१. अक्कोधनसुत्तम्
२९४. अथ खो आयस्मा अनुरुद्धो येन भगवा तेनुपसङ्कमि; उपसङ्कमित्वा…पे॰… एकमन्तं निसिन्नो खो आयस्मा अनुरुद्धो भगवन्तं एतदवोच – ‘‘इधाहं, भन्ते, मातुगामं पस्सामि दिब्बेन चक्खुना विसुद्धेन अतिक्कन्तमानुसकेन कायस्स भेदा परं मरणा सुगतिं सग्गं लोकं उपपज्जन्तम्। कतीहि नु खो, भन्ते, धम्मेहि समन्नागतो मातुगामो कायस्स भेदा परं मरणा सुगतिं सग्गं लोकं उपपज्जती’’ति?
‘‘पञ्चहि खो, अनुरुद्ध, धम्मेहि समन्नागतो मातुगामो कायस्स भेदा परं मरणा सुगतिं सग्गं लोकं उपपज्जति। कतमेहि पञ्चहि? सद्धो च होति, हिरिमा च होति, ओत्तप्पी च होति, अक्कोधनो च होति, पञ्ञवा च होति – इमेहि खो, अनुरुद्ध, पञ्चहि धम्मेहि समन्नागतो मातुगामो कायस्स भेदा परं मरणा सुगतिं सग्गं लोकं उपपज्जती’’ति। पठमम्।
२. अनुपनाहीसुत्तम्
२९५. ‘‘पञ्चहि, अनुरुद्ध, धम्मेहि समन्नागतो मातुगामो कायस्स भेदा परं मरणा सुगतिं सग्गं लोकं उपपज्जति। कतमेहि पञ्चहि? सद्धो च होति, हिरिमा च होति, ओत्तप्पी च होति, अनुपनाही च होति, पञ्ञवा च होति – इमेहि खो, अनुरुद्ध, पञ्चहि धम्मेहि समन्नागतो मातुगामो कायस्स भेदा परं मरणा सुगतिं सग्गं लोकं उपपज्जती’’ति। दुतियम्।
३. अनिस्सुकीसुत्तम्
२९६. ‘‘पञ्चहि, अनुरुद्ध, धम्मेहि समन्नागतो मातुगामो कायस्स भेदा परं मरणा सुगतिं सग्गं लोकं उपपज्जति। कतमेहि पञ्चहि? सद्धो च होति, हिरिमा च होति, ओत्तप्पी च होति, अनिस्सुकी च होति, पञ्ञवा च होति – इमेहि खो, अनुरुद्ध, पञ्चहि धम्मेहि समन्नागतो मातुगामो कायस्स भेदा परं मरणा सुगतिं सग्गं लोकं उपपज्जती’’ति। ततियम्।
४. अमच्छरीसुत्तम्
२९७. अमच्छरी च होति, पञ्ञवा च होति…पे॰…। चतुत्थम्।
५. अनतिचारीसुत्तम्
२९८. अनतिचारी च होति, पञ्ञवा च होति…पे॰…। पञ्चमम्।
६. सुसीलसुत्तम्
२९९. सीलवा च होति, पञ्ञवा च होति…पे॰…। छट्ठम्।
७. बहुस्सुतसुत्तम्
३००. बहुस्सुतो च होति, पञ्ञवा च होति…पे॰…। सत्तमम्।
८. आरद्धवीरियसुत्तम्
३०१. आरद्धवीरियो च होति, पञ्ञवा च होति…पे॰…। अट्ठमम्।
९. उपट्ठितस्सतिसुत्तम्
३०२. ‘‘उपट्ठितस्सति च होति, पञ्ञवा च होति – इमेहि खो, अनुरुद्ध, पञ्चहि धम्मेहि समन्नागतो मातुगामो कायस्स भेदा परं मरणा सुगतिं सग्गं लोकं उपपज्जती’’ति। नवमम्।
इमे अट्ठ सुत्तन्तसङ्खेपा।
१०. पञ्चसीलसुत्तम्
३०३. ‘‘पञ्चहि, अनुरुद्ध, धम्मेहि समन्नागतो मातुगामो कायस्स भेदा परं मरणा सुगतिं सग्गं लोकं उपपज्जति। कतमेहि पञ्चहि? पाणातिपाता पटिविरतो च होति, अदिन्नादाना पटिविरतो च होति, कामेसुमिच्छाचारा पटिविरतो च होति, मुसावादा पटिविरतो च होति, सुरामेरयमज्जप्पमादट्ठाना पटिविरतो च होति – इमेहि खो, अनुरुद्ध, पञ्चहि धम्मेहि समन्नागतो मातुगामो कायस्स भेदा परं मरणा सुगतिं सग्गं लोकं उपपज्जती’’ति। दसमम्।
दुतियपेय्यालवग्गो।
तस्सुद्दानं –
दुतिये च [अनुरुद्धो (सब्बत्थ)] अक्कोधनो, अनुपनाही अनिस्सुकी।
अमच्छरी अनतिचारी, सीलवा च बहुस्सुतो।
वीरियं सति सीलञ्च, सुक्कपक्खे पकासितो॥