नवम परिच्छेद
अभयाभिसेको
१.
महेसी जनयी पुत्ते, दस एकञ्च धीतरं।
सब्बजेट्ठो’भयो नाम, चित्तानाम कनिट्ठिका॥
२.
पस्सित्वा तं वियाकंसु, ब्राह्मणा मन्तपारगा।
‘‘रज्जहेतु सुतो अस्सा, घातयिस्सति मातुले’’॥
३.
घातेस्सामि कनिट्ठिन्ति, निच्छिते भातरा’भयो।
वारेसि काले वासेसुं, गेहं तं एकथुणिके॥
४.
रञ्ञो च सिरिगब्भेन, तस्स द्वारमकारयुं।
अन्तो ठपेसुं एकञ्च, दासिं नरसतं बहि॥
५.
रूपेनु’म्मादयी नरे, दिट्ठमत्ताव सायतो।
ततो उम्मादचित्ता’ति, नामं सोपपदं लभि॥
६.
सुत्वान लंकागमनं, भद्दकच्चानदेविया।
मातरा चोदिता पुत्ता, ठपेत्वे’कञ्च आगमुं॥
७.
दिस्वान ते पण्डुवासु-देवं लङ्किन्दमागता।
दिस्वान तं कनिट्ठिञ्च, रोदित्वा सह ताय च॥
८.
रञ्ञा सुकतसक्कारा, रञ्ञो’नुञ्ञाय चारिकं।
चरिंसु लंकादीपम्हि, निवसुञ्च यथारुचिं॥
९.
रामेन वुसितठानं, रामगोणन्ति वुच्चति।
उरुवेला’नुराधानं, निवासा च तथा तथा॥
१०.
तथा विजितदीघायु-रोहणानं निवासका।
विजितगामो दीघायु-रोहणन्ति च वुच्चति॥
११.
कारेसि अनुराधो सो, वापिं दक्खिणतो ततो।
कारापेत्वा राजगेहं, तत्थ वासमकप्पयी॥
१२.
महाराजा पण्डुवासु-देवो जट्ठसुतं सकं।
अभयं उपरज्जम्हि, काले समभिसेचयि॥
१३.
दीघायुस्स कुमारस्स, तनयो दीघगामणि।
सुत्वा उम्मादचित्तं तं, तस्सं जातकुतूहलो॥
१४.
गहेत्वा’पतिस्स गामं, तं अपस्सि मनुजाधिपं।
अदा सहोपराजेन, राजुपट्ठानमस्ससो॥
१५.
गवक्खाभिमुखट्ठाने, तं उपेच्च ठितं तुसा।
दिस्वान गामिणिं चित्ता, रत्तचित्ता’ह दासिकं॥
१६.
‘‘को एसो’’ति ततो सुत्वा,
मातुलस्स सुतोइति।
दासिं तत्थ नियोजेसि,
सद्धिंकत्वान सो ततो॥
१७.
गवक्खम्हि डसापेत्वा, रत्तिं कक्कटयन्तकं।
आरुय्ह छिन्दयित्वान, कवाटं तेन पाविसि॥
१८.
ताय सद्धिं वसित्वान, पच्चूसेयेव निक्खमि।
एवं निच्चं वसी तत्थ, छिद्दाभावा अपाकटो॥
१९.
सा तेन अग्गही गब्भं, गब्भे परिणते ततो।
मातु आरोचयी दासी, माता पुच्छिय धीतरं॥
२०.
रञ्ञो आरोचयी राजा, अमन्तेत्वा सुते’ब्रह्मा।
पोसियोसो’पि अम्हेहि, देव तस्सेव तं इति॥
२१.
पुत्तो चे मारयिस्साम, त’न्ति तस्स अदंसु तं।
सा सूतिकालसम्पत्ते, सूति गेहञ्च पाविसिं॥
२२.
सङ्कित्वा गोपकं चित्तं, कालवेलञ्च दासकं।
तस्मिं कम्मे निस्साया’ति, गामणि परिचारके॥
२३.
ते पटिञ्ञं अदेन्ते ते, राजपुत्ता अघातयुं।
यक्खा हुत्वान रक्खिंसु, उभो गब्भे कुमारकं॥
२४.
अञ्ञं उपविजञ्ञं सा, सल्लक्खा पेसि दासिया।
चित्ता सा जनयी पुत्तं, सा इत्थि पन धीतरं॥
२५.
चित्तं सहस्सं दापेत्वा, तस्सा पुत्तं सकम्पि च।
आणापेत्वा धीतरं तं, निपज्जापेसि सन्तिके॥
२६.
धीता लद्धा’ति सुत्वान, तुट्ठा राजसुता अहुं।
माता च मातुमाता च, उभो पन कुमारकं॥
२७.
मातामहस्स नामञ्च, जेट्ठस्स मातुलस्स च।
एकं कत्वा तमकरुं, पण्डुकाभयनामकं॥
२८.
लंका पालो पण्डुवासु-देवो रज्जमकारयि।
तिंस वस्सम्हि जातम्हि, मतो सो पण्डुकाभये॥
२९.
तस्मिं मतस्मिं मनुजाधिपस्मिं,
सब्बे समागम्म नरिन्दपुत्ता।
तस्साभयस्साभयदस्स भातु,
राजाभिसेकं अकरुं उळाराति॥
सुजनप्पसाद संवेगत्थाय कते महावंसे
अभयाभिसेको नाम
नवमो परिच्छेदो।