काव्ये विश्वासटिप्पन्यः

विश्वास-प्रस्तुतिः - ९२६

प्रहर्ता क्वानङ्गः स च कुसुमचापो’ल्पविशिखश्
चलं सूक्ष्मं लक्ष्यं व्यवहितम् अमूर्तं क्व च मनः ।
इतीमाम् उद्भूतां स्फुटम् अनुपपत्तिं मनसि मे
रुदाम् आविर्भावाद् अनुभवविरोधः शमयति ॥९२६॥

मूलम् - ९२६

मृगराजस्य । (सु।र। ७८५)

विश्वास-प्रस्तुतिः - ९२७

त्वं तस्यां यदि नाम रागविधुरं जातं विमुच्यैव मां
तत् केनाहम् इदं किम् अप्य् अनुभवाम्य् अन्तःसमुत्कण्ठितः ।
स्वस्थीभूय ननु क्षणं हृदय हे सद्भावम् आचक्ष्व मां
किं सन्तापविखण्डितस्य भवतो वृत्तिर् द्विधा वर्तते ॥९२७॥

मूलम् - ९२७

अवन्तिवर्मणः । (स्व्। १३४८)

विश्वास-प्रस्तुतिः - ९२८

अप्य् एतद् रजनीमयं जगद् अथो निद्रामयी सा निशा
निद्रा स्वप्नमयी भवेद् अथ च स स्वप्नो मृगाक्षीमयः ।
सेयं मानमयी मम प्रियतमा तच् चाटुचेष्टामयो
मादृक् क्वेति समीहितैकविधये सङ्कल्प तुभ्यं नमः ॥९२८॥

मूलम् - ९२८

गोतिथीयदिवाकरस्य ।

विश्वास-प्रस्तुतिः - ९२९

सङ्गमविरहविकल्पे
वरम् इह विरहो न तु सङ्गमस् तस्याः ।
सङ्गे सैव तथैका
त्रिभुवनम् अपि तन्मयं विरहे ॥९२९॥

मूलम् - ९२९

धर्मकीर्तेः । (पद्या॥ २३९, सा।द। उन्देर् १०।५२)

विश्वास-प्रस्तुतिः - ९३०

विकल्परचिताकृतिं सततम् एव तां वीक्षसे
सहासम् अभिभाषसे समुपगूहसे सर्वथा ।
प्रमोदमुकुलेक्षणं पिबसि चैतद् अस्या मुखं
तथापि च दिवानिशं हृदय हे सौमुत्कण्ठसे ॥९३०॥

मूलम् - ९३०

भर्वोः । (स्व्। १३२९)