धम्मचक्कपवत्तनदीपनीगाथा १७४. सम्मासम्बोधिञानं हतसकलमलं सुद्धतो चातिसुद्धं, अद्धा लद्धा सुलद्धं वतमिति सततं चिन्तयन्तो सुबोधिं। सत्ताहं सत्तमेवं विविधफलसुखं वितिनामेसि कालं, ब्रह्मेनायाचितो सो इसिपतनवने वत्तयी धम्मचक्कं॥