1भवभूतिमनादृत्य निर्वाणमतिना मया।
2मुरारिपदचिन्तायामिदमाधीयते मनः॥ 38 ॥
मुरारिपदभक्तिश्चेत्तदा 3माघे रतिं कुरु।
मुरारिपदभक्तिश्चेत्तदा 4माघे रतिं कुरु॥ 39 ॥
देवीं वाचमुपासते हि बहवः सारं तु सारस्वतं जानीते नितरामसौ गुरुकुलक्लिष्टो मुरारिः कविः।
अब्धिर्लङ्घित एव वानरभटैः किं त्वस्य गम्भीरतामापातालनिमग्नपीवरतनुर्जानाति 5मन्थाचलः॥ 40 ॥