೨೫

ಸೂಚನೆ : ವಿರೋಧಿ ರಾಜರ ಸೈನ್ಯವನ್ನು ಮಥಿಸುವವನೂ, ಕೌರವರಾಯನಿಗೆ ಭೂಮಿಯನ್ನು ಉದ್ಧರಿಸಿ ಕೊಡುವ ವರಾಹ ಮೂರ್ತಿಯಂತಿರುವವನೂ, ಆದ ವೀರ ಕರ್ಣನು, ಭಯಂಕರವಾದ ದರ್ಪದ ಸರ್ಪಾಸ್ತ್ರವನ್ನು ಪ್ರಯೋಗಿಸಿದನು.

1. “ಸಂಜಯನೇ ಹೇಳು, ಶತ್ರುವಿಗೆ ಒದಗಿದ ಅಪಾಯ ಯಾವುದು? ಅದನ್ನು ಕೇಳಲು ನನ್ನ ಕಿವಿಗಳು ಸಾಲವು. ನಿನ್ನ ಅಮೃತದಂತಹ ಮಾತಿನ ರುಚಿ ಹಿರಿದಾದುದು. ನಾನೂ ಮಾತಿನ ಮೂಲಕವೇ ಅದನ್ನು ಸವಿಯುತ್ತೇನೆ. ಶತ್ರುಗಳು ಹೆದರಿದರೇ, ಕರ್ಣನು ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ಗೆದ್ದನೇ. ಈ ಮಾತುಗಳನ್ನೇ ಹೇಳುತ್ತಿರು “ಎಂದು ನಗುತ್ತಾ ಧೃತರಾಷ್ಟ್ರನು ಹೇಳಿದ.

ವಿತಾಳ-ಅಪಾಯ, ಜಾಳಿಸು-ಅಲುಗಾಡು

2. “ದೊರೆಯೇ, ನಿಮ್ಮ ಕರ್ಣನು ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ನೆರವೇರಿಸಿದ ಭಯಂಕರವಾದ ರಾಜಕಾರ್ಯವನ್ನು ಕೇಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದಕ್ಕೆ ಸಾವಿರ ಕಿವಿಗಳು ಸಾಲುವುದಿಲ್ಲ. ‘ಎರಡು ಬೆರಳುಗಳಿಂದ ಬಾಣ ಪ್ರಯೋಗಿಸುತ್ತಿರುವ, ತವಕದ ಅರ್ಜುನನ ರಭಸವನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡುತ್ತೇನೆ, ನಿಲ್ಲು’ " ಎನ್ನುತ್ತಾ ಕರ್ಣನು ಕೋಪದಿಂದ ಕಿಡಿಕಿಡಿಯಾದನು” ಎಂದು ಸಂಜಯನು ಹೇಳಿದನು.

ಸವಡಿ-ಎರಡು, ಸೇದು-ಮೇಲೆ ಎಳೆ, ಪ್ರಯೋಗಿಸು

3. ನಿಮ್ಮ ದಳಪತಿಯಾದ ಕರ್ಣನ ಉಸಿರಿನಲ್ಲಿ ಬಿಸಿ ಹೆಚ್ಚಾಯಿತು. ಕಣ್ಣುಗಳು ಭಾರವಾಗಿ ಕಡುಕೆಂಪನ್ನು ಉಗುಳಿದವು. ದೇಹದ ಮೇಲಿನ ಕೂದಲುಗಳು ಕೋಪದ ಬೆವರಿನ ಹನಿಗಳನ್ನು ಕಾರಿದವು. ಕುಡಿಮೀಸೆಗಳು ಕೆಂಪಾದವು. ಹುಬ್ಬುಗಂಟಿನಿಂದ ಮುಖ ಕಾದು ಹೋಯಿತು. ವಿಪರೀತವಾದ ತಾಮಸ ಕೋಪ ಬಲವಾಯಿತು.

ಕೌರು-ಸುಟ್ಟು ಕೆಂಪಾಗು , ಹುರಿಯೇರು-ಹೆಚ್ಚಾಗು/ಬಲವಾಗ

4. ಕರ್ಣನು ತನ್ನ ಚಿನ್ನದ ಬತ್ತಳಿಕೆಯಿಂದ ಸರ್ಪಾಸ್ತ್ರವನ್ನು ಹೊರಕ್ಕೆ ತೆಗೆದನು. ಅದನ್ನು ಹೊರಕ್ಕೆ ತೆಗೆಯುತ್ತಿದ್ದಾಗಲೇ ಬೀಸಿದ ಗಾಳಿಗೆ ಕಿಡಿಯನ್ನು ಸೂಸುತ್ತಿದ್ದ ದಟ್ಟವಾದ ಹೊಗೆಯು ಹಬ್ಬಿತು. ಆಕಾಶದಲ್ಲಿ ಹಾರಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಎಲ್ಲಾ ಪಕ್ಷಗಳೂ ಬೆಂದು ಹೋದವು. ತೀವ್ರವಾದ ವಿಷದ ವಾಸನೆಯ ಪ್ರಭಾವವಲಯಕ್ಕೆ ಎರಡೂ ಕಡೆಯ ಸೈನ್ಯ ಕಳವಳಗೊಂಡು ಹಲುಬಿತು.

ಕಂಠಣಿಸು-ಹಲುಬು

5. ಕರ್ಣನು ತನ್ನ ಬೆರಳಿನಲ್ಲಿ ಸರ್ಪಾಸ್ತ್ರವನ್ನು ತೂಗಾಡಿದಾಗ, ಅದು ಉರಿಯನ್ನು ಕಾರುತ್ತಾ ಫೂತ್ಕಾರ ಮಾಡುತ್ತಾ ಉಸಿರನ್ನು ಜೋರಾಗಿ ಬಿಡುತ್ತಾ ಬಿಳಿ ನೊರೆಯ ಅಲೆಗಳನ್ನು ಎಬ್ಬಿಸುತ್ತಾ ವಿಷದ ಜೊಲ್ಲನ್ನು ಸುರಿಸುತ್ತಾ ವ್ಯಾಪಿಸಿತು. ಅದರ ವಿಷ ರಸದ ನೀರುಗುಳ್ಳೆಗಳ ಆರ್ಭಟ ಹೆಚ್ಚಾದವು. ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತಿದ್ದ ಕಿಡಿಗಳ ಛಟಛಟಧ್ವನಿ ಆವರಿಸಿತು. ಅದು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ವಿಜೃಂಭಿಸಿತು.

ಪಂಠಿಸು-ವ್ಯಾಪಿಸು, ಧರಧುರ-ಆರ್ಭಟ, ಲೋಳೆ-ಜೊಲ್ಲು

6. ‘ಆ ಸರ್ಪಾಸ್ತ್ರದ ಬಗೆಯನ್ನು ಕಂಡ ಅಕ್ಕಪಕ್ಕದವರು ಭಯದಿಂದ ಮರಗಟ್ಟಿ ಹೋದರು. ರಥದ ಕುದುರೆಗಳು ಬಳಲಿದವು. ಒಂದು ನಿಮಿಷದಲ್ಲಿ ಶಲ್ಯನು ಅತ್ಯಾಶ್ಚರ್ಯದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದನು. ಉರಿ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಫೂತ್ಕಾರದ ಪಂಜರದೊಳಗೆ ಇನ್ನಷ್ಟು ಬೆಳೆಯಿತು. ಹಬ್ಬುತ್ತಿದ್ದ ಹೊಗೆಯ ಸಮೂಹ ಆಕಾಶವನ್ನೆಲ್ಲಾ ತುಂಬಿ ಹೋಯಿತು’. ದೊರೆಯೇ ಕೇಳು ಎಂದು ಸಂಜಯನು ಹೇಳಿದನು.

ಲಟಕಟಿಸು-ಬಳಲು

7. ಅತಿಶಯವಾದ ನೀರನ್ನು ಸುರಿಸುವಂತಹ ಮೋಡಗಳೋ ಎನ್ನುವಂತೆ ಮಹಾ ವಿಷಕಾರಿಯಾದ ಹೊಗೆಯ ಸಮೂಹದಲ್ಲಿ ಭೂಮಿಯ ಜನರೆಲ್ಲಾ ಶಕ್ತಿಗುಂದಿದರು. ದೇವತೆಗಳೇ ಹೆದರಿದರು. ರಾಕ್ಷಸರು ಉಬ್ಬಿದರು. ಪಾತಾಳ ಲೋಕದಲ್ಲಿ ಆದಿಶೇಷನಿಗೆ ತನ್ನ ಹೆಡೆಗಳನ್ನು ಧ್ವಜಗಳಂತೆ ಎತ್ತಿ ಹಿಡಿಯುವಂತಹ ಸಂತೋಷವಾಯಿತು.

ಪುಷ್ಕಲಾವರ್ತ - ಅತಿಯಾಗಿ ನೀರನ್ನು ಸುರಿಸುವಂತಹ ಮೋಡಗಳ ಸಮೂಹ
ಮೊದಲಿನ ದೇವರು - ಪೂರ್ವದೇವಾಃ - ರಾಕ್ಷಸರು

8. ಬ್ರಹ್ಮನ ಸಭೆಯಲ್ಲಿದ್ದ ಸೂರ್ಯ, ತಕ್ಷಕರು ತಮ್ಮ ಭುಜಗಳನ್ನು ತಟ್ಟಿಕೊಂಡು ಸಂತೋಷಪಟ್ಟರು. ಭಯದಿಂದ ಇಂದ್ರನು, ಗರುಡನನ್ನು ಸ್ಮರಿಸಿ, ಅರ್ಜುನನಿಗೆ ವಿಷ ತಾಗದೇ ಇರಲಿ ಎಂದು ಪ್ರಾರ್ಥಿಸಿದನು. ನಿಸ್ಸಾಳ ಮೊದಲಾದ ವಾದ್ಯಗಳ, ಕಹಳೆಯ ಭಟರ ಶಬ್ದಗಳು ಹೆದರಿಕೆಯನ್ನು ಹುಟ್ಟಿಸುವಂತಿದ್ದವು. ಕೌರವನ ಸೇನಾ ಸಮುದ್ರದಲ್ಲಿ ಗಜಬಜ ಶಬ್ದ ಹೆಚ್ಚಾಯಿತು.

9. ಭೀಮ ಮೊದಲಾದವರು, ಯುದ್ಧ ಮಾಡಲು ಹಿಂದೆಗೆದರು. ಸೈನಿಕರ ಮುಖಗಳು ಒಣಗಿ ಹೋದವು. ಅರ್ಜುನ - ಕೃಷ್ಣ ಎಂಬ ಪ್ರಸಿದ್ಧರೂ ಹೆದರಿಕೆಯಿಂದ ಜಪ ಮಾಡುವಂತಾಯಿತು. ನಿನ್ನ ದುಷ್ಟ ಪರಿವಾರದವರು ‘ಈ ಧರ್ಮರಾಯನು ಕೌರವನ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಸೆಣಸಾಟದ ಯುದ್ಧ ಮಾಡುತ್ತಾನೆಯೋ? ಭೂಮಿಯನ್ನು ಅವನು ಅನುಭವಿಸಿದಂತೆಯೇ’ ಎಂದು ಅಣಗಿಸಿದರು.

ಹಣುಗು-ಹಿಂದೆಗೆ

10. “ಬತ್ತಳಿಕೆಯಿಂದ ಬಾಣವನ್ನು ಈಚೆಗೆ ತೆಗೆದು, ಬಿಲ್ಲಿನ ತಿರುವಿಗೆ ಹೂಡಿದುದರಿಂದಲೇ ಇಷ್ಟೊಂದು ಅನಾಹುತವಾಯಿತು. ಅದನ್ನು ಬಿಲ್ಲಿನಿಂದ ಪ್ರಯೋಗಿಸಿದರೆ ಇನ್ನೇನು ನಡೆಯುತ್ತದೆಯೋ, ಅಯ್ಯೋ ಶಿವನೇ ಇದೊಂದು ಮಹಾಸ್ತ್ರ” ಎಂದು ಮೆಚ್ಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ತನಗೆ ಉಂಟಾದ ರೋಮಾಂಚನದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿ, ದುರ್ಯೋಧನನು “ನೋಡಿರಯ್ಯಾ, ಅಶ್ವತ್ಥಾಮ ಕೃಪ ಮೊದಲಾದ ವೀರರೇ ನೀವು ಧೈರ್ಯ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಿ, ಓಡಬೇಡಿ” ಎಂದು ಹೇಳಿದನು.

11. ಆ ಅಸ್ತ್ರದಿಂದ ಹೊರಬಂದ ಸರ್ಪಗಳು ಉರಿಯ ಜೀರ್ಕೋಳವಿಗಳಂತೆ ಹಾವಿನ ಮುಖದಿಂದ ಫೂತ್ಕಾರ ಮಾಡಿದವು. ಸಿಮಿಸಿಮಿ ಎಂದು ದಳ್ಳುರಿಯನ್ನು ಎಬ್ಬಿಸಿದವು. ಕಿಡಿಯ ತುಂತುರಿನ ಹನಿಗಳನ್ನು ಚೆದರಿದವು. ಕಿಡಿಗಳು ಹೊರಳಾಡಿ ಕರಿಯ ಹೊಗೆ, ಬಿಸಿಯಾದ ಉಸಿರು, ಬಿಸಿ ಹೊಡೆಯುತ್ತಿರುವ ವಿಷದಿಂದಲೇ ಮಾತುಗಳನ್ನಾಡುತ್ತಾ “ಅಪ್ಪಣೆ ಏನು ?“ಎಂದು ಕೇಳಿದವು.

ಕಾಹುರ-ಉಷ್ಣ

12. ತನ್ನ ಬಾಣದ ಬಲವಾದ ಉರಿಯ ನಾಲಗೆಯನ್ನು ಒಂದೇ ಸಮನಾಗಿ ನೋಡುತ್ತಾ ಕರ್ಣನು ಅದನ್ನು ಬಿಲ್ಲಿನ ಹೆದೆಯಲ್ಲಿ ಹೂಡಿದನು. ಅರ್ಜುನನ ಕುತ್ತಿಗೆಗೆ ಗುರಿಯಿಟ್ಟನು. ಶಲ್ಯನನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾ ತನಗೆ ತಾನೇ ಮೆಚ್ಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ‘ಕೌರವನಿಗೆ ಪುಣ್ಯಕ್ಕೆ ನೆಲೆ ಸಿಗುವುದನ್ನು ಇಂದು ಕಾಣಬಹುದು’ ಎಂದನು.

13. ಮಾತನ್ನು ಮುಂದುವರಿಸಿ, ‘ಏನು ಸಾರಥಿ ಈ ಬಾಣ ಪಾಂಡವರ ಸೈನ್ಯವನ್ನು ಗೆಲ್ಲುತ್ತದೆಯೇ. ಪಾರ್ಥನ ಹೆಂಡತಿಗೆ ವೈಧವ್ಯದ ದೀಕ್ಷೆಯನ್ನು ಕೊಡಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತದೆಯೇ. ಈ ಬಾಣವನ್ನು ಎದುರಿಸಲು ಸಾಮಥ್ರ್ಯವುಳ್ಳವರು ಇದ್ದಾರೆಯೇ. ನಿನಗೆ ನನ್ನ ಕಾರ್ಯದಿಂದ ಮೆಚ್ಚಿಗೆಯಾಗಿದೆಯೇ ಹೇಳು’ ಎಂದು ಕೇಳಿದನು ಕರ್ಣ. ಆಗ ಮಾದ್ರೇಶನಾದ ಶಲ್ಯನು ಕರ್ಣನ ರೌದ್ರಾಸ್ತ್ರವನ್ನು ಹೊಗಳಿದನು.

14. ‘ಕರ್ಣನೇ, ಒಳ್ಳೆಯ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದೆ. ಇಷ್ಟು ದಿನ ಕೌರವನು ನಿನ್ನನ್ನು ಸಾಕಿದ್ದಕ್ಕೆ ಯೋಗ್ಯವಾದ ಪ್ರತಿಫಲವನ್ನು ನೀಡುತ್ತಿದ್ದೀಯೆ. ಇಷ್ಟೊಂದು ಯುದ್ಧವಾದರೂ ಈ ರಾಜಸೇನಾ ಸಮುದ್ರದಲ್ಲಿ ಭಯಂಕರವಾದ ಬಾಣವನ್ನು ಎಲ್ಲಿ ಬಚ್ಚಿಟ್ಟಿದ್ದೆ. ಭೇಷ್’ ಎಂದು ಕರ್ಣನನ್ನು ಹೊಗಳಿದನು.

15. " ಈ ಬಾಣವೇನೋ ಸರಿ. ಇದರಿಂದ ದುರ್ಯೋಧನನಿಗೆ ಅಭ್ಯುದಯವೂ ಆಗುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ನೀನು ಇಟ್ಟಿರುವ ಗುರಿ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಬರಲಿಲ್ಲ. ಬಾಣವನ್ನು ಮತ್ತೆ ನೀನು ಬೇರೆ ಗುರಿ ಇಡು. ಅದರಿಂದ ಕೌರವನಿಗೆ ಸಂಪೂರ್ಣ ರಾಜ್ಯ ದೊರೆಯುತ್ತದೆ.” ಎಂದು ಶಲ್ಯ ಹೇಳಿದ, ದೊರೆಯೇ ಕೇಳು ಎಂದು ಸಂಜಯನು ಹೇಳಿದನು

ನಿರ್ದಾಯ-ಸಂಪೂರ್ಣ

16.” ಬಾಣವನ್ನು ಕೊರಳಿಗೆ ಒಡ್ಡಿದರೆ, ಒಂದೊಂದು ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಕಿರೀಟವನ್ನು ತಾಗಿ ಅಪ್ರಯೋಜಕವಾಗಬಹುದು. ಆದರೆ ಎದೆಗೆ ಗುರಿಯಿಟ್ಟರೆ, ತಪ್ಪಿದರೂ ಅರ್ಜುನನ ಕೊರಳನ್ನೇ ಕೊಯ್ಯುತ್ತದೆ. ಆದ್ದರಿಂದ ಬಾಣವನ್ನು ತಿರುಗಿಸಿ ಬೇರೆ ಬೇಗ ಗುರಿ ಇಡು. ಅದರಿಂದ ಕೌರವನ ಅರಸುತನ ಉಳಿಯುತ್ತದೆ. ಇದಕ್ಕೆ ಹಿಂಜರಿಯಬೇಡ. ನಾನು ಹೇಳುವುದು ಒಳ್ಳೆಯದಕ್ಕಾಗಿ " ಎಂದನು ಶಲ್ಯ.

ಹೊಳ್ಳುವಾರು-ಅಪ್ರಯೋಜಕ, ಹೇವರಿಸು-ಹಿಂಜರಿ

17. ನನ್ನದು ಒಂದು ಬಾರಿ ಬಾಣವನ್ನು ಗುರಿ ಇಡುವ ಪದ್ಧತಿ. ನನ್ನ ಮಾತೂ ಒಂದೇ. ಇದಲ್ಲದೆ ವಕ್ರ ಬುದ್ಧಿಯನ್ನು ಶಲ್ಯ, ನನ್ನಲ್ಲಿ ನೀನು ಯಾವತ್ತು ಕಂಡಿದ್ದೀಯ. ನಾನು ಅಧರ್ಮದ ಹೆಜ್ಜೆಯನ್ನು ಹಾಕುವುದಿಲ್ಲ. ಈ ದಿನ ಹೂಡಿರುವ ಬಾಣದ ಗುರಿಯನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸುವುದು ಸರಿಯೇ? ನಿನಗೆ ಈ ವಿಚಾರಗಳು ತಿಳಿದಿಲ್ಲ. ಪಕ್ಕಕ್ಕೆ ಸರಿ ಎಂದು ಕರ್ಣನು ಬೊಬ್ಬೆ ಹಾಕುತ್ತಾ ಬಿಲ್ಲಿನ ಹೆದೆಯಲ್ಲಿ ಬಾಣವನ್ನು ಬಲವಾಗಿ ಹಿಡಿದು ಪ್ರಯೋಗಿಸಿದನು.

18. ದೊರೆಯೇ, ಆಗ ಉಂಟಾದ ಲೋಕದ ಚಿಂತೆಯನ್ನು ಏನೆಂದು ಹೇಳಲಿ? ವೈಮಾನಿಕ ದೇವತೆಗಳು ಹೆದರಿ ಓಡಿ ಹೋದರು. ಬಾಣದಿಂದ ಹೊರಟ ಉರಿ ಆಕಾಶವನ್ನು ಅಪ್ಪಳಿಸಿತು. ದಟ್ಟವಾಗುತ್ತಿದ್ದ ಕರಿಯ ಹೊಗೆ, ಹರಿತವಾದ ಮುಖ, ಕಟವಾಯಿಯ ಜೊಲ್ಲು, ಜೇನಿನ ಹುಟ್ಟಿನಿಂದ ಜಿನುಗುವಂತೆ ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದ ವಿಷ ಇವುಗಳಿಂದ ಸರ್ಪಾಸ್ತ್ರ ಮುಂದಕ್ಕೆ ನುಗ್ಗಿತು.

ಕಾನಿಡು-ದಟ್ಟವಾಗು, ಚೂರಿಸು-ಹರಿತವಾಗು

19. “ಯುದ್ಧ ಮಾಡಲು ಬಯಸಿದ ಪಾಂಡವರ ಯೋಚನೆಗಳು ಇಲ್ಲಿಗೆ ಮುಗಿಯಿತು. ಈ ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ದುರ್ಯೋಧನನು ಸಾಧಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಹಗೆತನ ಸಫಲವಾಯಿತು. ಅರ್ಜುನನ ಕಥೆ ಮುಗಿಯಿತು. ಈ ಮಹಾಸ್ತ್ರ ಕೊಡುವ ಕಾಟಕ್ಕೆ ಎದುರೇ ಇಲ್ಲ “ಎನ್ನುತ್ತಾ ಆಕಾಶದಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಕಾಳಗವನ್ನು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದ ದೇವತೆಗಳು ಚಿಂತೆಯ ಸಮುದ್ರದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದರು.

20. ಪಾಂಡವರ ಸೈನ್ಯವೆಲ್ಲಾ ‘ಅಯ್ಯೋ ಭೀಮ ನಕುಲ ಸಹದೇವ ಧರ್ಮರಾಯ ಅರ್ಜುನರೇ, ಸರ್ಪಾಸ್ತ್ರದ ಬೆಂಕಿಗೆ ನೀವು ಹವಿಸ್ಸಾಗಿ ಬಲಿಯಾದಿರೇ. ಅಯ್ಯೋ ಶಿವನೇ, ಸತ್ತರೂ ಶಸ್ತ್ರದ ಪೆಟ್ಟಿನಿಂದ ಪಡೆಯುವ ಸಾವು, ಕ್ಷತ್ರಿಯ ಕುಲದವರಿಗೆ ಭೂಷಣ. ಆದರೆ ಹೀಗೆ ಬಲಿಯಾಗುವುದು ವಿಧಿಯ ಲಿಖಿತ’ ಎಂದು ಮರುಗಿತು.

21. ಸರ್ಪಾಸ್ತ್ರದ ವಿಷದ ಬಿಸಿ ಹೊಡೆದಾಗ ಕುದುರೆಗಳಿಗೆ ತಲೆ ತಗ್ಗಿಸುವಂತಾಯಿತು. ಮದದಾನೆಗಳು ಶಕ್ತಿಹೀನವಾಗಿ ಕೂಗಿಕೊಂಡವು. ರಥದ ಕುದುರೆಗಳು ರಥವನ್ನು ಎಳೆದಾಡಿದವು. ಸುರಿಯುತ್ತಿದ್ದ ವಿಷದ ಗಾಳಿ ಸೋಂಕಿದ ಅರ್ಜುನನಿಗೆ ವಿಷ ಏರಿತು. ಭಯಂಕರವಾದ ಅತಿಶಯವಾದ ವಿಷಕ್ಕೆ ಶತ್ರು ಸೈನ್ಯವೆಲ್ಲಾ ಕೊತಕೊತ ಎಂದು ಕುದಿದು ಸಂಕಟಪಟ್ಟಿತು.

22. ಭೀಮಸೇನ ಮೊದಲಾದವರು, ಗರುಡ ಪಂಚಾಕ್ಷರಿ ಮಂತ್ರವನ್ನು ಉಚ್ಚರಿಸುತ್ತಾ, ನಾಗ ಶಕ್ತಿಯ ಪರಿಣಾಮವನ್ನು ದೂರ ಮಾಡುವ ಉಂಗುರಗಳನ್ನು ಧರಿಸಿದರು, ಮಂತ್ರ ಪೂರಿತವಾದ ರಕ್ಷಾಯಂತ್ರಗಳನ್ನು ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡರು, ಮರಕತದ ಗುಳಿಗೆಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ವಿಷ ಸಂಹಾರ ಮಾಡುವ ವಿವಿಧ ಉಪಾಯಗಳನ್ನು ಕೈಗೊಂಡು ದುಃಖಿತರಾಗಿ ನಿಂತರು.

23. “ಪಾಂಡವ ಸೈನ್ಯ ಈ ಹಿಂದೆ ಭಗದತ್ತನ ಆಯುಧದಿಂದ ಸುಟ್ಟು ಬದುಕಿತ್ತು. ಆನಂತರ ಅಶ್ವತ್ಥಾಮನ ನಾರಾಯಣಾಸ್ತ್ರದಿಂದ ಅದಕ್ಕೆ ಅಪಘಾತ ಉಂಟಾಗಿತ್ತು. ಈ ಕೃಷ್ಣನ ಕಾರಣದಿಂದ ಆಗ ಅಪಾಯದಿಂದ ಪಾರಾಗಿದ್ದೆವು. ಈ ಅಪಮೃತ್ಯುವನ್ನು ತಪ್ಪಿಸಲು ಆ ಮುಕುಂದನೇ ಬಲ್ಲ” ಎಂದು ಪಾಂಡವರ ಸೈನಿಕರು ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರು.

24. ದೊರೆಯೇ ಕೇಳು, ಆನಂತರ ಭೀಮ ಅರ್ಜುನ ನಕುಲ ಸಹದೇವ ಸಾತ್ಯಕಿ ಮೊದಲಾದವರು ತಮ್ಮ ತಮ್ಮ ದಿವ್ಯಾಸ್ತ್ರಗಳಿಂದ ಸರ್ಪಾಸ್ತ್ರವನ್ನು ಹೊಡೆದರು. ಅದು ಅಷ್ಟೂ ಅಸ್ತ್ರಗಳನ್ನು ನುಂಗಿಹಾಕಿತು. ಮತ್ತೆ ಪ್ರಯೋಗಿಸಿದ ಬಾಣಗಳನ್ನು ನುಂಗುತ್ತಾ , ತುಪ್ಪದ ಸುರಿಯುವಿಕೆಯಿಂದ ಹೆಚ್ಚಾಗುವ ಬೆಂಕಿಯಂತೆ ಆ ಸರ್ಪಾಸ್ತ್ರ ಮತ್ತಷ್ಟು ಭಯಂಕರವಾಯಿತು.

25. ‘ಈ ದುಷ್ಟ ಅಸ್ತ್ರವನ್ನು ಯಾರು ನಿಲ್ಲಿಸುತ್ತಾರೆ. ಭೀಮ ಅರ್ಜುನರ ಹರಿತವಾದ ಅಸ್ತ್ರಗಳೆಲ್ಲಾ, ಅಯ್ಯೋ ಶಿವನೇ ಬಾಳೆಗಿಡದಂತೆ ಮುರಿದು ಹೋದವಲ್ಲಾ. ಇದು ದುರ್ಯೋಧನನನ್ನು ಜಯಲಕ್ಷ್ಮಿ ಒಲಿಯುವಂತೆ ಮಾಡುವ ಕುಂಟಣಿಯಂತಹ ಬಾಣ. ಇನ್ನು ಯಾರ ಬಳಿ ನಮ್ಮ ಸಂಕಟವನ್ನು ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳುವುದು, ಅಯ್ಯೋ’ ಎನ್ನುತ್ತಾ ಶತ್ರುಸೈನ್ಯ ನಡುಗಿತು.

26. ನಾಲಗೆಯೆಂಬ ಕಿರುಗತ್ತಿ, ದಟ್ಟವಾದ ಉರಿಯ ಬಲೆ, ಚಾವಟಿಯಂತಹ ವಿಷ, ಸುರಿಯುತ್ತಿರುವ ಜೊಲ್ಲು, ಕತ್ತಿಯ ಕಿಡಿಗಳ ಪ್ರವಾಹ, ಹೆಚ್ಚುತ್ತಿರುವ ಧೂಳಿನಿಂದ ಕೂಡಿ ಮುನ್ನುಗ್ಗುವ ಮಹಾವೀರನಂತೆ. ಭುಗಿಲ್ ಎಂದು ಶಬ್ದ ಮಾಡುತ್ತಾ, ಆ ಸರ್ಪಾಸ್ತ್ರ ಮುನ್ನುಗ್ಗುತ್ತಾ ಅರ್ಜುನನ ಕೊರಳಿನ ಸಮೀಪಕ್ಕೆ ಬಂದಿತು.

ಚೂರಣ-ಕಿರುಗತ್ತಿ, ಜಾಳಿಗೆ-ಬಲೆ,

27. ದೊರೆಯೇ ಕೇಳು, ಎಷ್ಟೊಂದು ಬಾರಿ ಪಾಂಡವರ ಕುತ್ತಿಗೆಯನ್ನು ಕತ್ತರಿಸಲು ಬಂದಿದ್ದ ಅಡಾಯುಧದ ನಿವಾರಣೆಯಾಯಿತು. ಎಷ್ಟೊಂದು ವಿಪರೀತ ಕಷ್ಟಗಳೆಂಬ ಮಾರಿಯ ಅಹಂಕಾರ ದೂರವಾಯಿತು. ಕೃಷ್ಣನ ವಿಸ್ತಾರವಾದ ವಜ್ರ ಪಂಜರದಲ್ಲಿ ರಕ್ಷಿತನಾದ ಅರಗಿಣಿಯಾಗಿದ್ದಾನೆ ಅರ್ಜುನ. ಅಂಥವನ್ನು ಸರ್ಪಾಸ್ತ್ರವೆಂಬ ಬೆಕ್ಕು ಹೆದರಿಸುವುದಕ್ಕೆ ಸಾಧ್ಯವೇ?

ಮಂಜರ-ಬೆಕ್ಕು

28. ದೇವತೆಗಳ ಸಮೂಹ ಭಯದಿಂದ ನಡುಗುತ್ತಿತ್ತು, ನಮ್ಮ ಸೈನ್ಯ ಬೊಬ್ಬೆ ಹಾಕುತ್ತಿತ್ತು. ಅರ್ಜುನನಿಗೆ ಉಂಟಾದ ಸಂತಾಪಕ್ಕೆ, ಪಾಂಡವರ ಸೈನ್ಯ ಚೀರುತ್ತಿತ್ತು. ಕೃಷ್ಣನು ನಿಧಾನ ಮಾಡದೆ ಅರ್ಜುನನ ರಥವನ್ನು ಐದು ಅಂಗುಲ ಕೆಳಕ್ಕೆ ಇಳಿಸಿದನು. ಆಗ ಸರ್ಪಾಸ್ತ್ರವು ಅರ್ಜುನನನ್ನು ಕೊಲ್ಲುವ ಆತುರದಲ್ಲಿ ಅವನ ತಲೆಗೂದಲಿನ ಸಮೀಪಕ್ಕೆ ಬಂದಿತು.

29. ಸರ್ಪಾಸ್ತ್ರ ಅರ್ಜುನನ ಕಿರೀಟವನ್ನು ಹೊಡೆಯಿತು. ಒಂದು ನಿಮಿಷದಲ್ಲಿ ನಕ್ಷತ್ರಗಳ ಸಮೂಹದ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿರುವ ಚಂದ್ರನನ್ನು ಅಪ್ಪಳಿಸಿ, ನುಂಗುವ ರಾಹುವಿನ ರೀತಿಯಾಯಿತು. ಕಿರೀಟಕ್ಕೆ ಹಾಕಿದ್ದ ಮುತ್ತಿನ ಜೋಡಣೆಗಳ ಕುಣಿಕೆಗಳು ಮುರಿದುಹೋದವು. ವಜ್ರಮಾಣಿಕ್ಯ ಮೊದಲಾದ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಮಣಿಗಳು, ರಕ್ತ ಮಿದುಳುಗಳು ತಲೆಯಿಂದ ಜೊತೆಜೊತೆಯಾಗಿ ಹೊರಬಂದಂತೆ ಬೇರೆಯಾದವು.

30. ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಅರ್ಜುನನ ತಲೆ ಹೋಯಿತು ಎಂದು ಭಾವಿಸಿದ ಭೀಮ ಮೊದಲಾದವರು” ಅರ್ಜುನನ ತಲೆ ನೆಲಕ್ಕೆ ಬಿದ್ದು ಹೋಯಿತೇ. ನಮ್ಮ ಆಟಗಳೆಲ್ಲಾ ಮುಳುಗಿ ಹೋಯಿತೇ, ಜಯವಧು ನಮ್ಮ ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ಒಳಿತನ್ನು ಮಾಡದೆ ಓಡಿ ಹೋದಳೆ, ದ್ರೌಪದಿಯು ಇದನ್ನು ಹೇಗೆ ಕೇಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ? ಧರ್ಮರಾಯನ ಸಂಪತ್ತೇ ಮುಳುಗಿ ಹೋಯಿತಲ್ಲಾ. ಇದನ್ನು ನೋಡಿದ ಮೇಲೂ ನಮ್ಮ ಪ್ರಾಣ ದೇಹವನ್ನು ಇನ್ನೂ ಬಿಡದೇ ಇದೆಯಲ್ಲಾ “ಎಂದು ದುಃಖಿಸಿದರು.

31. ಸುದ್ದಿಯನ್ನು ಕೇಳಿದ ದ್ರೌಪದಿಯು ವಿಷವನ್ನು ಕುಡಿಯಲು ಸಿದ್ಧಳಾದಳು. ಧರ್ಮರಾಯನು ಮೆಲ್ಲಗೆ ಚಿಕ್ಕ ಕತ್ತಿಯನ್ನು ಒರೆಯಿಂದ ತೆಗೆದನು. ಆ ಸಮಯಕ್ಕೆ ದೂತರು ಬಂದು, ‘ಸ್ವಾಮಿ, ಶುಭ ಸಮಾಚಾರ, ಕೃಷ್ಣನು ರಥವನ್ನು ಕೆಳಕ್ಕೆ ಕುಸಿಯುವಂತೆ ಒತ್ತಿದ. ಅರ್ಜುನನು ಹಾಕಿಕೊಂಡಿದ್ದ ಕಿರೀಟ ಬಿದ್ದು ಹೋಯಿತು ಅಷ್ಟೆ. ಈ ದಿನ ಹರಿತವಾದ ಆ ಸರ್ಪಾಸ್ತ್ರ ಗುರಿ ತಪ್ಪಿತು’ ಎಂದು ಹೇಳಿದರು.

ಚೀಲಾಯ-ಸಣ್ಣಕತ್ತಿ

32. ಇದನ್ನು ಕೇಳಿದ ಧರ್ಮರಾಯನ ಕಡೆಯವರಿಗೆಲ್ಲಾ ಸಮಾಧಾನವಾಯಿತು. ಪಾಂಡವ ಸೈನ್ಯ ಸಾಗರ ಅನೇಕ ಬಗೆಯ ವಾದ್ಯಗಳನ್ನು ಬಾರಿಸುತ್ತಾ ಗರ್ಜಿಸಿತು. ಚೆನ್ನಾದ ಕಿರೀಟವನ್ನು ಕತ್ತರಿಸಿದ ಸರ್ಪಾಸ್ತ್ರ ಅಧಿಕವಾದ ಕೋಪದಿಂದ, ‘ಅರ್ಜುನನ ತಲೆ ಉಳಿದು ಹೋಯಿತೇ’ ಎಂದು ಹಲ್ಲು ಕಡಿಯುತ್ತಾ ಮತ್ತೆ ಕರ್ಣನ ಬಳಿಗೆ ಓಡಿ ಬಂದಿತು.

ಕಂಗನೆ-ಅಧಿಕ

33. ‘ಇನ್ನೊಮ್ಮೆ ನನ್ನನ್ನು ಪ್ರಯೋಗಿಸು. ಅಯ್ಯೋ ರಾಜಕಾರ್ಯವನ್ನು ಹಾಳುಮಾಡಿದಿಯಲ್ಲಾ. ನಿನ್ನ ಸಾರಥಿಯಾದ ಶಲ್ಯನು, ಗುರಿ ಬದಲಾವಣೆ ಮಾಡಲು ಹೇಳಲಿಲ್ಲವೇ. ಹದಿನಾಲ್ಕು ಲೋಕಗಳಲ್ಲಿ ಅಡಗಿಕೊಂಡರೂ. ನಾನು ಅರ್ಜುನನನ್ನು ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಬಿಡದೆ ತಿಂದು ಹಾಕುತ್ತೇನೆ’. ಎಂದು ಕರ್ಣನ ಕೆಲಸವನ್ನು ಪ್ರತಿಭಟಿಸುತ್ತಾ ಸರ್ಪಾಸ್ತ್ರ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಅಪ್ಪಣೆಯನ್ನು ಬೇಡಿತು.

34. ‘ಶಿವನ ಆಶ್ರಯಕ್ಕೆ ಹೋಗಲಿ ಅಥವಾ ಇಂದ್ರನ ನಗರ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಇರಲಿ, ಪಾತಾಳಕ್ಕೆ ಹೋಗಿರಲಿ, ಸಮುದ್ರದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿರಲಿ, ಯಮನ ಸ್ನೇಹ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲಿ ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲೆಲ್ಲಾ ಅತಿಶಯವಾದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ಅರ್ಜುನನನ್ನು ತಿವಿಯುತ್ತೇನೆ’ ಎಂದು ಕೇಳಿದ ಸರ್ಪಾಸ್ತ್ರವನ್ನು ಕರ್ಣನು ಆಶ್ಚರ್ಯದಿಂದ ಪ್ರಶ್ನಿಸಿದನು.

ಶಿಳೀಮುಖ-ಬಾಣ

35. ‘ಪ್ರಯೋಗಿಸಿದ ತಕ್ಷಣ ಬಾಣಗಳು ಆ ಕಡೆಗೇ ಕೀಲು ಹೊಡೆದಂತೆ ಹೋಗುತ್ತವೆಯೇ ಹೊರತು, ಹಿಂತಿರುಗಿ ಬಂದು ಮತ್ತೆ ಕಾರ್ಯವನ್ನು ಬೇಡುವ ಬಾಣವನ್ನು ನಾನು ತಿಳಿದೂ ಇಲ್ಲ, ಕೇಳೂ ಇಲ್ಲ. ಬಾಣವೇ ನೀನು ಯಾರು’ ಎಂದು ಕರ್ಣನು ಪ್ರಶ್ನಿಸಿದಾಗ, ಆ ಬಾಣ ಕಿಡಿಗಳನ್ನು ಉದುರಿಸುತ್ತಾ ಉದ್ಗಾರ ತೆಗೆದು ಹೇಳಿತು’ ನಾನು ಕಾಳಕೂಟ ಕರಂಡವನದ ವಿಷಸರ್ಪ’.

36. ‘ನಾನು ಉರಗಪತಿ. ಅಶ್ವಸೇನನೆಂದು ನನ್ನ ಹೆಸರು. ಇಂದ್ರನ ಖಾಂಡವ ವನವನ್ನು ದಹಿಸಿದಾಗ ಅಲ್ಲಿದ್ದ ನನ್ನನ್ನು ಅರ್ಧ ಕಡಿದು ಹಾಕಿದ ಈ ದುರಾತ್ಮಕನಾದ ಅರ್ಜುನನ ತಲೆಯನ್ನು ಕತ್ತರಿಸುವೆನು. ಬೇಗ ನನ್ನನ್ನು ಪ್ರಯೋಗಿಸು. ಆಶ್ಚರ್ಯ ಪಡಬೇಡ’ ಎಂದು ಆ ಬಾಣವು ಹೇಳಿದಾಗ, ತನ್ನ ಮಾತಿನ ಸತ್ಯದ ಎಲ್ಲೆಯನ್ನು ಮೀರಲು ಒಪ್ಪದ ಕರ್ಣನು ಹೀಗೆ ಹೇಳಿದ.

37. ‘ನೀನು ಯಾರು ಎಂದು ನಾನು ತಿಳಿದಿರಲಿಲ್ಲ. ಜನಗಳ ಮರೆಯಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಕರ್ಣನು ಶತ್ರುಗಳನ್ನು ಗೆಲ್ಲುವವನಲ್ಲ. ನನ್ನ ರೀತಿಯನ್ನು ತಿಳಿದುಕೋ, ನಾನು ನಿನ್ನನ್ನು ಮತ್ತೆ ತೊಡುವುದಿಲ್ಲ’ ಎಂದ ಕರ್ಣನ ಮಾತಿಗೆ ಶಲ್ಯನು ಮರುಗಿದನು. ‘ರಾಧೇಯ ನೀನು ದೊರೆಯನ್ನು ಕೊಲ್ಲುತ್ತಿದ್ದೀಯೆ’ ಎಂದು ಅತಿಯಾಗಿ ಕೋಪಿಸುತ್ತಾ ಕರ್ಣನನ್ನು ಬಯ್ದು ಗದರಿಸಿದನು.

38. ‘ಎಲವೋ, ಸುಮ್ಮನೆ ಈ ಬಾಣವನ್ನು ಪ್ರಯೋಗಿಸು. ಅದೇ ಬಂದು ಶತ್ರುವನ್ನು ಕತ್ತರಿಸುತ್ತೇನೆಂದು ಒದರುತ್ತಿದೆ. ದುರ್ಯೋಧನನ ಒಡೆತನ ಉಳಿಯಲಿ ಎಂದು ಬಯಸುತ್ತಿದ್ದೀಯೆ, ಶತ್ರುಗಳ ಬಗೆಗೆ ಒಲವು ಮೂಡಿದೆಯೇ. ನೀನು ಹೇಳಿದ್ದೇ ನಡೆಯಬೇಕೇ, ಇನ್ನೊಬ್ಬರು ಹೇಳಿದುದಕ್ಕೆ ನೀನು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುವವನಲ್ಲ. ಕೌರವನು ನಿನ್ನನ್ನು ಸತತವಾಗಿ ಸಲಹಿದುದಕ್ಕೆ ಒಳ್ಳೆಯ ಉಪಕಾರ ಮಾಡುತ್ತಿರುವೆ’ ಎಂದ ಶಲ್ಯ.

39. “ಸೂತಪುತ್ರನಾದ ನಿನ್ನನ್ನು ಆ ಜಾತಿಯನ್ನು ಮರೆಸಿ, ಜಗತ್ತಿಗೆಲ್ಲಾ ತಿಳಿಯುವಂತೆ ಕುಲಜನಂತೆ ಗೌರವವನ್ನು ನೀಡಿ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಊಟ ಮಾಡಿದನಲ್ಲವೇ ಕೌರವ. ನಿನ್ನ ಈ ನಡತೆಯಿಂದ ಭೂಮಿಯ ಜನ ಹೇಸಿಕೆ ಪಡುವುದಿಲ್ಲವೇ, ನಿನ್ನ ಕೀರ್ತಿಯ ಶುಭ್ರತೆ ಮಾಸುವುದಿಲ್ಲವೇ, ಸಲಹಿದ ಹೊಲೆಯನೂ ಸಹ ಸಮಯಕ್ಕೆ ಸಹಾಯಕನಾಗುತ್ತಾನೆ. ಆದರೆ ನೀನು ಅದಕ್ಕಿಂತ ಕಡೆ, ಹೋಗು” ಎಂದು ಶಲ್ಯನು ನಿಂದಿಸಿದ.

ಕಬ್ಬಿಲ-ಬೆಸ್ತ

40. ‘ಭೀಷ್ಮನನ್ನು ನಂಬಿ ಅಧಿಕಾರವನ್ನು ಕೊಟ್ಟರೆ, ಅವನು ಶತ್ರುವಿನ ಬಾಣಗಳಿಗೆ ತನ್ನ ದೇಹವನ್ನು ಒಪ್ಪಿಸಿದ. ವಿದ್ಯಾಗುರುವಾದ ದ್ರೋಣನೂ, ಮಗನ ನೆಪದಲ್ಲಿ ದೇಹವನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಹೋದ. ಈಗ ಬಾಣವೇ ಬಂದು ನಿನ್ನನ್ನು ಬೇಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರೂ ನೀನು ಹೀಗೆ ನಡೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದೀಯೆ. ಈ ಮೂವರನ್ನು ನಂಬಿ ಕೌರವನ ಹಾಳಾದ"ಎಂದ ಶಲ್ಯ.

41. ‘ನಿನ್ನ ಐದು ಜನ ಮಕ್ಕಳಲ್ಲಿ ಯಾರು ಇದಿರಾದರೂ ಅವರನ್ನು ಕೊಲ್ಲುವುದಿಲ್ಲ ರಕ್ಷಿಸುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ತಾಯಿಗೆ ಭಾಷೆಯನ್ನು ಕೊಟ್ಟಿದ್ದೇನೆ. ಕೊಟ್ಟ ಮಾತು ತಪ್ಪಿ ಹೋಗುವಂತಾದರೆ, ಈ ದೇಹ ಏತಕ್ಕೆ ಬೇಕು. ಇದನ್ನು ಅರ್ಜುನನ ಕೋಪಕ್ಕೆ ಒಪ್ಪಿಸಿ ಕಳೆದು ಬಿಡುತ್ತೇನೆ’ ಎಂದು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿಯೇ ಅಂದುಕೊಂಡನು ಕರ್ಣ.

42. ‘ಎಲ್ಲೋ ನಿನಗೆ ಹುಚ್ಚು ಶಲ್ಯ. ಹಿಂದಿರುಗಿದ ಬಾಣವನ್ನು ನಾನು ತೊಡುತ್ತೇನೆಯೇ, ಸುಮ್ಮನಿರು’ ಎಂದಾಗ, ಶಲ್ಯನು ಲಗಾಮನ್ನು ಬಿಸಾಡಿ, ಕೋಪದಿಂದ ಕಿಡಿಕಿಡಿಯಾಗಿ, ‘ದೊರೆಯು ಏನಾದರೂ ಹೇಳಲಿ, ಕರ್ಣನಿಗೆ , ನನ್ನ ಮಾತುಗಳು ಹುಚ್ಚುತನವಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತದೆ. ಈ ಕುಲಹೀನನಲ್ಲಿ ಗುಣವನ್ನು ಹುಡುಕುವುದೇಕೆ’ ಎನ್ನುತ್ತಾ ರಥದಿಂದ ಭೂಮಿಗೆ ಧುಮುಕಿ ಹೊರಟು ಹೋದನು.

43. ಕರ್ಣನ ನಡವಳಿಕೆಯ ಈ ವಿಪರೀತವನ್ನು ಸರ್ಪಾಸ್ತ್ರ ನೋಡಿತು. “ಇನ್ನು ಈತನನ್ನು ಪೀಡಿಸಿ ಕೇಳುವುದರಲ್ಲಿ ಫಲವಿಲ್ಲ. ನಾನೇ ನನ್ನ ಸಾಮಥ್ರ್ಯದಿಂದ ಅರ್ಜುನನ್ನು ಎದುರಿಸಿ ನೋಡುತ್ತೇನೆ. ನಾನು ಹಟಮಾರಿಯಾಗಿದ್ದೇನೆ”. ಎನ್ನುತ್ತಾ ಕೋಪದಿಂದ ಸರ್ಪಾಸ್ತ್ರ ಇಂದ್ರನ ಮಗನಾದ ಅರ್ಜುನನ ಕಡೆಗೆ ವಿಷವನ್ನು ಮುಂದೊಡ್ಡುತ್ತಾ ನುಗ್ಗಿತು.

ಆಖಂಡಳಾತ್ಮಜ-ಇಂದ್ರನ ಮಗ

44. ಅದನ್ನು ನೋಡಿದ ಕೃಷ್ಣನು, ‘ಇವನು ಯಾರು ಎಂದು ತಿಳಿದಿದ್ದೀಯಾ ಅರ್ಜುನ. ಇವನು ತಕ್ಷಕನ ಮಗ ಚಕ್ಷುಶ್ರವ. ಖಾಂಡವ ವನವನ್ನು ದಹಿಸುವಾಗ ತಲೆತಪ್ಪಿಸಿಕೊಂಡು ಓಡಿ ಬಂದು, ಕರ್ಣನ ಬತ್ತಳಿಕೆಯೊಳಗೆ ಬಾಣವಾಗಿದ್ದವನು. ಈಗ ತಾನೇ ಹಿಂತಿರುಗಿ, ಆಕ್ರಮಣ ಮಾಡಲು ಬರುತ್ತಿದ್ದಾನೆ. ನೀನು ನೋಡಿಕೋ’ ಎಂದು ನಗುತ್ತಾ ಹೇಳಿದನು.

ಬೇಳಂಬ-ಸುಡು

45. “ದೊರೆಯೇ ಕೇಳು, ಕರ್ಣನ ಶಕ್ತಿ ಜೊತೆಗೂಡಿದ್ದಾಗ ಈ ಬಾಣವನ್ನು ಗೆಲ್ಲಲು ಅಸಾಧ್ಯವಾಗಿತ್ತು. ಈಗ ಬರಿಯ ವಿಷದ ಉಬ್ಬಾಟದ ಸಾಹಸದಿಂದ ಕೂಡಿದೆ. ಕೃಷ್ಣನ ಆದೇಶದಂತೆ ಅರ್ಜುನನು ಬರುತ್ತಿದ್ದ ಸರ್ಪಾಸ್ತ್ರವನ್ನು ಲೆಕ್ಕಿಸದೆ, ಐದು ಬಾಣಗಳನ್ನು ಪ್ರಯೋಗಿಸಿ ದಾರಿಯಲ್ಲಿಯೇ ಅದನ್ನು ಕತ್ತರಿಸಿ ಹಾಕಿದನು.” ಎಂದು ಸಂಜಯನು ಹೇಳಿದನು.