०४. मित्तकण्डो

४. मित्तकण्डो
७९.
हितकारो परो बन्धु,
बन्धूपि अहितो परो।
अ हितो देहजो ब्याधि,
हितं अरञ्ञमोसधं॥
८०.
परोक्खे गुण-हन्तारं,
पच्चक्खे पियवादिनं।
वज्जेय्य तादिसं मित्तं,
विसकुम्भे यथा मधुं॥
८१.
धनहीने चजे मित्तो,
पुत्तदारा सहोदरा।
धनवन्तंव सेवन्ति,
धनं लोके महा सखा॥
८२.
जानेय्य पेसेन भच्चं,
बन्धुं वापि भयागते।
अप्पकासु तथा मित्तं,
दारञ्च विभवक्खये॥
८३.
सो बन्धु यो हिते युत्तो,
पितरो होन्ति पोसको।
तं मित्तं यत्थ विस्सासो,
सा भरिया च यस्स निब्बूति॥
८४.
न विस्ससे अ-विस्सत्तं,
मित्तञ्चापि न विस्ससे।
कदाचि कुपितो मितो,
सब्बं दोसं पकासये॥
८५.
सकिं दुट्ठञ्च यो मित्तं,
पुन सन्धितुमिच्छति।
सो मच्चुं उपगण्हाति,
गब्भमस्सतरी यथा॥
८६.
वहे अ-मित्तं खन्धेन,
याव कालो अनागतो।
तमेव आगते काले,
सेले भिन्दे घटं इव॥
८७.
इणसेसो अग्गिसेसो,
सत्रुसेसो तथेव च।
पुनप्पुनं विवड्ढन्ति,
तस्मा सेसं न कारये॥
८८.
पदुमंव मुखं यस्स,
वाचा चन्दन सीतला।
तादिसं नोपसेवेय्य,
हदयेतु हलाहलं॥
८९.
न सेवे फरुसं सामिं,
नच सेवेय्य मच्छरिं।
ततो अपग्गण्हं सामिं,
नेव निग्गहितं ततो॥
९०.
सिङ्गी पञ्ञास हत्थेन,
वज्जे सतेन वाजिनं।
हत्थिं दन्तिं सहस्सेन,
देस चागेन दुज्जनं॥
९१.
कुदेसञ्च कुमित्तञ्च,
कुकुलञ्च कुबन्धवं।
कुदारञ्च कुदासञ्च,
दूरतो परिवज्जये॥
९२.
रोगातुरे च दुब्भिक्खे,
ब्यसने सत्तु विग्गहे।
राजद्वारे सुसाने च,
ये तिट्ठन्ति सुमित्तका॥
९३.
सीतवाचो बहुमित्तो,
फरुसो अप्पमित्तको।
उपमं एत्थ ञातब्बा,
चन्द-सूरिय-राजूनं॥
मित्तकण्डो निट्ठितो।