5-வது அத்தியாயம் பகவதாராதனமும் ஆஸ்ரமதர்மமும்
श्री-पराशर उवाच -
विश्वास-प्रस्तुतिः
नित्यम् अभ्यर्चयेद् विष्णुं पुराणं पुरुषोत्तमम् ।
अप्सु व्योम्नि तथा ऽर्चायां वह्नौ हृदि तथा गुरौ ॥ १ ॥
त्रि-कालम् अर्चयेद् देवं प्रीतिमान् सुविशेषतः।
मूलम्
नित्यम् अभ्यर्चयेद् विष्णुं पुराणं पुरुषोत्तमम् ।
अप्सु व्योम्नि तथा ऽर्चायां वह्नौ हृदि तथा गुरौ ॥ १ ॥
त्रि-कालम् अर्चयेद् देवं प्रीतिमान् सुविशेषतः।
तमिऴ्
सर्वव्याबियाय्, पुरुषोत्तमऩाय्, अनादियाऩ वऩाऩ श्रीमन् नारायणऩै, जलत्तिलुम्, आगायत्तिलुम्, अर्च्चाविक्रहत्तिलुम, अगऩियिलुम्, ह्रुदयत्तिलुम, सार्यऩिडत्तिलुम् तिऩन्दोऱुम् मूऩ्ऱु कालङ्गळिलुम् अऩ्बोडु तिरुवाराद,ऩम् सॆय्यवेण्डुम्।परासर विसिष्ट परमदर्म सास्त्रम्
विश्वास-प्रस्तुतिः
स्नान-काले हरिं सम्यक् पूजयेज् जल-शायिनम् ॥ २ ॥
सन्ध्या-काले तथा व्योम्नि पूजयेद् रवि-मण्डले ।
मूलम्
स्नान-काले हरिं सम्यक् पूजयेज् जल-शायिनम् ॥ २ ॥
सन्ध्या-काले तथा व्योम्नि पूजयेद् रवि-मण्डले ।
[[32]]
विश्वास-प्रस्तुतिः
प्रतिमास्व् अर्चयेद् देवम् अग्नौ होमैस् तथा प्रभुम् ॥ ३ ॥
प्राणाग्नि-होत्र-समये।
मूलम्
प्रतिमास्व् अर्चयेद् देवम् अग्नौ होमैस् तथा प्रभुम् ॥ ३ ॥
प्राणाग्नि-होत्र-समये।
तमिऴ्
ता- म अदिल सनानगालत्तिल जलददिल पळ्ळिगॊण्ड विष् णुवै जलत्तिल आरादिक्कवेणुम सन्दयावादाम् सॆय्युम पोदु आगासत्तिल् सूयमण्डलत्तिलुम्, कीऴ्च्चॊऩऩ यागा नुष्टाऩ कालत्तिल अर्ससाविक्रहत्तिलुम्, होमगालत्तिल् अक् नियिलुम्, पोजनगालददिल् पराणाहुदि पण्णुम्बोदु हरुदय तदिलुम सावस्वामियाऩ अवऩै आरादिक्कवेणुम
विश्वास-प्रस्तुतिः
जपेद् अष्टाक्षरं बुधः ।
अष्टोत्तर-शतं वापि ह्य् अष्टाविंशतिम् एव वा ॥ ४ ॥
यथा-शक्ति-जपेन् मन्त्रं नित्यम् एवम् अतन्द्रितः ।
तद्-अर्थं चिन्तयेन् नित्यं यावद् देह-निपातनम् ॥ ५ ॥
मूलम्
जपेद् अष्टाक्षरं बुधः ।
अष्टोत्तर-शतं वापि ह्य् अष्टाविंशतिम् एव वा ॥ ४ ॥
यथा-शक्ति-जपेन् मन्त्रं नित्यम् एवम् अतन्द्रितः ।
तद्-अर्थं चिन्तयेन् नित्यं यावद् देह-निपातनम् ॥ ५ ॥
तमिऴ्
तिऩन्दोऱुम् तिरुवष्टाक्षरत्तै तर नूऱ्ऱॆट्टु मावदु, (इयलाविडिल्) इरुबत्तॆट्टु तरमावदु तऩ् मक्तिक्कु एऱ्ऱवाऱु सोम्बलिल्लामल् जबित्तु, अदऩ् अर्त्तत्तैच् चिन्दिक्कक्कडवऩ्।
विश्वास-प्रस्तुतिः
अलाभे प्रतिमायास् तु शुचौ देशे मनोहरे।
स्थण्डिले पुरुषं ध्यात्वा पूजयेन् मनसैव तु ॥ ६ ॥
मूलम्
अलाभे प्रतिमायास् तु शुचौ देशे मनोहरे।
स्थण्डिले पुरुषं ध्यात्वा पूजयेन् मनसैव तु ॥ ६ ॥
[[33]]
तमिऴ्
अर्च्चाविक्,रहम् किडैक्काविडिल्, परिसुत्तमाय्, अऴगाऩ इडत्तिल् परमबुरुष सित्तिरत्तै ऎऴुदि, अदिल् अवऩै मऩत्ताल् तियाऩिक्कवेण्डुम्।
विश्वास-प्रस्तुतिः
जपेद् द्वयं मन्त्र-रत्नं ध्यायन् सर्व-गतं हरिम् ।
मूलम्
जपेद् द्वयं मन्त्र-रत्नं ध्यायन् सर्व-गतं हरिम् ।
तमिऴ्
सर्वव्याबियाऩ परमात्मावै तियाऩित्तुक् कॊण्डु, मन्दिरङ्गळिऱ् सिऱन्द त्वयमन्दिरत्तै जबिक्क वेण्डुम्। विलक्कप्पडवेण्डियवर्गळ्
विश्वास-प्रस्तुतिः
पाषण्डिनः पाशुपतान् विकर्म-स्थान् अन्-ईश्वरान् ॥ ७ ॥
न सम्भाषेत सततं वाङ्-मात्रेणापि नार्चयेत् ।
मूलम्
पाषण्डिनः पाशुपतान् विकर्म-स्थान् अन्-ईश्वरान् ॥ ७ ॥
न सम्भाषेत सततं वाङ्-मात्रेणापि नार्चयेत् ।
तमिऴ्
पगवाऩैयुम्, पागवदर्गळैयुम् त् वेषिक्कुम् पाषण्डि,कळोडुम्, ‘पसुबदि मदत्तैच् चेर्न्द सैवर्गळोडुम्, कर्मप् रष्टर्गळोडुम्, तॆय्वम् इल्लै ऎऩ्ऩुम् नास्तिगर्गळोडुम् ऎप्पोदुम् पेसवे कूडादु। अवागळै एऱ्ऱिच् चॊल्लवुम् कूडादु। परासर विसिष्ट परमदर्म सास्त्रम् अन्दणऩिऩ् लक्षणम्
विश्वास-प्रस्तुतिः
उपवीतं शिखा-बन्धम् ऊर्ध्व-पुण्ड्रं तथैव च ॥ ८ ॥
पद्माक्ष-मालां कौशेयं सततं धारयेद् द्वि-जः ।
मूलम्
उपवीतं शिखा-बन्धम् ऊर्ध्व-पुण्ड्रं तथैव च ॥ ८ ॥
पद्माक्ष-मालां कौशेयं सततं धारयेद् द्वि-जः ।
तमिऴ्
अन्दणऩायिरुप्पवऩ् पूणूलुम्, कुडुमियुम्, ऊर्त्,व पुणट्रमुम्, तामरै मणिमालैयुम्, वॆळ्ळै वस्तिरमुम् ऎप्पोदुम् तरिक्कवेण्डुम्। नालु आस्रमङ्गळिऩ् लक्षणम्
विश्वास-प्रस्तुतिः
एकोपवीतं धार्यं स्याद् यतीनां ब्रह्म-चारिणाम् ॥ ९ ॥
गृह-स्थानां वन-स्थानाम् उपवीत-द्वयं विदुः ।
मूलम्
एकोपवीतं धार्यं स्याद् यतीनां ब्रह्म-चारिणाम् ॥ ९ ॥
गृह-स्थानां वन-स्थानाम् उपवीत-द्वयं विदुः ।
तमिऴ्
सन्यासिगळुम्, प्रह्मसारिगळुम् ऒरु पूणूलुम्, क्रुहस्तर्गळुम् वानप्रस्तर्गळुम् इरु पूणूल्गळुम् तरिक्कवेण्डुम्।
[[34]]
विश्वास-प्रस्तुतिः
मौञ्जीम् अजिन-दण्डौ च ब्रह्म-चारी धरेत् सदा ॥ १० ॥
मूलम्
मौञ्जीम् अजिन-दण्डौ च ब्रह्म-चारी धरेत् सदा ॥ १० ॥
तमिऴ्
मुञ्जम् ऎऩ्ऩुम् पुल्लिऩाल् पिऩ्ऩप्पट्ट मौञ्जी ऎऩ्बदै अरैयिलुम्, क्रुष्णाजिऩत्तै मार्बिलुम्, पलाणम् मुदलाऩ व्रुक्षङ्गळिलिरुन्दु ऎडुत्त तण् डत्तैक् कैयिलुम् प्रह्मसारि ऎप्पोदुम् तरिक्क वेण्डुम्।
विश्वास-प्रस्तुतिः
कटि-सूत्रं च कौपीनं शुक्ल-वस्त्र-द्वयं शुभम् ।
वलयाद्य्-अङ्गुलीयादि-गृह-स्थानां विधीयते ॥ ११ ॥
मूलम्
कटि-सूत्रं च कौपीनं शुक्ल-वस्त्र-द्वयं शुभम् ।
वलयाद्य्-अङ्गुलीयादि-गृह-स्थानां विधीयते ॥ ११ ॥
तमिऴ्
अरैनाण्, कौबीनम् (कोवणम्), अऴगाऩ इरण्डु वॆळ्ळै वेष्टिगळ्, कैवळै, मोदिरम् मुदलाऩ आबरणङ्गळ् आगियवै क्रुहस्तर्गळाल तरिक्कत्तक्कवैयाग विदिक्कप्पट्टऩ।
विश्वास-प्रस्तुतिः
श्मश्रु-लोम-जटा चैव तथा वल्कल-धारणम् ।
चीराजिन-तपो-ऽरण्यं वन-स्थस्य विधीयते ॥ १२ ॥
मूलम्
श्मश्रु-लोम-जटा चैव तथा वल्कल-धारणम् ।
चीराजिन-तपो-ऽरण्यं वन-स्थस्य विधीयते ॥ १२ ॥
तमिऴ्
मीसै मयिर्, जडै आगियवऱ्ऱै क्षवरम् सॆय् अरैयिल् मरवुरियै तरित्तल्, उत्तरीयत्तिऱ्कु मरवुरियावदु, माऩ्दोलावदु तरित्तल्, तवम् पुरिदल्, काट्टिल् वळित्तल् आगियवै वानप्रस्त, ऩुक्कु विदि,क्कप्पट्टदु।
विश्वास-प्रस्तुतिः
त्रि-दण्डम् उपवीतं च शिक्यं काषायम् अम्बरम् ।
कमण्डलुर् भैक्ष्य-चर्या यतीनां तु विधीयते ॥ १३ ॥
मूलम्
त्रि-दण्डम् उपवीतं च शिक्यं काषायम् अम्बरम् ।
कमण्डलुर् भैक्ष्य-चर्या यतीनां तु विधीयते ॥ १३ ॥
तमिऴ्
पिक्षा त्रिदाण्डाम्, पूणूल्, वस्त्रत्तालाऩ पात्रम्, काषायवस्तिरम, कमण्डालु, पिक्षैयॆडुत्तल् आगियवै सन्यासिगळुक्कु विदिक्कप्पट्टदु। विलक्कप्पडवेण्डियवै
[[35]]
विश्वास-प्रस्तुतिः
साधारणस् तु सर्वेषां धर्मं तु मुनिभिस् स्मृतम् ।
अभक्ष्य-भक्षणं हिंसा पर-स्त्रीष्व् अभिलाषिता ॥ १४ ॥
परेषां दोष-कथनं अन्-अर्थाय प्रकल्पते ।
मूलम्
साधारणस् तु सर्वेषां धर्मं तु मुनिभिस् स्मृतम् ।
अभक्ष्य-भक्षणं हिंसा पर-स्त्रीष्व् अभिलाषिता ॥ १४ ॥
परेषां दोष-कथनं अन्-अर्थाय प्रकल्पते ।
तमिऴ्
इवर्गळ् अऩैवर्क्कुमे निषित्त कर्मङ्गळैच् चॆय्यादॊऴिवदु पॊदुवाऩ तर्मम्। अवैयावऩ:- पुसिक्कत्तगादवऱ्ऱैप् पुसिप्पदु, पिऱरै नलिवदु, पिऱर् मऩैवियरै विरुम्बुवदु, पिऱर् कुऱ्ऱङ्गळैच् चॊल्लुवदु आ कियवै ऎऩ मुऩिवर्गळ् कूऱुगिऱार्गळ्। इवै अऩैवर्क्कुमे अनर्त्तत्तै विळैप्पवै।
विश्वास-प्रस्तुतिः
पूर्वाश्रमात् तुरीयस् तु नारी-सङ्गं विसर्जयेत् ॥ १५ ॥
गृह-स्थश् च वन-स्थश् च स्व-दार-निरताव् उभौ ।
मूलम्
पूर्वाश्रमात् तुरीयस् तु नारी-सङ्गं विसर्जयेत् ॥ १५ ॥
गृह-स्थश् च वन-स्थश् च स्व-दार-निरताव् उभौ ।
तमिऴ्
मुऩ् इरु आस्रमङ्गळिलिरुन्दु सन्यासास्रमत्तै एऱ्कुम्बोदु तऩदु मऩैवियैयुम् विट्टुविडवेण्डुम्। क्रुहस्त,ऩुम्, वानप्रस्तऩुम् तङ्गळ् मऩैवियरिडम् माददिरम् ईडुबट्टिरुक्कवेण्डुम्। वर्णास्रमदर्मङ्गळै अनुष्टि,त्ते तीरवेण्डुम्
विश्वास-प्रस्तुतिः
श्रुति-स्मृत्य्-उदितं सम्यक् नित्यम् आचारम् आचरेत् ॥ १६ ॥
मूलम्
श्रुति-स्मृत्य्-उदितं सम्यक् नित्यम् आचारम् आचरेत् ॥ १६ ॥
तमिऴ्
अन्दन्द वर्णास्रमङ्गळुक्कु स्रुदिस्रुदिगळिल् सॊल्लप्पट्टिरुक्कुम् आसारङ्गळै अवरवर् ऎप्पोदुम् अऩुष्टि क्कवेण्डुम्। पाषण्डि,लक्षणम्
विश्वास-प्रस्तुतिः
श्रुति-स्मृत्य्-उदितं नित्यं यस् तु नाचरति द्वि-जः ।
स पाषण्डीति विज्ञेयः सर्व-कर्मसु गर्हितः ॥ १७ ॥
मूलम्
श्रुति-स्मृत्य्-उदितं नित्यं यस् तु नाचरति द्वि-जः ।
स पाषण्डीति विज्ञेयः सर्व-कर्मसु गर्हितः ॥ १७ ॥
[[36]]
तमिऴ्
स्रुदिस्रुदिगळिल् अवरवर्क्कु विदिक्कप्पट्ट तर्मङ्गळै ऎन्द त् विजऩ् अनुष्टिक्कविल्लैयो, अवऩ् पाषण्डियॆऩप्पडुगिऱाऩ्। अवऩ् ऎक्कर्मत्तिलुम् कलन्दुगॊळ्ळत् तगुदियिल्लादवऩ्। प्रह्मसारि तिऩन्दोऱुम् सॆय्यवेण्डिय कर्मम्
विश्वास-प्रस्तुतिः
सायं प्रातः समिद् धोमस् स्वाध्यायाध्ययनं जपः ।
गृह-स्थानां गृहे भैक्ष-विधिस् तु ब्रह्म-चारिणाम् ॥ १८ ॥
मूलम्
सायं प्रातः समिद् धोमस् स्वाध्यायाध्ययनं जपः ।
गृह-स्थानां गृहे भैक्ष-विधिस् तु ब्रह्म-चारिणाम् ॥ १८ ॥
तमिऴ्
कालैयिलुम्, मालैयिलुम् पलामसमित्तिऩाल् होमम् सॆय्वदागिऱ समिदादाऩम्, वेदात्ययऩम्, कायत्री, तिरुवष्टाक्षरम् मुदलाऩ महामन्दिरङ्गळिऩ् जबम्, क्रुहस्तर्गळिऩ् क्रुहङ्गळिले यासित्तु अऩ्ऩम् पॆऱुदल् आगियवऱ्ऱै प्रह्मसारिगळ् तिऩन्दोऱुम् सॆय्यवेण्डुम्। ¿ क्रुहस्तऩ् तिऩन्दोऱुम् सॆय्यवेण्डिय कर्मम्
विश्वास-प्रस्तुतिः
सायं प्रातश् च जुहुयात् अग्नि-होत्रं सदा गृही ।
तथैव पञ्च-यज्ञादि-यज्ञ-होमं समाचरेत् ॥ १९ ॥
मूलम्
सायं प्रातश् च जुहुयात् अग्नि-होत्रं सदा गृही ।
तथैव पञ्च-यज्ञादि-यज्ञ-होमं समाचरेत् ॥ १९ ॥
तमिऴ्
क्रुहस्ताऩ् तिऩन्दोऱुम् कालैयिलुम् मालैयिलुम् अक्निहोत्रम् सॆय्यक्कडवऩ्। तिऩन्दोऱुम् (१) प्रह्मयजञम्, (२) तेवयजञम्, (३) पित्रुयज्ञम्, (४) पूदयजञम्, (५) मऩुष्ययज्ञम ऎऩ्ऩुम् पञ्जमहा यज्ञङ्गळैयुम् सॆय्यक्कडवऩ्। (i) प्रह्मयज्ञमावदु- परासर विसिष्ट परमदर्म सास्त्रम् ५७९ ‘प्रह्म’ ऎऩप्पडुम् वेदत्तै ओदुदल्। (२) तेव यज्ञमावदु-औबासन्होमम। (३) पित्रुयज्ञमावदु- पिदरुदर्प्पणम्। (४) पू,तयज्ञमावदु-काक्कै’ मुदलिय जीवरासिगळुक्कु अऩ्ऩमागिऱ पलियिडुदल्। (५) मनुष्य यज्ञमावदु - अदिदि,यै (विरुन्दाळियैप्) पूजित्तल्। अप्पडिये तायबूर्णमासम् मुदलाऩ यज्ञङ्गळैयुम् सॆय्यक्कडवऩ्। सन्यासि तिऩन्दोऱुम् सॆय्यवेण्डिय कर्मम्
[[37]]
विश्वास-प्रस्तुतिः
स्नानं त्रि-सन्ध्यम् अपि हि यतीनां तु विधीयते ।
जप-मौन-तपो-योग-ब्रह्म-चर्य-दमास् तथा ॥ २० ॥
काम-क्रोधौ तथा लोभ-मोह-मान-मदांस् त्यजेत् ।
मत्सर-द्वेष-रूक्षोक्ति-निद्रालस्यादि-वर्जयेत् ॥ २१ ॥
मूलम्
स्नानं त्रि-सन्ध्यम् अपि हि यतीनां तु विधीयते ।
जप-मौन-तपो-योग-ब्रह्म-चर्य-दमास् तथा ॥ २० ॥
काम-क्रोधौ तथा लोभ-मोह-मान-मदांस् त्यजेत् ।
मत्सर-द्वेष-रूक्षोक्ति-निद्रालस्यादि-वर्जयेत् ॥ २१ ॥
तमिऴ्
सन्यासियाऩवऩ् कालै, नडुप्पगल्, मालै आगिय मूऩ्ऱुवेळैगळिलुम् स्नाऩम् सॆय्यवेणुम्। तिरु वडाक्षरम् मुदलिय महामन्दिरङ्गळै जबिक्कवेणुम्। वीण् वार्त्तै पेसलागादु। रीरीरम् इळैक्कुमबडि उबवासम् मुदलाऩवऱ्ऱैच् चॆय्यवेणुम्। परमात्मा विऩिडत्तिल् पक्ति सॆय्यवेण्डुम्। सदरीगळोडु ऎव् विदमागवुम् पऴगक्कूडादु। इन्दिरियङ्गळै अवऱ्ऱिऩ् वऴियिल् सॆल्लामल् अडक्कवेण्डुम्। उऱविऩर्गळिड मुम्, पणम् मुदलाऩवऱ्ऱिलुम् पऱ्ऱु वैक्कक्कूडादु। ऎवरैयुम् कोबिक्कक्कूडादु। पिऱर् पॊरुळै विरुम्ब लागादु। अऴियुम् उलगै उलगै निलैयाग ऎण्णि मयङ्ग लागादु। पिऱर् परिहसिप्पदाल् वॆट्कप्पडक्कूडादु। ५८० पिऱर् मेऩ्मैयिल् पॊऱामैप्पडक्कूडादु। ऎवरिडमुम् त्वेषम् कॊळ्ळक्कूडादु। पिऱर् मऩम नोव वार्त्तै तगाद कालत्तिल् तूक्कत्तैयुम्, सॊल्लक्कूडादु। सोम्बलैयुम् विट्टुविडवेण्डुम्।
इति श्री-पराशर-स्मृताव् उत्तर-खण्डे विशिष्ट-परम-धर्म-शास्त्रे भगवद्-आराधनाश्रम-धर्म-वर्णनं नाम पञ्चमो ऽध्यायः।
[[38]]