२४ दशदिगीशमन्त्रप्रकाशः

श्रीदेव्युवाच ॥

सर्वेषां ये तु देवनां बाह्यावरणके स्थिताः ॥
दिगीशास्तन्मनून्ब्रूहि फलं चापि महेश्वर ॥ १ ॥

श्रीमहेश्वर उवाच ॥

शृणु देवि प्रवक्ष्यामि दिक्पतीनाम्मनून्क्रमात् ॥
इमिन्द्राय नमश्चेति शक्रमन्त्रःषडक्षरः ॥ २ ॥

पङ्क्तिश्छन्दोमुनिर्ब्रह्मा देव इन्द्रः प्रकीर्त्तितः ॥
इन्द्राय शक्तिरिम्बीजं बीजेनैव षडङ्गकम् ॥ ३ ॥

पीतवर्णं सहस्राक्षं वज्रपद्मकरं विभुम् ॥
सर्वालङ्कारसंयुक्तं नौमीन्द्रन्दिक्पतीश्वरम् ॥ ४ ॥

षडस्रमध्ये देवेन्द्रं पत्रेष्वङ्गानि पूजयेत् ॥
तद्बाह्येष्टदले प्रोक्तमन्त्रैरेतैः क्रमाद्यजेत् ॥ ५ ॥

कं कार्त्तिकेयं रं चाग्निमीं यमं हं च निरृतिम् ॥
वं वरुणं यं च वायुं सं सोमं चेशमं त्विति ॥ ६ ॥

ङेन्ता नमोन्ता मन्त्राः स्युर्वज्राद्यैः स्यात्तृतीयकम् ॥
प्रजपेल्लक्षमेकन्तु बिल्वाज्यं जुहुयात्ततः ॥ ७ ॥

एवं सिद्धमनुर्मन्त्री प्रयोगं कर्त्तुमर्हति ॥
मण्डलन्तु चतुष्कोणं कृत्वा तन्मध्यगंलिखेत् ॥ ८ ॥

पद्ममष्टदलं तस्मिन्नववस्त्रेण वेष्टितम् ॥
अव्रणं स्थापयेत्कुम्भं सुवर्णोदकपूरितम् ¹ ॥ ९ ॥

पूज्य ² सपरिवारेन्द्रं सहस्रेणाभिमन्त्रयेत् ॥
तज्जलं स्थापयेत्तेन राज्यभ्रष्टो नृपो लभेत् ॥ १० ॥

स्वराज्यमन्योपि नरः स्नातो लक्ष्मीपतिर्भवेत् ॥
नस्नापयेद्धर्महीनम्भक्तिश्रद्धादिविच्युतम् ॥११॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि तत्त्वार्णं वह्निमन्त्रकम् ॥
भूर्भुवःस्वरग्ने च जातवेद इहावह ॥ १२ ॥

सर्वकर्माणि सम्भाष्य साधयाग्निप्रियान्तकः ॥
ऋषिर्भृगुर्भवेच्छन्दो गायत्रं देवतानलः ॥ १३ ॥

पञ्चषड्वेदपञ्चत्रिकरवर्णैः षडङ्गकम् ॥
ध्यायेदग्निं कण्ठगतस्वर्णमालाविराजितम् ॥ १४ ॥

रक्तचन्दनलिप्ताङ्गमरुणस्रक्सुशोभितम् ॥
ज्वालापुञ्जकृतातापं श्वेतवस्त्रं च बिभ्रतम् ॥ १५ ॥

शक्तिं च स्वस्तिकं दर्भमुष्टिं च जपमालिकाम् ॥
स्रुक्स्रुवौ च वराभीती रक्ताभं दहनम्भजेत् ॥ १६ ॥

गुरोर्लब्धमनुर्मन्त्री चतुर्दश्यामुपोषितः ॥
जपेद्भानुसहस्राणि शुद्धाचारो जितेन्द्रियः ॥ १७ ॥

अमावास्यादिने विप्रान्भोजयेन्मधुरोत्तरैः ॥
भक्ष्यैर्भोज्यैर्यथाशक्ति दद्यात्तेभ्यश्च दक्षिणाः ॥ १८ ॥

भुक्त्वा स्वयं समानीय होमद्रव्याणि शोधयेत् ॥
अपरं दिनमारभ्य होमं कुर्यादतन्द्रितः ॥ १९ ॥

क्रमाद्वटसमिद्व्रीहितिलराजहिविर्घृतैः ॥
नित्यमष्टोत्तरशतं जुहुयाद्दिनशः सुधीः ॥ २० ॥

दशाहमेवं निर्वर्त्य विधानेन विधानवित् ॥
ततः पूर्णाहुतिं सम्यगेकादश्यां द्विजोत्तमान् ॥
सम्पूज्य तर्पयेद्विप्रैर्यथाविभवमादरात् ॥ २१ ॥

गुरवे दक्षिणां दद्याद्धेनुं साङ्गां पयस्विनीम् ॥
वासासि धनधान्यादि नत्वा सम्प्रीणयेद्गुरुम् ॥ २२ ॥

स्वमण्डलान्तं प्रयजेत्पीठं सनवशक्तिकम् ॥
पीता श्वेतारुणा कृष्णा धूम्रा तीक्ष्णा स्फुलिङ्गिनी ॥
रुचिरा ज्वलिनी प्रोक्ताः क्रमशो नव शक्तयः ॥ २३ ॥

स्वबीजेनासनन्दद्यान्मूर्त्तिं मूलेन कल्पयेत् ॥
अत्र सम्पूजयेद्वह्निं विधिना प्रोक्तलक्षणम् ॥ २४ ॥

अङ्गपूजा पुरा प्रोक्ता मूर्तयोऽष्टौ दलेष्विमाः ॥
जातवेदाः सप्तजिह्वो हव्यवाहनसञ्ज्ञकः ॥ २५ ॥

अश्वोदरजसञ्ज्ञोन्यः पुनर्विश्ववराह्वयः ॥
कौमारतेजाः स्याद्वि"वमुखो देवमुखः परः ॥ २६ ॥

अर्च्यः स्वस्तिकशक्तिभ्यां विराजितकराम्बुजः ॥
लोकेशानर्चयेद्बाह्ये वज्राद्यायुधसंयुतान् ॥ २७ ॥

इति सम्पूजयेन्नित्यं जपेत्साग्रं सहस्रकम् ॥
जायते वत्सरादर्वाग्धनधान्यसमृद्धिमान् ॥ २८ ॥

षण्मासं कपिलाज्येन जुहुयाद्वत्सरान्तरे ॥
तस्य सञ्जायते लक्ष्मीः कीर्तिस्त्रैलोक्यवन्दिता ॥ २९ ॥

साज्यमन्नं प्रजुहुयाद्वत्सराल्लभते श्रियम् ॥
कुसुमैर्ब्रह्मवृक्षस्य दधिक्षौद्रघृतप्लुतैः ॥
करवीरप्रसूनैर्वा मण्डलात्स्यात्समृद्धिमान् ॥ ३० ॥

शालिभिर्जुहुयान्नित्यं विधिनाष्टोत्तरं शतम् ॥
व्रीहिगोमहिषान्नाद्यैर्भवनन्तस्य पूर्यते ॥
तिलहोमेन महतीं श्रियमाप्नोति मानवः ॥ ३१ ॥

पलाशबिल्वखदिरशमीदुग्धमहीरुहाम् ॥
विकङ्कतारग्वधयोः समिद्भिः करवीरजैः ॥ ३२ ॥

प्रसूनैः कुमुदैः पद्मैः कह्लारैररुणोत्पलैः ॥
जातीप्रसूनैर्दूर्वाभिर्नित्यमष्टोत्तरं शतम् ॥ ३३ ॥

एकेन जुहुयान्मन्त्री प्रतिपत्स्वथ वा सुधीः ॥
साधयेदखिलान्कामान्षण्मासान्नात्र संशयः ॥ ३४ ॥

अथ मन्त्रान्तरं वक्ष्ये वह्नेः सेव्यं त्रिवर्णकैः ॥
उत्तिष्ठ पुरुष ब्रूयाद्धरिपिङ्गलतत्परम् ॥ ३५ ॥

लोहिताक्षपदन्देहि मे प्रदापय ठद्वयम् ³ ॥
चतुर्विंशत्यक्षरात्मा समृद्धिमनुरीरितः ॥ ३६ ॥

ऋष्यादयः पुरा प्रोक्ता मन्त्रार्णैरङ्गकल्पनम् ⁴ ॥
षट्शराब्धित्रिवेदद्विमितैर्ध्यायेद्धुताशनम् ॥ ३७ ॥

सिन्दूरपूरप्रतिमं स्वर्णाश्वत्थाद्विनिर्गतम् ॥
रोमवल्लीलसज्ज्वालं कान्ताजनविमोहनम् ॥ ३८ ॥

अनर्घ्यरत्नसंयुक्तभूषणैश्च विभूषितम् ॥
लक्षं मनुं जपेदेनं पयोन्नेन ससर्पिषा ॥
दशांशं जुहुयाद्वह्नौ तुरगाग्निमनुं स्मरेत् ॥ ३९ ॥

पीठे प्रागीरितेभ्यर्च्य तदङ्गैर्मूर्तिभिः सह ॥
आशापालैस्तदीयास्त्रैरभ्यर्च्य हव्यवाहनम् ॥ ४० ॥

प्रातःस्नानरतो मन्त्री सहस्रम्प्रजपेन्मनुम् ॥
जित्वा रोगान्स जीवेत श्रिया वर्षशतं नरः ॥ ४१ ॥

हृत्प्रमाणजले स्थित्वा भानुमालोक्य सम्प्लुतः ॥
चतुःसहस्रं प्रजपेन्नित्यं संवत्सरावधि ॥ ४२ ॥

अपमृत्युभवान्रोगकृत्यादारिद्र्यसम्भवान् ॥
क्लेशान्निर्जित्य तेजस्वी जीवेद्वर्षशतं सुधीः ॥ ४३ ॥

कृत्तिकायाम्प्रतिपदि शालिहोमो धनप्रदः ॥
दध्ना च समिद्भिर्वा प्रतिपत्सु भवेद्धनम् ॥ ४४ ॥

इष्टावाप्तिर्भवेदाज्यैः पद्मैर्ग्राममवाप्नुयात् ॥
तिलैर्ज्योतिष्मतीभूतै रिपुराष्ट्रञ्जयेन्नृपः ॥ ४५ ॥

अश्वत्थसमिधो मेषीघृताक्ता जुहुयान्नरः ॥
कन्यामिष्टामवाप्नोति सापि तं प्राप्नुयाद्वरम् ॥ ४६ ॥

शुद्धाज्येन कृतो होमो ज्वरनाशकरः परः ॥
सप्ताहं जुहुयान्मन्त्री बन्धूककुसुमैः शुभैः ॥
सान्नैः सहस्रमचिरान्महतीं श्रियमाप्नुयात् ॥ ४७ ॥

मासं क्षीरेण गव्येन क्षीराहारो जितेन्द्रियः ॥
सहस्रं जुहुयान्मन्त्री सम्पदामधिपो भवेत् ॥
आज्याक्तदूर्वाहोमेन जीवेद्वर्षशतं नरः ॥ ४८ ॥

अष्टोत्तरशतं नित्यं हविषा मृगमुद्रया ॥
जुह्वता लभ्यते लक्ष्मीर्धनधान्यसमृद्धिदा ॥ ४९ ॥

प्रतिमासं प्रतिदिनं जुहुयादयुतं घृतैः ॥
श्रीर्भवेन्महती तस्य षण्मासादनपायिनी ॥ ५० ॥

अरुणैरुत्पलैः फुल्लैर्मधुरत्रयसंयुतैः ॥
जुहुयाद्वत्सरादर्वाक् स भवेदिन्दिरापतिः ॥ ५१ ॥

अरुणाब्जैस्त्रिमध्वक्तैर्जुहुयादन्वहं सुधीः ॥
सहस्रं वत्सरार्धेन भवेद्भूमिपुरन्दरः ॥
वत्सरं जुह्वतस्तैः स्याल्लक्ष्मीरिन्द्रेण वाञ्छिता ॥ ५२ ॥

जुहुयादमृताखण्डैः पयोक्तैः सप्त वासरान् ॥
त्रिसहस्रं प्रतिदिनम्मन्त्रसिद्ध्यै जितेन्द्रियः ॥ ५३ ॥

कृत्यादाहज्वरोन्मादरोगाञ्जित्वा निरन्तरम् ॥
जीवेद्वर्षशतं भूत्वा तेजसा भास्करप्रभः ॥ ५४ ॥

करवीरजपाबिल्वपलाशनृपभूरुहाम् ॥
प्रसूनैः कुसुमैः फुल्लैः कुटजैर्जातिसम्भवैः ॥ ५५ ॥

पुष्पैर्हुत्वा त्रिमध्वक्तैर्मन्त्री प्रतिपदम्प्रति ॥
आप्नुयान्महतीं लक्ष्मीं वत्सराद्वाञ्छिताधिकाम् ॥ ५६ ॥

आदाय तण्डुलप्रस्थं निर्मलं साधुशोधितम् ॥
गोदुग्धेन हविः कृत्वा कवलन्तेन कल्पयेत् ॥ ५७ ॥

आज्याक्तं तत्समादाय पूजिते हव्यवाहने ॥
गन्धमाल्यादिभिः सम्यग्जपित्वाष्टोत्तरं शतम् ॥ ५८ ॥

जुहुयात्प्रतिपत्स्वग्निं ध्यात्वा तुरगविग्रहम् ॥
जायते वत्सरादेव लक्ष्मीस्त्रैलोक्यमोहिनी ॥ ५९ ॥

मन्त्रेणानेन जपितां वचां खादेद्दिनागमे ॥
भारती निवसेत्तस्य मुखाम्भोजेतिनिश्चला ॥ ६० ॥

अष्टोत्तरशतं प्रातर्जपित्वा कं ⁵ पिबेन्नरः ॥
जाठराग्निर्भवेत्तस्य घृतेनैव हुताशनः ॥ ६१ ॥

कृत्वा नवपदात्मानं मण्डलम्प्रागुदीरितम् ॥
कलशान्नवकल्याणान्स्थापयेत्प्रोक्तवर्त्मना ॥
क्षीरवृक्षसमुद्भूतैः क्वाथैस्तान्पूरयेत्क्रमात् ॥ ६२ ॥

वस्त्रादिभिरलङ्कृत्य नवरत्नानि निःक्षिपेत् ॥
मध्ये सम्पूजयेदग्निमूर्तीरष्टौ दिशां क्रमात् ॥
कुम्भेषु धूपदीपाद्यैः पुष्पधूपैर्मनोहरैः ॥ ६३ ॥

स्पृष्ट्वा जपेत्ततः कुम्भं मन्त्रमष्टोत्तरं शतम् ॥
अभिषिञ्चेत्ततः साध्यं विनीतं दत्तदक्षिणम् ॥ ६४ ॥

ज्वरग्रहमहारोगदारिद्र्यादीन्विजित्य सः ॥
जीवेद्वर्षशतं सम्यगभिषिक्तः श्रिया सह ॥
अग्नेराराधनं चेत्थं भुक्तिमुक्तिप्रदायकम् ॥ ६५ ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि यममन्त्रमघापहम् ॥
ॐ-क्र्ॐ-ह्रीं-आं ⁶ च तद्बीजं ङेन्तं वैवस्वतं वदेत् ॥ ६६ ॥

धर्मराजाय भक्तानुग्रहकृते नमो वदेत् ॥
चतुर्विशतिवर्णोयं यममन्त्रोखिलेष्टदः ॥ ६७ ॥

त्रिद्वीष्विष्वगयुग्मार्णैः षडङ्गानि स्मरेद्यमम् ॥
मेघश्यामं प्रसन्नास्यं नानालङ्कारसंयुतम् ॥ ६८ ॥

महिषस्थं दण्डधरं संस्तुतं पितृभिर्वृतम् ॥
नानारूपधरैर्दूतैः श्वेतवस्त्रं भजेद्यमम् ॥ ६९ ॥

पूजयेत्षड्दलेङ्गानि वसुपत्रे ग्रहाष्टकम् ॥
दिगीशांश्च यमस्थाने चित्रगुप्तं प्रपूजयेत् ॥ ७० ॥

वज्रादींश्चापि तद्बाह्ये यमपूजा प्रकीर्तिता ॥
वर्णलक्षं जपेन्मन्त्रं हुनेदाज्यान्वितैस्तिलैः ॥ ७१ ॥

एवं सिद्धमनुर्मन्त्री निग्रहानुग्रहक्षमः ॥
तस्य संस्मरणादेव सकलापन्निवारणम् ॥ ७२ ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि चित्रगुप्तमनुं परम् ॥
तारो नमो विचित्राय ङेन्तः स्याद्यमलेखकः ॥
यमेत्युक्त्वा च वहिकाधिकारिणे वदेत्ततः ॥ ७३ ॥

ततः षडक्षरं कूटं यमलकरपास्तथा ॥
उकारस्वरसंयुक्तास्सचन्द्राः कूटमुच्यते ॥ ७४ ॥

जन्मसम्पत्प्रलयं च द्विधा कथय ठद्वयम् ⁷ ॥
अष्टत्रिंशदक्षरोयं चित्रगुप्तमनुर्मतः ॥
सप्तषण्मनुवस्वङ्गनेत्रार्णैरङ्गकल्पनम् ॥ ७५ ॥

किरीटिनं श्वेतवस्त्रं विचित्रासनसंस्थितम् ॥
लेखकं पापपुण्यानां चित्रगुप्तमहम्भजे ॥ ७६ ॥

जपेद्वर्णसहस्रं च ततः सिद्धो भवेन्मनुः ॥
राजद्वारे विवादे च सङ्ग्रामे जयदायकः ॥ ७७ ॥

भजन्ति लेखका ये तु मन्त्रमेतं नृपाङ्गणे ॥
मान्यां कीर्तिं च वंशं च संस्थाप्य स्वर्गगामिनः ॥ ७८ ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि नैरृतस्य मनुं परम् ॥
ॐ क्षं निरृतये रक्षोधिपतये पदं वदेत् ॥ ७९ ॥

धूम्रवर्णाय खड्गेति हस्ताय प्रेतवाहनम् ॥
ङेन्तस्ततश्च हृदयं त्रिंशदर्णो मनुर्मतः ॥ ८० ॥

किरीटिनञ्च पिङ्गाक्षं धूम्राभं प्रेतवाहनम् ॥
नानारक्षोगणैः सेव्यं खड्गचर्मधरं भजे ॥ ८१ ॥

ॐ ⁸ क्षमाद्यैर्हृदन्तैश्च पञ्चाङ्गैः पञ्चभिः पदैः ॥ ८२ ॥

आसुरीशक्तिसहितं मध्ये तु निरृतिं यजेत् ॥
पञ्चकोणेषु मञ्चाङ्गमष्टपत्रे यजेदिमाः ॥ ८३ ॥

नवस्थां पाशिनीं वाणीं त्रासिनीं गुप्तचारिणीम् ॥
राक्षसीं भीतिदां कृत्यां खेटानस्त्राणि तद्बहिः ॥ ८४ ॥

जपेत्त्रिंशत्सहस्राणि गुञ्जाज्याभ्या हुनेत्ततः ॥
एवं तु सिद्धे मन्त्रेस्मिन्नभयं जायते वने ॥ ८५ ॥

रक्षोभूतपिशाचाद्याश्चौरव्याघ्रोरगादयः ॥
मनुष्या अपि ये वन्या मृगादीनां तु का कथा ॥ ८६ ॥

स्वयमेव पलायन्ते साधकस्य रणादपि ॥ ८७ ॥

जप्त्वा हुत्वा पर्वदिनेऽयुतं वापि सहस्रकम् ॥
परेह्नि वा गुडाद्यं च कानने विचरेद्बुधः ॥ ८८ ॥

अनेन मनुना कुर्यात्तृणसूत्राभिमन्त्रणम् ॥
बध्नीया (आ)?मसीमायां वने वा मार्ग एव च ॥
न भयं जायते तत्र व्याघ्रचौरोरगादिजम् ॥ ८९ ॥

निरृतिं भजते यस्तु नीचजातौ न जायते ॥
जन्मान्तरे द्विजो भूत्वा काशीं प्राप्य विमुच्यते ॥ ९० ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि आसुर्या मनुमद्भुतम् ॥
कलौ द्रुतफलश्चैतत्सदृशो नास्ति चागमे ॥ ९१ ॥

कटुके ⁹ कटुकपत्रे सुभगे आसुरीति च ॥
ततो रक्ते पदं ब्रूयात्तत्पश्चाद्रक्तवाससे ॥ ९२ ॥

अथर्वणस्य दुहितरघोरे प्रवदेत्ततः ॥
अघोरकर्मके देवि अमुकस्य गतिं दह ॥ ९३ ॥

दहेति चोपविष्टस्य गुदं दहयुगं तथा ॥
सुप्तस्येति प्रोच्य मनो दहयुग्मं वदेत्ततः ॥ ९४ ॥

प्रबुद्धस्येति हृदयं दहयुग्मं हनद्वयम् ॥
पचयुग्मं तावदिति दहयुग्मं पचेति च ॥ ९५ ॥

यावन्मे वशमायाति हुम्फट् स्वाहा ध्रुवादिकः ॥
प्रोक्तोयमासुरीमन्त्रो दशोत्तरशताक्षरः ॥ ९६ ॥

अङ्गिराः स्यान्मुनिश्छन्दो विराड् देवी तथासुरी ॥
स्वाहा शक्तिस्तथौम्बीजं मन्त्रस्यास्य प्रकीर्तितम् ॥
हुम्फट्स्वाहान्तकैर्मन्त्रवर्णैह् प्रत्यङ्गकल्पनम् ॥ ९७ ॥

दक्षयोः कार्मुकं शूलं वामयोश्च शराङ्कुशौ ॥
बिभ्रतीं चन्द्रभां पद्मस्थितां सुबहुभूषणाम् ॥
अहियज्ञोपवीतां तामासुरीं संस्मराम्यहम् ॥ ९८ ॥

जप्त्वायुतं हुनेद्राजीघृताभ्यां मन्त्रसिद्धये ॥
गृहीत्वा तु सपञ्चाङ्गमासुरीं मन्त्रेयच्च ताम् ॥ ९९ ॥

तया धूपितमात्मानं यो जिघ्रेत्स वशो भवेत् ॥
मध्वाक्तामासुरीं हुत्वा सहस्रं वशयेज्जगत् ॥ १०० ॥

राजिकाप्रतिमां कृत्वा दक्षाङ्घ्रेर्मस्तकावधि ॥
अष्टोत्तरशतं खण्डाञ्जुहुयादसिना कृतान् ॥
नार्याः प्रतिकृतेर्वामपादादिहवनं चरेत् ॥ १०१ ॥

सप्ताहमेवं कुर्वीत राजीकाष्ठैश्चितानले ॥
दासवज्जायते साध्यस्त्रिलिङ्गो ह्यपि तद्वशे ॥ १०२ ॥

कटुतैलान्वितां राजीं निम्बपत्रयुतां रिपोः ॥
नामयुङ्मनुना हुत्वा ज्वरिणं कुरुते रिपुम् ॥ १०३ ॥

एवं राजीं सलवणां हुत्वा स्फोटयते रिपुम् ॥
अर्कदुग्धाक्ततद्धोमान्नेत्रनाशः ¹⁰ प्रजायते ॥ १०४ ॥

सप्ताहं तु पलाशाग्नौ हुनेद्विप्रवशीकृतौ ॥
क्षत्त्रियं तु गुडाभ्यक्तराजिकाभिर्वशं नयेत् ॥ १०५ ॥

दध्यक्तराजिकाहोमाद्वैश्यो वश्यः प्रजायते ॥
शूद्रो लवणयुग्घोमात्प्रत्यहं साष्टकं शतम् ॥ १०६ ॥

एकादिसप्तकैः सप्तसप्तकान्तं यदा हुनेत् ॥
असाध्यं साधयेत्कार्यं साधको नात्र संशयः ॥
आसुरीसमिधो हुत्वा मध्वक्ता लभते निधिम् ॥ १०७ ॥

जलपूर्णे घटे राजीपल्लवैः समलङ्कृते ॥
आवाह्य चासुरीं तत्र पूजयेदुपचारकैः ॥ १०८ ॥

अष्टोत्तरशतं मूलमन्त्रेणापि च मन्त्रयेत् ॥
तेनाभिषिक्तो भवति व्याध्याधिभ्यां विवर्जितः ॥ १०९ ॥

मनःशिला चन्दनं च तगरं नागकेशरम् ॥
आसुर्याश्चापि पुष्पाणि प्रियङ्गु च समंसमम् ॥ ११० ॥

सम्यग्विचूर्ण गुटिकाः शतवाराभिमन्त्रिताः ॥
गुञ्जानिभा यस्य¹¹ मूर्ध्नि स्थापितैका वशस्तु सः ॥ १११ ॥

ससर्षपाश्च निम्बाग्नौ सप्ताहं राजिका हुनेत् ॥
अष्टोत्तरशतं याम्याभिमुखो मारयेदरीन् ॥ ११२ ॥

कलौ काम्यकरी नान्या सत्यं नास्त्यासुरीसमा ॥
सर्वेपि कुण्ठिता मन्त्रा नासुरी परमेश्वरी ॥ ११३ ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि मन्त्रं वरुणदैवतम् ॥
तारं वं वरुणायेति जलाधिपतये वदेत ॥ ११४ ॥

वदेच्च शुक्लवर्णाय पाशहस्ताय संवदेत् ॥
मकरेति वाहनाय चेकोनत्रिंशदर्णकः ॥
ॐ ममाद्यैर्नमोन्तैश्च पञ्चागं पञ्चभिः पदैः ॥ ११५ ॥

श्वेतांशुको दधद्धस्तैः पाशाङ्कुशाभयवरान् ॥
स्वच्छारविन्दवसतिर्भुक्ताभरणभूषितः ॥
तुन्दिलश्च प्रसन्नास्यो वरुणो निधिदोस्तु मे ॥ ११६ ॥

त्रिष्टुप्छन्दो वशिष्ठर्षिर्देवता वरुणो मतः ॥
जपेद्वर्णसहस्रं तु होमः पद्माक्षकैः स्मृतः ॥ ११७ ॥

अङ्गानि पूजयेदादौ नदीषट्कं ततोर्चयेत् ॥
मणिकर्णीन्तथा गङ्गां नर्मदां च सरस्वतीम् ॥
गोदावरीं च कालिन्दीं समुद्रास्तदनन्तरम् ॥ ११८ ॥

अनन्तो वासुकिस्तक्षः कर्कोटः पद्मकस्तथा ॥
महापद्मः शङ्खपालः कुलिकोष्टदले ततः ॥ ११९ ॥

तद्बाह्येर्कदले पूज्या विमलाद्याश्च शक्तयः ॥
दिगीशैरायुधैश्चेति षडावरणपूजनम् ॥
प्रयोगाश्चात्र सिद्ध्यन्ति देवमन्त्रोदिताः परे ॥ १२० ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि मणिकर्णीमहामनुम् ॥
यस्योपासनतो वश्यं मृत्युः काश्यां प्रजायते ॥ १२१ ॥

ओमैं ¹² ह्रीं श्रीं कामबीजम्ॐ मं च मणिकर्णिके ॥
नम ॐ तिथिवर्णोयं भुक्तिमुक्तिफलप्रदः ॥ १२२ ॥

वेदव्यासो मुनिः प्रोक्तश्छन्दः स्यादतिशक्वरी ॥
मणिकर्णी देवतास्य कुद्विद्व्यक्षीषुवह्निभिः ॥
मन्त्रार्णैः स्यात्षडङ्गानि ¹³ ध्यायेत्तां पश्चिमामुखीम् ॥ १२३ ॥

दक्षहस्ते पद्ममालां मातुलुङ्गमदक्षिणे ॥
श्वेतपद्मोद्भवां मालां रुचिरां दधतीं गले ॥
श्वेतवस्त्रावृतां त्र्यक्षां ध्यायेद्बद्धाञ्जलिः पराम् ॥ १२४ ॥

लक्षत्रयं जपेन्मन्त्रं त्रिमध्वक्ताम्बुजैर्हुनेत् ॥
लिखेदष्टदलं पद्मं कर्णिकायां तु षड्दलम् ॥ १२५ ॥

अङ्गानि षड्दलेऽर्च्यानि पत्रमध्ये शिवं हरिम् ॥
विधिं सूर्यं पर्वतेशं मेनां चापि भगीरथम् ॥ १२६ ॥

वरुणं च दलाग्रेषु मीनं कूर्मं च दर्दुरम् ॥
मकरांश्चापि हंसांश्च तथा कारण्डवानपि ॥ १२७ ॥

चक्रवाकान्सारसांश्च तद्बहिर्भूपुरे यजेत् ॥
इन्द्रादींश्चापि वज्रादीन्मन्त्रोयं दक्षमार्गिणाम् ॥ १२८ ॥

सुखानि सन्ततिं वित्तं जीवते सम्प्रयच्छति ॥
मन्त्रोयं मृत्युकाले तु काश्यां मुक्तिप्रदो ध्रुवम् ॥ १२९ ॥

अथ मन्त्रान्तरं वक्ष्ये वामिनामपि सद्गतिः ॥
भवेद्यस्य प्रसादेन तारं मं मणिकर्णिके ॥ १३० ॥

प्रणवात्मिके हृच्चायं मन्त्रः स्याच्छक्रवर्णकः ॥
उपासनाध्यानपूजाः स्वीयाम्नायेन कल्पयेत् ॥ १३१ ॥

अद्रोहः सर्वभूतानां परमं चास्य साधनम् ॥
पुरश्चर्याप्रयोगादि पूर्वमन्त्रसमं मतम् ॥ १३२ ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि गङ्गाया मन्त्रपञ्चकम् ॥
पञ्चाम्नायैस्तत्क्रमेण चोपास्यं सिद्धिकारकम् ॥ १३३ ॥

तारो ¹⁴ नमो भगवति वाग्बीजं च हिलिद्वयम् ॥
मिलियुग्मं च गङ्गे मां पावयद्वितयं द्विठः ॥ १३४ ॥

एकोनत्रिंशद्वर्णोयं जप्तव्यो दक्षिणक्रमैः ॥
त्रिवेदाङ्गाग्निषण्नेत्रैर्मन्त्रार्णैरङ्गकल्पनम् ¹⁵ ॥ १३५ ॥

शुभ्रवस्त्रां त्रिनेत्रां च वरं पद्मं च दक्षयोः ॥
अभयं कलशं वामकरयोर्मकरस्थिताम् ॥ १३६ ॥

अर्धेन्दुमुकुटां ब्रह्मविष्णुरुद्रस्वरूपिणीम् ॥
नानालङ्कारशोभाढ्यां प्रसन्नवदनां भजे ॥ १३७ ॥

पूजाद्यं मणिकर्णीवज्जपो लक्षं प्रकीर्तितः ॥
तिलाज्याभ्यां भवेद्धोमो मन्त्रोयं भुक्तिमुक्तिदः ॥ १३८ ॥

अथायमेव ¹⁶ मत्रस्तु त्यक्तपूर्वनगाक्षरः ॥
ऊर्ध्वाम्नायेन साध्यः स्यात्षडङ्गानि शरैः कृतैः ॥ १३९ ॥

त्रित्रित्रिनेत्रमन्त्रार्णैर्ध्यानाद्यं पूर्ववन्मतम् ॥
सर्वपापक्षयकरो भुक्तिमुक्तिप्रदायकः ॥ १४० ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि पश्चिमाम्नायगं मनुम् ॥
तारो नमः शिवायै च नारायण्यै पदं वदेत् ॥ १४१ ॥

दशहरायै गङ्गायै स्वाहान्तो नखवर्णकः ॥
वेदव्यासो मुनिश्छन्दः कृतिर्गङ्गा च देवता ॥ १४२ ॥

त्रित्र्यब्धीषुत्रिनेत्रार्णैः षडङ्गान्यर्चनादिकम् ॥
निखिलं पूर्ववत्कुर्यान्निखिलाभीष्टदो मनुः ॥ १४३ ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि पूर्वाम्नायगतं मनुम् ॥
ॐ ह्रीं श्रीं हृद्भगवति गङ्गे च दयिते नमः ॥ १४४ ॥

हुम्फडष्टादशार्णोयं भजन्तामीप्सितप्रदः ॥
त्रिद्व्यब्धीषुद्विद्विवर्णैः षडङ्गविधिरीरितः ॥ १४५ ॥

ऋषिच्छन्दो देवतादि प्राग्वद्ध्यानं च पूजनम् ॥
वर्णलक्षं जपेद्धोमः प्राग्वत्सम्मत्करस्त्वयम् ॥ १४६ ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि वाममार्गे प्रसिद्धिदम् ॥
हिलिद्वन्द्वं मिलिद्वन्द्वं गङ्गे देवि नमस्तथा ॥ १४७ ॥

तारादिस्तिथिवर्णोयं छन्दो मुन्यादि पूर्ववत् ॥
त्रिद्विद्व्यक्षियुगद्व्यर्णैः षडङ्गविधिरीरितः ॥ १४८ ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि रेवामन्त्रमघापहम् ॥
नर्मदायै नम इति षडर्णः परिकीर्तितः ॥ १४९ ॥

युवतीं कच्छपारूढा वराभयघटाम्बुजैः ॥
लसद्धस्तां स्वर्णकान्तिं सालङ्कारां भजाम्यहम् ॥ १५० ॥

मुनिः शिवस्तु गायत्री छन्दो रेवा च देवता ॥
षडङ्गानि ¹⁷ च मन्त्रार्णैः प्रजपेद्वर्णसङ्ख्यया ॥ १५१ ॥

तिलाज्यहोमो मन्त्रेण सर्वपापप्रणाशनः ॥
इह सौख्यं परत्रापि शिवलोके महीयते ॥ १५२ ॥

सरस्वत्यास्तु ये मन्त्रा नद्यास्ते परिकीर्तिताः ॥
सरस्वतीतटे जप्तास्त्वरितं सिद्धिदायकाः ॥ १५३ ॥

गङ्गामन्त्रेषु सर्वेषु गौतमीयपदं वदेत् ॥
गङ्गाशब्दस्य पूर्वे ते गोदाया मनवः स्मृताः ॥ १५४ ॥

ॐ नमः सूर्यतनये यमलोकनिवासिनि ॥
श्रीकृष्णखेलद्युनदि त्राहि मां त्वं भवार्णवात् ॥ १५५ ॥

यमुनायाः श्लोकरूपो मनुर्मुनिरहं स्मृतः ॥
छन्दोनुष्टुप्षडङ्गानि पादार्धार्धक्रमेण च ॥ १५६ ॥

गङ्गावत्पूजनं वर्णसहस्रं जप ईरितः ॥
तिलाज्याभ्यां हुनेन्मन्त्री भास्करिं नैव वीक्षते ॥ १५७ ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि हिमजेपाम्पतेर्मनुम् ॥
अमुकद्वीपावरकामुकद्रव्योदधे वदेत् ॥ १५८ ॥

अमुकम्मे देहि तथा दापयेत्यग्निगेहिनी ॥
समुद्रमन्त्र उद्दिष्टः सिन्धुद्वीपो मुनिर्मतः ॥ १५९ ॥

गायत्री छन्द उद्दिष्टन्तत्तत्सिन्धुश्च देवता ॥
पदैर्मनोः षडङ्गानि तत्तद्रूपं विचिन्तयेत् ॥ १६० ॥

जपेद्वर्णसहस्राणि तत्तद्द्रव्यैस्तथा हुनेत् ॥
तत्तदन्तर्गतं वस्तु लभते साधको ध्रुवम् ॥ १६१ ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि वायुमन्त्रम्महाद्भुतम् ॥
तारं ¹⁸ यं वायवे प्राणाधिपतये पदं वदेत् ॥ १६२ ॥

कृष्णवर्णायाङ्कुशेति हस्ताय मृगवाहना ॥
य नमो गोद्विवर्णोयं वायुमन्त्र उदीरितः ॥ १६३ ॥

गणकोस्य मुनिश्छन्दो निवृद्वायुश्च देवता ॥
पञ्चाङ्गानि मनोरस्य ॐ यं बीजादिकैः पदैः ॥ १६४ ॥

कृष्णवर्णं धावमानम्मृगस्थं वेगवत्तरम् ॥
सह्याद्रिं चापि शेषाद्रिं मैनाकं मन्दरन्तथा ॥
पाशाङ्कुशकरम्प्रेतकृत्यापरिसरान्वितम् ॥ १६५ ॥

जपेद्वर्णसहस्राणि लाजाज्याभ्यां च होमयेत् ॥
सिद्धमन्त्रस्तु तत्कालम्भवेद्भूमौ बलाधिकः ॥ १६६ ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि महाकृत्यामहामनुम् ॥
यस्य विज्ञानमात्रेण नासाध्यम्भुवनत्रये ॥ १६७ ॥

माया ¹⁹ महायोगिनीति गौरीति भुवनेति च ॥
भयङ्करि तथा हुं च षोडशार्णो मतो मनुः ॥ १६८ ॥

अङ्गिराश्च मुनिर्देवी गायत्री छन्द ईरितम् ॥
सिंहवक्त्रा महाकृत्या भीतिदोक्ता च देवता ॥ १६९ ॥

षड्दीर्घयुक्तबीजेन ²⁰ मन्त्रार्धेनास्त्रयोगिना ॥
हृदयन्तु ततोर्धेन मन्त्रार्धेन शिरः स्मृतम् ॥
शिखाकवचनेत्रास्त्रं पुनरेवं प्रकल्पयेत् ॥ १७० ॥

सिंहासनां कृष्णमुखीं लम्बमानपयोधराम् ॥
दंष्ट्राकरालवदनां त्रिनेत्रां सर्वतोज्वलाम् ॥ १७१ ॥

कृष्णकञ्चुकसंवीतां विधुमाग्निसमप्रभाम् ॥
त्रिशूलचक्रचषकखट्वाङ्गकरपङ्कजाम् ॥ १७२ ॥

लेलिहानमहाजिह्वां विद्युत्प्रेक्षणभीषणाम् ॥
वश्ये ध्यायेद्रक्तवर्णां रक्तपुष्पैश्च पूजिताम् ॥
मारणे कृष्णवर्णां च कृष्णपुष्पाम्बरावृताम् ॥ १७३ ॥

चतुर्दलन्तथाष्टास्रं भूपुराढ्यं समुद्धरेत् ॥
अचार्यन्त्रं कर्णिकायां देवीं बाह्यचतुर्दले ॥
पूर्वस्मिञ्छाङ्करीं नाम शुभ्रवर्णाम्बरावृताम् ॥ १७४ ॥

द्विभुजां सौम्यवदनां पाशाङ्कुशधरां शिवाम् ॥
दक्षिणे मारिकां नाम लम्बजिह्वामधोमुखीम् ॥ १७५ ॥

कृष्णवर्णां रक्तकेशीं रक्तमायानुलेपनाम् ॥
चतुर्भुजां सिंहनादां ज्वलच्छूलकपालिनीम् ॥ १७६ ॥

खड्गहस्तां शिरोमालां सर्वाभरणभूषिताम् ॥
पश्चिमे वारुणीं नाम स्वर्णवर्णां हसन्मुखीम् ॥ १७७ ॥

सुवर्णमालिकां शुभ्रदंष्ट्रामभयदां सदा ॥
उदीचिभीतिकां नाम चतुर्वक्त्रां भयङ्कराम् ॥ १७८ ॥

पूजयित्वा जपेन्मन्त्रं जुहुयाद्राजिका घृतैः ॥
ततः प्रयोगे कुर्वीत स्वेष्टं स च निगद्यते ॥ १७९ ॥

कालं विदित्वा प्रतिमां मारणे चाप्यधोमुखीम् ॥
वर्णलक्षं जपेन्मन्त्रं नित्यमष्टोत्तरं शतम् ॥ १८० ॥

देव्यग्रतो यजेदष्टदले कृत्यां मनोन्मनीम् ॥
सर्वकृत्यां भीषणीं च श्रीमतीं च प्रतिष्ठिताम् ॥ १८१ ॥

विद्यामुत्पादिनीं चेति दिगीशादींश्च भूपुरे ॥
तस्याधो मेखलायुक्तं त्रिकोणं वह्निकूचकम् ॥ १८२ ॥

चन्द्रगौरं विधायाग्निं परिस्तीर्य शरैस्ततः ॥
विभीतकपरिध्या च कल्पयेद्यस्य मारणम् ॥ १८३ ॥

जुहुयान्निम्बतैलाक्तैः काकोलूककपक्षकैः ॥
दारयैनं शोषयैनं मारयेत्यभिधाय च ॥ १८४ ॥

अष्टोत्तरशतं चैवमनया जुहुयाद्बुधः ॥
होमान्ते विधिवत्कृत्यामाराध्याग्नेश्च सन्निधौ ॥ १८५ ॥

यो मे कण्ठग्रहो वातिदूरस्थश्चान्तिकेपि च ॥
भुङ्क्ष्व क्रव्यमसृक् तस्य पिबेत्युक्त्वा निवेदयेत् ॥ १८६ ॥

संरक्ष्याग्निं विधानेन नवरात्रं समाचरेत् ॥
जुह्वन्तिष्ठति यावत्स तावदस्य रिपोर्मृतिः ॥ १८७ ॥

अर्कक्षीरेण मरिचं पिष्ट्वा सिद्धार्धमेव च ॥
जले संलोड्य मन्त्रेण रिपुं ध्यात्वा निरुद्धदृक् ॥ १८८ ॥

कृष्णाम्बरोत्तरीयोग्रपादेनाक्रम्य तं रिपुम् ॥
वज्रशूलमिति ध्यात्वापस्तस्योपरि निःक्षिपेत् ॥
नवरात्रोत्तरे शत्रुर्म्रियते नात्र संशयः ॥ १८९ ॥

हरसिद्धेत्यृचा वह्नौ तैलसिक्तैर्बिभीतकैः ॥
जुह्वतो म्रियते शत्रुः सत्यमौशनसं मतम् ॥ १९० ॥

रिपोः प्रतिकृतिं कृत्वा साध्यर्क्षामलके फले ॥
अर्कक्षीरेण मरिचं पिष्ट्वा तत्रैव लेपयेत् ॥
फट्कारं हृदये कृत्वा शिवनिर्माल्यके क्षिपेत् ॥ १९१ ॥

ततः कृष्णचतुर्दश्यां जपेन्मन्त्रं सहस्रशः ॥
सद्योवगाहनं कृत्वा तस्यामेव विचक्षणः ॥ १९२ ॥

मन्त्रं जपित्वा विधिना भेदयेल्लिङ्गमुद्रया ॥
षण्मासान्म्रियते शत्रुः सन्ध्ययोरुभयोरपि ॥ १९३ ॥

वायुना चोद्धृतम्पत्रं शुभ्रं बैभीतकं ततः ॥
गृहीत्वा विलिखेन्मन्त्री कृष्णसर्पास्यशोणितैः ॥
उष्ट्रास्थ्ना च शवाङ्गारैः शत्रोरुच्चाटनं भवेत् ॥ १९४ ॥

दूर्वागुडूच्या गव्यैश्च सर्पिषा तिलतण्डुलैः ॥
अन्नैः समिद्भिः पालाशैः शान्तिं कुर्याद्विचक्षणः ॥ १९५ ॥

लक्ष्म्यै बिल्वफलैः पत्रैर्नन्द्यावर्तैः श्रिये तथा ॥
रक्तपुष्पैरपामार्गैरङ्गारैश्च सुभद्रकैः ॥
मधुरत्रयसंसिक्तैरेभिः कुर्याच्च वश्यकम् ॥ १९६ ॥

शान्तिं कृत्वा विधानेन जपेत्परिमलं त्विमम् ॥
महाव्याधिप्रशमनं नित्यमष्टोत्तरं शतम् ॥ १९७ ॥

जपेदेकाग्रचित्तस्तु लोकवश्यकरं परम् ॥
मनसा चिन्तयेत्कृत्यां गजारूढामिभद्रवीम् ॥ १९८ ॥

तस्य वश्यम्भवेत्सर्वमश्वारूढां तथैव च ॥
चौरव्याघ्रमृगादीनां सलिलादेर्भयापहम् ॥ १९९ ॥

सप्ताभिमन्त्रितं तोयं पीत्वा मन्त्रञ्जपेद्बुधः ॥
मेधावी च भवेद्वाग्मी तावज्जापाभिषेकतः ॥ २०० ॥

सप्ताभिमन्त्रितं कृत्वा विषमप्यमृतं भवेत् ॥
पक्षम्मासं द्विमासं वा षण्मासं वत्सरं तु वा ॥ २०१ ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि कृत्याशान्तिविधिक्रमम् ॥
कृत्यां समर्चयेद्धस्ते यथा विधिपुरःसरम् ॥ २०२ ॥

षोडशारं लिखेत्पद्मं योनियुक्तं सबिन्दुकम् ॥
तन्मध्येष्टदलं न्यस्य यकारादीन्न्यसेत्क्रमात् ॥ २०३ ॥

तन्मध्ये रसकोणन्तु लिखेन्मूलमनुं स्मरेत् ॥
चन्द्रबिम्बं लिखेत्पद्मं तस्योर्ध्वं प्रतिमां लिखेत् ॥ २०४ ॥

तस्य मध्ये न्यसेत्कुम्भं रक्तवस्त्रविभूषितम् ॥
कुम्भमध्ये न्यसेत्कृत्यां सर्वलक्षणसंयुताम् ॥ २०५ ॥

अर्चयेच्च यथान्यायम्पायसन्तु निवेदयेत् ॥
परितोष्य च तान्न्यस्येदसिताङ्गादिभैरवान् ॥ २०६ ॥

गन्धपुष्पादिभिश्चार्च्य तद्बाह्ये क्षेत्रपालकान् ॥
लोकेशान्तं यजेद्देवि तदग्रे होममाचरेत् ॥ २०७ ॥

तस्य दक्षिणपार्श्वे तु लक्ष्मीं ध्यायेद्यथाविधि ॥
कुम्भमध्ये न्यसेद्देवीं दक्षिणे तु श्रियं स्मरेत् ॥ २०८ ॥

वामपार्श्वे यजेद्देवीं हृल्लेखां परमेश्वरीम् ॥
तस्या वै वामपार्श्वे तु पूजयेद्गणनायकम् ॥
अयुतं मूलमन्त्रन्तु जपेन्मृत्युविनाशनम् ॥ २०९ ॥

कृत्यामन्त्रः परिप्रोक्तः सर्वकामफलप्रदः ॥
महाशान्तिकरे ²¹ लोके दुःखदारिद्र्यनाशनः ॥ २१० ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि राजराजमनूञ्च्छुभान् ॥
यक्षाय ²² च कुबेराय वदेद्वैश्रवणाय च ॥ २११ ॥
धनधान्याधिपतये धनधान्यपदं वदेत् ॥
समृद्धिं मे देहि वदेद्दापयाग्निप्रियान्तकः ॥ २१२ ॥

पञ्चत्रिंशद्वर्णमनुर्विश्रवा मुनिरीरितः ॥
छन्दस्तु बृहती ²³ त्र्यब्धीष्वष्टाष्टागैः षडङ्गकम् ॥ २१३ ॥

गारुडात्मनिभं शान्तं मुकुटादिविभूषितम् ॥
वरङ्गदाञ्च दधतन्तुन्दिलं यक्षसेवितम् ॥ २१४ ॥

लक्षमेकञ्जपेन्मन्त्रं दशांशं जुहुयात्तिलैः ॥
धर्मादिपीठे प्रयजेदङ्गलोकेशहेतिकम् ॥ २१५ ॥

शिवालये जपेन्मन्त्रमयुतं धनवृद्धये ॥
बिल्वमूलोपविष्टेन जप्तो लक्षं धनर्द्धिदः ॥ २१६ ॥

अथ मन्त्रान्तरं वक्ष्ये ॐ-क्लीं-ह्रीं-श्रीं ²⁴ समुच्चरेत् ॥
श्रीं-ह्रीं-क्लीं-ॐ च विं वित्तेश्वराय नम इत्यपि ॥ २१७ ॥

षोडशार्णोस्य मुन्यादिप्राग्वत्त्रिद्विद्विनेत्रकैः ॥
पञ्चाक्षिभ्यां षडङ्गं स्याद्ध्यानपूजादि पूर्ववत् ॥ २१८ ॥
अथ मन्त्रान्तरं वक्ष्ये कुबेरस्य गजाक्षरम् ॥
तारो वैश्रवणायेति स्वाहा पञ्चाङ्गमन्त्र तु ॥
स्वाहान्तैः प्रणवाद्यैश्च पञ्चभिर्मन्त्रवर्णकैः ॥ २१९ ॥

धनपूर्णं स्वर्णकुम्भं तथा रत्नकरण्डकम् ॥
हस्ताभ्यां बिभ्रतं खर्वकरपादं च तुन्दिलम् ॥ २२० ॥

वटाधस्ताद्रत्नपीठोपविष्टं सस्मिताननम् ॥
वर्णलक्षञ्जपेद्धोमपूजे प्राग्वन्महाधनी ॥
सेवनादस्य भवति यक्षिण्याद्यास्तथा वशे ॥ २२१ ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि ईशानमनुमद्भुतम् ॥
प्रणवं हं समुच्चार्य चेशानाय वदेत्ततः ॥ २२२ ॥

विद्याधिपतये चेति स्फटिकेति वदेत्तत्तः ॥
वर्णोय शूलहस्ताय ङेन्तश्च वृषवाहनः ॥ २२३ ॥

नमोन्त एकत्रिंशद्भिर्वर्णैर्मन्त्र उदाहृतः ॥
ॐ हमाद्यैर्नमोन्तैश्च पञ्चाङ्गं पञ्चाभः पदैः ॥ २२४ ॥

शक्तीनां मनवो ये च ते विद्याः परिकीर्तिताः ॥
पुरुषाणान्तु ते मन्त्रा विद्यास्तु पुरुषं विना ॥
भवन्ति नैव फलदा यथा नारी नरं विना ॥ २२५ ॥

पुंसां योगो यत्र नोक्तस्तत्रेशानं प्रयोजयेत् ॥
स्त्रीमन्त्रो भोगदः प्रोक्तः पुम्मन्त्रो मोक्षदः परः ॥
उभयोपासनं देवि भुक्तिमुक्तिप्रदायकम् ॥ २२६ ॥

लक्ष्म्याश्च विष्णुना योगो गायत्र्या भास्करेण च ॥
गणेशेन सरस्वत्या यक्षिण्याद्याभिरात्मनः ॥ २२७ ॥

दक्षिणाम्नायशक्तीनां शैवमन्त्रैश्च योजनम् ॥
वामे तु भैरवैर्मन्न्त्रैः शेषाम्नायेष्वयं मनुः ॥ २२८ ॥

अथातः सप्रवक्ष्यामि ब्रह्मणो मन्त्रमद्भुतम् ॥
तारं पाशं ब्रह्मणे च लोकाधिपतये वदेत् ॥ २२९ ॥

रक्तवर्णायोर्ध्वलोकपालकाय वदेत्ततः ॥
पद्महस्ताय च पदं ङेन्तःस्याद्धंसवाहनः ॥
नमोन्तोबाणरामार्णो मन्त्रोयं परिकीर्तितः ॥ २३० ॥

तारपाशादिकैः षड्भिः पदैरङ्गं हृदन्तकैः ॥
नास्य पूजाविधिः प्रायो जपोस्य परिकीर्तितः ॥ २३१ ॥

वर्णलक्षजपादेव निग्रहानुग्रहक्षमः ॥
दशपत्रे यजेदेनं प्रागीशान्तदले सुराः ॥
न तत्र मम शापोस्ति शापः केवलपूजने ॥ २३२ ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि शेषस्य मनुमद्भुतम् ॥
तारं मायामनन्ताय नागाधिपतये वदेत् ॥
गौरवर्णायातलादिसप्तलोकेश्वराय च ॥ २३३ ॥

चक्रहस्ताय गरुडवाहनाय नमोन्तकः ॥
एकचत्वारिंशदर्णो मन्त्रोनन्तस्य कीर्तितः ॥ २३४ ॥

मन्त्रम्प्रतिचतुर्दश्याञ्चतुर्दशशतञ्जपेत् ॥
दुग्धं हुत्वाथविप्रेन्द्रान्भोजयेच्च चतुर्दश ॥ २३५ ॥

कुर्याच्चतुर्दशीं भक्त्या धनधान्ययुतो भवेत् ॥
राज्यभ्रष्ट इयाद्राज्यं विद्याकामस्तु पण्डितः ॥ २३६ ॥

भाद्रशुक्लचतुर्दश्यां विशेषात्पूजनम्मतम् ॥
ईश्वरस्य च पूजायां खपृथिव्योः प्रपूजनम् ॥
एवमुक्ता दिक्पमन्त्राः किमन्यच्छ्रोतुमिच्छसि ॥ २३७ ॥

इतिश्रीमहामायामहाकालानुमते मेरुतन्त्रे शिवप्रणीते दशदिगीशमन्त्रप्रकाशश्चतुर्विंशः ॥ २४ ॥