TODO: परिष्कार्यम्
अं्यरुहाशयलारा! मॊदटिकूर्चुनण्डिती प्रकाशकविज्ञप्ति ई युद्ध समयमुन कागितमुल कर पेर्पडि महाजनुल यावरण पडसि नलुदॆसल वॆलुवडुचुन्न ग्रन्थमाल जरुगुट दुग्भरमगुचुण्ड नल्पज- सङ्ख्यगल श्री वैखानसुलु यादरणचे आ यल्पडिन वैखानसग्रं मालयॊक्क पञ्चमकुसुममुग नी आ र्चनाशिलशमु वॆलुपडुटकु भगवदनुग्रहमे कारणमन आकावं तेनियु सन्दियमुलेदु. मुद्रणादिव्ययमुल नॆट्टॆट्टुलो धरिञ्चि मतग्रन्धमुलकोऱँतेँ दीर्पनॆञ्चि पालु पडदलचिननु ग्रन्ध सम्पात नाःधान मतिदुर्भरमगुचुन्नदि. लभिञ्चिन ग्रन्थमुलनैननु जरिलिं चि यॊसङ्गुपुण्यात्मुलगु जगुचुन्नारु. ऒक वेळ नट्लु परिशीलिम्पु समकट्टिन मताभीनुल कितरुलु तमकडमुण्डु पॊत्तमुल मॆनं गुटयु गिनबडदु. इट्टि शयन्नु ग्रन्थमाला सम्पादशुल कष्टमुलु यॆऱिगिन वारिकिगानि गोचरिञ्चुट दुर्लभमु. ई ग्रन्धमालपै तम श्रीवैखानस विद्यानिलयमुँवनुन्न ग्रन्धमुल नॆल्ल निच्चुट अङ्गीक रिञ्चि प्रोत्साहमु गलिगिञ्चिन श्रीमा कॊम्पिचर्ल फटर् श्रीनिवा साचार्युलु अय्यवार्लङ्गारिकिनि, ई ग्रन्धसम्पादन माचरिञ्चुट लो ननेक कष्टमुलकोर्चि समकूर्चियिच्चिन श्रीमावेशयजनं वेङ्कट रामाचार्युलवारिकिनि, साध्यमगुनन्तवऱकु बॊम्मरिञ्चि मुद्रिम्प ननुज्ञ मॆसङ्गिन, श्रीमार्, रघुनाथ चक्रवर्ति भट्टा र्युलवारिकिनि, श्रीमान्, उ च. श्रीनिवासु भट्टाचार्युल वाकिन, उ वे. श्रीमा उत्पल. वेङ्कट नरसिंहाचार्युलु गारिकिनि, ईग्रन्थमातृः मॆसङ्गिन श्री पॆरुम्बूदूरु. श्रीमान्, भाष्यळ ट्टाचार्य प्रभृतुलकुनु, पीठिक समग्रहिञ्चिन श्रीमा, कल्लूरि वॆङ्कटप्पळाचार्युल वारिकिनि कृतज्ञतापूर्वकमुग प्रणामसहस्र म. लर्सिञ्चु चुन्नाड, इट्लु सुजन विधेयुडु य. बि. डि, शेषाचार्युलु, सम्पादकीयमु. (द्वितीयमुद्रणमु) ईचिन्न पुस्तुकमु श्रीवैखानस ग्रन्धमाला पञ्चम कुसुम मुग 1917 संवत्सरमुन मा अन्नगारनु बालकलानि’, डि, शेषा चार्युलु वारिचे मद्रासु वेदं मुद्राक्षरशालयन्दु मुद्रिम्पिञ्चि प्रचुरिम्पबडियॆनु. दीन्नि प्रतुलु रॆण्डुसंवत्सरमुलकु मुनुपे वॆल यॆपोयि यावल यवेक्षिञ्चुचुण्डुवा लकु लभिम्पकुण्डेनु दीनिनि पुनर्मुद दणमु सेयुटकुद्देशमुण्डिय कार्यभारमुनन्दुण्डि व्यय प्रयासलकुजडिसि मुद्रिम्पलेकपोतिनि. एदियॆट्लुन्ननु प्रजासेवये वाचेरि नैनन्तवरकु जेसिवुच्चुट पुरुषार्थमनु दृढक्य वसायमु गलवाडनगुटचे यॆटैट्लो यत्निञ्चि यिप्पटिकी द्वितीय मुद्रणमु नु पूर्ति जेयगलिगितिनि. ग्रन्थमॆक्कुडु सायपडुनदिग नुन्नदनुनंशमु ग्राहकुल य पेशी तमुवलन स्पष्टपरुचुण्डुटचे निन्तकुमिञ्चि मे प्रभुचुण्डुटचे निन्तकुमिञ्चि यिय्यॆढ विशे पिञ्चि व्रायदगिनि दॆद्दियुलेदु. अर्चनानवनीतादि ग्रन्थास्तरमुलु ‘न्नानु निय्यदि विलक्षणमगु मॆकशैलिलो रचियिम्पबडुटचे गौरव मुनु विजातीय मैयुन्नदि. पाठकमहाशीयुल यादरमुनु गोरुविधेयुडु. डाक्टर्, डि. रङ्गाचार्युलु.!” ए.ऎं. वि. 5, श्रीरस्तु. @ुनिवास पर ब्रह्म कोरे सभुः. श्री मद्विखनस महा गुरवे नमः श्री वैखनस ग्रन्थमाला प्रधान पोष कुलु 2 श्रीमाक, आयु र्वेदमार्ताण्ड, भावज्मणि, वै" रत्न ‘पण्डित, डि. गोपालाचारु.. लु ए. वि. यस्. गारु वेदान्तं, आनन्दाचार्युलु गारु अर्चनं, वॆङ्कटराघवाचार्युलु गारु चॆन्न पुदी तॆन्नेरु अनगॊन्दि संस्थानमण मङ्गळगिरि . ईनावारिपाळॆमु माल्यवंशं, यो गानन्द नरसिंह ट्टाचार्युलु गारु “प्लेटिव् डाक्टर्, डि, हनुमाचार्युलु गारु दारकुलु उद्धा श्रीसूको. उ, ‘च. श्रीनिवा सभट्टाचार्युलु गारु शूवारि पेट रॊम्पिचर्ल, ओट्टर्, श्रीनिवासाचार्युल न्यु वार्णङ्गारु श्री वैखानसु विद्याशिल चुमु देवयजसं. वॆङ्कटरामाचार्युलु गारु नल्लूरि, वॆङ्कटप्पळोचार्युलु गारु पोषकुलु श्रीरूक्, तीरुमल देवस्थान अर्चकं. शेषाद्रदीक्षितुलु गारु अर्चकं, शुडाकुलें! .शेषाचार्यं गारु अनन्त शारा रायणय्यं आशलनुन्नाडु ईपूरु मुक्ति पल्लि, ग्र हाठमु तिरुपति गाजालमुँ डॆमु सुदर्शनं. गोपाल भट्टाचार्युलु गारु जेँगिळ्ळमूडि, नुकॊन्नुङ्गळगिरि पॆळ्लि टी, जोगियाचार्युलु गारु बिक्कवोलु, राघवाचार्यलु गारु ऒक्क वोलु अग्निहोत्रं. कृष्णमाचार्युल गारु -फ्री कोपमु 6 श्रीमान्, र्यॊकिचर्ल, दक्. नरिसिंहाचार्युलु गारिक मुत्तेलि. कलमाचार्युलु गारु जीवि, वॆङ्कटाचार्युलु गौरु पॆनुकॊण्ड, नरसिंहाचार्यलुगार नारायणं वॆङ्कटाचार -गॊर्युलु गारु अर्चकं. रामाचार्युलु गारु शरिकृष्ण भट्टाचार्युलु गारु नारायणण शेषाचाख्यलुगार ग्रन्धिकरि कृष्णमाचार्युलु गारु विश्वकॊण्ड नरसिंहाचार्युलु गारु डि हनुमाचार्युलु गारु ग्र्यथपुरि शेषाचार्युलुगान दीवि. शेषन्लो ट्टाचार्युलु गारु वेद्वारं. कृष्णमाचार्युलु गारु वाकानि, सीतारामाचार्युलु गारु ग्रन्धिपुरि, पुरुषोत्तमाचार्युलु गारु सहाय कुलु कुरुमद्दालि वणुकूरु नेटपा कॆमु पॊन्नेरि उलिपामु M रोपानगरमु माव्यल्लूरु चीराल गॊनसपूडि ऎड्लपल्लि लूट मन्नार रुणा गम्मिडिपूडि श्रीमा…. रॊम्पिचर्ल, वॆङ्कटकृष्णमाचार्युलु गारु यार्लगड्ड कपिळेश्वरपुरमु वेदान्तं, वॆङ्कटराचूचार्युलु गारु दीवि, श्रीरामाचार्युलु गारु 1917 संवत्सरमुन कनन्तरमु नेटिवरकु श्री ग्रन्दमाल नादरिञ्चि पोषकुलुगा जेरि युद्धरिञ्चिन यभिमातल नाममुलु, उदा )कु लु श्रीमान्, तर्क’ वेदाँत. महाः द्वाज्, पण्डित, वेदान्तं जग न्ना धाचार्यु गारु उच. श्रीनिवासभक्षाचार्युलु गारु चैतुशास्त्र विद्वाज् :ृष्ण भट्टाचार्यलु गारु पण्डिते, रघु नाध इक्रा भर्तिकटाचार्युलु गारु नाच्चि चरुकोल् 7 श्रीमाज्, पॊडपल्लि. राघवाचार्यपाक याजि गारु कोटमूरु लु कारु आरं कलानिधि उल्लिमु नारायण०, रामानुजाचार्युलु ग्राम श्रीवास वैवागमकल्पपल्ली पाठशाला प्रधानोपाध्यायुडु उल्लिपाळॆवु प्र धान पोष कु लु श्रीमाक् , पण्डिट्,डि. देशि काचार्युलु भिक्षक् राज् गारु आयुर्वेदाश्रमं मद्राह म, रा, रा, श्री काशीनाधुनि नागेश्वर रावु पन्तुलुगारु आन्ध्रपत्रिकाधिपति श्रीमाणा, आर्चकं कृष्णभट्टर् गारु (जनार्दनभट्टको कुमारुलु) मा लॆक्कल् तिरुपति हॆड् आर्चकं. रामाचार्युलु गारु मैसूरु महाराजा संस्कृतमहापाठशाला श्रीवैखानस आगमिक परीक्षुकुलु मुशजागल् पोषकुलु श्रीमा, वेदान्तं नरसिंहा चार्युलु गारु बृन्दावनं. आप्पुकॊचार्युलु गारु माल्यवन्तं राघवाचार्युलुगारु बृन्दावनं अप्पिकट्ल तिरुमल देवस्थानं आर्चकं. शेषाचलं दीक्षितुलु गारु पैडिपल्लि इनान्दार् जीवि राघवाचार्युलु गाकु मङ्गळगिरि तिरुपति नॆल्लूर दीवि. नरसिंहाचार्युलु गारु ईदर्शनं सर सिंहाचार्युलु गारु रॊम्पिचर्ल भट्टर् नारायणाचार मुत्तेवि अनन्त पद्मनाभाचार्युलु गारु ’ विनुकॊण्ड शेपाचार्युलु गारु 7 अर्चकं रामाचार्युलु गारु वेदान्तं तिरुमला चार्युलु गारु दीवि. बुच्चयाचार्युलु गारु ‘वेदान्तं. पाथशासारधि कृष्णमाचार्युलु गारु नल्लूरु पोमपरप्पाडु कुरुमद्दालि वेटपा शेमु पॆरुगॊण्ड अनन्तवरमु कङ्कटा रामकृष्णभट्टाचार्युलु गारु श्री रामस्वामिपन्निधि, सौत् विलेज् चित्तूरु कोच्निन्, पालघाट् मार्गं लामशेषभट्टाचार्युलुगारु (राम गोविन्दभट्टाचार्युल वारि कुमारुलु) नूरणि 8 श्रीहन्, राकूनुज भट्टाचार्युलु गारु ए, यस्. वीरराघव नट्टा चार्युलु गाकु अर्चकं. शरदाचार्युलु गारु आश्चकं श्रीनिवापाचार्युलु गारु आश्चकलु बुच्चाचार्युलु बुच्चा चार्युलुगारु आच्चकं. श्यामाचार्युलु गारु कॊल्लूरु सॆनुङ्कुण्ड्रं बॆङ्गुळूरु बॆङ्गुळूरु बॆङ्गुळूरु अर्चकं. रङ्ग स्वामिभट्टकु गारु बण्डुहॊ? आच्चकं. श्रीनिवापाचार्युलु गारु हासन् आन्चकं. वॆङ्कटरमणाचार्युलु गारु ग्राम आश्चिकं. रामस्वामिभट्टु गारु चॆन्न रायपट्न " आर्चिकं, वॆङ्कटरम दीक्षलु कारु मुळबागल् आर्चकु, चिन्न श्रीनिवासाचार्युलु गारु अर्चकं. तिरुमलाचार्युलुगारु आलम्बगिरि अर्चकं. चिन्न वॆङ्कटरमणाचार्युलु गारु. पूलवाड अर्चकं. पॆद्द वॆङ्कटरमणाचार्युलुगारु चिन्तामणि आर्चिकं. नारसिंहाचार्युलु गारु पुङ्गनूरु . आर्चकं. वॆङ्कटरमणाचार्युलुगारु. अर्चकं, नरसिंहाचार्युलु गारु आक्चशं. श्रीनिवासभट्टु गारु आर्चकं. श्यामाचार्युलुगारु कुडियनूरु यिरकम्प लि फङ्क्षनूरु श्रीनिवासु”. कृष्णमाच्यालु गाक ब्राह्मणकोडूकु अर्चक, केशवभट्टाचार्युलु गारु तिक्कडतूरु ई ग्रन्धमु वलयुवारलु, सम्पादकुल पेर .. 401; टङ्कसालवीथि - जि टी.. मध रामज आनि(व्रासि तॆप्पिञ्चुकोवच्चुनु श्री निवास पर ब्रह्मणे नमः॥ श्रीमद्विखनस महा देशिकाय नमः श्लो॥ आव्याश *जन भूध रेशिशुरघजारान्त शृत्सन्ततं पारावारणं ताक राम्बुजपरिस्वक्तं पजाःभोराहम् येहिस्तां गृह मेधिनौ दूनिपयोकाशी प्रतिश्लाघि यन्- + अर्यमिश्राः! अत्रावश्य मपधारणी मानिवाशङ्गा व्कणेलकुं्वन्तं भरं ई प्रतिः स्मृतिर्ममैवाल्ला यस्ता मुल्लङ्घ्य नतजाते रणालना माश्रमा णाञ्चया मर्यादा ईया कृता इत्यादिभिः प्रशस्तां श्रुतिसरणीतलिं घो्यूलङ्घित भगवच्चा सवतीया तद्विमजायिती घुभूते आशाख स्पंसार पक्ष मदरु ने गलति चेत्युक्त विषया पुकुन्ननु नाय न्नि रो धैर्यशादावन्मी संसारे परिश्रमतां जीजाशां तडभिमतिकरण मन्तरेण न को2प्य मोजो पौय इलि, तदभिदुति रपि पणाश्रमाचारवता पुरुषेण परः पुमान्, विष्णुराराध्यरे शङ्खा शान्य स्तत्तोव कारक इति श्री वैष्णः पुराणरत्न पणे मुनिवर इति क्रीडै प्लवाचार्य इति श्रीयामुनमु व्याधिखि रभिष्टु नेन, पराळ रेणाभिपाता। जार जो2प्यासा; मे ७. र्चयन्ति सदाविष्णु मित्यारभ्यि न ते भूयोऒपि जाय न’ इति श्रीशा. स्त्री भगशान्मरीचिरपि स्वचनं पर्वाधण साधकः मिति, श्रीभागवते, एकादशस्कन्थे, सप्तविंशाध्याये क्रियायोगं समाच श्वेत्यु द्धिजीन वृष्टो भगवा शाह (श्लो करा) एवं क्रियायोग परैः पुमा द्वैतिक शास्त्र 789 अवणुन्नु भयतस्सिद्धिं मत्तो विप त्यभिप्पिता मिति. श्रीवैष्णव धर्मशास्त्री श्रीभारते अश्वमेधिके चितुरधिक कशशमाध्याय (श्लो, २) भगवाणा रस्मात्तु सात्विकोभूत्वा शुचिः क्रोथविनजिकाशः मा मदकायेत्तु सततं खत्प्रयत्वं य वीच्छ तीति, ब्रुति म्पि, तस्मादात्मष्ठं ह्यच येद्भूति कादु इती भद्रं क णेशाभि कृणुयाम देवा !… यजत्रा इति, यजत्राः अचजयन्त इत्यथ=1& भगजान्वि खना भक्त्या भृव नं नारायण मनये दिति, कि भथिनि भगवता स्वय मेश भगिनस्त्रं- M 2 गीतं मक्काजी मां नमत र्विशीत्यादिवदवशतै भगवदशं नैप संसारध्वं वीनी भगवती कारिणिति च बहुशो जोमुप्यते. तद्विध्धिश्च सहोवाच व्यासक पाराशर्यः इश्याम्नातॆन सकाळ रात्मजे श्रीवेदव्यासेन विष्णकन्त्रं द्विधा प्रोक्तमिली. वै^कै सान्त्रिकै क्वाडि पूजयेस्वान्लु मन्मय मिति चाख्यात यो हैदेरतान्त्रिकयो- श्रीवैखानस पाञ्चरात्रागमयोपती पचरं प्राकाशि तलागमवेशिकैः इदि मेवाष् प्रेक्य शकभवन्त स्सर्वतन्त्रस्वण ( B 2 वेदान्त देशिका वेङ्कटणाधान्या शरणागतिदीपिकायामेव मतुष्टुवुः त्वां पॊञ्च रात्रिः वयेस पृथग्वि धेत - वैखाने नेर च.प्रधानि ताधिकारु मेस समचेशायन प्रत्या नानि फलव’नि दीनान धन्या, “क्षित्, 7 तत्र वैकतानि यो ग्रफि श्रीशं वैभावसं स्त्रोक्तं शास्त्रिशं पॊञ्च (श्रीः नृडहारी तॆ ’ अष्टमाध्याये श्रीतिं महषि 7 प्राक्तं वसिस्था
- ज्ञु-जेन्द्र महा, प्रियतमं सारे- इवि. श्रातं वैखान से प्रोक्तमिति जासिन रिच् " श्रीशास्त्रनासाधिकाले भृगु- वैदिके सिनमा जोण मं वैश्व दोशमै पद्या समाहितमना भूत्वा, भूजमन्विष्णुकु व्ययं तन्य शिषोः ‘पडं- गच्छेसिउ. श्री ज्ञात ते-आश्व मेध कॆ षोडशाधिक शरतनू ध्याये अभगवाळ वेळेनै सनत्कुमारसंहितयें वैभाव सेकविधि ना रेकु नि पगत्पतिं पौर मैको निस “पावय्य तीकि शासनल्लो षतो ‘नेन श्री वैभावसाः परमै शान्तिन इत्युच्यने.. अक एवोद्यते अभिगच्चक् हरिु प्रातिक इत्यारभ्य परिणामान गमयि स है इ) अष्टपञ्चाक दनिकि श्रीततमाधा “ते भ इति इति पॊन्द. स्व 9 इनु मेवार्हम्मुन नीःृत्वा सर्वतं अस्वतन्त्रि श्री देवास्त देशिक मेकटनाधाश्या AA 2 पत्रिकप्पा, सौः कालिक हिता सृतग्रस्तत्वा मा नॆनु अत्यतप कागधी सपर्याया मैकान्ति, अभ्युन्यस्ते, थेपामेत राग द्वेषादिरिषितत्वात्. एन्छो कारन्लु नु ई व्यासे द्रष्टम्मति इदं पद्यं, मैनसप्यनिषयकमिति श्रीस्वामिस् लेवानुगृहीतै न्यायसरितुजा शब्दाध्याये (वु) दैवसनूक्ति जिल्ला श्रमधर्म इत्यादिपदै सदभिमत्याभिव्यञ्जतिम्. आ केन्द्र, श्रीभारति, शान्तिह्वाणि अ (काल्लो) येतु सेव ना लोकि पुण्यपाप निपजिजातः तेषां व या हिनिगिजास्टु पारद्भुर्यागता गतिरिति आ ने शान्तिव्व मेसारि वंशपरंलो 22रत मित्युक्तम्भवति. इरु मी कार्थं मनीशी’नि धाय पर्वत श्र… श्री वेदान देश लेकटनाथार्या एननु नु जगृहु न्या एननुनुजगृहु या परिशुदा शिऔध्याये (पु पोल) दृश्यनै ह्येते वङ्कस डिपया. वेसमुधी कशालिलो वर्णाश्रमधर्मकर्मणा भीग वदेशान्ता ब्राह्मणापति. श्रीवैखानसानां, कधस्सुरिया. 2.त्रं भगवदेशान्ति त्वं श्री वैष्णवथर्मशास्त्र श्री.भा-ं. ते. शान्ति पुन्यल्लो (त्यधर्मपर्वणि) वीशान्ति रूपणपूर्वकं तत्प्रचार प्रधान प्रतिपादं (करिणि (आ. वेगिन श्लो 2) 4, कत्ता इति, एक स्मे संशययं - तूहलं .हिमे इति जनमे क पृषो भगवान्यासः अभ जन्म भारायणमु भोज70, ब्रह्मणः सृथिवीपाल तेडा न धर्मेणकृतं दैवं विग्यं भ भारत प्रतिवेदिरे. वैखानसाः फेरेभ्यो धर्मितं प्रति पेरे, औन वेध्य ‘सम स्वति, आश्र्य ब्रह्मशब्दः भावन ऋषि परः इति देशा प्रतति ्वर्थखंसं सृतिवा सरि तस्मा द्वेदांश साको ऒळं युरूपं सदाभ्रं.. नान्न : विख पण्ड चक्रे इत्युक्त्वथया रिस्यैन भगवन्मा सोद्बूरि त्वाल्, श्रीह्मणो विखरू पत्वे प्रमाणानि तु सर्वतन्त्र स्वतन्त्र श्री वेदान्त देशिकै श्रीवासदीक्षितै नु गृहीतायमु त्तमु ब्रह्मविद्यासमुदाहृतान्नि विशादृशिञ्चनकतै गै器 शाधन स्यैव भगवत्प्रति कारित्वमिति तच्च श्रीवैखानसे समुल्लसीतीमिति चोदाहृतं कॊञ्च श्रीभारते आनुशाशनिक पर्वणि पत्रिंश दथिकळततमाध्याय्. (श्लो 32) भी म्मः इमे करे हाहाभागा विश्लेया; सं क्तिपातनाः यरिया मोतषढर्मिज्ञा योगीश्वरीतरताः पञ्चरात्रन्तो मख्यास्तथाभागवता परे, वैखानसाः जॆंश्रेष्टु वैदिकाचारशालिन- इति. इत मेवार्थं मनसि विधामानुजगृहुस्सर्व कन्ध्र श्री वेङ्कटनाथान्य- वंश परम्परया वेडमधीयाना इश्यारभ्य ब्रह्मणा व्यप्तं. आगेन श्रिशैभावसाहिं वैदिकाचारकारित्वं परमैशान्तत्वं च रै तनुद्धि, तागमविहित खैदिशाराधन स्यैन भगवत्प्रतिशरत्वमिति च प्रतिपादितम्भवति. तादृश वैदिशाराधनं श्रीवैखानसे भृग्वादिभिरभिहितं. लेदु क्तङ्गाणके पुराजतु त्मखाजेशाच्चत्वारो नयो 2. मलाः प्रणीय वैष्णवं शास्त्रं भूमापध्य मन चकायन्न्पप, मरीचिर्मन्दरे विष्णुवचशायामान केशशं, आदेशाद्य्रह्मणो विष्णं श्रीनिजा ने त्रिरचकायल् ’ काश्यपो विष्ण्वधिस्थान् शुभ्रक्षेत्रे भृगु र्मानि बी, किर श्रीकास्त्रवापाधिकारे भगवान् धृगु; चदुथालु वैदिकोच गोदा द थ चैन तरीचिगा, आत्रेयः काश्यप श्चेति च्च मागजा ऐतुष्टयं आस्यार्थः* श मया परीचिना कृतौ द्वौमार्था आत्रेयः आश्रीमुनि प्रणीतःः काश्यप- कश्य पमनिप्रणीत-. ज्वा मारॆ इवि. तमक्त चाकु अजाम श्रमाणा प्रकीणाणङ्काव बोधTज् ग्रन्था पधिगस्तु मशक्ताना मेकश्र केवलमच्चल्लाविधानप्या श्री प्रचुर तस्गंळय यज्ञत्वेना वसीदत्स्वान्ताना तप्पा शमीदृश्री मनस्थामाकल ग्य शश्रधवन्तो भारद्वावश्री जनार्धनाचार्यतनूशा- श्रीनृसिंह देशिका निरवग्र हे तानुग्र हे गैतादृशमच्च वातल काख्यं ग्रन्धकर्नं प्रणीयादशादस्मभ्यं प्रॊ उच्छर्. ग्रन्थश्पायं महषीणतां भृगु रहं, इदि प्रश सश्य भृगुमह प्रश_सभ्य स्र्ती र्शकमश्वसरत्, आर्द्र ड “केनिलवर्चि नाविननु. मत्यौदशश्राव्य माह्नी करत्न दुव्यतिहितं. श्रीमतामाचार्यपाठारा मेतद्ग्रं धशर्तॄणाख चरित्रादिकं स्वकृतग्रन्धोजोद्घात प्रकरणएन स्वेदैन प्रशंसिक मिति गेहोलो कवसर इति वीरमामुख M मुक्ति मल्लि 8—5—1917 ( ल्लूरि, वॆङ्कटप्प ळाचार्यः. वॆङ्कटप्पळाचार्यः श्री र स्तु. अर्चनातिलक विषय सू उपोद्घात- ग्रन्धक दृप्रतिज्ञा धृगं प्रतीमहर्षि प्रश्न- ळ्ळगुप्रतिवचनम् आग्चवाद्वैविध्यम् साकारनिराकार भेदः तगनि कारिनि रेश- वृष्णाङ्कं. विषय पृष्टाशः कान्य नॆमि-तीक(क्रियोपकरणार्धं कृत्तिकल्पना आ बाह्यदेपकवृत्ति कल्पनम् 3 । भूमिद्वानि रूपम् 3. शिलातारु पट्टलेखनम् 3 । दीक्षारहित पाञ्चरात्राडी नां देवल त्वम् 3 ४ । श्रीवैखानःवृति भेद कानां दोषः 03 ४ श्रीवैखानसार्च नेसर्वसमृद्धि- संसारिणाम्बिन्कशध्या योग्यतार पञ्च बेरकल्प डे “हेतुविठय- 3 पञ्चाग्नि प्रतीःखदिञ्चानि त्रेताग्ने कॊन्नि प्रतिनिधिभिञ्चानि शत्रैश प्याधाप कार्यम् मनुष्ययज्ञा देव युज्ज स्याधिक्यम् 3 2 मेव भगवदाराधने सम्पूर्णयोग्यता क थ नम् विश्य सॆमित्तिक विशेषानां भेदः ध्रुवार्चनि निणयः 03 Ob ध कौतुकाद्यर्चनं विष्णुलिञ्जस्थापन योग्य देशनिर्णयः स्थाननिर्णय- आचार्या कादीनांवृत्तिकल्पनम् मतीचिन तेनवृतिकल्पसम् ० उतानम् भगवदॆर्चनोपकरणार्थं वृत्तिकल्पन आचार्यादी नाङ्गृहनिद्दारणविधि- १० । प्रबोधववाड्यम् फ्ना वार्त जलानी १०॥ स्ना नागर जलानि भ 蟾 V the thije विष जिम ** आघमु " इं3 श्वेतच्चनि कॊग्रहंस्थजानि 2 7 शारण्यास प्रकारं अर्चना प्रशादः स्नपन प्रकारं आध्याति परुर्पण विकि 6 翔
3- 30 8 सश्यानवः प्रति रणम् पात्र ख्या- 3) 3 मातृ कॊदि व्यासः 3. गायत्री जनविधं मनि शातुकार्या” शातु शार्या” हुक 1: 32 आ सृष्टिस्थिति हृति ग्यास्प #2 3 3 । रूपध्यानं 32 वारि आनं 32 33 आकाशशश्लोकक, सङानं #3 ॐ दीप लक्षणं 35 35 35 3 भस्मधारणं अर मनुपर्क प्रकारं 7 प वेदाचि पकनं jf . ( पुष्पाञ्जलि विशे- 12 वण लं हामि पाता) पॊदसं र वित्वक्सेन हवर्नि वेससं अह्वनि वेदं .86 निवेदिङ्ग साध्यं पश्विविस्तु कालाती करु पॊलियालण्ट मुखनाः प्रण्याणि कवाटबन्ध- रङ्गवत्सेवा फलं र= सर्वेषामेः जाग्रसहानिर्नि वेदनपतुर परिवारिनि वेदशश्रमः 11 नित्यहोचु क्षेनुस्तानु र क 20 13 X सथ्याह्नि कार्चनक्रमः तश्रवज्यानि *दुर्चनं वैजयन्तील ओणं सायमर्चिनविधि- 3 14 XX जीव द्रव्याणि उत्तरु कनुः नाथ्यमहो नुः होमः बलिजेळोत्सवपधि- बळिप्रमाणं प्रदक्षिणथि- बलिजेशाराधनं बलि स विसर्जनं 11 शर र સ र६.
शय्यामँडिपलु,णं शेषाकृतितिलक णं श्री रान्नारिनि वेदनं वेश्यावजन्-0 भग पल्लालपश्रवः रम् पुष्पाञ्जलि समर्पणं शयनं कनाटबज्जनं ४७ । उप-कालकृत्यं 32 Xo X- UF वृष्णाङ्क 15 स्त्रीवनोपचार सङ्ख्या ॐ ॥ स्ना नासकोपचारि सङ्ख्या हृन् हूक्कु ( बॆ«वाहनश्रमः ॐ अर्चना. आलक्कॊ रासनोपचार सङ्ख्या आज्कॊरः भोज्यासनोपचारसङ्ख्या यशासनोपचारसङ्ख्या ६२ । कय्योपचारपँख्या ६3 । सर्वासनोपचारि शङ्ख्या आर्चनाफबकध - e £3 £3 काल पुष्पाणि मध्याह्न पुष्पाणि 17 EJ EL** 20 20 2.0 23 पॊयाह्न पुष्पाणि 23 पश्चिरुहाका न्यानां शञ्च नूत वज्रं फष्पाणि ६४ फुष्पानु “णलतजिम् EX कुम्भदीपलक्षणम् EX ‘आगाण’ दव्यलो पे प्रतिनिधि- ‘तेज व्यानि 13 धारावाह शाडि वेश्यालक्षणम् 2x *व्याणि 2 EL दीपाराधनम्
- 2 दीपभ्रमणम् चेप दापीनी राजनम् घटदीप दानफलम् 25 20 C प्रथमो 2 तिलकम्. ध्याय श्लो. नमोऒश्वरं से तुभ्यं विष्णवे परमात्मने यदूपमुखला ‘वेदायद्वाचि प्रणवस्स्वयस्. पञ्चधाऒवस्थितः पायाची मान्विष्णुस्सनारन, आराध कानामिष्टान सिद्धये भवमुक्त ये, विष्णुं भास्वत्किरीटाकदवलयग कॊशल्पहारानि श्रोणीभूषं स्वन मणिचुकुट महाकुला मण्णि ताम्फम् हस्तोद्यच्छङ्खचक्राम्बु जगदममलं पीठश्रेयसम्स् विद्योतद्भासमु.व्यद्दिनक र सदृशं परपृष्ठं नमामि. सम्फुल्लाम्बुजचारु नेत्रयुगळं पुरारिका वर्धानम् मुक्तादामकिकीटकुण्डलधरं वद्दु राटप्पडु वन्दे वारिधिकन्यकापरिलसद्वा मेत कोरस्थम् कुन्दाथामलमन्दहासमुलु श्रीवेङ्कटाद्रीश्वरम्. . अच्चना तिलकम् आजा विल्व स्थिति कञ्चम्याख्यन्नमे क्रमा चोद्धालक स्याश्र शमे हस्तं वेटभ दानपु वसुधय संस्तूयमने सति he 港 ब्रह्मेन्हा पिसुकासुलै न शिपद सत्रावि रासिद्धरिः. तस्मिनिव्यसमु प्रभोगसिचये ब्रह्मी कुट्रैस्समम् सम्प्राप्तश्चचिरात्समु.द्रतसयाप श्री न्द्र शेषान्वितः तस्यैनं च युगत्रयेस्वन गते काले कता देवरा ल्नुनृति वरवाश्व” के सुषमुले सान्निध्य मकरोत्. जनार्डि नाक्यं कृतनागुयाग स्तस्य द्रवं ऒपि जनार नार्यः स श्रीनिवासस्य महासगर्यां वैखानसार्यो जयतीह लोके, ७ श्रीमद द्वाजकुलोद्भवस्य पद्मादिसम्पूजितमाध वन्य जनार्ध वाक्यस्यपदारपिचु नमामि नित्यं भवधि कळाक्यै, * वैखानसे व्याकरणिगृथाष पाज् च शिल्पि भरतेच शास्त्रे कृथाष्पादे जनार्दनार्यो पनिवेळात्मा स्त्री कृत स्तष्वखिलेषु राजन्. F सहस्र S श्री वै. वससूत्रमागिशाक्कुलो गोपच्मुळ्ळतो द्भवः भारद्वाजजनार्त वाक्यतळय, श्रीमान्नि ृतं–ह्वयो बुध- श्रीवैखानस शास्त्रमा विषयालु दासानु दासः शुचि घसागा बुद्धतारणाय भगवत्पूजाविधा तत्परम् विष्ण्वर्चाशिलकु चकार विधिव द्वैवर्भरी ्यन्वितम्. कजननिका शय्यावृत्तपदार्थवृत्ति विष ये रन्ध्राणि चान्वेषणा मन्मश्सकणं महत्कु - काकिनां कूरे समस्कर्शहे आ क्याश्रिभृगु प्रणीत मलं तत्तद्गणग्राहीणाम् ऐक्ष्ये चार्चननैभवाभि विदुपां वैखासनानाम्मुटे. 0.9 प्राणालनु शङ्खाकाराय सुगुण ग्राममय धर्मान्मिनि . कावेरी कॆटभूषणंस्मितमुखं पक्षि राजाश्रयम् हृत्पर सजनादमै नार्य मनिशं श्रीभूसमेतम्भज न क्वाळो कुमारि मिष्टफलदं भृग्वादिमन्यु तनूळा [क्रमम् क्यास्ट्रोवकुमारि स्मृत्वा 2शम्य च भागं - लोक विधिना व्य – श विधिना व्य2 चजनायाः प्रश्न- नाना देशनिवासिनो ऒकलिमला स्वाराध कास्तावसा गत्वाऒलीव विचित्रपुण्यफलदं भृग्वाश्रमं कुण्ट नानोपायनपाणयो भृगुम-निं दृष्ट्वा प्रणम्याब्रुव न्नस्मानं भवमोचनाय भगवत्पूजाविधिः प्रोच्यताम्. १ ब्रह्मपेक्षा मुनिवर्यमानित भृगो कारुण्यवारान्नि धे यम्मत्नाकरं प्रणम्य शिरसा सुपार्णयमो वयम् विष्णान्सापनकर्मशास्त्रमुलु युष्मत्प्रसादा चुतम् विष्णोरर्चनकर्मजालुच नामस्मा श्रीमाज्ञावय भृगु प्र ति न च न म्. आदौ मानसपूज वाच्च गृहिणां साकार मीवो तम पश्चा दर्चनयु गयॆश्च विवरं तस्यार्च कानां स्थितिम् विष्णोर्वैभवकारणाय सुमहाक्षेत्रादि संस्थापनम् वक्ष्ये नित्यमहोत्सवान्त मखिलं षट्काल पूजाविधिम्, आर्चना ज्वै वि ध्य म्. मन्वादि स्मृतिभिः पुराणनिचये रन्यैर्महायोगिभिः सालम्बञ्ब निरावलम्बफमिति प्रोक्तं द्विधा चार्चन 20 अर्चनातिलकम्. “किदि नान्न मुत्त मार्चकमिति केचि शक्ति नाकारकम् सौरावलम्बनव शात्साकार मेवो तमुम् सतत मुसिखीः पुराणनिचयै र्वेदानवाक्यैरपि तिस्मा द्यूलु विशेषभाग्यं विभवै स्सकार मेवार्चत स्साकारमेवार्चत साकाराकृष्णग्रहं तु कलये च्छिद्रं निराकारकम् वैशेषां वृथ गेव बोधय भृगो स्थानानि नामानि च. साकारं कन क्या वैजस मृद्धारुचित्रात्मकम् अन्न्यर्कस्थल वारिमानसघटे चैतन्नि राशारिकम् विध्युक्ताखल पात्रवस्त्रहविषा साङ्गञ्च सालम्बनम् लेषामर्चन वैभवाळ्चे सकला भासं त्यृषीणां मुदे त द धि रारी नि र्दे शः. संसारे चलचित्तविभ्रमधियां साकार मेवो तमम् *वानप्रस्थय तेर्नि राशनपतत्प र्णाशीनां निष्कळम् दारिद्र्योपहतात्मनां च विहिता पूजा निरालम्बना अन्येषां गृपावासिनाञ्व सततं कष्टं निरालम्बनम्, सम्पारिणां निष्कळध्यानायोग्यता. योषित्पुत्रधनार्थि नाञ्च भवनस्वर्गाडीलो गैषिणाम् पश्चान्मोक्षमु पेयुषाञ्च सुलभं साकार षेवार्चन 5 क्षीणानां कलिजस्मशां च ममताहङ्कारयुक्तात्मनाम् मालस्योपहतात्मनां व्यसनिशां स्त्रीपुत्र वि तैषिणाप्स्, २३ षड्वर्गापहृतात्मनाञ सुदृढ ध्यानं कथं वाभवे तस्मा न्मूति षु पूजनं शुभकरं कष्टन्निरालम्बनम् प्र ध मो ध्यायः 5 : श्लो. चेकोनेत्रमनः प्रसारजनं सन्दशनाम श्रीरामि तस्मादत्र कता युगे च सुलभं सौदर्यमू कोरु . आ पञ्च बेरकल्पने हेरुनि कू एकेशैवतु यागकर्मणि यथा पञ्चाग्नयः कल्पिताः एके 3व शरीर जीवनविधौ प्राणादि पूनिलाः एके नैव शरीरपाटनविधौ ‘नेत्रादिपळ्चेप्रियम्ु तद्वच्चेक विमानगभ९ सदने बेराणि पश्चिवतु, इति श्री वैखानसे जनाद९नाचार्यतनय नृसिृहनाम्ना विरचि तेज चजुना तिल के (गृहस्थानां निराकार पूजना त्साकार पूजन मेवो त्तम मिति निणयो नाम) प्रथमोध्यायः. 93र्चनातिलकम्. नान्न मुत्तमार्चकमिति केचित्तु ना कारकम् सं तिन्न निरावलम्बन वशात्साकार मेवो तमम्, निर्णीत. मुनिधीः पुराणनिचमै र्वेदानवाक्यैरपि अस्मा द्यूयु ऐशेषभाग्यं विभवै स्सकार मेवार्चत मि साकारान “निग्रहं तु कलये च्छिद्रं निराकारकम् चैतेषां वृद्ध गेव बोधय भृगो स्थानानि नामानिच.
- xx:- राकार म साकारं कनकारि तैजसशीला मृद्धारुचितात्मकम् आ ट्वर्क स्थल वारि मानसघटे चैतन्नि राशाकम् ओभ्युक्ता जलपात्र वस्त्रहवीषा साङ्गळ्या सालम्बनम् तेषामर्चन वैभवाश्च सकला भासं त्यृषीणां मुदे तदधि रारी नि र्दे शः, संसारे चलचित्तविभ्र मरियां साकार मेवो तमम् -वानप्रस्थय तेर्नि राशनपतत्प र्णाशीनां निष्कळम् दारिद्र्योपहतात्मनां च विहिता पूजा निरालम्बना अन्येषां गृहवासिनाञ्च सततं कष्टं निरालम्बनम्, सम्पारिणां निष्कळध्या नायोग्यता. योषित्पुत्रधनार्थिनाळ्चा भवन स्वर्गाडि भोगैपिणाम् पश्चान्मोष्मु पेयुषाञ्च सुलभं साकार मेवार्चनप् क्षीणानां कलिजन्मशां च ममताहं कारयुक्तात्मनाम् मालस्योपहतात्मनां व्यसनिनां स्त्रीपुत्र विश्लेषणाम्, आ9 षड्वर्गापहृतात्मनाञ सुदृढध्यानं कथं वाळवे तस्मा न्मूशिषु पूजनं शुभकरं कष्टन्निरालम्बनम् ध मो ज प्र ध मो ध्याय श्लो, चेकोनेत्रमन्य प्रसादनं सन्दशनाम श्रीक कता युगे च सुलभं सौदर्यमू मार्च तस्मादत्र पश्चि बेरकल्प ने “हेतुनिर्णय एकेवैनतु यागकर्मणि यथा पञ्चाग्नयः कळ्ळिताः एके 3व शरीग जीवनविधौ प्राणादिप्चूनिला : एके नैव शरीरपाटनविधौ ‘नेत्रादिपळ्चेद्रियकु तद्वच्चेक एमानगभ९ सदने बेराणि पळ्चैव तु, इति श्री वैखानसे जनाद९नाचार्यतनय नृसिंहनाम्ना विरचिते चजना तिल के (गृहस्थानां निराकार पूजना त्साकार पूजन मेवो त्तम मिति निणं यो नाम) प्रथमोध्यायः 5 $3 श्रीरस्तु. श्रीरामुलिप्स् पक ब्रह्मणे नमः॥ अर्चनातिलकम्. द्वितीयो 2 यज्ञस्य व्वैविध्यम्, श्लो, पक्ष्यामि हेविप्रवरा रहस्यं विष्ण्वपकावायागमतीव चित्रम्, यज्ञो द्विधा देवमनुष्य केभ्यो मनुष्ययज्ञ दधिरोहि देव तदेकाश्च कर्माणि कथं समानि निरूपयोस्माक मिदं दयाळो कर्माणि सर्वाणि तयो स्वरूनि शालाग्निकुड्डादि शालाग्नि कुण्णादि विभिन्नवारे..! : आचार्यपूजावरणं ई ऋत्विजारो पत्रप्रशंसा मधुपर्क दानिनि आधानमस्यात्रि हरेः प्रतिष्ठ सर्वेष्टि स्यार्चन मच्युतिस्य, यः CA)*
- TS
- श्लो, मनुष्य कु ऒकधनु यधा न्या
- होश्च हिंसापत्रि मने प्रयुक्ता म हॆूत्स वेऒस्मिक् मृगयोत्सवळ्चे, पश्पान्नि प्रतिकरिपिञ्चानि.
- 7
- पञ्चन ले ष्वेन यथा६ त्रिहोम सदैन जेरेष्वपिकल्प येयुः तस्मिक ध्रुव, गार् हापत्यमुन्नि त तेजसं कौतुक मन्वहाग्यम्, 1 स्नानं लेदा बाहवनीयशच्चा तिथोत्सवं बावसथं स्मरेत सभ्याग्नि कुं च बोनिल्पि जीव मेवं स्मरंश्चार्चनयागि काले, जि.
- बेरमेवं त्रेत्न्याकाग्नि प्रतिनिधिबिम्बावि.
- त्रेताग्निकल्पं. चलेदा
- कुर्याद्धृव स्तखाकौतुक मुत्सवच्चि एकाग्निचे तु तथाऒत्र कुर्यादौपासनागा विन मूल टेरे नित्याग्निकर्माणि च कॊतु केच स्नानेचशास्त्रं स्नपनादिकर्म महोत्सवादिश्च लॆथोत्सवेचनित्यञ्चनैमिक्यबलिं बूची. GO
- नर स्याभादपडे कार्यम्
- Mean
- स्नानार्थ बेरं यदि हीनकं चेत्स्नानादिकं चोत्सव बेर केस्यात्. तयोश्चहीनी सकलञ्च कौतु केत व्याप्य भावे सळलन्ध्रु वेस्यात् स्मृत्वातु दैवं प्रतिपक्स रे च
- भक्त्या हजेरुक्सवमाज श्रेय.. मPवसाने तु यथात्रयूप म्म हॆूतृवे काञ्चन तौ. ण्य यष्टि,
- महव्ययज्ञा देवय
- अप्याधिक्यमु,
- स्पृष्ट्वातु यूपं चि जलावगाह, स्पृष्टे चदन्डे सक लेष्टसिद्धिः
- ‘च
- म हॆूत्सवे स्थापित तातुज्य यस्त्रीम् दूरे पि दृष्ट्पा क्रिदशा समस्र्ती,
- नातिलकम्.
- श्लो. ज्योति मात्स्वव लोकं प्रसाहिति पत्नीयज्ञोयगानि नान्ये च कर्तुः ये सेव ते चनाके वसन्तो आकल्पान्तं चोत्सवस्य प्रभावात्. मनुष्ययज्ञादिवमाप्नुवन्ति स्वर्गापवर्गालभोगमुत्सवाल्
- नित्याग्नि हॆू क्रीड्बा यथाङत्र कुर्या तमैन नित्याचगा समन्वहं स्यात्, महुख्य कोषापह ने६ग्नि हॆरात्रे आधान काख्यं च पुनः प्रक्क राष्ट्र तधैन गोपोपहते चब्निबे पुनः प्रतिष्ठानिधिमा च रेयुः,
- मख प्रकर्ता श्रीदीपं प्रयाति
- पता
- सहा यस्सवशप्रभावात्
- साङ्गञ्च देवाख्यमुख प्रकर्ता स्वगाकापवगाळा द्यखलं लभेत,
- a
- आधानपूर्वं सवने प्रवृत्ते
- करुश्च नाशॊवधि रेवयज्ञः
- विष्णोः प्रतिष्ठावीधि माचरे च्चे
- द्यापद्रसायाः प्रळयावधी सत्.
- 98 श्रीवैखाने जनाथ अनाचार्यतनय नृसिंह नाम्ना विरचिते ऒचनाल के (मनुष्य
- यात्र देव ग नि शेषनिर्ण योनाम)
- द्वितीयो६ध्यायः.
- 2
- श्रीरस्तु.
- रामचन्द्र पर ब्रह्मणे नमः
- त्रिविखनस महा गुरवे नमः .
- अर्चनातीलकम्.
- तृ
- यो ऒ
- ऋषयः ऊचुः। :-
- श्लो, देश विष्णोरालयस्यार्चक स्यतेषान्दा नुक्षेत्ररूपँधनंवा
- विष्णो र्या गेनित्यनैमित्ति काथलु मेतत्सर्वं भोधया स्माक मारु
- विष्णुबिम्ब
- स्थापनयोग्य देश निर्णया
- मेरोर्याम्येधार लेचै वन्नरे गङ्गागोदानर्मदासह्यजानां व्यक्तेदे शीकृष्णसारैश्शुकाद्यै स्पञ्चार्के बेः पार्श्व शैलेव सेवा शुद्धे देशे कष णादीनि कृत्या सस्यानां पै गोगणानार् नि वेद्य शृत्वा ग्रामं देवहर्म्यं यथो तस्मि न्विष्टं स्थाषयर्वा
- पश्चात्सर्व
- वेद वृ
- वृत्तिं पूणां दीक्ष कॊन्ना
- पश्चा
- याच्युताय
- 1 x
- 3
- 10
- सर्वेषां वै
- नातिलकम्
- श्लो॥ ग्रामं पूणणं क्षेत्र मुद्यापनृप्ति
- नैवेद्यादु चोत्सवारं यथास्यात्
- नॆ चारिकाले नृपच्च क्षेत्रान्येवं मोक्ष कादू यधास्यात्, तस्मा द्विप्लो
- ‘द्विप्लो रालय’ स्याभिवृध्यै सर्वेसाम्पै क्षेत्ररूपं प्रदद्यात् सीमङ्ग्रामे पट्टणे सर्वदेवाका
- स्मृत्वा कीर्तिं भोगमोक्षं लभ ने
- कुरीचिन लेस वृत्तिकल्पनम्
ग्रामे सामृतहार क्षे विधिन त्कृत्वा ह रेर्मन्दिर तस्यै वोत्सवकारणाय सुरुहाक्षि राणि सर्गीय ताम् चार्यार्छकऋश्विज महि गृहं क्षेत्राणि वेदा निनां क्षेत्रंशोत्रियतर्क शब्दविदुषां वेजेषु निष्णात्मनां. वृत्तिंश्रोत्रियदीवी कार्चकहरे ग्वेद स्यवृत्ति यथा राजा बार्थ विपर्ययानिकुटिलै- क्षेत्राणि नश्यिन्ति ये ताळ पाशै ग्यमकिङ्क रास्तु सुदृढं बध्वा गणे निर्घृण्या हित्यस्ते धृव मेकमीशरीमहाघोरे महा गौरवे, ग्रामे पट्टण के६ग्रहारनग रे कृत्वाहरे र्मनिरं संस्था प्याम्बुजलोचन इ्च कमलां भृग्वादिशास्त्रोक्तवत् आचार्यं यजमान अर्चक मिमं सम्य ग्विदित्वा ऒदिरा देतेषा मतीभोग भाग्य निव्वकपूर्णा भवेयुर्यथा आचार्यादी नां गृहनिर्धारण विधिः, आचार्यार्चकयो र्यथा सुखधनाचाना त्सुलक्ष्मीभक्षावे ग्रामं वासीसमससस्यफन्दां भूमि रि लिखित्वा दऔत् अक्लेशेन यथा कुटुम्बभरणे शून्यं यथोपग्र वैः कृत्वा मन्दिक मिन्द्रमन्दिर निभं राजारका यार्पयेत् . 00 यो 2 11 * नानाधान्य सुवर्ण मुनगृहाण कृत्वारका पार्श्वयो र्वण् रर्चनकारणाय सुसहावंश्यां स्त्रयी कोविदा अग्नी स्वेऒकलाख्य मेक मनवा कास्मिक् सुसंस्थाप्य वै तद्विष्णो रफी वैभवार्थ मखिल क्षेत्राणि सङ्कल्पयेत् . विष्ण्वचाकायां क्षोभमानं मनश्चे तद्रामस्थाः क्षोभयुक्ता भवेयुः तस्मा न्नित्यं तोषये दर्भकान्वै धान्यैर्वसै गेमगोभूमिदानैः’ भगवदर्चनोपकरणार्थं वृत्तिकल्प सविधिः. E देवेशस्य निवेदनाय हविष सस्याहु साधजाकं नै वेद्ये गुडपायसान्नकृसरं शुद्धान्नदध्योदनं पाद्याघ्याण चमनीयतीथः सद सद्रव्याणि पात्राधणकं पात्रम्पङ्कजशङ्खचूळिकरकं धारासहस्रान्वितम् मऱ्ऱादीपश रावधूपकुसुमं गन्धदि पात्राध्यकं श्रीगन्धष्टकधूपयोग्यदशकं सर्पींषि दीपार्धकम् एतावद्दनिपो बलेश्च हवने देव्या स्तदा पर्षदां नै वेद्ये महताञ नाम हविषांविष्णोः प्रभूताख्यके १श नै शाम्य नैमित्तिक क्रियोपकरणाथशां वृत्तिकल्पनम्. नित्ये पौष्टिक काम्यनूतनवळान्नैमित्त्यजन्मक्ष के सोमार्क ग्रहणे जयन्ति दशके सजान्ति मन्वादिषु विष्णोः पश्चिदि नायनेषु विषुवद्राजन्य जन्मत् के देवस्य स्नपनाहळावस्तु विषं भूमिं विभज्यार्पयेत्, 72 जीर्णोद्धारविधानकर्मभवनं चित्राङ्गहीने सति तस्मि न्नु कविधानशास्तीकरणी यानादिसस्थान के एताव द्गुरवे वनूनि सद नेन्यू नाकिरिस्ते सति रत्नान्याभरणानि ‘हॆूमवसना न्येताव दे वेडि च च. 02 बाह्य पेपक वृत्ति कल्पनं. आजा च ऋत्विक्सरीचार काणां द्वारस्थमालाशिृतिकोविदानाम् वेश्याजनानां पटक र्त शानां क्षेत्राणि दद्यान्न तु हेमरूपम् पादार नतत्पराणा म स्तरृहे सश्चिरतां जनानाम् भञ्च दृष्ट्वा कधमुल्सि हेत तेषा मवज्ञा ज्ञागतां विनाशे?. ता तस्माद्ध नै धान्य विभूष णैश्च तदचलु कादीनि परितोषयेयुः लेख्चालो २० षाद्रम लेक मेळोह रेस्तुतोषा त्रिजगत्प्रहर्ष,. भूमिदान निरूपणम् . त तक्षेत्रं ताम्रपट्टे लिखित्वा » हीन्नूयु क्तं ताम्रमाचार्यहस्ते शुक्ल पक्षे शोभने सन्मुहू तेजा देवस्यागे सोदकम्भ्चैव ड ब्यात्. शिला ताम्रपट्ट लेखनम्, यथा शिलायां परिलेखन प्चो कर्त स्तथा माषनिमग्नमात्रं तॆत्रे च पट्टे परि लेखन च्चे लेदा च निन्नुं शिलबी जमग्निम्. विस्वरालयं क्षेत्रकपं विहाय ये६ढं दर्य स्ते जनाः पापढाजः आग तृप्ति यो ऒ ऒ क्षेत्रं जह्युस्तेजना देविला स्युः, दीक्षारहित पॊञ्चराशा रां नवलकत्वन्स्, दीनिहीनाः पाठ्चारात्राश्च शैवा काळीशा स्ता मातृज्येष्टारकाश्च भृत्यथणं वैयेर्चनादिं क्रिय ते विप्रास्यु देशाुवला कर्मिबाह्याः.. श्रीवैभावपवृत्तिकेवकाशां दोसःं येनैखानससूत्रिणां वसुमती, दद्या त्ससस्यां मुडे तेषां वणयितुं फलानि सशिवः श्रेणि पिन्न श्रीनु- ता न्वैखान ससूत्रिणो वसुकुते विघ्ने श्च निन्नु निये पात्यस्ते शतकोटिकोटिनर के दूतैर्दि नेशात्मजात्. तस्मात्कृत्वा चालयं सेवशाना, सर्वेषां वै क्षेत्ररूपं निदद्युः गौणे मुख्यं सर्वदा चैन कुर्या न्मुख्ये गौणं नैप कुर्यात्कदाचित् मध्ये ये वै प्रत्ययं कारमुनि ये ते वॆ लो के ब्रह्महा वीरहा स्स्युः एवं क्षेत्रा ण्यालयं संश्रितानां कृत्वा पूणं शास्त्र दृष्ट्या यछेष्टम्, श्रीवैखानसार्च ने सर्वसमृद्धि, तस्मिक् ग्रामे वनस्ते द्विजूद्या सेमा मिष्टं सर्वसम्पत्प्रदं स्यात् तस्मिन्विप्राः क्षत्रिया सश्यशूजा स्सर्वेषां वै श्रेयमु कार्यञ्ब 1314 नाशिलकम्. अर्चना विष्ण्वर्चशानां हृदि चिनकानां क्षेत्राणि सश्यन्ति गृहाळ्छ ये नै तान्कालसूत्रादिषु पातय स्त्री चण्णालयोना शुसि सूकरादा दत्ताम्परै र्वा स्वय मेन दत्तां ये पै हरस्ते वसुधां प्रमादात् पहस्रव स्थायुत वषण मात्रं वसन्ति विष्णाक्रिमिदेहभाजः, घोरे दण्णक शानने तृणजलच्छायादिभि र्वर्ड् नानापक्षि मृगादिभिश्च रहिते दावाग्निना चर्विते जय स्ते पथि कृष्ण सर्पजठरे शुष्यत्तरोः कोट रे 3 36 कल्पान्तं द्विज देवभूमिषु भृशं विघ्नानि ये कुर्वते किँ गद्यम् इति श्री वैखान से जनार्धनाचार्यतनय नृसिंहनाम्ना विरचित्के चजना तिलके आचार्याचजक देवता क्षेत्रदान निण-यो नाम तृतीयोध्यायः, C श्रीरस्तु. श्रीरामचन्द्र पर ब्रह्मणे नमः॥ श्रीविखनस महा गुरवे नमः. अर्चनातिलकम्. चतुको dci. ध्या श्लो. एवं ग्रामक्षेत्रिभागं विभज्य मध्ये ग्रामे पश्चिमे ना यधाहं शास्त्रात्कृत्वा छालयं ग्राममध्ये मनै र्विष्लो श्छार्चन श्चैव कुर्यात्. तदामस्थाभूसुराश्चैव सर्वे अग्नि हॆूत्रे य ल्फिलं तल्लभस्ते न्यूनं पूण९ं दीक्षिताना म्मभेषु वेदाचारं वेदविद्धि स्तथा स्यात् , तत्य्रामस्थ सर्वक्षणालु बां स्वस्वधर्माभिवृद्धि ः . रूपौदार्यं सर्व सम्पत्समृद्दि तद्रामस्थाः पूजनात्ते लभने लेद्दामस्थक्षत्रियाणां जनुस्स्या द्वाणिज्यानां हेमधान्याम = वृद्धि- शूद्रादीनाङ्क पज सस्यादिवृद्धि रन्येषां वैतदि प्राधण वृद्धिः तत्रिस्थानां देहरोगादि नाळ्ळ सर्वेषां वै पुत्रपौत्राभि वृद्धि.. 3 16 र्च नाति लक म्. आच्चक लक्षण, श्लो, श्रीवैखानस सूत्रकल्पविधीना चाष्टादशाख्ये क्रमा त्संस्कारै रपि संस्कृतो ऒथ विधव द्वेदाङ्ग विद्वेदवित् सत्यस्ट्रो विजितेन्द्रयोऒक नियमि श्रीविष्णुभक्तो यमी ए कैन्यु क्तगृहस्थ अचक इह स्या दह्मचारी तुवा वैखानसा ना मेद भगवदाराधने सम्पूणलु योग्यता कथनम्. वैखानसै र्वेदवि डै र्विधिकै, करोति यताचमैन मच्युतस्य तस्य प्रभवं त्रिदळा न वक्तु मलं समभोज ग्रूहिणो ऒपि शेषं तद्विष्णो हृदि पङ्कजे च जनिभृद्वैखानसाभ्यो मुनि स्तद्वं शे जनना तम क्तीकरणा द्विष्णोश्च निर्देशतः गायत्र्या उप जेशतश्चि समिदाधाने यधायोग्यशा सावित्रीव्रतबर्धना द्धरीगृहे चाराधने योग्यता, ऋषय– नित्य शैमित्तिक विशेषार्चना भेदः नित्याचना चाप्यधिकारमैना च वि शेष शाख्या शति चेति शज्का या बले र सकर्म सा नित्याचाण या बले र साधिक्याचाजु चोपसन्ध्याच नाख्या, वैशेषाज्या चाङ्कु रारोपपूर्वा एता स्सर्वाः कौतुकाख्ये च कुर्यात् एपं कर्तुं कौतुकं हीनक इच्चे ध्यारां मूल बे रे च कुर्यात्. रेचकु 2 ऋ ष य चतुको धा 2. ध्यायः धृवाक्षुन निणयः, कथं धृव स्यार्चन मन्वहं स्या त्कथस्तु ना कौतुक उत्सवाडा छृ गुः :–~ धृवार्चनं पीर समर्चनार्हं पुष्पानुदीपॊम्म” सुमाूपदीपै ः, कौतु काद्यचक्षानं 17 00 पश्चात्तथाकौतुकमुत्सवादि मावाहनाद्यै स्सकलोपचारैः ऋष य स्थान नथा कौतुकमुत्सवानां नो ब्रूहि कारुण्य नवसमुद्र. ब्रह्मस्थाने कौतुकं सण्यगर्च्य सौम्ये याम्ये स्ना पन ्चत्स वच्चा आस्मा व्यत्ययु वात्रि कुर्या दर्भा योद श्सास मुक्तं बलेश्च, देतौ चेराणां स्थाननिणकायः इच्छेदभक्षा शालाविशालं तस्मा द्बा ह्ये मण्णपे वा मुखाख्ये पि स्त्रीण इच्चे दस्त राळे ऒध वाङत्र संस्थापै ताज् सम्यगभ्यर्चयेयुः & गद्यम् इति श्रीवैखानसे जूद नाचार्यतनय नृसिंहनाम्ना विरचिते चजनातीलके 2 चक्राक लक्षण पञ्च 2 बेरसापन निण९ यो नाम चतुर्थो2ध्याय्य. 0.0 03 70% श्रीरस्तु. श्रीरामचन्द्र पर ब्रह्मणे समसि श्री विखनस महा गुरवे नमः अर्चनातिलकम्, 13 मो ६ ध्यायः. श्लो, उतायॆ षसि पापहारि शुभ दैः स्तोत्रे हरे नामभिः स्तुत्वावश्यककर्मजाल मखिलं कृत्वा प्रजे दालयम् प्र बो ध न वा द्य म् ण विष्णो र्भोधनकारणाय सुमहाशङ्ञदिका स्मद ळा `सट्टेस्वैव तु वादकै र्मृदुतरं प्रात ह रेर्म स्ना ना हजा जिला नि. र्मन्दिरम्. ( स्नानार्थं तु महानदीञ्च विमलां क्षुद्रां न्नदीं वा सरो नावीकूपतटाक निझ९र म पूर्वोत्तर्वास्त्रं व्रजेत् ग्रामादु त्तरपूर्वतिश्च शुभदं पश्चा न्नदीमध्यमं याम्यस्थानमथाधमञ्चनिर्मतो वाया तधाग्नेय , स्ना ना स ह ज ला न्नि छायायां कविदृक्करळैखदिर श्रीबबक्षाराणा मधो न स्नाया दुदध्च सार्वनिवने निन्द्यम्बुधाराधिनाम् पूतीगन्धव हेन संयुतजले कापितमूर्ते तथा न स्नाया द्रजकस्य लीथळानिक पे चड्डाश वेश्मान्तिके 3 ख्य मो ऒ ध्यायः 19 . स्थानानिणयः. ग्रामादौ यदिपश्विमानलयमे तीथं न चान्यत्र चे ऋ ष यः : त्स्ना साद्यं कथमत्रकु्यु रनिशं सद्ध्याजपादीनपि? गुरि ;- यस्मि दक्षिणतोयसंश्रीतपुरं ग्रामस्य नान्यागति सन्मी स्नानजपाकर्मसु यथा सेतुं तथा कल्पयेत्.. मूत्रपुरीषोत्सजून क्रमः नीते चोत्कुटिकासनो भुवि तृणा नास्तीर्य चोदङ्मुखो मौनी संवृतमस्त कोधददृशे कणेजु निवीती धृतः नूर्येन्दु ग्रहऋक्षतार पयनं गोनिप्रवाता नला न्नोवीडु न्विसृजेज्जलं मलमपि याम्यामुखो रात्रमु, तद्वज्यशा स्थ ला भस्म व्यप्सु कुशे च दभकानिचयेगोसे चनद्यां पधि छायां तुळसीव ने६च्युत गृहे सप्राणि तेजुन च प्रा नन्य स्त जलं घटञ्ब समृदं लिङ्गं गृहीत्वा प्रते त्पार्श्वेपूर्ववदासितो गृहिपटूमृत्स्ना प्रसृत्यादिना, लिब्रे द्वे मृदह स्तयो रपि तथा ऋत्वाख्यमृत्स्नाङ्गुचे वामे पाणिदशोभ योश्च दशधा मृद्भिजूलै- गौळयेत्. ‘भयोश्च वानप्रस्थयते स्तधाद्विगुणितं राष्ट्रा तदधलनु वा शुक्ले मूत्रव दीरितञ्च मुनिखी रेतो विसगे त्रयम्. नाब्यां प्रागुदगासनाज्ञिच करौ प्रश्य मृद्वारिभ स्सम्पूर्य स्वकमण्णलुञ्च पयसा गत्वातु तीरं बहिः गण्णूपै र्मुखसञ्ज्ञ कैश्च वदनं संशोध्य जिह्वां स्तधा कुर्वा द्वक्त्रःशोध ञ विधिना मन्रोचमानाधिकम्. द ले निम्बोदुम्बरजम्बुचूतशक ले स्वेकेन चर्मान्विते रेखाकुञ्चतया विरोध्य दशनां श्चायुर्भलं चोच्चरण 20. कम् } सज्ना व्यां प्रतिपत्सु षष्ठिनपमी चैकादशी द्वादशी श्राद्धे पर्वणि द स्तधावससिधिं नैनाचरे द्राक्रिषु वस्त्र नि जनवि धिं वस्त्राण्यादशसूट तेति सजलं प्रणाळ्य सन्ताद्य च क्षक्यं प्रागुँगग्रिकञ्च वसनं गायत्रिया जोषयेत् शुष्के तद्वासनं सिछाय ऒकटे दभाजदि सङृह्य च स्नानाधं सुपवीत्रकञ्च विधिना शास्त्रोक्तवत्कल्प्य च, समन्त्रक पाणिपाक प्रदेश नाचकुव विधिः श्री थेका पाङ्मुख चूसितो करयुगं चेद्दो ऒह मस्मिद्वये नाप्यपाद मनुद्वयेन च पदौ प्रश्य तीथोजुद कैः श्री नाचामन मुक्तसूत्र विधेना वेदत्रयै श्चाचमे गुळ्ळू ज्योसन मक्षिणोः श्रुतियगे नापावुटे द्वेभुजे.गं “ह्यन्नाधौ च शिरस्सुचो कमप्य स्पर्शन्नधाचम्य च त तीधाकाधिपमच्युञ्ळ मनसा सम्प्राथयेत्तं म्मुहुः नित्यस्नानविधातु पाणियुगळं चानि पादद्वयं प्रण्यान्यैव मृगम्भुसा च विधिना चाचामनं कल्प्यच. समन्त्रक स्ना नम् स्नानं द्वादशनामभिश्च मनुभिश्भावः पुनस्तूच्चग न्ना चम्याम्बजलोचनस्य समनं कुर्यात्तदा वैष्णवः तोयेशइ्च हिरण्यशृङ्गमुनु ना सत्वा सुसं प्राथ्यच स्नायात्पूर्यमुखं तटाक सरसोर्नद्यां प्रसाहॆूम्मखं प रुण प्रॊ ध जु नम्, efre ई स्तेष्वध या सुगस्थ त्रितीय धाममषाख्यकं प्त्वा न्वेद माप पूतमनुना स्नानाद्भवेन्निर्मलः भादेशावेति च प्रार्थलै श्च चित्कर स्सौम्ये ऋषीणा स्तधा याव्ये पैतृ तर्पणञ चतुर स्र्ती रेनु येति ध्रुवम्, १३ ध्या देवषिळा पितृतर्पणम् श्लो. ये के चास्मदुदीर्य चाद्रवसनं सम्पीड्य चाचम्य वै सम्प्रोत्यहतपस्त्रसाळिक जलं सम्मृज्य चाग्दानि च वस्तोत्तरीयाजि धारणक पट्न च्छान्वितवस्त्र वेष्टनयुतः शुष्का त्तकीयं वहळ” हेमप्रज्ञ्मणिकुले च विधिना हेमाजुळी याजि कॆ ? दभाशालङ्कृतपाणिपद्म तुळसीकडु. मालाधरो ध्याना द्योगबलेन चात्मस्वने विष्णुं सदा भावयक्षा प्रभ्यैन बही न्नी वेद्य वसनं वाम प्रकोपे न्यस अचम्यैव शुचिस्थले च मुकुरं पात्रे जलं विन्यसेज्, श्वेतवृत्ति का ग्रहणस्थत्तानि 21 स्पर्श न्निग्व) तिदां सुवर्णनिहतां साकेतगङ्ञात टे शेषाद्रौ पुरुषोत्तमे यदुगिरौ श्री द्वारकामृत्ति काष् कावेर्यादिपवित्रभूमिजनितां चादाय शुक्लां मृदं चाश्वक्रान्तु थेति भूमिकनुभिः सङ्घषये स्मृत्तिकाम्, ऊध्व फुण्ण व्यासः एकीकृत्य य तेतिरिन्द्रनुनुना चक्रेण सुरक्ष्यव्रे बिभु श्चिक्रचतुष्टयं कनकभं ध्यायं स्तथा केशवम् फाले द्वृङ्गुल मन्तराळक मृजं चोध्वाज्वग्र मभज्ञुलु विष्णु र्मामिति केशवादिमनुभि, पुणि सनारं सद्धारयेत्. श्री चूर्ण व्यासव फाले चोदिरहृत्सुकण्णजठ ठे दषे भुजे तद्गभे वामे शुक्षी भुजे ळी च शुचिभिः पृष्टे कळुन्मूधजानि मृद्भि रादशि नामभि स्सतिकळा न्यूधा ग्रपुणाणि च लक्ष्मी द्वादशनामभिश्च रज चूर्णानि सद्धारयेत् व्यवस्धनपति रणम् कृत्वा पाणिनिशोधन इ्चतिलकं श्री केश वेत्यम्भसा C.F चापोहीति नवाज्झ कॆश्चि मनुभि स्स्वाकॊनि सम्प्रोक्ष, येत् अग्नि श्चेति रवेऒ सगे तिकदये सूर्येति चाचम्य च स्वाचामल्येथ मध्यगे गृहपता वापः पुरं त्वीर्यच, २० £2 अर्चनाति लकम् श्लो. सिī्च दग्नितलोद रेण स्वकमुख्चापोदधिश्राविति प्राणायामपुरस्सको ऒज्जलिजलै रर्ष्यत्रयं भानवे दत्वा सा विति मेदिनी नदुपरि प्रावृश्य चाचा मनं कृत्वा द्वादश केशवादि सकलान्नन्दग्रहां सर्पयेत् आ स व विष य ः व्याघ्र चर्मणि चैण के कुशयु तेब्रह्मास ने प्राङ्मुखो गायत्रीजप कारणाय प्रणवन्यासादिकञ्चोक्त वत् णा या मः कृत्वाऒनामिक वासवाग्नि सहितैरासापुटा पीडय” कुर्याÉचक’ पू3ळो क्त विहितैर्मुक्त्वा स्वकं किल्बिषम्, अ२ पश्चाद्ध्यान समाधिकुच्चुकयुतो मस्त्राणि चोच्चार्य तां स प्तव्याहृतिभि स्सुता रसहितै रामत्रिया ऒस्ते शिरः प्राणायाम म धैक मग्नि गुणिति प्राहु र्विधिज्ञा इदं सयम्याखल वायुपञ्चकन्न कुर्यात्स गर्भ त्रयम्. : शौकुर्यात्सगर्भत्रयम्. पञ्चङ्गच्छ षडङ्गमङ्ञुळिशरन्यासं तथैवाचर न्नाया श्वेति च वेदमातर मधो चानाह्य हृत्पङ्क जॆ. गा यत्री ज प वि धिः गायत्रींशतळो ऒथविंशमथवाजप्त्वा तधाष्टोत्तर तीष्णन्नम्बुजमित्रमण्डलगतं मित्रेक्युपस्थीनुताम्, त्रि सद्द्यो प स्थानम् पश्चानद्वय मित्य सेन यजुषा मध्यं गते भास्क रे यच्चिद्धीत् पतङ्गपात समये भानोश्चरे द्वन्दनम् इन्द्रणीनमनं प्रभातसमये सायं तधा वारुणीम् सिद्ध्यादिग्विनुतिं दिशासु मानुतां ततद्देशं प्रेक्षय इन्द्रग्नीय मनील कारुणमरुद्ध न्येश्वराणां नुतिं प्राचीनः पिशेृ मातृवंशसमसं याम्या द्धिशं प्रेक्षय पश्चा दुत्त रदिङ्मुखोन्जा ऒलिकरः कृत्वोपवीत्याचमं नत्वाब्रह्मरीश्वरादिसकला नने हरे र्विन्दशम्, अ 93 पश्चिमो इ्च मो 2 ध्या यः, देवतर्पणम् श्लो, पॊणायाम विधूतसिर्मलमनाः प्रातजू पासस्तरं कौरुक्षेत्रमिति प्रणम्य सलिलं भूरेति व्यालोशिय कूप्याभ्येनि च हॆूममस्त्रसलि लै देवेन श्री थेजुन च ब्राह्मे भूपति कादिपञ्चमनुभि वाणीपति सर्पयेत् . ऋषि तर्पणम् कण्ठे सक्त निवीतितो ऒध मुनिनां स सर्पयेच्चार्ह कॆ पश्चाद्वग जुचतुष्टया वद्द पितूृनि तेषाञ्च पत्नी रपि पितृ तर्पणम् प्राचीनीकृतसूत्रबहिषकरः पैत्रोदकै स्तर्पये ज्ङ्भामं दिव्यसनागदिव्य सलिलै स्सव्य नदापुस्सृजेत् ब्रह्मय ज्ञवि धिः ध्यात्वा विष्णुपदाम्बुजं शुचिमना द्भजसने प्राङ्मुखः पाणिं दक्षिण मुत्तरं कृतिकरँजाना नि वेश्यास्टैलिं द्योभूम्य स्तरवीक्षणोऒज्जलि यधाकृत्वा थ ब्रह्मास्टैलिं पच्चोध९ च९ समस्तभेद सहितां गायत्रि रुच्चार्यताम्, SF जप्त्वा वेदचतुष्ट येषु चतुरो नो चेत्त देकन्लु वा नोचे द्वादशसूक्त क्लॆळ्ळ सहितं वेदादि मन्तॆय्युतम् हीने पूरुषसूक्तमस्त्र मजलं वेदादिमस्त्र स्पमं कुर्यान्नित्य मतस्त्रितो ऒथ नियमः श्रीब्रह्मयज्ञाभिधम्, 30 कार्डषीका तर्पणम् आचम्याथ ततः परन्तु निगमान्वैखासनं सर्पये दृक्स्क स्थादीचतुष्टयं क्रमपराः सस्सांहिती सर्पयेत् पश्चा द्यार्थिक वारुणीति च पद सन्तर्प्य चाचामये ल्पेश्चाद्दाम मु पेत्य सद्मनि निजे धौताज्ञि पाण्याचमेत् भार्या पर नित्या पौ स स वि ढाः ૐ मिध्मदभधमनीय केन्दनादी नपि 5. पाश्व९ न्य स्तफतोयकूचकाकरकं ताम्पुल माज्यं फलं 2824 अर्चना शी ल कम् सर्) हॆ्यूचिक हॆूमयोग्य मखिलं पुष्पानु लेपाक्ष. ताळा शालामा व.छ नित्यगुण्ण सहितं शेषस्त्वजस्रं ततः, श्लो. नोचे च्चारणि मिध्म मात्मनि गतं मस्त्रैश्चलो कान ले विश्री प्याखलोक पालनिचय इभ्यर्च्यपुष्पाड, तैः साधा वेन क रीणमार्ष- वीधिकुर्याद्यधा हेतिच कूर्चाद्भिः स्त्ववी ते ऒरुमस्य मरुनावॆ झख प्रसिश्चेच्छ नै! भस्म थारणम् प्रात स्सूग्य मडु यजेन्निशि मुखे चाग्निं प्रजानां पतीम् नित्यं व्रीहि भि रग्नि “हॆूत्र हविषाहुत्वा पुनस्सेच येश् भूति स्मेतिललाटनकु.सि भुजे कट्टॆ ऋजू ध्वाकाग्रकं कृत्वा प्रोक्षण नूपपाष्टमनुभि भक्तास्मानु लेपा त्परम् 3व युक्तेत्यग्नि मधो द्वयेति च रविं कुर्यात्प्रणा मन्तयो रभ्यर्च्यानल वोल्ट्लकॊ^सहितं त्वाकोप्य संरक्षयेत् [ब्राह्मेस्नानकदश = पूणकाजुहुयात्थ्सलीन्द्विभासू कव न्नित्यं स्वाश्रितसूदि तेहुतवि हे हॆळामाज्ञिम्भावयेत्
- गद्यम् इति श्रीवैखान से जनाज ना चार्य तनयनृसिंह नाम्ना विरचिते 2 चशानातिल के नित्यकर्मानुष्ठानविधि नाकाम पञ्चमो६ध्यायः* श्रीरस्तु. श्रीरामचन्द्र पर ब्रह्मणे सतलो, श्रीनिवास महा गुरने नमः अर्च नातीलकम्, श्लो, पोतॆगि भू स्त्रीमु पात्रितो ऒथ विथीनानी चैश्चवा भाषयण देवद्वार समीपगश्च मनु ई कदा प्रणामां कृरेत् पद्द्वाराधिप देवता श्छ नवनं चण्णप्रचड्डादि काळा यावच्चावृत्ति संसृके ञ्च भवनं तद्वार पूर्वं क्रमाल्• सप्तद्वारषती स्विमानसमतिं गोलकापरण तृत्व हजरं भूमा वीक्ष्य पदार्पेदान्तर मगा जन्निरी ्यग्रतख प्रदक्षिण श्रमः- प्रातः पीठ विमानसद्मनि भवां छाय च्चा नोलज ये -त्सूर्यस्योदयने रवे६ ससमये कुर्याद्विमानार्द्रतः, वे वेशादितिदीश पीठतुलसीब ध्ये ष गच्छे न्नहि एवं थ्वादश कादिग्गजऋतु र्वणं खलाख्यस्तुवा, 20 तद्विष्णो शजावनप्रदश्री णविधिङ्कुर्या त्रिकालं शुचि, शृत्वा दाच्युतरूप मेक विमलं गच्चे वृथाचेप्सितम्, पापघ्नं सुरलोक वासफलदं सालोक्य सामीप्यदं सारूप्यं श्रीमळश्च मोक्षफलदं युग्मादिचारान्तकम् कवाटोद्घाटन प्रकारं ’ उद्घाट्यव च वैकल्या द्धियजेत भक्तिरहिति स्सर्वं वृथा साृत्फलं श्वाराधीश महाबल मणिकं सत्वा निर हेति च, य स्त्री वशात्क वाटविनरे संयोज्य सङ्घट्य स्ट्यैन च कवाट! च विधिना कुर्याद्धि वेति स्मरण Xत्वा2भ्य सर मच्युतस्य मनुखिः सर्वेश्वर स्धश्वय मृद्दी प्येति च तस्य पार्श्वयुग दीपानि धोद्दीपयेत्, पाणि पाणि विमट्टपत्रयवळा द्विघ्नानि जाम्यङ्क्विति. सम्प्राद्यैशावं मेश्वरं भगवतो मूर्बले नेति च, तीर्थहरणनिधि..
सुस्नात स्सुभ^ध्वपु विधृतः शुक्लाम्बरालङ्कृत सप्लै अद्दुहितादि वेदि मनना चाराधनाधणं हरेः, आदानानयनाथकाक इब विधिना शिष्ये घटं दीयताम् सो गत्वा तु महासदील्च विमलां कूपं तटाकस्तुवा.? वापीनि झजु रफुन्क रादिसलिलै सन्मुृज्य सङ्क्षोळ्य च तत्काले जलपॊदि निस्वनयुतं सङ्क्षोध्य वस्त्रजकालं, तीस्मि न्नाद्यमभीति म स्त्री निवः कुम्बा श्रपूर्यान्भसा मस्त्र तद्वक्त्रं वसनाञ्च रेन सहितं सम्भूव्य माल्यादिभिः.ला नागोदर्यग ळे सुमूर्ध्नि विधृतो चार्थां च मन्द्रेति च छत्रे श्चामर ताळवाद्यनिचमै श्छात्रोदकं नीयतां तध्धामे हरिमँदिरान्तर महतो मेति मन्त्रं जगळा अन्नाक तोयनि शेष सञ्चयगृहे छारसु सप्तति श प्रोक्षणविधिः* आपो वा इद मुच्चर न्नवी इदि माप भावेरि स्मृशं एलो श्री’ लवङ्ग चम्पघनै ’ स्पङ्क्षिप्य संरक्षयेत्, मार्जन्या मवधूतमन्त्रिनिचिये सम्मार्थ्यता सन्दा रेद्य च रङ्गवल्लिरचनां कृत्वा दिनान्ते वसं. १• उपोलेपनविधि.. - सम्मार्ज्यताम्मण्डिरं श्लो, अमावाज मुदीर्य पात्रनिचयं भस्मादिना शोधयेत् पात्रक्षाळन मम्बुपूरण मथो द्रव्याणि सम्पादनं, नै वेद्येति द सूप शाखसहितं भक्यादिपाकं हविः भĪदी नपि चोष्यलेह्यसहितं सर्वोपदन्तैर्युतं, कुर्या न्मन्त्रं मेति मेव विधिनायज्ञाधिकारो कवत्. इति श्री वैखान से आर्चनाशिल के देवालयाभिगमन प्रदक्षिणा. गोद कायन प्रोक्षणोपा लेपनविधि र्नाम ध्यायः, श्रीरस्तु. रामचन्द्र षर ब्रह्मणे नमः श्री विखनस ‘महा’’ गुरवेनमः’. अर्चनातीलकम्. सप्तमा 2 ध्यायः श्लो. बिल्वाश्वत्थ पलाशवृक्षरचिते वृत्ते द्विहस्तायते कूर्माकार समन्विते च शुभगे ऋत्वङ्गुलोच्चायते, जान्वेकाबिध मासने च विमले पश्यक् हरे गौरवं स्नाना!वाहनभूष णाम्बर विधा स्थित्वा धना चार्चयेत् . शुद्धि कार्याणि पश्चा दर्चननामकर्णकुणे पञ्चाख्य शुद्दे क्रमं तेषां नाम च शुद्धि कार्य3चना मन्माक मा ज्ञापय, स्था स्नानं बेर मथ्कास्यम-त्रनिवहं पात्राणि चात्मातथा ए पञ्चशि शुद्धनु श्च कधितो प्याराध कानां पुरा, पेळीशोषणदाहनादिभि रथ स्थानं सतु द्वारिभिः मन्त्राणि प्रणवै र्विधोक्त विधिना स्थान्वादिभि र्विग्रहं पात्रा ण्यद्भिसतिन्त्रिणीर ससकृत् भस्मादिना शोधयेत् शुद्धाः पञ्चक मेव शास्त्रविधिना कृत्वार्चना मारभेत् . 3 पात्रव्यासप्रकारः विस्तारं परिवार णां श्च विशदं सम्यक् त्रिपादे व्यसेत् 12 129 ख्या यः, 29 सम्य श्चार्चिनयोग्यपात्र ममलं नेषु मध्ये न्यसेत् स्नानार्थं च हुताशिनी च धरृतेचार्युस्य पात्रधान्य सेत् पाद्याय्येच समीरणे पशुप ते श्चाचामनियं न्यसेत्. श्लो. एशेषा मुपपात्रतीर्थ सहितं मध्ये च शुद्धोदकं ‘शतद्रव्यफनूयुलॆं ‘च विधिना द्रव्याधिपा निर्चयेत् स्नानार्थं च नशीष्ठम्च निरृते चार्धेन्दु मभ्यर्चियेत् यज्ञं पाद्यसतो यशुद्धसलिले चन्द्रं तदाचामने आ्चवाप्रकारः दण्डाकार मथापि पात्र चवका शङ्खं शराख्यं तु वा तत्तद्रव्वयुतॊन्न दानविधीना विष्ण्वार्चना मां भेत् कृत्वाशोषणवाहनामृतजनं कार्यस्य संशोधनं कृत्वा रेचकःपूरकुम्भक युतं संयम्यवायुं क्रमात् • प्राणायामपरायणो थशुभदं कुर्याच्च गर्भत्रयं विष्णो रर्चनकर्मणाल मखिलं कु र्मेति सङ्कल्प्यच 2 1 अष्टुप्पु दरमुतस्य तस्य च ऋषि र्ना रायणाख्य सथा बीजं तस्य च राजपुत्रसहितो नारायणो देवता, शक्ति स्सूर्यऋ चादिबीजसहितं काले तृतीयं स्वरं प्रत्यर्थं च विशेषयोग मुदितं तस्यैव च श्रीपतेः स्वात्वान्तस्थित मच्युतं च विमृशीक ब्रह्मान्त रात्मे नि च द्यौ ज्यो स्सेति च मन्त्रितस्य शिरसिसर्वाङ्गुली स्सन्यसेत् .रा पश्चान्नाळकृतेन मुं च सहिते कृत्वा शिखोद्वर्तनं पश्चा द्वज्रनि थे शुभे च कवचं देवायधानेति च धृत्वा शङ्खसुदर्शनं च करण् र्मन्त्रात्ममुद्रा हरेः कुर्याद प्रयुगेच नेत्रयुगळे सोमार्क यॆ र्मण्डलं. अङ्गुष्टादिक निष्ठ केषु च न्यसेत् तत्राब्बिरण्यादिकं गायत्री मपि ‘वैष्णवी मनुवद९ दिग्भन्धनं कारयेत् अत्रात्मोरसि राजन्गेष्टीत मथो श्रीविष्णुबीडु भ्य सेत्, · + हृत्सद्माश्रित सच्युतं च विधिना ध्यात्वा महातरस्मि न्नि6. 20 आर्च पन प्रकार पूजाया मध शङ्ख चक्र सहितं हारादिभूषान्वितं .श्रीवत्साङ्कितवक्षसं हरि मिती सृचितियस्यां तनुं निर्माल्यं परिहृत्य चाहमिति पै कोटी फौण्डे स्थितर नेनेशाय समस्यचास्य सम्प्यचास्य महिषीं श्रभूमिसंस्तारितं. अय्यिदि समर्पण वीधिः! श्लो, पाठ्यं त्रीणिप देशी हदयुगळे शन्नीति मन्त्राचमं तस्योपात्रनि वेळि ते च शुभदे वस्तेण स०छादि ते तैलोद्वर्तन कारणा रूपन येनु ते C3 द्विती अन्ना देृति च दन्त धाव मुखं मन्मे. गण्डू पणं ताम्बूलम्मुकुकं च दगिन मरो ति तन्मरु, संस्म’न् तैलं वैष्णव मन्त्रितोनि मध्य केळाविकं शोधयेत् अष्टन्यूं च चतुर्दशी च नषमा पर्वग्वयेद्वादशि तैलोद्वर्तनदन्त धावनविधिं वर्णं सदा विष्णवे प्रासादोत्तर पार्श्वगे चरुचिरे पुष्पादिनालङ्कृते त्योपासनकुण्डि लेधिसध्रुवे स्नानावटे शोभने स्नानार्थाय चविष्ट भे उपनये न्मतं प्रतद्विती तस्मिक् विष्टर संस्थितं च मनुना पाद्याचमानादिभि- CY फोमारोपणलेन्वहं च कुरुतात् पुप्पैश्चरूपाठ तैः कृत्वा चोष्णयि. तैळ्ळ भूरिसलिलै ळ्ळु ध्धिस्सुगन्धान्वि तॆ पश्चा शैलनिवार कैः परिलिखेश्यं गान संशोधयेत् पात्रे प्रस्थमि.तेन दुग्धनिवहं मन्त्रे नमोवेति च - गन्धं भूरिति रात्रिचूळ्लसलिलं मन्त्र स्सिनीवेति च शुद्धोदं मनमल्लि चम्पकयुकं वारि शृतस्त्री तिच तैलाज्यं शुचिदुग्धग धरजनीशुद्धोदकै शृ क्रमात् चूर्णोद्वर्तन भस्मधात्रि सलिलं यज्ञाधि कारोक्तोवत्.. १६. KO 31 सहस्र धारा सेक साधिक दि श्लो, शङ्खाणलो सर्वसाधसहितं तीर्थं वहः हस्तयोः माल्या नेष्टित मिन्दिरापशिशाभागे जलं स्रावयुको पात्रे शाञ्चनशङ्खपङ्कजनि भे धारासहस्त्रै ग्युते सूकै र्वैष्णनवीरुपै श्च शॆन कैः सिञ्चे दि षेत्वेती च आल्लि गै. रव शान्तिनू कन्नि हैः ऋग्वेद पाराय ण्यै वाड्वैः हळशिङ्खमङ्गळं वै. दाराभिषेको भवेत् ऎक्स्प्रॆस्सूम्मगा क्लेः पुराणवसनै श्ळुक्ते सुगन्धान्वित्यै हस्त्राह्व, परिमण्डिता मध हरेः रङ्गेच पू पूर्वोत्तरे.
a 3 धूपाटिसमर्पगा विधिं विष्णो सस्य विकीद्य केशिनिचम्म सङ्घाप्य सन्तोष्य जीविस्थाननि वेशितासनवि रे संस्थापये द्भू रसि अङ्गोद्व र्त सवस्त्र दापन, भौ मिश्रेति मन्त्रं नदळा यत्ते सोम मुदीर्घ्य वस्त्र युगळं सूक्ष्मं द दे द्विष्णवे, वस्त्रयुगळं कोटी राङ्गद हा नूपुर विधौ भूतेति मन्त्रं पन ब्राह्म्यं सूत्रपवित्रदापन विधौ अग्निं पवित्रेति च कारुण्याच्भुतसागरं गुणनिधिं चाग्रे सुसंस्थाप्य च जेजो भास्वं मच्युरिञ्चि सुमहत् बेराश्रितं चार्चशां. श्यामा कै रिपत्रि पद्मसहिः दूर्वाश्रयुक्ते र्ज ले पाद्य : त्रीणिप देति पादयुगळु श्चाजानु संळ यॆत् एल्कोगलवं वाशितज लै, तक्को लय कै श्शुभै दद्या दक्षिण पाणि पल्लवि रिचे शन्नोति चाचात्मनः. जातीचम्पकमल्लिका च तुलसी पुन्नाग के,दीन रै कल्लारै शृतपत्रिपद्मरजितै र्नानाविधैर्धामभिः तद्विष्णोः परमं पति शिरसि शिम्भेति बाहॆव्वालिसि त्रैकालो चिकपत्रमुप्पनिछये त्पुप्पे चमर्चम्पयेत्. आ मांसीचन्दन कोष्ण कुँ तुमघनैः हृद्यैलनकै : सम्भै श्चागरुयोजितै श्च वसुधा मभ्यर्च्य पुष्पार्चि $3 . 93 तद्विप्रासयमेति गण्ढनिचयं बाङ्गेषु संलेष्य श कस्तूरीघनसारकुङ्कु वरसैः पुत्राणि सन्धारयेत् . गुग्गुल्यागरुकोव वाससहितं चोधिकरँ चेयबजं सद्यो गोघृणमाक्षिकस्य सहितं साणे नते प्रती पेत् धू पेभ्यर्च्य बृहस्पतिस्तु सपरोमा श्रेति मन्त्रं वदळा नासाग्रे विनिवेश्य तस्य परितो सन्धूप्य चाघ्रावयेत् . कार्पासेः कृतशन्तुभिः कमल कैः कर्पूरपल्यायु डै दीपाङ्गो मृशवर्ति कां श्च कपिलादीवाक्तपात्रे शुभे विष्णुः कर्म मुदीर्य चारृकपर शुभ्रति मन्त्रं चदवा प्रॊदक्षि ण्यप शाच्छिकोट भुजयो स्त्रीर्यान्यु सन्दर्श येश् कारं कुशमाम पक्ष तलं तोयं दधि क्षीर के श्रीर्देमेन्द्रिय मित्यदीर्य समृतं दृशार्घ्य माचामनं आदौ पञ्चद शैशविंशे मथवा वैमान कुम्भकृति, पञ्चाशा न्नवतीश तैः स्सः सुखिः युक्तां क्रमाद्धर्शयेत्, सिंहश्रावणपौर्णिमा यदि दौ दर्भार् वीर्चि चेतिपै थॊ चाहृत्याजलतार शाख्यगणनैः कूर्चाकृति, वर्धयेत् सागग्रं पदकञ्जयो श्च विवरे संयुक्त मात्रं पगळा सन्धार्य ध्रुवकौतु कार्चनिविधा सम्बन्धकूर्चा व्यसेत्. आर्चाकल्पविशार दैः स्सुनिहिता भोग श्च नानाविधाका अहृत्याभिलतस्य चाप्पिनविधिं दातुं महाविष्णवे मानातीतकु शाक् विहाय ग्रधितं स्यात्सप्तवि शान्वि कूर्चॊनां भुजलोच नाम्फ्रिय गळे संयुक्त मेलिव्य नेत् . पूर्वं कौतुक विग्रहे विरचितं स्नानादिगाग मे वद्दे मूल मुपाश्रयं त्यनुदिनं सञ्जं कूर्चोपरि नालग्रामशिलार्चनात्रविहिता ही नेचका नावि ग हे सर्वे विग्रहळून्य के यदि कदा डु ग्यात्सरुस्ताध्वरे, सप्त मो 2 ध्या यु-. बे रेषु पञ्चेष्वपि यत्र यत्र प्रोक्तोपचाराखल वैभ वाळ्ळ सर्वं प्रजाह्याश्रित मेत निश्यं कूर्चो परिष्ठात्’ पथि मूल बेरं 33 श्लो, प्राद्द्वारं यदि पश्चिमं च भवनं प्रागगतं सन्यसेत् द्वारे रेचोत्तरदक्षिणं यदि तदा कूर्चं तदाचाग्रकं शिष्ठ न्नच्युतपीठि कार्चनविधिं पीकेषु वीक्ष्यार्चयेत् आसीने शयने.च्युताङ्घ्रपरीतः प्रासारि ते चार्चठात्, 99 पूर्वं चाच्युत पादयुग्म विव रे श्रीराम वेति ब्रुव पश्चा त्पारुन सत्य मच्युत महादिकु क्रमा दर्शयेत्, आग्नेयां कपिलं च नैरृतिदिशे यज्ञं च संयोजयेत् पश्चा दच्युँ पीठ मारुतदिशि नारायणायेति च 30 पुण्याहेति च शाङ्क रेर्चनविधि र्चाह्यानना सर्पयेत् वाराहं नरसिंह वामन मरो तॆविक्रमं कु च सौभद्रेति तथाऒन लेनि ऋऋते सत्वौसितात्मेति च सौगन्धेच सुकीतले च पवने सर्वोद्व हायेति च, सर्वं पूर्वमधोध्वशाङ्करदिशि विद्येश्वरायेति च एता बाह्यमुखाद् समर्च्य विधानावु स्पै खला ख्यावृता इन्द्रादी नपि देवता!तमुखा व्यभ्यर्च्य त त्तत् स्थले पश्चात्कौतुक पादयोश्च परितो दिमु समाभ्यर्चयेत्.. सौछद्रं च हयात्मकं च परिशो रामेति पुण्येति च, सर्वायेक तदा सश्लेष्यङ्गथं नीले सुखेति ब्रुन ति 3.2 वाया संवहमीँश कैश्चिसुवहं बाह्याननान च येज् अग्रे६ भ्यचव्याशिवं च पश्चिमदिशी विश्वेति सौम्याचकायेत्, पूर्वे मित्र सम चकॊनञ्चकुकु तेऱत्रिंश्च सौम्याच कायेज् वायव्यादिसनत्कुमार सनका नन्ते सनां ते च नैरृत्यां चसनन्दनाच्यसमथो बाह्ये क्षणान च जु-येत् दे वेशाचिकतलोचना नपि यधा स्थानेषु दिक्पालका. 334 अर्चनातिलकम्. श्लो. मार्कण्डेयसमचजनं त्वदहरे व्यस्ते क्षणं दक्षिणे वामे चैव तथाविधं भृगुमुनिं पुष्पादिभिश्चाच९ येत्’ अन्योन्यार्पितिलोचनं विधिळिवौ भिद्या मवाच्योत्तरे द्वारावाचि रुदीचि नीक्षी तमुखा चाता विधातारक्. 3६. याम्ये न्यस्तपद सथोत्तरळिलो ध्यायेत् भुवङ्गोमुखं याम्येन्य स्तशिर स्तदो त्तरवदो ऒप्युव्वेपतङ्गाख्यकः पूज्यौ पट्टिकयो रथोर्ध्वनयनौ वङ्गा पतङ्गाख्यका तद्वारार्पितशङ्खयो श्च पतिरन्तश्चोत्तरे वारुणम्. 38 तत्पीठाचि…त देवताविधिशिवौ धात्रादीप देवता 35 विष्णोः पार्श्वसमाश्रिते मुनिवरौ ये तेक्षणा काङ्क्षिणः तत्पङ्कं च ध्रुवं विमान मुदकं तन्नाळकं कूर्चकं आळाजपङ्कजपद्विभाति सततं स्नानोत्सवादि श्छदः. कासारं जलजासि तेव सततं गर्भालयं राजते तस्मा त्कौतुकविग्रहाचक्षाुनचयं मूलं प्रसकृत्य हॆू गर्भद्वारसुरक्षितं च मणिकं सन्ध्या त देवो त्वरे छारे व्यस्तकटाक्ष वीक्षि तमुखी प्रागानना नचजयेत्. 3 त तद्वार कटाक्षवीक्षण मुखोद्धन्ताव संसिद्धितं संृह्याच्युतपुष्पगन्धनिन हैर्द्वारे समाछ्यचजा येत्, मध्ये देननिरीक्षितं च गरुडु श्रीभूत मैन्द्रं मुखं तस्यैवो त्तरपार्श्वत श्च विधिना सेने समभ्यचयेत् .रं दीपोद्दीपनधूपपात्रिनयनं ताम्बूल नीराञ्जनं मालादर्पणचामर व्यजनका वाचार्यहस्ते र्वणं तद्वार स्थिति सर्वपार्षदगणा द्वाराणि देवार्चनं रेव तु कारये दिति भृगुः द्रव्यादिदेवार्चनं, रण इति श्रीवैखानसे जनार्दना चार्यतनय नृसिंहनाम्ना विरचिते अर्चनातिलके नित्यार्चन विधि र्नाम् . सप्तमाध्यायः, भृगु :- श्री र स्तु. श्रीरामचन्द्र पर ब्रह्मणे नमः॥ श्री विखनस महा गुरवे नमः॥ अर्चनातीलकम्. मो ऒ ध्या अर्चनाकालेदशकॊ ने योग्य- श्लो. मत्तोस्म त्तपिशाचपङ्गुबधिराजु मूढाङ्गहीना नपि पाषण्डा प्रतिलो मदीक्षी लेदु राचा रादिरि कॊङ्ग क् जात्यन्धाः” गुरुनिद कांश्च कुलटा विपत्रयानन्द का चण्डालान् सख केशनाशरहितान् नोनीक्ष यॆ दर्बने. एतेषा मपि वीक्षणं यदी भवेद र्बा वृधा स्वात्तदा तस्माद्ध्वारमुखं पिधाय वसने नाच्छाद्य नीच्छिद्रकं स्ना ने वस्त्रहविन्नि वेद्य समये यानादिनां रोहणे यानादा ववरोहणे च शयने कुर्यात्पलाच्छादनं, आ पात्रन्यासः, कांस्ये ताम्रेकाञ्चने राजतेवा व्य क्ते पातेवर्ग पॊ देऒ थपी ठे अग्निस्नानं नैरृतेचार्घ्यपात्रं पायौ पाड्यं चाचमञ्चोदधीने. मध्येशुद्धं चोपवा त्रेस मेतं सूक्तद्रव्यैः संयुतानि व्यसेय्य मध्येपाणिं पादमुले पवित्रं सावित्तार्घ्यं सर्वपा त्रेषु पूतां. 3 36 अर्चना शिलकम् दण्डाकारं चाथवा तत्र कर्यात् दृम्यै ग्युक्तं तो यजु पाश राख्यं अर्चायोग्यं चाखिलं धूपदीपं स्वग्राह्याग्रेचार्चू मारभे ताम् ध्यान प्रकार; श्लो. प्रख्यात, तपुष्पतो यहरीतं.. कूर्चों तुलस्या दळं शङ्ख पात्रिच कौतुकस्य पुरतो ह्यावाहनार्थं व्यसेत्’ विष्णुद्धक्षिणविष्ठ रे चि शुभ दे ब्रह्मासवे संस्थितो प्राणायामपुरस्सरोस्वहृद येध्यानं समावेश त्र हृश्पद्मान्तरकर्णि कोपरिल सत्सू र्येन्दुवन्यास’ने ण तस्मिन् चिन्मयन्दिरापति मजं तेजोमयं भावयेत् कृत्वा चात्ममतिं निशान्त सदने डिपो यथा निश्चलो नासाग्रार्सितलोचनस्यहृदयं स्मृत्वातसूक्तंऐ पेत् & सारं सर्वगरु प्रणामसहितं कुर्यात्क रन्यासकं सर्वाङ्गेषु च मातृको कवीधिना श्री केशवादि व्यसेत् मातृकाठिन्यासं पश्चात्मनि बिन्दुनादसहितं’ छान्त हिमातृशां पर्बूजिञ्च लेद ङ्गमातृ सहितं चैशाक्षरादिं व्यसेत्, ला कौतु काद्यावाहनक्रमः पाणिन्यासविधिं विना६त्रि सकलं कुर्यातकाविष्णवे .. कुर्याद च्युतमु हृत्पदयुगे लोकत्रयं विन्य सेत् स्वलोकं शिरसिन्य सेद्धृदि भुवो लोकं भुमि पादयो र्यं बीजं पदपद्मयो श्च विवरे श्रीविष्णुं बीजं हृदि. ना ॐ कारं शिरसिस्य से त्तदखिलं भूषा स्तव प्राश्वितं उद्धृत्याक्ष तपुष्प कूर्चसहितं नेते कराभ्यां राभ्यां वहन् भोगार्थं स्नपनोत्सवादिषु तथा छायातु भगवा नीति कूचे नामृतबिन्दुना सहजले नावाहये न्कूर्तिभि..१० आष्टमो 2 ध्या सृष्टिस्थितिसंहृती व्यासः श्लो. स्थित्युत्प त्रिलयस्वरूपविवरं व्यासस्थलं वैभवं बेराणां विनियोग भेद मखलं सर्वं विनि व्योच्यताम्, भृगुः — $7 ना भौमूढ्नि ज च पाद पङ्क जयुगे प्रोक्त ञ्पसृष्ट्याह्वयं लो कान्नून्नि काचनाभिकङ्कजदळे पादेस्थितिना, सकम्. पादे नाभिसरोरु हे च शिरसि व्यासञ्च संहारकं बासीनस्थित शाय नीषु चह रे व्यासःश्रमात्कारयेत्, तस्मिन्नेव तु कौतु कोत्सवबलेः स्नाने तदा वाहनं कृत्वा चाचजान मारभेदिति भृगु ः केविद्विनै वेलिच रूपध्यानम् हॆूमाभं तरुणार्क सन्निभमुखं पीताम्बरालङ्कृतं चक्राँभोदसकोरुहाश्रतिकरं मन्दारमालान्वितं कोटीराङ्ग व हारनूपुर य तं श्रीराजम नात्मकं भ क्ताधीनि जनाद९नं स्मितमुखं श्रीभूसमेतं भजे, आचशान 03 अस्त्वा नेति च विष्णुसू कनिचये मस्त्रं चतुथे९ वदे दासीनाय च शिष्टगं मृदु रोगं पुस्पैः कुशै क्वाससां आसीनाय च पिप्लै वेचकमुखं विश्वाधिकाना मिति आयसादुपयो न्तमच्युत मजं सम्मान्यसूक्ते स्तथा। C.श श्रपत्रं तुलसीदळं पदयुगे दद्यास्सनोमेति च पाद्यं त्रीणि पजाति पादयुगळे शन्नोति मव्राचमं तेद्विष्णो रिति पुष्पदामनिचयं गद्धाक्षितै स्संयुतं तद्विप्रास इमेति गि स्थनिवहं धूपं परोमात्रया, विष्णोः कर्म उदीर्य दीपसिचयं त्रि देशान इग्यमृकं पश्चादष्टविधाचः नञ्छविधना स्नानादिन टैर्युतं तत्का ले यतिभिनिजवृत्तमतिभिस्सानन्द बाप्पेकु णि दृष्ट्वेत द्विध मागमाज्ञनिपुणे स्संसेव्यता मत्रवै. १६ 0Я र्च ना कम् तेनै आकाशगज्ञोदक प्रदानम् भृगौरे सजले विशेपकुसुमै र्मन्दाकिनी पूज्य च शिष्य स्तम्बिभृया त्स्वनेत्र शिखरे धारासु कुर कुर्वकाशनैः आग्जान्तर्विवरा द्विनिग॰तवियद्गणेति मत्वा हृदि ते नै वोचि पाद्य माचमनशं सूत्रो देवत्कारयेत्, देवस्यानन पाणिपादयुगळ, मित्रेती सम्माजूये कृपिल्ल कि ताळगानवचनैः पत्रे श्च नानाविधैः, पुष्पैगन्धसुधूपदी पनि चेयञ्चार्थ्यन्तथा22 चामनं पूर्वो क्तेगनुभिः सम स्तविभवैः सनीयतां श्रीपतेः॥ रू * कुम्भदीपलक्षणम्. ودرو हेमं चाढक पूरिते इ्च कलशं वक्त्रं विधानान्वितं वृत्ताकारघ टेन शोभितमथोवृत्च पञ्चब्धुलं, तित्कणञ्च कलाङ्गुलो * * * चोष्ठं पतुभ्याश्वितं तस्याच्चोपरि चाप्ट पत्रसहितं सर्मं सनाळान्वितम् १९ तिन्मध्ये सवपञ्चचैक मथवा वर्तीश्च संयोजये शे कापिलसर्पि च विधिना दीपं समारोपयेत् वाराहं नरसिंहवामनमधो तॆलिवि क्रमं दिशनु च तन्म ध्येश्रीयमर्च्यगन्धकुसुमै धूपै श्च दीपै रपी, न्ना शदीपदशजङ्गम् शुभ्रज्योति रुदीर्घ्य पाणीयुगळे नोद्धृत्य नीराजनं प्रादक्षि ण्यप शेन मूग्निका वदने पक्षि ः स्त्री राव र्तयेत् तदीपस्यतु वीक्षिगा जवी सदा श्रीपुष्टिशानिर्भवे दघ्याचान मथास्य पादयुगळं वस्तेण संशोधयेत् . मात्रादानम् मात्रा द्रोणमितं तदथळ मथवा शाल्युद्भवे नणुले स्तस्यासु तिलैर्युतस्तु सफलं ताम्बूल हेमान्वितं सद्धार्याच्युतदक्षिणष् वरकरं तस्याचक स्याचक्रानं तिस्यांसोम मुदीर्य गां सकनशां दद्यात्करे सोदकम्, ध्यायः, मधुपर्क प्रजानम् 39 श्लो. दध्याज्येषु सावदुग्धनिवहं मध्वादिसं योजिकं पात्रे शाञ्चनराजिते चि शुभजे सर्वं समं योजयेत् स्पृष्ट्वा यन्मधुनो मधव्यमनु नासन्दीयतां श्रीपते सस्याजु बहुदुग्धदोहशुभगाङ्गा मच कायार्पयेत् छत्रे श्चामरतालवृ सञ्चयै नाका राश्वतारु क्याध्वजारो श्रीवत्सादीक मङ्गळाष्टक मथो चक्राधिपयुधान्, देवस्येति च पाक्सिमारुत कदा छाष्टादरै द्वादशै! संवज्ञेति चरुन्ततो ऒस्वपुरतो भूमापनो श्रेति च, आक वेदादिकनम् वेदाना ༢ पुराणसूत्रकरुणं ज्योतिषि गानानिकं एम सर्व म शेषकञ्च मनुभी भृग्यादि शास्त्रो क्तवत् प्रच्छन्नाभ्यपटं विधाय सुकृडु संशोध्य तन्मन्त्रतः पश्चा त्पूतजलेन चोक्त मनुना सम्प्रोक्षये स्मदिरम्. इति श्रीवैखान से जनादशानाचार्यतनय नृसिंह नार्नू विरचिते अञ्चनालके आवाहनाचजनाल जॊ राजविधि नाकाम अष्टमो ऒध्याय्य, श्रीरस्तु. श्रीरामचन्द्र पर ब्रह्मणे संवत जै श्री विखनस महा गुरवे नमः॥ अर्चनातिलकम्. नवमो ऒ ध्यायः मलम् श्लो, नैवेद्याध= मथाच पीठनिक टे सम्प्रोक्ष्य चागैन्युतं कृत्वा मण्डल मम्बुसेचनि वळा न्मस्त्रै रथावेति च आमावाज इति ब्रुवँश्च हनीषां वात्राणिसं क्षाळये दाज्यस्रावणसूर्य पूजनमथो सर्वेषु कुर्यात्क मात् हव्यिपात्रासापनम् कर्व्वादालु च पाचित इ्च हविषं श्रीविष्णु गायत्रि या देवि स्मेतिचम_स्त्रीतो मृतयुतं पातेषु संस्राव येत् तस्मि ना_पिलगोघृतिञ्च बहुळं यत्ते सुसीमेति च तस्मिक् भद्रिनाळि केरकदळीगौळ ं र सालान्वितम्, हार्वि शेषाः मार्गीसूप मनेक शाक सहितं सर्वोपदं नैर्युतं मार्गं यावक पायसञ्च कृसरं दध्योदनै स्संयुतं सन्य स्याजलसार पूरित महापात्रं त्रिपादोपरि पात्र स्योपरि सन्यसे च्च तुलस्सी नारायणायेति च. पृधश्छात्र कल्पना, मूर्तीनां विनि वेग नाथ मथवा पात्रं वृधक्कल्पये देशं वा विभजे त्तदेव विधिना चात्माभ्ययज्ञोक्तवत् 3 श्लो, हठाण्येक मनेक मेक मथवा गायत्रि याज मान् पात्राणां `रि षेच्चुककु शस्सर्वं सकृत्कर यत् क हविरि ऐ नैवेद्व्यसमुृतम्पयोदक्षत सृृत्यान्नसू स्मैश्रमा रक्ता- प्रियत्व सुभरितिवि दद्यात्तम स्येति च सर्वान्नं मृतपायसल्चि सरिलं शाश्ययवान्नं क्रमा स्मू धीनां विनिवेदनच्चि कसुते सतथ. ई नानापाठवि शेषयोगि सहिळं दत्या ईरे दश. ‘देवो. सत्स्नकनोत्सवादिख शख अनि ताम् नानिव्वदियानि कॊनि विविधाम संहर चि ळ नस्थं बहिरस्थिकानि, लेदा श्रविष्णुगायत्रिगा, चेयं चोम लेपानञु “J विविधं दद्या दिनं व्विलि सर्वेहिञ्च निवेशिना तनमनि तीरान्नि नैवेद्यं नैवेद्योचित ना केरळनसा सूतादिकारं लेथा * अम्भीं चेशिख सायवादि सकलं श्रीवाळिके रादिकमु. भा कृत्वा यथा रचनलुभ्रं र्याग्नि वेदनविधं मरिकाधिनि मार्यं स्वस्तु कालाती प्रेमकोस पात्र पुष्पनिजं भागसमये सर्वं परित पात्रँपुष्पं’ मध्यद्यजां b भानो र समयीतु पूर्वरचितं. रात्रे तु सर्णं कुडि. प्रातः स्नातिकिदकळार्चि पचिकं सोमं दिवा पापसं वीटिची, विश भावता मुपगतं पद्यं च नैवेद्यक्षमु, नै एद्ये तु ष केशिपक्षि, क्रिमि लो पै नः श्चास्मि “दिपातन हास्य क्वेडु 42 आश्रूतं नरगोवृषाश्वमुहिषी माजाकारमूषा शीतं एतेषा मपिभाणभिन्नि पतितं देवाय नाहणं विदुः १३ लक्षणम् पश्वादि स्वपि पश्व पर्व” हितं दात्य सशैत्वाव्वतं पानीय ्च सुनीलिळ इ्च शुभदं पर्यूषितँ शोभनं पौत्रे शाश्ळिन राजते च हरये दद्या दिदं वैष्णप CO शताक्षाळनम् शश्या द्वैष्णवम स्त्रत ऒळ्ळ शुभदं कुर्यात्करकाशनं, वश्ना द्वक्त्र विशुद्धये शुचिजलै ग९ब्धूषणं द्वादश भळ्ळा दाचमनञ्च कन्न इति च॥ सूरि का लेपनं शुस्त्रद्रव्यक्रियानि हीन मखिलं सर्वं तम स्वेति च १२ मुखवास द्रव्याणि वय्येहं मुखवासन इ्च शुभदं लक्ष्मीपते, प्रीतिदं शीताभ मृहदाख्यपिप्पलिदाकै मूलालाग्रसंशोधि : त्यक्त्वा तस्य शिरि श्चि वड्लतजनं सम्माज्यं शुक्लांशु के शुक्तिधारवि लेपिनैश्च शुभ दैः पूगीफलै श्चिद्रि तै मुखवास द्रव्याणि, जातीशिन्दुक सूतुलुङ्गसहि तै, श्रीनारिकेळान्वि तै तिक्को लैघन स्वयुतै श्च शुभदे पात्रे विनिकि व्य त सम्य कोड विचक्र मेश् मनुना पश्चाद्भु तेरीति छा जेवेशाय निवेदिते तुदि लेदा विष्णोः पदं ग सर्वेषामेकपॊत सहविशिल वेदनपद 1 1 हवीर्यडैकपात्रस्थ मात्मया जुहॆूली वै प्राणाडीना आ प्भशां विष्ण्वारीनां ति ज्ञानत, तधैव शातुकादीना मेक पात्र निवेदनम् उत्सवन्न वनादीनां स्थानु गफजागृहिू उ निवेदनं चैकपात्रे आन्यत्र च पृथक् पृथक् बहुपात्रा णळ्लला थे वा सन्नो चॆ गविषा मळ्ळी c 3 AL कड का 2 शात श्लो. एक पात्र हविःपूणां विभजनसौरथा हविर्नि वेदनं कुर्वा त्तत्तदंश पृथक्सृफिर्, श्रीभूमिुभ्यां मुनिख्यात्चा ध्रुवबेनि वेदिशं रौतु विनि वेद्यनु अत्तदेव्योश्च सम्मतमे परिवारनि वेदन श्रमणिः भृ दासनस्य शम्भोश्चै पृथ श्पात्रे निवेदयेत् ध्रुवकोतुकयो श्शेषं शेष श्शेषाशनाय च मारुति प्रभृतीना ञ्च उत्सवाटिनि वेडितम्, स्वादि कौतुक दीर्घां तत्तदेव्यो स्समर्चयेत् धृवबेस्य नैवेद्यं कौतुक स्योत्सवन्य न्नि पसस्य बलेनिवाळ शेषावनां निवेदयॆक् च इति श्रीवैखानसे जनाद९ नाचार्यतनय नृसिंहनार्नू निञ्चि ऒप्पवाशीलके हनिर्नि वेकनं नाम नवमो ध्यायः 44श्रीरस्तू. रामशरिहपर ब्रह्मणेनु– मपप मरो गुर मे नमः॥ अर्चनातीलकम्.
- S य
नित्यहोम देवस्थानं,
श्लो, पत्ये हॆळ्तामनिधिं च निर्य मखिलम्भङ्गा विभिश्छोदितं
नित्यान्नी कु-न्विते
आग्नेयां पचना बा त्वरगणे छल्यानवे ऐशुभे आजप्रेमधीका वजेननि मिस् त्वाकोपते वा निवे
जीवेशेन निवेदिते च हविषा भागेचतु देजु शुभे अज्यं साक्षातपुष्पवद्धकलशं कूचं सतोयं व्यने आचम्याचँक विष्णु कोपरि मरुत्संयोज्य सङ्कल्प यॆ ‘माधळां समिधिस्थितं तु शिखनं चोपावको हेतिच
षडुपचारा
सन्नप्यानलमत्सरो ऒस्य परित श्चेन्द्रदिदिक्पालका नग्ने क्वार्चन पुष्पग
सलिलै भूजा पैश्च दीपॆरपी हॆूमादौ परिषेचनब्बु विधिवाकुर्याद्यधा हेतिच आशा वैष्णऐषट्क वॆश्चविधिना चर्वाज्यमि E उत्तरु होमः हुजुवेत् शि भ्यैःक्रमा दीमाकाय भृग्वतू का विस्टाडी निपिसच्छामू र्ति सहितं देव्योनङ्गा त्सुवपाद्यावगणाभिपा स्वधिकि C राज्राती श्परिषद्गणा इपि महाभूता स्तकं वैष्णवं व्याहृत्य नमधो श्रमनु हसनं पक्ष्ये तधामध्यमम्, मध्यमहोवर् कृष्णादी सथ पश्चिमूर्ति सहितं देव्यो स्तधामूर्तिछेः पुरुपाद्यावरणाधीपै श्च सहितं ब्रह्मेशिश्री वैष्णवं मध्यं हॆूममिधो जघन्यपानं निष्ण्वादि जीव्योर्युकं सर्वं व्याहृति वैष्ण ळ्ळ सहितङ्कु ब्या[णामान्वितु. अडम होः कर्मास्ते परिषेचनोद्वय मिति कुर्या न्नतोपासनं कृत्वा चारणि च्माणिक्पल समिध्यानोव्य संरक्षयेत्ऎन्ताडु ततुमध्यमाधुविधौ होमञ्च वित्यान ले कुर्या तापिलगोघृतेन हविषा नक्तन्दि वाचान्वहं. इति श्रीवैखानसे जनार्धनाचार्यतनय नृपिञ्चानाम्ना विरचिते ऒर्चनाशीलके अवाहनार्चना ब्र विद्य हॆूमविधिना (श्रीश्रीरामचन्द्र चर ब्रह्मणे इचु श्री विखनस महा गुरवे नमःः अर्चनातीलकम् एकादशो ऐलिजेकोत्सवविधिः श्लो. पश्चादेवगृहं समेत्य विधिना सम्प्रेक्ष्य सर्वेश्वरं सर्वेषां बलिजानकल्पसुविभो शीघ्रं समागच्छतां वीपं साथ्य बलेश्च विग्रह मधो मूसे समारोप्यत नानावर्ण विचित्रवस्त्रसहितं माल्यादिभि भूजषिकं नाना वाद्यर वैश्च शफ्घनीचमै कृजॆ गृमकान्व ना स्वणेशावा रण तेऒथवा शतपठे तल्लक्षणेना द्विते तस्मिक् सूर्यसमचशान इ्च हमः प्रपौढ पै पाचि ते कैःपाचि’ सालो शेृधसमन्वितं तु तदधो भागद्वयं दाहकं, आ जशिजा श्रानयनम्. वेडागै स्सुवमन्वितं क्रमवशा दामूलमग्रं कृळ, सद्योत्फुल्ल सरोजकुट्मलनिभं साज्य†्च मानान्वितम् शृत्वाकौतुकविग्रहाच्छ शुभदांशक्तिं समानाहये त्वाभ्यर्चनमन्न मूर्ति मसुलाञ्चाष्टपदा रै बलिप्रमाणं. ऒक्रमात् सग्वप्र्राभरणै श्चभूषिततनुं ख्यात प्रतिस्थापितं अदि निवजानु ते मनसा श्यात्वा सभ्यत्यं च शिष्य०लं केति 47 . उष्टी विदाषि व्यळिरसः चोद्यन्तम संवद क्षीरान्नम्म गुरु बृजाहस्पति रीति मचि स्संयुतं आग्रे जेनि नुकॊन्नमूर्ति मपरे स्पस्ता सूकैन ये सूर्तैन्नये ल्सिर्वेषां ओ लि दानकर्मणि पूरॊभागे युगाळ्यन्तरे सर्वेषाञ्प पि बिल्वसदृशं दान्न च्चा! द्यातृ क् भेरीसुशाखशङ्खार्मिङ्गनिक रै सूर्यैस्तथाशाहळैः. छत्रे कुडताळवृ स्पहैः कुर्याद्ध रे मिक्सेवं प्राशारोम्बुधिसङ्ख्वया यति भ वेकु र्याश्पद बामणम् पट्प ञ्च श्रमसङ्ख्य का यदि भवे त्कुर्या त्त देवोत्सवं एके नेत्रिकल्याख्यका यदि भवेत्तत्तत्रिरावर्तनम्. प्रां आध्व मद्दिकु यदि गृहं तत्र त्रिधा भौमणं राजु गारि ्चरिपु ज्ययायदि गृहं श्रीशास्त्रवीशान्विशत आ क्नस्यो बलिञ्च उत्सवविधिं कुर्या तधा थ्रमणं सर्वस्वावरणाधि जेषु विधाना द्वाराडिपानां ति भौ, वॆलि जे राज धनम् नीराजनं श्रीभूताद्यन षायिनाञ्चविधाना सर्वा समाराध्यच पश्चा न्मूलगृहं निरीक्ष्य विधिना मध्येच सूत्रेशः कृत्वा चाष्टविधाचमनं च हविषं दानञ्च शक्ति ्छन्नमयेस्थिता इ्चचुनन चावास्या ता कौतु के पश्छा च्छान्तगृहं सम्ये विधिना कृत्वा च तत्पूजनं ्यग्रज्भ विशप्स शा नभवनप्रास्ते विसृज्याच मेत्” वीके पूरिनि देवतारिचरितं श्रीपापर ख्यकं बल्य रेष् लेपुव्वगन्दनिवहैः यूदेश मुख नशम्. 2लि शेषविसर्जनम् कापितेन फलेन सोम मथवा पुष्पान्न तोयै र्युतं यो भूता इति मस्त्रतो ऒम्बर दिश स्रष् प्यपा त्रिस्थितिम्, शेषान्नञ्छ विसृज्य पात्र मुदकैः क्रॊत्श्यपादावस् 30 पुष्पाञ्जतिनिथि! वस्था गगञ पूज्यनिधीना पाद्यार्थिनीराँज्ञ वै भक्तादीर्चनि वेद्यशीलि सलिलं ताम्बूलत जत्वावेष्णं पौरुपै ळ्ळि कुसुमाजा श्रीभूमि सूक्मै हस्ता भ्या चाहूद् रैज्वल् शावित्यी पुष्पनिचयं चा ऎस्त्रं द्रव्य क्रीससविहिन मुखलं सर्वं समस्वेति च अष्टाडु प्रककुत्य पर्चि तिनुभि- पुष्पाञ्जलिं कारयेत् यानानोपिलि विग्र हेप च बलिसि प्रोक्तं त था वैभम ग्रहबलि यु जनार्ध नार्य,कृशपोगु योग तिन्यात्मिके नैव नृसिंहनान्नु 03 इति श्रीवैखा से जसौदकारार्य आसयनृसिंहनान्न मिञ्चिते मैकादशो ऒध्याय. श्रीरामचन्द्रपरब्रह्मण प्रविखनस कुर वेनमः, णीरमु. अर्चनातीलकम्. द्वादशो बलिकाङ्क्षीण ध्यायः. नो. वक्ष्येऒहं बलि काज् क्षीणां परिषदां भृग्वादिभिर्वणि तु, विष्णारावरणाशिता परगणस्थानानि नामानि च द्वारादक्षिणपाश्वगञ्च मणिशं सद्ध्यां तथैवोत्तरे मध्ये न्यक्ष समचजनं च पुरतो द्वारा द्वितीये पुर द्वारपालाः द्वारे तापससिद्धिदाच९ समथोमु द्धान्न पुष्पादी कै : मध्ये देवनिरीक्षञ्च गरुडं श्रीभूत मैन्द्रं मुखम् तस्यैवो त्तरपाश=्वगञ्च वीधिना नेनेळ मभ्यचळाये द्वृत्रघ्ना नलकाल नीलवरुणा वायुं कुबेरेश्वरा. विव्व क्से नः अभ्यर्यावरणाधिसांश्च परित सस्मि व्विमानेश्वरा ए तेषां प्रथमावृतिस्थनिबु था सम्पूज्य बल्यादि ना मल्टा काहळ भेरिशङ्ञनिन दै दाश्वारं तृतीयं प्रजेत्. 3 तृतीय द्वारपॊला। C Qu किष्किन्धं च तथैव दक्षिणदिशि तीर्थं तथैवो त्वरे नोचे च्चक्रि जलेशिकञ्च कसुवैध्वाज रेतृतीये ऒर्चियेत् 50 . भानं भौमळनी गुरुं बुधसितौ गङ्गाम्बधुं शङ्करं द्वारे चोत्तरगक्षिणावलयमे नीले जलेशानि ले सोमेशानदिशीक सूचकानमीमाज् बिल्यन्नपुप्पेश्वराज् भौमी पाकमगुज्ज लेशविव रे चाळ्यच्य वेवेक्षिता क् दिक्पालान राहुकेतु सहिकाने ताज् द्वितीये६ चक्षारे, त्प्र्पळ्ळार्णोपुर द्वार पाश्व युगळे ब्रह्मा च किष्किन्दक ऒ. 3 तद्बाह्ये निक टे तदध्वर पतिं याम्योत्तरे चाचकाये देता पूज्यबलिप्रसूनसलिलै रच्चाशृतीया व्रता गग्गोसूर्यसुता च नर्मद नदं सीनु ऐवीत्याचजुये द्वारा दुत्तरशङ्क रेषु जगतां नादु च वाग्देवताम्. ऒ द्वाराद्दक्षिणतो गुहञ्च विधिना चाग्नौ पवित्रं यजे दुराजु रोहिणिन प्रमातृगणकं नीके च्यं चोडङ्मुखम् धात्रीपौरुष द्वेवशाञ्च विवरे प्राच्यान नान चक्राने प्राच्याननानच त्पश्चादु तृपाशद्वारा नृषिगणाका श्रीपण्चभूतादि FF -& चतुर्थादिद्वारपाञः S 2 मध्ये कोणचतुष्ष येषु च तिदाह्येता क्रमाळ्लचू रे ‘गीताः पोडश देवताः हरिमुखास्सर्वा सृतीये ऒकयॆत् प्राकारप्रधमाडिस प्तम यथा द्वाशेषं तत्सले श्रीभूतं हविरक्षकञ गरुडु चक्रं ध्वजं चाम्बजम्. यूदेशं ”बॊ महर्चि पीठनिकण्टे राजाख्य हस्तारकं एताळ बाह्यमुलो, समुद्य विधानाचाध्य नरम्प्राविशे भृग्याद्ये’ न बलीवधि मागे शेख तस्मिन्नेव विधावतः परिव दां बल्यादिभिः पूजयेत्. द्वा शी शौन सफायिवळ्चे हविहीं नाधं / विमानेश पुष्पेशं बलिरक्षकळ्चे नवधा मा गा 2 पि सम्पूजयेक श्लोछेदावरणत्रयं यदि लेदा तत्र द्वितीये चकाये क्षेके पात्रसम सदेशनिक राजावाह्य रित्रावणयेक्, १ द्वादशो६ ध्यायः. 2 खि वेरन्न पनाचजनादिशं साक्ष्यमैन कभिषेच्य चाचश्या विधीना पश्चारले र्विग्रहं मरो चननर सैस्सम्पूज्य सर्वेश्वरम् पानीय म्मुखशासनञ्च विफीना नीराजनं दशशाये दादा वचकाक वैष्णवा मुनिगणा सेवाद मागच्छतः सेवाथणमागच्छतः तीथ प्रसादविनियोगः ब्रह्म त्रिय वैश्यशूद्रनिवहा दासांश्च दासीगणा सन्तोष्यैव च सर्वभ क्तिनिकरां स्तीथज पसादादिभिः पश्चाग भूगृहं समेत्य विधिना पुष्पाञ्जलिं दापय सूक्त् र्वैष्णनपौरुपै श्च कुसुम्यै श्रीभूमिनूकै रवि कवाटबन्धः सूर्य ‘स्त्र्वीति कवाटबन्धनमथो कृत्वागृहं प्रावी खेत्” भगव ग्सेवाफअम्, भक्त्या नित्यम हॆूत्सव्च बलिना ये सेवयेयुन कार्या प्रॊडक्षिण्यप देप दे क्रतुफलं लब्ध्वा प्सरोभि स्सह तेभुक्त्वानिकलञ्च भोगमतुलं चास्ते चिरं देववत्, १३ सालोक्य मृदमाप्नुवन्ति विमले वैकुण्ठलोके सदा इति श्रीवैखान से जनाद९नाचार्य तनय नृसिंह नाम्ना . नृसिंहनाम्ना विरचि तेज चनातीलके बलिदेवताश्रमानामु . द्वाशशोध्यायः 51 *:- नातिलकम. स्लो, प्रातर्मन्य मधाकराष्ट्र यय् साये ऒक राषसी षट्कालाः स रेवु कविगा विसागि मेष त्त गूः षट्काला कार मच्युतिसृभिनने कृत्वा ध काराणारं पुर्वावाहित श क्तिभाग निचयं सर्वं ध्रु वचार्य षत् . स्यार्फेस्ध्यमुन चिदि लेदा सन्या स्वयेवाच ने तत्राप्य स्तबयेऒच्युताचनविधिं कृतानू निद्रुने मस्ते णोत्सवन्ना कौतुकब : 77. पश्चान्मध्यमु रामु इ श्रीवैखान सेज नाद९ नाचार्यतनयनृसिंहनाम्ना विरचिते चक्रावतिल के षट्काअविधि नाकानु त्रयोदळो ऒ..ध्याय्य, सत्, श्रीराममुद्रकुन ब्रह्म देशमः• श्रीशिखससगं ने नमः अर्चनातिलकम्. चतु 2 ऋषय ऊमः – शय्योत्सव प्रश्नः 1 कर्म ब्रह्मविशारशोऒसि भगवद्भक्तोनी आ कत्रयो तस्मात्वं कृपयैव बोधकुगुलो आय्याल्सिन कीशम् शक्तिः काकुकविग्र हि वीनिहिता सर्वा धुवाकोपिता षू, लाचन मच्यु वस्य भवने सर्वं समां जेम् तद्विष्णोः क्षणदाध कालसकु ई लॆस्वोल्सि वः कीदृशो शर्तुं गुण्यम शेषचि, तविविधं कोवाक्षमस्त्वां विना ळृगुः - ऎक्ष्ये मद्दनमुत्सवं शुभकरं शृण्वन्तु हेतापसा सद्विष्णो हन्सु वाव्यपगतो वाद्यन्महावैभ वैः॥ २ पादुकॊनयम्म् छत्रे श्चामर तालव नसिन हे घोजा पैश्च दीपैस्सरु, सौवते राजतेजनवा शतदळे कौशेयकादिस्तृते तिस्मिन्न्विस्यतो ऐदु काँसु विमलाँ शिप्यङ्कु तक्षणं स्मरको देवेशस्यतु भूनवाहानविधा मूध्ना अदि ग्रेरयेत् .व सत्यन्न्वी मणिन्ड्रिलो भगवितो रात्रालु यमार्पिं रि आदायध्रुवसायिका, शुभकरु मर्रे बा ग्रेव्यसिक्53 पॊतिलकम्. आपाह्य प्रपदेश् शिक्षु कलापापात्प्रदीपु यधा ^ सन्यं मशेपात्रकोषं पंरंहेति ममस्त्रं वद९, र वास्त्राभ्यां परिगृह्य मङ्गतर वैः स्वस्तीति सूक्तञ्जव नाूचि;तनिचित्रतां शुभकराण भृगार जूलाकुलां नाना पुष्पसमस्विता ञ्छ कबिका मारोपयेत्पादुशा) भेरीदुन्दु भिशब्ध कावाळरनै द्वारा राद्विनि राज्यच, भगव^्वग्रहासययम् . नानादेशवितम्बिनीभिरभलो नावा शिला वेदिभि ना नानाटÛ शारदाभिरनिशं गानैश्चि नानाविधि; कस्तूरीघ ना कुङ्कु मर जळ्ळी गन्धपुष्पादिभि साय्पिली, क्रमुकञ्यचरिजाशङ्कं पानीयलाजड तैन्दि. नानोपायन पाणिभि र्युवतिभि र्वाराजवाभि स्पमं प्रादक्षण्यवि शेन चास्य भवने कुर्याद्रहस्योत्सवम् दॆ गा९ नॆक्मनोज पि पीय्यै शृण्वन्मार्ध नमिन्षि काशुभ गृहं मनन्न यॆचि धरम्, 2 शय्यामण्टप लक्षणम् 篷 35: नानातो रण हेमचिश्रवस ना ना ना ककजान्विकि रम्भादर्पण जेषुवण्ण॰हित् स्स्यात् सम्भु वेष्ट्वा तॆ जाती-मकमल्लि काशतिकळ, हृब्बर कौशिर कैः कल्लाकोशिल चूत केकीद ळ्ले ः पुन्नाग सौगन्धिभिः. एतापां स्तबक्चाडे शुभकरे श्री चनवा लेपिते धूपैश्चागरु दीपजालसहिते दुर्भाक न्यागृहे नानारत्नसमन्वि ले… कुश ले ‘हैमे च खट्वोपरि शालीकण्णुलनूष रा वद्द तिला पश्चाद्द्विजाद्यट्वते, विश्ये केवलहंसतूलरचितां शुभ्रां वयः फेनवत् क्षेमञ्चाण्डबतूलयु क्तकणिपोतले तिसूक्ष्म सिते शुद्धेसूक्ष्ममृदू त्तरा स्तनयुते कार्पासतूले शुभे चैसोदरि चाष्ट्र निव्ककन कॆ. शेषारृतिं कल्पयेज्. 2 L चतुर्दशो६ ध्यायः. शेषाकृतिः तल्ल क्षणम् $7 शुद्ध स्फटिकमिन्दुकुन्दढवळ्ळ चोव्यत्फणामण्डलं नानारत्नमयूखजालखचितं ध्यात्वा समभ्यचक्ष्याद श्री देव्याःपदâञ्जयोर्मृदुतरं वस्तामु जाख्याण पृथक् हेमाभै स्त कुणार्क, वणका मपि नामूधोका पधानान्वि ते. ९स्तूरीघनसार चन्दनजलै स्से कान्महा वासि तै बातीचम्पक मल्लि काचपटली पत्राणि चा स्तीर्यच व प्रैर्निर्मिते दामभिश्च चिते लोकैकनेत्रोत्सवे स्पौ ्पलकिकिणीभिम्भिक स्सू, श्री स्तरजान्विते. मुक्ताविद्रुवः हेरुपङ्ञ,जमु ते मुक्तावितानार्वते ना नापुष्प समन्विताभिरभितो मालाभिका वेष्टि ते आशन्दामृतनाग रेच विमले आल्पे प्रतिष्ठाप्यता श्री देवीमहि पादंलोपु लेदा चा„यकल्ने व्यसेत् . श्री रान्नादिनि नेनसम् ण . भोगै रष्टवि धैस्समचर्या विधिना शय्यास्थितं श्रीपतिं श्री कान्नञ्चसुशर्म राघृतियुतं श्रीवारि केळादिकम् कापितं ‘चण केषुन्क र ळि श्रीमणक कान्वितं दुग्धाजं मधु शालितिण्डु लयुतं मॊद्गस्य सारान्वीतम्. १ १ एला शर्कर नारि केळ कदळी पक्वैः फलैः पाचीतं हेमै राजतपात्र मध्यनिहितं सम्यद्द देशीव तेः पानीयं मुखवासनब्ब वीधिका नीराजुद्द शिकाये- त्ताम्बूलं कुसुमानिगन्धनिचयं कर्पूरकस्तू- शाम्. १५ पानीयं मुखशीतळञ शयनप्रास्ते सुसम्यङ्न्यने- त्तत्तिदेवशुनु) स्मरंश्च विधिना पात्रेषु चाळ्यच्यच 58 नातिलकम् एवं सर्वसुकर्मणां च विभनं कृत्वाश्रय, शोध्यच पश्चादच्युतलाल नाय वरयेद्वारा वानां चयम्. (‘वेश्याऒऒकजनम् सिनगोसललाटघूर्जरहा राष्ट्रादि देशोद्भवा जेशायामुनमाग धारि पु? न्या गणा टशान्सि हळाक ए तेषा रजसाग जायुपतय्य धामिश्रमा दागता स्स्मृते ्वताश्सर सेति गन्दकुसुमं धृत्वा करपॆशनम्. रत्न स्वणकामणि प्रमृष्टविविधाभूषाभिराभूषिता, । पे-खद्दाडिमबीजन_प्रकिरणां गत्याच हंसी समाम् आनळाकृतिगण भाग फल कां कीलोपमोक्ष्यामृते वेणीमूलविशोभि वच्चुकदळां राम ग्रहा याह्वयेत्, हेमाकारां कुवलदृशं जालसूर्य स्वरूपां जीनोतुङ्ग स्तनयुगवती, सूक्ष्ममध्यां सुरानाम अम्बोजाक्षी, विविधरसनां भूषिता पनोजां डोलाय स्त्र.ग्रहणशिषये रूपयत्तं प्रधानाम्, १९ भःषल्लाजवक्रमः ताभिः शृङ्ञलमच्युतस्य शयने प्रोक्तं गृहीत्वा रै व्याज्या हूरि काशी काख्यलिख वारिकि रिकाशी काख्यलिज तारोम त यजळिखि3 गानै र्मज्ञुळ विस्वमै, च्चनिनि ध्ये श्रीकृष्णलीलान्वि कै “भक्ताक्ष्या क्रियतमच्युतं, पुष्पाञ्जलि समर्पणम्, भिन्न, चाल येवति चार्यो ना प्रपूर्य कुसुमैक्कण्णि यी समृ लोक्ष्मीनाथपदारविपयुगळे पुष्पार्जालिञ्चारु येश् . श्रीभूम्योस्सह केशीवच्चा मनसा ‘यक्वष्ण वेति ब्रुव यद्दी तक्चिर विमानकळि सदनं कद्दि ्छरळ्ळाययेत्, चतुर्दश्लो७ध्यायः शयनम् 59 मनसि समुदीर्यं तस्य नकण्टे लक्ष्मीं तधावाय वे दाशणं चरणा नमु तरपटं बुद्ध्या ततिळादयेत् सिप्लै वार्थशरावकच्चा अदधोपन्नि दूरेन्यसे त्प्र्पळ्ळाताङ्गणमध्यमे यवनिकां कृत्वादृढं बद्धमेतो कवाटबननम् स्वपूर्ण नतु वैष्णवाज् बुधजना दासारि दासीगणालो “सेवानञ्च समागतांश्च विविथां सिर्थप्रसादादिभिः वास्साजु प्रशिपत्य शास्य भवनं सर्वत्र संशोध्यच सूर्य स्वेति क नाटब्य समतो कृत्वागृहं प्राविशेत्. उषः काल कृत्यम् उत्थायोवसि सर्ववाद्यनिचयं ज्ञोषय सुस्वरं शय्या गॆहबह्यिकवाट निकटे सोडि स्तोत्रि ह९किं बोधयेत् पळ्चाद्वारनिमोचनञ्च विधिवत्कृत्वा प्रणम्याच्युतं श्रीमस्त्र समुदीर्य भावनधिया लक्ष्मीं समुत्थापयेत् उत्तिष्टेतिचमक्त्रराजसहितं मस्त्रं हरिं बोधये त्पश्चादचनयाग योश्च समये शक्ति०ध्रुवे योजयेत् प्राग्भानोरुदयाच्च कश्रघटिका कालः प्रबोधात्मकः ’ अज्ञानादुदयं भ वॆद्यदि तदा श्रीविष्णुसूक्तं पठेत् . SA शयनोत्सरनि षेध काल कार्ति क्याञ्चम हॆूत्सवे हृदिने चक्रार्क राहुग्र हे अष्टम्यादिजय न्तिकासु दशसुनिष्णादिपैने पच्चाके भूकं पेशनिपात नेच सुमहावा तेप्यदित्यां तथा वजक्ष्याः पादपनूत्सवोसचदिवा मेषादि सजा विषु. आकाश 51 अर्चनाति ल कम्. शयनोत्सवफ्कम् वीक्षं शायनमुत्सवञ्च विभवाद्यः कारये द्भक्तिमा सोभुक्त्वा भुवी मण्डलाधिपपदं पुत्रैः प्रपौत्रैवृन्तम् पश्चान्नाकमु पेत्य भोगमतुलु भोगान ने शास्त्र्वणज्जु पश्चादच्युतिरूपमेती विमलं ब्रह्मदिभिदुवुल९ भम्, २७ इति त्रि वैखान से जनाद९ नाचार्यतनय नृसिंहनाम्ना विरचिते ऒचजनाशील के नित्यशयनोत्सव सिथिनाळाम चतुदःळोऒध्यायः, श्रीरस्तू -नेनमः श्रीरामचन्द्रपरब्रह्मणेन श्रीविखनस गुर वेनमः, आर्चनातीलकम्. पञ्चदशो ऒ ध्या 2 भावनाक्रमः ध्यायः दृष्ट्वा पूर्वं भावनाशास्त्रजाल मचाळा कार्या भावनाभि स्समेका विष्ण्वर्चायां भावनाशून्यक इ्च त्सर्वं व्यथी९ं तूस्न गेहाचका नेव. निष्कळ सःशध्यान लक्षणम् ज्योतिर्मयं निगुणमादि देवं लो कात्मकं चिन्मय मप्रमेयसु भक्त्याव विष्णुं सगुणं विधाय हृल्पुल्डरी केसुनि वेळ ये तम् हृत्पद्ममध्ये सुनिषण्णमूर्तिं स्वेच्छानुरूपं सुविभावयित्वा आयातुमस्त्रं समुदीर्य सम्य- क्पुप्पाणिचाघायच गन्धमागात्. हृदयात्कुम्भे आना हनक्रमः C 3 नासावु टे नैवबहिर्नि नीयआस्त्रासनं मस्त्रमु दीर्घ्य पश्चात् ब्रह्मासने ‘पुष्पक आस’नीवास्वणाजसने कुम्भजलेषुमूर्त्या 62 वाह्यशिष्णु कमलासमेतं विश्वाधिकं स्वागतमित्यदीर्य मनोभीम न्येरुमान्न पश्चात्वा शिचो कान्य’ पूरये न्येशुमान्मपश्चात्वा! काणिचोशान्य’ मस्त्रसनेम स्त्रमयंशकीर.. न्नावाह९रूपं स्नपनास नेस्यात् भोगासने स्याद्विभवानरूपं भोज्यासने व्वासित एव भुक्ते.. यात्रासने श्राग्विहितानुरूपं बलिप्रदानेच म हॆूत्स वेचि शय्यासने स्याद्विगतायुधस्सर् शिरोपधा नेर्पितिपाणपद्मः सवेणुसृ ग्वेत्रनिपाणयुग्मः कृष्णस्सदा सायुधएवभु क्षे भ क्त्याय धाभावितरूपमेत्यं त्तांश्च भोगानखिलांश्चभुक्ते, अनुग्रहायाखल वैष्णवानां सुखासनेभोग चयङ्गृहीत्वा यथावताराहुलेनुं गृहीत्वा आचाजवसाने सतत नृश्यन्वास्थित आसितो ऒपि श्रयि " यानाधिकूडोपी वा आत्तं स्वायुधजालकञ्चगरुडन्त्यक्त्वाचल् नायां क्षणात् आज्जीकृत्य महासषु विहिताळ सर्वांश्च भोगां स्तथा पश्चादायुध वाहनागिनिकलै र्युक्तो जवैदृकाश्यते, रक्ले शेषमराळ पुष्यकवरे, जाम्येग ते व्यक्तिने श्वेता श्वे पवनात्म केऒक शिबि के सिंहि विधोर्मण्ड ले ए तेष्वायुध पात्र सादविकृतिं विष्णुमहावैभवं आद्विष्णो र्महदुत्स वेजी पीच यथा भाव ति संस्मरेत् . निज कुब्जन्म त्त. पिशाच पद्दु बधिरान्मू काङ्ग हीणवानपि’ ‘पावद्द प्रत्रिलोनु दीक्ष लेदु राचा रातिरि कॊङ्ग राजु 21 human myte 63 1 औरा न्नति केशनाशिनि? तान्नोएकये दचक्राने. नी शेषां पि वीक्षणं यदीछि वेदवाजु वृधा स्वात्तना तस्माद्वारमुखु विछाय वसनानाच्छाद्य निश्चिद्रम् स्नाने सत्प्रहविनि का वेद्य समये यानादि संरोहणे चूना देरनिरोहकोन शयने कुर्यात्पलु च्छानवम्, 0.3 पट्टा र्चादन कारणम् स्वेच्छानुरूपो भग वासनन्तो भक्तानुूसा- व्वतमु विधाय प्रदेशशायन्ना सुतायचित्रं तिस्मान्नि रूहा समा- भीति, " तिरस्करणी काऱचि “रु- कालः कोवा पक्ष्युतां ब्रह्मपुत्र विष्णार्यागे पच्चदेवा कदासा तॊ आचारम्बे देवतावाह ने च नित्योस्ना ने भूरिकुम्भाÛ षेके. प्लोते वस्त्रे माप णे पुष्पग नैवेद्य गे भक्ष्यभोज्येच लेह्ये आर्यन्दनाद्याव हे रेवा मणपस्वाधिरो हे श्रभूमिभ्यां शायने श्रीगृहेद यात्रापूर्तै गभ गेहप्रवे शे एतत्का ले स्वेव शिज्ञप्सस्कुन्ता प्रच्छन्नं स्य्नान्यकाले कदाचिक्, උක් 0x 64 ति आर्चनाति लकम्. घज्ञा वादकालु आचारमे देवप्रॊह्वानकाले धूपे दीपे सर्मनै वेद्यका ले कुम्भध्याने “हॆूमकालेपि चास्मिक् घऱ्ऱावादं राजभोगे सदास्यात्. घनां रनमुत्स वेरथव रे ताक्षेण्य ध्वजे वायु जे प्रारम्भे गृहदेवता जनविधेरळ स्टग्र हॆच्छाट की कुक्यान्भावितमच्चुतस्य भवने चाराधनार्थं हरे स्यामशाचलनं न चेद्यदि तदा राष्ट्र स्य भीकॆभ वेत्, १- म् विष्ण्वाराधन कारणाय निनदर्पण्णासु भेरी दाचू निदशा सिशम्य तरवा अज्ञान देवाश्रिताः * फ्लोरागमसस्य कारणमिदं निश्चित्य भेरीरमं भूतप्रेजॆपिशाचराक्षस गणा दूरे पलायन्त्य हॆू आकालघण्बा शाडनि षेध- निशम्य घ्फ कप मेत्य देवाः श्रीनाथ सेवावसरं निरीक्ष्य नकाल एवेति शपस्ति लोकं तिप्सावकाले विनदं नकुर्यात्, नै वेद्याचशान धूपदीपसमये सूर्योद येचा समे धाम्नोनिगणमने म होत्सवविधौ या नारीषु भ्रमणे वाÀषुभ्रमणे पानीयाहरणे तथैव हविषा बल्यमु नीराजने स्नाने शान्तिकपौष्टि युद्धळश रेभेर्यादि सभोषयेत् पर्चारुहावाद्यानां. पञ्चभूतवि कारज्स्यत्वम् دلو शब्दां कथमुन्नवो हि महदे तेषाम्म हत्त्वं कथं अस्माकं कृपयैन जोधय भृगो, तेषा कथु भूषणम् दृशः — पञ्चदशी 2 ध्या 65 201 एतद्गुह्यमतीव गोप्य मपि वोव ड्याम्यहं तापसा स्तेषु भूमिबिलाग्नि मारुतवियदै हारि कादुद्भवः शइ्चईहावाव्यानां पञ्चभूत विकारत्वं A हॊ च्छादितपृकजोथ मका नांस्यभव तैजसमहावंशोद्भवो वायुदः *लो गानसमु तो’’ गगनज सस्मान्महापश्चिकं ‘ए तेपामुपनि प्रपूजनविधे सजोषयेत्सवे. ने ह्यास्वाद्य मा नमसकृन्मनसाभिपश्य कृत्वा यथारु चिजपं ससुरणयुक्तं - कुर्यान्नि वेदन विधिं घटिकाधण मार्यं. आष्टोत्तरशतादि नाचनं - अष्टोत्तराराज सुसहस्रनाम्नां प्रकीणँफुपै ्पळ्ळ समचनायूम् पुष्पङ्गृहीत्वाऒर्पणल क्षणं किमी, ध्यात्वा मुक्कद्धं कुस्तु रुस्य मूलु बयुनिजा वेणाङुळिभिगृ” हीत्वा क्ष्येव मस्त्रं समुदीर्य सम्यक् कापद्मेतु समर्पणं स्यात् श्रीपा कपद्मेतु " आदाय हेमाद्यक रेणपुष्पं :- “ना मेक”रे व्यस्य सुधांशुबिञ्चे प्राक्पुन्न देवाधिपमुचख्यमनै.. स्समचगा येदच्युतपादपद्मे, 9K6 अच्च नातीलकम्. ऋषयः आजाद् द्रव्यलो पे प्रतिनिधि सर्वद्रव्यविहीन के पद धृगो पूजा कध पूज्यतां विद्यार नु कर्मणि यच्च नानापुष्फछयै स्सुदामनिहि तॆ तॆन्नू 31 मालाशोधन विजय सभीकि ता विष्णो रिलीवक्रिया, सत्सूत्रग्रथितां भैकनु मै र्युग्म प्रसूनैश्चवा आ तन्मध्यनि वेशि तैक तुळनीयलु सुगन्दान्विताम्!t मालामच्युतमूल्नी - साश्वम्भुजयोः स्क्रीन्स परस्ध [न्वितै 30 रन्योन्याब्दितर ज्ञपक्ति सदृडै हाजरो समायुर्पयेत्, ३१ दक्षिणह सेनकतव्यानी - भक्ष्यभोज्यविलेह्यानि नैवेद्यं तिलकक्रिया दक्षिणेन क रेजीव् धर्तानामभय प्रदम्.. करोति सततं विष्णुस्सर्वे . एवं नित्यं विचार्डैन नित्यं विधिवचच येत् श्रीवैखानसे जनाधराचार्य, विरचिते _चनाशिं 39 33 श्रीरस्तू श्रीरामचन्द्रपरुब्रह्मणे नमः, श्रीविखनसकुक ने नम्मु अर्चना तिल क षोडशो = ध्यायः. सप्तष्ना गानि क्रं स्नानं हरुण पार्टी. वानिलमनुं देवानले मान परि ए ठे स्वेकतमं विधाय विधानत्कृत्वा कं. भावनाण् पुष्पाद्यचु नवस्तू पात्रिवसनं नैवेद्यवस्तून्यापि पाद्यैवळि, वळ्ळितमनाः पूजां हर्के, पारभेत्. १ ध्यानावाह नादि मुञ्चिचुन्ना, ध्यात्वाथ विश्वात्मकं नाविष्कृत माद्रिमूर्तिममलं ता “राज सनस्थं पुरा” वद्दूपदी पनिचययैः पाद्यादि जाम्या चमै ‘पुष्पा सम्पू जैव सशर्कर दगं ददेत् गमं मुख वास्तकञ्चदशकं भोगं चदत्वा हरेः तिस्मानूर्ति चतुष्टयञ्च स्नानि, कौतु; मुत्सवं, बलिरॆत्ति ए शेषन ध्रु वरमि कॊन्त क भेकीदुन्दुखिशिभिस्स्ववयु भूत्यै शुभं तेषाु’ क्रमात्. 68 अर्चनाशिलकम् दद्यात्स्वागतविग्रहञ्च मनुना सम्मानशाख्यं ततो पाद्याघ्यकाचमनान्तरेच मुकुरं प्रधानमु दत् जिह्वाग्रस्य विशोधनश्चि ववनं प्रयोकाळ्य गुड्डूस्यं पश्चा ल्केशविशोधनिञ्च विधिवत्कृत्वा ऒसिकं बद्धयेत् एवं द्वादशभोगकन्ति विधिना कृत्वाथ मन्जासने सौवणेज रुचिरे सुप्तादुकपशातान्नि नासनं नियताम्. श द्यूध्वे = तु जयादि चॊप्पुन गणं बाह्येत धेन्ददि का सभ्यचै क्याप महाहुरत्न खचिते स्नानानिने स्थाप्यच पाद्याचामनि तॆलयद, नवीधिं कृत्वाळकं शोधये न्मुक्ताकल्पक धाम वेष्टनमथो कृत्वाकच्बन्धयेत्. स्ना वासनोप्लचारिसङ्ख्या सर्वादौनि विमिदं पूर्वक मधो तैलाव लेपं बहु “ता मूलं. मुखु वासनञ्चमनुना दत्वा हरिं पूजये- पिप्लै- जेषेतखल्ड शीश फलक्षैरक्लानि संशोधमे. पल्कालभ स्मदृवदां चूणैश्च संशोधयेत् द्धजलैश्च दुग्गरजनी चणो दगनोद वृद्धापनमधो चूणो दगनोदयोः, नं वंशुकमु तरीयमनुलु साद्यारमानं क फ्यूचमं सभागमाश्रितवतो धारासह सास्वितम्’ पात्रं कार्यावनिर्मितं चकरिथबिक भ्रË ह रेर्मूर्धनि), ’ पाश्वेः काञ्चन शङ्खपद्मवदृशे शाभ्यां प्रवद्वातिथि. ध्वनि वै पातेशारुणतो यमक्त्र कुसुमं दीपं, भदुन्नुत् पेत्, पॊड को
- ध्या ध्यायः 69 1 आलङ्का राजुनोपचारिस ख्या प्लोतेन विमृज्य दीघवपने गृह्याक्ष धूव्यच पश्चाद्भो शिवरासनस्य गतिये श्रीपादुकां दापयेत् चत्वारिंशतिभोगकञ्च मनुभः स्नानास ने दाप्यच फो…गाशान विशेष केश्च विभवाद्योगासनं नीयताम् १० Ç अभ्यच्या सनदेवताश्च परितश्चाष्ट प्रमाद्दादिशा- सम्या सख्च समचर्या रत्न खचिते भोगानने स्थाप्यच दद्यात्स्वतं विचि आतिइ्च वसनं हैगूंशुकं चोत्तरं कोटीरं वनकोटिसूर्य सदृशं शैवेय हाराजदम् १ २ काश्चीनू पुररत्न कुलयुगं हॆमोपवीतं दवे दैवन्न स्टैलिभूप दानि विमलं चाट्लळतानं चार्जनह् कुर्वाच्चुण कमूधरा विचितं सन्धूर्य सन्तोष्यच मौळीशङ्क रियो जनेन सन्तां नीत्वा दृढं बद्धयेत् . पश्चात्कात कमूल बीरक दयोस्सम्बद्ध कूचजं न्यस्ते- श्र्वीरे पावःणत्रियाधिक सु राज् ति तत्सले मद्य चका येत् तस्मिन्कौ तुपीठमात्रि सु+ पुरादिभिश्चाच्यये न्मारु भृगू च पॊलियुग फेसह्यक्समाराध्यताम् एलो चम्पक वानिकञ्च ‘सिलिलं पाते पुरस्सा तं : श्रीभूम्योहरिपादपद्मयुगळे पाद्योदकं दापयेत् विभज खजलपूरिते च विरजामावाह्य चाभ्यश्य काच धाराभूतज र्वे कॆ र्यपलं नरात्रो समाचामनम्, नानागन्धसुवासि ते च विश जे वस्ते सुमाक्ष्मे. शुभ वस्ता॰भ्यां मुखपाणिपादय गळं सम्माज नं कारयेत् कुर्या च्च न्दन पुष्पदामनि चयं गस्धाष्टका लेपनं धूपं चागरुसल्तनं हिमट शापद्मव्य ना शोद्भवै& Cओ 70 अर्चना ती ल क म्. कार्पासैः कृतिव र्ति कापिलघृ तॆरुदीपं जीवं व्यसे.. कन्यस मख्याताम्यमु चिन्दि. “म्यमुचितं दृश्वाचमानं. ततः ऒक्यं च वीधिना श्रीवाळिके रान्वितं यूचनुनीयकं च सुदृढं सङ्क्षाळनं दीयताम्७ श्रीपुष्पमु समाूर्वया च सहितं मूरि षेच्छिव ते, स्तोमारोपणकर्म कार्यमुलं सानन्दमुच्चार्य श्रीभूम्या परिपग्ग णैर्मानिज नै भोग्वादिभिस्संयु कं नानात्न, विराजितेच स मुह्मा चालसने सुस्थिरि, ना द्रोणाधक्षां जिलबी जनं युतमधो द्रोणं सितं अणुलं ताम्यूल्स मुगुरिञ्चे हेमसहितं पात्रद्वये, पूर्यच समत्वाख्यातलु शमाद; रेणु पुरतो मख्यदानं, ददे न्नाशास्त्रि प्री कृष्णा च नादि प- लं सर्वं वृधा स्यादु पं छत्रे चामकताळव्व नमुक्करं स्वधे ममत्वं X श्रीवता आद जेशां. ध्वजताय्य वारिदयुतं प्चयुद्धं नाट्यकं. जै तन्म. त्रमु दीर्घ्य विप्रनिचयं पन्दळं यॆचीन दिशतुमयं क्रममऔत्सूत्रं, सवैखानसं शब्दव्याकरणेकिह पनिचयं वेदा स्तकं जॆलिगिनन् . नाना देवस्य पं, श्रावयॆत् . वे अपुण्यकथवै सौवयेरण तेथ पात्रनिच ये स्वेके, मृति, पायसं सूपान्नं सम्मतं निमोदधियुतं कॆ.खोपदं, वैक्यत षोडशो 2 ध्या ‘नानाभक्ष्यरसायनादि विविधैळ्ळाण्योदनं पद्विनं 71 देवेशाय नि वेद्य दशयुतं 3) सृत्तॆ स्संयुतम् भोज्यं छत्युनिने व्याशाध्यमलं चोष्णञ्च प्रेमाडिकं पानीयञ्च सुशीतळं सुविमलं दत्वा पुनश्चाच मेत् ताम्बूलं. कंशुद्धिपूर्वकवाधो कट्नारग स्थोग्यतं देवेशाय समर्प्य . “पॆळामकरणे यज्ञ शालां प्रजेश् मस्ते गुत्त ममध्यन डुपि धौ. हॆू गुञ्चि नित्यान ले फसिधा कुर्यातिश्का पिलगोष तेष वानिषा नक्तं दिवा चान्यहम् पुष्पाद्यचं : हॆू शि जालनमनं होमञ्च वड्भोगकं कृत्वा चात्मनि चारणे समिधि वाचाकोव्य सुण्टे येल्. यात्रासनोपचारसङ्ख्या पश्चाकुल्सिव रणालु शिबि कामारोप्य बेगं बले भेजरीमद = शशङ्ञ शाहळु वै नृक त्रैश्च नानाविधैः नाडी प्रेम हाचर्चणै बजुल्यन्नैः सुमळ्ळी वसली लैर्युक्तोत्सवं कारयेत् “थानं स्वार विवशान स्थलमणि कार्यं, वक्तानां क्रमा नानागाननि नेनु नाट्य रचनैन्वगा मुख्यमा गाप्यच मुट्यरच्च द्वारेऒभ्यच्य हवीर्नि वेद्य शॆन कैजी वासने स्थापयेत्. श्रेय्योचार सङ्ख्या आवाह्य ध्रुवबेकश क्तिषु कलामानीयतां पादुकां पद्मे पूजितेचाफ्सकोभिरथितो यानादिभिर्नीयताम् वीणा ले समृदङ्ग ताळकसि तैक्मद्द न्न येदिन्दि का शय्या गेह निवासभोगिशयने लक्ष्मीं हरिं स्धापयेत् मोदापूपरपायनैश्च विविधैगुच्यैः फलै- पानकै राषावूववरैश्च पायसमृ तैस्स प्रीणये च्छीपतिम् 74 अर्चनाति लशम्. राजौत बिल्वदळ साचुक पित्थपत्रं पूर्वो क्त पुष्पयि तम च शान सार्वकालम्. जत्यावुष्पाणि मानं क्लिन्न विशीण९ुपत्रपरितल्पड्डाळ सङ्कोसीतं आमा तान्यतिरिक्त कृष्ण मुकुळं! दुदेशाशजं ल ब्रीतम् लाला स्वेदकफाश्रुर क्षक्रिमिनि श्के शाम्बभीः स्पशिशातं दुगशास्थं त्रिदि नैळ्ळ दूषितवधो वुष्पाणि सस्यज्य ताम् आनीतं करचर्मजिस्त्र कृता वेरण पत्रैस्तृणे. रानीतं प्रतिलोम जैश्च पतितैरा शौचयु कैद्विका जे। काळीशङ्करबुद्धभूमिजवितं रुद्रणीता वधिकातं स्पृष्टं रासभलोल काकशुनकै, पुष्पाणि सस्यज्यताम् पुष्पा हरणलक्षणम् । चातुर्वण९्यसमुद्भ वै स्तुत्तिपरै, श्रीविष्णुभ क्त्यव्वि, सुस्नातै स्सुभगोध्वन् फु विलसद्ध्याताम्ब सात्रे वैणव वेत्रवल्कलतृ कै1 श्रीशाब्दि केळच्छपै गुप्तंव्यस्य भृस्ट्लो क्त पुष्पनिचयं श्रीविष्णु हर्म्यराव जेत् इति श्रि वैखान से जनाद९ न्ना ओ से निरचिते ऒचक्षानातिलके श्रीरामचन्द्रपरब्रह्मणेशनु.. श्री विखनस गुर वेसमः॥ अर्चनातीलकम्. अष्टाद शो ६ ध्याय. शां विषदृष्टि सातहतीये तु स्ट्यै जगद्व ृद्धये कुर्यान्नित्यम हॆूल्से वाद जनविधा सन्ध्यासु जीवाध्वरे रधणं घटदीपलक्षणविधि व हे तापसाः श्रुत्वा चैकमनावभार्यविधिवत्कृत्वा फलं प्राप्स्यथ. कुँभदीपलक्षणम् सौवणेजु रजितेऒथ पित्तळवरे युस्तारु कांसेनवारि कृत्वाचाढक पूढः कुक्षिक मधः - पादञ्च वेदाङ्गुलम् तन्नाळात्र्पधिताबुलार गुणितं प्रादेशॆवृत्तं तलं चत्वार्यङ्गुलनी स्तृतञ्च वदनं कोष्ठं वळिख्यां युतम् कण्णं द्य्वङ्गुल मुन्नतं तदथ रे रेखाश्रयं साक्षितं विज्ञा 2न मष्ट पत्र सहितं भूताख्य नाळायुतम् वशङ्खा दळमध्यकिञ्चि चपकं राराजुलं, वोन्नतं. कृतै ्वसं फुटदीपदानविभ वान्नित्यं, श्रिय मोदते 3 वेश्यालणम् चूण युक्तां शुभां नासाशासितपुड्डा मध्यविलस श्री दुगाण यु 76 अर्चनाति ल कम्. श्यामामिन्दुमुखीं विशालनयनां माणिक्यभूषोज्ज्वल सद्ध्यायां घटद्दीपधारणविधौ मट्का अपूजास्वस्ति एणाश्री धृतशङ्ञ चक्रतिलका स्नाता सर्दिच्छाम्बुरा ताम्रोष्ठि, विधुबिम्बसाळ्युवदना वेश्यापदे सम्भवा हेमाभौ तनुमध्यमा घनकुचा ताटङ्क होरोजु ्वला योग्या स्याद टडीपदाशनविधौ षट्काल पूजास्यपी. गत्या निजि तहंस बा^बलनया रूपै स्तथा चोर्वशी नानानाट्यनि शेषबद्धहृ या नानाक लाको विदा नानागानिवि शेष नै पुणमति ना नावि भूषोज्ज्वला सम्यक् ळित साणि पादयुग ळा पा ताथर् मा ह्रीयताम् पड्विंशाङ्गुलिवि स्त्रृञ्च सुमहद्धृत्वाकृतिं चोत्तमुं मध्यं विंशति काङ्गुलु पुनरधो पञ्चब्दुलं चाधमव् मध्ये राष्ट शै्युतञ्च कमलं भित्तुच्छनि यो ऒर्धाङ्गुलु मध्यादौ नवदिडु दीपपहितं प्चक मेमु । कमात् , ७ हक सकलु पद्दुलं चॊन्नतं पेचच वडङ्गुलोनिकपदं भागालु विस्तृतम् निनोत्सवाचकान थॊ नीराजन, कारये श्रीते स्वीकृत मैन विण्ण सहितं दृष्टि प्रदीप, ह रेत्.. तन्ना ्वसु भर व्याणि जारी दाडि. तॆ सर्विः कापिल मारुणिञ्च कुसु चेसे संयोजं पीर्तिनिः थै कादशरं पात्रेण्यम्बुजलोचनस्य’ विभवाता गालयं सीयताम् दृष्ट्वा परिचारको 2 तीरहसादा स्त्र, प्रविश्याहारा = दौद्दि ष्यति च रिच रादीनु स्त्रीसहितं छुल्ल ग्नी कोद्दीप्यछ.. 2 अष्टादशो 2 ध्यायः 7 00 कुमानिञ्च सम स्तसा तनिचयं चोद्देश्य चाङ -रं धारापात्र मनेकदीप्य हितं सीराजनाकिं दजेत् भेरीम! प्राळशङ्ख काहळर वैच्छ ड्रै स्पिडॆश्चानु र्यै प्रादक्षि ण्यवशादु वेश्य भवने रम्यं स्थलं प्रॊपयेत् आदौ तत्परिर केण निनये गतथदीपं हरे- दाचार्यो थ फलप्रमान सलिदी पेद्द मचळायेत्.११ तत्पात्रस्थित पिणमक्ष तयु लिम्मूधोजु- परिष्टात् ओ तै ऋग्वेदादि चतष्ट यादि मुमळि उतु प्रमात्वाती पत् विष्णोः कर्म. उदीर्य दीपनिचयै"ज्ञानि नीराजये द्विष्णुस्त्वामिती चन्दनेन श्रीलकं स्तोमध्य चाकोपणम् पश्चिरष्णजषळा निकरणे ब्राम्य & प्सेष शास्त्र श्री स्वावात मतो बहिश्च निन ये द्वेश्या जसस्यान्तिकम् क त्वा चाष्टविधाचनञ्च विधिवनेत्रादि पादानकं तॆ. क्मद काळिशृङ्ग वेणुविन दैश्ळ्भर्महाकाहळ्लि : दीपाराधनम् 23 ‘युक्तं तत्परिचारि क्रैस्तु शनिकै रादाय नीराजनं देवागे श्रवदान्वि लेच वलये तत्पूजनाधरां स्यसेज् , पश्चादच, कवुर्पगन्धसलि धू९ षॆळ्च दीपादाभि– र्वाराहं सरसिंह वामन मथो स्त्रीनि क्रमं दीक्ष तो एक दीप भ्रमणम् तत्कुवौ वरुणं गळे कमुलजं चन्द्रं विधाने चये- ज्ज्वलागेच सरः्वतीञ्च विमलां दीपे श्रीमं चाच येत् भाज्योतिदुदीर्य पाणियुग ळेलोद्धृत्य नेता न्दकं तदीपं निनयेत्प्रवक्षिण थावापाद चूडा सकम् • नेत्रान्तावृतिपक्ष से प्रतिवशात् श्रीरामम सम्प्रति सालो श्यादि!मापु वत्ति हि कदं सद्धशि वात्साधवः78 अग्भनाशिल कम्. त आघ्यास्ते पृथुकं नि वेद्य बहुळ्ळु तक्को ल मेला फलं कुर्याद्ध सःशोध नादि सकल ताम्बूलस स्थापन शदीपं परिचाशस्तु नयते नाराजू बून्तिकं सा भक्त्या तु शृतार्जा लीसु विधृतारिके प्राधान्य सेत् ताळ्मैृशति स्त्रीवाद्य, निचयेर्गानैन्महावि सरै- स्तत्कालेञ्छि ताळपञ्चक मळ्ली सङ्घोष योतायि &णम् सन्न्यस्वैन सुनीत कोपति लसन्नी राजनाख्यं श्रमाम त्कु र्याच्छाम्बु जपाणिश्च विधिना पुष्पाञ्जलिं श्रव ते पश्चान्न ृत्तविशारदा! युवत य्य पात्राणि सबृह्यच पडं ताळविनिणयं प्रकटयं श्चारान्न रैदर्शय. नीराजनम् J तद्धानं मुखपङ, जाद्विरछयका भाविञ्च समयं सदेवाडि तगद्य पद्यपशगां कुर्यात्स राजनिम् पश्चाडेनविमान मन्दिकयुक्तं प्रीकञ्पशा स्तः श्रमा त्प्वूकै र्विभ वैश्चि वाद्यटछयै प्राध्यक्षिण, रयेत् षात्रेष्वाहिनमू पॊङ्ग्चि सरणा प्रत्य मुख्यान ले पिण्णं चन्दगदीपन र्ति सहितं वृप्ले षहु, न्य सेत् पात्र . ळ्लिन पाणिपादयुगळं. प्रक्षाळ्य शुद्धाम्बुलि- पश्चाद्रङ्गमु पेत्य साक्ष्यालिक्षरा सर्वं ममेति ब्रुव घटदीप पहिस सर्फेपानुभिवृद्धिदं च सुखड्गं गन्धर्वलोक सौदार्यगुणैश्च की 2 फलडं नीराजनम् लो एवन्नित्य मणिब्धिलो ऒतिभ चाद्यः शायेचिप्लैते ‘ससं, भुवनाधिपत्यमतुलु पुतञ्ब सन्ग्लास्मति
६ ध्या यः नित्यं द्रव्यसमेत मेव विधिवत्कुर्या गवस्त यानादाऎवरोहणेषु च तथा वैवाछके त्सर्वदा पिष्ट भ्रामणसव जापस्य हऐशं दृष्टिपदीपं विना कृत्वा पूर्वपदच्युताच स्वधा नीराजनं कारयेत् नित्यं नीराजनाख्यं भृगुमुनिरचितं सावधानं सवर्ति कुर्यादादानयत्नाद्विभवशतयुतं देवदास्या निनादैः प्रत्यूषः प्रातर्र्चास्वनुदिवसमतौ मध्यपूजावसा”नी सद्ध्याका लेथरात्रा वुपसमयविभाव चलानाद् प्रदीफम्, जनाद कार्यः कृतसोमयागं- “सैन्य” प्रपौत्रोपि जनाध नार्यः तदात्मजेनैव नृसिंहनान्न कृतो ऒयमचातिलक प्रबद्धः. इति श्री वैखासने जनादशाना चाक्यतशयनृसिंहनान *- पॆरटि औचकोसाशील के ‘सस्ध्यार नीराजीन विधना जुमाष्टादशोध्यायः, अर्चनातीलकं, 79 अर 11 वैखानस मु दाक्षरशालयन्दु (श्रीवैखानस मु प्रत मु. 1931 गाबारि पामु