{अथ चतुर्थो ऽध्यायः}
विश्वास-प्रस्तुतिः
वराहाद्यवतारवर्णनं
अग्निर् उवाच
अवतारं वराहस्य वक्ष्ये ऽहं पापनाशनम् ।
हिरण्याक्षो ऽसुरेशो ऽभूत्1 देवान् जित्वा2 दिवि स्थितः ॥००१॥
मूलम्
वराहाद्यवतारवर्णनं
अग्निर् उवाच
अवतारं वराहस्य वक्ष्ये ऽहं पापनाशनम् ।
हिरण्याक्षो ऽसुरेशो ऽभूत्1 देवान् जित्वा2 दिवि स्थितः ॥००१॥
विश्वास-प्रस्तुतिः
देवैर् गत्वा स्तुतो विष्णुर् यज्ञरूपो वराहकः ।
अभूत्, तं दानवं हत्वा दैत्यैः साकञ्च कण्टकम्2 ॥००२॥
मूलम्
देवैर् गत्वा स्तुतो विष्णुर् यज्ञरूपो वराहकः ।
अभूत्, तं दानवं हत्वा दैत्यैः साकञ्च कण्टकम्2 ॥००२॥
विश्वास-प्रस्तुतिः
धर्मदेवादिरक्षाकृत् ततः सो ऽन्तर्दधे हरिः ।
हिरण्याक्षस्य वै भ्राता हिरण्यकशिपुस् तथा3 ॥००३॥
मूलम्
धर्मदेवादिरक्षाकृत् ततः सो ऽन्तर्दधे हरिः ।
हिरण्याक्षस्य वै भ्राता हिरण्यकशिपुस् तथा3 ॥००३॥
विश्वास-प्रस्तुतिः
जितदेवयज्ञभागः सर्वदेवाधिकारकृत् ।
नारसिंहवपुः कृत्वा तं जघान सुरैः सह ॥००४॥
मूलम्
जितदेवयज्ञभागः सर्वदेवाधिकारकृत् ।
नारसिंहवपुः कृत्वा तं जघान सुरैः सह ॥००४॥
विश्वास-प्रस्तुतिः
स्वपदस्थान् सुरांश् चक्रे नारसिंहः सुरैः स्तुतः ।
देवासुरे पुरा युद्धे बलिप्रभृतिभिः सुराः ॥००५॥
मूलम्
स्वपदस्थान् सुरांश् चक्रे नारसिंहः सुरैः स्तुतः ।
देवासुरे पुरा युद्धे बलिप्रभृतिभिः सुराः ॥००५॥
विश्वास-प्रस्तुतिः
जिताः स्वर्गात्परिभ्रष्टा हरिं वै4 शरणं गताः ।
सुराणामभयं दत्वा अदित्या कश्यपेन च ॥००६॥
मूलम्
जिताः स्वर्गात्परिभ्रष्टा हरिं वै4 शरणं गताः ।
सुराणामभयं दत्वा अदित्या कश्यपेन च ॥००६॥
विश्वास-प्रस्तुतिः
स्तुतो ऽसौ वामनो भूत्वा ह्य् अदित्यां स क्रतुं ययौ ।
बलेः श्रीयजमानस्य, राजद्वारे ऽगृणात् श्रुतिं ॥००७॥
मूलम्
स्तुतो ऽसौ वामनो भूत्वा ह्य् अदित्यां स क्रतुं ययौ ।
बलेः श्रीयजमानस्य, राजद्वारे ऽगृणात् श्रुतिं ॥००७॥
विश्वास-प्रस्तुतिः
देवान् पठन्तं तं श्रुत्वा वामनं वरदो ऽब्रवीत् ।
निवारितो ऽपि शुक्रेण बलिर् ब्रूहि यद् इच्छसि ॥००८॥
मूलम्
देवान् पठन्तं तं श्रुत्वा वामनं वरदो ऽब्रवीत् ।
निवारितो ऽपि शुक्रेण बलिर् ब्रूहि यद् इच्छसि ॥००८॥
:न्
[[८]]
विश्वास-प्रस्तुतिः
पदत्रयं हि गुर्वर्थं1 देहि दास्ये तमब्रवीत् ॥००९॥
मूलम्
पदत्रयं हि गुर्वर्थं1 देहि दास्ये तमब्रवीत् ॥००९॥
विश्वास-प्रस्तुतिः
तोये तु पतिते हस्ते वामनो ऽभूदवामनः ।
भूर्लोकं स भुवर्लोकं स्वर्लोकञ्च पदत्रयं ॥०१०॥
मूलम्
तोये तु पतिते हस्ते वामनो ऽभूदवामनः ।
भूर्लोकं स भुवर्लोकं स्वर्लोकञ्च पदत्रयं ॥०१०॥
विश्वास-प्रस्तुतिः
चक्रे बलिञ्च सूतलं तच्छक्राय ददौ हरिः ।
शक्रो देवैर् हरिं स्तुत्वा भुवनेशः सुखी त्वभूत् ॥०११॥
मूलम्
चक्रे बलिञ्च सूतलं तच्छक्राय ददौ हरिः ।
शक्रो देवैर् हरिं स्तुत्वा भुवनेशः सुखी त्वभूत् ॥०११॥
विश्वास-प्रस्तुतिः
वक्ष्ये परशुरामस्य चावतारं शृणु द्विज ।
उद्धतान् क्षत्रियान् मत्वा भूभारहरणाय सः ॥०१२॥
मूलम्
वक्ष्ये परशुरामस्य चावतारं शृणु द्विज ।
उद्धतान् क्षत्रियान् मत्वा भूभारहरणाय सः ॥०१२॥
विश्वास-प्रस्तुतिः
अवतीर्णो हरिः शान्त्यै देवविप्रादिपालकः ।
जमदग्ने रेणुकायां भार्गवः शस्त्रपारगः ॥०१३॥
मूलम्
अवतीर्णो हरिः शान्त्यै देवविप्रादिपालकः ।
जमदग्ने रेणुकायां भार्गवः शस्त्रपारगः ॥०१३॥
विश्वास-प्रस्तुतिः
दत्तात्रेयप्रसादेन कार्त्तवीर्यो नृपस्त्वभृत् ।
सहस्रबाहुः सर्वोर्वी- पतिः स मृगयां गतः ॥०१४॥
मूलम्
दत्तात्रेयप्रसादेन कार्त्तवीर्यो नृपस्त्वभृत् ।
सहस्रबाहुः सर्वोर्वी- पतिः स मृगयां गतः ॥०१४॥
विश्वास-प्रस्तुतिः
श्रान्तो2 निमन्त्रितो ऽरण्ये मुनिना जमदग्निना ।
कामधेनुप्रभावेण भोजितः सबलो नृपः ॥०१५॥
मूलम्
श्रान्तो2 निमन्त्रितो ऽरण्ये मुनिना जमदग्निना ।
कामधेनुप्रभावेण भोजितः सबलो नृपः ॥०१५॥
विश्वास-प्रस्तुतिः
अप्रार्थयत् कामधेनुं5 यदा स न ददौ तदा ।
हृतवानथ रामेण शिरश्छित्वा निपातितः ॥०१६॥
मूलम्
अप्रार्थयत् कामधेनुं5 यदा स न ददौ तदा ।
हृतवानथ रामेण शिरश्छित्वा निपातितः ॥०१६॥
विश्वास-प्रस्तुतिः
युद्धे परशुना राजा धेनुः स्वाश्रममाययौ3 ।
कार्त्तवीर्यस्य पुत्रैस्तु जमदग्निर्निपातितः ॥०१७॥
मूलम्
युद्धे परशुना राजा धेनुः स्वाश्रममाययौ3 ।
कार्त्तवीर्यस्य पुत्रैस्तु जमदग्निर्निपातितः ॥०१७॥
विश्वास-प्रस्तुतिः
रामे वनं गते वैराद् अथ रामः समागतः ।
पितरं निहतं दृष्ट्वा पितृनाशाभिमर्षितः ॥०१८॥
मूलम्
रामे वनं गते वैराद् अथ रामः समागतः ।
पितरं निहतं दृष्ट्वा पितृनाशाभिमर्षितः ॥०१८॥
विश्वास-प्रस्तुतिः
त्रिःसप्तकृत्वः पृथिवीं निःक्षत्रामकरोद्विभुः ।
कुरुक्षेत्रे पञ्च कुण्डान् कृत्वा सन्तर्प्य वै पितॄन् ॥०१९॥
मूलम्
त्रिःसप्तकृत्वः पृथिवीं निःक्षत्रामकरोद्विभुः ।
कुरुक्षेत्रे पञ्च कुण्डान् कृत्वा सन्तर्प्य वै पितॄन् ॥०१९॥
:न्
[[९]]
विश्वास-प्रस्तुतिः
काश्यपाय महीं दत्वा महेन्द्रे पर्वते स्थितः ।
कूर्मस्य च वराहस्य नृसिंहस्य च वामनं ।०२०।
अवतारं च रामस्य श्रुत्वा याति दिवं नरः ॥०२०॥
मूलम्
काश्यपाय महीं दत्वा महेन्द्रे पर्वते स्थितः ।
कूर्मस्य च वराहस्य नृसिंहस्य च वामनं ।०२०।
अवतारं च रामस्य श्रुत्वा याति दिवं नरः ॥०२०॥
{इत्य् आदिमहापुराणे आग्नेये वराहनृसिंहाद्यवतारो नाम चतुर्थो ऽध्यायः }