३५ जातकट्ठकथाकरणम्

जातकट्ठकथाकरणम्
जातकट्ठकथापि च आचरियबुद्धघोसत्थेरेनेव कताति वदन्ति, कारणं पनेत्थ न दिस्सति। सा पन अत्थदस्सित्थेरेन च बुद्धमित्तत्थेरेन च महिसासकनिकायिकेन च बुद्धदेवत्थेरेनाति तीहि थेरेहि अभियाचितो महाविहारवासीनं वाचनामग्गं निस्साय कता। इमिस्सापि नामविसेसो नत्थि। वुत्तं हिमिस्सा आरम्भे –
‘‘बुद्धवंसस्स एतस्स, इच्छन्तेन चिरट्ठितिं।
याचितो अभिगन्त्वान, थेरेन अत्थदस्सिना॥
असंसट्ठविहारेन, सदा सुद्धविहारिना।
तथेव बुद्धमित्तेन, सन्तचित्तेन विञ्‍ञुना॥
महिसासकवंसम्हि, सम्भूतेन नयञ्‍ञुना।
बुद्धदेवेन च तथा, भिक्खुना सुद्धबुद्धिना॥
महापुरिसचरियानं, आनुभावं अचिन्तियं।
तस्स विज्‍जोतयन्तस्स, जातकस्सत्थवण्णनं॥
महाविहारवासीनं, वाचनामग्गनिस्सितं।
भासिस्सं भासतो तं मे, साधु गण्हन्तु साधवो’’ति॥
एत्तावता च आचरियबुद्धघोसत्थेरस्स गन्थभावेन पाकटाहि सब्बट्ठकथाहि सह विसुद्धिमग्गस्स करणप्पकारो वित्थारेन विभावितो होति।