॥ नमो तस्स भगवतो अरहतो सम्मासम्बुद्धस्स॥
नरदक्खदीपनी
पालितो येव सद्धम्मो,
पालितेन वरेन च।
पालिते सुट्ठु यं सीलं,
पालितं धम्म-सुन्दरं॥
सम्मा आरद्धं सब्ब-सम्पत्तीनं,
मूलं होतीति दट्ठब्बं॥
वीरियारब्भो भिक्खवे,
महतो अत्थाय संवत्ततीति॥
तस्मा वीरियमेव कत्तब्बं,
वीरियवतो हि अचिन्तितंपि होति॥
यथा हि तच्छकानं सुत्तं,
पमाणं होति।
एव मेतम्पि विञ्ञूनं॥
सुविजानो भवं होति,
दुब्बिजानो पराभवो।
धम्मकामो भवं होति,
धम्मदेस्सी पराभवो॥
अयं धम्मताति अयं सभावो,
अयं नियामोति वुत्तं होति॥
ये धम्मा हेतुपभवा,
तेसं हेतुं तथागतो॥
रतनत्तयं , सन्ततं, अहं वन्दामि।
आचरियं, सो अहं, निच्चं नमामि।
‘‘होतु सब्बं, मङ्गलं, ममं सब्बधि’’॥
नरदक्खदीपनी
॥नमो तस्स भगवतो अरहतो सम्मासम्बुद्धस्स॥