११ ११ चन्दनसुत्तम्

३४२. अथ खो चन्दनो [नन्दनो (सी॰)] देवपुत्तो…पे॰…।
अथ खो सुयामो देवपुत्तो…पे॰… ।
अथ खो सन्तुसितो देवपुत्तो…पे॰…।
अथ खो सुनिम्मितो देवपुत्तो…पे॰…।
अथ खो वसवत्ति देवपुत्तो…पे॰…।
(यथा सक्कसुत्तं तथा इमे पञ्च पेय्याला वित्थारेतब्बा)। एकादसमम्।
मोग्गल्लानसंयुत्तं समत्तम्।
तस्सुद्दानं –
सवितक्कावितक्कञ्च, सुखेन च उपेक्खको।
आकासञ्चेव विञ्ञाणं, आकिञ्चं नेवसञ्ञिना।
अनिमित्तो च सक्को च, चन्दनेकादसेन चाति॥