काव्ये विश्वासटिप्पन्यः

विश्वास-प्रस्तुतिः - ८९६

स्मृतिस्वप्नावाप्तत्वदखिलविलासैकमनसा
तया तावत् तादृक् त्वदनुनययत्नः शिथिलितः ।
अयं तु द्रष्टव्यस् तव सुभग गर्वस्य गरिमा
स्मृतौ वा स्वप्ने वा यदि भवसि वामः कथम् अपि ॥८९६॥

मूलम् - ८९६

कस्यचित् ।

विश्वास-प्रस्तुतिः - ८९७॥ अमरोः

चरणपतनप्रत्याख्यानात् प्रसादपराङ्मुखे
निभृतकितवाचारेत्य् उक्त्वा रुषा पुरुषीकृते ।
व्रजति रमणे निःश्वस्योच्चैः स्तनस्थितहस्तया
नयनसलिलच्छन्ना दृष्टिः सखीषु निवेशिता ॥८९७॥ अमरोः ॥

मूलम् - ८९७॥ अमरोः

[अमरु १९]

विश्वास-प्रस्तुतिः - ८९८

विरहविषमः कामो वामस् तनुं कुरुते तनुं
दिवसगणनाद् अक्षश् चासौ व्यपेतघृणो यमः ।
त्वम् अपि वशगो मानव्याधेर् विचिन्तय नाथ हे
किशलयमृदुर् जीवेद् एवं कथं प्रमदाजनः ॥८९८॥

मूलम् - ८९८

[अमरु ६४; स्भ् १६३३, शा।प। ३५७२]

विश्वास-प्रस्तुतिः - ८९९

कृत्वा नूपुरमूकतां चरणयोः संयम्य नीवीमणीन्
उद्दामध्वनिपण्डितान् परिजने किञ्चिच् च निद्रायति ।
तस्मिन् कुप्यति यावद् अस्मि चलिता तावद् विधिप्रेरितः
काश्मीरईकुचकुम्भविभ्रमकरः शीतांशुर् अभ्युद्गतः ॥८९९॥

मूलम् - ८९९

कस्यचित् । (सू।मु। ७०।१३, काश्मीरबिल्हणस्य; सु।र। ८३४)

विश्वास-प्रस्तुतिः - ९००

मुक्तो मानपरिग्रहः सह सखीसार्थेन तन्मन्त्रिणा
शक्ता त्वच्चरणप्रसादरहिता नाहं क्षणं प्राणितुम् ।
पश्य त्वं कृशकं शरीरकम् इदं यां याम् अवस्थां गतं
सैषाहं तव पादयोर् निपतिता नाथ प्रसीदाधुना ॥९००॥

मूलम् - ९००

कस्यचित् ।