०९ विष्णु-महोत्सव-विधिः

महोत्सव-विधिं वक्ष्ये वासुदेवस्य शार्ङ्गिणः।
नव-रात्रं सप्त-रात्रं पञ्च-रात्रं तथापि वा॥ १ ॥
त्रि-रात्रं वा प्रकुर्वीत यथा-शक्ति द्विजोत्तमाः।

महोत्सव-विधिं वक्ष्ये वासुदेवस्य शार्ङ्गिणः।
नव-रात्रं सप्त-रात्रं पञ्च-रात्रं तथापि वा॥ १ ॥
त्रि-रात्रं वा प्रकुर्वीत यथा-शक्ति द्विजोत्तमाः।

ता-म, श्रीबरासरबगवाऩ सॊललुगिऱार् -रुषिगळे: श्रीम नारायणऩुक्कु परहमोगसवमॆऩगिऱमहोत्सवम् सॆय्यवे ण्डुम् विदियैच्चॊल्लुगिऱेऩ् केळुङ्गळ् ।प्रमोदसवमॆ ऩ्बदु ऒऩ्बदु नाळावदु, एऴुनाळावदु, ऐन्दुनाळावदु, मूऩ् ऱुनाळावदु तऩसगदिक्क नु कुणमागच् चॆय्वदाम

आदौ शुभे ऽह्नि कर्तव्यम् अङ्कुरार्पणम् आदरात्॥ २ ॥
स्वर्ण-राजत-ताम्रादि-पालिकासु[[??]] प्रकल्पयेत्।
स्वस्ति-वाचन-पूर्वं तु शरावेष्व् अद्रणेषु च॥ ३ ॥

आदौ शुभे ऽह्नि कर्तव्यम् अङ्कुरार्पणम् आदरात्॥ २ ॥
स्वर्ण-राजत-ताम्रादि-पालिकासु[[??]] प्रकल्पयेत्।
स्वस्ति-वाचन-पूर्वं तु शरावेष्व् अद्रणेषु च॥ ३ ॥

ता-म्- उत्सवत्तिऱ्कु मुदलनाळ् सुबलक्कत्तिल्, पॊऩ्ऩि ऩालावदु, वॆळ्ळियिऩालावदु, सॆम्बिऩालावदु, अल्लदु मण्णि ऩालावदु सॆय्यप्पट्ट पालिगैयिलावदु, पिळविल्लाद मडक्किला वदु मण्निऱैत्तु अदिल्, स्वस्तिवासनमॆऩ्गिऱ मन्द्रत्तैच् चॊल्लि अङ्गुरार्प्पणम (नवदान्यङ्गळैक् कलन्दु तॆळित्तल्) सॆय्यवेण्डुम्।

प्रातस् स्नात्वा विधानेन पूजयेद् अच्युतं बुधः ।
गन्धैः पुष्पैश् च धूपाद्यैर् नैवेद्यैर् विविधैर् अपि ॥ ४ ॥
प्रत्यृचं वैष्णवैस् सूक्तैः पुष्पाणि सुरभीणि च ।
प्रदद्यात् केशवाद्यैश् च नामभिः प्रणवान्वितैः ॥ ५ ॥
मन्त्र-द्वयेन पुष्पाणि दद्याद् अष्टोत्तरं शतम् ।
ऋत्विजो वरयेत् पश्चात् पञ्च-काल-परायणान् ॥ ६ ॥
विप्रान् द्वादश-सङ्ख्याकान् व्यापकार्थ-विदस् सुधीः ।
चत्वारश् चतुरो वेदांस् तथा सूक्त-चतुष्टयम् ॥ ७ ॥
चतुर्-मन्त्रांश् च चत्वारो जपेयुः क्रमशो द्वि-जाः ।

प्रातस् स्नात्वा विधानेन पूजयेद् अच्युतं बुधः ।
गन्धैः पुष्पैश् च धूपाद्यैर् नैवेद्यैर् विविधैर् अपि ॥ ४ ॥
प्रत्यृचं वैष्णवैस् सूक्तैः पुष्पाणि सुरभीणि च ।
प्रदद्यात् केशवाद्यैश् च नामभिः प्रणवान्वितैः ॥ ५ ॥
मन्त्र-द्वयेन पुष्पाणि दद्याद् अष्टोत्तरं शतम् ।
ऋत्विजो वरयेत् पश्चात् पञ्च-काल-परायणान् ॥ ६ ॥
विप्रान् द्वादश-सङ्ख्याकान् व्यापकार्थ-विदस् सुधीः ।
चत्वारश् चतुरो वेदांस् तथा सूक्त-चतुष्टयम् ॥ ७ ॥
चतुर्-मन्त्रांश् च चत्वारो जपेयुः क्रमशो द्वि-जाः ।

तरम् - उत्सवत्तऩ्ऱैक्कु विडियऱ्कालत्तिल् विदिप्पडिस् नानम् सॆय्दु, पगवत्सन्निदियिऱ्सॆऩ्ऱु, सन्दगम्, पुष्पम्’ तूबम्, तीबङ्गळैसमर्प्पित्तु, पलविदमाऩ प्रसादङ्गळै अमुदुसॆय्यप् परासरविसिष्ट परमदर्मसास्त्रम्।पण्णिप् पिऩ्बु, पुरुषसूक्तत्तिऩ् पदिऩाऱुरुक्कुक्कळैयुम् प्र णवत्तोडु सेर्त्त केसवऩ् मुदलिय पऩ्ऩिरण्डु तिरुनामङ्ग ळैयुम् सॊल्लि पुष्पङ्गळिऩा लर्च्चनैसॆय्दु अनन्दरम् त्वयम न्द्रत्तिऩाल् नूऱ्ऱॆट्टु अर्च्चगै सॆय्यवेण्डियदु। पिऩ्बु, स म्ब्रदायार्त्तङ्गळैच् चॆव्वैयायऱिन्द पऩ्ऩिरण्डु श्रीवैष्ण वर्गळैरुत्विक्कुगळाग वरिक्कवेण्डियदु; अवर्गळिल् नाल्वर् नाऩ्गुवेदङ्गळैयुम्, नाल्वर् नाऩ्गु सूक्तङ्गळैयुम्, मऱ्ऱ ना ल्वर् नाऩ्गु मन्द्रङ्गळैयुम् जबिक्कक्कडवर्गळ्।

होम-मण्टपम् आसाद्य जुहुयात् पायसं ततः ॥ ८ ॥
मध्व्-आज्य-गुड-संयुक्तम् अग्नौ लक्षण-संयुते ।
प्रत्यृचं वैष्णवैस् सूक्तैः प्रणवाद्यैर् अतन्द्रितः ॥ ९ ॥
तथा श्री-भू-प्रकाशाभ्यां मन्त्राभ्यां च पृथक् पृथक् ।
चतुर्भिर् वैष्णवैर् मन्त्रैः अष्टोत्तर-शतं पृथक् ॥ १० ॥
वैष्णव्या चैव गायत्र्या हुत्वा शेषं समाचरेत् ।

होम-मण्टपम् आसाद्य जुहुयात् पायसं ततः ॥ ८ ॥
मध्व्-आज्य-गुड-संयुक्तम् अग्नौ लक्षण-संयुते ।
प्रत्यृचं वैष्णवैस् सूक्तैः प्रणवाद्यैर् अतन्द्रितः ॥ ९ ॥
तथा श्री-भू-प्रकाशाभ्यां मन्त्राभ्यां च पृथक् पृथक् ।
चतुर्भिर् वैष्णवैर् मन्त्रैः अष्टोत्तर-शतं पृथक् ॥ १० ॥
वैष्णव्या चैव गायत्र्या हुत्वा शेषं समाचरेत् ।

ता -म्।- पिऩ्बु यागसालैक्कुवन्दु पालिऩाऱ्सॆय्दप्रसादत् तिल् तेऩ् नॆय् वॆल्लङ्गळैक्कलन्दु अन्दप्रसादत्तै विदिप्र कारमागप्रदिष्टैसॆय्यप्पट्टिरुक्किऱ अक्कियिल् पुरुषसूक्त श्री सूक्त पूसूक्क नारायणसूक्त विष्णुसूक्तङ्गळिऩ् रुक्कुक्कळिऩाल् ऒव्वॊरुदरमुम, तिरुमन्दिरत्तिऩालुम् तिरुत्वाद साक्षरियिऩालुम् षडक्षरियिऩालुम् त्वयत्तिऩालुम् तऩित्तऩिये नूऱ्ऱॆट्टुत्तरमुम्, विष्णुगायत्रियिऩालुम् प्रणवम् मुऩ्ऩाग होमंसॆय्दु अदऩ्बिऩ्सॆय्य वेण्डिय पालिगारादनम् मुद लियवैगळैच्चॆय्यक्कडवऩ्।

ततस् स्यन्दनम् आसाद्य चतुर्भिस् तोरणैर् युतम् ॥ ११ ॥
छत्र-ध्वज-पताकाद्यैस् सर्वतः समलङ्कृतम् ।
हयैर् लक्षण-संयुक्तैस् सर्व-दाम-विभूषितैः ॥ १२ ॥
स्वलङ्कृतैस् समायुक्तं नानारत्न-विभूषितम् ।
तस्मिन् शुभासने रम्ये मृदु-श्लक्ष्ण-परिच्छदे ॥ १३ ॥
निवेश्य देवम् अर्घ्याद्यैर् उपचारैस् समर्चयेत् ।

ततस् स्यन्दनम् आसाद्य चतुर्भिस् तोरणैर् युतम् ॥ ११ ॥
छत्र-ध्वज-पताकाद्यैस् सर्वतः समलङ्कृतम् ।
हयैर् लक्षण-संयुक्तैस् सर्व-दाम-विभूषितैः ॥ १२ ॥
स्वलङ्कृतैस् समायुक्तं नानारत्न-विभूषितम् ।
तस्मिन् शुभासने रम्ये मृदु-श्लक्ष्ण-परिच्छदे ॥ १३ ॥
निवेश्य देवम् अर्घ्याद्यैर् उपचारैस् समर्चयेत् ।

ता -म् - पिऱगु, नाऩ्गु वासल्गळिट्टुम्, कुडैगॊडिडक्कया म् मुदलिय वैगळ् कट्टियुम्, पलविदमाऩ रत्तङ्गळिऴैत्तुम्,क टिवाळम् मुदलियवैग ळिट्टु सेणम् मुदलिय वैगळिऩाललङ्ग रिक्कप्पट्टिरुक्किऱ उत्तमलक्षणङ्गळैयुडैय नाऩ्गुगुदिरैगळ् कट्टियुमिरुक्किऱ तिरुत्तेरिऩ्बेरिल् मरुदुवाय् इणैन्दऴगियदा यिरुक्किऱ आसामिट्टु अङ्गु श्रीमक्काररयणऩै यॆऴुन्दरुळप्प ण्णि अर्क्यम् पात्यम् मुदलिय उबसारङ्गळिऩालारादाम् सॆय्य क्कडवऩ्।

अङ्के देवीं समभ्यर्च्य पुरतः पतगेश्वरम् ॥ १४ ॥
पृष्ठतो नाग-राजानं पूजयेच् छक्ति-संयुतम् ।
परितश् शङ्ख-चक्रादि-हेतीर् अभ्यर्चयेत् ततः ॥ १५ ॥

अङ्के देवीं समभ्यर्च्य पुरतः पतगेश्वरम् ॥ १४ ॥
पृष्ठतो नाग-राजानं पूजयेच् छक्ति-संयुतम् ।
परितश् शङ्ख-चक्रादि-हेतीर् अभ्यर्चयेत् ततः ॥ १५ ॥

ता-म्।- पिऩ्बन्द श्रीमन्नारायणऩुडैय मडियिल् श्रीमहा लक्ष्मियैयुम्, मुऩ्ऩे करुडऩैयुम्, पिऩ्ऩे तिरुवनन्दाऴ्वाऩै युम, सुऱ्ऱुम् सङ्गम् सक्रम् मुदलिय तिव्यायुदङ्गळैयुम् आरादिक्क क्कडवऩ्।

चण्डादिकांस् तोरणेषु ध्वजेषु कुमुदादिकान् ।
रथ-चक्रेषु वेदांश् च तद्-अङ्गानि च कूबरे ॥ १६ ॥
सेतिहास-पुराणानि सर्वतः परिपूजयेत् ।
चामरेषु च छन्दांसि विमलाद्य्-अष्ट-शक्तिभिः ॥ १७ ॥
हयेषु चतुरो मन्त्रान् दारुकं चैव यन्तरि[[??]] ।
विमले चातपत्रे च चन्द्र-सूर्यौ समर्चयेत् ॥ १८ ॥
सर्व-योक्त्रेषु वेदांश् च सावित्रीं दर्पणे तथा ।
एवं स्यन्दनम् अभ्यर्च्य तस्मिन् देवं समर्चयेत् ॥ १९ ॥

चण्डादिकांस् तोरणेषु ध्वजेषु कुमुदादिकान् ।
रथ-चक्रेषु वेदांश् च तद्-अङ्गानि च कूबरे ॥ १६ ॥
सेतिहास-पुराणानि सर्वतः परिपूजयेत् ।
चामरेषु च छन्दांसि विमलाद्य्-अष्ट-शक्तिभिः ॥ १७ ॥
हयेषु चतुरो मन्त्रान् दारुकं चैव यन्तरि[[??]] ।
विमले चातपत्रे च चन्द्र-सूर्यौ समर्चयेत् ॥ १८ ॥
सर्व-योक्त्रेषु वेदांश् च सावित्रीं दर्पणे तथा ।
एवं स्यन्दनम् अभ्यर्च्य तस्मिन् देवं समर्चयेत् ॥ १९ ॥

ता- म् - अत्तिरुत्तेरिल् नाऩ्गुवासल्गळिलुम् सण्डऩ् मुद लिय ऎट्टुत्वारबालर्गळैयुम्, कॊडिगळिल् कुमुदऩ् मुदलियगऩा तिबर्गळैयुम्, नाऩ्गु सक्रङ्गळिल् नाऩ्गु वेदङ्गळैयुम्,एर्क्का लिल् सीक्षामुदलिय वेदाङ्गङ्गळैयुम्, सुऱ्ऱुम् श्रीरामायणम् मु तलिय इदिहासङ्गळैयुम्, श्रीविष्णुबुराणम् मुदलिय पुराणङ्ग ळैयुम्, सामरङ्गळिल् कायत्री मुदलिय सन्दस्सु क्कळैयुम्, कुदिरै कळिल् तिरुवष्टाक्षरम् मुदलिय नाऩ्गुमन्द्रङ्गळैयुम्, सारदियिल् तारुगऩैयुम्। कुडैयिल् सन्द्रसूर्यर्गळैयुम्, कडिवाळङ्गळिल् वेदङ्गळैयुम् कण्णाडियिल् सावित्रीमन्द्रत्तैयुम्,आवाहनम् सॆय्दु अवैगळुक्कारादनम् समर्प्पित्तुप् पिऩ्बत्तिरुत्तेरि लॆऴुन्दरुळप्पण्णि श्रीमन्नारायणऩुक्कुत् तिरुवारादनम् समर् प्पिक्कवेण्डियदु।

ऋत्विग्-गणश् चतुर्-वेदान् प्रपठन् परितो व्रजेत् ।
वाद्य-घोषं नृत्त-गीते पुरतः कारयेत् तथा ॥ २० ॥
पुण्य-स्तोत्रैर् मनो-रम्यैर् वन्दिभिः परिकीर्तयेत् ।
सर्वतः पुर-मार्गेषु शोधनं सेचनं जलैः॥ २१ ॥
तोरणैश् च पताकाद्यैर् अलङ्कारं शुभावहैः ।

ऋत्विग्-गणश् चतुर्-वेदान् प्रपठन् परितो व्रजेत् ।
वाद्य-घोषं नृत्त-गीते पुरतः कारयेत् तथा ॥ २० ॥
पुण्य-स्तोत्रैर् मनो-रम्यैर् वन्दिभिः परिकीर्तयेत् ।
सर्वतः पुर-मार्गेषु शोधनं सेचनं जलैः॥ २१ ॥
तोरणैश् च पताकाद्यैर् अलङ्कारं शुभावहैः ।

ता-म्।- तिरुत्तेरैच्चुऱ्ऱिरुत्विक्कुक्कळ् वेदङ्गळै प्पारा यणम् सॆय्दुगॊण्डु कूडप्पोगवेण्डियदु। मुऩ्ऩेबेरी मु तलिय मङ्गळवात्यङ्गळ् मुऴङ्गवेण्डियदु। पाडवेण्डियदु। तेवदासिगळ् नर्त्तनंसॆय्यवेण्डियदु। स्तुदिबाडगर्गळ् म ऩमिसैयुम्बडि विरुदुगळैच्चॊल्लिस्तोत्रम् सॆय्यवेण्डिय तु।वीदिगळैच् चुत्तप्पडुत्ति जलम्दॆळिक्कवेण्डियदु वऴिगळिल् तोरणङ्गळुम् कॊडिगळुम्गट्टवेण्डियदु।

उत्सवे वासुदेवस्य वीथ्यास् संमार्जने कृते ॥ २२ ॥
उच्छिष्ट-केश-भस्मास्थि स्पृष्ट्वा न स्नानम् आचरेत् ।
उत्सवे वासुदेवस्य स्पृष्टास्पृष्टि न विद्यते ॥ २३ ॥
उत्सवे वासुदेवस्य यस् स्नाति स्पर्श-शङ्कया ।
स्वर्ग-स्थाः पितरस् तस्य पतन्ति नरके क्षणात् ॥ २४ ॥

उत्सवे वासुदेवस्य वीथ्यास् संमार्जने कृते ॥ २२ ॥
उच्छिष्ट-केश-भस्मास्थि स्पृष्ट्वा न स्नानम् आचरेत् ।
उत्सवे वासुदेवस्य स्पृष्टास्पृष्टि न विद्यते ॥ २३ ॥
उत्सवे वासुदेवस्य यस् स्नाति स्पर्श-शङ्कया ।
स्वर्ग-स्थाः पितरस् तस्य पतन्ति नरके क्षणात् ॥ २४ ॥

ता-म्।- श्रीमन्नारायणऩुडैय उत्सवत्तिल् वीदियैच् चुत् तंसॆय्दबिऩ्बु ऎच्चिल् मयिर् साम्बल् ऎलुम्बुमुदलिय असुत्तबदा र्त्तङ्गळैत् तीण्डिऩालुम् स्नानमसॆय्यक्कूडादु।पगवाऩुडैय उत्सवत्तिलवैगळैत् तीण्डिऩाल् तोषम् किडैयादु।ऎवॆ ॆ रुवऩवैगळै त्तीण्डि अदिऩाल् तोषमुण्डॆऩ्ऱु निऩैत्तु स्नानमसॆय्गिऱाऩो! अवऩुडैयबित्रुक्कळ् तेवलोगत्तिलिरु न्दु उडऩे नरगत्तिल् विऴुवार्गळ्।

उत्सवं वासुदेवस्य यो न सेवेत दुर्मतिः ।
युग-कोटि-सहस्त्रं स पच्यते नरकाग्निना ॥ २५ ॥ तस्मात् सर्व-प्रयत्नेन भक्त्या सेवेत वैष्णवः ।

उत्सवं वासुदेवस्य यो न सेवेत दुर्मतिः ।
युग-कोटि-सहस्त्रं स पच्यते नरकाग्निना ॥ २५ ॥ तस्मात् सर्व-प्रयत्नेन भक्त्या सेवेत वैष्णवः ।

ता-म।- पॆरुमाळ् तिरुवीदि पुऱप्पाडागुम्बोदु ऎवऩॊरुवऩ् तुर्प्पुक्तियिऩाल् कूडच्चॆल्लामलिरुक्किऱाऩो!अवऩनेगम् कोडि युगङ्गळिल् नरगत्तिल् विऴुनदु तीयिऩाल् वॆन्दुगॊण्डिरुप्पऩ्; आ कैयाल् श्रीवैष्णवऩ् वॆगुबक्तियुडऩ् मऱ्ऱक्कार्यङ्गळै विट्टु पबुऱप्पाट्टिऱ् कूडच्चॆल्लक्कडवऩ्।

हरिद्रादीन् सुगन्धांश् च प्रकिरन् कुसुमाक्षतान् ॥ २६ ॥
अलङ्कृतासु रम्यासु रथ्यासु विमलासु च ।
वादित्र-नर्तनैर् गानैः परिणीय जनार्दनम् ॥ २७ ॥
बहुभिर् गीत-वादित्रैर् देवं रम्ये निवेशयेत् ।
दीपैर् नीराजनं कृत्वा दद्याद् अर्ध्यादि-पूजनम् ॥ २८ ॥

हरिद्रादीन् सुगन्धांश् च प्रकिरन् कुसुमाक्षतान् ॥ २६ ॥
अलङ्कृतासु रम्यासु रथ्यासु विमलासु च ।
वादित्र-नर्तनैर् गानैः परिणीय जनार्दनम् ॥ २७ ॥
बहुभिर् गीत-वादित्रैर् देवं रम्ये निवेशयेत् ।
दीपैर् नीराजनं कृत्वा दद्याद् अर्ध्यादि-पूजनम् ॥ २८ ॥

ता-म्।- मञ्जळ्बॊडि पुष्पम्मुदलिय परिमळ वस्तुक्कळैयु म् अक्षदैमुदलिय मङ्गळगरमाऩ वस्तुक्कळैयुम् सुत्तमाय्प्पॆ रुक्कि नीर्दॆळित्तिरुक्किऱ वीदिगळिललङ्गारमागइऱैत्तु अव्वीदि कळिल् मङ्गळवात्यमडित्तु, पाट्टुप्पाडि, नर्त्तनम् सॆय्दुगॊण् डु श्रीमन्नारायणऩुक्कुप्पुऱप्पाडु सॆय्वित्तुप्पिऩ्बॊरु मण्डब त्तिलॆऴुन्दरुळप्पण्णि मङ्गळवात्यममुऴक्कि मङ्गळ आरत्ति समर्प्पित्तुत् तिरुवन्दिक्काप्पु सॆय्यवेण्डियदु।

अभिषेकं ततः कुर्याद् गन्ध-तोयैश् च वासितैः ।
संवेष्ट्य शुक्ल-वसनैर् मधु-पर्कं निवेदयेत् ॥ २९ ॥
शुभासने निवेश्याथ पूजयेद् उपचारकैः ।
नैवेद्यैर् विविधैर् भक्षैः पानकैश् च सुशीतलैः ॥ ३० ॥
कर्पूरेण च ताम्बूलं दत्त्वा ऽऽचामं[[??]] निवेदयेत् ।
आशिषो वाचनं कुर्यात् कुसुमाक्षत-सञ्चयैः ॥ ३१ ॥
ऋत्विजां वेद-पाठेन साम-गानैश् शुभाह्वयैः ।
पश्चात् तु पुष्प-पर्यङ्के शाययित्वा रमा-जुषम् ॥ ३२ ॥
मङ्गलाशासनं कुर्यात् पुण्य-स्तोत्रैर् मनो-हरैः ।
ततः प्रदक्षिणं कृत्वा नमस्कृत्य जनार्दनम् ॥ ३३ ॥
वैष्णवान् भोजयेत् पश्चात् पायसान्नं स-शर्करम्।

अभिषेकं ततः कुर्याद् गन्ध-तोयैश् च वासितैः ।
संवेष्ट्य शुक्ल-वसनैर् मधु-पर्कं निवेदयेत् ॥ २९ ॥
शुभासने निवेश्याथ पूजयेद् उपचारकैः ।
नैवेद्यैर् विविधैर् भक्षैः पानकैश् च सुशीतलैः ॥ ३० ॥
कर्पूरेण च ताम्बूलं दत्त्वा ऽऽचामं[[??]] निवेदयेत् ।
आशिषो वाचनं कुर्यात् कुसुमाक्षत-सञ्चयैः ॥ ३१ ॥
ऋत्विजां वेद-पाठेन साम-गानैश् शुभाह्वयैः ।
पश्चात् तु पुष्प-पर्यङ्के शाययित्वा रमा-जुषम् ॥ ३२ ॥
मङ्गलाशासनं कुर्यात् पुण्य-स्तोत्रैर् मनो-हरैः ।
ततः प्रदक्षिणं कृत्वा नमस्कृत्य जनार्दनम् ॥ ३३ ॥
वैष्णवान् भोजयेत् पश्चात् पायसान्नं स-शर्करम्।

ताम् - पिऩ्बु परिमळम् सेर्त्तसन्दनदीर्त्तत्तिऩाल् तिरुमञ् जनंसॆय्दु वॆण्वस्त्रत्तैच् चात्ति मदुबर्क्कम् कण्डरुळप्प ण्णि अनन्दरम् वेऱु सिम्हासनत्तिलॆऴुन्दरुळप्पण्णि अर् क्यम् मुदलियवैगळ् समर्प्पित्तुप् पलविदमाऩप्रसादङ्गळुम्दि रुप्पणियारङ्गळुम् तिरुक्कऩ्ऩलमुदु ममुदु सॆय्यप्पण्णि, पच् चैक्कर्प्पूरम मुदलिय वासनै वस्तुक्कळ् कलन्दुदाम्बूलम् समर् प्पित्तु आसमनम समर्प्पित्तुप् पिऩ्बु रुत्विक्कुगळ्बुष्पम् तुळसि अक्षदैगळैक्कैगळिऱ्कॊण्डु वेदङ्गळैच्चॊल्लि इन्दश्री ऎ प्पोदुम् सॆल्लवेण्डुमॆऩ्ऱु’प्रार्त्तित्तुप् पिऩ्बु श्रीमन्नारा यणऩैप् पूमबळ्ळियिल् पळ्ळिगॊळ्ळच्चॆय्दु इऩ्बमाऩस्तोत् रङ्गळैच् चॊल्लि मङ्गळासासनंसॆय्दु पिऱगु प्रदक्षिणंसॆय् तॆण्डऩ्समर्प्पित्तु अनन्दरम पाल् सर्गगरैसेर्त्त प्रसा तत्तिऩाल् श्रीवैष्णवर्गळै यमुदुसॆय्यप्पण्णिवैक्क वेण्डियदु।

भक्तोत्सवं तथा रात्रौ कुर्वीत सुशुभावहम् ॥ ३४ ॥
एवं प्रतिदिनं कुर्याद् यावद् दीक्षा-समापनम् ।
अन्ते चावभृथं कुर्यात् पुण्य-तोये मनो-हरे ॥ ३५ ॥
प्रपठेत् विष्णु-सूक्तानि पावमानीर् विशेषतः ।
विशिष्टैर् वैष्णवैस् सार्धं स्नातव्यं तत्र भक्तितः ॥ ३६ ॥
तर्पयित्वा पितॄन् देवान् सर्वान् कामान् समश्नुते ।
कोटि-जन्मार्जितात् पापात् ज्ञानतो ऽज्ञानतो ऽपि वा ॥ ३७ ॥
तत्र स्नात्वा विधानेन मुच्यते नात्र संशयः ।

भक्तोत्सवं तथा रात्रौ कुर्वीत सुशुभावहम् ॥ ३४ ॥
एवं प्रतिदिनं कुर्याद् यावद् दीक्षा-समापनम् ।
अन्ते चावभृथं कुर्यात् पुण्य-तोये मनो-हरे ॥ ३५ ॥
प्रपठेत् विष्णु-सूक्तानि पावमानीर् विशेषतः ।
विशिष्टैर् वैष्णवैस् सार्धं स्नातव्यं तत्र भक्तितः ॥ ३६ ॥
तर्पयित्वा पितॄन् देवान् सर्वान् कामान् समश्नुते ।
कोटि-जन्मार्जितात् पापात् ज्ञानतो ऽज्ञानतो ऽपि वा ॥ ३७ ॥
तत्र स्नात्वा विधानेन मुच्यते नात्र संशयः ।

ता -म् - अव्विदमागवे आऴ्वा रासार्यर्गळुक्कुम् रात्रियिल् महोत्सवम् सॆय्यवेण्डियदु। इव्विदमागत् ताऩ्लङ्गल् पित्त (कू - रु - ऎ -कू) नाळ्वरैयिल् तिन्नदोऱु मुत्सवंसॆय्दु कडैसिनाळिल् पुष्करिणि आऱुमुदलिय पुण्यदीर्त्तत्तिल् पगवन्मा हात्म्यप्रदिबादगङ्गळायिरुक्किऱबुरुषसुक्तम् मुदलियवैगळै युम् पवमानसूक्तङ्गळैयुम् सॊल्लि अवप्रुदमॆऩ्गिऱ मङ्गळस् नानम् (तीर्त्तवारि) सॆय्वित्तुप् पिऩ् पन्ददीर्त्तत्तिल् पागवदर्ग ळोडुगूडत् ताऩ् स्नागमसॆय्यवेण्डियदु। अत्तीर्त्तत्तिल् तेवबित्रुदर्प्पणङ्गळैच् चॆय्दाल् समस्तमनोरदङ्गळैयुम टैयक्कडवऩ्। अनेगजन्मङ्गळिल् तॆरिन्दुम् तॆरियामलुम् सॆ य्द पाबङ्गळॆल्लाम् अत्तीर्त्तत्तिल् स्नागम् सॆय्दाल् नीङ्गिविडुम् इदिल् समसयमिल्लै।

ततः प्रवेश्यायतनं देवं तुलसिका-सुमैः[[??]]॥ ३८ ॥
पूजयित्वा विधानेन वेदोपनिषदं पठेत् ।
वैष्णवान् भोजयेद् भक्त्या चाशिषो वाचनं चरेत् ॥ ३९ ॥

ततः प्रवेश्यायतनं देवं तुलसिका-सुमैः[[??]]॥ ३८ ॥
पूजयित्वा विधानेन वेदोपनिषदं पठेत् ।
वैष्णवान् भोजयेद् भक्त्या चाशिषो वाचनं चरेत् ॥ ३९ ॥

ताम् - तीर्त्तवारियाऩ पिऩ्बु श्रीमरायणऩैक्कोयिलुक् कॆऴुन्दरुळप्पण्णि तुळसिगळिऩालुम् पुष्पङ्गळिऩालुम् अर्च्च नैसॆय्दु वेदङ्गळिऱगडैसियाऩ उबनिषत्तुक्कळैबबारायण म् (सात्तुमुऱै) सॆय्यवेण्डियदु। पिऩ्बु श्रीवैष्णवर्गळु क्कुत्तदीयारादनमसॆय्दु आसिर्वसनम् (अनुक्रहम) सॊल्लवेण्डियदु।

एवं महोत्सवं कुर्यात् प्रतिमासं यथा-विधि ।
प्रतिसंवत्सरं वापि निज-शक्त्य्-अनुसारतः ॥ ४० ॥

एवं महोत्सवं कुर्यात् प्रतिमासं यथा-विधि ।
प्रतिसंवत्सरं वापि निज-शक्त्य्-अनुसारतः ॥ ४० ॥

ता-म्।- इव्विदमाऩ महोत्सवमॆऩ्गिऱ प्रह्मोत्सवत्तै मादत्तिऱ्कॊरुदरमावदु अदऱ्कुच् चक्तियिल्लैयागिल् वरुष त्तिऱ् कॊरुदरमावदु सॆय्यवेण्डुम्।

शयने बोधने विष्णोः वसन्तादौ विशेषतः ।
प्रत्यब्दम् उत्सवं कुर्याच् छास्त्र-मार्गेण वैष्णवः ॥ ४१ ॥

शयने बोधने विष्णोः वसन्तादौ विशेषतः ।
प्रत्यब्दम् उत्सवं कुर्याच् छास्त्र-मार्गेण वैष्णवः ॥ ४१ ॥

ता-म्।- सयग एगादसियिलुम् पोदनएगा तसियि’लुम् वसन्दरुदु विलुम् सास्त्रत्तिऱ्सॊल्लियविदिप्पडि श्रीननारायणऩुक् षन्दोऱु मुत्सवम सॆय्यवेण्डियदु।

पञ्च-रात्र-विधानेन तथा वैखानसेन वा ।
स्मृत्य्-उक्तेनाथवा कुर्यात् क्रिया-लोपं न कारयेत् ॥ ४२ ॥

पञ्च-रात्र-विधानेन तथा वैखानसेन वा ।
स्मृत्य्-उक्तेनाथवा कुर्यात् क्रिया-लोपं न कारयेत् ॥ ४२ ॥

तरम् - साक्षात् पगवाऩरुळिच्चॆय्द पाञ्जरात्र सास्त्र त्तिऩ् विदिप्पडियावदु, विगास महामुऩिवर् सॊऩ्ऩवैगागस सास्त्रत्तिऩ विदिप्पडियावदु, तर्मसास्त्रत्तिऩ् विदिप्पडियावदु कीऴ्च्चॊऩ्ऩ नित्यनैमित्तिग महोत्सवङ्गळै विडामऱ्सॆय्य वेण्डियदु।

एवं सम्पूजयेद् देवं यावज् जीवं द्वि-जोत्तमाः ।
नित्य-नैमित्तिकोक्तेन यथा-विध्य्-उक्त-मार्गतः ॥ ४३ ॥

एवं सम्पूजयेद् देवं यावज् जीवं द्वि-जोत्तमाः ।
नित्य-नैमित्तिकोक्तेन यथा-विध्य्-उक्त-मार्गतः ॥ ४३ ॥

तर - म - रुषिगळे! नित्नैमित्तिगविदिगळिऱ् सॊल्लियबडि ताऩबिऴैत्तिरुक्कुमळवुम श्रीमन्नारायणऩैप् पूजिक्क वेण्डियदु।

श्रौत-स्मार्तागमोक्तानां कुर्याद् अत्य् उत्तमाः क्रियाः । उपदिष्टं यथा-ज्ञानं तन्त्रं कुर्वीत शास्त्रतः ॥ ४४ ॥

श्रौत-स्मार्तागमोक्तानां कुर्याद् अत्य् उत्तमाः क्रियाः । उपदिष्टं यथा-ज्ञानं तन्त्रं कुर्वीत शास्त्रतः ॥ ४४ ॥

ता - म।- रुषिगळे! वेदङ्गळिलुम् तर्मसास्त्रङ्गळिलुम पाञ्जरादरत्तिलुम् सॊल्लप्पट्ट सात्विगर्मङ्गळैच् चॆय्दु अवैगळिऱ सॊल्लियबडि जीवादमबरमात्म स्वरूबङ्गळैयऱिन्दु अन्दप्परमात्माविऩिडददिल पक्ति सॆय्यक्कडवऩ।