नकुलः-
उक्तं बहुविधं वाक्यं धर्मराजेन माधव
धर्मज्ञेन वदान्येन धर्मयुक्तं च तत्वतः
मतमाज्ञाय राज्ञश्च भीमसेनेन माधव
शंस मे बाहुवीर्यं च ख्यापितं माधवात्मनः
तथैव फल्गुनेनापि यदुक्तं तत्त्वया श्रुतम्
आत्मनश्च मतं वीर कथितं भवताऽसकृत्
सर्वमेतदतिक्रम्य श्रुत्वा परमतं भवान्
यत्प्राप्तकालं मन्येथास्तत्कुर्याः पुरुषोत्तम
तस्मिंस्तस्मिन्निमित्ते हि मतं भवति केशव
प्राप्तकालं मनुष्येण स्वयं कार्यमरिन्दम
अन्यथा चिन्तितो ह्यर्थः पुनर्भवति सोऽन्यथा
अनित्यमतयो लोके नराः पुरुषसत्तम
अन्यथाबुद्धयो ह्यासन्नस्मासु वनवासिषु
अदृश्येष्वन्यथा कृष्ण दृश्येषु पुनरन्यथा
अस्माकमपि वार्ष्णेय वने विचरतां तदा
न तथा प्रणयो राज्ये यथा सम्प्रति वर्तते
निवृत्तवनवासान्नश्श्रुत्वा वीर समागताः
अक्षौहिण्यो हि सप्तेमास्त्वत्प्रसादाज्जनार्दन
इमान्हि पुरुषव्याघ्रानचिन्त्यबलपौरुषान्
आत्तशस्त्रान्रणे दृष्ट्वा न व्यथेदिह कः पुमान्
स भवान्कुरुमध्ये तं सान्त्वपूर्वं भयोत्तरम्
ब्रूयाद्वाक्यं यथाऽस्मत्तो न व्यथेत सुयोधनः
युधिष्ठिरं भीमसेनं बीभत्सुं चापराजितम्
सहदेवं च मां चैव त्वां च रामं च केशव
सात्यकिं च महावीर्यं विराटं च सहात्मजम्
द्रुपदं च सहामात्यं धृष्टद्युम्नं च पार्षतम्
काशिराजं च विक्रान्तं धृष्टकेतुं च चेदिपम्
मांसशोणितभृन्मर्त्यः प्रतियुध्येत को युधि
स भवान्गमनादेव साधयिष्यत्यसंशयम्
इष्टमर्थं महाबाहो धर्मराजस्य केवलम्
विदुरश्चैव भीष्मश्च द्रोणश्च सहबाह्लिकः
श्रेयस्समर्था विज्ञातुमुच्यमानास्त्वयाऽनघ
ते चैनमनुनेष्यन्ति धृतराष्ट्रं जनाधिपम्
तं च पापसमाचारं सहामात्यं सुयोधनम्
श्रोता चार्थस्य विदुरस्त्वं च वक्ता जनार्दन
कमिवार्थं निवर्तन्तं स्थापयेतां न वर्त्मनि
सहदेवः-
यदेतत्कथितं राज्ञा धर्म एष सनातनः
यथा च युद्धमेव स्यात्तथा कार्यमरिन्दम
यदि प्रशममिच्छेयुः कुरवः पाण्डवैस्सह
तथापि युद्धं दाशार्ह योजयेथास्सहैव तैः
कथं नु दृष्ट्वा पाञ्चालीं तथा क्लिष्टां सभागताम्
अवधेन प्रशाम्येत मम मन्युस्सुयोधने
यदि भीमार्जुनौ कृष्ण धर्मराजश्च धार्मिकः
धर्ममुत्सृज्य तेनाहं योद्धुमिच्छामि संयुगे
ब्रूहि मद्वचनं कृष्ण सुयोधनमधार्मिकम्
कृच्छ्रे वने वा वस्तव्यं पुरे वा नागसाह्वये
सात्यकिः-
सत्यमाह महाबाहो सहदेवो महामतिः
दुर्योधनवधे शान्तिस्तस्य कोपस्य मे भवेत्
न जानासि यथा दृष्ट्वा चीराजिनधरान्वने
तवापि मन्युरुद्भूतो दुःखितान्प्रेक्ष्य पाण्डवान्
तस्मान्माद्रीसुतश्शूरो यदाह पुरुषर्षभ
वचनं सर्वयोधानां तन्मतं पुरुषोत्तम
वैशम्पायनः-
एवं वदति वाक्यं तु युयुधाने महामतौ
सुभीमस्सिंहनादोऽभूद्योधानां तत्र सर्वशः
सर्वे हि सर्वशो वीरास्तद्वचः प्रत्यपूजयन्
साधु साध्विति शैनेयं हर्षयन्तो युयुत्सवः