०७. सत्तकनिपातो

७. सत्तकनिपातो

१. सुन्दरसमुद्दत्थेरगाथा

४५९.
‘‘अलङ्कता सुवसना, मालधारी [मालाभारी (सी॰), मालभारी (स्या॰)] विभूसिता।
अलत्तककतापादा, पादुकारुय्ह वेसिका॥
४६०.
‘‘पादुका ओरुहित्वान, पुरतो पञ्जलीकता।
सा मं सण्हेन मुदुना, म्हितपुब्बं [मिहितपुब्बं (सी॰)] अभासथ’’॥
४६१.
‘‘युवासि त्वं पब्बजितो, तिट्ठाहि मम सासने।
भुञ्ज मानुसके कामे, अहं वित्तं ददामि ते।
सच्चं ते पटिजानामि, अग्गिं वा ते हरामहं॥
४६२.
‘‘यदा जिण्णा भविस्साम, उभो दण्डपरायना।
उभोपि पब्बजिस्साम, उभयत्थ कटग्गहो’’॥
४६३.
‘‘तञ्च दिस्वान याचन्तिं, वेसिकं पञ्जलीकतम्।
अलङ्कतं सुवसनं, मच्चुपासंव ओड्डितं॥
४६४.
‘‘ततो मे मनसीकारो…पे॰… निब्बिदा समतिट्ठथ॥
४६५.
‘‘ततो चित्तं विमुच्चि मे…पे॰… कतं बुद्धस्स सासन’’न्ति॥
… सुन्दरसमुद्दो थेरो…।

२. लकुण्डकभद्दियत्थेरगाथा

४६६.
परे अम्बाटकारामे, वनसण्डम्हि भद्दियो।
समूलं तण्हमब्बुय्ह, तत्थ भद्दोव झायति [भद्दो’धिझायायति (सी॰), भद्दो झियायति (स्या॰ सी॰ अट्ठ॰)]॥
४६७.
‘‘रमन्तेके मुदिङ्गेहि [मुतिङ्गेहि (सी॰ अट्ठ॰)], वीणाहि पणवेहि च।
अहञ्च रुक्खमूलस्मिं, रतो बुद्धस्स सासने॥
४६८.
‘‘बुद्धो चे [बुद्धो च (सब्बत्थ)] मे वरं दज्जा, सो च लब्भेथ मे वरो।
गण्हेहं सब्बलोकस्स, निच्चं कायगतं सतिं॥
४६९.
‘‘ये मं रूपेन पामिंसु, ये च घोसेन अन्वगू।
छन्दरागवसूपेता, न मं जानन्ति ते जना॥
४७०.
‘‘अज्झत्तञ्च न जानाति, बहिद्धा च न पस्सति।
समन्तावरणो बालो, स वे घोसेन वुय्हति॥
४७१.
‘‘अज्झत्तञ्च न जानाति, बहिद्धा च विपस्सति।
बहिद्धा फलदस्सावी, सोपि घोसेन वुय्हति॥
४७२.
‘‘अज्झत्तञ्च पजानाति, बहिद्धा च विपस्सति।
अनावरणदस्सावी, न सो घोसेन वुय्हती’’ति॥
… लकुण्डकभद्दियो थेरो…।

३. भद्दत्थेरगाथा

४७३.
‘‘एकपुत्तो अहं आसिं, पियो मातु पियो पितु।
बहूहि वतचरियाहि, लद्धो आयाचनाहि च॥
४७४.
‘‘ते च मं अनुकम्पाय, अत्थकामा हितेसिनो।
उभो पिता च माता च, बुद्धस्स उपनामयुं’’॥
४७५.
‘‘किच्छा लद्धो अयं पुत्तो, सुखुमालो सुखेधितो।
इमं ददाम ते नाथ, जिनस्स परिचारकं’’॥
४७६.
‘‘सत्था च मं पटिग्गय्ह, आनन्दं एतदब्रवि।
‘पब्बाजेहि इमं खिप्पं, हेस्सत्याजानियो अयं॥
४७७.
‘‘पब्बाजेत्वान मं सत्था, विहारं पाविसी जिनो।
अनोग्गतस्मिं सूरियस्मिं, ततो चित्तं विमुच्चि मे॥
४७८.
‘‘ततो सत्था निराकत्वा, पटिसल्लानवुट्ठितो।
‘एहि भद्दा’ति मं आह, सा मे आसूपसम्पदा॥
४७९.
‘‘जातिया सत्तवस्सेन, लद्धा मे उपसम्पदा।
तिस्सो विज्जा अनुप्पत्ता, अहो धम्मसुधम्मता’’ति॥
… भद्दो थेरो…।

४. सोपाकत्थेरगाथा

४८०.
‘‘दिस्वा पासादछायायं, चङ्कमन्तं नरुत्तमम्।
तत्थ नं उपसङ्कम्म, वन्दिस्सं [वन्दिसं (सी॰ पी॰)] पुरिसुत्तमं॥
४८१.
‘‘एकंसं चीवरं कत्वा, संहरित्वान पाणयो।
अनुचङ्कमिस्सं विरजं, सब्बसत्तानमुत्तमं॥
४८२.
‘‘ततो पञ्हे अपुच्छि मं, पञ्हानं कोविदो विदू।
अच्छम्भी च अभीतो च, ब्याकासिं सत्थुनो अहं॥
४८३.
‘‘विस्सज्जितेसु पञ्हेसु, अनुमोदि तथागतो।
भिक्खुसङ्घं विलोकेत्वा, इममत्थं अभासथ’’॥
४८४.
‘‘लाभा अङ्गानं मगधानं, येसायं परिभुञ्जति।
चीवरं पिण्डपातञ्च, पच्चयं सयनासनम्।
पच्चुट्ठानञ्च सामीचिं, तेसं लाभा’’ति चाब्रवि॥
४८५.
‘‘अज्जतग्गे मं सोपाक, दस्सनायोपसङ्कम।
एसा चेव ते सोपाक, भवतु उपसम्पदा’’॥
४८६.
‘‘जातिया सत्तवस्सोहं, लद्धान उपसम्पदम्।
धारेमि अन्तिमं देहं, अहो धम्मसुधम्मता’’ति॥
… सोपाको थेरो…।

५. सरभङ्गत्थेरगाथा

४८७.
‘‘सरे हत्थेहि भञ्जित्वा, कत्वान कुटिमच्छिसम्।
तेन मे सरभङ्गोति, नामं सम्मुतिया अहु॥
४८८.
‘‘न मय्हं कप्पते अज्ज, सरे हत्थेहि भञ्जितुम्।
सिक्खापदा नो पञ्ञत्ता, गोतमेन यसस्सिना॥
४८९.
‘‘सकलं समत्तं रोगं, सरभङ्गो नाद्दसं पुब्बे।
सोयं रोगो दिट्ठो, वचनकरेनातिदेवस्स॥
४९०.
‘‘येनेव मग्गेन गतो विपस्सी, येनेव मग्गेन सिखी च वेस्सभू।
ककुसन्धकोणागमनो च कस्सपो, तेनञ्जसेन अगमासि गोतमो॥
४९१.
‘‘वीततण्हा अनादाना, सत्त बुद्धा खयोगधा।
येहायं देसितो धम्मो, धम्मभूतेहि तादिभि॥
४९२.
‘‘चत्तारि अरियसच्चानि, अनुकम्पाय पाणिनम्।
दुक्खं समुदयो मग्गो, निरोधो दुक्खसङ्खयो॥
४९३.
‘‘यस्मिं निवत्तते [यस्मिं न निब्बत्तते (क॰)] दुक्खं, संसारस्मिं अनन्तकम्।
भेदा इमस्स कायस्स, जीवितस्स च सङ्खया।
अञ्ञो पुनब्भवो नत्थि, सुविमुत्तोम्हि सब्बधी’’ति॥
… सरभङ्गो थेरो…।
सत्तकनिपातो निट्ठितो।
तत्रुद्दानं –
सुन्दरसमुद्दो थेरो, थेरो लकुण्डभद्दियो।
भद्दो थेरो च सोपाको, सरभङ्गो महाइसि।
सत्तके पञ्चका थेरा, गाथायो पञ्चतिंसतीति॥