पुण्ड्रम्
पूर्वाङ्गम्
तमिऴ्
२-वदु अत्तियायम् पुण्ड्रसंस्कारत्तिऩ् क्रमम्
श्री-पराशर उवाच
विश्वास-प्रस्तुतिः
अतः परं प्रवक्ष्यामि
पुण्ड्र-धारणमम् उत्तमम्।
यस्य धारण-मात्रेण
सर्व-तीर्थ-फलं लभेत् ॥ १ ॥
मूलम्
अतः परं प्रवक्ष्यामि पुण्ड्र-धारणमम् उत्तमम्।
यस्य धारण-मात्रेण सर्व-तीर्थ-फलं लभेत् ॥ १ ॥
तमिऴ्
ताबसंस्कारत्तै निरूबित्तबिऩ्बु, मिगच्चिऱन्द पुण्डरद रणमागिऱ संस्कारम् पऱ्ऱिक् कूऱुगिऱेऩ्। इन्द संस्कारम् पॆऱ्ऱवऩ्, कङ्गै मुदलाऩ ऎल्लात् तीर्त्तङ्गळिलुम् नीराडियदालुण्डागुम पलऩैप्पॆऱु वाऩ्।
विश्वास-प्रस्तुतिः
पूर्वाह्णे पूर्ववत् स्नात्वा
सम्पूज्य मधु-सूदनम्।
शिष्यं स्नातम् अलङ्कृत्य
पुण्ड्र-धारणम् आदिशेत् ॥ २ ॥
मूलम्
पूर्वाह्णे पूर्ववत् स्नात्वा सम्पूज्य मधु-सूदनम्।
शिष्यं स्नातम् अलङ्कृत्य पुण्ड्र-धारणम् आदिशेत् ॥ २ ॥
तमिऴ्
मुदल् अत्तियायत्तिल् सॊल्लियदुबोल् कालैयिल् नीराडि ऎम्बॆरुमाऩै आरादि,त्तु, नीराडियवऩाय्, नल्ल वस्त्रम् आबरणङ्गळ् मुदलाऩवऱ्ऱाल् अलङ्गरिक्कप् पॆऱ्ऱवऩायुळ्ळ सिष्यऩैप् पुण्ड्रसंस्कारम् पॆऱ्ऱुक् कॊळ्ळुम्बडि नियमिक्कवेण्डियदु।
स्थण्डिले
विश्वास-प्रस्तुतिः
स्थण्डिले सैकते वा ऽपि
ह्य् उपलिप्य ततो गुरुः।
द्वादशैतानि पुण्ड्राणि
लिखेत् तस्मिन् यथा-क्रमम् ॥ ३ ॥
मूलम्
स्थण्डिले सैकते वा ऽपि ह्य् उपलिप्य ततो गुरुः।
द्वादशैतानि पुण्ड्राणि लिखेत् तस्मिन् यथा-क्रमम् ॥ ३ ॥
तमिऴ्
पुल् पूण्डुगळिल्लाद तरैयिलावदु, मणऱ्पिरदेसत् तिलावदु, कोमयत्तिऩाल् (पसुञ्जाणियिऩाल्) मॆऴुगिय इडत्तिल्, किऴक्कु मुदलाऩ तिऴक्कुगळिल् मुऱैये केसवऩ् मुदलाऩ पऩिरण्डु ऊर्त् वबुण्ड्रङ्गळैयुम् ऎऴुदवेण्डियदु।
विश्वास-प्रस्तुतिः
अष्ट-पुण्ड्राण्य् अष्ट-दिक्षु
मध्ये चत्वारि विन्यसेत्।
व्याहरन् सर्व-पुण्ड्रेषु
केशवादीन् यथा-क्रमम् ॥ ४ ॥
मूलम्
अष्ट-पुण्ड्राण्य् अष्ट-दिक्षु मध्ये चत्वारि विन्यसेत्।
व्याहरन् सर्व-पुण्ड्रेषु केशवादीन् यथा-क्रमम् ॥ ४ ॥
[[8]]
होमः
विश्वास-प्रस्तुतिः
आवाहनार्घ्य-पाद्यैश् च
धूप-दीप-निवेदनैः।
सम्पूज्याग्निं प्रतिष्ठाप्य
होमं पूर्ववद् आचरेत्॥ ५ ॥
पौरुषेण तु सूक्तेन
केशवाद्यैश् च नामभिः।
मूल-मन्त्रेण वै हुत्वा
होम-शेषं समापयेत् ॥ ६ ॥
मूलम्
आवाहनार्घ्य-पाद्यैश् च धूप-दीप-निवेदनैः।
सम्पूज्याग्निं प्रतिष्ठाप्य होमं पूर्ववद् आचरेत्॥ ५ ॥
पौरुषेण तु सूक्तेन केशवाद्यैश् च नामभिः।
मूल-मन्त्रेण वै हुत्वा होम-शेषं समापयेत् ॥ ६ ॥
तमिऴ्
अदिल्, किऴक्कु तॆऩ्गिऴक्कु मुदलाऩ ऎट्टु तिक्कु कळिल् ऎट्टु पुण्ड्रङ्गळैयुम्, नडुविल् (विदि,क्कुगळै परासरविसिष्ट परमदर्म सास्त्रम् ५४५ नालु विट्टु) किऴक्कु मुदलाऩ नालु तिक्कुगळिल् पुण्ड्रङ्गळैयुम आगप् पऩिरण्डु ऊर्त् वबुण्ड् रङ्गळै ऎ ऴुदि, अवऱ्ऱिल् ऎऴुदिय मुऱैयिलेये केसवऩ् मुदलाग तामोदरऩीऱागप् पऩिरण्डु तिरुनामङ्गळै आवाहनम्बण्णि, अवर्गळ् तिरुनामङ्गळैक्कॊण्डे अर्क्यम्,पाद,यम्, आसमनीयम,तू,पम,तीबम् मुदलि आरादि,त्तु, पऴम् मुदलागत् ताम्बूल् मीऱागक् कण्डरुळप्पण्णि, अदऩ्बिऩ् मुऩ् अत्यायत् तिल् सॊऩ्ऩबडि अवरवर् क्रुह्य सूत्रददिऩ्बडि अग निप्रदिष्टै, पण्णि,पुरुषसुक्त मन्दिरङ्गळालुम्, केयवऩ् मुदलाऩ पऩ्ऩिरुनामङ्गळालुम्, तिरुमन्दिरत् तिऩालुम् होमददै समबूर्णमागच् चॆय्दुमुडिक्क वेण्डुम्। यवैगळाल्
नित्य-विधिः
विश्वास-प्रस्तुतिः
प्रदक्षिणं ततः कुर्यान्
नमस्कुर्याच् च भक्तितः।
पुण्ड्राणि धारयेच् छिष्यम्
आसीनं विनयान्वितम् ॥ ७ ॥
नमस्कृत्य ततः शिष्यो
गुरुं सर्व-गुणान्वितम्।
तदा प्रभृति पुण्ड्राणि
मृदा धार्याणि नित्यशः ॥ ८ ॥
मूलम्
प्रदक्षिणं ततः कुर्यान् नमस्कुर्याच् च भक्तितः।
पुण्ड्राणि धारयेच् छिष्यम् आसीनं विनयान्वितम् ॥ ७ ॥
नमस्कृत्य ततः शिष्यो गुरुं सर्व-गुणान्वितम्।
तदा प्रभृति पुण्ड्राणि मृदा धार्याणि नित्यशः ॥ ८ ॥
[[9]]
तमिऴ्
अदऱ्कुप्पिऩ्, आसार्यऩ् पगदियुडऩ् अक्ऩिक्कु प्रदक्षिण नमसगारङ्गळैबबण्णि, वणक्कत्तुडऩ् तऩ् अरुगिल् उट्कार्न्दिरुक्कुम् सिष्यऩुक्कु, मेले सॊल्लप्पोगिऱ मुऱैयिल् ऊर्त्वबुण्ड्रद ारणम् सॆय्विक्कवेण्डियदु। सिष्यऩुम्, तऩक्कु अऱिवळित्त वऩाय्, आसार्यगु णङ्गळऩैत्तुम निऱैन्दवऩाऩ कुरुवुक्कु तण्डऩ् समर्बबित्तु, अऩ्ऱुमुदल् वॆळ्ळै मण्णाल् ऊर्त् वबुण्ड रङ्गळै तरिक्कक्कडवऩ्।
विश्वास-प्रस्तुतिः
आदाय वैष्णवे क्षेत्रे
मृत्तिकां विमलां शुभाम्।
मूल-मन्त्रेणाभिमन्त्र्य
चोर्ध्व-पुण्ड्राणि धारयेत् ॥ ९ ॥
ललाटादिषु चाङ्गेषु
केशवादीन् यथा-क्रमम्।
मूलम्
आदाय वैष्णवे क्षेत्रे मृत्तिकां विमलां शुभाम्। मूल-मन्त्रेणाभिमन्त्र्य चोर्ध्व-पुण्ड्राणि धारयेत् ॥ ९ ॥ ललाटादिषु चाङ्गेषु केशवादीन् यथा-क्रमम्।
तमिऴ्
अन्द मण्णै ऎम्बॆरुमाऩ् उगन्द तिव्यदे यङ् गळिलिरुन्दु ऎडुत्तु, वॆण्मैयाय्, म्रुदु वाय्, मण मुडैयदाम्बडि पक्कुवंसॆय्दु, तिरुमन्दिरत्तिऩाल् अबि मन्द्रणम् सॆय्दु, नॆऱ्ऱि मुदलाऩ अवयवङ्गळिल् अदैक्कॊण्डु ऊर्त्वबुण्ड्रमाग तरित्तु, अवै कळिल् केयवऩ् मुदलाऩ पऩ्ऩिरुमूर्त्तिगळै मुऱैये आवाहऩम् सॆय्यवेण्डुम्। ऊर्त् वबुण्ड् रलक्षणम्
विश्वास-प्रस्तुतिः
द्व्य्-अङ्गुलं त्र्य्-अङ्गुलं वापि
ह्य् अन्तरालं प्रकल्पयेत्॥ १० ॥
पार्श्वम् अङ्गुल-मात्रं स्याद्
ऊर्ध्व-पुण्ड्रस्य लक्षणम्।
मूलम्
द्व्य्-अङ्गुलं त्र्य्-अङ्गुलं वापि ह्य् अन्तरालं प्रकल्पयेत्॥ १० ॥
पार्श्वम् अङ्गुल-मात्रं स्याद् ऊर्ध्व-पुण्ड्रस्य लक्षणम्।
तमिऴ्
टैयिल् इरण्डु अङ्गुलमावदु, मूऩ्ऱाङ्गुलमा वदु इडैवॆळिविट्टु, इरु पक्कङ्गळिलुम् ऒव्वोरङ् गुलम् अगलमुडैयदाय् तरिक्कप्पट्टदु ऊर्त्व पुणट्रम् ऎऩप्पडुम्।
विश्वास-प्रस्तुतिः
हरेः पादाकृतिं रम्यं
सुपार्श्वं सुमनोहरम् ॥ ११ ॥
नासिका-मूलम् आरभ्य
ललाटान्तं च विन्यसेत् ।
एवं सर्वाणि पुण्ड्राणि
सच्-छिद्राण्य् एव कारयेत् ॥ १२ ॥
मूलम्
हरेः पादाकृतिं रम्यं सुपार्श्वं सुमनोहरम् ॥ ११ ॥
नासिका-मूलम् आरभ्य ललाटान्तं च विन्यसेत् ।
एवं सर्वाणि पुण्ड्राणि सच्-छिद्राण्य् एव कारयेत् ॥ १२ ॥
[[10]]
तमिऴ्
परासरविसिष्ट परमदर्म सास्त्रम् हरिबादाक्रुदियाय्, पक्कङ्गळै ५४७ अऴगियदाय्, ऒऴुङ्गाऩ उडैयदाय्, नॆञ्जुक्कु मिगविऩियदाऩ ऊर्त्वबुण्डारत्तै, नासिगा मूलम् ऎऩ्ऱु सास्त्र सित्तमाऩ मूगगिऩ मूऩ्ऱावदु पागत्तिल् तॊडङ्गि, नॆऱ्ऱिक्कट्टु वरैयिल अऴगाग तरिक्कवेण्डुम्। इप्पडिये मऱ्ऱ ऊर्त्वबुणट् रङ्गळैयुम् इडैवॆळि युडैयदागवे तरिक्कवेण्डुम्। इडैवॆळियिल्लाद ऊर्त् वबुण्ड्रत्तुक्कु निषेदम्
विश्वास-प्रस्तुतिः
प्रमाण-हीनं बद्धाग्रम्
अ-च्छिद्रं च विवर्जयेत्।
अ-च्छिद्रम् ऊर्ध्व-पुण्ड्रं तु
यः करोति विमूढ-धीः ॥ १३ ॥
तेनैव हि धृतस् सम्यक्
छुनः पादो - न संशयः।+++(4)+++
तस्माच् छिद्रान्वितं पुण्ड्रं
ब्राह्मणस् सततं धरेत् ॥ १४ ॥
मूलम्
प्रमाण-हीनं बद्धाग्रम् अ-च्छिद्रं च विवर्जयेत्।
अ-च्छिद्रम् ऊर्ध्व-पुण्ड्रं तु यः करोति विमूढ-धीः ॥ १३ ॥
तेनैव हि धृतस् सम्यक् छुनः पादो न संशयः।
तस्माच् छिद्रान्वितं पुण्ड्रं ब्राह्मणस् सततं धरेत् ॥ १४ ॥
तमिऴ्
कीऴ्च्चॊऩ्ऩ अळवुगळिल् माऱुबट्टदागवो, इडैवॆळियिल्लाददागवो ऊर्त् वबुण्ड्रत्तै तरिक्कक्कूडादु। इन्द लक्षण मऱियाद अऱिविलि, इप्पडित् तवऱाऩ मुऱैयिल् अदै तरित्ताऩागिल्, अवऩ् नायिऩ् कालैये नऩ्गु तरित्तुक् कॊण्डवऩावाऩ् ऎऩ्बदिल् ऐयमिल्लै। आगैयाल्, अन्दणऩ् ऎप्पोदुम् ऊर्द,वबुण्ड्रत्तै मुऱ्कूऱिय पडि इडैवॆळि मुदलाऩ लक्षणङ्गळ् उडैयदागवे तरिक्कवेण्डुम्। वैदिगगर्मङ्गळिल् ऊर्त् वबुण्ड्रद ारणविदि,
विश्वास-प्रस्तुतिः
सन्ध्या-काले जपे होमे
स्वाध्याये पितृ-तर्पणे ।
श्राद्धे दाने च यज्ञे च
धारयेद् ऊर्ध्व-पुण्ड्रकम् ॥ १५ ॥
मूलम्
सन्ध्या-काले जपे होमे स्वाध्याये पितृ-तर्पणे ।
श्राद्धे दाने च यज्ञे च धारयेद् ऊर्ध्व-पुण्ड्रकम् ॥ १५ ॥
तमिऴ्
मुक्कालङ्गळिलुम् अऩुष्टिक्क स्रात्,त,म,तानम्,पालऩै वेण्डिय सन्द्यावन्दऩत्तिऩ्बोदुम्, जबम्, होमम्, तिऩन्दोऱुम् वेददय्यनम पिदरुदर्प्पणम्, पावगालङ्गळिल् सॆय्यवेण्डिय
[[11]]
उत्तेरिददुच्चॆय्युम यागम् मुदलाऩ नित्य नैमित्तिग काम्यगर्मङ्गळै, ऊर्त् वबुण्ड्रमणिन्दबिऩबे अनुष्टि, क्कवेण्डुम्। ऊर्त्,वबुण्ड्रमिल्लामल् सॆय्युम् कर्मम् पलमिऩ्ऱियॊऴिगै
विश्वास-प्रस्तुतिः
ऊर्ध्व-पुण्ड्रं तु विप्राणां
सन्ध्यानुष्ठान-कर्मवत्।
श्राद्ध-काले विशेषेण
कर्ता भोक्ता च न त्यजेत् ॥ १६ ॥
ऊर्ध्व-पुण्ड्र-विहीनस् तु
कर्म यत् किञ्चिद् आचरेत्।
तत्-सर्वं विफलं यायाद्
इष्टापूर्तम् अपि द्वि-जाः ॥ १७ ॥
मूलम्
ऊर्ध्व-पुण्ड्रं तु विप्राणां सन्ध्यानुष्ठान-कर्मवत्।
श्राद्ध-काले विशेषेण कर्ता भोक्ता च न त्यजेत् ॥ १६ ॥
ऊर्ध्व-पुण्ड्र-विहीनस् तु कर्म यत् किञ्चिद् आचरेत्।
तत्-सर्वं विफलं यायाद् इष्टापूर्तम् अपि द्वि-जाः ॥ १७ ॥
तमिऴ्
अन्दणऩुक्कु, सन्द यावन्दऩम्बोले ऊर्त्,व पुण्ड्रद ारणमुम् मिगवुम् अवस्यमाऩदु। अदिलुम्, स्रात्,तगालत्तिल्, स्रात्,त,त्तैच् चॆय्बवऩुम्, अदिल् पुजिक्किऱवऩुम्, ऊर्त् वबुण्ड्रत्तै विडामल् तरिक्कवेण्डुम्। ऊर्त्,वबुण्ड्रमिल्लादवऩ् सॆय्द नित्यनैमित्तिगादि,कर्मङ्गळुम्, यागम् मुदलाऩ काम्य कर्मङ्गळुम्, कुळंवॆट्टुदल् मुदलाऩ पुण्यगर्मङ्गळुम् पलमिल्लामऱ्पोय्विडुम्। परासरविसिष्ट परमदर्म सास्त्रम् ऊर्त् वबुण्ड्रमऱ्ऱ श्रीरत्तैक् काणलागादु
विश्वास-प्रस्तुतिः
यच् छरीरं मनुष्याणां
ऊर्ध्व-पुण्ड्र-विवर्जितम्।
द्रष्टव्यं नैव तद्-गात्रं
श्मशान-सदृशं हि तत् ॥ १८ ॥
मूलम्
यच् छरीरं मनुष्याणां ऊर्ध्व-पुण्ड्र-विवर्जितम्।
द्रष्टव्यं नैव तद्-गात्रं श्मशान-सदृशं हि तत् ॥ १८ ॥
तमिऴ्
ऊर्त् वबुण्ड्रमिल्लाद रीरीरम् सुडुगाट्टै ऒत्त तागैयाले अदैप् पार्क्कवे कूडादु। ४ ऊर्त्, वबुण्ड्रदारण पलम्
विश्वास-प्रस्तुतिः
मृदम् आदाय कृष्णायास्
तुलस्या मूल-सम्भवाम्।
धारयेद् ऊर्ध्व-पुण्ड्राणि
तस्याः फलम् अन्-अन्तकम् ॥ १९ ॥
यत् तु दिव्यं हरेः क्षेत्रं
मृदम् आदाय तत्र वै।
धारयेद् ऊर्ध्व-पुण्ड्राणि
त्रि-सन्ध्यासु द्वि-जोत्तमाः॥ २० ॥
मूलम्
मृदम् आदाय कृष्णायास् तुलस्या मूल-सम्भवाम्।
धारयेद् ऊर्ध्व-पुण्ड्राणि तस्याः फलम् अन्-अन्तकम् ॥ १९ ॥
यत् तु दिव्यं हरेः क्षेत्रं मृदम् आदाय तत्र वै।
धारयेद् ऊर्ध्व-पुण्ड्राणि त्रि-सन्ध्यासु द्वि-जोत्तमाः॥ २० ॥
[[12]]
तमिऴ्
अन्दणर् तलैवर्गळे। क्रुष्णदुळसियिऩ् वेर्प् पऱ्ऱिलिरुक्कुम् मण्णैयावदु, कोयिल, तिरुमलै, पॆरुमाळ् कोयिल्, तिरुनारायणबुरम् मुदलाऩ तिव्य तेयङ्गळिलुळ्ळ मण्णैयावदु कॊण्डु कालै, नण् पगल्, मालै आगिय मूऩ्ऱु सन्द्,यागालङ्गळिलुम् ऊर्त् वबुण्ड्रत्तै तरिप्पवऩ् अनन्दमाऩ पलऩै अडैवाऩ्। मऱ्ऱ पुण्ड्रङ्गळै तरिप्पदिऩ् पलऩ्
त्रि-पूॾ्र-निषेधः
विश्वास-प्रस्तुतिः
अ-च्छिद्रम् ऊर्ध्व-पुण्ड्रं वा
त्रि-पुण्ड्रं यस् तु धारयेत्।
स जीवन्न् एव शूद्रत्वम्
आशु गच्छत्य् अ-संशयम् ॥ २१ ॥
मूलम्
अ-च्छिद्रम् ऊर्ध्व-पुण्ड्रं वा त्रि-पुण्ड्रं यस् तु धारयेत्।
स जीवन्न् एव शूद्रत्वम् आशु गच्छत्य् अ-संशयम् ॥ २१ ॥
तमिऴ्
टैवॆळियिल्लाद ऊर्द वबुण्ड् रत्तैयो, तिरि (तिर्यक्) पुण्ड्रत्तैयो तरिप्पवऩ् (अन्दणप्पिऱप् पुडैयवऩायिऩुम) इन्द जऩ्मत्तिलेये वैदिग कर्मङ् गळुक्कुत् तगुदियऱ्ऱत्रऩागिविडुवाऩ् ऎऩ्बदु उऱुदि। त्रिबुण्ड्रदारियोडु सहवासम् कूडादु
विश्वास-प्रस्तुतिः
कपाल-देह-भस्मास्थि-
शुक्ति-पाषाण-धारिणम् ।
त्रि-पुण्ड्र-धारिणं विप्रं
चण्डालम् इव संत्यजेत् ॥ २२ ॥
मूलम्
कपाल-देह-भस्मास्थि-शुक्ति-पाषाण-धारिणम् ।
त्रि-पुण्ड्र-धारिणं विप्रं चण्डालम् इव संत्यजेत् ॥ २२ ॥
तमिऴ्
सङ्गु, मण्डैयोडु, पिणच्चामबल्, ऎलुम्बु, सिवलिङ्गक्कल् इवैगळैयो, त्रिबुण्ड्रत्तैयो तरिप्पवऩै, सण्डाळऩैप्पोले विलक्कवेण्डुम्। त्रिबुण्ड्रद,ारियाऩ अन्दणऩ् तेसप् रष्टम् सॆय्यत्तक्कवऩ्
विश्वास-प्रस्तुतिः
+++(पर-गृहे)+++ अग्नि-दं +++(पर-जले)+++ गर+++(=विष)+++-दं चैव
लिङ्ग-पाषाण-धारिणम् ।
तिर्यक्-पुण्ड्र-धरं विप्रं
राजा राष्ट्रात् प्रवासयेत् ॥ २३ ॥
मूलम्
अग्नि-दं गर-दं चैव लिङ्ग-पाषाण-धारिणम् ।
तिर्यक्-पुण्ड्र-धरं विप्रं राजा राष्ट्रात् प्रवासयेत् ॥ २३ ॥
[[13]]
तमिऴ्
वीट्टिल् नॆरुप्पु वैप्पवऩ्, उणविलुम् नीरिलुम् विषत्तैक् कलप्पवऩ्, सिवलिङ्गत्तै तरिप्पवऩ्, तिरिबुण्ड्रत्तै तरिप्पवऩ् एऩुम् इत्तगैय अन्दणर् अरसऩ् तऩ् राज्यत्तिलिरुन्दु वॆळियेऱ्ऱ कळै वेण्डुम्। परासरविसिष्ट परमदर्म सास्त्रम् त्रिबुण्ड्रद,रिक्कु कोष्टि,यिल् निषेदम्
विश्वास-प्रस्तुतिः
तिर्यक्-पुण्ड्र-धरो विप्रः
पङ्क्ति-मध्ये स्थितो यदि ।
सा पङ्क्तिर् ब्रह्म-हत्यायां
युज्यते नात्र संशयः ॥ २४ ॥
तिर्यक्-पुण्ड्र-धरो विप्रो
यत्र तिष्ठति दुर्मतिः ।
स देशः पाप-संभूतिश्
श्मशान-सदृशो भवेत् ॥ २५ ॥
मूलम्
तिर्यक्-पुण्ड्र-धरो विप्रः पङ्क्ति-मध्ये स्थितो यदि ।
सा पङ्क्तिर् ब्रह्म-हत्यायां युज्यते नात्र संशयः ॥ २४ ॥
तिर्यक्-पुण्ड्र-धरो विप्रो यत्र तिष्ठति दुर्मतिः ।
स देशः पाप-संभूतिश् श्मशान-सदृशो भवेत् ॥ २५ ॥
तमिऴ्
तिरिबुण्ड्रदारियाऩ अन्दणऩोडे ऒरु वरिसै यिल निऩ्ऱवर्गळ् अऩैवरुम् प्रह्महत्ति तोषत्तै अडैवार्गळ् ऎऩ्बदिल् ऐयमिल्लै। तऩ् तर्मददै विट्टुद तीयऱिवुडैयवऩाय् त्रिबुण्ड्रत्तै तरित्त अन्दणऩ् वाऴुम् तेयम पाबमुडैयदाय्, काट्टै ऒत्तदागुम्। त्रिबुण्ड्रद ारित् विजऩुक्कु तण्डाऩै
विश्वास-प्रस्तुतिः
ब्राह्मणः कुल-जो विद्वान्
तिर्यक्-पुण्ड्र-धरो यदि ।
तं गर्दभं समारोप्य
राजा राष्ट्रात् प्रवासयेत् ॥ २६ ॥
मूलम्
ब्राह्मणः कुल-जो विद्वान् तिर्यक्-पुण्ड्र-धरो यदि ।
तं गर्दभं समारोप्य राजा राष्ट्रात् प्रवासयेत् ॥ २६ ॥
तमिऴ्
नऱ्कुलत्तिल्, कल्वियुडैयवऩागप् पिऱन्द अन्दण ऩुम् तिर्यक्पुण्ड्रत्तै तरित्ताऩागिल्, अरसऩ्, अवऩैक् कऴुदैयिऩ्मेल् एऱ्ऱि तोप् रष्टम सॆय्यवेण्डुम्।
विश्वास-प्रस्तुतिः
तस्मात् तु ब्राह्मणो नित्यम्
उर्ध्व-पुण्ड्रं हि धारयेत् ।
ऊर्ध्व-पुण्ड्रेण संसिद्धिं
लभते नात्र संशयः ॥ २७ ॥
मूलम्
तस्मात् तु ब्राह्मणो नित्यम् उर्ध्व-पुण्ड्रं हि धारयेत् । ऊर्ध्व-पुण्ड्रेण संसिद्धिं लभते नात्र संशयः ॥ २७ ॥
[[14]]
तमिऴ्
आगैयाल्, प्राह्मणऩ् ऊर्त्वबुण्ड्ओरत्तैये तरिक्कवेण्डुम्। अदऩाल ऎल्ला सित् ति यैयुम् अडै वाऩ् ऎऩ्बदिल् ऐयमिल्लै। ऊर्त् वबुण्ड् रङ्गळिऩ् स्तानमुम्,अळवुम्, तेवदैगळुम्
प्रमाण-नामादि
विश्वास-प्रस्तुतिः
ऊर्ध्व-पुण्ड्र-प्रमाणानि
स्थानानि मुनि-सत्तमाः ।
व्यूह-भेदेन नामानि
वक्ष्यामि च पृथक् पृथक् ॥ २८ ॥
मूलम्
ऊर्ध्व-पुण्ड्र-प्रमाणानि स्थानानि मुनि-सत्तमाः ।
व्यूह-भेदेन नामानि वक्ष्यामि च पृथक् पृथक् ॥ २८ ॥
तमिऴ्
मुऩिवर्गळे। इऩि, ऊर्त्वबुण्ड्रङ्गळिऩ् अळवु कळैयुम्, इडङ्गळैयुम्, अवैगळिऩ् नामङ्गळैयुम् तऩित् तऩियागच् चॊल्लुगिऱेऩ्।
विश्वास-प्रस्तुतिः
चतुस्-त्रि-द्व्य्-अङ्गुलं वापि
विस्तारं परिकल्पयेत् ॥
मूलम्
चतुस्-त्रि-द्व्य्-अङ्गुलं वापि विस्तारं परिकल्पयेत् ॥
तमिऴ्
नालु अङ्गुलमावदु, मूऩ्ऱु अङ्गु लमावदु, इरण्डु अङ्गुलमावदु, अवरवर् यरीरम्, अन्दन्द इडङ्गळुक्कुत् तक्कबडि उयरमुळ्ळवैयाग पुण्ड्रङ्गळै तरिक्कवेण्डुम्।
विश्वास-प्रस्तुतिः
ललाटे केशवायेति
चतुर्-अङ्गुलम् आयतम् ॥ २९ ॥
चतुश्-चक्र-धरं देवं
शुद्ध-जाम्बू-नद-प्रभम् ।
मूलम्
ललाटे केशवायेति चतुर्-अङ्गुलम् आयतम् ॥ २९ ॥ चतुश्-चक्र-धरं देवं शुद्ध-जाम्बू-नद-प्रभम् ।
तमिऴ्
नॆऱ्ऱियिल् नालु अङ्गुलम् उयरमुळ्ळदाग ऊर्त्व पुण्ड्रत्तै तरित्तु, अदिल् - (नालु कैगळिल्) नालु सगगरङ्गळैयुडैयवऩाय्, अऴुक्कऱ्ऱ तङ्गमबोल् ऒळि युळ्ळवऩाऩ केरवऩै “केयवाय नम:” ऎऩ्ऩुम् मन्दि रत्तिऩाल् आवाहनम् सॆय्यवेण्डुम्। (इत्तिरुमण् काप्पिऱ्कुक् केयवऩ् ऎऩ्ऱे पॆयर्। मऱ्ऱ तिरुमण् काप्पुगळुम् अव्वव्विडङ्गळिल् आवाहनम् सॆय्यप्पडुम् नारायणऩ् मुदलाऩारिऩ् पॆयरैये उडैयवै।)
[[15]]
विश्वास-प्रस्तुतिः
नाभौ नारायणायेति
धारयेत् तु दशाङ्गुलम् ॥ ३० ॥
चतुश् शङ्ख-धरं देवं
नील-जीमूत-सन्निभम् ।
मूलम्
नाभौ नारायणायेति धारयेत् तु दशाङ्गुलम् ॥ ३० ॥ चतुश् शङ्ख-धरं देवं नील-जीमूत-सन्निभम् ।
तमिऴ्
कॊप्पूऴिऩ् मेले, नडु वयिऱ्ऱिल्, (नालु कैगळिल्, नालु ङ्गङ्गळैयुम्, नीलमेगम्बोऩ्ऱ कान्दियैयुम् उडैय नारायणऩै “नारायणाय नम:” ऎऩ्ऩुम् मन्दि रत्तिऩाल् पत्तु अङ्गुलम् उयरमुळ्ळदाग तरिक्क वेण्डुम्।
विश्वास-प्रस्तुतिः
हृदये माधवायेति
न्यसेद् अष्टाङ्गुलं तथा ॥ ३१ ॥
चतुर्-गदा-धरं देवम्
इन्दी-वर-दल-प्रभम् ।
मूलम्
हृदये माधवायेति न्यसेद् अष्टाङ्गुलं तथा ॥ ३१ ॥ चतुर्-गदा-धरं देवम् इन्दी-वर-दल-प्रभम् ।
तमिऴ्
मार्बिल् - करुनॆय्दल् पोऩ्ऱ ऒळियैयुम्, (कैगळिल्) नालु कदैगळैयुम् उडैय माद,वऩै “माद,वाय नम:” ऎऩ्ऩुम् मन्दिरत्तैच् चॊल्लि, ऎट्टु अङ्गुलम् उयर मुळ्ळदाग तरिक्कवेण्डुम्।
विश्वास-प्रस्तुतिः
गोविन्दायेति कण्ठे च
धारयेत् चतुर्-अङ्गुलम् ॥ ३२ ॥
चतुर्-धनुर्-धरं देवं
कोटि-चन्द्र-सम-प्रभम् ।
मूलम्
गोविन्दायेति कण्ठे च धारयेत् चतुर्-अङ्गुलम् ॥ ३२ ॥
चतुर्-धनुर्-धरं देवं कोटि-चन्द्र-सम-प्रभम् ।
तमिऴ्
कोडि सन्दिरर्गळै ऒत्त ऒळियैयुम्, कैगळिल् नालु विल्गळैयुम् उडैय कोविन्द ऩै “कोविन्दाय नम:’ ऎऩ्ऩुम मन्दिरददिऩाल् नालु अङ्गुलम् उयरमुळ्ळ तागक् कऴुत्तिल् तरिक्कवेण्डुम्।
विश्वास-प्रस्तुतिः
विष्णुं च दक्षिणे कुक्षौ धारयेत् तु दशाङ्गुलम् ॥ ३३ ॥
चतुर्-हल-धरं देवं पद्म-किञ्जल्क-सन्निभम् ।
मूलम्
विष्णुं च दक्षिणे कुक्षौ धारयेत् तु दशाङ्गुलम् ॥ ३३ ॥
चतुर्-हल-धरं देवं पद्म-किञ्जल्क-सन्निभम् ।
तमिऴ्
सदुर्हलदरम् तेवम् पत् मगिञ्जल्गसन्निब,म् तामरैप्पूविऩ् तादुवैप्पोऩ्ऱ निऱत्तैयुम्, कैगळिल् नालु कलप्पैगळैयुम् उडैय श्रीविष्णुवै “श्रीविष्णवे TOLD:” ऎऩ्ऩुम मन्दिरत्तैच्चॊल्लि, पत्तु अङ्गुलम् उयरमुळ्ळदाग वयिऱ्ऱिऩ् वलदु पक्कत्तिल् तरिक्कवेण्डुम्।
[[16]]
विश्वास-प्रस्तुतिः
मधु-सूदनं बाहु-मध्ये न्यसेद् अष्टाङ्गुलं तथा ॥ ३४ ॥ चतुर्-मुसल-भृद्-देवं अरविन्दाभम् एव च ।
मूलम्
मधु-सूदनं बाहु-मध्ये न्यसेद् अष्टाङ्गुलं तथा ॥ ३४ ॥ चतुर्-मुसल-भृद्-देवं अरविन्दाभम् एव च ।
तमिऴ्
तामरैप्पूवैप्पोऩ्ऱ ऒळियैयुम्, कैगळिल् नालु उलक्कैगळैयुम् उडैय मदु,सूदऩऩै, “मदु,सूद, नाय नम:” ऎऩ्ऩुम् मन्दिरत्तै अनुसन्दि,त्तु, ऎट्टु अङ्गुलम् उयरमुळ्ळदाग वलदु पुजत्तिल् तरिक्क वेण्डुम्।
विश्वास-प्रस्तुतिः
त्रि-विक्रमायेति चांसे धारयेच् चतुर्-अङ्गुलम् ॥ ३५ ॥
चतुः-खड्ग-धरं देवं ज्वलद् अग्नि-सम-प्रभम् ।
मूलम्
त्रि-विक्रमायेति चांसे धारयेच् चतुर्-अङ्गुलम् ॥ ३५ ॥
चतुः-खड्ग-धरं देवं ज्वलद् अग्नि-सम-प्रभम् ।
तमिऴ्
ऒळिवीसुम् अक्ऩियै ऒत्त तेजस्सैयुम्, कै कळिल् नालु कत्तिगळैयुम् उडैय तिरिविक्किरमऩै “तरि विगरमाय नम:” ऎऩ्ऩुम् मन्दिरत्ताल् वलदु तोळिल् नालु अङ्गुलम् उयरमुळ्ळदाग तरिक्कवेण्डुम्।
विश्वास-प्रस्तुतिः
वामनं वाम-कुक्षौ तु धारयेत् तु दशाङ्गुलम् ॥ ३६ ॥
चतुर्-वज्र-धरं देवं तरुणादित्य-सन्निभम् ।
मूलम्
वामनं वाम-कुक्षौ तु धारयेत् तु दशाङ्गुलम् ॥ ३६ ॥
चतुर्-वज्र-धरं देवं तरुणादित्य-सन्निभम् ।
तमिऴ्
इळञ्जूरियऩ् पोऩ्ऱ ऒळियैयुम्, कैगळिल् नालु वज्रङ्गळैयुम् उडैय वामनऩै “वामनाय नम:’ ऎऩ् ऩुम मन्दिरत्तिऩाल् वयिऱ्ऱिऩ् इडदु पुऱत्तिल् पत्तु अङ्गुलम् उयरमुळ्ळदाग तरिक्कवेण्डुम्।
विश्वास-प्रस्तुतिः
श्री-धरं बाहु-मध्ये तु न्यसेद् अष्टाङ्गुलं तथा ॥ ३७ ॥
पट्टसायुध-भृद्-देवं पुण्डरीकाभम् एव च ।
मूलम्
श्री-धरं बाहु-मध्ये तु न्यसेद् अष्टाङ्गुलं तथा ॥ ३७ ॥
पट्टसायुध-भृद्-देवं पुण्डरीकाभम् एव च ।
तमिऴ्
पुण्डरीगाब मेव स वॆण् तामरैयै ऒत्त ऒळियैयुम्, कैगळिल् नालु पट्टसम् ऎऩ्ऩुम् आयुदङ्गळैयुम् उडैय श्रीदरऩै “श्रीदराय नम:’ ऎऩ्ऩुम् मन्दिरत्तैच् चॊल्लि ऎट्टु अङ्गुलम् उयरमुळ्ळदाग तु पुजत्तिल् तरिक्क वेण्डुम्।
[[17]]
विश्वास-प्रस्तुतिः
हृषीकेशं तु वामांसे धारयेच् चतुर्-अङ्गुलम् ॥ ३८ ॥
चतुर्-मुद्गर-भृद्-देवं विद्युद्-गण-सम-प्रभम् ।
मूलम्
हृषीकेशं तु वामांसे धारयेच् चतुर्-अङ्गुलम् ॥ ३८ ॥
चतुर्-मुद्गर-भृद्-देवं विद्युद्-गण-सम-प्रभम् ।
तमिऴ्
मिऩ्ऩऱ्कूट्टम् पोऩ्ऱ ऒळियैयुम्, कैगळिल् नालु उऴल्दडिगळैयुम् उडैय ह्रुषीगेयऩै “ह्रुषीगेसाय नम:” ऎऩ्ऩुम मन्दिरत्तैक्कॊण्डु वलदु तोळिल् नालु अङ्गुलम् उयरमुळ्ळदाग तरिक्क वेण्डुम्।
विश्वास-प्रस्तुतिः
पृष्ठे तु पद्म-नाभेति धारयेच् चतुर्-अङ्गुलम् ॥ ३९ ॥
सर्वायुध-धरं देवं कोटि-सूर्य-सम-प्रभम् ।
मूलम्
पृष्ठे तु पद्म-नाभेति धारयेच् चतुर्-अङ्गुलम् ॥ ३९ ॥
सर्वायुध-धरं देवं कोटि-सूर्य-सम-प्रभम् ।
तमिऴ्
कोडि सूर्यर्गळै ऒदद ऒळियैयुम्, कैगळिल् ऎलला आयुदङ्गळैयुम् उडैय पत्मनाबऩै “पत्म नाबाय नम:” ऎऩ्ऩुम् मन्दिरत्तैच् चॊल्लि, मुदुगिऩ् कीऴे नडुविल् नालु अङ्गुलम् उयरमुळ्ळदाग तरिक्क वेण्डुम्।
विश्वास-प्रस्तुतिः
ककुदे दामोदरेति धारयेच् चतुर्-अङ्गुलम् ॥ ४० ॥
चतुष्-पाश-धरं देवं इन्द्र-गोप-सम-प्रभम् ।
मूलम्
ककुदे दामोदरेति धारयेच् चतुर्-अङ्गुलम् ॥ ४० ॥
चतुष्-पाश-धरं देवं इन्द्र-गोप-सम-प्रभम् ।
तमिऴ्
पट्टुप्पूच्चियै ऒत्त निऱत्तैयुम्, कैगळिल् नालु पासायुदङ्गळैयुम् उडैय तामोदरऩै “तामोद, राय नम:” ऎऩ्ऩुम् मन्दिरत्तै अनुसन्दि,त्तु, कऴुत् तुप् पिडरियिल् नालु अङ्गुलम् उयरमुळ्ळदाग तरिक्क वेण्डुम्।
विश्वास-प्रस्तुतिः
“नमो ऽस्तु वासुदेवाय”
मूर्ध्नि चैवं त्रयोदशम् ॥ ४१ ॥
मूलम्
नमो ऽस्तु वासुदेवाय मूर्ध्नि चैवं त्रयोदशम् ॥ ४१ ॥
तमिऴ्
इप्पडि तरित्तु मिगुन्द तिरुमण् काप्पै “वासु तेवाय नम:” ऎऩ्ऱु अनुसन्दि त्तु सिरस्सिल् तरिक्क वेण्डुम्। परासरविसिष्ट परमदर्म सास्त्रम् ऊर्त् वबुण्ड्रम् अणिन्द सरीरत्तिऩ् पॆरुमै
फल-स्तुतिः
विश्वास-प्रस्तुतिः
धारणाद् ऊर्ध्व-पुण्ड्रस्य
शरीरं मन्दिरं हरेः ।
तस्मात् तु सततं धार्यम्
ऊर्ध्व-पुण्ड्रं द्वि-जोत्तमैः ॥ ४२ ॥
मूलम्
धारणाद् ऊर्ध्व-पुण्ड्रस्य शरीरं मन्दिरं हरेः ।
तस्मात् तु सततं धार्यम् ऊर्ध्व-पुण्ड्रं द्वि-जोत्तमैः ॥ ४२ ॥
[[18]]
तमिऴ्
(केयवऩ् मुदलाऩ पऩ्ऩिरण्डु तिरुनामङ्गळै युडैय) इन्द ऊर्त् वबुण्ड्रङ्गळै अणिन्दुळ्ळ श्रीरीरम्, अक्कारणत्तालेये सर्वेस्वरऩुक्कुक् कोयिलायुळ्ळदु। आगैयाल् सिऱप्पुऱ्ऱ अन्दणर् मुदलाऩोर् ऊर्त्, वबुणट्रङ्गळैये अणियक्कडवर्गळ्। ऊर्त् वबुण्ड्रमिल्लाविडिल् तोषम्
विश्वास-प्रस्तुतिः
ऊर्ध्व-पुण्ड्रं विना यस् तु
सन्ध्या-कर्मादिकं चरेत् ।
तत् सर्वं राक्षसैर् नीतं
जप-होमादिकं तथा ॥ ४३ ॥
मूलम्
ऊर्ध्व-पुण्ड्रं विना यस् तु सन्ध्या-कर्मादिकं चरेत् ।
तत् सर्वं राक्षसैर् नीतं जप-होमादिकं तथा ॥ ४३ ॥
तमिऴ्
ऊर्त् वबुण्ड्रम तरिक्कामल,सन्द्,यावन्दऩम्, मन्द्र जबम,होमम् मुदलाऩ नित्य नैमित्तिग कर्मङ्गळै अनुष्टि,त्तालुम्, अवऱ्ऱै राक्षसर्गळ् कॊण्डु अवै राक्षसर्गळैये सेरुमागै याल, तेवर्गळ् अवऱ्ऱाल् तिरुप्तियडैयमाट्टार्गळ् ऎऩ्ऱबडि।) पोवार्गळ्।
विश्वास-प्रस्तुतिः
ते शवाः पुरुषा लोके
येषां हृदि न केशवः ।
केशवार्पित-चित्ता ये
न शवा न पुनर्-भवाः ॥ ४४ ॥+++(4)+++
मूलम्
ते शवाः पुरुषा लोके येषां हृदि न केशवः ।
केशवार्पित-चित्ता ये न शवा न पुनर्भवाः ॥ ४४ ॥
तमिऴ्
केयवऩै नॆञ्जिऱ्कॊळ्ळाद मऩिदर्गळ् (परमात्मावागिऱ उयिर् इल्लाद) वङ्गळे (पिणङ्गळे) यावर्गळ्। केयवऩै नॆञ्जिऱ्कॊण्डवर्गळोवॆऩिल् (परमात्मावागिऱ उयिरै उडैयवर्गळागैयाल् ) यवङ्गळल्लर्। मोक्षमडैबवर्गळागैयाले, वुलगिल् मऱुबडियुम् पिऱप्पै अडैयार्गळ्। २।नामसंस्कारत्तिऩ् क्रमम्
नामकर्म
कालः
विश्वास-प्रस्तुतिः
नाम-कर्म प्रवक्ष्यामि
पाप-नाशनम् उत्तमम् ।
जात-कर्मणि वा क्षौरे
तथा मौञ्जी-निबन्धने ॥ ४५ ॥
मन्त्राध्ययन-काले वा
नाम कुर्याद् विधानतः ।
मूलम्
नाम-कर्म प्रवक्ष्यामि पाप-नाशनम् उत्तमम् ।
जात-कर्मणि वा क्षौरे तथा मौञ्जी-निबन्धने ॥ ४५ ॥
मन्त्राध्ययन-काले वा नाम कुर्याद् विधानतः ।
[[19]]
तमिऴ्
पञ्जसमस्कारङ्गळिल मूऩ्ऱावदाऩ नामसंसगर् रत्तैप्पऱ्ऱि इऩिक् कूऱुगिऱेऩ्। अदु ऎल्लाप्पाबङ् गळैयुम् पोक्कक्कूडियदु। ऎल्लावऱ्ऱिलुम् सिऱन्ददु। इन्द समसगारत्तै, जादगर्मम् सॆय्युम्बोदावदु, सौळम् (कुडुमिवैत्तल्) सॆय्युम्बोदावदु, उबनिया कालत्तिलावदु, इक्कालङ्गळ् तप्पिऩाल् मन्दरोबदो कालत्तिलावदु, मेले सॊल्लप्पोगिऱ मुऱैप्पडि सॆय्यवेण्डुम्।
चितिः, होमः
विश्वास-प्रस्तुतिः
वासुदेवादयो ये च
मूर्तयः केशवादयः ॥ ४६ ॥
मत्स्य-कूर्मादयो व्यूहा
विभवाश् च तथा ऽपरे ।
तेषाम् अन्यतमं नाम
दद्याद् वा ऽन्यं शुभाह्वयम् ॥ ४७ ॥
मूलम्
वासुदेवादयो ये च मूर्तयः केशवादयः ॥ ४६ ॥
मत्स्य-कूर्मादयो व्यूहा विभवाश् च तथा ऽपरे ।
तेषाम् अन्यतमं नाम दद्याद् वा ऽन्यं शुभाह्वयम् ॥ ४७ ॥
तमिऴ्
परासरविसिष्ट परमदर्म सास्त्रम् नामसंस्कारमावदु पॆयरिडुदल्। ५५९ अप्पडिप्पॆय रिडुम्बोदु, वासुदेवऩ् मुदलाऩ व्यूहमूर्त्तिग ळॆऩ्ऩ, कोवऩ् नारायणऩ् मुदलाऩ व्यूहान्दर मूर्त्तिगळॆऩ्ऩ। मत्सयम, कूर्मम्, वराहम् मुदलाऩ विब वावदारमूर्त्तिगळॆऩऩ, श्री रङ्ग नादऩ्, श्रीनिवा सऩ्, वरदराजऩ् मुदलाऩ अर्च्चावदारमूर्त्तिग ळॆऩ्ऩ इवर्गळिल् ताऩ् विरुम्बिय ऒरु मूर्त्तियिऩ् तिरुनामत्तैयावदु, वेऱु मङ्गळमाऩ (टागोबऩ् रामानुजऩ् मुदलाऩ आऴ्वार्गळ् आसार्यर्गळुडैय) तिरुनामत्तैयावदु इडवेण्डुम्।
विश्वास-प्रस्तुतिः
अभ्यर्च्य विधिवद् विष्णुं
नाम-मूर्तिम् अनुस्मरन् ।
आवाहनार्घ्य-पाद्यैश् च
धूप-दीपादिभिस् तथा ॥ ४८ ॥
गन्ध-पुष्पादिनाभ्यर्च्य
जुहुयाच् च विधानतः ।
मूलम्
अभ्यर्च्य विधिवद् विष्णुं नाम-मूर्तिम् अनुस्मरन् ।
आवाहनार्घ्य-पाद्यैश् च धूप-दीपादिभिस् तथा ॥ ४८ ॥ गन्ध-पुष्पादिनाभ्यर्च्य जुहुयाच् च विधानतः ।
[[20]]
तमिऴ्
आसार्यऩ मुदलिल् ऎम्बॆरुमाऩुक्कुत् तिरुवारा तऩम समाप्पिददु, अडुत्तबडियाग सिष्यऩुक्कु इडप् पोगिऱ तिरुनामत्तै उडैय मूर्त्तियै तियाऩित्तु, अन्द मूर्त्तियैक् कलाददिलावदु कूर्च्चत्तिलावदु आवाहनम् सॆय्दु, अर्क्यम्, पात्यम्, आसमनीयम् आगियवऱ्ऱै समर्प्पित्तु, तू,पम,तीबम्, सदरम् (कुडै), सामरम् आगियवऱ्ऱै समर्प्पित्तु, तिरुमालै, सन्दऩम्, तिरुवाबरणम् मुदलाऩवैगळाल् अलङ् गरित्तु, इव्वण्णम् षोडसोबसारङ्गळैक्कॊण्डु आरादि,तदु, नामगरणत्तिऱ्सॊल्लिय अगऩियिल् होमम् सॆय्यवेण्डुम्। मुऱैप्पडि ५६०
विश्वास-प्रस्तुतिः
चक्रादि-धारणं यत्र
यत्र वा नाम-कर्म च ॥ ४९ ॥
तन्-मासाधिपतेर् नाम
मासपेषु प्रशस्यते ।
मूर्तयः केशवाद्याश् च
मार्ग-शीर्षादि-मास-पाः ॥ ५० ॥
मूलम्
चक्रादि-धारणं यत्र यत्र वा नाम-कर्म च ॥ ४९ ॥
तन्-मासाधिपतेर् नाम मासपेषु प्रशस्यते ।
मूर्तयः केशवाद्याश् च मार्ग-शीर्षादि-मासपाः ॥ ५० ॥
तमिऴ्
केरवऩ् मुदलाग तामोदरऩीऱागवुळ्ळ पऩ्ऩिरु मूर्त्तिगळुम,
मार्गऴि मुदल् कार्त्तिगै ईऱागवुळ्ळ पऩ्ऩिरु मासङ्गळुक्कुम् तेवदैगळ्।
आगैयाल् अन्द मूर्त्तिगळिऩ् तिरुनामङ्गळै इडुम्बोदु,
ऎन्द मासत्तिल् ताबसमसगारम् अल्लदु नामगरणम् सॆय्यप् पडुगिऱदो, अन्द मासत्तिऱगु ते
वदैयाऩ मूर्त्ति यिऩ् तिरुनामत्तै इडुवदु मिगच्चिऱन्ददु।
विश्वास-प्रस्तुतिः
या तन्-मास-पतेर् मूर्तिस्
तत्र तां देशिकस् स्वयम् ।
परिक्रम्य नमस्कृत्य
ह्य् आवाह्य पुरतो हरेः ॥ ५१ ॥
तन्-मूर्तिं मनसा ध्यात्वा
नाम तस्याः प्रचोदयेत् ।
मूलम्
या तन्-मास-पतेर् मूर्तिस् तत्र तां देशिकस् स्वयम् ।
परिक्रम्य नमस्कृत्य ह्य् आवाह्य पुरतो हरेः ॥ ५१ ॥
तन्-मूर्तिं मनसा ध्यात्वा नाम तस्याः प्रचोदयेत् ।
तमिऴ्
केयवऩ् मुदलाऩ तिरुनामङ्गळै इडुम्बोदुम्, अन्द मासत्तिऱ्कु अदिबदियिऩ् मूर्त्तियै पगवत् सन्निदि,क्कु ऎदिरिल् आवाहनम् सॆय्दु, मुऩ् सॊऩ्ऩ ऎल्ला उबसारङ्गळैयुम, प्रदक्षिण नमसगारङ्गळैयुम् सॆय्दु, अन्द मूर्त्तियै नॆञ्जिल् तियाऩित्तु, आसारि यऩ् अत्तिरुनामत्तै सिष्यऩुक्कु इडवेण्डुम्।
[[21]]
विश्वास-प्रस्तुतिः
नाम वैष्णवता-हेतुर्
मुख्य इत्य् उच्यते बुधैः ॥ ५२ ॥
योजयेन् नाम दासान्तं
भगवन्-नाम-पूर्वकम् ।
तथा भागवतानां च नाम स्यान् नाम-पूर्वकम् ॥ ५३ ॥
मूलम्
नाम वैष्णवता-हेतुर् मुख्य इत्य् उच्यते बुधैः ॥ ५२ ॥
योजयेन् नाम दासान्तं भगवन्-नाम-पूर्वकम् ।
तथा भागवतानां च नाम स्यान् नाम-पूर्वकम् ॥ ५३ ॥
तमिऴ्
इदि श्रीबरायर स्म्रुदॆळ उत्तरग ण्डो विसिष्ट परमदर्म मास्त्रे। पुण्ड्र नाम संस्कारवर्ण्नम् नाम त्विदीयो त्याय : ॥ नाममिडुम्बोदु, मुदलिल् ५३। पगवन्नामत्तैयुम् कडैसियिल तासबदत्तैयुम् (श्रीक्रुष्णदासऩ् ऎऩ्बदुबोले ) सेर्क्कवेण्डुम्। पागवदर्गळुडैय नामत्तै इडुम्बोदुम्, मुदलिल् अवर्गळुडैय तिरु नामत्तैयुम्, कडैसियिल् तासबदत्तैयुम् (श्रीरामा नुजदासऩ् ऎऩ्बदुबोले सेर्क्कवेण्डुम्। पग वत्समबन्दम् पॆऱ्ऱु वैष्णवावदऱ्कु इन्द नामसमस्कारम् मुक्कियमाऩ कारणमागुम्। (इदु इल्ला विडिल् वैष्णवत्वम् किडैयादु)। इव्विषयत्तै स्वरूबज्ञाऩमुळ्ळ अऱिवाळिगळ् कूऱुगिऱार्गळ्।
इति श्री-पराशर-स्मृताव् उत्तर-खण्डे विशिष्ट-परम-धर्म-शस्त्रे पुण्ड्र-नाम-संस्कार-वर्णनं नाम द्वितीयो ऽध्यायः।
இரண்டாம் அத்தியாயம் முற்றிற்று.
[[22]]