महापधानदीपनीगाथा
१११.
ओरोहितोतोहितपापधम्मो,
छन्नेन स छन्नहयेन गन्त्वा।
अनोमतीरम्हि अनोमसत्तो,
अनोमपब्बज्जमुपागतो सो॥
११२.
निरामिसं पीतिसुखं अनूपमं,
अनूपिये अम्बवने अलत्थ।
सरूपसोभाय विरूपसोभं,
सराजिकं राजगहं करित्थ॥
११३.
ततो अळार ऊदकतापसानं,
झानेनसन्तुट्ठमनो विहाय।
महापधानाय उरुवेलभूमिं,
गतो सिखप्पत्तमकासि दुक्करं॥
११४.
न कामतो नेवतिदुक्करम्हि,
सब्बञ्ञुता सिज्झति मज्झिमाय।
ञत्वान तं पुब्बगुणोपलद्धं,
धम्मं समानेतुमगा सुबोधिं॥