०५८ ३२
उक्त अध्याय के २।३।११ में और भी वर्णित है
" एतावानेव यजतामिह निःश्रेयसोदयः ।
भगवत्यचलो भावो यद्भागवत-सङ्गतः ॥ ५१ ॥
टीका-पूर्वोक्त नाना देवता यजनस्यापि संयोग पृथक्त्वेन भक्तियोग फलत्वमाह, एतावान्निति । इन्द्रादीनपि यजताम् इह तत्तद् भजनेन भागवतानां रुङ्गतो भागवत्यचलो भावो भक्ति भवतीति यत् एतावानेव निःश्रेयसस्य परमपुरुषार्थस्य उदयो लाभः । अन्यत् तु सर्वं तुच्छमित्यर्थः ॥ "
से यदि
पूर्व वर्णित विविध देवता उपासना कारी को भगवद् भक्त सङ्ग से श्रीभगवान् में अचला भक्तिलाभ होता है, जो कि परम पुरुषार्थ है । अर्थात् विभिन्न देवता का भजन कर भगवद् भक्त सङ्ग भगवद् भक्ति लाभ नहीं होता है तो, वह विभिन्न देवता भजन कारी व्यक्ति को परम पुरुषार्थ लाभ से
[[५४]]
भक्तिर्भवतीति यदेता वानेव निःश्रेयसस्य परमपुरुषार्थस्य उदयो लाभः, अन्यत्तु सर्वं तुच्छमित्यर्थः" इत्येषा । अत्र ( भा० २।३।२) “इन्द्रमिन्द्रियकामस्तु” इत्याद्युक्तमिन्द्रियपाटवादिकं पृथक्त्वेन फलम् । भागवतेन संयोगे तु भावः फलम् । खादिरयूप-संयोगे यागस्य फल- वैशिष्टयवदिति ज्ञ ेयम् ॥ श्रीशुकः ॥