१२ कविदप्पणनीति

कविदप्पणनीति
१.
पखुक्‍कूपुरसेट्ठस्स , पच्छिमे आसि विस्सुतो।
चतुगावुतदेसम्ही, कनरयगामो सुसोभनो॥
२.
द्विनो द्विवेक साकम्हि, तम्हि जातेन जातिया।
लङ्काभारतआदीसु, वुट्ठपुब्ब सुतेसिना॥
३.
विसुताराम सीहानं, सिक्खितेन तिपेटकं।
सन्तिके नववस्सानि, संगीतिकिच्‍चकारिना॥
४.
दक्खिणाराम वासीनं, सन्तिकेपि सुविञ्‍ञुनं।
सिक्खितेन सत्तवीस-वस्सित्वान यसस्सिना॥
५.
सुन्दरे पुरसेट्ठम्हि, सुन्दरे विसुते सुभे।
सुन्दरे जोतिपालम्हि, वसता गणवाचिना॥
६.
निस्साय पेटके चेव, अनेकनीति पोत्थके।
बहुले गन्थसेट्ठेपि, कतोयं विधुमानितो॥
७.
तिट्ठतं अयं मे गन्थो, सुसारो याव सासनं।
तिट्ठतेव सुतेसीनं, सुसारं सुपकासयं॥
८.
अनेन सुविसिट्ठेन, पुञ्‍ञेनञ्‍ञेन कम्मुना।
मनिसिभिगुरूहेव, गच्छेय्यं अमतं सिवं॥
‘‘अङ्गारिनो दानि दुमा भदन्ते’’
‘‘यथापि रम्मको मासो, गिम्हानं होति ब्राह्मण।
अते‘व’ञ्‍ञेहि मासेहि, दुमपुम्फेहि सोभति’’॥
‘‘वनप्पगुम्बे यथफुस्सितग्गे,
गिम्हान मासे पठमस्मिं गिम्हे’’ –
॥ नमो तस्स भगवतो अरहतो सम्बासम्बुद्धस्स॥