१७६ हेमन्तहालिकः

विश्वास-प्रस्तुतिः - १३३६

लघुनि तृणकुटीरे क्षेत्रकोणे यवानां
नवकलमपलालस्रस्तरे सोपधाने ।
परिहरति सुषुप्तं हालिकद्वन्द्वम् आरात्
स्तनकलशमहोष्माबद्धरेखस् तुषारः ॥१३३६॥

मूलम् - १३३६

लघुनि तृणकुटीरे क्षेत्रकोणे यवानां
नवकलमपलालस्रस्तरे सोपधाने ।
परिहरति सुषुप्तं हालिकद्वन्द्वम् आरात्
स्तनकलशमहोष्माबद्धरेखस् तुषारः ॥१३३६॥

भवभूतेः (द।रू। ४।२२, स्व् १८४०, सु।र। २९९, शा।प। ३९२२, सू।मु। ६३।१५)

विश्वास-प्रस्तुतिः - १३३७

इदानीम् अर्घन्ति प्रथमकलमच्छेदमुदिता
नवीनान्धस्थालीपरिमलमुचो हालिकगृहाः ।
उदञ्चद्दोर्लीलारणितवलयाभिर् युवतिभिर्
गृहीतप्रोत्क्षिप्तभ्रमितमसृणोद्गीर्णमुसलाः ॥१३३७॥

मूलम् - १३३७

इदानीम् अर्घन्ति प्रथमकलमच्छेदमुदिता
नवीनान्धस्थालीपरिमलमुचो हालिकगृहाः ।
उदञ्चद्दोर्लीलारणितवलयाभिर् युवतिभिर्
गृहीतप्रोत्क्षिप्तभ्रमितमसृणोद्गीर्णमुसलाः ॥१३३७॥

योगेश्वरस्य । (सु।र। ३१४)

विश्वास-प्रस्तुतिः - १३३८

भद्रं ते सदृशं यदध्वगशतैः कीर्तिस्तवोद्गीयते
स्थाने रूपम् अनुत्तमं सुकृतिना दानेन कर्णो जितः ।
इत्य् आलोक्य चिरं दृशा कृपणया दूरागतेन स्तुतः
पान्थेनैकपलालमुष्टिरुचिना गर्वायते हालिकः ॥१३३८॥

मूलम् - १३३८

भद्रं ते सदृशं यदध्वगशतैः कीर्तिस्तवोद्गीयते
स्थाने रूपम् अनुत्तमं सुकृतिना दानेन कर्णो जितः ।
इत्य् आलोक्य चिरं दृशा कृपणया दूरागतेन स्तुतः
पान्थेनैकपलालमुष्टिरुचिना गर्वायते हालिकः ॥१३३८॥

तस्यैव (स।क।आ। ३।८, सु।र। ३०५, शा।प। ५८१, सू।मु। ९६।२)

विश्वास-प्रस्तुतिः - १३३९

आहूतो हालिकेनाश्रुतम् इव वचनं तस्य कृत्वा क्षणैकं
तिष्ठासुस्तब्धरोमा कथम् अपि विटपं निःसमीरं विहाय ।
दोर्भ्याम् आवृत्य वक्षःस्थलम् अलसगतिर् दीनपादप्रचारः
शीत्कारोत्कम्पभिन्नस्फुटदधरपुटः पामरः क्षेत्रम् एति ॥१३३९॥

मूलम् - १३३९

आहूतो हालिकेनाश्रुतम् इव वचनं तस्य कृत्वा क्षणैकं
तिष्ठासुस्तब्धरोमा कथम् अपि विटपं निःसमीरं विहाय ।
दोर्भ्याम् आवृत्य वक्षःस्थलम् अलसगतिर् दीनपादप्रचारः
शीत्कारोत्कम्पभिन्नस्फुटदधरपुटः पामरः क्षेत्रम् एति ॥१३३९॥

कस्यचित् ।

विश्वास-प्रस्तुतिः - १३४०

क्षेत्रोपान्तपलायमानशशकद्वन्द्वं निरीक्ष्यापरान्
आहूयातिरसेन कर्षकजनान् आरब्धकोलाहलाः ।
हस्तावापितदात्ररज्जुलगुडैर् वृद्धैर् अवृद्धैः सह
त्यक्त्वा शालिचिकर्तिषाम् इत इतो धावन्त्य् अमी पामराः ॥१३४०॥

मूलम् - १३४०

क्षेत्रोपान्तपलायमानशशकद्वन्द्वं निरीक्ष्यापरान्
आहूयातिरसेन कर्षकजनान् आरब्धकोलाहलाः ।
हस्तावापितदात्ररज्जुलगुडैर् वृद्धैर् अवृद्धैः सह
त्यक्त्वा शालिचिकर्तिषाम् इत इतो धावन्त्य् अमी पामराः ॥१३४०॥

कस्यचित् । (सु।र। ३००)