विश्वास-प्रस्तुतिः
अथ प्रसादग्रहणम् ।
हेमाद्रौ माधवीये च स्कान्दे ।
एकादश्याम् उपोष्याथ यो ऽश्नाति द्वादशीदिने ।
नैवेद्यं तुलसीमिश्रं हत्याकोटिविनाशनम् ॥
यत् तु श्रीदत्तीये आचारादर्शे, सात्वतीम् अभिषुत्य हुत्वा भक्षयन्तीति चेन् निवेदनसमानकर्तृकभक्षणोक्तेः । परेण निवेदिते स्वत्वाभावाद् देवद्रव्यं गुरुद्रव्यं यत्नेन परिवर्जयेद् इति निषेधात् ।
स्पृष्ट्वा देवलकं चैव सवासा जलम् आविशेत् ।
इति निषेधात्,
स्पृष्ट्वा यूपं दिवाकीर्तिं देवद्रव्योपजीविनम् ।
सवासा जलम् आविश्य घृतं प्राश्य विशुध्यति ॥
इति स्मृतेश् च । विशेषो मत्कृते आचारदीपे ज्ञेयः ।
मूलम्
अथ प्रसादग्रहणम् ।
हेमाद्रौ माधवीये च स्कान्दे ।
एकादश्याम् उपोष्याथ यो ऽश्नाति द्वादशीदिने ।
नैवेद्यं तुलसीमिश्रं हत्याकोटिविनाशनम् ॥
यत् तु श्रीदत्तीये आचारादर्शे, सात्वतीम् अभिषुत्य हुत्वा भक्षयन्तीति चेन् निवेदनसमानकर्तृकभक्षणोक्तेः । परेण निवेदिते स्वत्वाभावाद् देवद्रव्यं गुरुद्रव्यं यत्नेन परिवर्जयेद् इति निषेधात् ।
स्पृष्ट्वा देवलकं चैव सवासा जलम् आविशेत् ।
इति निषेधात्,
स्पृष्ट्वा यूपं दिवाकीर्तिं देवद्रव्योपजीविनम् ।
सवासा जलम् आविश्य घृतं प्राश्य विशुध्यति ॥
इति स्मृतेश् च । विशेषो मत्कृते आचारदीपे ज्ञेयः ।
मराठी
आतां प्रसाद ग्रहण साङ्गतो.
हेमाद्रीम्त माधवीयाम्त स्कन्दपुराणाम्त असं साङ्गितले आहे की,-" जो एकादशीस उपोषण करून, द्वादशीस तुलमीमिश्र नैवेद्य भक्षील, त्याच्या कोट्यवधि हत्या नष्ट होतील." में श्रीदत्तीयाम्त आचारादर्शात साङ्गितले आहे की, सात्वतीस हवन करून भक्षण करतात; असे असेल तर, ते निवेदनसमानकर्तृक भक्षण साङ्गितले आहे. कारण, दुसन्याने निवेदिले असतां ’ त्यावर स्वत्वाचा अभाव आहे ’ या हेतृम्नव; आणि “देव, व गुरु याञ्चे द्रव्य मोठ्या यत्राने वर्नावें,” असा निषेध आहे. तसेच “पूनान्यास स्पर्श केल्यास सवस्त्र स्नान करावेम्, " असा निषेध असून, " यूप ( यज्ञिय पशु बान्धण्याचा खाम्ब), हावी, व देवद्रव्याने पोट भरणारा याञ्चा स्पर्श झाल्यास सचैल स्नान करून, अभिमन्त्रित घृत प्राशन केल्याने शुद्ध होतो, " अमी स्मृति आहे ह्मणून ते असमञ्जस होय. यासम्बन्धी विशेष विचार मत्कृत आचारमदीपाम्न पहावा.
इति शूद्रस्य पूजाप्रकारः॥