० चतुरारक्खदीपनी

॥ नमो तस्स भगवतो अरहतो सम्मासम्बुद्धस्स॥
चतुरारक्खदीपनी

कायपच्चवेक्खणा

१. दुस्सीलकथा,
२. सीलानिसंसकथा,
३. अनूसासनकथा,
४. आवासिकाचारकथा,
५. पच्चयनिस्सग्गकथा,
६. पातिमोक्खकथा,
७. दायकोवादकथा,

पणामपटिञा

१.
चक्कवाळ नहुता ग, देवालि गण चुम्बितो।
बुद्ध पादम्बुजो ठातु, सीसे दया तिगन्धजो॥
२.
नन्त चक्कवाळ ब्भुग्ग, गुण सन्निच्चितं जिनं।
वन्दे तप्पूजितं धम्मं, तज्जं सङ्घञ्च निम्मलं॥
३.
वक्खामि चतुरारक्खं, सम्बुद्ध वचन न्वयं।
अप्पमादावहं एतं, सोत्तब्बं भवभीरुहि॥
४.
बुद्धानुस्सति मरणा, भुभा मेत्ताच भावना।
अप्पमादाय आरक्खा, चतस्सो मानिता सतं॥
१. बुद्धानूस्सति भावना,
२. मरणस्सति भावना,
३. असुभ भावना,
४. मेत्ता भावना,
५.
बुद्धोवादं सरित्वाव, मच्चुब्बिग्गा सुखेसिनो।
सीता सीततरं यन्ति, सुभमेत्तम्बुसि-ट्ठिता॥
६.
मरणग्गि वारणम्बु, सम्बुद्धवचनं यिदं।
बहू तदग्गि सन्तत्ता, सीतावासुं तदम्बुना॥
७.
सद्धं बुद्धेन तेजेत्वा, मानं मरणचिन्तया।
असुभाय हने रागं, दोसं मेत्ताय पञ्ञवा॥