०६१ अभिसारारम्भः

पतिर् दुर्वञ्चो’यं विधुरमलिनो वर्त्म विषमं
जनश् छिद्रान्वेषी प्रणयिवचनं दुष्परिहरम् ।
अतः काचित् तन्वी रतिविदितसङ्केतगतये
गृहाद् वारं वारं निरसरद् अथ प्राविशद् अथ ॥७७६॥

पतिर् दुर्वञ्चो’यं विधुरमलिनो वर्त्म विषमं
जनश् छिद्रान्वेषी प्रणयिवचनं दुष्परिहरम् ।
अतः काचित् तन्वी रतिविदितसङ्केतगतये
गृहाद् वारं वारं निरसरद् अथ प्राविशद् अथ ॥७७६॥

मन्दं निधेहि चरणौ परिधेहि नीलं
वासः पिधेहि वलयावलिम् अञ्चलेन ।
मा जल्प साहसिनि शारदचन्द्रकान्ति
दन्तांशवस् तव तमांसि समापयन्ति ॥७७७॥

मन्दं निधेहि चरणौ परिधेहि नीलं
वासः पिधेहि वलयावलिम् अञ्चलेन ।
मा जल्प साहसिनि शारदचन्द्रकान्ति
दन्तांशवस् तव तमांसि समापयन्ति ॥७७७॥

उत्क्षिप्तं सखि वर्तिपूरितमुखं मूकीकृतं नूपुरं
काञ्चीदाम निवृत्तघर्घररवं क्षिप्तं दुकूलान्तरे ।
सुप्ताः पञ्जरसारिकाः परिजनो’प्य् आघूर्णितो निद्रया
शून्यो राजपथस् तमांसि निविडान्य् एह्य् एहि निर्गम्यताम् ॥७७८॥

उत्क्षिप्तं सखि वर्तिपूरितमुखं मूकीकृतं नूपुरं
काञ्चीदाम निवृत्तघर्घररवं क्षिप्तं दुकूलान्तरे ।
सुप्ताः पञ्जरसारिकाः परिजनो’प्य् आघूर्णितो निद्रया
शून्यो राजपथस् तमांसि निविडान्य् एह्य् एहि निर्गम्यताम् ॥७७८॥

सखी निर्वैलक्ष्या स च सहचरो’त्यन्तचपलः
कृतो मुग्धे दुग्धे किम् इति वृषदंशः प्रहरिकः ।
सुवर्णं स्वं चक्षुः फलति न विलम्बस्व कुलटा
कुलोत्पातः शातक्रतवम् अचलं चुम्बति शशी ॥७७९॥

सखी निर्वैलक्ष्या स च सहचरो’त्यन्तचपलः
कृतो मुग्धे दुग्धे किम् इति वृषदंशः प्रहरिकः ।
सुवर्णं स्वं चक्षुः फलति न विलम्बस्व कुलटा
कुलोत्पातः शातक्रतवम् अचलं चुम्बति शशी ॥७७९॥

मुञ्चत्य् आभरणानि दीप्तमुखराण्य् उत्तंसम् इन्दीवरैः
कुर्वाणा दधती मुहुर् मृगमदक्षोदानुलिप्तं वपुः ।
कालिन्दीजलवेणिनीलमसृणं चीनांशुकं बिभ्रती
मुग्धे त्वं प्रकटीकरोष्य् अविनयारम्भं वृथा निह्नवः ॥७८०॥

मुञ्चत्य् आभरणानि दीप्तमुखराण्य् उत्तंसम् इन्दीवरैः
कुर्वाणा दधती मुहुर् मृगमदक्षोदानुलिप्तं वपुः ।
कालिन्दीजलवेणिनीलमसृणं चीनांशुकं बिभ्रती
मुग्धे त्वं प्रकटीकरोष्य् अविनयारम्भं वृथा निह्नवः ॥७८०॥