३. बालवग्गो
२२. ‘‘‘द्वेमे , भिक्खवे, बाला। कतमे द्वे? यो च अच्चयं अच्चयतो न पस्सति, यो च अच्चयं देसेन्तस्स यथाधम्मं नप्पटिग्गण्हाति । इमे खो, भिक्खवे, द्वे बाला’ति। ‘द्वेमे , भिक्खवे, पण्डिता। कतमे द्वे? यो च अच्चयं अच्चयतो पस्सति, यो च अच्चयं देसेन्तस्स यथाधम्मं पटिग्गण्हाति। इमे खो, भिक्खवे, द्वे पण्डिता’’’ति।
२३. ‘‘द्वेमे, भिक्खवे, तथागतं अब्भाचिक्खन्ति। कतमे द्वे? दुट्ठो वा दोसन्तरो, सद्धो वा दुग्गहितेन [दुग्गहीतेन (सी॰)]। इमे खो, भिक्खवे, द्वे तथागतं अब्भाचिक्खन्ती’’ति।
२४. ‘‘‘द्वेमे, भिक्खवे, तथागतं अब्भाचिक्खन्ति। कतमे द्वे? यो च अभासितं अलपितं तथागतेन भासितं लपितं तथागतेनाति दीपेति, यो च भासितं लपितं तथागतेन अभासितं अलपितं तथागतेनाति दीपेति। इमे खो, भिक्खवे, द्वे तथागतं अब्भाचिक्खन्ती’ति। ‘द्वेमे, भिक्खवे, तथागतं नाब्भाचिक्खन्ति। कतमे द्वे? यो च अभासितं अलपितं तथागतेन अभासितं अलपितं तथागतेनाति दीपेति, यो च भासितं लपितं तथागतेन भासितं लपितं तथागतेनाति दीपेति। इमे खो, भिक्खवे, द्वे तथागतं नाब्भाचिक्खन्ती’’’ति।
२५. ‘‘द्वेमे, भिक्खवे, तथागतं अब्भाचिक्खन्ति। कतमे द्वे? यो च नेय्यत्थं सुत्तन्तं नीतत्थो सुत्तन्तोति दीपेति, यो च नीतत्थं सुत्तन्तं नेय्यत्थो सुत्तन्तोति दीपेति। इमे खो, भिक्खवे, द्वे तथागतं अब्भाचिक्खन्ती’’ति।
२६. ‘‘द्वेमे, भिक्खवे, तथागतं नाब्भाचिक्खन्ति। कतमे द्वे? यो च नेय्यत्थं सुत्तन्तं नेय्यत्थो सुत्तन्तोति दीपेति , यो च नीतत्थं सुत्तन्तं नीतत्थो सुत्तन्तोति दीपेति। इमे खो, भिक्खवे, द्वे तथागतं नाब्भाचिक्खन्ती’’ति।
२७. ‘‘पटिच्छन्नकम्मन्तस्स , भिक्खवे, द्विन्नं गतीनं अञ्ञतरा गति पाटिकङ्खा – निरयो वा तिरच्छानयोनि वाति। अप्पटिच्छन्नकम्मन्तस्स, भिक्खवे, द्विन्नं गतीनं अञ्ञतरा गति पाटिकङ्खा – देवा वा मनुस्सा वा’’ति।
२८. ‘‘मिच्छादिट्ठिकस्स , भिक्खवे, द्विन्नं गतीनं अञ्ञतरा गति पाटिकङ्खा – निरयो वा तिरच्छानयोनि वा’’ति।
२९. ‘‘सम्मादिट्ठिकस्स, भिक्खवे, द्विन्नं गतीनं अञ्ञतरा गति पाटिकङ्खा – देवा वा मनुस्सा वा’’ति।
३०. ‘‘दुस्सीलस्स, भिक्खवे, द्वे पटिग्गाहा – निरयो वा तिरच्छानयोनि वा। सीलवतो, भिक्खवे, द्वे पटिग्गाहा – देवा वा मनुस्सा वा’’ति [देवो वा मनुस्सो वाति (क॰)]।
३१. ‘‘द्वाहं, भिक्खवे, अत्थवसे सम्पस्समानो अरञ्ञवनपत्थानि [अरञ्ञे पवनपत्थानि (सी॰ पी॰)] पन्तानि सेनासनानि पटिसेवामि। कतमे द्वे? अत्तनो च दिट्ठधम्मसुखविहारं सम्पस्समानो, पच्छिमञ्च जनतं अनुकम्पमानो। इमे खो अहं, भिक्खवे, द्वे अत्थवसे सम्पस्समानो अरञ्ञवनपत्थानि पन्तानि सेनासनानि पटिसेवामी’’ति।
३२. ‘‘द्वे मे, भिक्खवे, धम्मा विज्जाभागिया। कतमे द्वे? समथो च विपस्सना च। समथो, भिक्खवे, भावितो कमत्थ [किमत्थ (स्या॰ कं॰), कतमत्थ (क॰)] मनुभोति? चित्तं भावीयति। चित्तं भावितं कमत्थमनुभोति? यो रागो सो पहीयति। विपस्सना, भिक्खवे, भाविता कमत्थमनुभोति? पञ्ञा भावीयति। पञ्ञा भाविता कमत्थमनुभोति? या अविज्जा सा पहीयति। रागुपक्किलिट्ठं वा, भिक्खवे, चित्तं न विमुच्चति, अविज्जुपक्किलिट्ठा वा पञ्ञा न भावीयति। इति खो, भिक्खवे, रागविरागा चेतोविमुत्ति, अविज्जाविरागा पञ्ञाविमुत्ती’’ति।
बालवग्गो ततियो।