स्वप्रभुविज्ञप्तिः

विश्वास-प्रस्तुतिः

कृपानाथ कृपाकाले किमित्यस्मानुपेक्षसे ।
पदलग्नानार्तिमग्नान् दुष्टभग्नान् विशेषतः ॥ १॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

त्वदुपेक्षावशादेव कालकर्मादयोऽखिलाः ।
विदित्वा निर्बलानस्मान् पीडयन्ति क्षणे क्षणे ॥ २॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

येषां विराजते मूर्ध्नि पतिर्युष्मद्विधः सदा ।
भवन्ति तेऽपि चेद्दीना हीनता महती प्रभो ॥ ३॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

मा विचारय चित्तेऽस्मद्दोषान् दीनदयानिधे ।
सहजो दीनदोषस्तु निवर्त्यो भवतैव हि ॥ ४॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

न साधनैस्त्वदीयाः स्मः किं त्वनुग्रहतस्तव ।
साधनं वा फलं वापि केवलाचार्यसंश्रयः ॥ ५॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

गृहदासेषु नैवास्ति गुणदोषविचारणम् ।
प्रभूणामुचितं कर्तुं यतस्तेषां मतिः प्रभुः ॥ ६॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

कुसेवका भवन्त्येव न हि स्वामी तथाविधः ।
अतो विधेयमखिलं स्वामित्वमवलोकय ॥ ७॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

कं प्रार्थयेयुः कृपणाः पतिं हित्वाखिलेश्वरम् ।
दासाः स्वदुःखसन्तप्तावनन्यगतयो यतः ॥ ८॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

यद्यप्यनुचिता कर्तुं प्रार्थना सर्वकर्तरि ।
स्वतस्तथाऽपि कार्पण्यं दर्शयामो निजं हरे ॥ ९॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

आचार्यं शरणं यातान् सदारातान् स्वतस्त्वया ।
तद्वंशजातानधुना मोपेक्षाविषयान् कुरु ॥ १०॥

मूलम्

इति श्रीहरिदासविरचिता स्वप्रभुविज्ञप्तिः समाप्ता ।