१. सत्तिसुत्तम्
२१. सावत्थिनिदानम्। एकमन्तं ठिता खो सा देवता भगवतो सन्तिके इमं गाथं अभासि –
‘‘सत्तिया विय ओमट्ठो, डय्हमानोव [डय्हमानेव (सब्बत्थ)] मत्थके।
कामरागप्पहानाय, सतो भिक्खु परिब्बजे’’ति॥
‘‘सत्तिया विय ओमट्ठो, डय्हमानोव मत्थके।
सक्कायदिट्ठिप्पहानाय, सतो भिक्खु परिब्बजे’’ति॥
२. फुसतिसुत्तम्
२२.
‘‘नाफुसन्तं फुसति च, फुसन्तञ्च ततो फुसे।
तस्मा फुसन्तं फुसति, अप्पदुट्ठपदोसिन’’न्ति॥
‘‘यो अप्पदुट्ठस्स नरस्स दुस्सति,
सुद्धस्स पोसस्स अनङ्गणस्स।
तमेव बालं पच्चेति पापं,
सुखुमो रजो पटिवातंव खित्तो’’ति॥
३. जटासुत्तम्
२३.
‘‘अन्तो जटा बहि जटा, जटाय जटिता पजा।
तं तं गोतम पुच्छामि, को इमं विजटये जट’’न्ति॥
‘‘सीले पतिट्ठाय नरो सपञ्ञो, चित्तं पञ्ञञ्च भावयम्।
आतापी निपको भिक्खु, सो इमं विजटये जटं॥
‘‘येसं रागो च दोसो च, अविज्जा च विराजिता।
खीणासवा अरहन्तो, तेसं विजटिता जटा॥
‘‘यत्थ नामञ्च रूपञ्च, असेसं उपरुज्झति।
पटिघं रूपसञ्ञा च, एत्थेसा छिज्जते [विजटे (क॰)] जटा’’ति॥
४. मनोनिवारणसुत्तम्
२४. ‘‘यतो यतो मनो निवारये,
न दुक्खमेति नं ततो ततो।
स सब्बतो मनो निवारये,
स सब्बतो दुक्खा पमुच्चति’’॥
‘‘न सब्बतो मनो निवारये,
न मनो संयतत्तमागतम्।
यतो यतो च पापकं,
ततो ततो मनो निवारये’’ति॥
५. अरहन्तसुत्तम्
२५.
‘‘यो होति भिक्खु अरहं कतावी,
खीणासवो अन्तिमदेहधारी।
अहं वदामीतिपि सो वदेय्य,
ममं वदन्तीतिपि सो वदेय्या’’ति॥
‘‘यो होति भिक्खु अरहं कतावी,
खीणासवो अन्तिमदेहधारी।
अहं वदामीतिपि सो वदेय्य,
ममं वदन्तीतिपि सो वदेय्य।
लोके समञ्ञं कुसलो विदित्वा,
वोहारमत्तेन सो [स (?)] वोहरेय्या’’ति॥
‘‘यो होति भिक्खु अरहं कतावी,
खीणासवो अन्तिमदेहधारी।
मानं नु खो सो उपगम्म भिक्खु,
अहं वदामीतिपि सो वदेय्य।
ममं वदन्तीतिपि सो वदेय्या’’ति॥
‘‘पहीनमानस्स न सन्ति गन्था,
विधूपिता मानगन्थस्स सब्बे।
स वीतिवत्तो मञ्ञतं [माननं (सी॰), मञ्ञीतं (?)] सुमेधो,
अहं वदामीतिपि सो वदेय्य॥
‘‘ममं वदन्तीतिपि सो वदेय्य।
लोके समञ्ञं कुसलो विदित्वा।
वोहारमत्तेन सो वोहरेय्या’’ति॥
६. पज्जोतसुत्तम्
२६.
‘‘कति लोकस्मिं पज्जोता, येहि लोको पकासति [पभासति (क॰ सी॰)]।
भगवन्तं [भवन्तं (क॰)] पुट्ठुमागम्म, कथं जानेमु तं मय’’न्ति॥
‘‘चत्तारो लोके पज्जोता, पञ्चमेत्थ न विज्जति।
दिवा तपति आदिच्चो, रत्तिमाभाति चन्दिमा॥
‘‘अथ अग्गि दिवारत्तिं, तत्थ तत्थ पकासति।
सम्बुद्धो तपतं सेट्ठो, एसा आभा अनुत्तरा’’ति॥
७. सरसुत्तम्
२७.
‘‘कुतो सरा निवत्तन्ति, कत्थ वट्टं न वत्तति।
कत्थ नामञ्च रूपञ्च, असेसं उपरुज्झती’’ति॥
‘‘यत्थ आपो च पथवी, तेजो वायो न गाधति।
अतो सरा निवत्तन्ति, एत्थ वट्टं न वत्तति।
एत्थ नामञ्च रूपञ्च, असेसं उपरुज्झती’’ति॥
८. महद्धनसुत्तम्
२८.
‘‘महद्धना महाभोगा, रट्ठवन्तोपि खत्तिया।
अञ्ञमञ्ञाभिगिज्झन्ति, कामेसु अनलङ्कता॥
‘‘तेसु उस्सुक्कजातेसु, भवसोतानुसारिसु।
केध तण्हं [रोधतण्हं (स्या॰ कं॰), गेधतण्हं (क॰)] पजहिंसु [पवाहिंसु (स्या॰ कं॰ क॰)], के लोकस्मिं अनुस्सुका’’ति॥
‘‘हित्वा अगारं पब्बजिता, हित्वा पुत्तं पसुं वियम्।
हित्वा रागञ्च दोसञ्च, अविज्जञ्च विराजिय।
खीणासवा अरहन्तो, ते लोकस्मिं अनुस्सुका’’ति॥
९. चतुचक्कसुत्तम्
२९.
‘‘चतुचक्कं नवद्वारं, पुण्णं लोभेन संयुतम्।
पङ्कजातं महावीर, कथं यात्रा भविस्सती’’ति॥
‘‘छेत्वा नद्धिं वरत्तञ्च, इच्छा लोभञ्च पापकम्।
समूलं तण्हमब्बुय्ह, एवं यात्रा भविस्सती’’ति॥
१०. एणिजङ्घसुत्तम्
३०.
‘‘एणिजङ्घं किसं वीरं, अप्पाहारं अलोलुपम्।
सीहं वेकचरं नागं, कामेसु अनपेक्खिनम्।
उपसङ्कम्म पुच्छाम, कथं दुक्खा पमुच्चती’’ति॥
‘‘पञ्च कामगुणा लोके, मनोछट्ठा पवेदिता।
एत्थ छन्दं विराजेत्वा, एवं दुक्खा पमुच्चती’’ति॥
सत्तिवग्गो ततियो।
तस्सुद्दानं –
सत्तिया फुसति चेव, जटा मनोनिवारणा।
अरहन्तेन पज्जोतो, सरा महद्धनेन च।
चतुचक्केन नवमं, एणिजङ्घेन ते दसाति॥