रमणपञ्चकम्
विश्वास-प्रस्तुतिः
शोणाचल-स्थितं ब्रह्म
स्तुवे कौपीन-धारि तत् ।
निगीर्णाखिल-शब्दत्वान्
मौन-मात्रावशेषितम् ॥१॥
English
- Hail the Supreme Brahman, which, dwelling on Arunachala and wearing nothing but a loin cloth, is left with mere silence alone since it is purged of all sounds;
मूलम्
शोणाचलस्थितं ब्रह्म स्तुवे कौपीनधारि तत् ।
निगीर्णाखिलशब्दत्वान्मौनमात्रावशेषितम् ॥१॥
विश्वास-प्रस्तुतिः
ज्ञानार्णवोद्धृतस्येव
रसस्य प्रचुराद् भरात् ।
यो ऽरुणाद्रिशिरो ऽध्यास्त
स जीयाद् रमणो घनः ॥२॥
English
- The cloud that is Ramana stands supreme. It settled on the summit of Arunachala due, as if, to the surplus weight of the essence which it imbibed from the ocean of knowledge;
मूलम्
ज्ञानार्णवोद्धृतस्येव रसस्य प्रचुराद्भरात् । योऽरुणाद्रिशिरोऽध्यास्त स जीयाद्रमणो घनः ॥२॥
विश्वास-प्रस्तुतिः
कोऽहम् इत्य् असकृत् पृष्ट्वा
सोऽहम् आत्मेति जानताम् ।
यो हर्ष-कृन् नृणां सो ऽन्तर्
मोह-भिद् रमणोऽस्तु नः ॥३॥
English
- May Ramana expel our heart’s ignorance. He caused immense joy to those who realised the truth, namely, “Am that Atman” by repeatedly posing the question “Who am I?” (Note the anuprAsa in koha, soha, yo ha, and moha at the beginning of each line);
मूलम्
कोऽहमित्यसकृत्पृष्ट्वा सोऽहमात्मेति जानताम् । यो हर्षकृन्नृणां सोन्तर्मोहभिद्रमणोऽस्तु नः ॥३॥
विश्वास-प्रस्तुतिः
रमण-च्छद्मना मन्ये
शोणाद्रौ बोध-कृत् सताम् ।
मूर्तेव दक्षिणामूर्तेर्
मौन-मुद्रा विराजते ॥४॥
English
- Desirous of enlightening the virtuous with true knowledge, the divine silence of Dakshinamurthy itself assumes the form of Ramana and dwells on Mt. Arunachala.
मूलम्
रमणच्छद्मना मन्ये शोणाद्रौ बोधकृत्सताम् । मूर्तेव दक्षिणामूर्तेर्मौनमुद्रा विराजते ॥४॥
विश्वास-प्रस्तुतिः
बुधान् अमृत-तत्त्व-ज्ञान्
सम्पादितवता हठात् ।
येनौज्झि मोहिनी माया
स वः श्रीरमणो ऽवतात् ॥५॥
English
- May Shri Ramana (Ramana Maharshi/ Vishnu) protect us. Having revealed immortality’s secret to wise men/gods, he abandoned the deluding illusion of Maya/the Mohini disguise.
मूलम्
बुधानमृततत्त्वज्ञान्सम्पादितवता हठात् । येनौज्झि मोहिनी माया स वः श्रीरमणोऽवतात् ॥५॥