारी च पृथा द्विज ॥००१॥

मूलम्

पाण्डवचरितवर्णनम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

विदुरस्त्वग्निना दग्धो वनजेन दिवङ्गतः ।
एवं विष्णुर्भुवो भारमहरद्दानवादिकम् ॥००२॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

धर्मायाधर्मनाशाय निमित्तीकृत्य पाण्डवान् ।
स विप्रशापव्याजेन मुषलेनाहरत् कुलम् ॥००३॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

यादवानां भारकरं वज्रं राज्येभ्यषेचयत् ।
देवदेशात् प्रभासे स देहं त्यक्त्वा स्वयं हरिः ॥००४॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

इन्द्रलोके ब्रह्मलोके पूज्यते स्वर्गवासिभिः ।
बलभद्रोनन्तमूर्तिः पातालस्वर्गमीयिवान् ॥००५॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

अविनाशी हरिर्देवो ध्यानिभिर्ध्येय एव सः ।
विना तं द्वारकास्थानं प्लावयामास सागरः ॥००६॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

संस्कृत्य यादवान् पार्थो दत्तोदकधनादिकः ।
स्त्रियोष्टावक्रशापेन भार्या विष्णोश् च याः स्थिताः ॥००७॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

पुनस्तच्छापतो नीता गोपालैर् लगुडायुधैः ।
अर्जुनं हि तिरस्कृत्य पार्थः शोकञ्चकार ह ॥००८॥

मूलम्

व्यासेनाश्वासितो मेने बलं मे कृष्णसन्निधौ ।

:न्

[[३८]]

विश्वास-प्रस्तुतिः

हस्तिनापुरमागत्य पार्थः सर्वं न्यवेदयत् ॥००९॥

मूलम्

हस्तिनापुरमागत्य पार्थः सर्वं न्यवेदयत् ॥००९॥

विश्वास-प्रस्तुतिः

युधिष्ठिराय स भ्रात्रे पालकाय नृणान्तदा ।
तद्धनुस्तानि चास्त्राणि स रथस्ते च वाजिनः ॥०१०॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

विना कृष्णेन तन्नष्टं दानञ्चाश्रोत्रिये यथा ।
तच् छ्रुत्वा धर्मराजस्तु राज्ये स्थाप्य परीक्षितम् ॥०११॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

प्रस्थानं प्रस्थितो धीमान् द्रौपद्या भ्रातृभिः सह ।
संसारानित्यतां ज्ञात्वा जपन्नष्टशतं हरेः ॥०१२॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

महापथे तु पतिता द्रौपदी सहदेवकः ।
नकुलः फाल्गुनो भीमो राजा शोकपरायणः ॥०१३॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

इन्द्रानीतरथारूढः सानुजः स्वर्गमाप्तवान् ।
दृष्ट्वा दुर्योधनादींश् च वासुदेवं च हर्षितः ॥०१४॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

एतत्ते भारतं प्रोक्तं यः पठेत्स दिवं व्रजेत् ॥०१४॥

मूलम्

एतत्ते भारतं प्रोक्तं यः पठेत्स दिवं व्रजेत् ॥०१४॥

{इत्य् आदिमहापुराणे आग्नेये महाभारतवर्णनं नाम पञ्चदशो ऽध्यायः }