३६. सद्दसञ्ञकवग्गो
१. सद्दसञ्ञकत्थेरअपदानम्
१.
‘‘मिगलुद्दो पुरे आसिं, अरञ्ञे कानने अहम्।
तत्थद्दसासिं सम्बुद्धं, देवसङ्घपुरक्खतं॥
२.
‘‘चतुसच्चं पकासेन्तं, उद्धरन्तं महाजनम्।
अस्सोसिं मधुरं वाचं, करवीकरुदोपमं [रुतोपमं (?)]॥
३.
‘‘ब्रह्मसरस्स मुनिनो, सिखिनो लोकबन्धुनो।
घोसे चित्तं पसादेत्वा, पत्तोम्हि आसवक्खयं॥
४.
‘‘एकत्तिंसे इतो कप्पे, यं कम्ममकरिं तदा।
दुग्गतिं नाभिजानामि, पसादस्स इदं फलं॥
५.
‘‘पटिसम्भिदा चतस्सो, विमोक्खापि च अट्ठिमे।
छळभिञ्ञा सच्छिकता, कतं बुद्धस्स सासनं’’॥
इत्थं सुदं आयस्मा सद्दसञ्ञको थेरो इमा गाथायो अभासित्थाति।
सद्दसञ्ञकत्थेरस्सापदानं पठमम्।
२. यवकलापियत्थेरअपदानम्
६.
‘‘नगरे अरुणवतिया, आसिं यवसिको तदा।
पन्थे दिस्वान सम्बुद्धं, यवकलापं सन्थरिं [यवकलापमवत्थरिं (सी॰)]॥
७.
‘‘अनुकम्पको कारुणिको, सिखी लोकग्गनायको।
मम सङ्कप्पमञ्ञाय, निसीदि यवसन्थरे॥
८.
‘‘दिस्वा निसिन्नं विमलं, महाझायिं विनायकम्।
पामोज्जं जनयित्वान, तत्थ कालङ्कतो अहं॥
९.
‘‘एकत्तिंसे इतो कप्पे, यं कम्ममकरिं तदा।
दुग्गतिं नाभिजानामि, यवत्थरे इदं फलं॥
१०.
‘‘पटिसम्भिदा चतस्सो…पे॰… कतं बुद्धस्स सासनं’’॥
इत्थं सुदं आयस्मा यवकलापियो थेरो इमा गाथायो अभासित्थाति।
यवकलापियत्थेरस्सापदानं दुतियम्।
३. किंसुकपूजकत्थेरअपदानम्
११.
‘‘किंसुकं पुप्फितं दिस्वा, पग्गहेत्वान अञ्जलिम्।
बुद्धं सरित्वा सिद्धत्थं, आकासे अभिपूजयिं॥
१२.
‘‘चतुन्नवुतितो कप्पे, यं पुप्फमभिपूजयिम्।
दुग्गतिं नाभिजानामि, बुद्धपूजायिदं फलं॥
१३.
‘‘पटिसम्भिदा चतस्सो…पे॰… कतं बुद्धस्स सासनं’’॥
इत्थं सुदं आयस्मा किंसुकपूजको थेरो इमा गाथायो अभासित्थाति।
किंसुकपूजकत्थेरस्सापदानं ततियम्।
४. सकोसककोरण्डदायकत्थेरअपदानम्
१४.
‘‘अक्कन्तञ्च पदं दिस्वा, सिखिनो लोकबन्धुनो।
एकंसं अजिनं कत्वा, पदसेट्ठं अवन्दहं॥
१५.
‘‘कोरण्डं पुप्फितं दिस्वा, पादपं धरणीरुहम्।
सकोसकं [सकोटकं (सी॰ स्या॰)] गहेत्वान, पदचक्कं अपूजयिं॥
१६.
‘‘एकत्तिंसे इतो कप्पे, यं कम्ममकरिं तदा।
दुग्गतिं नाभिजानामि, पदपूजायिदं फलं॥
१७.
‘‘पटिसम्भिदा चतस्सो…पे॰… कतं बुद्धस्स सासनं’’॥
इत्थं सुदं आयस्मा सकोसक [सकोटक (सी॰ स्या॰)] कोरण्डदायको थेरो इमा गाथायो अभासित्थाति।
सकोसककोरण्डदायकत्थेरस्सापदानं चतुत्थम्।
५. दण्डदायकत्थेरअपदानम्
१८.
‘‘काननं वनमोगय्ह, वेळुं छेत्वानहं तदा।
आलम्बनं करित्वान, सङ्घस्स अददं अहं॥
१९.
‘‘तेन चित्तप्पसादेन, सुब्बते अभिवादिय।
आलम्बनम्पि दत्वान, पक्कामिं उत्तरामुखो॥
२०.
‘‘चतुन्नवुतितो कप्पे, यं दण्डमददिं तदा।
दुग्गतिं नाभिजानामि, दण्डदानस्सिदं फलं॥
२१.
‘‘पटिसम्भिदा चतस्सो…पे॰… कतं बुद्धस्स सासनं’’॥
इत्थं सुदं आयस्मा दण्डदायको थेरो इमा गाथायो अभासित्थाति।
दण्डदायकत्थेरस्सापदानं पञ्चमम्।
६. अम्बयागुदायकत्थेरअपदानम्
२२.
‘‘सतरंसी नाम सम्बुद्धो, सयम्भू अपराजितो।
वुट्ठहित्वा समाधिम्हा, भिक्खाय ममुपागमि॥
२३.
‘‘पच्चेकबुद्धं दिस्वान, अम्बयागुं अदासहम्।
विप्पसन्नमनं तस्स, विप्पसन्नेन चेतसा॥
२४.
‘‘चतुन्नवुतितो कप्पे, यं कम्ममकरिं तदा।
दुग्गतिं नाभिजानामि, अम्बयागुयिदं फलं॥
२५.
‘‘पटिसम्भिदा चतस्सो…पे॰… कतं बुद्धस्स सासनं’’॥
इत्थं सुदं आयस्मा अम्बयागुदायको थेरो इमा गाथायो अभासित्थाति।
अम्बयागुदायकत्थेरस्सापदानं छट्ठम्।
७. सुपुटकपूजकत्थेरअपदानम्
२६.
‘‘दिवाविहारा निक्खन्तो, विपस्सी लोकनायको।
भिक्खाय विचरन्तो सो, मम सन्तिकुपागमि॥
२७.
‘‘ततो पतीतो सुमनो, बुद्धसेट्ठस्स तादिनो।
लोणसुपुटकं दत्वा, कप्पं सग्गम्हि मोदहं॥
२८.
‘‘एकनवुतितो कप्पे, यं पुटकमदासहम्।
दुग्गतिं नाभिजानामि, पुटकस्स इदं फलं॥
२९.
‘‘पटिसम्भिदा चतस्सो…पे॰… कतं बुद्धस्स सासनं’’॥
इत्थं सुदं आयस्मा सुपुटकपूजको थेरो इमा गाथायो अभासित्थाति।
सुपुटकपूजकत्थेरस्सापदानं सत्तमम्।
८. मञ्चदायकत्थेरअपदानम्
३०.
‘‘विपस्सिनो भगवतो, लोकजेट्ठस्स तादिनो।
एकं मञ्चं मया दिन्नं, पसन्नेन सपाणिना॥
३१.
‘‘हत्थियानं अस्सयानं, दिब्बयानं समज्झगम्।
तेन मञ्चकदानेन, पत्तोम्हि आसवक्खयं॥
३२.
‘‘एकनवुतितो कप्पे, यं मञ्चमददिं तदा।
दुग्गतिं नाभिजानामि, मञ्चदानस्सिदं फलं॥
३३.
‘‘पटिसम्भिदा चतस्सो…पे॰… कतं बुद्धस्स सासनं’’॥
इत्थं सुदं आयस्मा मञ्चदायको थेरो इमा गाथायो अभासित्थाति।
मञ्चदायकत्थेरस्सापदानं अट्ठमम्।
९. सरणगमनियत्थेरअपदानम्
३४.
‘‘आरुहिम्ह तदा नावं, भिक्खु चाजीवको चहम्।
नावाय भिज्जमानाय, भिक्खु मे सरणं अदा॥
३५.
‘‘एकत्तिंसे इतो कप्पे, यञ्च मे सरणं अदा।
दुग्गतिं नाभिजानामि, सरणागमने फलं॥
३६.
‘‘पटिसम्भिदा चतस्सो…पे॰… कतं बुद्धस्स सासनं’’॥
इत्थं सुदं आयस्मा सरणगमनियो थेरो इमा गाथायो अभासित्थाति।
सरणगमनियत्थेरस्सापदानं नवमम्।
१०. पिण्डपातिकत्थेरअपदानम्
३७.
‘‘तिस्सो नामासि सम्बुद्धो, विहासि विपिने तदा।
तुसिता हि इधागन्त्वा, पिण्डपातं अदासहं॥
३८.
‘‘सम्बुद्धमभिवादेत्वा, तिस्सं नाम महायसम्।
सकं चित्तं पसादेत्वा, तुसितं अगमासहं॥
३९.
‘‘द्वेनवुते इतो कप्पे, यं दानमददिं तदा।
दुग्गतिं नाभिजानामि, पिण्डपातस्सिदं फलं॥
४०.
‘‘पटिसम्भिदा चतस्सो…पे॰… कतं बुद्धस्स सासनं’’॥
इत्थं सुदं आयस्मा पिण्डपातिको थेरो इमा गाथायो अभासित्थाति।
पिण्डपातिकत्थेरस्सापदानं दसमम्।
सद्दसञ्ञकवग्गो छत्तिंसतिमो।
तस्सुद्दानं –
सद्दसञ्ञी यवसिको, किंसुकोरण्डपुप्फियो।
आलम्बनो अम्बयागु, सुपुटी मञ्चदायको।
सरणं पिण्डपातो च, गाथा तालीसमेव च॥