३२७. सावत्थिनिदानम्। ‘‘यो, भिक्खवे, रूपसञ्ञाय छन्दरागो, चित्तस्सेसो उपक्किलेसो। यो सद्दसञ्ञाय… यो गन्धसञ्ञाय… यो रससञ्ञाय… यो फोट्ठब्बसञ्ञाय… यो धम्मसञ्ञाय छन्दरागो, चित्तस्सेसो उपक्किलेसो । यतो खो, भिक्खवे, भिक्खुनो…पे॰… अभिञ्ञा सच्छिकरणीयेसु धम्मेसू’’ति। छट्ठम्।