काव्ये विश्वासटिप्पन्यः

विश्वास-प्रस्तुतिः - १९१६

यच् छायाम् अतनुं तनोषि मधुरैः प्रीणासि यत् त्वं फलैर्
यन् नम्नो’सि यद् उन्नतो’सि चतुरे यद् वर्तसे वर्त्मनि ।
यत् पान्थैर् अपरैर् अपि प्रतिपथं प्रस्तूयसे प्रायशस्
तन् नाथ क्षितिज त्वम् एव पथिकैर् विश्रान्तये चिन्त्यसे ॥१९१६॥

मूलम् - १९१६

कस्यचित् ।

विश्वास-प्रस्तुतिः - १९१७

उपरि मिहिरः क्रूरः क्रूरास्तले’चलभूमयो
वहति पवनः पांशूत्कर्षी कृशः सरसो रसः ।
अहह न जहत्य् एते प्राणांस् तदैव किम् अध्वगा
यदि न भवतः पत्रच्छत्रं विशन्ति महीरुहः ॥१९१७॥

मूलम् - १९१७

पुरुसेनस्य ।

विश्वास-प्रस्तुतिः - १९१८

आसीद् यस् तव पुत्रकस् त्रिचतुरैः पत्राङ्कुरैर् आवृतो
मेघोन्मुक्तजलैकजीवनविधिः सन्मार्गलब्धास्पदः ।
सो’यं सम्प्रति वासरैः कतिपयैर् अध्वन्य् अपुण्योच्चयैः
सम्पन्नः फलनम्रपल्लवततिच्छायोपलिप्तावनिः ॥१९१८॥

मूलम् - १९१८

सुरभेः ।

विश्वास-प्रस्तुतिः - १९१९

ये पूर्वं परिपालिताः फलदलच्छायादिभिः पत्रिणो
विश्रामद्रुमं कथ्यतां तव विपत्काले क्व ते साम्प्रतम् ।
एताः सन्निधिमात्रदर्शितपुरस्कारास् तु धन्यास् त्वचो
यासां छेदनम् अन्तरेण पतितो नायं कुठारस् त्वयि ॥१९१९॥

मूलम् - १९१९

वित्तोकस्य । (शा।प। ९८५, सु।र। १०९९)

विश्वास-प्रस्तुतिः - १९२०

किं जातो’सि चतुष्पथे यदि घनच्छायो’सि किं छायया
युक्तश् चेत् फलितो’सि किं फलभरैर् आढ्यो’सि कस्मान् नतः ।
हे सद् वृक्ष सहस्व सम्प्रति शिखाशाख्याशताकर्षण
क्षोभामोटनभञ्जनानि जनतः स्वैर् एव दुश्चेष्टितैः ॥१९२०॥

मूलम् - १९२०

कस्यचित् । (स।क।आ। ४।९३, शा।प। ९७१, सू।मु। ३३।४)