एकूनचत्तालीसतिम परिच्छेद
राजद्वयदीपनो
१.
ततो कस्सपनामो सो, पापको नरपालको।
अस्स गो पञ्चसूदञ्च, पेसयित्वान भातिकं॥
२.
मारापेतुं असक्कोन्तो, भीतो सीहगिरिं गतो।
दुरारोहं मनुस्सेहि, सोधापेत्वा समन्ततो॥
३.
पाकारेन परिक्खिप्प, सीहाकारेन कारयि।
तत्थ निस्सेणि गेहानि, तेन तं नामको अहू॥
४.
संहरित्वा धनं तत्थ, निदहित्वा सुगोपितं।
अत्तनो निहितानं सो, रक्खं दत्वा तहिं तहिं॥
५.
कत्वा राजघरं तत्थ, दस्सनेय्यं मनोरमं।
दुतियालकमन्दंव, कुवेरोव तहिं वसि॥
६.
मिगारो नाम कारेसि, सेनापति सनामकं।
परिवेणं तथागेह-मभिसेकजिनिस्स च॥
७.
तस्साभिसेकं याचित्वा, सिलासम्बुद्धतो’धिरं।
अलद्धासामि नो रज्जे, जानिस्सामीति सण्ठहि॥
८.
हुत्वा विप्पटिसारी सो, अत्तना कतकम्मना।
मुच्चिस्सामि कतं नु’ति, पुञ्ञं कासि अनप्पकं॥
९.
महा वत्थुनि कारेसि, द्वारेसु नगरस्स सो।
अम्बुय्याने च कारेसि, दीपे योजन योजने॥
१०.
इस्सरसमणारामं, कारेत्वा पुब्बवत्थुतो।
अधिकं भोगगामे च, अधिकं तस्स दापयि॥
११.
बोधि उप्पलवण्णा च, तस्सासुं धीतरो दुवे।
विहारस्स’स्स कारेसि, नामं तासञ्च अत्तनो॥
१२.
देन्ते तस्मिं न इच्छिंसु, समणा थेरवादिनो।
‘‘पितुघातिस्स कम्म’’न्ति, लोकगारय्ह भीरुनो॥
१३.
दातुकामोस तेसं’व, सम्बुद्ध पटिमाय’दा।
भिक्खवे अधिवासेसुं, भोगो नो सत्थुनो इति॥
१४.
कथा निय्यन्ति उय्याने, समीपे पब्बतस्स सो।
कारापेसि विहारं सो, तेसं नामो ततो अहु॥
१५.
अदा धम्मरुचिनं तं, सम्पत्त चतुपच्चयं।
विहारञ्चेव उय्यानं, दिसाभागम्हि उत्तरे॥
१६.
भत्तं सनीरपक्कं सो, भुञ्जित्वा दिन्नमित्थिया।
सप्पियुत्तं मनुञ्ञेहि, सूपेहि अभिसङ्खतं॥
१७.
मनुञ्ञमिदमय्यानं, दस्समेवन्ति तादिसं।
भत्तं पादासि भिक्खूनं, सब्बेसञ्च सचीवरं॥
१८.
उपोसथमधिट्ठासि, अप्पमञ्ञञ्च भावयि,
समादियि धुतङ्गे च, लिखापेसि च पोत्थके॥
१९.
पटिमादान सालादिं, कारापेसि अनप्पकं।
भितो सो परलोकम्हा, मोग्गल्लाना च वत्तति॥
२०.
ततो अट्ठारसे वस्से, मोग्गल्लानो महाभटो।
आदेसेन निगण्ठानं, द्वादसग्गसहाय वा॥
२१.
जम्बुदीपा इधागम्म, देसे अम्बट्ठकोलके।
कुळारी नामे बन्धित्थ, विहारे बलसञ्चयं॥
२२.
राजा सुत्वा गहेत्वा तं, भञ्जिस्सामिति निक्खमि।
नेमित्तेहि न सक्काति, वदन्तेपि महाबलो॥
२३.
मोग्गल्लानोपि सन्नद्ध बलो सूरसहाय वा।
गच्छन्तो सुरसङ्गामं, देवो विय सुजम्पति॥
२४.
अञ्ञमञ्ञं उपागम्म, भिन्नवेलाव सागरा।
आरभिंसु महायुद्धं, बलकाया उभोपि ते॥
२५.
कस्सपो पुरतो दिस्वा, महन्तं कद्दमासयं।
गन्तुमञ्ञेन मग्गेन, परिवत्तेसि दन्तिनं॥
२६.
दिस्वा तं सामिकोनो’यं, पलायति भणे इति।
बलकायो पभिज्जित्थ, ‘‘दिट्ठं पिठ’’न्ति घोसयुं॥
२७.
मोग्गलान बलाराजा, छेत्वा निकरणेन सो।
सीसं उक्खिपिया’कासं, छुरिकं कोसियं खिपि॥
२८.
कत्वा’ळाहन किच्चं सो, तस्स कम्मे पसीदिय।
सब्बंसो धनमादाय, आगञ्छि नगरं वरं॥
२९.
भिक्खू सुत्वा पवत्तिं तं, सुनिवत्था सुपारुता।
सम्मज्जित्वा विहारञ्च, अट्ठंसु पटिपाटिया॥
३०.
महामेघवनं पत्वा, देवराजाव नन्दनं।
महासेन निवत्तेत्वा, हत्थिपाकारतो बहि॥
३१.
उपसङ्कम्म वन्दित्वा, सङ्घे तस्मिं पसीदिय।
छत्तत्तेन सङ्घं पूजेसि, सङ्घो तस्सेव तं अदा॥
३२.
तं ठानं छत्तवड्ढीति, वोहरिंसु तहिं कतं।
परिवेणम्पि तं नामं, अहोसि पुरमागतो॥
३३.
विहारे द्वेपि गन्त्वान, सङ्घं तत्था’भिवन्दिय।
पापुणित्वा महारज्जं, लोकं धम्मेन पालयि॥
३४.
कुद्धो नीहरि दाठंसो, घातकं पितुनो मम।
अनुवत्तित्वा मच्चाति, तेन रक्खस नाम वा॥
३५.
अतिरेकसहस्सं सो, अमच्चानं विनासयि।
कण्णनासादि छेदेसि, पब्बाजेसि तथा बहू॥
३६.
ततो सुत्वान सद्धम्म-मुपसन्नो सुमानसो।
महादानं पवत्तेसि, मेघो विय महीतले॥
३७.
फुस्सपुण्णमीयं दान-मनुवस्सं पवत्तयि।
ततो पट्ठाय तं दानं, दीपे अज्जापि वत्तति॥
३८.
सोपि सारथिको लाज-दायको पितुराजिनो।
आनेत्वा पितुसन्दे सं, मोग्गल्लानस्स दस्सयि॥
३९.
तं दिस्वा परिदेवित्वा, पितुनो पेम मत्तनी।
वण्णेत्वा तस्स पादासि, द्वारनायकतं विभू॥
४०.
सेनापति मिगारोहि, निवेदेत्वा यथा विधिं।
अभिसेक जिनस्सा’का, अभिसेकं यथारुचिं॥
४१.
सीहा’चले दळ्हनामं, दाठा कोण्डञ्ञकम्पि च।
विहारं धम्मरुचिनं, सागलिनञ्च दापयि॥
४२.
पब्बतन्तु विहारंसो, कत्वा थेरस्स दापयि।
महानामसनामस्स, दीघसण्ड विहारके॥
४३.
राजिनिनामकञ्चेव, कत्वा भिक्खुनुपस्सयं।
अदा सागलिकानं सो, भिक्खुनीनं महामति॥
४४.
लम्बकण्णकगोत्तोपि, दाठा पभुति नामको।
कस्सपस्स उपठाने, कोचि निब्बिन्न मानसो॥
४५.
गन्ता मे रेलियं वग्गं,
वासं तत्थेव कप्पयि।
अहोसि पुत्तो तस्सेको,
सिलाका लोति पिस्सुतो॥
४६.
सोपि कस्सपतो भीतो, ञातकेन सह’त्तनो।
मोग्गल्लानेन गन्त्वान, जम्बुदीपतलं इतो॥
४७.
बोधिपण्डविहारम्पि, पब्बज्जं समुपागतो।
करोन्तो सङ्घकिच्चानि, सादरो सो सुपेसलो॥
४८.
अम्मं सङ्घस्स पादासि, सङ्घो तस्मिं पसीदिय।
आह’म्ब सामणेरो’ति, तेन तं नामको अहु॥
४९.
सो केसधातुवंसम्हि, वुत्तेन विधिना ततो।
केसधातुं लभित्वान, तस्स रज्जे इधा’नयि॥
५०.
तस्स कत्वान सक्कारं, गहेत्वा केस धातुयो।
महग्घे निदहित्वान, करण्डे फलिकुम्भव्हे॥
५१.
दीपङ्करस्स नाथस्स, पटिमाय घरे वरे।
वड्ढेत्वा परिहारेन, महापूजं पवत्तयि॥
५२.
मातुलं भरियञ्च’स्स, कत्वा सोवण्णयं तहिं।
ठपेसि पटिमायो च, अस्स बिम्बञ्च चारुकं॥
५३.
केसधातुकरण्डञ्च , छत्तं रतनमण्डपं।
सावकग्गयुंगं वाळ-बीजनिञ्च सकारयि॥
५४.
परिहारञ्च तस्स’दा, राजा अधिकमत्तनो।
सिलाकाळ मसिग्गाहं, कत्वा रक्खाय योजयि॥
५५.
असिग्गाहसिलाकाळो, इति तेना’सि विस्सुतो।
भगिनिञ्च’स्स पादासि, सद्धिं भोगेन भूमिपो॥
५६.
वुत्तो’यमति सङ्खेपो, वित्थारो पन सब्बसो।
केसधातुकवंसम्हा, गहेतब्बो विभाविना॥
५७.
बन्धित्वा सागरा रक्खं, दीपञ्च कासिनिब्भयं।
धम्मकम्मन सोधेसि, सधम्मं जिनसासनं॥
५८.
सेनापतिस नामं’का, पधानघर मुत्तरो।
कत्वा’ट्ठारसमे वस्से, सो पुञ्ञानि खयं गतो॥
५९.
कस्सपतो जितो अतिबलि पुञ्ञक्खये सङ्खते।
जेतुं नो विसहित्थ मच्चुमुपगं सो येवदासोविय।
तस्मा मच्चुबलं निहच्च सुखिनो हेस्सन्ति मेधाविनो।
निब्बानं परमच्चुतं सिवपदं पत्तब्बमत्तञ्ञुना॥
सुजनप्पसाद संवेगत्थाय कते महावंसे
राजद्वयदीपनो नाम
एकूनचत्तालीसतिमो परिच्छेदो।