४. बालदुज्जनकण्डो
६८.
अतिप्पियो न कातब्बो,
खलो कोतूहलं करो।
सिरसा वह्यमानोपि,
अड्ढपूरो घटो यथा॥
६९.
सप्पो दुट्ठो खलो दुट्ठो,
सप्पो दुट्ठतरो खलो।
मन्तोसधेहि सो सप्पो,
खलो केनुपसम्मति॥
७०.
यो बालो मञ्ञति बाल्यं,
पण्डितो वापि तेन सो।
बालोव पण्डितमानी,
सो वे बालोति वुच्चति॥
७१.
मधुंव मञ्ञती बालो,
याव पापं न पच्चति।
यदाच पच्चती पापं,
अथ दुक्खं निगच्छति॥
७२.
न साधु बलवा बालो,
सहसा विन्दते धनं।
कायस्स भेदा दुप्पञ्ञो,
निरयं सोपपज्जति॥
७३.
घरे दुट्ठो च मूसीको च,
वने दुट्ठो च वानरो।
सकुणे च दुट्ठो काको,
नरे दुट्ठोच ब्राह्मणो॥
७४.
दीघा जागरतो रत्ति,
दीघं सन्तस्स योजनं।
दीघो बालान संसारो,
सद्धम्मं अ-विजानतं॥
७५.
तिल मत्तं परेसंव,
अप्प दोसञ्च पस्सति।
नाळिकेरम्पि सदोसं,
खल-जातो न पस्सति॥
७६.
नत्तदोसं परे जञ्ञा,
जञ्ञा दोसं परस्सतु।
गुय्हे कुम्मो अङ्गानि,
पर दोसञ्च लक्खये॥
७७.
पण्डितस्स पसंसाय,
दण्डो बालेन दीयते।
पण्डितो पण्डितेनेव,
वण्णितोव सुवण्णितो॥
७८.
लुद्धं अत्थेन गण्हेय्य,
थद्धं अञ्जलि कम्मुना।
छन्दानुवत्तिया मूळ्हं,
यथाभूतेन पण्डितं॥
बालदुज्जनकण्डो निट्ठितो।