अट्ठवीसतिम परिच्छेद
महा थूपसाधन लाभो
१.
ततो सतसहस्सं सो, विस्सज्जेत्वा महीपति।
कारापेसि महाबोधि-पूजं सुळारमुत्तमं॥
२.
ततो पुरं पविसिन्तो, थूपठाने निवेसितं।
पस्सित्वान सीलायूपं, सरित्वा पुब्बकं सुतिं॥
३.
‘‘कारेस्सामि महाथूपं’’, इति हट्ठो महातलं।
आरुय्ह रत्तिं भुञ्जित्वा, सयितो इति चिन्तयि॥
४.
‘‘दमिळे मद्दमानेन, लोको’यं पीळितो मया।
न सक्का बलिमुद्धत्तुं, तं वज्जिय बलिं अहं॥
५.
कारयन्तो महाथूपं, कतं धम्मेन इट्ठिका।
उप्पादेस्सामि ‘‘इच्चेवं, चिन्तयन्तस्स चिन्तितं॥
६.
छत्तम्हि देवताजानी, ततो कोलाहलं अहु।
देवेसु ञत्वा तं सक्को, विस्सकम्मान मब्रवि॥
७.
‘‘इट्ठकत्तं चेतियस्स, राजा चिन्तेसि गामणि।
गन्त्वा पुरा योजनम्हि, गम्भीर नदी यन्तिके॥
८.
मापेहि इट्ठिका तत्तं’, इति सक्के न भासितो।
विस्सकम्मो इधागम्म, मापेसि तत्थ इट्ठिका॥
९.
पभाते लुद्दको तत्थ, सुनखेहि वनं अगा।
वोधारूपेन दस्सेसि, लुद्दकं भुम्मदेवता॥
१०.
लुद्दको तं’नुबन्धन्तो, गन्त्वा दिस्वान इट्ठका।
अन्तरहिताय गोधाय, इति चिधन्तसि सो तहिं॥
११.
‘‘कारेतु कामो किर नो, महाथूपं महीपति।
उपायनमिदं तस्सं’, इति गन्त्वा निवेदयि॥
१२.
तस्स तं वचनं सुत्वा, पियं जनहि तप्पियो।
राजा कारेसि सक्कारं, महन्तं तुट्ठमानसो॥
१३.
पुरापुब्बुत्तरे देसे, योजनत्तय मत्थके।
आचार विट्ठिगामम्हि, सोळसकरीसे कले॥
१४.
सोवण्ण बीजानु’ट्ठिंसु, विविधानि पमाणतो।
विदत्थुक्कट्ठ माणानि, अङ्गुलिमाणा निहेठतो॥
१५.
सुवण्ण पुण्णं तं भूमिं, दिस्वा सङ्गामवासिका।
सुवण्ण पाहिं आदाय, गन्त्वा रञ्ञो निवेदयुं॥
१६.
पुरापाचिन पस्सम्हि, सत्त योजन मत्थके।
गङ्गापारे तम्बपिट्ठे, तम्बलोहं समुट्ठहि॥
१७.
तङ्गामिका तम्बलोह-बीजमादाय पातिया।
राजान मुपसङ्कम्म, तमत्थञ्च निवेदयुं॥
१८.
पुब्बदक्खिणदेसम्हि, पुरतो चतुयोजने।
सुमन वापि गामम्हि, उट्ठहिंसु मणीबहू॥
१९.
उपल कुरुविन्देहि, मिस्सकानेव गामिका।
आदाय पातियाएव, गन्त्वा रञ्ञो निवेदयुं॥
२०.
पुरतो दक्खिणे पस्से, अट्ठयोजनमत्थके।
अम्बट्ठ कोललेणम्हि, रजतं उपपज्जथ॥
२१.
नगरे वाणिजो एको, आदाय सकटे बहू।
मलया सिङ्गीवेरादिं, आनेतुं मलयं गतो॥
२२.
लेणस्स अविदूरम्हि, सकटानिट्ठ पापिय।
पतोदादारुनिच्छन्तो, आरुळ्हो तं महीधरं॥
२३.
चाटिप्पमाण तं तत्थ, पक्कभारेन नामि तं।
दिस्वा पन सलट्ठिञ्च, पासाणट्ठञ्च तं फलं॥
२४.
वण्टे तं वासिया छेत्वा, दस्साम’ग्गन्ति चिन्तिय।
कालं घोसेसि सद्धाय, चत्तारो’नासवागमुं॥
२५.
हट्ठो सो ते’भिवादेत्वा, निसीदापिय सादरो।
वासिया वण्टसामन्ता, तचं छेत्वा अपस्सयं॥
२६.
मुञ्जित्वा’वाट पुण्णं तं, यूसं पत्तेही आदिय।
चत्तारो यूस पूरेते, पत्ते तेसमदासिसो॥
२७.
ते तं गहेत्वा पक्कामुं,
कालं घोसेसि सो पुन।
अञ्ञे खिणासवा थेरा,
चत्तारो तत्थ आगमुं॥
२८.
तेसं पत्ते गहेत्वा सो, पत्तामिञ्जहि पूरिय।
अदासि तेसं पक्कामुं, तयो एको नपक्कमि॥
२९.
रजतं तस्स दस्सेतुं, ओरोहित्वा ततो हि सो।
निसज्ज लेणासन्नम्हि, तामिञ्जा परिभुञ्जथ॥
३०.
सेसामिञ्जा वाणिजो’पि, भुञ्जित्वा यावदत्थकं।
भण्डिकाय गहेत्वान, सेसथेरपदानुगो॥
३१.
अञ्जसा इमिना त्वम्पि, गच्छ दानी उपासक।
गन्त्वान थेरं पस्सित्वा, वेय्यावच्च महासि च॥
३२.
थेरो च लेणद्वारेन, तस्स मग्ग अमापयि।
थेरं वन्दिय सो तेन, गच्छन्तो लेणमद्दस॥
३३.
लेण द्वारम्हि ठत्वान, पस्सित्वा रजतम्पि सो।
वासिया आहनित्वान, रजतति विजानिय॥
३४.
गहेत्वेकं सज्झुपिण्डं, गन्त्वान सकटन्तिकं।
सकटानि ठपापेत्वा, सज्झुपिण्डं तमादिय॥
३५.
लहुं अनुराध पुरं, आगम्म वरवाणिजो।
दस्सेत्वा रजतं रञ्ञो, तमत्थम्पि निवेदयि॥
३६.
पुरतो पच्छिमे पस्से, पञ्चयोजन मत्थके।
उरुवेलपट्टने मुत्ता, महामलक मत्तियो॥
३७.
पवालन्तरिका सद्धिं, समुद्दाथलमोक्कमुं।
केवट्टा ता समेक्खित्वा, रासिं कत्वान एकतो॥
३८.
पातिया आनयित्वान, मुत्ता सह पवालका।
राजान मुपसङ्कम्म, तमत्थम्पि निवेदयुं॥
३९.
पुरतो उत्तरे पस्से, सत्त योजन मत्थके।
पेळिवापिक गामस्स, वापिपक्खन्तकन्दरे॥
४०.
जायिंसु वालुकापिट्ठे, चत्तारो उत्तमा मणी।
नीसद पोतप्पमाणा, उम्मापुप्फनिभासुभा॥
४१.
ते दिस्वा सुनखो लुद्दो, अगन्त्वा राजसन्तिकं।
‘‘एवरूपा मणीदिट्ठो, मया’’इति निवेदयि॥
४२.
इट्ठकादीनि एतानि महापुञ्ञो महामति।
महाथूपत्थमुप्पन्ना-न’स्सोसि तदहेव सो॥
४३.
यथानुरूपं सक्कारं, तेसं कत्वा सुमानतो।
एते वा रक्खके कत्वा, सब्बानि आहरापयि॥
४४.
खेदम्पि कायजमसय्हमचिन्तयित्वा,
पुञ्ञं पसन्नमनसो पचित हि एवं।
साधेति साधन सतानि सुखा करानि,
तस्मा पसन्नमनसो’व करेय्य पुञ्ञन्ति॥
सुजनप्पसादसंवेगत्थाय कते महावंसे
महाथूपसाधनलाभो नाम
अट्ठवीसतिमो परिच्छेदो।