नेपथ्यं भूतभर्तुस् त्रिदशपरिषदां जीवनं यामिनीनाम्
उत्तंसः पांसुलानां कुलरिपुर् अमृतस्रोतसाम् आदिशैलः ।
आतङ्कः पङ्कजानां जयति रतिकलाकेतनं मीनकेतोः
सिन्धूनाम् एकबन्धुः कुमुदसमुदयानन्दकन्दोऽयम् इन्दुः ॥४३१॥
शरणस्य ।
ज्योत्स्नामुग्धवधूविलासभवनं पीयूषवीचिसरः
क्षीराब्धेर् नवनीतकूटम् अवनीतापार्तितोयोपलः ।
यामिन्यास् तिलकः कला मृगदृशां प्रेमव्रतैकाश्रमः
क्रामत्य् एष चकोरयाचकमहःकर्पूरवर्षः शशी ॥४३२॥
(सु।र। ९५५)
प्राचीगण्डस्थलमलयजस्थासके कामिनीनाम्
अन्तर्यामिण्य् अमृतकिरणे वैरिणि स्वैरिणीनाम् ।
ज्योत्स्नाजालं विकिरति मुहुश् चन्द्रकान्तप्रणालीर्
आचामन्ति प्रियसहचरीचाटुकाराश् चकोराः ॥४३३॥
हरेः ।
तमोभिर् दिक्कालैर् वियद् इव विलङ्घ्य क्व नु गतं
गता द्राङ्मुद्रापि क्व नु कुमुदकोषस्य सरसः ।
क्व धैर्यं तच् चाब्धेर् विदितम् उदयाद्रेः परिसर
स्थलीमध्यासीने शशिनि जगद् अप्य् आकुलम् इदम् ॥४३४॥
अपराजितरक्षितस्य । (सु।र। ९२५)
ऋक्षैर् वृतो हरिपदे निवसन् समीर
सन्तानशैत्यजनकः कुमुदप्रमोदी ।
निघ्नन् निशाचरतमः पृथुनीललक्ष्मा
तारापतिः स्फुरति चित्रम् अनङ्गदोऽयम् ॥४३५॥
सुरभेः ।