१ तिगुम्बचेतिय थोमना

तिगुम्बचेतिय थोमना
॥नमो तस्स भगवतो अरहतो सम्मासम्बुद्धस्स॥
१.
यो दीपङ्करमूलम्हि, पदं हत्तगतं चजि।
सम्मासम्बोधि माकङ्खं, वन्दे तस्स सिरोरुहं॥
(पथ्यावत्तगाथा)।
२.
पूरेत्वा बोधिसम्भार-महेसं यो अनुत्तरं।
अलत्थ बुद्धत्तं तस्स, केसधातुवरं नमे॥
(पथ्यावत्तगाथा)।
३.
लद्धा बुद्धत्तं छठान-मतिक्‍कम्म पवेदयि।
विमुत्तिं राजायतने, तस्स केसवरं नमे॥
(रकार भकारविपुला पथ्यावत्तगाथा)।
४.
तत्थ सक्‍कदत्तियम्पि, नागलतं हरीतकं।
अनोतत्तोदकं भुञ्‍जि, वन्दे तस्स सिरोरुहं॥
(रकारविपुला पथ्यावत्तगाथा)।
५.
तदा मुग्गसेलपत्तं, महाराजूहि दिन्‍नकं।
तथागतो पटिग्गण्हि, वन्दामि तस्स सीसजं॥
(रकारविपुला पथ्यावत्तगाथा)।
६.
तदा द्विन्‍नं द्वेभातिक-जनेहि मधुपिण्डिकं।
परिभुञ्‍जेसि मन्थम्पि, तस्स सीससिरिं नमे॥
(तकारविपुला पथ्यावत्तगाथा)।
७.
यो तपुस्सभल्‍लिकानं, तदा द्विसरणं अदा।
लोकम्हि सब्बपठमं, तस्स सीरिवहं नमे॥
(रकार नकार विपुलापथ्यावत्तगाथा)।
८.
तदा तत्थुपट्ठकानं, तेसं केसे अदा अठ।
लोकहित मपेक्खन्तो, नाथो यो तस्स ते नमे॥
(रकारविपुला पथ्यावत्तगाथा)।
९.
तेपि तं आहारित्वान, पोक्खरब्बतियं करुं।
सजीवकेस चेतियं, नमेतं सब्बपुब्बकं॥
(मकारविपुला पथ्यावत्तगाथा)।
१०.
उपोसथुपोसथम्हि, मुञ्‍चन्तं नीलरस्मियो।
भगवाव लोकअत्थं, करोन्तं तं सदा नमे॥
(रकारविपुला पथ्यावत्तगाथा)।
११.
चूळामणिदुस्सचेत्यं , कालम्हि बोधिसत्तके।
बुद्धकाले इदं सब्ब-पठमं तं नमामहं॥
(रकारविपुला पथ्यावत्तगाथा)।
१२.
नमामहं वन्दामहं, पूजेमहं सिरोरुहं।
पुञ्‍ञमिदं भवतु मे, पच्‍चयो आसवक्खये॥
(तकार नकारविपुला पथ्यावत्तगाथा)।
तिगुम्बचेतियथोमना निट्ठिता।