अथ वक्ष्ये विशेषेण चतुर्भूमेस्तु लक्षणम् ।
विस्तरोत्सेधमानं तु प्रोक्तं प्रासादमानके ॥ १ ॥
रव्यंशं मानसूत्रान्तं कृते गर्भगृहं रसम् ।
गृहपिण्ड्यालिन्दहारादि प्रत्येकं चैकभागया ॥ २ ॥
विन्याससूत्रयोरन्तर वसुधा विभजेत्समम् ।
कर्णकूटं ततांशं तु कोष्ठं तद् द्विगुणायतम् ॥ ३ ॥
पञ्जरव्यासमंशेन शेषं हारान्तरं भवेत् ।
पुनरप्यूर्ध्व भूमिं च वसुभागविभाजिते ॥ ४ ॥
कर्णकूटं च कोष्ठं च पञ्जरं पूर्ववद्भवेत् ।
तदूर्ध्वे अष्टभागे तु शिवांशं कूटविस्तृतम् ॥ ५ ॥
कोष्ठायामाश्वनीभागम् अर्धांशं पञ्जरस्य तु ।
शेषं हारान्तरं प्रोक्तं हीनाधिक्यं तु नाश्रयेत् ॥ ६ ॥
ऊर्ध्वभूम्यग्निभागे तु व्योमांशं मध्यभद्रकम् ।
दण्डं वाध्यर्ध दण्डं वा द्विदण्डं वाथ निर्गतम् ॥ ७ ॥
प्रासादोच्चं तु विभजेत् सङ्ग्रहं त्रिंशदंशकम् ।
सार्धाष्टांशम् अधिष्ठानं भूतांशं चरणोदयम् ॥ ८ ॥
अधिष्ठानसमं मञ्चं तलिपं पादोन पञ्चकम् ।
सपक्षांशं च मञ्चोच्चं कल्पयेद्द्विजसत्तम ! ॥ ९ ॥
सार्धवेदांश पादोच्चं पक्षांशं प्रस्तरोदयम् ।
सपादवेदभागं तु चरणोदयमिष्यते ॥ १० ॥
पादोन(प)क्षांशं चोच्चं शिवांशं वेदिकोदयम् ।
कर्णोच्चं तु द्विभागं स्यात् सार्धवेदांश शीर्षकम् ॥ ११ ॥
स्तूप्युच्चं तु द्विभागं स्यात् शान्तिकं भवनं भवेत् ।
चत्वारिंशद् द्वयाधिक्य भागं कृत्वा गृहोन्नतम् ॥ १२ ॥
गुणांशं तलमानं तु रसांशं चरणोदयम् ।
प्रस्तरं चाग्निभागेन भूतांशं तलिपायतम् ॥ १३ ॥
पादोनाग्न्यंशमञ्चं स्यात् भूतांशं चरणोदयम् ।
सपादद्विभागमञ्चोच्चं सार्धवेदाङ्घ्रिणोदयम् ॥ १४ ॥
द्विभागं मञ्चमानं तु शिवांशं वेदिकोदयम् ।
अध्यर्धांशं गलोत्सेधं युगांशं शिखरोदयम् ॥ १५ ॥
द्विभागं तु शिखामानं पौष्टिकं तदुदाहृतम् ।
पञ्चाशद्विभजेद्धामतुङ्गं स्तूप्यवसानकम् ॥ १६ ॥
सार्धत्रिंशमधिष्ठानं सप्तांशं चरणोदयम् ।
तदर्धं मञ्चमानं तु षडंशं चरणोदयम् ॥ १७ ॥
गुणांशं मञ्चमानं तु ऊर्ध्वपादं तु तद्द्वयम् ।
त्रिभागं प्रस्तरोत्सेधं पादोच्चं सार्धपञ्चकम् ॥ १८ ॥
प्रस्तरोच्चं त्रिभागं स्यात् अंशेन वेदिकोदयम् ।
द्विभागं गलमानं तु शरांशं शिखरोदयम् ॥ १९ ॥
सार्धांशं स्थूपिमानं तु जयदं तदुदाहृतम् ।
उपानादि स्थूपिपर्यन्तं पञ्चाशद्विभजेद्बुधः ॥ २० ॥
तलोच्चं सार्धमग्न्यंशं सप्तांशं चरणोदयम् ।
तलोच्च सदृशं मञ्चतलीपं सार्धषड्भवेत् ॥ २१ ॥
पादाधिकत्रिभागांशं मञ्चमानमुदाहृतम् ।
पादोच्चं रसभागेन गुणांशं प्रस्तरोदयम् ॥ २२ ॥
सार्धपञ्चांशमङ्घ्र्युच्चं मञ्चं सार्ध द्विभागया ।
एकांशं वेदिकामानं द्विभागं स्याद्गलोदयम् ॥ २३ ॥
पञ्चांशं शिखरोत्तुङ्गं सपादं शिखरोदयम् ।
अद्भुतं सदनं ह्येवं कल्पयेत्कल्पवित्तमः ॥ २४ ॥
आरामोच्चं तु पञ्चाशत् भागं कृत्वा विशेषतः ।
सार्धाग्न्यंशमधिष्ठानं धाल्वंशं चरणोदयम् ॥ २५ ॥
प्रस्तरोच्चं त्रिभागेन चरणं सार्धषड्भवेत् ।
सपादाग्न्यंश मञ्चं स्यात् तलिपं सार्धषट्ककम् ॥ २६ ॥
त्रिभागं प्रस्तरोत्सेधं पादोच्चं सार्धपञ्चकम् ।
पादोनाग्न्यंशमञ्चोच्चं शिवांशं वेदिकोदयम् ॥ २७ ॥
द्विभागं गलमानं तु पादांशं शिखरोदयम् ।
व्योमांशं तु शिखामानं विमानं सार्वदेशिकम् ॥ २८ ॥
होमादिस्तूपि वर्गान्तं वेदाश्रं परिकल्पयेत् ।
भानुकूटं तथा कोष्ठं भानुद्विगुणपञ्जरम् ॥ २९ ॥
शिखरे तु चतुर्दिक्षु भद्रनासी चतुष्टयम् ।
पादं प्रत्यल्पनास्याढ्यं शिखरोल्पाष्टनासिकाः ॥ ३० ॥
कूटकोष्ठादि सर्वाङ्गं नागराद्युचितं कुरु ।
एकाकारतलस्तम्भं सुभद्रमिति विद्यते ॥ ३१ ॥
तदेव शिखरेष्टाल्पनासिकारहितं भवेत् ।
तद्ब्राह्म्यमिति विख्यातं सर्वदेव प्रियावहम् ॥ ३२ ॥
तदेवं शिखरं कण्ठं वृत्तं श्रीकान्तमुच्यते ।
वस्वश्रं शीर्षकं कण्ठं श्रीमण्डनमुदाहृतम् ॥ ३३ ॥
तदेव शिखरे चाष्टौ महानासी समन्वितम् ।
श्रीवन्तमिति ख्यातं शालाभद्रयुतं तु वा ॥ ३४ ॥
विभद्रं वाथ कर्तव्यं सर्वेषां सदनामपि ।
श्रीकान्तं शिखरेल्पाष्ट नास्याढ्यं श्रीविशालकम् ॥ ३५ ॥
नानाङ्घ्रितलसंयुक्तं तत्तन्नाम्ना प्रकीर्तिताः ।
विस्ताराध्यर्धमायामं सभाकारं तु शीर्षकम् ॥ ३६ ॥
सम्पदालयमित्युक्तं सर्वदेवार्हकं परम् ।
मानसूत्रान्तरं नन्दभागं कृत्वा विशेषतः ॥ ३७ ॥
गर्भगेहं गुणांशं स्याद् भागेन गृहपिण्डिका ।
अलिन्दमंशेन कर्तव्यं हारभागेन कल्पयेत् ॥ ३८ ॥
ततो विन्याससूत्रान्तं सदनं नवभाजिते ।
एकांशं कूटविस्तारं गुणांशं कोष्ठदीर्घकम् ॥ ३९ ॥
एकांशं पञ्जरव्यासं सार्धांशं हारयोन्तरम् ।
शालामध्ये महानासी नीव्रं तदर्धभागया ॥ ४० ॥
ऊर्ध्वभूम्यष्टभागे तु कूटमंशेन कल्पयेत् ।
शाला तद्द्विगुणायामं शिवांशं पञ्जरं भवेत् ॥ ४१ ॥
शेषं भारान्तरं चोर्ध्वे भूतांशं रसभाजिते ।
कूटमेकेन कर्तव्यं कोष्ठं तद्द्विगुणायतम् ॥ ४२ ॥
अर्धांशं पञ्जरव्यासं शेषं हारान्तरं भवेत् ।
ऊर्ध्वे भूमिस्तदर्धं तु मध्ये दण्डेन निर्गतिः ॥ ४३ ॥
चतुरष्टाश्र वृत्ताभं कूटानां शीर्षकं क्रमात् ।
ककरीदण्डवत्कोष्ठं वस्वश्रं हर्म्यशीर्षकम् ॥ ४४ ॥
महानास्यष्टकोपेतं शीर्षकं परिकल्पयेत् ।
रविकोष्ठं च कूटं च रविद्विगुणपञ्जरम् ॥ ४५ ॥
प्रागिवोच्चांशमानं तु भद्रकोष्ठमिदं परम् ।
गेहव्यासं तु धर्मांशं कृत्वा नालीग्रहं चतुः ॥ ४६ ॥
ग्रहपिण्ड्यंशमानेन अलिन्दं चैकभागया ।
हारव्यासं शिवांशेन परितः परिकल्पयेत् ॥ ४७ ॥
विन्याससूत्रयोरन्तर्व्यासाद्धर्मद्विभाजिते ।
कर्णकूटं तदेकांशं कोष्ठायामं तु तद्वयम् ॥ ४८ ॥
अर्धांशं पञ्जरव्यासं शेषं हारान्तरं भवेत् ।
चतुष्कूटाष्टकोष्ठं च पञ्जरं भानुसङ्ख्यया ॥ ४९ ॥
हारान्तरं चतुर्विंशत् कल्पयेत्प्रथमे तले ।
अलिन्दं जलपादाढ्यात् प्रस्तरान्तघनी कृतम् ॥ ५० ॥
ऊर्ध्वं तु वसुभागे तु शिवांशं कूटविस्तृतम् ।
कोष्ठं तद्द्विगुणायामं पञ्जरं चांशमानकम् ॥ ५१ ॥
शेषं हारान्तरं ख्यातं चोर्ध्वे वसुभाजिते ।
कूटं भागेन कर्तव्यं कोष्ठं तद्द्विगुणायतम् ॥ ५२ ॥
शेषं हारान्तरं ख्यातं क्षुद्रपञ्जरसंयुतम् ।
ऊर्ध्वभूमं त्रिभागैकं मध्ये दण्डेन निर्गमम् ॥ ५३ ॥
चतुरश्रमधिष्ठानम् अष्टाश्रं मस्तकं गलम् ।
शिखरेऽष्टमहानासी पादं प्रत्यल्पनासिका ॥ ५४ ॥
कर्णकूटं तु भानुः स्यात् कोष्ठं षोडशभिर्युतम् ।
नतं कूटोन्नतं कोष्ठम् अन्तरप्रस्तरान्वितम् ॥ ५५ ॥
क्षुद्रनीडाष्टविंशः स्यात् नानामसूरकाङ्घ्रि च ।
नानालङ्कारसंयुक्तं नाना जालक तोरणैः ॥ ५६ ॥
नानाचित्रं विचित्रं तु तुम्भभागं तु पूर्ववत् ।
जयावहमिदं ख्यातं सर्वदेवार्हकं परम् ॥ ५७ ॥
तदेव वर्तुलं कर्णं शीर्षकं सार्वकामिकम् ।
तदेवान्तरमञ्चं स्यात् कूटकोष्ठं च पञ्जरम् ॥ ५८ ॥
कूटानां शीर्षकं स्थूपी कुम्भं कर्णं च वर्तुलम् ।
एवं स्यान्मूलभूमं तु वस्वश्रं मध्यमे तले ॥ ५९ ॥
युगाश्रं चोर्ध्वभूमौ तु कर्णकूटं प्रकल्पयेत् ।
सुखावहमिदं ख्यातं सर्वदेवार्हकं परम् ॥ ६० ॥
तदेव कूटकोष्ठं च अन्तरप्रस्तरं विना ।
सह्योश्च समसूत्रं तु तदव्ययगृहं भवेत् ॥ ६१ ॥
तदेव शिखरं कर्णं युगाश्रं धातृकान्तकम् ।
इत्यंशुमान्काश्यपे चतुभूमिविधानपटलः (एकोनत्रिंशः) ॥ २९ ॥