७९. सावत्थियं विहरति…पे॰… ‘‘सेय्यथापि, भिक्खवे, महापथवी परिक्खयं परियादानं गच्छेय्य, ठपेत्वा सत्त कोलट्ठिमत्तियो गुळिका। तं किं मञ्ञथ, भिक्खवे, कतमं नु खो बहुतरं, यं वा महापथविया परिक्खीणं परियादिण्णं या वा सत्त कोलट्ठिमत्तियो गुळिका अवसिट्ठा’’ति?
‘‘एतदेव भन्ते, बहुतरं, महापथविया, यदिदं परिक्खीणं परियादिण्णं; अप्पमत्तिका सत्त कोलट्ठिमत्तियो गुळिका अवसिट्ठा। नेव सतिमं कलं उपेन्ति न सहस्सिमं कलं उपेन्ति न सतसहस्सिमं कलं उपेन्ति महापथविया परिक्खीणं परियादिण्णं उपनिधाय सत्त कोलट्ठिमत्तियो गुळिका अवसिट्ठा’’ति। ‘‘एवमेव खो, भिक्खवे…पे॰… धम्मचक्खुपटिलाभो’’ति। छट्ठम्।