०३ ३ आयाचनवग्गो

१-११. मारादिसुत्तएकादसकम्

१८२. सावत्थिनिदानम्। एकमन्तं निसिन्नो खो आयस्मा राधो भगवन्तं एतदवोच – ‘‘साधु मे, भन्ते, भगवा संखित्तेन धम्मं देसेतु, यमहं भगवतो धम्मं सुत्वा एको वूपकट्ठो अप्पमत्तो आतापी पहितत्तो विहरेय्य’’न्ति।
‘‘यो खो, राध, मारो; तत्र ते छन्दो पहातब्बो, रागो पहातब्बो, छन्दरागो पहातब्बो [सीहळपोत्थके पन ‘‘तत्र ते छन्दो पहातब्बोति एकं सुत्तं, तत्र ते रागो पहातब्बोति एकं सुत्तं, तत्र ते छन्दरागो पहातब्बोति एकं सुत्त’’न्ति एवं विसुं विसुं तीणि सुत्तानि विभजित्वा दस्सितानि। एवमुपरिसुत्तेसुपि]। को च, राध, मारो? रूपं खो, राध, मारो; तत्र ते छन्दो पहातब्बो, रागो पहातब्बो, छन्दरागो पहातब्बो [सीहळपोत्थके पन ‘‘तत्र ते छन्दो पहातब्बोति एकं सुत्तं, तत्र ते रागो पहातब्बोति एकं सुत्तं, तत्र ते छन्दरागो पहातब्बोति एकं सुत्त’’न्ति एवं विसुं विसुं तीणि सुत्तानि विभजित्वा दस्सितानि। एवमुपरिसुत्तेसुपि]। वेदना मारो; तत्र ते छन्दो पहातब्बो…पे॰… सञ्ञा मारो; तत्र ते छन्दो पहातब्बो…पे॰… सङ्खारा मारो; तत्र ते छन्दो पहातब्बो…पे॰… विञ्ञाणं मारो; तत्र ते छन्दो पहातब्बो…पे॰… यो खो, राध, मारो; तत्र ते छन्दो पहातब्बो, रागो पहातब्बो, छन्दरागो पहातब्बो’’ति।
१८३. यो खो, राध, मारधम्मो; तत्र ते छन्दो पहातब्बो, रागो पहातब्बो, छन्दरागो पहातब्बो…पे॰…।
१८४. यं खो, राध, अनिच्चं…पे॰…।
१८५. यो खो, राध, अनिच्चधम्मो…पे॰…।
१८६. यं खो, राध, दुक्खं…पे॰…।
१८७. यो खो, राध, दुक्खधम्मो…पे॰…।
१८८. यो खो, राध, अनत्ता…पे॰…।
१८९. यो खो, राध, अनत्तधम्मो…पे॰…।
१९०. यो खो, राध, खयधम्मो…पे॰…।
१९१. यो खो, राध, वयधम्मो…पे॰…।
१९२. यो खो, राध, समुदयधम्मो; तत्र ते छन्दो पहातब्बो, रागो पहातब्बो, छन्दरागो पहातब्बो…पे॰…।

१२. निरोधधम्मसुत्तम्

१९३. सावत्थिनिदानम्। एकमन्तं निसिन्नो खो आयस्मा राधो भगवन्तं एतदवोच – ‘‘साधु मे, भन्ते, भगवा संखित्तेन धम्मं देसेतु, यमहं भगवतो धम्मं सुत्वा एको वूपकट्ठो अप्पमत्तो आतापी पहितत्तो विहरेय्य’’न्ति।
‘‘यो खो, राध, निरोधधम्मो; तत्र ते छन्दो पहातब्बो, रागो पहातब्बो, छन्दरागो पहातब्बो। को च, राध, निरोधधम्मो? रूपं खो, राध, निरोधधम्मो; तत्र ते छन्दो पहातब्बो…पे॰… वेदना निरोधधम्मो; तत्र ते छन्दो पहातब्बो…पे॰… सञ्ञा निरोधधम्मो; तत्र ते छन्दो पहातब्बो…पे॰… सङ्खारा निरोधधम्मो; तत्र ते छन्दो पहातब्बो…पे॰… विञ्ञाणं निरोधधम्मो; तत्र ते छन्दो पहातब्बो…पे॰… यो खो, राध, निरोधधम्मो; तत्र ते छन्दो पहातब्बो, रागो पहातब्बो, छन्दरागो पहातब्बो’’ति [सीहळपोत्थके पन इमस्मिं वग्गे छत्तिंस सुत्तानि विभत्तानि एकेकं सुत्तं तीणि तीणि कत्वा, एवं चतुत्थवग्गेपि]।
आयाचनवग्गो ततियो।
तस्सुद्दानं –
मारो च मारधम्मो च, अनिच्चेन अपरे दुवे।
दुक्खेन च दुवे वुत्ता, अनत्तेन तथेव च।
खयवयसमुदयं, निरोधधम्मेन द्वादसाति॥