पञ्चपञ्ञासतिम परिच्छेद
रोहणाराति विजयोनाम
१.
लोकनामो चमूनाथो, मक्खकुद्रूसवासिको।
सच्चपटिञ्ञो धीतिमा, चोळदप्पविघातनो॥
२.
अभिभूय जने पत्वा, रज्जं रोहणमण्डले।
वसी काजरगामम्हि, चारित्तविधिकोविदो॥
३.
अहु तदा कित्तिनामो, राजपुत्तो महब्बलो।
तस्स वंसादिसम्पत्ती, नुपुब्बेन पवुच्चते॥
४.
सुतो कस्सपभूपस्स, माणनामेन विस्सुतो।
आदिपादो अहु धीरो, सदाचारविभूसितो॥
५.
तस्सा’थ जेट्ठको भाता, माणवम्मो महामति।
गोकण्णकसमीपट्ठ-नदीतीरे निसीदिय॥
६.
कतमन्तुपचारो सो, यथाविधिमसेसतो।
अक्खमालं गहेत्वान, मन्तं जप्पितुमारभि॥
७.
कुमारो किर भत्तग्गे, पातुरासि सवाहनो।
सिखण्डि मुखतुण्डेन, बलिपट्टं विखण्डिय॥
८.
सच्छिद्दके नाळिकेर-कपाले विच्चुनोदके।
लूखे जलमपस्सन्तो, जपन्तस्स मुखंगतो॥
९.
ततो भाविनिं सिद्धि, मपेक्खं नयनं सकं।
तस्सोपनेसि, निब्भिज्ज, सोपि तं सहसापिचि॥
१०.
कुमारो तस्स सन्तुट्ठो, कुमारस्साभिपत्थितं।
वरं पदाय नभसा, राजमानो गतो ततो॥
११.
भिन्नेकनयनं दिस्वा, सचिवातं परो दिसुं।
वरलाभं पकासेत्वा, समस्सासेसि सो जने॥
१२.
ततो सो सचिवातस्स, सन्तुट्ठाराधयिंसु तं।
अनुराधपुरं पत्वा, भिसेको कारियो इति॥
१३.
अत्थो को ममरज्जेन, विकलङ्गस्स सम्पति।
तपोकम्मं करिस्सामि, पब्बज्जमुपगम्महं॥
१४.
कणिट्ठो माणनामो च, लङ्कारज्जं कमागतं।
पालेतु इति सो रज्जं, सम्पत्तं सम्पटिक्खिपि॥
१५.
विञ्ञातचित्तसञ्चारा, सचिवा तस्स सब्बथा।
वत्तुमेतं कणिट्ठस्स, पेसेसुं पुरिसे तदा॥
१६.
सुत्वा तं सीघमागम्म, पस्सित्वा सकभातरं।
पतित्वा पादमूलम्हि, बहुं कन्दिय रोदिय॥
१७.
जेट्ठेन भातरा सद्धि-मनुराधपुरं गतो।
मकुटं तत्थ धारेसि, जेट्ठचित्तानुवत्तको॥
१८.
ततो’भयगिरिं गन्त्वा, पब्बज्जं सकभातुनो।
यत यो तत्थ याचित्थ, बहुमानपुरस्सरं॥
१९.
ततो ते यतयो तस्स, पब्बज्जमुपसम्पदं।
अकंसु विकलङ्गस्स, सिक्खापदनिरादरा॥
२०.
परिवेणमुत्तरोळ-मुळारं तस्स कारिय।
कत्वा तं परिवेणस्स, सामिकं धरणी पति॥
२१.
भिक्खूनं छसतं तत्थ, विधाय तदधीनकं।
परिहारे अदा तस्स, पेस्सवग्गे च पञ्च सो॥
२२.
समप्पेसि च सो नाना-सिप्पकम्मविचक्खणे।
जने चाका तदायत्ते, सो दाठाधातुरक्खिये॥
२३.
तस्सेवादकरा’हेसुं, भिक्खू’भयगिरिम्हि ते।
राजा च लोकं पालेसि, सम्मा तस्सानुसिट्ठिया॥
२४.
जना तब्बंसजा केचि, तं रज्जनिरपेक्खका।
निवसिंसु यथाकामं, महासामि पदंसिता॥
२५.
एतस्स माणवम्मस्स, रञ्ञो धम्मनयञ्ञुनो।
अग्गबोधिकुमारादि-पुत्तनत्तुक्कमागते॥
२६.
वंसे विसुद्धे जातस्स, भूपालन्वयमुद्धनि।
समासोळसकङ्कायं, सम्मा रज्जानुसासिनो॥
२७.
महीपस्स महिन्दस्स, दुवे माकुलधीतरो।
देवला लोकिका चाति, नामतो विस्सुता सुभा॥
२८.
एतासु द्वीसु धीतासु, लोकिका मातुलत्तजं।
पटिच्च राजतनयं, सुभं कस्सपनामकं॥
२९.
सा मोग्गल्लान लोकव्हे, पुत्ते द्वे लभि सोभने।
तेसु जेट्ठसुतो लोक-सासनाधारकोविदो॥
३०.
महासामीति पञ्ञातो, सङ्घुपासनपालयो।
नेकसारगुणावासो, वासं कप्पेसि रोहणे॥
३१.
दाठोपतिस्स राजस्स, नत्ता सुगतसासने।
पब्बज्जूपगतो सद्धो, धुतवा सीलसंवुतो॥
३२.
पहितत्तो विचित्तोसो, पन्तसेनासने वसी।
गुणं सब्बत्थ वण्णेसुं, तस्मिं देवा पसीदिय॥
३३.
गुणं सुणित्वा लंकिन्दो, तदा सब्बत्थ पत्थटं।
उपसङ्कम्म तं नत्वा, कातुमत्तानुसासनं॥
३४.
आराधयमनिच्छन्तं, याचित्वान पुनप्पुनं।
आनीय वासयित्वा तं, पासादे साधुकारिते॥
३५.
यतिस्सरस्स वसतो, कत्थ राजागुणप्पियो।
तस्सानुसिट्ठिमग्गट्ठो, लोकं धम्मेन पालयि॥
३६.
उद्दिस्साराधनं सम्मा, लंकिन्देन कतं तदा।
सेलन्तराभिनिक्खम्म, यतिन्दो सो दयानुगो॥
३७.
यतो भिक्खू समूहेत्वा, वासं कप्पेसि यत्थ सो।
सेलन्तरसमूहो’ति, विक्ख्यातिं सो ततो गतो॥
३८.
ततो पट्ठाय वासेत्वा, रत्तियं देवपल्लियं।
देवतानुमतं भिक्खुं, मूलठाने ठपेन्ति हि॥
३९.
मूलत्तमावसन्तानं, यतीनमनुसासना।
लंकिस्सरा पवत्तन्ति, पालेन्ता लोकसासनं॥
४०.
तस्स दाठोपतिस्सस्स, वंसजं राजपुत्तकं।
बोधिं पटिच्च तब्बंसा, बुद्धनामा कुमारिका॥
४१.
अलत्थ लोकितं नाम, धीतरं वरलक्खणं।
कालेन सा पदिन्ना’सि, मोग्गल्लानस्स धीमतो॥
४२.
सा तं पटिच्च कित्तिञ्च, मित्तं नाम कुमारिकं।
महिन्दं रक्खितं चापि, लतित्थ चतुरो पजा॥
४३.
अहु जेट्ठसुतो धीरो, वीरो तेरसवस्सिको।
कतहत्थो विसेसेन, धनुसिप्पम्हि सो ततो॥
४४.
कथं लङ्कं गहेस्सामि, दूरेत्वा’राति कण्टकं।
इति चिन्तापरोगामे, मूलसालव्हये वसी॥
४५.
एको महाबलो वीरो, बुद्धराजोति विस्सुतो।
विलोमवत्ती हुत्वान, लोकसेनानिनो तदा॥
४६.
पलातो चुण्णसालव्हं, खिप्पं जनपदं तहिं।
कित्तादिके जने नेके, वसे वत्तिय सब्बथा॥
४७.
सद्धिं बन्धूहि सङ्गाम-सूरेहि बहुकेहि सो।
मलयाचलपादेसु, वसी दुप्पसहो तदा॥
४८.
तस्स’न्तिकमुपागम्म, संवच्छरिकनायको।
सङ्घो नाम कुमारस्स, सरूपं साधुवं ब्रवि॥
४९.
महासामिस्स तनयो, जेट्ठो कित्ति सनामको।
धञ्ञलक्खणसम्पन्नो, सम्पन्नमतिविक्कमो॥
५०.
जम्बुदीपेपि तं रज्जं, कत्तुमेकातपत्तकं।
समत्थोति विचिन्तेपि, लङ्कादीपम्हि का कथा॥
५१.
तस्स सो वचनं सुत्वा, सेवितब्बो कुमारको।
इति निच्छिय पेसेसि, कुमारस्स’न्तिकं जने॥
५२.
सुणित्वा सो वचो तेसं, निवत्तनभया विभू।
अजानहं पितुन्नं सो, वीरो धनुसहायको॥
५३.
गेहा निक्खम्म पस्सन्तो, सुनिमित्तानिनेकधा।
अगालहुं सरीवग्ग-पिट्ठिगामं महामति॥
५४.
तहिं सो निवसं वीरो, पेसयित्वा ससेवके।
विपक्खाधिट्ठितं जेसि, बोधिवालव्हगामकं॥
५५.
ततो’भिमानी सेनानी, सेनं सो तत्थ पेसयि।
सा परिक्खिपतं गामं, सङ्गामाय समारभी॥
५६.
कुमारो तेहि युज्झन्तो, सुभटो पटुविक्कमो।
दिसासु विकिरीसब्बे, तुलं चण्डोव माळुतो॥
५७.
चुण्णसालं जनपदं, गन्त्वा ठानविदू तदा।
तहिं वसं वसेकासि, सब्बं मलयमण्डलं॥
५८.
तदापि सेनं सेनिन्दो, पेसेत्वा असकिं सकं।
अभिभूतिमसक्कोन्तो, कातुं दुम्मनतं गतो॥
५९.
मक्खकुद्रुसवासिस्स, सचिपस्साथ कित्तिनो।
सुतो महब्बलो देव-मल्लोति विदितो तदा॥
६०.
सहितो बन्धुमित्तेहि, बहू रोहणवासिनो।
समादाया’भिगन्त्वान, कुमारं पस्सि सादरो॥
६१.
बन्धिय छुरिकं छेको, सो पन्नरसवस्सिको।
आदिपादपदं तत्थ, सम्पापुणि महायसो॥
६२.
ततो हिरञ्ञमलय, मुपागम्म महब्बलो।
तहिं रेमुणसेलम्हि, खन्धावारं निबन्धयि॥
६३.
तत्थापि सेनं पेसेत्वा, सङ्गामेन्तो चमूपति।
अलद्धविजयो छन्दं, पुनयुद्धे जहिततो॥
६४.
लोकनामो चमूनाथो, लोकं हित्वा सकं तदा।
अहु वस्सम्हि छट्ठेसो, परलोकपरायनो॥
६५.
तदा कस्सपनामेको, केसधातुकनायको।
जने’भिभूयवत्तेसि, नीजाणं रोहणे तदा॥
६६.
सुत्वा तं चोळसामन्तो, पुळत्थिनगरा तदा।
निक्खम्म युद्धसनद्धो, गन्त्वा काजरगामकं॥
६७.
केसाधातु ततो युद्धे, भिन्दित्वा दमिळं बलं।
रक्खपासाणसीमायं, ठपेत्वा रक्खिये जने॥
६८.
पटिलद्धजयुद्दामो, महासेना पुरक्खतो।
पुनरागम्म पावेक्खि, वीरो काजरगामकं॥
६९.
तदादिपादो सुत्वान, सब्बं सुत्थीरधातुको।
केसधातुं निघातेतुं, बलं सन्नय्हि वेगसा॥
७०.
पवत्तिं तं सुणित्वा सो, साभिमानो भुसंततो।
समत्तं बलमादाय, सिप्पत्थलकमागमा॥
७१.
पञ्चयोजनरट्ठादि-वासिकेसु बहूजने।
समादाय समासन्ने, राजपुत्ते सुदुज्जये॥
७२.
विरत्ततञ्च सो ञत्वा, बहुन्नं रट्ठवासिनं।
दुक्करं एत्थ युद्धन्ति, गतो सो खदिरङ्गणिं॥
७३.
महासेनाय भूपाल सुतो सोळसवस्सीको।
खिप्पं वापेक्खि सो वीत-दरो काजरगामकं॥
७४.
छम्मासमनुभोत्वान, रोहणं रुट्ठमानसो।
केसधातुकनाथोपि, सङ्गामत्थाय तत्थगा॥
७५.
राजपुत्तस्स सेना’थ, वत्तेन्ति समरं खरं।
केसधातुकनाथस्स, सीसं गण्हि महब्बला॥
७६.
आगम्म सत्तरसवयं कुमारो।
सब्बत्थ पत्थटमहायसकित्तितेजो।
सुमादिनेक विधियोगविसेसदक्खो।
खीणारिकण्टकमका’खिलरोहणं तं॥
सुजनप्पसादसंवेगत्थाय कते महावंसे
रोहणारातिविजयो नाम
पञ्चपञ्ञासतिमो परिच्छेदो।