३२३. सावत्थिनिदानम्। ‘‘यो, भिक्खवे, रूपेसु छन्दरागो, चित्तस्सेसो उपक्किलेसो। यो सद्देसु… यो गन्धेसु… यो रसेसु… यो फोट्ठब्बेसु… यो धम्मेसु छन्दरागो, चित्तस्सेसो उपक्किलेसो। यतो खो, भिक्खवे, भिक्खुनो इमेसु छसु ठानेसु चेतसो उपक्किलेसो पहीनो होति, नेक्खम्मनिन्नञ्चस्स चित्तं होति। नेक्खम्मपरिभावितं चित्तं कम्मनियं खायति, अभिञ्ञा सच्छिकरणीयेसु धम्मेसू’’ति। दुतियम्।