३४. गन्धोदकवग्गो
१. गन्धधूपियत्थेरअपदानम्
१.
‘‘सिद्धत्थस्स भगवतो, गन्धधूपं अदासहम्।
सुमनेहि पटिच्छन्नं, बुद्धानुच्छविकञ्च तं॥
२.
‘‘कञ्चनग्घियसङ्कासं, बुद्धं लोकग्गनायकम्।
इन्दीवरंव जलितं, आदित्तंव हुतासनं॥
३.
‘‘ब्यग्घुसभंव पवरं, अभिजातंव केसरिम्।
निसिन्नं समणानग्गं, भिक्खुसङ्घपुरक्खतं॥
४.
‘‘दिस्वा चित्तं पसादेत्वा, पग्गहेत्वान अञ्जलिम्।
वन्दित्वा सत्थुनो पादे, पक्कामिं उत्तरामुखो॥
५.
‘‘चतुन्नवुतितो कप्पे, यं गन्धमददिं तदा।
दुग्गतिं नाभिजानामि, गन्धपूजायिदं फलं॥
६.
‘‘पटिसम्भिदा चतस्सो, विमोक्खापि च अट्ठिमे।
छळभिञ्ञा सच्छिकता, कतं बुद्धस्स सासनं’’॥
इत्थं सुदं आयस्मा गन्धधूपियो थेरो इमा गाथायो अभासित्थाति।
गन्धधूपियत्थेरस्सापदानं पठमम्।
२. उदकपूजकत्थेरअपदानम्
७.
‘‘सुवण्णवण्णं सम्बुद्धं, गच्छन्तं अनिलञ्जसे।
घतासनंव जलितं, आदित्तंव हुतासनं॥
८.
‘‘पाणिना उदकं गय्ह, आकासे उक्खिपिं अहम्।
सम्पटिच्छि महावीरो, बुद्धो कारुणिको इसि॥
९.
‘‘अन्तलिक्खे ठितो सत्था, पदुमुत्तरनामको।
मम सङ्कप्पमञ्ञाय, इमं गाथमभासथ॥
१०.
‘‘‘इमिना दकदानेन, पीतिउप्पादनेन च।
कप्पसतसहस्सम्पि, दुग्गतिं नुपपज्जसि’॥
११.
‘‘तेन कम्मेन द्विपदिन्द, लोकजेट्ठ नरासभ।
पत्तोम्हि अचलं ठानं, हित्वा जयपराजयं॥
१२.
‘‘सहस्सराजनामेन, तयो च चक्कवत्तिनो।
पञ्चसट्ठिकप्पसते, चातुरन्ता जनाधिपा॥
१३.
‘‘पटिसम्भिदा चतस्सो…पे॰… कतं बुद्धस्स सासनं’’॥
इत्थं सुदं आयस्मा उदकपूजको थेरो इमा गाथायो अभासित्थाति।
उदकपूजकत्थेरस्सापदानं दुतियम्।
३. पुन्नागपुप्फियत्थेरअपदानम्
१४.
‘‘काननं वनमोगय्ह, वसामि लुद्दको अहम्।
पुन्नागं पुप्फितं दिस्वा, बुद्धसेट्ठं अनुस्सरिं॥
१५.
‘‘तं पुप्फं ओचिनित्वान, सुगन्धं गन्धितं सुभम्।
थूपं कत्वान पुलिने, बुद्धस्स अभिरोपयिं॥
१६.
‘‘द्वेनवुते इतो कप्पे, यं पुप्फमभिपूजयिम्।
दुग्गतिं नाभिजानामि, बुद्धपूजायिदं फलं॥
१७.
‘‘एकम्हि नवुते कप्पे, एको आसिं तमोनुदो।
सत्तरतनसम्पन्नो, चक्कवत्ती महब्बलो॥
१८.
‘‘पटिसम्भिदा चतस्सो…पे॰… कतं बुद्धस्स सासनं’’॥
इत्थं सुदं आयस्मा पुन्नागपुप्फियो थेरो इमा गाथायो अभासित्थाति।
पुन्नागपुप्फियत्थेरस्सापदानं ततियम्।
४. एकदुस्सदायकत्थेरअपदानम्
१९.
‘‘नगरे हंसवतिया, अहोसिं तिणहारको।
तिणहारेन जीवामि, तेन पोसेमि दारके॥
२०.
‘‘पदुमुत्तरो नाम जिनो, सब्बधम्मान पारगू।
तमन्धकारं नासेत्वा, उप्पज्जि लोकनायको॥
२१.
‘‘सके घरे निसीदित्वा, एवं चिन्तेसहं तदा।
‘बुद्धो लोके समुप्पन्नो, देय्यधम्मो च नत्थि मे॥
२२.
‘‘‘इदं मे साटकं एकं, नत्थि मे कोचि दायको।
दुक्खो निरयसम्फस्सो, रोपयिस्सामि दक्खिणं’॥
२३.
‘‘एवाहं चिन्तयित्वान, सकं चित्तं पसादयिम्।
एकं दुस्सं गहेत्वान, बुद्धसेट्ठस्सदासहं॥
२४.
‘‘एकं दुस्सं ददित्वान, उक्कुट्ठिं सम्पवत्तयिम्।
यदि बुद्धो तुवं वीर, तारेहि मं महामुनि॥
२५.
‘‘पदुमुत्तरो लोकविदू, आहुतीनं पटिग्गहो।
मम दानं पकित्तेन्तो, अका मे अनुमोदनं॥
२६.
‘‘‘इमिना एकदुस्सेन, चेतनापणिधीहि च।
कप्पसतसहस्सानि, विनिपातं न गच्छति॥
२७.
‘‘‘छत्तिंसक्खत्तुं देविन्दो, देवरज्जं करिस्सति।
तेत्तिंसक्खत्तुं राजा च, चक्कवत्ती भविस्सति।
पदेसरज्जं विपुलं, गणनातो असङ्खियं॥
२८.
‘‘‘देवलोके मनुस्से वा, संसरन्तो तुवं भवे।
रूपवा गुणसम्पन्नो, अनवक्कन्तदेहवा।
अक्खोभं अमितं दुस्सं, लभिस्ससि यदिच्छकं’॥
२९.
‘‘इदं वत्वान सम्बुद्धो, जलजुत्तमनामको।
नभं अब्भुग्गमी धीरो, हंसराजाव अम्बरे॥
३०.
‘‘यं यं योनुपपज्जामि, देवत्तं अथ मानुसम्।
भोगे मे ऊनता नत्थि, एकदुस्सस्सिदं फलं॥
३१.
‘‘पदुद्धारे पदुद्धारे, दुस्सं निब्बत्तते ममम्।
हेट्ठा दुस्सम्हि तिट्ठामि, उपरि छदनं मम॥
३२.
‘‘चक्कवाळमुपादाय, सकाननं सपब्बतम्।
इच्छमानो चहं अज्ज, दुस्सेहि छादयेय्यहं॥
३३.
‘‘तेनेव एकदुस्सेन, संसरन्तो भवाभवे।
सुवण्णवण्णो हुत्वान, संसरामि भवाभवे॥
३४.
‘‘विपाकं एकदुस्सस्स, नज्झगं कत्थचिक्खयम्।
अयं मे अन्तिमा जाति, विपच्चति इधापि मे॥
३५.
‘‘सतसहस्सितो कप्पे, यं दुस्समददिं तदा।
दुग्गतिं नाभिजानामि, एकदुस्सस्सिदं फलं॥
३६.
‘‘किलेसा झापिता मय्हं, भवा सब्बे समूहता।
नागोव बन्धनं छेत्वा, विहरामि अनासवो॥
३७.
‘‘पटिसम्भिदा चतस्सो…पे॰… कतं बुद्धस्स सासनं’’॥
इत्थं सुदं आयस्मा एकदुस्सदायको थेरो इमा गाथायो अभासित्थाति।
एकदुस्सदायकत्थेरस्सापदानं चतुत्थम्।
५. फुसितकम्पियत्थेरअपदानम्
३८.
‘‘विपस्सी नाम [सब्बत्थपि एवमेव दिस्सति]
सम्बुद्धो, लोकजेट्ठो नरासभो।
खीणासवेहि सहितो, सङ्घारामे वसी तदा॥
३९.
‘‘आरामद्वारा निक्खम्म, विपस्सी [सब्बत्थपि एवमेव दिस्सति] लोकनायको।
सह सतसहस्सेहि, अट्ठ [सहस्ससतसिस्सेहि, अट्ठ (क॰), अट्ठ सतसहस्सेहि, सह (?)] खीणासवेहि सो॥
४०.
‘‘अजिनेन निवत्थोहं, वाकचीरधरोपि च।
कुसुमोदकमादाय [कुसुम्भोदक… (सी॰ स्या॰)], सम्बुद्धं उपसङ्कमिं॥
४१.
‘‘सकं चित्तं पसादेत्वा, वेदजातो कतञ्जली।
कुसुमोदकमादाय, बुद्धमब्भुक्किरिं अहं॥
४२.
‘‘तेन कम्मेन सम्बुद्धो, जलजुत्तमनामको [सब्बत्थपि एवमेव दिस्सति]।
मम कम्मं पकित्तेत्वा, अगमा येन पत्थितं॥
४३.
‘‘फुसिता पञ्चसहस्सा, येहि पूजेसहं जिनम्।
अड्ढतेय्यसहस्सेहि, देवरज्जं अकारयिं॥
४४.
‘‘अड्ढतेय्यसहस्सेहि, चक्कवत्ती अहोसहम्।
अवसेसेन कम्मेन, अरहत्तमपापुणिं॥
४५.
‘‘देवराजा यदा होमि [अहोसिं (स्या॰ क॰)], मनुजाधिपती यदा [तदा (स्या॰ क॰)]।
तमेव नामधेय्यं मे, फुसितो नाम होमहं॥
४६.
‘‘देवभूतस्स सन्तस्स, अथापि मानुसस्स वा।
समन्ता ब्यामतो मय्हं, फुसितंव पवस्सति॥
४७.
‘‘भवा उग्घाटिता मय्हं, किलेसा झापिता मम।
सब्बासवपरिक्खीणो, फुसितस्स इदं फलं॥
४८.
‘‘चन्दनस्सेव मे काया, तथा गन्धो पवायति।
सरीरतो मम गन्धो, अड्ढकोसे पवायति॥
४९.
‘‘दिब्बगन्धं सम्पवन्तं, पुञ्ञकम्मसमङ्गिनम्।
गन्धं घत्वान जानन्ति, फुसितो आगतो इध॥
५०.
‘‘साखापलासकट्ठानि , तिणानिपि च सब्बसो।
मम सङ्कप्पमञ्ञाय, गन्धो सम्पज्जते खणे॥
५१.
‘‘सतसहस्सितो [सब्बत्थपि एवमेव दिस्सति] कप्पे, चन्दनं अभिपूजयिम्।
दुग्गतिं नाभिजानामि, फुसितस्स इदं फलं॥
५२.
‘‘पटिसम्भिदा चतस्सो…पे॰… कतं बुद्धस्स सासनं’’॥
इत्थं सुदं आयस्मा फुसितकम्पियो थेरो इमा गाथायो अभासित्थाति।
फुसितकम्पियत्थेरस्सापदानं पञ्चमम्।
६. पभङ्करत्थेरअपदानम्
५३.
‘‘पदुमुत्तरभगवतो, लोकजेट्ठस्स तादिनो।
विपिने चेतियं आसि, वाळमिगसमाकुले॥
५४.
‘‘न कोचि विसहि गन्तुं, चेतियं अभिवन्दितुम्।
तिणकट्ठलतोनद्धं, पलुग्गं आसि चेतियं॥
५५.
‘‘वनकम्मिको तदा आसिं, पितुमातुमतेनहं [पितुपेतामहेनहं (सी॰), पितापेतामहेनहं (स्या॰)]।
अद्दसं विपिने थूपं, लुग्गं तिणलताकुलं॥
५६.
‘‘दिस्वानाहं बुद्धथूपं, गरुचित्तं उपट्ठहिम्।
बुद्धसेट्ठस्स थूपोयं, पलुग्गो अच्छती वने॥
५७.
‘‘नच्छन्नं नप्पतिरूपं, जानन्तस्स गुणागुणम्।
बुद्धथूपं असोधेत्वा, अञ्ञं कम्मं पयोजये॥
५८.
‘‘तिणकट्ठञ्च वल्लिञ्च, सोधयित्वान चेतिये।
वन्दित्वा अट्ठ वारानि [अट्ठ ठानानि (क॰)], पटिकुटिको अगच्छहं॥
५९.
‘‘तेन कम्मेन सुकतेन, चेतनापणिधीहि च।
जहित्वा मानुसं देहं, तावतिंसमगच्छहं॥
६०.
‘‘तत्थ मे सुकतं ब्यम्हं, सोवण्णं सपभस्सरम्।
सट्ठियोजनमुब्बिद्धं, तिंसयोजनवित्थतं॥
६१.
‘‘तिसतानि च वारानि, देवरज्जमकारयिम्।
पञ्चवीसतिक्खत्तुञ्च, चक्कवत्ती अहोसहं॥
६२.
‘‘भवाभवे संसरन्तो, महाभोगं लभामहम्।
भोगे मे ऊनता नत्थि, सोधनाय इदं फलं॥
६३.
‘‘सिविका हत्थिखन्धेन, विपिने गच्छतो मम।
यं यं दिसाहं गच्छामि, सरणं सम्पते [सिज्झते (क॰)] वनं॥
६४.
‘‘खाणुं वा कण्टकं वापि, नाहं पस्सामि चक्खुना।
पुञ्ञकम्मेन संयुत्तो, सयमेवापनीयरे॥
६५.
‘‘कुट्ठं गण्डो किलासो च, अपमारो वितच्छिका।
दद्दु कच्छु [कण्डु (स्या॰)] च मे नत्थि, सोधनाय इदं फलं॥
६६.
‘‘अञ्ञम्पि मे अच्छरियं, बुद्धथूपस्स सोधने [बुद्धथूपम्हि सोधिते (स्या॰)]।
नाभिजानामि मे काये, जातं पिळकबिन्दुकं॥
६७.
‘‘अञ्ञम्पि मे अच्छरियं, बुद्धथूपम्हि सोधिते [सब्बत्थपि एवमेव दिस्सति, तथा उपरिपि]।
दुवे भवे संसरामि, देवत्ते अथ मानुसे॥
६८.
‘‘अञ्ञम्पि मे अच्छरियं, बुद्धथूपम्हि सोधिते।
सुवण्णवण्णो सब्बत्थ, सप्पभासो भवामहं॥
६९.
‘‘अञ्ञम्पि मे अच्छरियं, बुद्धथूपम्हि सोधिते।
अमनापं विवज्जति, मनापं उपतिट्ठति॥
७०.
‘‘अञ्ञम्पि मे अच्छरियं, बुद्धथूपम्हि सोधिते।
विसुद्धं होति मे चित्तं, एकग्गं सुसमाहितं॥
७१.
‘‘अञ्ञम्पि मे अच्छरियं, बुद्धथूपम्हि सोधिते।
एकासने निसीदित्वा, अरहत्तमपापुणिं॥
७२.
‘‘सतसहस्सितो कप्पे, यं कम्ममकरिं तदा।
दुग्गतिं नाभिजानामि, सोधनाय इदं फलं॥
७३.
‘‘पटिसम्भिदा चतस्सो…पे॰… कतं बुद्धस्स सासनं’’॥
इत्थं सुदं आयस्मा पभङ्करो थेरो इमा गाथायो अभासित्थाति।
पभङ्करत्थेरस्सापदानं छट्ठम्।
७. तिणकुटिदायकत्थेरअपदानम्
७४.
‘‘नगरे बन्धुमतिया, अहोसिं परकम्मिको।
परकम्मायने युत्तो, परभत्तं अपस्सितो॥
७५.
‘‘रहोगतो निसीदित्वा, एवं चिन्तेसहं तदा।
बुद्धो लोके समुप्पन्नो, अधिकारो च नत्थि मे॥
७६.
‘‘कालो मे गतिं [कालो गतिं मे (सी॰ स्या॰)] सोधेतुं, खणो मे पटिपादितो।
दुक्खो निरयसम्फस्सो, अपुञ्ञानञ्हि पाणिनं॥
७७.
‘‘एवाहं चिन्तयित्वान, कम्मसामिं उपागमिम्।
एकाहं कम्मं याचित्वा, विपिनं पाविसिं अहं॥
७८.
‘‘तिणकट्ठञ्च वल्लिञ्च, आहरित्वानहं तदा।
तिदण्डके ठपेत्वान, अकं तिणकुटिं अहं॥
७९.
‘‘सङ्घस्सत्थाय कुटिकं, निय्यादेत्वान [निय्यातेत्वान (सी॰)] तं अहम्।
तदहेयेव आगन्त्वा, कम्मसामिं उपागमिं॥
८०.
‘‘तेन कम्मेन सुकतेन, तावतिंसमगच्छहम्।
तत्थ मे सुकतं ब्यम्हं, कुटिकाय सुनिम्मितं [तिणकुटिकाय निम्मितं (सी॰)]॥
८१.
‘‘सहस्सकण्डं सतभेण्डु, धजालु हरितामयम्।
सतसहस्सनिय्यूहा, ब्यम्हे पातुभविंसु मे॥
८२.
‘‘यं यं योनुपपज्जामि, देवत्तं अथ मानुसम्।
मम सङ्कप्पमञ्ञाय, पासादो उपतिट्ठति॥
८३.
‘‘भयं वा छम्भितत्तं वा, लोमहंसो न विज्जति।
तासं मम न जानामि, तिणकुटिकायिदं [तिणकुटियिदं (क॰)] फलं॥
८४.
‘‘सीहब्यग्घा च दीपी च, अच्छकोकतरच्छका [तरच्छयो (स्या॰ क॰)]।
सब्बे मं परिवज्जेन्ति, तिणकुटिकायिदं फलं॥
८५.
‘‘सरीसपा [सिरिंसपा (सी॰ स्या॰), सरिंसपा (क॰)] च भूता च, अही कुम्भण्डरक्खसा।
तेपि मं परिवज्जेन्ति, तिणकुटिकायिदं फलं॥
८६.
‘‘न पापसुपिनस्सापि, सरामि दस्सनं मम।
उपट्ठिता सति मय्हं, तिणकुटिकायिदं फलं॥
८७.
‘‘तायेव तिणकुटिकाय, अनुभोत्वान सम्पदा।
गोतमस्स भगवतो, धम्मं सच्छिकरिं अहं॥
८८.
‘‘एकनवुतितो कप्पे, यं कम्ममकरिं तदा।
दुग्गतिं नाभिजानामि, तिणकुटिकायिदं फलं॥
८९.
‘‘पटिसम्भिदा चतस्सो…पे॰… कतं बुद्धस्स सासनं’’॥
इत्थं सुदं आयस्मा तिणकुटिदायको थेरो इमा गाथायो अभासित्थाति।
तिणकुटिदायकत्थेरस्सापदानं सत्तमम्।
८. उत्तरेय्यदायकत्थेरअपदानम्
९०.
‘‘नगरे हंसवतिया, अहोसिं ब्राह्मणो तदा।
अज्झायको मन्तधरो, तिण्णं वेदान पारगू॥
९१.
‘‘पुरक्खतो ससिस्सेहि, जातिमा च सुसिक्खितो।
तोयाभिसेचनत्थाय, नगरा निक्खमिं तदा॥
९२.
‘‘पदुमुत्तरो नाम जिनो, सब्बधम्मान पारगू।
खीणासवसहस्सेहि, पाविसी नगरं जिनो॥
९३.
‘‘सुचारुरूपं दिस्वान, आनेञ्जकारितं विय।
परिवुतं अरहन्तेहि, दिस्वा चित्तं पसादयिं॥
९४.
‘‘सिरस्मिं अञ्जलिं कत्वा, नमस्सित्वान सुब्बतम्।
पसन्नचित्तो सुमनो, उत्तरीयमदासहं॥
९५.
‘‘उभो हत्थेहि पग्गय्ह, साटकं उक्खिपिं अहम्।
यावता बुद्धपरिसा, ताव छादेसि साटको॥
९६.
‘‘पिण्डचारं चरन्तस्स, महाभिक्खुगणादिनो।
छदं करोन्तो अट्ठासि, हासयन्तो ममं तदा॥
९७.
‘‘घरतो निक्खमन्तस्स, सयम्भू अग्गपुग्गलो।
वीथियंव ठितो सत्था, अका मे [अकासि (स्या॰)] अनुमोदनं॥
९८.
‘‘पसन्नचित्तो सुमनो, यो मे अदासि साटकम्।
तमहं कित्तयिस्सामि, सुणोथ मम भासतो॥
९९.
‘‘‘तिंसकप्पसहस्सानि, देवलोके रमिस्सति।
पञ्ञासक्खत्तुं देविन्दो, देवरज्जं करिस्सति॥
१००.
‘‘‘देवलोके वसन्तस्स, पुञ्ञकम्मसमङ्गिनो।
समन्ता योजनसतं, दुस्सच्छन्नं भविस्सति॥
१०१.
‘‘‘छत्तिंसक्खत्तुं राजा च, चक्कवत्ती भविस्सति।
पदेसरज्जं विपुलं, गणनातो असङ्खियं॥
१०२.
‘‘‘भवे संसरमानस्स, पुञ्ञकम्मसमङ्गिनो।
मनसा पत्थितं सब्बं, निब्बत्तिस्सति तावदे॥
१०३.
‘‘‘कोसेय्यकम्बलियानि [कोसेय्यकम्बलीयानि (सी॰)], खोमकप्पासिकानि च।
महग्घानि च दुस्सानि, पटिलच्छतियं नरो॥
१०४.
‘‘‘मनसा पत्थितं सब्बं, पटिलच्छतियं नरो।
एकदुस्सस्स विपाकं, अनुभोस्सति सब्बदा॥
१०५.
‘‘‘सो पच्छा पब्बजित्वान, सुक्कमूलेन चोदितो।
गोतमस्स भगवतो, धम्मं सच्छिकरिस्सति’॥
१०६.
‘‘अहो मे सुकतं कम्मं, सब्बञ्ञुस्स महेसिनो।
एकाहं साटकं दत्वा, पत्तोम्हि अमतं पदं॥
१०७.
‘‘मण्डपे रुक्खमूले वा, वसतो सुञ्ञके घरे।
धारेति दुस्सछदनं, समन्ता ब्यामतो मम॥
१०८.
‘‘अविञ्ञत्तं निवासेमि [अविञ्ञत्तानि सेवामि (?)], चीवरं पच्चयञ्चहम्।
लाभी [लाभिम्हि (स्या॰)] अन्नस्स पानस्स, उत्तरेय्यस्सिदं फलं॥
१०९.
‘‘सतसहस्सितो कप्पे, यं कम्ममकरिं तदा।
दुग्गतिं नाभिजानामि, वत्थदानस्सिदं फलं॥
११०.
‘‘पटिसम्भिदा चतस्सो…पे॰… कतं बुद्धस्स सासनं’’॥
इत्थं सुदं आयस्मा उत्तरेय्यदायको थेरो इमा गाथायो अभासित्थाति।
उत्तरेय्यदायकत्थेरस्सापदानं अट्ठमम्।
९. धम्मसवनियत्थेरअपदानम्
१११.
‘‘पदुमुत्तरो नाम जिनो, सब्बधम्मान पारगू।
चतुसच्चं पकासेन्तो, सन्तारेसि बहुं जनं॥
११२.
‘‘अहं तेन समयेन, जटिलो उग्गतापनो।
धुनन्तो वाकचीरानि, गच्छामि अम्बरे तदा॥
११३.
‘‘बुद्धसेट्ठस्स उपरि, गन्तुं न विसहामहम्।
पक्खीव सेलमासज्ज [सेलमापज्ज (स्या॰)], गमनं न लभामहं॥
११४.
‘‘न मे इदं भूतपुब्बं, इरियस्स विकोपनम्।
दके यथा उम्मुज्जित्वा, एवं गच्छामि अम्बरे॥
११५.
‘‘उळारभूतो मनुजो, हेट्ठासीनो [हेट्ठापि नो (क॰)] भविस्सति।
हन्द मेनं गवेसिस्सं, अपि अत्थं लभेय्यहं॥
११६.
‘‘ओरोहन्तो अन्तलिक्खा, सद्दमस्सोसि सत्थुनो।
अनिच्चतं कथेन्तस्स, तमहं उग्गहिं तदा॥
११७.
‘‘अनिच्चसञ्ञमुग्गय्ह, अगमासिं ममस्समम्।
यावतायुं वसित्वान, तत्थ कालङ्कतो अहं॥
११८.
‘‘चरिमे वत्तमानम्हि, तं धम्मसवनं [धम्मसवणं (सी॰)] सरिम्।
तेन कम्मेन सुकतेन, तावतिंसमगच्छहं॥
११९.
‘‘तिंसकप्पसहस्सानि, देवलोके रमिं अहम्।
एकपञ्ञासक्खत्तुञ्च, देवरज्जमकारयिं॥
१२०.
‘‘एकसत्ततिक्खत्तुञ्च, चक्कवत्ती अहोसहम्।
पदेसरज्जं विपुलं, गणनातो असङ्खियं॥
१२१.
‘‘पितुगेहे निसीदित्वा, समणो भावितिन्द्रियो।
गाथाय परिदीपेन्तो, अनिच्चतमुदाहरि [अनिच्चवत्थुदाहरि (स्या॰ क॰)]॥
१२२.
‘‘अनुस्सरामि तं सञ्ञं, संसरन्तो भवाभवे।
न कोटिं पटिविज्झामि [न कोचि पटिवज्जामि (क॰)], निब्बानं अच्चुतं पदं [अयं गाथा उपरि ४३ वग्गे सत्तमापदाने पुरिमगाथाय पुरेतरं दिस्सति]॥
१२३.
‘‘अनिच्चा वत सङ्खारा, उप्पादवयधम्मिनो।
उप्पज्जित्वा निरुज्झन्ति, तेसं वूपसमो सुखो॥
१२४.
‘‘सह गाथं सुणित्वान, पुब्बकम्मं अनुस्सरिम्।
एकासने निसीदित्वा, अरहत्तमपापुणिं॥
१२५.
‘‘जातिया सत्तवस्सोहं, अरहत्तमपापुणिम्।
उपसम्पादयि बुद्धो, गुणमञ्ञाय चक्खुमा॥
१२६.
‘‘दारकोव अहं सन्तो, करणीयं समापयिम्।
किं मे करणीयं अज्ज, सक्यपुत्तस्स सासने॥
१२७.
‘‘सतसहस्सितो कप्पे, यं कम्ममकरिं तदा।
दुग्गतिं नाभिजानामि, सद्धम्मसवने फलं॥
१२८.
‘‘पटिसम्भिदा चतस्सो…पे॰… कतं बुद्धस्स सासनं’’॥
इत्थं सुदं आयस्मा धम्मसवनियो थेरो इमा गाथायो अभासित्थाति।
धम्मसवनियत्थेरस्सापदानं नवमम्।
१०. उक्खित्तपदुमियत्थेरअपदानम्
१२९.
‘‘नगरे हंसवतिया, अहोसिं मालिको तदा।
ओगाहेत्वा पदुमसरं, सतपत्तं ओचिनामहं॥
१३०.
‘‘पदुमुत्तरो नाम जिनो, सब्बधम्मान पारगू।
सह सतसहस्सेहि [सतसहस्ससिस्सेहि (क॰)], सन्तचित्तेहि तादिभि॥
१३१.
‘‘खीणासवेहि सुद्धेहि, छळभिञ्ञेहि झायिभि [सो तदा (सी॰), सो सह (क॰)]।
मम वुद्धिं समन्वेसं, आगच्छि मम सन्तिकं [मम सन्तिके (सी॰), पुरिसुत्तमो (स्या॰ क॰)]॥
१३२.
‘‘दिस्वानहं देवदेवं, सयम्भुं लोकनायकम्।
वण्टे छेत्वा सतपत्तं, उक्खिपिमम्बरे तदा॥
१३३.
‘‘यदि बुद्धो तुवं वीर, लोकजेट्ठो नरासभो।
सयं गन्त्वा सतपत्ता, मत्थके धारयन्तु ते॥
१३४.
‘‘अधिट्ठहि महावीरो, लोकजेट्ठो नरासभो।
बुद्धस्स आनुभावेन, मत्थके धारयिंसु ते॥
१३५.
‘‘तेन कम्मेन सुकतेन, चेतनापणिधीहि च।
जहित्वा मानुसं देहं, तावतिंसमगच्छहं॥
१३६.
‘‘तत्थ मे सुकतं ब्यम्हं, सतपत्तन्ति वुच्चति।
सट्ठियोजनमुब्बिद्धं, तिंसयोजनवित्थतं॥
१३७.
‘‘सहस्सक्खत्तुं देविन्दो, देवरज्जमकारयिम्।
पञ्चसत्ततिक्खत्तुञ्च, चक्कवत्ती अहोसहं॥
१३८.
‘‘पदेसरज्जं विपुलं, गणनातो असङ्खियम्।
अनुभोमि सकं कम्मं, पुब्बे सुकतमत्तनो॥
१३९.
‘‘तेनेवेकपदुमेन, अनुभोत्वान सम्पदा।
गोतमस्स भगवतो, धम्मं सच्छिकरिं अहं॥
१४०.
‘‘किलेसा झापिता मय्हं, भवा सब्बे समूहता।
नागोव बन्धनं छेत्वा, विहरामि अनासवो॥
१४१.
‘‘सतसहस्सितो कप्पे, यं पुप्फमभिपूजयिम्।
दुग्गतिं नाभिजानामि, एकपदुमस्सिदं फलं॥
१४२.
‘‘पटिसम्भिदा चतस्सो…पे॰… कतं बुद्धस्स सासनं’’॥
इत्थं सुदं आयस्मा उक्खित्तपदुमियो थेरो इमा गाथायो अभासित्थाति।
उक्खित्तपदुमियत्थेरस्सापदानं दसमम्।
गन्धोदकवग्गो चतुतिंसतिमो।
तस्सुद्दानं –
गन्धधूपो उदकञ्च, पुन्नाग एकदुस्सका।
फुसितो च पभङ्करो, कुटिदो उत्तरीयको॥
सवनी एकपदुमी, गाथायो सब्बपिण्डिता।
एकं गाथासतञ्चेव, चतुतालीसमेव च॥