सूत उवाच BR001
BR001a सुपर्णेनोह्यमानास्ते जग्मुस्तं देशमाशु वै सागराम्बुपरिक्षिप्तं पक्षिसङ्घनिनादितम् BR001c
BR002a विचित्रफलपुष्पाभिर्वनराजिभिरावृतम् BR002c भवनैरावृतं रम्यैस्तथा पद्माकरैरपि BR003a प्रसन्नसलिलैश्चापि ह्रदैश्चित्रैर्विभूषितम् BR003c दिव्यगन्धवहैः पुण्यैर्मारुतैरुपवीजितम् BR004a उपजिघ्रद्भिराकाशं वृक्षैर्मलयजैरपि BR004c शोभितं पुष्पवर्षाणि मुञ्चद्भिर्मारुतोद्धुतैः BR005a किरद्भिरिव तत्रस्थान्नागान्पुष्पाम्बुवृष्टिभिः BR005c मनःसंहर्षणं पुण्यं गन्धर्वाप्सरसां प्रियम् BR005e नानापक्षिरुतं रम्यं कद्रूपुत्रप्रहर्षणम् BR006a तत्ते वनं समासाद्य विजह्रुः पन्नगा मुदा BR006c अब्रुवंश्च महावीर्यं सुपर्णं पतगोत्तमम् BR007a वहास्मानपरं द्वीपं सुरम्यं विपुलोदकम् BR007c त्वं हि देशान्बहून्रम्यान्पतन्पश्यसि खेचर BR008a स विचिन्त्याब्रवीत्पक्षी मातरं विनतां तदा BR008c किं कारणं मया मातः कर्तव्यं सर्पभाषितम् विनतोवाच BR009
BR009a दासीभूतास्म्यनार्याया भगिन्याः पतगोत्तम BR009c पणं वितथमास्थाय सर्पैरुपधिना कृतम् सूत उवाच BR010
BR010a तस्मिंस्तु कथिते मात्रा कारणे गगनेचरः BR010c उवाच वचनं सर्पांस्तेन दुःखेन दुःखितः BR011a किमाहृत्य विदित्वा वा किं वा कृत्वेह पौरुषम् BR011c दास्याद्वो विप्रमुच्येयं सत्यं शंसत लेलिहाः BR012a श्रुत्वा तमब्रुवन्सर्पा आहरामृतमोजसा BR012c ततो दास्याद्विप्रमोक्षो भविता तव खेचर