२३ ब्राह्माद्यष्टमातृकामन्त्रप्रकाशस्

मुनय ऊचुः ॥

देवदेव महादेव भक्तानुग्रहकारक ॥
ब्राह्म्याद्यष्टौ भास्करस्य तटे तिष्ठन्ति शक्तयः ॥ १ ॥

रणे मृतानां योगेन मृतानां सहगामिनाम् ॥
स्वर्णं याश्च प्रयच्छन्ति तन्मनून्ब्रूहि शङ्कर ॥ २ ॥

श्रीशिव उवाच ॥

ब्रह्मशक्तिस्तु शक्तीनां नायिका परिकीर्त्तिता ॥
योगिनां मुक्तिदात्री सा भोगिनां भोगदा मता ॥ ३ ॥

ब्रामित्येकाक्षरं बीजं मुनिर्वाचस्पतिर्मतः ॥
गायत्री छन्द उद्दिष्टं वः शक्तिः कीलकं चरः ॥ ४ ॥

ध्यायेद्ब्राह्मीं पद्मसंस्थां हंसारूढां चतुर्मुखाम् ॥
अक्षमालावराभीतिकमण्डलुकरारुणाम् ॥ ५ ॥

बीजे ¹ नैव षडङ्गानि मध्ये देवीं प्रपूजयेत् ॥

षट्कोणेषु षडङ्गानि शक्तयोर्च्याः कलादले ॥ ६ ॥

चिन्तामणिज्ञाननीलघटकिन्यन्तरिक्षतः ² ॥
महत्पूर्वाश्चसप्तैतास्सरस्वत्यः प्रकीर्त्तिताः ॥ ७ ॥

लोकेश्वरीं शिवान्ते च त्रिपुराद्वितयं भवेत् ॥
वागीश्वरीरुद्रविष्णुमुखान्ते चाक्षया मता ॥ ८ ॥

पद्मावत्येव रूढा च षोडशी कीर्त्तिनायिका ॥
तत्तन्मन्त्रैः पूजनीया बाह्ये दिक्पाःसहेतयः ॥ ९ ॥

लक्षमेकं जपेन्मन्त्रं पलाशकुसुमैर्हुनेत् ॥
तत्पुष्पयुक्तसलिलैस्तर्प्पयेन्मार्ज्जयेत्कुशैः ॥ १० ॥

ऐश्वर्य्यार्थं तु सिध्यर्थं गायत्री प्रथमाङ्घ्रियुक् ॥
संरक्षणार्थं पुष्ठ्यर्थं द्वितीयचरणान्वितम् ॥
मारणोच्चाटनाद्यर्थं तृतीयेन समन्वितम् ॥
लक्षमात्रं जपेन्मन्त्रं कार्य्यसिद्धिः प्रजायते ॥ ११ ॥

अथादौ सम्प्रवक्ष्यामि चिन्तामणिसरस्वतीम् ॥
तारं ³ मायां च हसरानैकाराढ्यान्सबिन्दुकान् ॥ १२ ॥

पुनर्मायां च तारं च वदेन्ङेन्तां सरस्वतीम् ॥ १३ ॥

हृदयान्तो भवार्णोयं मन्त्रस्तु परिकीर्त्तितः ॥
त्रिष्टुप्छन्दो मुनिः कण्ठश्चिन्तामणि सरस्वती ॥ १४ ॥

देवताद्यं च बीजं स्याध्रीं शक्तिस्त्वङ्गकल्पनम् ॥
स्वरसम्पुटितैः ⁴ कादिवर्गैः स्यादङ्गकल्पनम् ॥ १५ ॥

पुनश्च तारहृल्लेखा पुटितं दीर्घषट्कियुक् ॥
स्वकूठं तेन चाङ्गानि मन्त्रार्णान्विन्यसेत्तनौ ॥

मूर्द्धभ्रूमध्यकर्णाक्षिनासिकास्यगुदाङ्घ्रिषु ⁵ ॥ १६ ॥

हंसारूढां मौक्तिकाभां मन्दहासेन्दुशेखराम् ॥
वीणामृतघटाक्षस्रग्दीप्तहस्ताम्बुजस्थिताम् ॥ १७ ॥

ध्यात्वैवं मनसापूज्य कुर्य्याद्बाह्यार्चनं ततः ॥
वाग्देव्यौ पार्श्वयोः पूज्ये संस्कृतप्राकृताह्वये ॥ १८ ॥

ततः षडङ्गावरणं ⁶ ततश्चाष्टदलेर्चयेत् ॥
प्रज्ञां मेधां श्रुतिं चैव स्मृतिं शक्तिं ततोर्चयेत् ॥ १९ ॥

वागीश्वरीं वसुमतीं स्वस्तिब्राह्म्यादिका अपि ॥

दिक्पालैश्च चतुर्थं स्याज्जपेद्द्वादशलक्षकम् ॥ २० ॥

घृताक्तैरविसाहस्रं हुनेद्व्रीह्याढ्यचम्पकैः ॥
एवं सिद्धमनुर्मन्त्री काम्यकर्माणि साधयेत् ॥ २१ ॥

सूर्य्यमण्डलगां देवीं ध्यायेत्प्रतिदिनं यजेत् ॥
सहस्रत्रितयं यस्तु त्रिमासात्स्यान्महाकविः ॥ २२ ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि ज्ञान पूर्वां सरस्वतीम् ॥
ऐकारयुक्ता हसरा बिन्द्वन्ताः पूर्वबीजकम् ॥ २३ ॥

हसक्षलर इत्येवं पञ्च ईकारसंयुताः ॥
विसर्गान्तास्तृतीयं स्याद्बीजं ज्ञानप्रदो मनुः ॥ २४ ॥

ऋषिस्तु दक्षिणामूर्त्तिर्देवी ज्ञानसरस्वती ॥
अन्तबीजं भवेच्छक्तिराद्यबीजन्तु कीलकम् ॥ २५ ॥

आद्यबीजेन चाङ्गानि कृत्वा बीजानि विन्यसेत् ।
दक्षिणे च करे वामे द्वये बीजत्रयं पुनः ॥ २६ ॥

पादादिनाभिपर्य्यन्तं नाभ्यादि हृदयान्तकम् ॥
हृदयादि च शीर्षान्तं क्रमाद्बीजत्रयं न्यसेत् ॥ २७ ॥

ततो ध्यायेत्सूर्य्यनिभां त्र्यक्षां चन्द्रकलाधराम् ॥
करैर्धर्त्रीं जपवटीं पुस्तकं वरदाभये ॥
पीनोत्तुङ्गस्तनीं पूर्णचन्द्रास्यामरुणाम्बराम् ॥ २८ ॥

एवं ध्यात्वा गिरं देवीं ततो बाह्ये समर्चयेत् ॥
नवयोनित्रिकोणेषु वामा ज्येष्ठादिका यजेत् ॥ २९ ॥

प्राङ्मध्ययोन्योरन्तस्तु यजेच्छक्तिचतुष्टयम् ॥
आद्या बह्वी विषघ्नी स्यात्ततो दूरतरा मता ॥ ३० ॥

सर्वादौ तेन ता बाह्ये पञ्चकोणं समाचरेत् ॥
आग्नेयेशाननैर्-ऋत्यवायव्ये पश्चिमे क्रमात् ॥ ३१ ॥

यजेत्कोणे पञ्चबाणाञ्छोषणं मोहनन्तथा ॥
सन्दीप्तसम्मोहनकौ तथा चोन्मादनोन्तिमः ॥ ३२ ॥

ततोङ्गावरणं पूज्यं पूर्वाशाद्यष्टयोनिषु ॥
क्रमेण शक्तयः पूज्याः शुभगा च तथा भगा ॥ ३३ ॥

भगपूर्वा सर्पिणी च ततश्च भगमालिनी ॥
अनङ्गानङ्गकुसुमा ततश्चानङ्गमेखला ॥
अनङ्गमदना चेति ध्यानमासां ⁷ निरूप्यते ॥ ३४ ॥

अक्षस्रक्पुस्तककरा रक्ताभाः सर्वशक्तयः ॥
दिव्याम्बराः सर्वभूषाः सर्वाभीष्टप्रदायिकाः ॥ ३५ ॥

ब्राह्म्याद्याश्च ततोभ्यर्च्यास्तदग्रे पूजयेत्पुनः ॥
भैरवानसिताङ्गाद्याञ्छक्रादीनायुधान्यपि ॥ ३६ ॥

यजेद्द्वादशलक्षं स्याज्जपस्त्रिमधुरान्वितैः ॥
हुनेत्पलाशपुष्पैश्च दशांशं वा शतांशकम् ॥ ३७ ॥

एवं सिद्धमनुर्मन्त्री प्रयोगानाचरेदथ ॥

पलाशपुष्पैरयुतं सौभाग्याय च होमयेत् ॥ ३८ ॥

लक्ष्म्यै तथैव जुहुयान्महासारस्वताय च ॥
मधुरत्रितयोपेतबिल्वैश्चैवायुतं हुनेत् ॥
भवन्ति सकला लोका वश्या नास्त्यत्र संशयः ॥ ३९ ॥

एवं कुर्य्यात्समृद्ध्यर्थं बीजैकैकस्य कथ्यते ॥
पृथक्प्रयोगो ध्यानं च पञ्चाशद्वर्णशोभिताम् ॥ ४० ॥

नवकुन्दनिभां देवीं मुक्ताजालैश्च भूषिताम् ॥
मुद्राकपालविद्याक्षमालाराजन्महाभुजाम् ॥ ४१ ॥

एवं ध्यात्वा जपेल्लक्षं पूजनाद्यं च पूर्ववत् ॥
कविता तस्य जायते नानावृत्तार्थशोभिता ॥ ४२ ॥

रक्तां सुरतरोर्मूले विलसन्मणिपीठगाम् ॥
सृणिपाशकपालेषुमातुलुङ्गधनुष्कराम् ॥ ४३ ॥

रत्नैरलङ्कृतां काममदघूर्णितलोचनाम् ॥
हेलाविलाससम्भिन्नां नवयौवनसुन्दरीम् ॥ ४४ ॥

देवीं ध्यात्वा जपेल्लक्षं यो बीजं मध्यमं वशी ॥
त्रैलोक्यं क्षोभयेदाशु पूर्ववत्सिद्धिभागसौ ॥ ४५ ॥

अक्षमालासुधाकुम्भमुद्रापुस्तकधारिणीम् ॥
नवकुन्देन्दुसङ्काशां राजन्मौक्तिकभूषणाम् ॥ ४६ ॥

शक्तिं संविन्मयीं ध्यात्वा बीजं सारस्वतं वशी ॥
यो जपेत्प्राय एतस्य कविता भुवि सम्मता ॥ ४७ ॥

अथातो वाममार्गस्थां वक्ष्ये नीलसरस्वतीम् ॥
तातो ⁸ लक्ष्मीश्च हृल्लेखा हसाव्ॐङ्कारसंयुतौ ॥ ४८ ॥

हुम्फट् नीलसरस्वत्यै स्वाहान्तो मनुवर्णकः ॥
ऋष्याद्या ब्रह्मगायत्र्यौ तथा नीलसरस्वती ॥ ४९ ॥

नेत्रचन्द्रेन्दुनेत्राङ्गनेत्रार्णैरङ्गकल्पनम् ⁹ ॥
मन्त्रोत्थितैरथो ध्यायेद्देवीं सर्वेष्टसिद्धिदाम् ॥ ५० ॥

घण्टां शिरः शूलमसिं कराब्जैर्दधतीं भजे ॥
पोथयन्तीं पादतले पशुं चन्द्रकलाधराम् ॥ ५१ ॥

जपपूजादिकं सर्वमस्यास्तारावदाचरेत् ॥
विशेषाज्जयदा वादे विद्येयं साधिता नृभिः ॥ ५२ ॥

अथान्यत्सम्प्रवक्ष्यामि तारं ¹⁰ च भुवनेश्वरीम् ॥
श्रीमदेकजटे नीलसरस्वति पदं वदेत् ॥ ५३ ॥

महोग्रतारे देवीति खेखः सर्वपदं वदेत् ॥
भूतपिशाचराक्षसान्ग्रस युग्मं ममेति च ॥ ५४ ॥

जाड्यं छेदय युग्मं च श्रींह्रीम्फट् वह्निगेहिनी ॥

द्विपञ्चाशल्लिपिश्चायं ध्यानपूजादिपूर्ववत् ॥ ५५ ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि त्रिवर्णं मन्त्रनायकम् ॥
ह्रींश्रींहुमिति मुन्याद्यं यथा त्रिपुरभैरवी ¹¹ ॥ ५६ ॥

अथान्यं सम्प्रवक्ष्यामि ब्लूं ¹² वं वदयुगं तथा ॥
त्रींहुम्फट् च नवार्णोयं ध्यानपूजादि पूर्ववत् ॥ ५७ ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि वामां घटसरस्वतीम् ॥
हसखफरवर्णाश्च ¹³ ऐङ्कारेण समन्विताः ॥ ५८ ॥

तस्याः स्यादादिमं कूटं हसरा औंसमन्विताः ॥
विसर्गान्ता द्वितीयं स्याद्धसौ फो रफ एव च ॥ ५९ ॥

ईकारेण च संयुक्तास्तृतीयं कूटमुच्यते ॥
वाचं मायां रमां द्रां ह्रीं कामं ब्लूं संस्तथैव च ॥ ६० ॥

घ्रीं बीजं च समुच्चार्य्य ततो घटसरस्वति ॥
घटे वदद्वयम्पश्चात्त्वरयुग्मं वदेत्ततः ॥ ६१ ॥

रुद्राज्ञया ममाभीतिलाषं कुरुयुगं तथा ॥
स्वाहान्तोग्निकृतार्णोयं प्राग्वत्पूजादिकं भवेत् ॥ ६२ ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि विद्यां किनिसरस्वतीम् ॥
वामाचारेण फलदां वाग्बीजं हैं समुच्चरेत् ॥ ६३ ॥

ह्रीमुच्चार्य्य किनिद्वन्द्वं विद्ये मन्त्रो नवाक्षरः ॥
चामुण्डामन्त्रवत्सर्वं जपन्यासादिकं भवेत् ॥ ६४ ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि ह्यन्तरिक्षसरस्वतीम् ॥
वाचं मायामन्तरिक्षसरस्वत्यग्निगेहिनी ॥ ६५ ॥

द्वादशार्णो मनुर्जप्तो वर्णलक्षमितो यदा ॥
शृणुयादीप्सितां वार्तां दूरस्थामपि साधकः ॥ ६६ ॥

महासरस्वतीं वक्ष्ये सर्वकामफलप्रदाम् ॥
ऐं ह्रीं श्रीं क्लीं समुच्चार्य सौङ्क्लींह्रीम् ऐं पुनर्वदेत् ॥ ६७ ॥

ब्लूं तु स्त्रीं नीलतारे च सरस्वतिपदं ततः ॥
द्रांह्रीङ्क्लीम्ब्लूं स उच्चार्य्य ऐंह्रींश्रीङ्क्लीं पुनर्वदेत् ॥ ६८ ॥

सौः सौः ह्रीं वह्निजायान्तो मन्त्रो द्वात्रिंशदर्णकः ॥
ब्रह्मानुष्टुप्सरस्वत्यो मुन्याद्याः परिकीर्त्तिताः ॥ ६९ ॥

पञ्चपञ्चाष्टपञ्चेषुयुगार्णैरङ्गकल्पनम् ॥
नवासनां सर्प्पभूषां कर्त्रीं चापि कपालकम् ॥ ७० ॥

चषकं च त्रिशूलं च दधतीं च चतुष्करैः ॥
मुण्डमालाधरां त्र्यक्षां भजे नीलसरस्वतीम् ॥ ७१ ॥

चतुर्लक्षं जपेद्विद्यां किंशुकैर्मधुरान्वितैः ॥
दशांशं जुहुयात्पूजां पीठे कुर्य्याच्च सोच्यते ॥ ७२ ॥

आदौ त्रिकोणं षट्कोणमष्टषोडशपत्रकम् ॥
द्वात्रिंशत्पत्रमन्ते स्याच्चतुःषष्टिदलं तथा ॥ ७३ ॥

त्रिरेखाढ्यं धरागेहं चतुरस्रमतः परम् ॥
एवं यन्त्रं समालिख्य बाह्यतः पूजनं चरेत् ॥ ७४ ॥

चतुरस्रस्याग्निकोणे विघ्नेशं परिपूजयेत् ॥
वायुकोणे क्षेत्रपालमैशाने भैरवं तथा ॥ ७५ ॥

नैर्-ऋते योगिनीस्सर्वा वामभागे गुरुं यजेत् ॥
भूगृहस्याद्यरेखायामणिमा लघिमा तथा ॥ ७६ ॥

महिमा चेशिता पूज्या वशिता कामरूपिणी ॥
गरिमा प्राप्तिरित्येताः पूज्याः पूर्वादिदिक्क्रमात् ॥ ७७ ॥

धरागृहस्य रेखायां द्वितीयायां तु भैरवाः ¹⁴ ॥
भूमिगेहे तृतीयाया रेखायां मातरः ¹⁵ पुनः ॥ ७८ ॥

इत्थमाद्यावृतिं चेष्ट्वा योनिमुद्रां प्रदर्शयेत् ॥
चतुःषष्टिदले पद्मे शक्तीरर्च्चेच्च तावतीः ॥ ७९ ॥

कुलेशी कुलनन्दा च वागीशा भैरवी तथा ॥
उमाश्रीशान्तयश्चण्डा धूम्रा काली करालिनी ॥ ८० ॥

महालक्ष्मीश्च कङ्काली रुद्रकाली सरस्वस्वती ॥
वाग्वादिनी च नकुली भद्रकाली शशिप्रभा ॥ ८१ ॥

प्रत्यङ्गिरा सिद्धलक्ष्मीर्ह्यमृतेशी च चण्डिका ॥
खेचरी भूचरी सिद्धा कामाक्षी हिङ्गुलाबला ॥ ८२ ॥

जया च विजया चाप्यजिता नित्याऽपराजिता ॥
विलासिनी तथा घोरा चित्रा मुग्धा धनेश्वरी ॥ ८३ ॥

सोमेश्वरी महाचण्डा विद्या हंसी विनायिका ॥
वेदगर्भा तथा भीमा उग्रा वैद्या च सद्गतिः ॥ ८४ ॥

उग्रेश्वरी चन्द्रगर्भा ज्योत्स्ना सत्या यशोवती ॥
कुलिका मालिनी ¹⁶ काम्या ज्ञानवत्यथ डाकिनी ॥ ८५ ॥

राकिनी लाकिनी चाथ काकिनी शाकिनी ह्यपि ॥
हाकिनी च चतुःषष्टिशक्तयः सिद्धिदायिकाः ॥ ८६ ॥

दर्शयेत्खेचरीं मुद्रां द्वितीयावराणेर्चिते ॥
द्वात्रिंशत्पत्रमध्ये तु पूज्या एतास्तु शक्तयः ॥ ८७ ॥

किराता योगिनी वीरा वेताला यक्षिणी हरा ॥
ऊर्ध्वकेशी च मातङ्गी मोहिनी वंशवर्द्धिनी ॥ ८८ ॥

मालिनी ललिता दूती मनोज्ञा पद्मिनी धरा ॥
शर्वरी छत्रहस्ता च रक्तनेत्रा विचर्चिका ॥ ८९ ॥

मातृका दूरदर्शा च क्षेत्रेशी रङ्गिणी नटी ॥

शान्तिर्वित्या वज्रहस्ता धूम्रा श्वेता सुमङ्गला ॥ ९० ॥

इष्ट्वा तृतीयावरणं बीजमुद्रां ¹⁷ प्रदर्शयेत् ॥
ततः शोडशपत्रेषु पूज्याः षोडशशक्तयः ॥ ९१ ॥

मुग्धा श्रीः कुरुकुल्ला च त्रिपुरा तु तलक्रिया ॥
रतिः प्रीतिस्तथा बाला सुमुखी श्यामलाविला ॥ ९२ ॥

पिशाची च विदारी च शीतला वज्रयोगिनी ॥
सर्वेश्वरीति सम्पूज्य सृणिमुद्रां ¹⁸ प्रदर्शयेत् ॥ ९३ ॥

अष्टपत्रे स्वस्वमन्त्रैर्यजेदष्टसरस्वतीः ॥
नमः ¹⁹ पद्मासने पद्मरूपे वाग्भुवनेश्वरी ॥ ९४ ॥

कामो वदद्वयं वाग्वादिनि स्वाहा ध्रुवादिकः ²⁰ ॥
वागीश्वर्य्या मनुः प्रोक्तश्चतुर्विंशतिवर्णकः ॥
महाकविर्वर्णलक्षजपात्प्राच्यां च पूजनम् ॥ ९५ ॥

हसकलहरायुक्तो ²¹ ईङ्कारेण वदद्वयम् ॥
चित्रेश्वरीति वाग्बीजं स्वाहान्तो द्वादशाक्षरः ॥ ९६ ॥

चित्रेश्वर्य्या मनुलर्क्षजपाच्चित्रकलाप्रदः ॥
स्त्रीवश्यकृत्तथानेन वह्नि कोणे प्रपूजयेत् ॥ ९७ ॥

वाग्बीजं ²² कुलजे वाक्च सरस्वत्यनलाङ्गना ॥
एकादशार्णमन्त्रेण कुलजां दक्षिणेर्चयेत् ॥ ९८ ॥

वाङ्मायाश्रीं ²³ वदद्वन्द्वं कीर्त्तीश्वर्य्यनलप्रिया ॥
त्रयोदशार्णेन यजेन्नैर्-ऋत्ये कीर्त्तिनायिकाम् ॥ ९९ ॥

पश्चाद्यजेच्च पूर्वोक्तामन्तरिक्षसरस्वतीम् ²⁴ ॥
वायव्यकोणे पूर्वोक्तां ²⁵ यजेद्धटसरस्वतीम् ॥ १०० ॥

उदङ्गीलसरस्वत्या नवार्णेन च तां यजेत् ॥
ईशाने पूजयेत्पूर्वप्रोक्तां ²⁶ किनिसरस्वतीम् ॥
पञ्चम्यावृत्तिमाराध्य ²⁷ क्षोभमुदां प्रदर्शयेत् ॥ १०१ ॥

तस्य बाह्ये तु षट्कोणे डाकिनी राकिनी तथा ॥
लाकिनी काकिनी चैव शाकिनी हाकिनी तथा ॥
दर्शयेद्द्राविणीं मुद्रां षष्ठावरणपूजने ॥ १०२ ॥

त्रिकोणे तद्बहिः पूज्याः परा बाला च भैरवी ॥
दर्शयेत्कर्षिणीं मुद्रां पूजा चेत्थं प्रकीर्तिता ॥ १०३ ॥

गणेशाय क्षेत्रपाय योगिन्यै भैरवाय च ॥
तारायै चापि वितरेद्बलिं नित्यं चतुष्पथे ॥ १०४ ॥

परमान्नं च शाकाज्यपायसापूपकादिकान् ॥
बलिद्रव्यं समाख्यातं येनेष्टं सा प्रयच्छति ॥ १०५ ॥

अस्या ध्यानं त्रिधा वच्मि सत्त्वादिगुणभेदतः ॥
श्वेताम्बराढ्यां हंसस्थां मुक्ताभरणभूषिताम् ॥
चतुर्वक्त्रामष्टभुजैर्दधानां मुद्रिकां भजे ॥ १०६ ॥

वराभये पाशशक्ती ह्यक्षस्रक्पुष्पमालिके ॥
शब्दपाथोनिधौ ध्यायेत्सृष्टिध्यानमुदीरितम् ॥ १०७ ॥

अथ चान्यत्प्रवक्ष्यामि ध्यानं दतवधारय ॥
रक्ताम्बरां रत्नसिंहासनस्थां हेमभूषिताम् ॥ १०८ ॥

एकवक्त्रां वेदसङ्ख्यैर्भुजैः सम्बिभ्रतीं क्रमात् ॥
अक्षमालाम्पानपात्रमभयं वरमुत्तमम् ॥
श्वेवद्वीपस्थितां ध्यायेत्स्थितिध्यानमितीरितम् ॥ १०९ ॥

कृष्णाम्बराढ्यां नौसंस्थामस्थ्याभरणभूषिताम् ॥
नववक्त्राम्भुजैरष्टादशभिर्दधतीं वरम् ॥ ११० ॥

अभयम्परशुं दर्वीं खड्गं पाशुपतं हलम् ॥
भिन्दिपालञ्च मुशलं कर्त्रीं शक्तिं त्रिशीर्शकम् ॥ १११ ॥

संहारास्त्रं वज्रपाशौ खट्वाङ्गं गदया सह ॥
रक्ताम्भोधौ स्थितान्ध्यायेत्संहारध्यानमीरितम् ॥ ११२ ॥

कर्म्मसु क्रूरसौम्येषु ध्यायेन्मन्त्री तथातथा ॥
एवं सिद्धे मनौ मन्त्री गिरा वाचस्पतिर्भवेत् ॥ ११३ ॥

दूर्वोत्थया तु लेखन्या रोचनारसयुक्तया ॥
बालस्याच्छिन्ननालस्य जिह्वायां विलिखेन्मनुम् ॥
सम्प्राप्ते सोष्टमे वर्षे सर्वशास्त्रज्ञतामियात् ॥ ११४ ॥

अयुतमन्त्रसञ्जप्तां वचां बालस्य कण्ठतः ॥
बध्नीयात्पूर्वसम्प्रोक्तं बलिं दत्त्वा विधानतः ॥
द्वादशे वत्सरे प्राप्ते भक्षिता सा कवित्वकृत् ॥ ११५ ॥

ज्योतिष्मतीभवन्तैलं कर्षमात्रं सुमन्त्रितम् ॥
उपरागे जलस्थो योऽश्नीयाद्वाचस्पतिर्भवेत् ॥ ११६ ॥

चतुष्पथे श्मशाने वा हित्वा लज्जाम्भयन्तथा ॥
जपेच्छवं समारुह्य विद्यान्तत्परमानसः ॥ ११७ ॥

शृणोत्यसावमुं शब्दं निशीथे जपतत्परः ॥
पारगो भव विद्यानां सर्वसिद्धिमवाप्नुहि ॥ ११८ ॥

विद्वत्कुलसमुद्भूतमष्टवर्षं शिशुद्वयम् ॥
उपविश्य तयोर्मुर्ध्नि करौ दत्त्वा जपेन्मनुम् ॥ ११९ ॥

वेदान्तन्यायसंयुक्त्या विवदेते उभावपि ॥

यः कौतुकी स आश्चर्य्यं विद्यायाः पश्यतु ध्रुवम् ॥ १२० ॥

विधाय वेदिकां रम्यां विजने कदलीवने ॥
तत्रासीनो जपेद्विद्यामर्कलक्षं विधानतः ॥ १२१ ॥

दासीचालितदोलायामारूढा सुस्मिताननाम् ॥
पुन्नागचम्पकाशोकरम्भाविपिनसंस्थिताम् ॥ १२२ ॥

एवं ध्यात्वा भगवतीं बलिं दद्याज्जपान्ततः ॥
एवं कुर्वन्नरः सर्वमभीष्टं लभते ध्रुवम् ॥ १२३ ॥

निर्वासा विशिखः प्रेतभूमिस्थो यो जपेन्मनुम् ॥
अयुतं कृष्णभूताहे स वाक्सिद्धिमवाप्नुयात् ॥ १२४ ॥

विद्यां सौख्यं धनम्पुष्टिमायुः कीर्त्तिं बलं श्रियम् ॥
रूपं कामयमानेन सेव्येयन्तु सरस्वती ॥ १२५ ॥

अथ लोकेश्वरीं वक्ष्ये त्रिकूटाख्यां सरस्वतीम् ॥
श्रींह्रीङ्क्लीमिति मन्त्रोस्यास्त्रिबीजः परिकीर्त्तितः ॥ १२६ ॥

मुनयस्त्वस्य सम्प्रोक्ता भृगुसम्मोहनादयः ॥
छन्दो निवृच्च गायत्री देवी लोकेश्वरी मता ॥ १२७ ॥

ह्रीम्बीजं क्लीं च शक्तिः स्याद्द्विमन्त्रार्णैः ²⁸ षडङ्गकम् ॥
ध्यानमस्याः प्रवक्ष्यामि नानारत्नचये स्थितः ॥ १२८ ॥

सुवर्णजः कल्पतरुर्मणिकुट्टिमभूमिगः ॥
तस्याधस्ताद्रत्नमये स्थितां सिंहासनोपरि ॥ १२९ ॥

श्वेतपद्मे समासीनाम्मणिकुण्डलभूषिताम् ॥
केयूरहारमुकुटरसनानूपुरान्विताम् ॥ १३० ॥

पद्मद्वयं पाशवरौ चाङ्कुशेक्षुशरासने ॥
अभीतिं पुष्पबाणांश्च दधानां करपल्लवैः ॥ १३१ ॥

हेमाभां सप्तदूती भिस्तरुणीभिः समावृताम् ॥
चामरादर्शकरकताम्बूलकरचारुभिः ॥ १३२ ॥

प्रसन्नदृष्ट्या पश्यन्ती साधकं त्विति चिन्तयेत् ॥
सूर्य्यलक्षं जपेन्मन्त्रं हुनेत्त्रिमधुरान्वितैः ॥ १३३ ॥

राजवृक्षसमिद्भिश्च तद्दशांशं प्रहोमयेत् ॥
षट्कोणमध्ये देवेशीं कोणेष्वङ्गानि पूजयेत् ॥ १३४ ॥

लक्ष्मीं हरिं पार्वतीं च शङ्करं च रतिं स्मरम् ॥
पार्श्वद्वये शङ्खपद्मनिधी पूज्यौतदनन्तरम् ॥ १३५ ॥

ब्रह्मादिभिस्तृतीयं स्यात्स्त्रीरूपैर्लोकपालकैः ॥
चतुर्थं पञ्चमन्तेषामायुधैरिति पूजनम् ॥ १३६ ॥

ततः काम्यानि कुर्वीत जपेत्सूर्य्यसहस्रकम् ॥
तावद्धुनेद्बिल्वफलैः सम्पत्तिः परमा भवेत् ॥ १३७ ॥

राजवृक्षसमिद्धोमात्काङ्क्षिताकर्षणम्भवेत् ॥

जपाकुसुमहोमस्तु समस्तजनवश्यकृत् ॥ १३८ ॥

पलाशपुष्पहोमेनात्युत्कृष्टकविता भवेत् ॥
अथातः सम्प्रवक्ष्यामि त्रिपुरां शिवसञ्ज्ञिताम् ॥ १३९ ॥

सबिन्दवो ²⁹ द्वादशैव स्वराः प्रथमबीजकम् ॥
द्वितीयं कामबीजं स्यात्तृतीयं सौरिति स्मृतम् ॥
तुल्यं ज्ञानसरस्वत्या ध्यानन्यासार्चनादिकम् ॥ १४० ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि रुद्रविश्वेश्वरीमनुम् ॥
ॐ वांश्रींह्रीं ³⁰ समुच्चार्य्य स्फ्रेंसौं स्वाहान्तको मनुः ॥ १४१ ॥

अष्टाक्षरो मुनिश्चास्य त्रिविक्रम उदाहृतः ॥
रुद्रवागीश्वरी देवी गायत्री छन्द ईरितम् ॥ १४२ ॥

स्वाहा शक्तिश्च वां बीजं षड्भिर्मन्त्रार्णकैः क्रमात् ॥
सांसींसूं ³¹ चापि सैंसौंसः पूर्वकैरङ्गकल्पनम् ॥ १४३ ॥

सर्वज्ञामृततेजोज्वालामालिनि ³² तदुत्तरम् ॥
तृप्तेत्युक्त्वा वदवद अनादिबोधवज्रिणे ॥ १४४ ॥

वज्रधराय स्वतन्त्रनित्यमलुप्तशक्ति च ॥
सहजातिरूपिणे चानन्तशक्तिबलिं वदेत् ॥ १४५ ॥

पशुं हुम्फट् पाशुपतास्त्रायेति पदमुच्चरेत् ॥
सहस्राक्षायेति मन्त्रः प्रोक्तः सप्ततिवर्णकः ॥
सर्वकामप्रदश्चैवं ध्यानमस्या निरूप्यते ॥ १४६ ॥

शुभ्राभां त्रीक्षणां दोर्भिर्बिभ्रतीं फलपुस्तके ॥
वराभये सर्पभूषां रुद्रवागीश्वरीं भजे ॥
जपपूजाप्रयोगादि ज्ञेयं वाग्वादिनीसमम् ॥ १४७ ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि विष्णुवागीश्वरीमनुम् ॥
ॐ श्रींस्फुं श्रीं नमश्चेति षडर्णो मन्त्र उच्यते ॥ १४८ ॥

कश्यपोस्य मुनिः प्रोक्तो गायत्री छन्द ईरितम् ॥
विष्णुवागीश्वरी देवी श्रीं शक्तिः स्फुं च बीजकम् ॥
श्रीम्बीजेन षडङ्गानि ध्यानमस्या निरूप्यते ॥ १४९ ॥

हेमाभां बिभ्रतीं दोर्भिः फलपुस्तककुम्भकान् ॥
अभयं सर्प्पभूषाढ्यां विष्णुवागीष्वरीं भजे ॥
अस्या पूजादिकं षष्ठवर्णवाग्वादिनीसमम् ॥ १५० ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि मुख्यवागीश्वरीमनुम् ॥

ह्रीं वाचस्पते अमृतप्लूः प्लूंह्रींसौं च संवदेत् ॥ १५१ ॥

द्वादशार्णो मन्त्र उक्तो मुनिः कण्ठः प्रकीर्त्तितः ॥
विष्णुवागीश्वरी देवी विराट् छन्दः प्रकीर्त्तितम् ॥ १५२ ॥

प्लुः शक्तिर्वाक्च बीजं स्याद्धृत्तु वाचस्पते इति ॥
अमृतेति शिरः प्रोक्तं प्लूः शिखा प्लूं च वर्म्मकम् ॥
वाचस्पते अमृतेति नेत्रं प्लूः प्लूं तथास्त्रकम् ॥ १५३ ॥

ध्यानपूजादिकं प्राग्वत्प्रयोगः कथ्यतेधुना ॥
संवत्सरं हविष्याशी सहस्रम्प्रत्यहञ्जपेत् ॥ १५४ ॥

जपान्ते दशवारञ्च जप्त्वा तेनोदकं पिबेत् ॥
तेन लोकोत्तरा मेधा जायते नात्र संशयः ॥ १५५ ॥

जपेद्गोमूत्रपक्वाशी तिथिलक्षं मनुं त्विमम् ॥
साज्यकोलसमिद्भिस्तु हुनेदष्टसहस्रकम् ॥
भूतम्भव्यं वर्त्तमानं सर्वं जानाति साधकः ॥ १५६ ॥

कपिलाज्ययुतं ब्राह्मीरसम्प्रातस्तु यः पिबेत् ॥
चुलुकैकम्मन्त्रितन्तु दशवारम्मलत्रयम् ॥ १५७ ॥

धारयेद्वेदशास्त्रादि प्रोक्तञ्च त्वेकवारकम् ॥
सकृच्छ्रुतन्तु यत्तेन न च विस्मर्य्यते क्वचित् ॥ १५८ ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि पद्मावत्या मनुं शुभम् ॥
ह्रीं च पद्मावति स्वाहा सप्तार्णः परिकीर्त्तितः ॥ १५९ ॥

ऋषिर्ब्रह्मा च च गायत्री छन्दः पद्मावती सुरी ॥
स्वाहा शक्तिश्च ह्रीं बीजं षड्दीर्घस्वरयुक्तया ॥
प्रकुर्य्यान्माययाङ्गानि ³³ ध्यानमस्या निरूप्यते ॥ १६० ॥

रकोत्पलकरद्वन्द्वां पद्मस्थां कमलाननाम् ॥
बन्धूकाभां त्रिनयनां नानाकल्पोज्ज्वलां स्मरेत् ॥ १६१ ॥

शक्तिपीठे यजेद्देवीं पुरोङ्गानि च मातृकाः ॥
लोकपालांस्तदस्त्राणि पद्मावत्यर्चनं स्मृतम् ॥ १६२ ॥

लक्षमेकम्पुरश्चर्य्या दशांशं जुहुयाद्धृतैः ॥
एवम्मनुं यो भजते सुभगः सर्वयोषिताम् ॥
पद्मावतीसमान्या तु नास्ति सौभाग्यदा भुवि ॥ १६३ ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि ह्यश्वारूढामहामनुम् ॥
तारमुक्त्वा ³⁴ तथा चैहि परमेश्वर्य्यग्निगेहिनीम् ॥ १६४ ॥

दशार्णोयं मुनिर्ब्रह्मा विराट् छन्दश्च देवता ॥
अश्वारूढा षडङ्ङ्गानि ताराद्यैस्त्रिपदैर्द्विधा ॥ १६५ ॥

अश्वारूढां चन्द्रभालां त्र्यक्षां पाशेन साध्यकम् ॥
बध्वानयन्तीं वामेन दक्षे कनकवेत्रिकाम् ॥ १६६ ॥

शक्तिपीठे यजेद्देवीं पुर्ॐगानि प्रपूजयेत् ॥

मातॄरिन्द्रादिदिग्बाह्ये तदस्त्राणि ततो बहिः ॥ १६७ ॥

जपेदयुतसङ्ख्याकं दशांशं जुहुयाद्घृतः ॥
तर्प्पणादि ततः कुर्य्यात्पूर्वोक्तविधिना सुधीः ॥
इत्थं ध्यात्वैव सकलं विश्वं वशयतेऽचिरात् ॥ १६८ ॥

आज्यान्नं जुहुयान्मन्त्री लभते वाञ्छितं फलम् ॥
त्रिमध्वक्तैस्तथा लोनैर्वश्या भूपा हुनेत्तु यः ॥ १६९ ॥

पूर्वोक्तेन विधानेन वश्याः स्युर्वनिता अपि ॥
अनया विद्यया सर्प्पिर्होमः काञ्चनदो मतः ॥ १७० ॥

त्रिस्वादुभिः सहस्रं च हुनेत्स्त्रीवशसिद्धये ॥
पूर्वोक्तेनैव होमेन नारीमाकर्षयेद्ध्रुवम् ॥ १७१ ॥

तारादिरथ ³⁵ माया दिरयमेकादशार्णकः ॥
षड्दीर्घमाययैवास्य षडङ्गविधिरीरितः ॥ १७२ ॥

ॐ ॐ ह्रीं क्र्ॐ पूर्वकोयं प्रोक्तो विश्वमितार्णकः ॥
द्विभूभूत्रीषुयुग्मैश्च षडङ्गविधिरीरितः ॥ १७३ ॥

पञ्चलक्षं पुरश्चर्य्या पूजाद्यं पूर्ववन्मतम् ॥
पूर्वे चावरणे प्रोक्ताः साक्षयाः कीर्त्तिनायिकाः ॥
इन्द्रादिबाह्यावरणे प्रोक्तो ब्राह्म्या विधिस्त्वयम् ॥ १७४ ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि सम्यङ्माहेश्वरीविधिम् ॥
ॐ ह्रीन्नमो भगवति माहेश्वर्य्येहि संवदेत् ॥ १७५ ॥

परमे पदमुच्चार्य्ये श्वरि स्वाहान्तको मनुः ॥
तारादिरेकविंशार्णोऽश्वारूढावत्परं मतम् ॥ १७६ ॥

वृषारूढां भालचन्द्रां त्रिनेत्रां शशिसन्निभाम् ॥
दधतीं शूलडमरुं महाहिवलयां भजे ॥ १७७ ॥

वर्णलक्षं जपेन्मन्त्रं बिल्वपत्रैर्घृतप्लुतैः ॥
जुहुयात्तद्दशांशेन परमैश्वर्य्यवान्भवेत् ॥ १७८ ॥

आदावङ्गानि सम्पूज्य राशिपत्रे ततो यजेत् ॥
आदौ बालां तथा शक्तिं नित्यक्लिन्नाग्निवासिनीम् ॥ १७९ ॥

अन्नपूर्णां तथा गौरीं वज्रप्रस्तारिणीमपि ॥
वज्रेश्वरीं च त्वरितां शिवदूतीं त्रिकण्टिकाम् ॥ १८० ॥

वश्ये त्रिकण्टिकीं चापि स्वस्वमन्त्रैः समर्चयेत् ॥
ततो दिक्पांस्तदस्त्राणि चेत्थं माहेश्वरी मता ॥ १८१ ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि बालामन्त्रान्सुसिद्धिदान् ॥
वाक्कामसौस्त्रिबीजानि सौः क्लीम् ऐं च पुनः पठेत् ॥ १८२ ॥

षडर्णोयं मनुः प्रोक्तो दक्षिणामूर्तिको मुनिः ॥
गायत्री छन्द उद्दिष्टं देवी त्रिपुरबालिका ॥ १८३ ॥

पाशाङ्कुशौ पुस्तकाक्षसूत्रे च दधती करैः ॥
रक्ता त्र्यक्षा चन्द्रभाला ध्येया बाला सुरार्चिता ॥ १८४ ॥

न्यासानत्र प्रकुर्वीत षडङ्गान्मातृकासमान् ॥
जपेल्लक्षं दशांशेन होमः पुष्पैर्हयारिजैः ॥ १८५ ॥

पूजा पूर्वोदिते पीठेनङ्गै रत्यादिसायकैः ॥
प्रभादिभिर्दिगीशास्त्रैः प्रयोगः पूर्ववन्मतः ॥ १८६ ॥

श्रीं क्लीं ह्रीम् ऐं कामसौश्च ³⁶ ह्रीं क्लीं श्रीं च नवाक्षरः ॥
ध्यानपूजादिकं सर्वं पूर्वप्रोक्तषडर्णवत् ॥ १८७ ॥

अथान्यत्सम्प्रवक्ष्यामि वाक्कामौसौस्समुच्चरेत् ³⁷ ॥
बालत्रिपुरे स्वाहेति दशार्णोऽन्यच्च पूर्ववत् ॥ १८८ ॥

अथान्यत्सम्प्रवक्ष्यामि क्लीं ह्रीम् ऐं च समुच्चरेत् ॥
ततश्च बाले त्रिपुरे सिद्धिं देहि नमस्त्विति ॥ १८९ ॥

चतुर्दशाक्षरो मन्त्रो मुन्याद्यं च षडर्णवत् ॥
प्रयोगाश्चात्र सिध्यन्ति त्रिवर्णोक्तास्तथाखिलाः ॥ १९० ॥

अथान्यो वक्ष्यते ह्रींश्रीक्लीम्मुक्त्वा त्रिपुरेति च ॥
भारति कवित्वं देहि स्वाहान्तोऽन्यच्च पूर्ववत् ॥ १९१ ॥

ह्रीं ह्रीं ह्रीं प्रौढत्रिपुरे ह्यारोग्यमैश्वर्य्यं देहि ॥
स्वाहान्तोष्टादशार्णोयं न्यासाद्यं स्यात्षडर्णवत् ॥ १९२ ॥

ह्रींश्रीङ्क्लीं बालत्रिपुरे मदायत्तां वदेत्ततः ॥
विद्यां कुरु नमः स्वाहा विंशत्यर्णश्च पूर्ववत् ॥ १९३ ॥

अथान्यत्सम्प्रवक्ष्यामि मायां श्रीं क्लीं परात्परे ॥
त्रिपुरे सर्वमित्युक्त्वा ईप्सितं साधयेति च ॥ १९४ ॥

स्वाहा विंशतिवर्णोयं मुन्याद्यन्तु षडर्णवत् ॥
सिद्धे मन्त्रे लक्षजपादभीष्टं सिध्यति ध्रुवम् ॥ १९५ ॥

अथान्यं सम्प्रवक्ष्मामि क्लीं क्लीं श्रीं च ह्रीन्द्वयम् ॥
त्रिपुरे ललिते प्रोच्य मदीप्सितां च योषितम् ॥ १९६ ॥

देहि वाञ्छितमित्युक्त्वा कुरु ज्वलनकामिनीम् ॥
अष्टाविंशतिवर्णोयं श्रीदः सर्वन्तु पूर्ववत् ॥ १९७ ॥

अथान्यं सम्प्रवक्ष्यामि शक्तेरष्टाक्षरं मनुम् ॥
आं श्रीं ह्रीं क्लीङ्क्लीं च ह्री च श्रीममष्टाक्षरो मनुः ॥ १९८ ॥

अजो मुनिश्च गायत्री छन्दः शक्तिश्च देवता ॥
स्त्रीवश्या कर्षणादौ च विनियोग उदाहृतः ॥ १९९ ॥

षड्दीर्घमाययाङ्गानि सर्वैरष्टाङ्गमीरितम् ॥
हृच्छिरश्च शिखा वर्म्म नेत्रास्त्रोदरपृष्ठकम् ॥
अष्टाङ्गं विन्यसेन्मन्त्रं मूलेन व्यापकं चरेत् ॥ २०० ॥

आनन्दरूपिणीं देवीं पाशाङ्कुशधनुःशरान् ॥
बिभ्रतीं दोर्भिररुणां कुचाढ्यां हृदि भावयेत् ॥ २०१ ॥

शाक्ते पीठे यजेद्देवीं हृल्लेखादिभिरङ्गकैः ॥
मातृभिर्लोकपालैश्च वज्राद्यैः पञ्चमावृतिः ॥ २०२ ॥

अष्टलक्षं जपेत्साज्यैर्दशांशं जुहुयात्तिलैः ॥
नित्यक्लिन्नामथो वच्मि नित्यक्लिन्ने मदद्रवे ॥ २०३ ॥

नमश्चेति दशार्णोयं मुनिरत्रिः प्रकीर्त्तितः ॥
नित्यक्लिन्ना देवता च त्रिष्टुप् छन्द उदाहृतम् ॥ २०४ ॥

नित्याद्यैर्हृदयं स्वाहासाम्नायैः शिर ईरितम् ॥
क्लिन्ने स्वाहा शिखा नित्यक्लिन्ने च कवचं मतम् ॥ २०५ ॥

नित्यक्लिन्ने नमश्चास्त्रं ध्यानं पूर्ववदाचरेत् ॥
पूजादिकमथो मन्त्री पूर्ववत्परिकल्पयेत् ॥ २०६ ॥

एकलक्षं जपेन्मत्रन्तद्दशांशं हुनेत्तिलैः ॥
तर्प्पणादि ततः कुर्य्यात्पूर्वोक्तविधिना सुधीः ॥
प्राग्वत्प्रयोगाः सेव्येयं दारिद्रे सुखकारिणी ॥ २०७ ॥

अथातो वह्निवासिन्या नवार्णो मनुरुच्यते ॥
ॐ ह्रीं च वह्निवासिन्यै नमश्चेति मुनिर्मतः ॥ २०८ ॥

वशिष्ठश्च तथा छन्दो गायत्री देवता त्वियम् ॥
शक्तिबीजन्तु शक्तिस्स्यात्कीलकं मध्यमेरितम् ॥ २०९ ॥

विद्याद्द्वितीयबीजेन ³⁸ दीर्घस्वरयुता सुधीः ॥
मायान्तेन षडङ्गानि कुर्य्यान्मन्त्री कराङ्गयोः ॥ २१० ॥

नेत्रयोः कर्णयोर्नासाकपोलास्यध्वजे गुदे ॥
मन्त्राक्षराणि विन्यस्य सर्वेण व्यापकं चरेत् ॥ २११ ॥

तप्तकाञ्चनसङ्काशां नवयौवनसुन्दरीम् ॥
चारुस्मेरमुखाम्भोजां विलसन्नयनत्रयाम् ॥ २१२ ॥

अष्टभिर्बाहुभिर्युक्तां माणिक्याभरणोज्ज्वलाम् ॥
वामहस्तेषु रत्नाब्जं शङ्खं पुण्ड्रेक्षुजं धनुः ॥ २१३ ॥

ग्लौमण्डलं दक्षिणेषु कह्लारं हेमशृङ्गकम् ॥
पुष्पेष्टं मातुलुङ्गं च स्वसमानसखीवृताम् ॥ २१४ ॥

नवकोणे कर्णिकायामादावङ्गानि चार्चयेत् ॥
अष्टयोनिषु सम्पूज्यास्तदग्रास्तु प्रदक्षिणम् ॥ २१५ ॥

ज्वालिनी विश्वलिङ्ग्यन्या मङ्गला च मनोहरा ॥
कमला कितवा विश्वा विविधा चेति शक्तयः ॥ २१६ ॥

तद्बहिर्द्वादशदले सम्पूज्या राशिशक्तयः ॥
मेषा वृषा च मिथुना कर्कटाद्याश्च ता मताः ॥ २१७ ॥

दशदिक्षु तथा चाग्रे दशशक्तीः प्रपूजयेत् ॥
घस्मरां सर्वभक्षां च विश्वाख्या विविधोद्भवाम् ॥ २१८ ॥

चित्ररूपां निस्सपत्नां निरातङ्कां च पावनीम् ॥

अचिन्त्यां वै भवस्तुतां तदग्रे लोकपालकान् ॥ २१९ ॥

तदस्त्राणीति पूजोक्ता देव्याः सर्वसमृद्धिदा ॥
एकलक्षं जपेन्मन्त्रं दशांशं जुहुयाद्घृतैः ॥ २२० ॥

तर्प्पणं मार्ज्जनं कृत्वा ब्राह्मणाराधनं तथा ॥
सिद्धमन्त्रः प्रकुर्वीत प्रयोगान्निजवाञ्छितान् ॥ २२१ ॥

काम्यहोमविधिं वक्ष्ये सम्यग्वाञ्छितदायकम् ॥
शालितण्डुलमादाय प्रस्थं भाण्डे नवे क्षिपेत् ॥ २२२ ॥

तत्फूत्कृत्य सुसंस्कृत्य विद्ययाष्टोत्तरं शतम् ॥
जप्त्वा होमो विधातव्यो महालक्ष्मीकरो भवेत् ॥ २२३ ॥

नित्यमष्टोत्तरशतं पञ्चम्यां प्रतिपद्यपि ॥
शुक्ले सहस्राण्यष्टौ च वर्षमेवं समाचरेत् ॥ २२४ ॥

तदा नृपसमानः स्याद्धनधान्यादिभिर्महान् ॥
घृतहोमादवाप्नोति सकलं वाञ्छितं फलम् ॥ २२५ ॥

पञ्चमीषु विशेषेण पूजां कुर्य्याद्व्रती भवेत् ॥
अथातः सम्प्रवक्ष्यामि ह्यन्नपूर्णेश्वरीमनुम् ॥ २२६ ॥

ॐ श्रीं ह्रीं क्लीं नमः श्चोक्त्वा भगवतिपदं वदेत् ॥
माहेश्वरि चान्नपूर्णे स्वाहा विंशतिवर्णकः ॥ २२७ ॥

छन्दस्त्रिष्टुम्मुनिर्ब्रह्मा ह्यन्नपूर्णा च देवता ॥
ह्रीम्बीजं चापि शक्तिः श्रीं कीलकं क्लीं प्रकीर्तितम् ॥ २२८ ॥

षड्दीर्घयुक्तहृल्लेखा षडङ्गेषु प्रकीर्तिता ॥
ब्रह्मरन्ध्रे च सीमन्ते भाले भ्रूमध्ययोर्नसि ॥ २२९ ॥

वक्त्रे कण्ठे च हृदये कुक्षिनाभ्योश्च लिङ्गके ॥
आधारे स्फिग्द्वये बाहुद्वये जानुद्वये तथा ॥ २३० ॥

पादयोश्च नवद्वारे पदन्यास उदाहृतः ॥
पुनर्मूर्धनि भाले च भ्रूमध्ये च मुखे गले ॥ २३१ ॥

हृन्नाभिलिङ्गे पदयोः पदानि क्रमतो न्यसेत् ॥
व्युत्क्रमेण पुनःपायुलिङ्गनाभ्यादिषु न्यसेत् ॥ २३२ ॥

ब्रह्मरन्ध्रास्यहृदयं मूलाधारेषु विन्यसेत् ॥
चतुर्बीजानि शेषांस्तु मातृकोक्तस्वरस्थले ॥
व्यापकं च ततः कुर्य्यात्सर्वमन्त्रेण साधकः ॥ २३३ ॥

तप्तकाञ्चनसङ्काशां बालेन्दुकृतशेखराम् ॥
नवरत्नप्रभादीप्तमुकुटां कुङ्कुमारुणाम् ॥ २३४ ॥

चित्रवस्त्रपरीधानां मीनाक्षीं कमलस्तनीम् ॥
नृत्यन्तीमीशमनिशं दृष्ट्वानन्दमयीं पराम् ॥ २३५ ॥

सानन्दमुखलोलाक्षीं मेखलाढ्यनितम्बिनीम् ॥
अन्नदानरतां नित्यां भूमिश्रीभ्यां नमस्कृताम् ॥ २३६ ॥

दुग्धान्नभरितं पात्रं सरत्नं वामहस्तके ॥
दक्षिणे तु करे देव्या दर्वीं ध्यायेत्सुवर्णजाम् ॥ २३७ ॥

त्रिकोणं च चतुष्पत्रवसुपत्रं ततःपरम् ॥
कलापत्रं च भूबिम्बं चतुरस्रत्रयावृतम् ॥ २३८ ॥

आदावङ्गानि सम्पूज्य त्रिकोणाग्रे शिवं यजेत् ॥
ॐ ह्रां शिवायेति पूजामन्त्रोयं वै नगाक्षरः ॥ २३९ ॥

अनेन पूजयेद्देवं ध्यानं तस्य निरूप्यते ॥
गोक्षीरधामधवलं पञ्चवक्त्रं त्रिलोचनम् ॥ २४० ॥

प्रसन्नवदनं शान्तं नीलकण्ठविराजितम् ॥
कपर्द्दिनं स्फुरत्सर्पभूषणं मल्लसन्निभम् ॥
नृत्यन्तमीश्वरं देवं त्रिकोणाग्रे सुरेश्वरम् ॥ २४१ ॥

वामभागे त्रिकोणस्य वराहं परिपूजयेत् ॥
तारो नमो भगवते वराहपदमुच्चरेत् ॥ २४२ ॥

रूपाय भूर्भुव इति स्वःपतये च कीर्त्तयेत् ॥
भूपतित्वं मे देहीति प्रदापय शिखिप्रियाम् ॥
वराहपूजने प्रोक्तो मन्त्रो रामाग्निवर्णकः ॥ २४३ ॥

नारायणं दक्षकोणे नमो नारायणाय च ॥
ताराद्येनाष्टवर्णेन मन्त्रेण परिपूजयेत् ॥
वामदक्षिणयोः पूज्ये भूश्रियौ स्वस्वमन्त्रतः ॥ २४४ ॥

अन्नं ³⁹ मह्यमन्नमिति देहीत्युक्त्वा पुनर्वदेत् ॥
अन्नाधिपतये चेति ममान्नं च प्रदापय ॥ २४५ ॥

स्वाहान्त आकृत्यर्णोयं ग्लौम्पुटो ⁴⁰ भूमिपूजने ॥
श्रीपूजने शीपुटः स्याच्चतुष्पत्रे ततोर्चयेत् ॥ २४६ ॥

पश्चिमादिक्रमेणैव परविद्यां ध्रुवेण ⁴¹ च ॥
भुवनेशी स्वबीजेन ⁴² रमया ⁴³ कमला तथा ॥ २४७ ॥

शुभगां कामबीजेन ब्राह्म्याद्यास्त्वष्टपत्रके ॥
चन्द्रमण्डलरूपिण्यः पश्चिमादिक्रमेण च ॥ २४८ ॥

कलाः षोडश सम्पूज्या ह्यन्नपूर्णायै संवदेत् ॥
तन्नामान्ते नमश्चोक्त्वा इति मन्त्रेण पूजयेत् ॥ २४९ ॥

अमृता मानदा तुष्टिः पुष्टिः प्रीती रतिश्च ह्रीः ॥
श्रीश्च स्वाहा स्वधा ज्योत्स्ना ततो हैमवती भवेत् ॥ २५० ॥

छाया च पूर्णिमा नित्या अमावस्येति षोडश ॥
भूपुरे लोकपालाश्च तदस्त्राणि तदग्रतः ॥ २५१ ॥

लक्षं जपेत्सनियमो दशांशेन च होमयेत् ॥
रम्यपायससर्पिर्भ्यां सिद्धिदा भवति ध्रुवम् ॥ २५२ ॥

तर्प्पणादि ततः कुर्य्यात्पूर्वोक्तविधिना सुधीः ॥
अन्नपूर्णेश्वरी देवी पूजितान्नसुवर्णदा ॥ २५३ ॥

बीजहीनेयमेव स्यात्षोडशार्णा तथा परा ॥
मायाद्या चाथ ताराद्या मता सप्तदशाक्षरा ॥

मायातारादिका चान्या गदिताष्टादशाक्षरा ॥ २५४ ॥

मुन्याद्याः पूर्वमुदिता माययाङ्गक्रिया मता ॥
अष्टनागेन्द्रवज्राद्यैः साधयेत्पूर्ववच्च ताः ॥ २५५ ॥

अन्नप्रदाख्यमन्त्रस्य पूर्वोक्तस्योच्यते विधिः ॥
ऋषिर्ब्रह्माकृतिश्छन्दो देवते भूश्रियौ मते ॥ २५६ ॥

पञ्चाङ्गानि मनोर्वर्णैर्वेदेष्वृत्वङ्गवायुभिः ॥
क्षीराब्धौ स्वर्णरजतद्रवद्वीपे सुरान्विते ॥ २५७ ॥

शुभकल्पद्रुमावृत्तिशोभिते मणिकुट्टिमे ॥
वित्तपस्याग्रतस्तत्र स्वासीने वसुधाश्रियौ ॥ २५८ ॥

धनौधान्संसृजन्त्यौ च भक्तार्थं प्रतिचिन्तयेत् ॥
आवाह्य वैष्णवे पीठे देव्या गन्धादिभिर्यजेत् ॥ २५९ ॥

पूर्वमङ्गानि सम्पूज्य पूजयेच्च दलाष्टके ॥
दिग्दलेषु क्रमात्खं च वायुमग्निं तथा जलम् ॥ २६० ॥

विदिग्दले निवृत्तिं च प्रतिष्ठामीशकोणतः ॥
विद्यां शान्तिं ततो बाह्येष्टदले चाष्ट शक्तयः ॥ २६१ ॥

एकाक्षरं श्रियः प्रोच्य बलाकाद्याः समर्चयेत् ॥
इन्द्रादयस्तदस्त्राणि पूजा चैवं समीरिता ॥ २६२ ॥

लक्षं जपेदाज्यपक्वेनान्नेन जुहुयात्तथा ॥
तर्प्पणादि ततः कृत्वा विप्रान्सम्भोजयेत्ततः ॥
गुरुं सन्तोष्य यत्नेन मन्त्रसिद्धिमवाप्नुयात् ॥ २६३ ॥

दिनादौ प्रजपेन्मन्त्रमष्टोत्तरशतं बुधः ॥
छत्रधान्यान्नरत्नौघसमृद्धो भवति ध्रुवम् ॥ २६४ ॥

अथान्यं सम्प्रवक्ष्यामि तारो ह्रीं श्रीं मनोभवः ॥
नभो भगवतीत्युक्त्वा माहेश्वरि ममेति च ॥ २६५ ॥

अभीप्सितं तथान्नं च देहियुग्ममनन्तरम् ॥
अन्नपूर्णे वह्निजाया चैकत्रिंशार्णको मनुः ॥ २६६ ॥

युगाङ्गवेदसप्ताब्धिषडर्णैरङ्गकल्पनम् ॥
ध्यानपूजाप्रयोगादि प्राग्वत्सर्वं समीरितम् ॥ २६७ ॥

अथान्यं सम्प्रवक्ष्यामि पञ्चविंशतिवर्णकम् ॥
तारो रमा च हृल्लेखा नमो भगवतीति च ॥ २६८ ॥

माहेश्वरि प्रसन्नेति वरदे पदमुच्चरेत् ॥
अन्नपूर्णेग्निजायान्तो मन्वर्णैरङ्गकल्पनम् ॥ २६९ ॥

त्रिषड्वेदर्त्तुवेदाक्षिवर्णैर्ध्यानजपादिकम् ॥
सर्वं प्राग्वत्परिज्ञेयं विशिष्टं जपतः फलम् ॥ २७० ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि गौरीमन्त्रान्महाफलान् ॥
ह्रीं गौरिरुद्रदयिते योगेश्वरिपदं वदेत् ॥ २७१ ॥

हुम्फट् स्वाहा षोडशार्णो गौरीमन्त्र उदाहृतः ॥
अजोस्य मुनिराख्यातोनुष्टुप्छन्दोस्ति देवता ॥ २७२ ॥

गौरी सद्भाग्यशब्दस्य सर्वसम्पत्प्रदायिका ॥
षड्दीर्घमायया कुर्य्यात्षडङ्गानि मनोरथ ॥ २७३ ॥

हेमाभां बिभ्रतीं दोर्भिर्दर्प्पणाञ्जनसाधने ॥
पाशाङ्कुशौ सर्वभूषां तां गौरीं सर्वदा स्मरेत् ॥ २७४ ॥

शाक्ते पीठे यजेद्देवीं चन्दनाद्यैर्मनोहरैः ॥
अङ्गानि पूर्वमभ्यर्च्य सुभगाद्यास्ततो यजेत् ॥ २७५ ॥

सुभगा ललिता चान्या कामिनी काममालिनी ॥
पाशाङ्कुशा दर्प्पणाख्या चाञ्जना च शलाकिका ॥ २७६ ॥

शक्तयो दिक्षु सम्पूज्या आयुधाख्या विदिक्षु च ॥
शक्रादयस्तदस्त्राणि गौरीपूजा समीरिता ॥ २७७ ॥

एकलक्षं जपेन्मन्त्रं दशांशं जुहुयाद्घृतैः ॥
तर्प्पणादि ततः कुर्य्याद्गुरुं सन्तोष्य यत्नतः ॥ २७८ ॥

सिद्धे मन्त्रे प्रकुर्वीत मन्त्री काम्यानि नान्यथा ॥
वामाक्षीणामक्षिमष्या वामोरौ सुलिखेन्मनुम् ॥ २७९ ॥

आच्छादयन्वामदोष्णा तन्मनाः प्रजपेन्मनुम् ॥
शतं सहस्रं लोलाक्षीमानयेत्काममोहिताम् ॥ २८० ॥

एतन्मन्त्रेण जपितं गन्धपुष्पफलादिकम् ॥
दत्तं संसेवितं सर्वजनतावश्यकारकम् ॥ २८१ ॥

अथान्यं सम्प्रवक्ष्यामि सर्वस्त्रीवश्यकारकम् ॥
काङ्क्षितस्त्रीवशङ्करि सुभगे च पृथग्द्वयम् ॥ २८२ ॥

स्त्रीस्वाहेत्यूनविंशार्णो न्यासः प्राग्वत्समीरितः ॥
गौं गौरीमूर्त्तये हृच्च पीठमन्त्र उदाहृतः ॥ २८३ ॥

सुभगायै विद्महे काममालिन्यै धीमहि ॥
तन्नो गौरी प्रचोदयात् ॥ २८४ ॥

गायत्र्या त्वनया सर्वानुपचारान्प्रकल्पयेत् ॥
अङ्गानि पूर्वमभ्यर्च्य सुभगाद्यास्ततो यजेत् ॥ २८५ ॥

तदग्रेष्टदले पूज्या मध्यान्तं स्वाग्रतः क्रमात् ॥
दीर्घाष्टकोपेतमेवं प्रथमं योजितं च वै ॥
सबिन्दुङेन्तं तन्नाम नमोन्तं तन्मनुर्मतः ॥ २८६ ॥

प्रभा ज्ञाना च वाग्वागीश्वरी स्याज्ज्वालिनी ततः ॥
वामा ज्येष्ठा च रौद्री च गुह्यशक्तिः क्रमादिमाः ॥ २८७ ॥

लोकपालास्तदस्त्राणि होमाद्यं पूर्ववन्मतम् ॥
अस्याद्यवर्णतस्त्वर्वाक् साध्याय च प्रयोजयेत् ॥
जपेन्मन्त्रं शतं चापि स वश्यो भवति ध्रुवम् ॥ २८८ ॥

ब्रह्मश्रीनामिकां गौरीमथ वक्ष्ये समासतः ॥
माया नमश्च ब्रह्मश्रीराजिते राजपूजिते ॥ २८९ ॥

जये च विजये गौरी गान्धारी त्रिभुवेति च ॥
न वशङ्करि चेत्युक्त्वा सर्वलोकवशङ्करि ॥ २९० ॥

सर्वस्त्रीपुरुषेत्युक्त्वा सर्वलोकवशं करि ॥
पदं वदेत्सुदु द्वे द्वेहीं स्वाहा भूरसार्णवान् ॥
ऋषिर्ब्रह्मा निवृच्छन्दो गौरी देवी प्रकीर्त्तिता ॥ २९१ ॥

स्वाहाशक्तिश्च बीजं ह्रीं मन्त्रार्णैः स्यात् षडङ्गकम् ॥
इन्द्रदिग्वसुहस्ताशारुद्रार्णैर्ध्यानमुच्यते ॥ २९२ ॥

पूर्णचन्द्रलसन्मौलिं बन्धुजीवारुणाङ्गिकाम् ॥
पाशाङ्कुशधरां त्र्यक्षां शुकपुष्पविराजिताम् ॥
शोणलेपां जगद्वन्द्यां कुसुम्भारुणवस्त्रिकाम् ॥ २९३ ॥

आदावङ्गानि सम्पूज्य मातृकावेष्टनं ततः ॥
लोकपालांस्तदस्त्राणि पूजाक्रम उदाहृतः ॥ २९४ ॥

अयुतं च जपः कार्य्यः पायसैर्जुहुयात्ततः ॥
मधुरत्रयसंयुक्तैर्होमः स्यात्तिलतण्डुलैः ॥ २९५ ॥

रक्तोत्पलैर्वा लवणैरथ वा मधुरैः फलैः ॥
दिनत्रयं सहस्रं तु शीघ्रं वश्यकरः स्मृतः ॥ २९६ ॥

प्रातःकाले तु सूर्य्यस्य मण्डलस्थां च देवताम् ॥
ध्यात्वा चाष्टोत्तरशतं जपेत्सर्वजगद्वशम् ॥ २९७ ॥

अथ राजमुखीं गौंरीं वक्ष्ये सप्ताब्धिवर्णिकाम् ॥
ॐ राजमुखि राजाधिमुखि वश्यमुखीति च ॥ २९८ ॥

शक्तिश्रीकामबीजानि देविदेवि समुच्चरेत् ॥
महादेवीति देवाधिदेवि सर्वजनस्य च ॥ २९९ ॥

मुखं मम वशं चेति कुरुयुग्माग्निगेहिनी ॥
मत्रवणस्तु हृदयं त्रिंशद्भिः शिर ईरितम् ॥ ३०० ॥

मन्त्रारम्भात्पुनः सप्तदशभिस्तु शिखा स्मृता ॥
वर्म्माष्टभिः शरैर्नेत्रं मेघैरस्त्रं प्रकीर्त्तितम् ॥ ३०१ ॥

ऋष्यादि ध्यानपूजादि प्राग्वद्वक्ष्ये प्रयोगकम् ॥
सर्वजनपदस्थाने साध्यनाम नियोजयेत् ॥ ३०२ ॥

जपहोमतर्प्पणादिकरणे परमं वशम् ॥
मधुरत्रयसंयुक्तमष्टोत्तरशतं हुनेत् ॥ ३०३ ॥

सपुष्पासहदेव्यास्तु समिधः सप्तरात्रकम् ॥
तद्भस्मना प्रयोगस्तु समस्तजनवश्यकृत् ॥ ३०४ ॥

अथास्य भेदं वक्ष्यामि हसरा वाग्भवान्विताः ॥
आद्यकूटं द्वितीयं स्याद्राजमुख्यादि पूर्ववत् ॥
अष्टचत्वारिंशदर्णो मन्त्रस्तद्वत्समीरितः ॥ ३०५ ॥

यो विशेषस्तं तु वक्ष्ये भवर्ध्यब्ध्यब्धिसायकैः ॥
मेघैश्चापि मनोर्वर्णैः षडङ्गविधिरीरितः ॥ ३०६ ॥

जपहोमादिकं प्राग्वत्प्रयोग इह तूच्यते ॥
सुसम्पन्नं घृतं हुत्वा सहस्रं सप्तवारकम् ॥
सम्पाताज्यन्तु साध्यस्य प्राणिनां वशकारकम् ॥ ३०७ ॥

साध्यनक्षत्र वृक्षेण कुर्य्यात्साध्याकृतिं शुभाम् ॥
तस्या मनुं प्रतिष्ठाप्य प्राङ्गणे निखनेच्च ताम् ॥ ३०८ ॥

तत्रानलं समाधाय रक्तचन्दनसंयुतैः ॥
जपापुष्पैर्निशीथिन्यां जुहुयात्सप्त वासरान् ॥ ३०९ ॥

सहस्रं प्रत्यहं पश्चात्तां निष्कास्य सरित्तटे ॥

निखनेत्साधकस्तस्य साध्यो दासो भवेद् ध्रुवम् ॥ ३१० ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि वज्रप्रस्तारिणीमनुम् ॥
वाग्बीजं चापि हृल्लेखा नित्यक्लिन्ने मदद्रवे ॥ ३११ ॥

स्वाहान्तो द्वादशार्णोयमङ्गिरास्तु मुनिर्मतः ॥
त्रिष्टुप्छन्दो देवता च वज्रप्रस्तारिणी मता ॥ ३१२ ॥

बीजेनाद्येन चाङ्गानि षट् च दीर्घान्वितेन च ॥
अस्या पूजादिकं सर्वं नित्यक्लिन्नावदाचरेत् ॥ ३१३ ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि वज्रेश्वर्य्या महामनुम् ॥
ह्रीं क्लीं क्लिन्ने तथा क्र्ॐ च पश्चान्नित्यमदद्रवे ॥ ३१४ ॥

ह्रीं चेति द्वादशार्णोयं बीजं शक्तिश्च ह्रीं मता ॥
ऋषिर्ब्रह्मा च गायत्री छन्दो वज्रेश्वरी सुरी ॥ ३१५ ॥

आद्यो माया भवेद्बीजं चान्तिमा शक्तिरुच्यते ॥
वाग्भवं कीलकं ज्ञेयं ह्रीं क्लीं ह्रीं च हृन्मनुः ॥ ३१६ ॥

ह्रीं ⁴⁴ क्लीं शिरः शिखा ह्रीं क्र्ॐ ह्रीमथ कवचं भवेत् ॥
ह्रीं नित्यक्लिन्ने ह्रीं नेत्रं ह्रीं मदे ह्रीमितीरितम् ॥ ३१७ ॥

ह्रीं द्रवे ह्रीमिदं चास्त्रं वर्णन्यासक्रमं ब्रुवे ॥
इत्येवं शक्तिपुटितान्मन्त्रार्णान्दश विन्यसेत् ॥ ३१८ ॥

श्रोत्रनासाकपोलाक्षिनाभिगुह्येषु च क्रमात् ॥
ततः सञ्चिन्तयेद्देवीं सर्वसौख्यप्रदायिनीम् ॥ ३१९ ॥

रक्तां रक्ताम्बरां रक्तगन्धमाल्यविभूषिताम् ॥
चतुर्भुजां त्रिनयनां माणिक्यमुकुटोज्ज्वलाम् ॥ ३२० ॥

पाशाङ्कुशाविक्षुचापदाडिमीपुष्पसायकान् ॥
दधानां बाहुभिर्नेत्रैर्दर्प्पणामोदशीतलैः ॥ ३२१ ॥

पश्यन्तीं साधकं त्र्यस्रे षट्कोणाढ्यमहीपुरे ॥
चक्रमध्ये सुखासीनां स्मेरवक्त्रसरोरुहाम् ॥ ३२२ ॥

शक्तिभिः स्वस्वरूपाभिरावृतां पोतमध्यगाम् ॥
सिंहासनेऽभितः प्रेङ्खत्पोतस्थाभिश्च शक्तिभिः ॥ ३२३ ॥

वृतान्ताभिर्विनोदाप्तां यातायातादिभिस्तथा ॥
शोणाब्धौ हेमपोते च सिंहासनमनन्तरम् ॥
तत्र चक्रं तत्र देवीं सम्यगावाह्य पूजयेत् ॥ ३२४ ॥

त्रिकोणस्याग्रमारभ्य चेच्छां ज्ञानां क्रियाभिधाम् ॥
शक्तिं सम्पूज्य देव्यास्तु वामकोणादितोर्चयेत् ॥ ३२५ ॥

शक्तिषट्कं च षट्कोणे डाकिनीं राकिनीं तथा ॥
लाकिनीं काकिनीं चैव शाकिनीं हाकिनीं तथा ॥ ३२६ ॥

बहिर्द्वादशपत्रे च देव्यग्रात्सव्यतो यजेत् ॥
हृल्लेखां क्लेदिनीं क्लिन्नां क्षोभिणीं मदनातुराम् ॥ ३२७ ॥

निरञ्जनीं रागवतीं तथैव मदनावतीम् ॥
मेखला द्राविणीं वेगवतीं द्वादक्षशक्तिकाः ॥ ३२८ ॥

तद्वहिः षोडशदले कमलां कामिनीं यजेत् ॥
कृत्यां कान्तां च कलितां कौताख्यां च किरातिकाम् ॥ ३२९ ॥

कलां च कलनां चैव कौशिकीं कम्बुवादिनीम् ॥
कातरां ककटां कीर्त्तिं कुमारीं कुङ्कुमामपि ॥ ३३० ॥

चतुरस्रे तु देव्यग्रे द्वारदक्षिणपार्श्वतः ॥
क्रमाद्यजेद्द्वारयोर्द्धेकोणेकोणे तथैकिकाम् ॥ ३३१ ॥

भगिनीं वेगिनीं नागां चपलां पेशलां सतीम् ॥
रतिं श्रद्धां भोगलोलां मन्दां मत्तां मनस्विनीम् ॥
यजेदाशाधिपान्बाह्ये तदणास्त्रि ततो बहिः ॥ ३३२ ॥

एवं सम्पूजयन्मर्त्यो दारिद्र्यान्मुच्यतेऽचिरात् ॥
रोगापमृत्युदौर्भाग्यजराशोकादिविच्युतः ॥ ३३३ ॥

मन्त्री लक्षत्रयं जप्त्वा तद्दशांशं हुनेद्घृतैः ॥
आरग्वधप्रसूनैर्वा प्रसूनैर्बकुलोद्भवेः ॥ ३३४ ॥

तर्प्पयेद्विधिना तद्वत्सलिलैर्भक्तिमान्सुधीः ॥
आत्मानमभिषिच्याथ तर्प्पयेद्ब्राह्मणानपि ॥ ३३५ ॥

एवं संसिद्धन्मत्रस्तु नित्यार्चानिरतः सदा ॥
गुरुभक्तः प्रकुर्वीत प्रयोगान्निजवाञ्छितान् ॥ ३३६ ॥

सहस्रजापी स्थितधीर्मन्त्रवीर्य्यविदात्मवान् ॥
यः सोपि काम्यान्कुर्वीत प्रयोगान्निजवाञ्छितान् ॥ ३३७ ॥

यदज्ञानेन मोहेन चापलेनाथ वा चरेत् ॥
अनर्थक्लेशरोगादि पीडाः प्राप्नोति निश्चितम् ॥ ३३८ ॥

अरुणैः पङ्कजैर्होमं कुर्य्यात्त्रिमधुरप्लुतैः ॥
षण्मासाल्लभते लक्ष्मीं महतीं श्लाघ्यविग्रहाम् ॥ ३३९ ॥

कह्लारैः क्षाद्रसंयुक्तैः पूर्णाब्दं तद्दिनावधि ॥
जुहुयान्नित्यशो भक्त्या सहस्रं विकचैः शुभैः ॥ ३४० ॥

तद्दिनेषु च पूर्वोक्तान्भोजयेदुक्तरूपतः ॥
तावज्जपेच्च होमान्ते यावत्सङ्ख्यं हुतं कृतम् ॥ ३४१ ॥

चम्पकैः क्षौद्रसंसिक्तैः सहस्रहवनाद् ध्रुवम् ॥
लभते स्वर्णनिष्काणां शतं मासेन पूववत् ॥ ३४२ ॥

पाटलैर्घृतसंयुक्तैर्जुहुयात्त्रिसहस्रकम् ॥
दर्शादिमासाल्लभते चित्राणि वसनानि च ॥ ३४३ ॥

कर्पूरचन्दनादीनि सुगन्धीनि च मासतः ॥
वस्तूनि लभते हृद्यैर्वस्तुभिर्भागयोगिभिः ॥ ३४४ ॥

शालिभिः क्षीरसंसिक्तैर्मन्त्रविच्च शतं हुनेत् ॥
तेन शालिसमृद्धिः स्यान्मासैः षड्भिरसंशयम् ॥ ३४५ ॥

तिलैर्हुतैस्तु दिवसैर्वर्षादारोग्यमाप्नुयात् ॥

स्वजन्मसूचिषु तथा दूर्वाभिर्जुहुयात्सुधीः ॥

निरातङ्को महाभागो शतं वर्षाणि जीवति ॥ ३४६ ॥

गुडूचीतिलदूर्वाभिः स्वजन्मसु सदा हुनेत् ॥
चिरायुः श्रीयशोभाग्यपुण्यदृष्ट्यादिभाग्भवेत् ॥ ३४७ ॥

घृतपायसदुग्धैश्च हुनेत्तेषु त्रिषु क्रमात् ॥
आयुरारोग्यविभवैर्जनमान्यो भवेत्तदा ॥ ३४८ ॥

सप्तम्यां कदलीहोमात्सौभाग्यं लभते ध्रुवम् ॥
दूर्वात्रिकैस्तु प्रादेशमात्रैस्त्रिस्वादुसंयुतैः ॥
षण्मासादब्दतो वापि रोगमुक्तः सुखी भवेत् ॥ ३४९ ॥

तद्दिनेषु जपेद्विद्यां नित्यशः सलिलं स्पृशन् ॥
सहस्रवारं तैस्तोयैः स्नानं पानं समाचरेत् ॥
पाकाद्यमपि तेनैव कुर्य्याद्रोगविमुक्तये ॥ ३५० ॥

साध्यर्क्षवृक्षसञ्चूर्णं त्र्यूषर्णं ⁴⁵ सर्षपास्तिलाः ॥
पिष्टं च साध्यपादोत्थरजसा च समन्वितम् ॥
कृत्वा पुत्तलिकान्तैस्तु हृदयेन च संयुताम् ॥ ३५१ ॥

प्राग्वच्छित्त्वायसैः शस्त्रैस्तीक्ष्णैः पुत्तलिकां हुनेत् ॥
त्रिसहस्रं त्रियामायां सर्षपैस्तद्रसप्लुतैः ॥
शतयोजनदूरादप्यानयेद्वनिता बलात् ॥ ३५२ ॥

तान्तु पुत्तलिकां मद्यमधूच्छिष्टसमन्विताम् ॥
कृतप्राणप्रतिष्ठां च श्मशाने निखनेन्निशि ॥
क्लेशैस्तैः स विनिर्मुक्तः सुखी जीवति भूतले ॥ ३५३ ॥

साध्यवृक्षेण कृत्वा तां सर्षपाढ्येन चेप्सिताम् ॥
तोयमध्ये निधायैतां क्वाथयेद्युतवासरे ॥
वैरी घोरज्वरेणार्त्तः कृते प्राग्वत्सुखी भवेत् ॥ ३५४ ॥

तथैव चण्डिकागेहे यथाविधियुतो यजेत् ॥
साध्यो वशः स्यान्नृपतिर्भास्करायतने तथा ॥
तद्विधानेन सहितेशत्रुरुन्मादवान्भवेत् ॥ ३५५ ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि त्वरितामन्त्रमुत्तमम् ॥
ॐ ह्रीं ह्रूं खें चें क्षैं क्षः श्रीं ह्रूं क्षें ह्रीं फट् मनुर्भवेत् ॥ ३५६ ॥

त्वरिताया द्वादशार्णो मुनिरर्जुन ईरितः ॥
विराट् छन्दश्च ॐ बीजंह्रीं शक्तिस्त्वरिता सुरी ॥ ३५७ ॥

ॐ ह्रीं ह्रूं हृदयं प्रोक्तं शिरः खेञ्चें समीरितम् ॥
क्षैं क्षः शिखा च वर्म्म श्रीं ह्रूं क्षें नेत्रम्प्रकीर्त्तितम् ॥ ३५८ ॥

ह्रीम्फडस्त्रं षडङ्गानि कृत्वा वर्णांस्ततो न्यसेत् ॥
कपालकण्ठहृन्नाभिगुह्योरुषु सजानुषु ॥
जङ्घयोः पादयोर्मन्त्री सर्वेण व्यापकञ्चरेत् ॥ ३५९ ॥

लसच्छ्यामतनुं रक्तपङ्कजोद्यत्पदाम्बुजाम् ॥
ताटङ्कातङ्कविद्योतिरशनानूपुरात्मकैः ॥ ३६० ॥

विप्रक्षत्रियविट्शूद्रजातिभिर्भीमविग्रहैः ॥

द्विद्विक्रमादष्टनागैः कल्पितोद्यत्सुभूषणाम् ॥ ३६१ ॥

पल्लवाङ्कुशसंवीतशिखिपुच्छकृतैः शुभैः ॥
वलयैर्भूषितभुजाम्माणिक्यमुकुटोज्ज्वलाम् ॥ ३६२ ॥

बर्हिबर्हकृतापीडां छत्रान्तान्तत्पताकिनीम् ॥
गुञ्जाफललसद्धारविलसत्कुचमण्डलाम् ॥ ३६३ ॥

त्रिनेत्रां चारुवदनां मन्दस्मितमुखाम्बुजाम् ॥
वराभयकरां गण्डद्वयाम्मुकुटशोभिताम् ॥ ३६४ ॥

फणासहस्रसंयुक्तावथ तक्षकवासुकी ॥
शङ्खपालः स्वर्णवर्णः फणाष्टकशतावृतः ॥
आसने हेमरचिते त्वष्टसिंहवृतेऽभितः ॥ ३६५ ॥

आदौ तु पीठमन्त्रेण देवीपीठम्प्रपूजयेत् ॥
क्षंह्रुंहंवज्रदेहेति ⁴⁶ क्षिं चोक्त्वाथ कुरुद्वयम् ॥ ३६६ ॥

गर्ज्जद्वयन्तथा हुं हुं छां च पञ्चाननाय च ॥
नमः षड्विंशदर्णोयं कुर्य्यादष्टदलन्ततः ॥ ३६७ ॥

कर्णिकायाञ्च पूर्वादिकेशरेष्वष्टसुक्रमात् ॥
षडङ्गानि प्रणीतां च तद्गायत्रीक्रमाद्यजेत् ॥ ३६८ ॥

ह्रुङ्कालीं खेचरीं चण्डां छेदिनीं क्षेपिणींस्त्रियम् ॥
हूङ्कारीं वा शचीं क्षेमकरीं पूर्वादिपत्रके ॥ ३६९ ॥

तद्बहिर्भूपुरद्वन्द्वं पश्चिमद्वारसंयुतम् ॥
फट्कारीं पूजयेद्द्वारमध्ये देव्यास्तु किङ्करीम् ॥ ३७० ॥

कृष्णां कर्बुरकेशीं च हस्त तालवतीं जयेत् ॥
जयां च विजयां द्वारपार्श्वयोर्वेत्रधारिणीम् ॥ ३७१ ॥

तयोरग्रे किङ्करं च गदाहस्तम्प्रपूजयेत् ॥
किङ्कराय रक्षरक्ष त्वरिताज्ञास्थिरो भव ॥ ३७२ ॥

हुम्फडष्टादशाणार्येम्मन्त्रः किङ्करपूजने ॥
तदग्रे लोकपालांश्च तदस्त्राणि ततो यजेत् ॥
गायत्र्यृचा च सम्पूज्य देवसान्निध्यकारिणीम् ॥ ३७३ ॥

त्वरितादेवि विद्महे तुणिविद्यायै धीमहि ॥
तन्नो देवी प्रचोदयाम् ॥ ३७४ ॥

प्रणवेन विना मन्त्रो भवार्णः परिकीर्त्तितः ॥
मोहनः सर्वलोकानान्तेन मोहननामकः ॥ ४७५ ॥

प्रणवानान्तु नवकमादौ च स्यान्नखार्णवान् ॥
सर्वसिद्धिप्रदातृत्वात्सर्वसिद्धीश्वरो मतः ॥ ३७६ ॥

आरक्तैर्वनसम्भूतैर्मनोज्ञैश्च सुगन्धिभिः ॥
धूपदीपादिभिर्नृत्यगीतैः सम्पूजयेञ्छिवाम् ॥ ३७७ ॥

एवम्पूजां विधायाग्रे यजेद्विद्यां सहस्रकम् ॥
शतं वा कृतहोमस्तु प्राग्वत्पूजां समापयेत् ॥ ३७८ ॥

एवं संस्मृत्य लक्षैकम्प्रजपेन्मनुमुत्तमम् ॥
मध्वक्तबिल्वसमिधो जुहुयात्तद्दशांशतः ॥ ३७९ ॥

सुगन्धिसलिलैश्चैव तर्प्पयेत्त्वरिताम्पराम् ॥
आत्मानमभिषिच्याथ ब्राह्मणानपि भोजयेत् ॥ ३८० ॥

एवंसिद्धे मनौ तस्मै नरनारीनराधिपाः ॥
नमस्क्रियाम्प्रकुर्वन्ति नात्र कार्य्या विचारणा ॥ ३८१ ॥

देवदानवगन्धर्वयक्षचारणयोषितः ॥
सिद्धविद्याधारणां च योषितोप्सरसस्तथा ॥ ३८२ ॥

विस्पष्टजघनोरस्काः पृष्ठदोर्मूलमञ्जुलाः ॥
प्रस्खलत्पदविन्यासाः संस्फुरद्दशनांशुकाः ॥ ३८३ ॥

प्रलोभयन्ति चागत्य मन्त्रिणं ताभिरन्तिके ॥
प्रलोभ्यमानो मन्त्रज्ञो यदा विक्रियते न सः ॥
तदैव वाञ्छितन्तस्मै ददाति त्वरिताखिलम् ॥ ३८४ ॥

सञ्जप्य कर्णयोर्विद्यां पद्भ्यां च जपसिद्धये ॥
सन्ताड्य शीर्षे सहसा मृतमुत्थापयेदसौ ॥ ३८५ ॥

काम्यहोमविधिं वक्ष्ये यथाविधि विधानवित् ॥
कृत्वा योनिं कुण्डमध्ये समाधायाग्निमत्र वै ॥ ३८६ ॥

सम्पूज्य पूर्वविधिना देवतां विधिवत्सुधीः ॥
तिलसर्षपगोधूमशालिधान्ययवैर्हुनेत् ॥ ३८७ ॥

त्रिमध्वक्तैरेकशो वा समेतैर्वा समृद्धये ॥
बकुलैश्चम्पकै रक्तैः कह्लारैररुणोत्पलैः ॥ ३८८ ॥

कैरवैर्मल्लिकाकुन्दमधुकैरिन्दिराप्तये ॥
अशोकैः पाटलैर्बिल्वैस्तत्तदाप्नोति निश्चितम् ॥ ३८९ ॥

दूर्वां गुडूचीमश्वत्थं वटमारग्वधं तथा ॥
सिताज्यलक्षकं हुत्वा रोगान्मुक्तो नरोऽचिरात् ⁴⁷ ॥ ३९० ॥

इक्षुजम्बूनारिकेरमोचागुडसिता हुनेत् ॥
अचलां लभते लक्ष्मीं भोक्ता च भवति ध्रुवम् ॥ ३९१ ॥

एतैरुदीरितैराज्यमधुक्षीरप्लुतैर्हुनेत् ॥
एकैकैर्वनिता वश्या यावज्जीवं धनादिभिः ॥ ३९२ ॥

एतैराज्यप्लुतैर्भूयो वश्यास्स्युर्हवनात्तथा ॥
क्षीराक्तैस्तैर्हुनेन्मर्त्यो वशे तिष्ठन्त्यशेषतः ॥ ३९३ ॥

सर्षपाज्यैर्हुनेन्मृत्युकाष्ठाग्नौ वैरिमृत्यवे ॥
तदुक्तवैरिणो नित्यम्माषैरपि च तत्कृते ॥ ३९४ ॥

यक्षेन्धनाग्नौ यो नित्यं क्षतजोत्पादितं चरुम् ॥
कारस्करघृतोपेतं फणिशीर्षस्रुचा हुनेत् ॥ ३९५ ॥

कृष्णांशुकशिरोवेश्टः खड्गपाणिश्च रोषवान् ॥
निशायां जुहुयात्सद्यो निहन्तुं वैरिणं हठात् ॥ ३९६ ॥

मृत्युकाष्ठानले तस्य फलैः पत्रैश्च होमतः ॥
सप्तरात्रादरातेस्तु गजाश्वा रोगमाप्नुयुः ॥ ३९७ ॥

चतुरङ्गुलजे होमे चतुरङ्गबलैर्नृपः ॥
सप्ताहाद्रोगमाप्नोति दुःखार्त्तो नैव संशयः ॥ ३९८ ॥

मन्त्रजप्तोदकैः सेकाद्रोगशान्तिर्भविष्यति ॥
तज्जप्तमष्टधा तावद्यज्जलं चुलुकोदकात् ॥ ३९९ ॥

होमसङ्ख्या यावती स्याज्जपसङ्ख्या च तावती ॥
तत्कर्णरन्ध्रजापाच्च नश्येयुश्च विषग्रहाः ॥ ४०० ॥

तद्यन्त्रस्थापनं चैव विषभूतारिनाशनम् ॥
अथातः सम्प्रवक्ष्यामि शिवदूतीमनुम्परम् ॥ ४०१ ॥

माया च शिवदूत्यै हृत्सप्तार्णोयम्मनुर्मतः ॥
ऋषी रुद्रोस्य गायत्री छन्दः स्याद्देवता शिवा ॥ ४०२ ॥

ह्रीं बीजं च नमः शक्तिः शिवदूत्यै च कीलकम् ॥
षड्दीर्घयुक्तमनुना षडङ्गविधिरीरितः ॥ ४०३ ॥

तेनैव पुटितैरङ्गे मन्त्रार्णैर्विन्यसेत्तनौ ॥
श्रोत्रनासाकपोलाक्षिनाभिषु क्रमतः सुधीः ॥
पृष्ठे मनसि विन्यस्य व्यापकं विद्यया चरेत् ॥ ४०४ ॥

निदाघकालमध्याह्नदिवाकरसमप्रभाम् ॥
नवरत्नकिरीटां च त्रीक्षणामरुणाम्बराम् ॥ ४०५ ॥

नानाभरणसम्भिन्नदेहकान्तिविराजिताम् ॥
शुचिस्मितामष्टभुजां स्तूयमानाम्महर्षिभिः ॥ ४०६ ॥

पाशं खटङ्गदां रत्नचषकं वामबाहुभिः ॥
दक्षिणैरङ्कुशं खड्गकुठारं कमलन्तथा ॥ ४०७ ॥

दधानां साधकाभीष्टदानोद्यमसमन्विताम् ॥
ध्यात्वैवम्पूजयेद्देवीं दूतीं दुरितनाशिनीम् ॥ ४०८ ॥

वृत्तद्वयं बहिष्कुर्य्यादन्तरालेङ्गषट्ककम् ॥
त्रिकोणस्याग्रकोणादिप्रादक्षिण्येन तद्बहिः ॥
इच्छाज्ञानक्रियाशक्तीस्त्रिषु कोणेषु पूजयेत् ॥ ४०९ ॥

तद्बाह्ये कोणषट्के तु स्वाग्रतः पूजयेदिमाः ॥
सिद्धा वाणी पूर्णसिद्धाग्रे विग्रहवती तथा ॥ ४१० ॥

नादा मनोन्मनी चेति तद्बहिश्चापि षड्ढले ॥
डाकिन्याद्यास्तदग्रे तु यजेदष्टदलाम्बुजे ॥ ४११ ॥

शिवदूतीसमाकारवर्णायुधसमन्विताः ॥
सुमुखीं सुन्दरीं सारां सुमनां च सरस्वतीम् ॥ ४१२ ॥

समयां सर्वगां सिद्धां तद्बाह्येष्टदले यजेत् ॥
वागीशां वरदां विश्वां विनदां विघ्नकारिणीम् ॥ ४१३ ॥

वीरां विघ्नहरां विद्यां तदग्रे भूपुरे यजेत् ॥
द्वारस्य दक्षिणम्भागं समारभ्य प्रदक्षिणम् ॥ ४१४ ॥

विह्वलां कर्षिणीं लोलां नित्यां मदनमालिनीम् ॥
प्रमोदां कौतुकां पुण्यां लोकेशास्त्राणि तद्बहिः ॥ ४१५ ॥

लक्षञ्जपेत्प्रयत्नेन घृताक्तेन च होमयेत् ॥

तर्प्पयेद्गन्धसलिलैरात्मानमभिषेचयेत् ॥ ४१६ ॥

ब्राह्मणान्भोजयेच्चापि गुरुं यत्नेन तोषयेत् ॥
वशयेद्वनिता होमात्कौशिकैर्मधुमिश्रितैः ⁴⁸ ॥
नारिकेलफलोपेतैर्गुडैर्लक्ष्मीमवाप्नुयात् ॥ ४१७ ॥

तथाज्यसिक्तैः कह्लारैः क्षीराक्तैररुणोत्पलैः ॥
त्रिमध्वक्तैश्चम्पकैश्च प्रसूनैर्बकुलोद्भवैः ॥ ४१८ ॥

मधूकजैः प्रसूनैश्च होमात्कन्यामवाप्नुयात् ॥
पुन्नागजैर्हुतैर्वस्त्राण्याज्यैरिष्टमवाप्नुयात् ॥ ४१९ ॥

महिषीर्माहिषैराज्यैरजागव्यैश्च गास्तथा ॥
अवाप्नोति हुतैराज्यैरम्लै रत्नादि साधकः ॥ ४२० ॥

शालिपिष्टमयीं कृत्वा पुत्तलीं च सितायुताम् ॥
हृद्देशेन्यस्य साध्याख्याम्पचेत्तैलाज्ययोर्निशि ॥ ४२१ ॥

रात्रिन्दिवं तु ताम्मन्त्री विद्याजप्तान्तु भक्षयेत् ॥
सप्तरात्रप्रयोगेण नरो नारी नृपोथ वा ॥
दासवच्च समायाति प्रियं प्राणादि चार्पयेत् ॥ ४२२ ॥

हयारिपुष्पैररुणैस्सितैर्वा जुहुयात्ततः ॥
त्रिसप्तरात्रान्महतीमवाप्नोति श्रियं नरः ॥ ४२३ ॥

छागमांसैस्त्रिमघ्वक्तैर्होमात्स्वर्णमवाप्नुयात् ॥
क्षीराक्तैः सस्यसम्पन्नाम्भुवमाप्नोति मण्डलात् ॥
पद्माक्षैर्जुहुयाल्लक्ष्मीमवाप्नोति त्रिभिर्दिनैः ॥ ४२४ ॥

समस्तापत्तारणीयम्मोहिनी विश्वमोहिनी ॥
श्रीकरा शिवरूपाह्वा प्रोक्ता सर्वसमृद्धिदा ॥ ४२५ ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि त्रिवर्णान्तु त्रिकण्टिकाम् ॥
हुङ्खेङ्क्षः फट् चेति मन्त्र ऋष्यादि त्वरितासमम् ॥ ४२६ ॥

षडङ्गन्तु द्विरुक्तार्णैर्ध्यानमस्या निरूप्यते ॥
पादादिनाभिपर्य्यन्तमरुणां नाभितो गलम् ॥ ४२७ ॥

नीलां गलाद्ब्रह्मरन्ध्रं श्वेतां च चतुराननाम् ॥
हस्तेषु शङ्खचक्रे च दीपौ चन्द्रार्धशेखराम् ॥ ४२८ ॥

अर्चयेत्त्वरितापीठे प्रयागोद्यन्तथैव च ॥
वर्णलक्षं जपेदन्ते दशांशेन घृतैर्हुनेत् ॥ ४२९ ॥

आत्मानन्देवतारूपं ध्यात्वा कृत्वा करद्वये ॥
शूलमुद्रां ग्रहग्रस्तान्दृष्ट्वेमम्प्रजपेन्मनुम् ॥ २३० ॥

आशुग्रहात्प्रमुच्येत नरो मन्त्रप्रभावतः ॥
नातः परतरा विद्या ग्रहनिर्वापणक्षमा ॥ ४३१ ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि विद्यां वश्यत्रिकण्टिकाम् ॥
खेंस्त्रीङ्क्षें त्र्यर्णमन्त्रोयं निखिलं त्वारतासमम् ॥ ४३२ ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि कौमार्य्या विधिमुत्तमम् ॥
कौं कौमार्य्यै नम इति षडर्णो मन्त्र ईरितः ॥ ४३३ ॥

मुनिर्ब्रह्मा च गायत्री छन्दः कौमारिका भवेत् ॥

देवता कौमिदं बीजं कौमार्य्ये शक्तिरुच्यते ॥ ४३४ ॥

मन्त्रवर्णैः षडङ्गानि हृदि ध्यायेच्च देवताम् ॥
शक्त्यक्षस्रग्वराभीतिकरां बन्धूकसन्निभाम् ॥ ४३५ ॥

मयूरध्वजिनीं चैव रक्तामौदुम्बरस्थिताम् ॥
हरित्कञ्चुकिकां रम्यां नानालङ्कारभूषिताम् ॥ ४३६ ॥

आदावङ्गानि चाभ्यर्च्य पञ्चकोणे यजेत्पुनः ॥
अहल्यान्द्रौपदीं सीतान्तारा मन्दोदरीमपि ॥ ४३७ ॥

ब्राह्म्यादिका अष्टदले दिक्पतीनायुधानि तु ॥
मुख्या पूजा भवेदस्याः कुमार्य्या एव नान्यतः ॥ ४३८ ॥

कुमार्यभावेन्यदेशे पूजेयं तु समीरिता ॥
लक्षषट्कञ्जपः प्रोक्तः पञ्चखाद्यैस्तथा हुनेत् ॥ ४३९ ॥

मधुरत्रयसंयुक्तैः सिद्धमन्त्रस्ततो भवेत् ॥
तर्पणम्मार्जनं कृत्वा कुमारीरपि भोजयेत् ॥ ४४० ॥

अथ मोटनकं वक्ष्ये देवाविर्भावकारणम् ॥
पाकक्रिया प्रकर्त्तव्या चतुर्भक्ष्यसमन्विता ॥
भार्यया साधकेन्द्रस्य पातिव्रत्यादियुक्तया ॥ ४४१ ॥

अप्रसूताः स्त्रियः पञ्च आहूय सुकुमारिकाः ॥
अलङ्कृताः पवित्रास्ता एकपङ्क्त्योपवेशयेत् ॥ ४४२ ॥

तदादौ विघ्नपस्थानमन्त्रे तु बटुकस्य च ॥
ताः सम्पूज्य महत्पात्रं पवित्रं च तथा चरेत् ॥ ४४३ ॥

स्वस्वद्विगुणमानेन मध्वाज्यसमितं दधि ॥
दुग्धं च निक्षिपेत्तत्र नैवेद्यन्तत्र निक्षिपेत् ॥ ४४४ ॥

कुमारिकाया हस्तेन मन्थयेयुः स्त्रियश्च तत् ॥
तन्मन्थनान्महेशानि देवावेशः प्रजायते ॥ ४४५ ॥

देवावेशे जायमाने सुगन्धो वाति मारुतः ॥
सर्वं मनोगतं वक्ति देवता सुप्रसीदति ॥ ४४६ ॥

सिद्ध्यन्ति सर्वकार्य्याणि मोटकानां शतेन च ॥
नखैर्भवेद्विवाहस्तु पञ्चाशद्भिः सुतास्तथा ॥ ४४७ ॥

अशीत्या गतराज्याप्तिर्विंशत्या लभते धनम् ॥
अष्टोत्तरशतेनापि साधकेन तु मेलयेत् ॥ ४४८ ॥

कौमारिका चेष्टदेवं कुमार्य्या ईरितो विधिः ॥
अथातः सम्प्रवक्ष्यामि वैष्णवीमन्त्रमद्भुतम् ॥
अकचटतपयशैर्वैष्णव्या मन्त्र ईरितः ॥ ४४९ ॥

अष्टाक्षरो मुनिश्चास्य नारदोनुष्टुबुच्यते ॥
छन्दस्तु वैष्णवी देवी न्यासः प्रणवपूर्वकः ॥ ४५० ॥

मूलमन्त्राक्षरैः कुर्य्यात्त्रिभिस्त्रिभिरनुक्रमात् ॥
विन्यसेदक्षराण्यष्टावोङ्कारं च तथा स्मरेत् ॥ ४५१ ॥

शोणपद्मप्रतीकाशां मुक्तामूर्द्धजम्बिनीम् ॥
लसत्काञ्चनसम्भूतकुण्डलोज्ज्वलशालिनीम् ॥ ४५२ ॥

स्वर्णरत्नसमुन्नद्धकिरीटसूत्रधारिणीम् ॥
कृष्णशुक्लारुणैर्नेत्रैस्त्रिभिश्चापि विभूषिताम् ॥ ४५३ ॥

बन्धूकदन्तरसनाशिरीषसुमनासिकाम् ॥
कम्बुग्रीवां विशालाक्षीं सूर्य्यकोटिसमप्रभाम् ॥ ४५४ ॥

चतुर्भुजां विवसनां पीनोन्नतपयोधराम् ॥
दक्षिणाभ्यां कराभ्या तु खड्गं च जपमालिकाम् ॥ ४५५ ॥

बिभ्रतीं वामहस्ताभ्यां त्वभयं च वरं तथा ॥
अनल्पनागनासोरुं गुप्तगुल्फां सुपल्लिकाम् ॥
गात्रेण रत्नस्तम्भं च सम्यगालम्ब्य संस्थिताम् ॥ ४५६ ॥

किमिच्छसीति वचनं व्याहरन्तीं मुहुर्मुहुः ॥
पञ्चाननं पुरः संस्थं निरीक्षन्तीं स्ववाहनम् ॥ ४५७ ॥

ईदृशीं चण्डिकां ध्यात्वा नमः फडिति मस्तके ॥
स्वबीजे सुमनो दद्यात्साहमेवं विचिन्तयेत् ॥ ४५८ ॥

पञ्चाननं मण्डलस्थं मध्ये वश्यं प्रपूजयेत् ॥
आवाहनं ततः कुर्य्याद्गायत्र्या शिरसा सह ॥ ४५९ ॥

महामायायै विद्महे चण्डिकांयै धीमहि ॥
तन्नो देवी प्रचोदयात् ॥ ४६० ॥

ततस्तु मूलमन्त्रेण गन्धं पुष्पं सदीपकम् ॥
नैवेद्यं च ततो दद्यान्मोदकं पायसं तथा ॥ ४६१ ॥

पुष्पाञ्जलित्रयं दद्यान्मूलमन्त्रेण शोभनम् ॥
एवं सम्पूज्य मध्ये तु मन्त्रेणाङ्गानि पूजयेत् ॥ ४६२ ॥

शैलपुत्रीं चन्द्रघण्टां स्कन्दमातरमेव च ॥
कालरात्रिं च दिक्पत्रेष्वर्चयेच्चन्दनादिभिः ॥ ४६३ ॥

चण्डिकामथ कूष्माण्डां तथा कात्यायनीं शुभाम् ॥
महागौरीं चाग्निकोणनैर्-ऋत्यादिषु पूजयेत् ॥ ४६४ ॥

ततः सम्पूज्य लोकेशीं तदस्त्राणि च मन्त्रवित् ॥
महामायां नमामीति मूलमन्त्रेण चाष्टधा ॥ ४६५ ॥

पूजयेत्पद्ममध्ये तु सुमनाञ्जलिभिस्तथा ॥
अष्टभिश्च महामायां नमामीति च मन्त्रतः ॥ ४६६ ॥

देव्यै समर्प्य धूपादि सर्वं प्राग्वत्समापयेत् ॥
लक्षद्वयं भवेदस्य पुरश्चरणकर्म्म तु ॥ ४६७ ॥

दशांशो होम आज्येन कर्त्तव्यं तर्प्पणादिकम् ॥
अशुचिर्न महामायां पूजयेत्तु कदाचन ॥ ४६८ ॥

अवश्यं तु स्मरेन्मन्त्रं योतिभक्तियुतो भवेत् ॥
दन्तरक्ते समुत्पन्ने स्मरणं न चविद्यते ॥ ४६९ ॥

दुःखान्नेत्रजले जाते क्रोधादिक्षुद्रकर्म्मणि ॥
धूमोद्वारे मैथुने च सूतके मृतके च वै ॥ ४७० ॥

जलौकादर्शने सर्प्पकृमिभूनागदर्शने ॥
कामाज्जातेङ्गनास्पर्शे मृते पितरि वत्सरम् ॥ ४७१ ॥

आसेव्ये गुरुविप्राणां क्षीणे वीर्य्येच्युते तथा ॥
आकर्षे मातृमरणे षण्मासं च गुरौ मृते ॥ ४७२ ॥

भार्य्यामृतौ त्रिमासं च मासमेकं तु राजनि ॥
न स्मरेच्च महामायां शुचितापत्यसिद्धिदाम् ॥ ४७३ ॥

ॐ नमोन्ते महामायायै मनुर्वसुवर्णकः ॥
प्राग्वन्मुन्यादिकं प्रोक्तं पूजाजपमुखं तथा ॥ ४७४ ॥

ॐ नमोन्ते च वैष्णव्यै मन्त्रः प्रोक्तः षडक्षरः ॥
मन्त्रार्णैरत्र चाङ्गानि शेषं पूर्ववदाचरेत् ॥ ४७५ ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि सर्वसिद्धिप्रदं मनुम् ॥
नमस्ते चास्तु ह्यभये त्वनघे पूजिते वदेत् ॥
अमिते पदमुच्चार्य्य तदग्रे चापराजिते ॥ ४७६ ॥

ततश्च सिद्धकथिते साधकपदमुच्चरेत् ॥
सिद्धस्मृते महाविद्ये अनेकांसे उमे ध्रुवे ॥ ४७७ ॥

अरुन्धती च सावित्रि गायत्रि जातवेदसि ॥
मानस्तोके सरस्वति रमणी रामणीति च ॥ ४७८ ॥

धरणी धारणी चेति सौदामिनि तथादिति ॥
दितीति विनते चेति गौरि गन्धारि संवदेत् ॥ ४७९ ॥

मातङ्गि कृष्णयशोदे सत्यवादिनि संवदेत् ॥
ब्रह्मवादिनि कालीति कपालिनि करालि च ॥ ४८० ॥

नेत्रसद्यो मातरिति ततः स्थलगतं वदेत् ॥
अन्तरिक्षगतं चेति जलगतं वदेत्पुनः ॥ ४८१ ॥

वामपादान्ते रक्षयुग्मं सर्वभूतपदं वदेत् ॥
सर्वोपद्रवेषु स्वाहा ताराद्यन्तो मनुर्मतः ॥ ४८२ ॥

मुनिर्नारद आख्यातो गाथा छन्दः प्रकीर्तितम् ॥
अघोरवैष्णवी देवी चायुतं जप ईरितः ॥ ४८३ ॥

प्राग्वत्पूजादिकं सर्वं फलमस्य निरूप्यते ॥
यस्याः प्रणश्येत्पुष्पं हि गर्भश्चापि पतेद्यदि ॥ ४८४ ॥

म्रियते बालको यस्याः काकवन्ध्या च या भवेत् ॥
भूर्ज्जपत्रे त्विमा विद्यां लिखित्वा धारयेद्यदि ॥ ४८५ ॥

एतैर्दोषैर्न लिम्पेत सुभगा पुत्रिणी भवेत् ॥
पुमांश्च धारयेद्यश्च सोभीष्टं फलमाप्नुयात् ॥ ४८६ ॥

रणे राजकुले द्यूते सङ्ग्रामे शत्रुसङ्कटे ॥
अग्निचौरभये घोरे नित्यं तस्य जयो भवेत् ॥ ४८७ ॥

नित्यं निवारयेत्तस्य समरे काण्डधारिणी ॥
गुल्मशूलाक्षिरोगाणां क्षिप्रं नाशयति व्यथाम् ॥
शिरोरोगज्वराणां च नाशनं सर्वदेहिनाम् ॥ ४८८ ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि त्रैलोक्यविजयाभिधाम् ⁴⁹ ॥

वैष्णवीं चन्द्रवेदाग्निवर्णां साधकसिद्धिदाम् ॥ ४८९ ॥

एकाहिकद्व्याहिकत्र्याहिकचातुर्थिकेति ⁵⁰ च ॥
मासिकद्विमासिकेति वातिकपैत्तिकेषु च ॥ ४९० ॥

श्लैष्मिके सान्निपातिके सततज्वरसम्म्भवे ॥
विषज्वरग्रहर्क्षादिसर्वदोषान्तकारिणि ॥ ४९१ ॥

कालि सरयुगं गौरी धमयुग्मं वदेत्तथा ॥
विद्याशाले तालमाले रुद्ररूपे पच द्वयम् ॥ ४९२ ॥

विघ्नं नाशय पापं च हर दुस्स्वप्नमित्यपि ॥
विनाशिनि पदं ब्रूयात्ततश्च कमलासने ॥
रजनी सन्ध्ये दुन्दुभिनादे मानस इत्यपि ॥ ४९३ ॥

वेगे शङ्खिनि चक्रिणि वज्रिणी गदिनीति च ॥
ततश्च शूलिनि वदेदपमृत्युविनाशिनि ॥
विश्वेश्वरी द्राविडीति वदेद् द्रविडिकेशि च ॥ ४९४ ॥

दयितेऽतः पशुपतेर्मे दुःखेति पदं वदेत् ॥
विमर्द्दिनि पदं पश्चाद्वदेत्साधकसत्तमः ॥ ४९५ ॥

मोदयुक्ता शर्वरीति किरातिनि पदं वदेत् ॥
मातङ्गी प्रणवं ह्रां ह्रीं ह्रूं क्षौं कुरुयुगं तथा ॥ ४९६ ॥

ये मां द्विषन्ति प्रत्यक्षं परोक्षं वेति तान्वदेत् ॥
सर्वान्हनयुगं चोक्त्वा दमयुग्मं पचद्वयम् ॥ ४९७ ॥

मर्दयद्वितयं चापि तापयद्वयमेव च ॥
द्विःशोषयोत्सादय द्विर्ब्रह्माषडिति च संवदेत् ॥ ४९८ ॥

माहेश्वरीति वाराहि वैनायकि परैन्द्रि च ॥
आग्नेयीति च चामुण्डे वारुणी वायवी तथा ॥ ४९९ ॥

रक्षयुग्मं च चण्डेति इन्द्रोपेन्द्रभगिन्यपि ॥
जये च विजये शान्ति स्वस्तिपुष्टि धृतीति च ॥ ५०० ॥

विवर्तिनी कामुकी च कामदुघे परं वदेत् ॥
सर्वकाम फलेत्युक्त्वा प्रदे सर्वपदं वदेत् ॥ ५०१ ॥

भूतेषु मां प्रियं चेति कुरुद्वन्द्वाग्निवल्लभे ॥

ध्यानपूजादिकं प्राग्वत्पुरश्चर्य्यायुतद्वयम् ॥
प्राग्वद्धोमफलं चास्य साधकः सात्त्विको भवेत् ॥ ५०२ ॥

मानयन्ति च भूपास्तं स शापानुग्रहक्षमः ॥
सन्तत्या चापि सम्पत्त्या भवेत्कीर्त्त्या समन्वितः ॥
दर्शनादेव नश्यन्ति भूताद्या भैरवा अपि ॥ ५०३ ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि वैष्णवीमपराजिताम् ॥
तारमाकर्षिणिपदम् आवेशिनि पदं वदेत् ॥ ५०४ ॥

ज्वालामालिनि रमणी रामणी धरणीति च ॥
धारिणी तपनीत्युक्त्वा तापिनि मदोन्मादिनि ॥ ५०५ ॥

शोषिणीतिपदं चोक्त्वा ततः सम्मोहिनीति च ॥
तथा नीलपताकेति महानीले महाप्रिये ॥ ५०६ ॥

महाग्नेयि महाचण्डे महारौद्रि महेति च ॥
वज्रिणीति तथादित्याद्ये च जाह्नवि संवदेत् ॥ ५०७ ॥

यमघण्टे किलिकिलि चिन्तामणिपदं वदेत् ॥
सुरभि सुरोत्पन्ने च सरस्वति पदं ततः ॥ ५०८ ॥

सवकामदुघे प्रोच्य यथा मम मनीषितम् ॥
कार्य्यं तन्मम सिद्ध्यत्विति स्वाहान्तोयं मनुर्मतः ॥ ५०९ ॥

षड्द्वाद’सार्णो मुन्यादिप्राग्वत्सौख्यप्रदो मनुः ॥
जपेद्वर्णशतं होमादिकं पूर्ववदाचरेत् ॥ ५१० ॥

असिद्धसाधिनीं देवीं प्रवक्ष्याम्यथ वैष्णवीम् ॥
ताराद्या वह्निजायान्ता पृथक् च षड्युगं वदेत् ॥ ५११ ॥

तिस्रो व्याहृतयः श्लोकः स्वधास्वाहावसानकः ॥
यत एवागतं पापं तत्रैव प्रतिगच्छतु ॥ ५१२ ॥

ॐ बले अबले महाबले असिद्धसाधिनि ॥
स्वाहान्तः षड्बाणवर्णो लक्षमेकं जपः स्मृतः ॥ ५१३ ॥

तृतीया व्याहृतिश्चात्र स्वरित्येषा ⁵¹ प्रकीर्तिता ॥
होमपूजादिकं प्राग्वद्येन सिद्ध्यति देवता ॥ ५१४ ॥

स्वाहान्तैर्मन्त्रखण्डैस्तु हुनेदष्टसहस्रकम् ॥
वसुदेवसहस्राणि चावदानानि तत्र तु ॥ ५१४ ॥

देवकल्पोदितैर्द्रव्यैस्तदा सा देवता वशा ॥
प्राक्कर्म्मप्रतिबद्धापि वैष्णवीत्रासतस्तु सा ॥ ५१६ ॥

साधकस्य मनोभीष्टं कामं यच्छति सत्वरम् ॥
इयं देवी मया पूर्वं ललिता वश्यकामदा ॥

उपासिता तदा जप्ता ललिता ललिता ⁵² च सा ॥ ५१७ ॥

त्रयास्त्रशत्कोटिदेवनायिका ललिता तु या ॥
बलात्कारेण कामस्य वशीकृत्य यया पुनः ॥ ५१८ ॥

चेटीवन्मदधीना तु स्थापिता त्वं वरानने ॥
यस्य कस्यापि देवस्य होमद्रव्यं विलोक्य च ॥
मन्त्रेणानेन जुहुयात्तत्तत्कर्म्म प्रसिद्ध्यति ॥ ५१९ ॥

इयं होमप्रिया देवी भुक्तिमुक्तिप्रदायिका ॥
मारणोच्चाटने चापि न प्रयोज्या कदाचन ॥ ५२० ॥

अथ वार्तालिकां वक्ष्ये वाराहीं शत्रुघातिनीम् ॥
ऐंलौण्ठण्ठण्ठमिति हुंस्वाहान्तोष्टाक्षरो मनुः ॥ ५२१ ॥

छन्दोनुष्टप् च कपिलो मुनिर्वार्त्तालिकासुंरी ॥
वाराह्यत्र षडङ्गानि क्रमाद्विद्वीन्दुभू?कभिः ॥ ५२२ ॥

द्वाभ्यां ध्यायेत्ततो देवीं विद्युद्भासां कराम्बुजैः ॥
दधानामङ्कुशं पाशं मुद्गरं शक्तिमेव च ॥ ५२३ ॥

विद्युद्भासां त्रिनेत्रां च नाशयन्तीं तथा रिपून् ॥
अङ्गषट्कदिशाधीशायुधानीत्यावृतित्रयम् ॥ ५२४ ॥

वसुलक्षं जपित्वान्ते बिल्वपत्रैर्हयारिजैः ॥
धात्रीफलैर्भृङ्गराजैः कशैश्चापि दशाशतः ॥ ५२५ ॥

होमः कार्य्यस्तर्प्पणादि कुर्य्याद्ब्राह्मणभोजनम् ॥
एवं सिद्धमनुर्मन्त्री प्रयोगान्कर्त्तुमर्हति ॥ ५२६ ॥

अङ्कुशेनारिमानीय बद्ध्वा पाशेन तं दृढम् ॥
मुद्गरेण घ्नतीं मूर्ध्नि तां स्मरन्नयुतं जपेत् ॥ ५२७ ॥

वन्योपलैः प्रजुहुयादयुतं भस्म तत्क्षिपेत् ॥
वापीकपतडागादौ तत्पानीयस्य पानतः ॥ ५२८ ॥

म्रियन्ते रिपवस्तस्य वा हिंसन्ति परस्परम् ॥
स्थानं त्यक्त्वा च गच्छन्ति नात्र कार्य्या विचारणा ॥ ५२९ ॥

अथास्याः सम्प्रवक्ष्यामि मालामन्त्रं सुसिद्धिदम् ॥
ॐ ऐं ग्लौम् ऐं नमश्चोक्त्वा ततो भगवतीति च ॥ ५३० ॥

वाराहिवाराहि युगं वराहमुखि वाग्भवम् ॥
ग्लौम् ऐम् अन्धे अन्धिनीति नमो रुन्धे च रुन्धिनि ॥ ५३१ ॥

नमो जृम्भे जृम्भिणीति नमो मोहे च मोहिनि ॥
नमः स्तम्भे स्तम्भिनीति नम ऐङ्ग्लौं च वाग्भवम् ॥ ५३२ ॥

सर्वदुष्टप्रदुष्टानां सर्वेषां सर्ववाग्वदेत् ॥
चित्तचक्षुर्मुखगलजिह्वास्तम्भं कुरुद्वयम् ॥ ५३३ ॥

शीघ्रं वश्यं कुरुकुरु ऐङ्ग्लौं मैण्ठचतुष्टयम् ॥
हुम्फट्स्वाहेति मन्त्रोयं वेदरुद्राक्षरः स्मृतः ॥ ५३४ ॥

मुनिः शिवोस्य जगती छन्दो वार्तालिकासुरी ॥
वाराह्यस्य षडङ्गानि वार्त्ताली हृदयं स्मृतम् ॥ ५३५ ॥

वाराहीति शिरः प्रोक्तं शिखावाराहमुख्यपि ॥
अन्धे अन्धिनि वर्म्मोक्तं रुन्धे रुन्धिनि नेत्रकम् ॥ ५३६ ॥

जृम्भे जम्भिणि चास्त्रं स्यात्ततो ध्यायेच्च देवताम् ॥
रक्ताब्जकर्णिकायान्तु शवासनसमास्थिताम् ॥ ५३७ ॥

मुण्डमालालसत्कण्ठां नीलाभान्दधतीङ्करैः ॥
अभयं मुसलञ्चापि फलञ्चापि वरन्तथा ॥ ५३८ ॥

वराहास्यान्तुङ्गकुचां त्रिनेत्रामरुणाम्बराम् ॥
जपेन्मन्त्रं सहस्राणि बन्धूककुसुमैस्तिलैः ॥ ५३९ ॥

हुनेत्समधुरैः पूजा जयादिनवशक्तिके ॥
पीठे स्वर्णमये रौप्ये ताम्रे भूर्ज्जेथ वारुणे ॥ ५४० ॥

लिखेद्गोरोचनारात्रिचन्दनागुरुकुङ्कुमैः ॥
योनिपञ्चास्रषट्कोणाष्टपत्रशतपत्रकम् ॥ ५४१ ॥

सहस्रदलभूबिम्बं संवीतं द्वारशोभितम् ॥
कैलासाचलमध्यस्थं पीठमेतद्विचिन्तयेत् ॥ ५४२ ॥

तत्राबाह्य यजेद्देवीमुपचारैर्मनोहरैः ॥
त्रिकोणमध्ये देवेशीं षडङ्गान्यपि तत्र तु ॥ ५४३ ॥

वार्त्ताल्यर्च्या च वाराही त्र्यस्रे वाराहमुख्यपि ॥
जृम्भिणी मोहिनी चैव स्तम्भिनी पञ्चकोणके ॥ ५४४ ॥

पूजयित्वा तथा चेमाः षट्कोणेषु ततो यजेत् ॥
डाकिन्याद्याः पार्श्वयोश्च स्तम्भिनीं क्रोधिनीमपि ॥ ५४५ ॥

षट्कोणाग्रे यजेच्चण्डं छत्रन्तस्याः सुतोत्तमम् ॥
शूलं मुण्डञ्च डमरुं कपालं दधतं करैः ॥ ५४६ ॥

इन्द्रनीलनिभं नग्नं जटाभारविराजितम् ॥
अष्टपत्रे तु वार्तालीमुखं देव्यष्टकं यजेत् ॥ ५४७ ॥

शतपत्रे तु सम्पूज्या रुद्रार्कवसवोश्विनौ ॥
शतकोणाग्रतः सिंहः पूज्यो महिषसंयुतः ॥ ५४८ ॥

सहस्रपत्रे वाराहीम्पूजयेच्च सहस्रशः ॥
क्र्ॐ वाराह्यै नम इति पूजामन्त्रः षडक्षरः ॥ ५४९ ॥

भूपुरद्वारदेशे तु बटुकं क्षेत्रपालकम् ॥
योगिनीं गणनाथञ्च तत्तन्मन्त्रैः प्रपूजयेत् ॥ ५५० ॥

बं बटुकाय हृदयं सप्तार्णो बटुकार्चने ॥
क्षें क्षेत्रपालाय नमोष्टार्णः क्षेत्रपपूजने ॥ ५५१ ॥

य्ॐयोगिनीभ्यो हृदयं सप्तार्णोयन्तदर्चने ॥
गं गणपतये नमोष्टवर्णोयं गणेशितुः ॥ ५५२ ॥

दिक्पालानायुधैर्युक्तान् दिक्षु सम्पूजयेत्ततः ॥
पूजान्ते बटुकादिभ्यो बलिमन्त्रैबलिं हरेत् ॥ ५५३ ॥

एह्येहि ⁵³ देवीपुत्रेति बटुकेति च नाथ च ॥

कपिलजटाभारेति भासुरेति वदेत्ततः ॥ ५५४ ॥

त्रिनेत्र ज्वालामुखेति सर्वविघ्नांस्ततो वदेत् ॥
नाशयद्वितयं सर्वोपचारसहितं बलिम् ॥ ५५५ ॥

गृह्णयुग्मन्ततः स्वाहा पञ्चपञ्चाक्षरो मनुः ॥
बटुकस्य बलिं दद्यादनेन श्रद्धयान्वितः ॥ ५५६ ॥

हूं स्थानक्षेत्रपालेश सर्वकामं च ⁵⁴ पूरय ॥
स्वाहान्तः षड्दीर्घयुक्तः क्षाद्यस्त्रिद्विमितार्णकः ॥ ५५७ ॥

क्षेत्रपालबलेर्मन्त्रो गणेशस्याथ कथ्यते ॥
गाङ्गीङ्गूङ्गमिति ⁵⁵ प्रोच्य ङेन्तं गणपतिं तथा ॥ ५५८ ॥

वरवरद सर्वेति जनं मे वशमानय ॥
सर्वोपचारसहितं बलिं गृह्णयुगं पुनः ॥ ५५९ ॥

स्वाहान्तः खाब्धिवर्णोयं बलिमन्त्र उदाहृतः ॥
एवं तेभ्यो बलिं दत्त्वा स्वस्वमुद्राः प्रदर्शयेत् ॥ ५६० ॥

अङ्गुष्ठानामिके मध्यानामे क्षेत्रबलौ मते ॥
किञ्चिद्वक्रीकृता मध्या गणनाथबलौ स्मृता ॥ ५६१ ॥

अनामामध्यमाङ्गुष्ठा योगिनीनां बलौ पुनः ॥
योगिनीनां बलेर्मन्त्रं साधनान्ते पठेदिमम् ॥ ५६२ ॥

य्ॐ योगिनीभ्यः स्वाहेति सप्तार्णः स्रग्धरा त्वियम् ॥ ५६३ ॥

ऊर्ध्वं ब्रह्माण्डतो वा दिवि गगनतले भूतले निष्कले वा पाताले वा नलेवा सलिलपवनयोर्यत्र कुत्र स्थिता वा ॥
क्षेत्रे पीठोपपीठादिषु च कृतपदा धूपदीपादिकेन प्रीता देव्यस्सदा नः शुभयुतविधिना यान्तु वीरेन्द्रवन्द्याः ॥ ५६४ ॥

एवं सम्पूज्य संस्तूय नत्वात्मन्युपसंहरेत् ॥
सिद्धमन्त्रः प्रकर्वीत प्रयोगाञ्छिवभाषितान् ॥ ५६५ ॥

हरिद्रया चन्दनेन लाक्षया गुरुणापि च ॥
पूरेण विविधैर्मांसैर्जुहुयादिष्टसिद्धये ॥ ५६६ ॥

हरिद्रामालया कर्य्याज्जपं स्तम्भनकर्म्मणि ॥
स्फाटिकैः पद्मबीजैश्च रुद्राक्षैः शुभकर्म्मणि ॥ ५६७ ॥

स्वर्णादिपात्रे सुरया बन्धूककुसुमैस्तिलैः ॥
वाराहीं तर्प्पयेत्सर्वकामं सम्पूरयेन्नरः ॥ ५६८ ॥

चतुश्शतन्तु तापिच्छैर्जुहुयात्स्तम्भनेच्छया ॥
लाजचूर्णतिलैः कुर्य्याद्वरमेषासृगन्वितैः ॥ ५६९ ॥

पिण्डं मनोहरं तं तु पूरयेत्तर्प्पयेदपि ॥
सम्पन्नमदनं साङ्गमेतस्यै विनिवेदयेत् ॥ ५७० ॥

कुण्डे पिण्डं विधायामुं जुहुयात्तत्र वायुतम् ॥

एकविंशतिरात्रीषु लाजै रक्तसमन्वितैः ॥ ५७१ ॥

एवं कृते वैरिवृन्दं भक्ष्यते योगिनीगणैः ॥
एवं वार्त्तालिकायास्तु साधनं वाममार्गतः ॥ ५७२ ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि वाराहीं स्वप्नसञ्ज्ञिताम् ॥
ॐ ⁵⁶ ह्रीं नमश्च वाराहि घोरे स्वप्नं विसर्गयुक् ॥ ५७३ ॥

ठद्वयं वह्निजायान्तो मन्त्रः पञ्चदशाक्षरः ॥
ईश्वरोस्य मुनिः प्रोक्तो जगती छन्द ईरितम् ॥ ५७४ ॥

देवता स्वप्नवाराही बीजं तारः प्रकीर्तितः ॥
हृल्लेखाशक्तिरुद्दिष्टाठद्वयं कीलकं मतम् ॥ ५७५ ॥

द्विपञ्चनेत्रदस्राक्षियुग्मार्णैश्चाङ्गकं ⁵⁷ मनोः ॥
पादयोर्व्यञ्जने कट्योः कण्ठे गण्डद्वये तथा ॥ ५७६ ॥

नेत्रयोः कर्णयोर्नासाद्वयमन्त्रार्णकान्न्यसेत् ॥
ततो ध्यायेद्घनश्यामां त्रिनेत्रामुन्नतस्तनीम् ॥ ५७७ ॥

कोलास्यां ⁵⁸ चन्द्रभालाञ्ज दंष्ट्रोद्धृतवसुन्धराम् ॥
खङ्गाङ्कुशौ दक्षिणयोर्वामयोश्चर्म्मपाशकौ ॥
अश्वारूढां च कोलास्यां नानालङ्कारभूषिताम् ॥ ५७८ ॥

त्रिकोणे तां समाराध्य षट्कोणेष्वङ्गदेवताः ॥
षोडशारे यजेच्छक्तीर्वक्ष्यमाणाश्च षोडश ॥ ५७९ ॥

उच्चाटनी तदीशी ⁵⁹ च शोषिणी शोषिणीश्वरी ॥
मारणी मारिणीशी च भीषणी भीषणीश्वरी ॥ ५८० ॥

त्रासिनी त्रासिनीशी च कम्पिनी कम्पिनीश्वरी ॥
आशाविवर्तिनी पश्चादाशाविवर्त्तिनीश्वरी ॥ ५८१ ॥

वस्तुजातेश्वरी पश्चात्सर्वसम्पादिनीश्वरी ॥
एताःपूज्याश्चतुर्थ्यन्ताः प्रणवाद्या नमोन्तकाः ॥ ५८२ ॥

यजेदष्टदले पद्मे मातॄर्भैरवसंयुताः ॥
लोकपालान्दशदले द्वितये हेतिसंयुतान् ॥ ५८३ ॥

लक्षं जपेद्दशांशे न नीलपद्मैस्तिलैर्हुनेत् ॥
एवं सिद्धमनुर्मन्त्री काम्यकर्म्माणि साधयेत् ॥ ५८४ ॥

तर्प्पयेन्नारिकेरोत्थैर्जलैस्तीर्थोद्भवैरपि ॥
आनयेत्तरुणीं वर्षात्सर्वकामसमृद्धये ॥ ५८५ ॥

कृष्णपक्षे विश्वघस्रे भूताहे वा कृतव्रतः ॥
चतुष्पथान्नदीकूलद्वयात्कुलालवेश्मनः ॥ ५८६ ॥

मृदमानीय धत्तूररसैः संयुक्तयानया ॥
रचयेत्पुत्तलीं रम्यां साध्यासुस्थापनान्विताम् ॥ ५८७ ॥

ततः प्रेताम्बरे यन्त्रं नृमार्ज्जारासजा लिखेत् ॥
पीताङ्गारयुजा योनिं षट्कोणं भूपुरान्वितम् ॥ ५८८ ॥

तदन्तर्मन्त्रमालिख्य वेष्टयेन्मनुनामुना ॥
साध्यमुच्चाटययुगं शोषयद्वितयं ततः ॥
सहस्रं चाष्टकं भूयः पूजयेत्तां समाहितः ॥ ५८९ ॥

एवं कृते नरा नार्य्यो राजानो राजवल्लभाः ॥
सिंहा गजा मृगाः क्रूरा भवेयुर्वशगा ध्रुवम् ॥ ५९० ॥

चित्ते ध्यात्वा निजं कार्य्यं शयीत विजने वृती ॥
यथा भावि तथा देवी स्वप्ने वदति मन्त्रिणे ॥ ५९१ ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि इन्द्राणीमिष्टराज्यदाम् ॥
इम् इन्द्राण्यै नम इति मन्त्रः प्रोक्तः षडक्षरः ॥ ५९२ ॥

गुरुर्मुनिश्च गायत्री छन्दो देवीन्द्रवल्लभा ॥
इम्बीजं शक्तिरिन्द्राणी नमः कीलकमुच्यते ॥ ५९३ ॥

वज्रपाशवराभीतिहस्तां श्यामाम्बरां वराम् ॥
चतुर्दन्तगजानल्पच्छायासंस्थां हिरण्यभाम् ॥ ५९४ ॥

कोणषट्केष्वङ्गपूजा तद्बाह्येष्टदले यजेत् ॥
बगलां छिन्नमस्तां च तारां दक्षिणकालिकाम् ॥ ५९५ ॥

धूमावतीं भद्रकालीं महाकालीं प्रतिक्रियाम् ॥
तत्तन्मन्त्रैस्तु तद्बाह्ये लोकेशानायुधान्यपि ॥ ५९६ ॥

लक्षषट्कं जपेन्मन्त्रं मालतीकुसुमैर्हुनेत् ॥
त्रिमध्वक्तैस्तावदेव राज्यार्थं राजवृक्षजैः ॥ ५९७ ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि स्तम्भिनीं बगलामुखीम् ॥
तारं मायां समुच्चार्य्य वदेच्च बगलामुखि ॥ ५९८ ॥

तदग्रे सर्वदुष्टानां ततो वाचं मुखं पदम् ॥
स्तम्भयेतिपदं ⁶⁰ जिह्वां कीलयेति ततः परम् ॥ ५९९ ॥

बुद्धिं विनाशय ह्रीं ॐ स्वाहा वेदाग्निवर्णकः ॥
नारायणो मुनिस्त्रिष्टुप्छन्दश्च बगलामुखी ॥ ६०० ॥
?⁶¹

देवीबीजन्तु हृल्लेखा स्वाहा शक्तिः समीरिता ॥
विनियोगोस्य विख्यातः पुरुषार्थचतुष्टये ॥ ६०१ ॥

हृल्लेखा हृदयम्प्रोक्तं शिरश्च बगलामुखि ॥
शिखातु सर्वदुष्टानां ततो वाचम्मुखम्पदम् ॥ ६०२ ॥

स्तम्भयेति च वर्म्मोक्तं जिह्वां कीलय नेत्रकम् ॥
बुद्धिं विनाशयास्त्रं स्यात्षडङ्गन्यास ईरितः ॥ ६०३ ॥

मूर्ध्नि भाले भ्रुवोर्मध्ह्ये नेत्रयोः श्रोत्रयोर्नसोः ॥
गण्डद्वये तथा चोष्ठेऽधरास्यचिबुकेषु च ॥ ६०४ ॥

गले च दक्षदोमूले तन्मध्ये मणिबन्धके ॥
अङ्गुलीनान्तथा मूले हस्ताग्रे चैवमेव हि ॥ ६०५ ॥

न्यसेद्वामभुजादौ च दक्षोरुमूलके ततः ॥
दक्षजानुनि गुल्फे चाङ्गुलिमूले पदाग्रतः ॥ ६०६ ॥

गम्भीराञ्च मदोन्मत्तान्तप्तकाञ्चनसन्निभाम् ॥
चतुर्भुजां त्रिनयनां कमलासनसंस्थिताम् ॥ ६०७ ॥

मुद्गरन्दक्षिणे पाशं वामे जिह्वां च वज्रकम् ॥
पीताम्बरधरां सान्द्रवृत्तपीनपयोधराम् ॥ ६०८ ॥

हेमकुण्डलभूषां च पीतचन्द्रार्धशेखराम् ॥
पीतभूषणभूषाञ्च स्वर्णसिंहासनस्थिताम् ॥ ६०९ ॥

एवं ध्यात्वा च देवेशीं शत्रुस्तम्भनकारिणीम् ॥
भूप्रदेशे मनोरम्ये पुष्पामोदसुधूपिते ॥ ६१० ॥

गोमयेनाथ संलिप्ते मण्डले त्वासनं चरेत् ॥
सौवर्णे वाथ रौप्ये वा पैत्तले वापि भूर्ज्जके ॥ ६११ ॥

कर्पूरागरुकस्तूरीश्रीखण्डकुङ्कुमैरपि ॥
लिखेद्यन्त्रं प्रयत्नेन लेखन्या हेमतारयोः ॥ ६१२ ॥

मध्ये योनिं समालिख्य तद्बाह्ये तु षडस्रकम् ॥
तद्बाह्येष्टदलम्पद्मन्तद्बाह्ये षोडशच्छदम् ॥
चतुरस्रत्रयं बाह्ये चतुर्द्वारोपशोभितम् ॥ ६१३ ॥

यत्रनोक्तन्देवतायाः पीठं वा पीठशक्तयः ॥
तत्र मायोदितं पीठं ज्ञेयास्ता एव शक्तयः ॥ ६१४ ॥

तद्बीजेन यजेत्पीठं यद्वा मायाणुनाथ वा ॥
तत्रावाह्य येजेद्देवीं सुपीतैरुपचारकैः ॥ ६१५ ॥

यजेदङ्गानि षट्कोणे पूर्वद्वारादिषु क्रमात् ॥
गणेशं बटुकं चापि योगिनीः क्षेत्रपालकम् ॥ ६१६ ॥

ईशानादिनिर्-ऋत्यन्तं गुरुपङ्क्तिं समर्चयेत् ॥
बगलां पूर्वपत्रे तु स्तम्भिनीं च ततः परम् ॥ ६१७ ॥

जृम्भिनीं मोहिनीं चव प्रगल्भामचलां जयाम् ॥
दुर्धर्षाकल्मपाधीराकल्याण्याकालकर्षिणीः ॥
भ्रामिकां मन्दगमनां भोग्याख्यां चैव योगिकाम् ॥ ६१८ ॥

एताः षोडशपत्रेषु गन्धपुष्पाक्षतैर्यजेत् ॥
षोडशस्वरसंयुक्ताः सम्प्रदायात्कुलागमे ॥ ६१९ ॥

यजेत्तु पत्रमध्येषु कल्पिते चाष्टपत्रके ॥
पूर्वाद्ब्राह्म्यादिका अष्टौ वाहनायुधसंयुताः ॥ ६२० ॥

लोकेशांश्च तदस्त्राणि पूजयेद्बाह्यतस्तथा ॥
योनिमध्ये मूलदेवीं त्रिरञ्जलिभिरर्च्चयेत् ॥ ६२१ ॥

धूपदीपसुनैवेद्यैर्गन्धताम्बूलदीपकैः ॥
नीराज्य विधिवत्पश्चाद्यथासङ्ख्यं निवेदयेत् ॥ ६२२ ॥

पवित्रारोपणं कार्य्यं दमनेन तु पूजयेत् ॥
देयं चापि सितान्नेन प्रत्यहं बलिपञ्चकम् ॥ ६२३ ॥

हरिद्राग्रन्थिजा ⁴⁷ माला पीताम्बरधरः स्वयम् ॥
पीतासनः स्मरेत्पीतं चायुतं जपमाचरेत् ॥ ६२४ ॥

दशांशेन कृते होमे पीतद्रव्यैः प्रतर्प्पयेत् ॥
सर्वपीतोपचारेण मन्त्रः सिद्ध्यति मन्त्रिणः ॥ ६२५ ॥

साध्यसञ्ज्ञां समुच्चार्य्यस्तम्भयेति ततः परम् ॥
गतिस्तम्भकरी विद्या अरिस्तम्भनकारिणी ॥ ६२६ ॥

मेधां प्रज्ञां च शास्त्रादीन्देवदानवपन्नगान् ॥
स्तम्भयेच्च महाविद्या सत्यं सत्यं न संशयः ॥
एकान्ते परमे रम्ये शुचौ देशेथ वा गृहे ॥ ६२७ ॥

कुण्डं सलक्षणं कृत्वा मेखलात्रयशोभितम् ॥
योनिर्वितस्तिमात्रा तु षट्कर्म्माण्यत्र साधयेत् ॥
तथाकर्षणकामस्तु लोणं त्रिमधुरान्वितम् ॥ ६२८ ॥

निम्बपत्रन्तैलयुक्तं विद्वेषणकरं परम् ॥
हरितालं हरिद्रां च लवणेन च संयुताम् ॥
स्तम्भने होमयेद्देवीं प्रज्ञायाश्च गतेर्मतेः ॥ ६२९ ॥

आसुर्य्याश्चापि तैलेन महिषी रुधिरेण च ॥
रिपूणां मारणार्थन्तु श्मशानाग्नौ हुनेन्निशि ॥
गृध्राणामपि काकानां गृहधूमयुतेन वै ॥ ६३० ॥

पक्षेण जुहुयाद्देवि शत्रोरुच्चाटनाय वै ॥
पूर्वा कुलालमृत्तावत्येरण्डश्चतुरङ्गुलः ॥ ६३१ ॥

लाजास्त्रिमधुयुक्ताश्च सर्वरोगोपशान्तये ॥
लक्षमेकं जपेद्देवि ब्रह्मचारी दृढव्रतः ॥ ६३२ ॥

पर्वताग्रे महारण्ये सिद्धे शैवालये गृहे ॥
सङ्गमे च महानद्योर्निशायामपि साधयेत् ॥ ६३३ ॥

श्वेतब्रह्मतरोर्मूले पादुकाञ्चैव कारयेत् ॥
अलक्तस्य च रागेण रञ्जिताञ्च हरिद्रया ॥ ६३४ ॥

अनया विद्यया चापि लक्षैकेन च मन्त्रिताम् ॥
शतयोजनमात्रन्तु स गच्छेच्चिन्तिते पथि ॥ ६३५ ॥

रसं मनःशिला तालं माक्षिकेण समन्वितम् ॥
पिष्ट्वाभिमन्त्र्य लक्षैकं सर्वाङ्गे लेपने कृते ॥ ६३६ ॥

अदृश्यकारकं तत्स्याल्लोके च महदद्भुसम् ॥
सुरभेरेकवर्णाया धारोत्थं क्षीरमाहरेत् ॥ ६३७ ॥

शर्करामधुसंयुक्तन्त्रिशतैर्मन्त्रितं प्रिये ॥
पाययित्वा तु हरते विषं स्थावरजङ्गमम् ॥ ६३८ ॥

दारिद्र्यमोचनं चैव लक्षमेकञ्जपेत्ततः ॥
दशांशेन कृते होमे एभिर्द्रव्यैः पृथक्पृथक् ॥ ६३९ ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि वाममार्गेण सिद्धिदाम् ॥
इन्द्राण्याः परमां शक्तिं छिन्नमस्तां महेश्वरीम् ॥ ६४० ॥

प्रणवश्च ⁶² रमा लज्जाबीजद्वन्द्वञ्च वाग्भवम् ॥
वज्रवैरोचनीये ह्रीं ह्रीं फट् स्वाहा धनाक्षरः ॥ ६४१ ॥

भैरवोस्य मुनिः प्रोक्तो विराट् छन्द उदाहृतम् ॥
छिन्नमस्ता भवेद्देवी वाममार्गेण सिद्धिदा ॥ ६४२ ॥

आङ्खड्गाय ⁶³ ह्रदाख्यातमीं सुखड्गाय मस्तकम् ॥
ऊं वज्राय शिखा प्रोक्ता ऐं पाशाय तनुच्छदम् ॥ ६४३ ॥

औम् अङ्कुशाय नेत्रं स्यादस्त्रासरक्षकाय च ॥
हूंहूं नवार्णोस्त्रमन्त्रः सर्वे स्युः प्रणवादिकाः ॥
स्वाहान्ता सर्व एवैते ततो ध्यानं समाचरेत् ॥ ६४४ ॥

भास्वन्मण्डलमध्यस्थां विपरीत रते स्थिताम् ॥
रतिकामसमारूढां विकीर्णसकलालकाम् ॥ ६४५ ॥

वामे करे निजशिरच्छिन्नं सन्दधतीं पुनः ॥
गलान्निर्गतरक्तञ्च पिबन्तीन्तन्मुखेन च ॥
डाकिनीवर्णिनीभ्याञ्च सखीभ्यां परिधारिताम् ॥ ६४६ ॥

आधारशक्तिमारभ्य परतत्त्वान्नपूजिते ॥
पीठे जयाख्या विजया अजिता चापराजिता ॥ ६४७ ॥

नित्या विलासिनी षष्ठी दोग्ध्री घोरा च मङ्गला ॥
दिक्षु मध्ये च सम्पूज्या नवपीठस्य शक्तयः ॥ ६४८ ॥

सर्वबुद्धिप्रदे ⁶⁴ वर्णनीये सर्वपदं ततः ॥
सिद्धिप्रदे डाकिनीये प्रणवं वज्रं वै वदेत् ॥ ६४९ ॥

रोचनीये तथैह्येहि नमोन्तः प्रणवादिकः ॥
पीठमन्त्रो वेदवह्निवर्णः पीठार्चने मतः ॥ ६५० ॥

त्रिकोणं रसकोणञ्चाष्टदलं भूपुरन्ततः ॥
बाह्यावरणमारभ्य पूजयेत्प्रतिलोमतः ॥ ६५१ ॥

भूपुराद् बाह्यभागेषु वज्रादीनि प्रपूजयेत् ॥
तदन्तः सुरराजादीन् द्वारेषु द्वारपान्यजेत् ॥ ६५२ ॥

करालं विकरालञ्चातिकालं महाकालकम् ॥
एकलिङ्गां योगिनीञ्च डाकिनीम्भैरवीं तथा ॥ ६५३ ॥

महाभैरविकेन्द्राक्ष्यावसिताङ्गीञ्च हारिणीम् ⁶⁵ वर्णिनी तारवाग्भ्यां तत्पार्श्वयोर्यजेत् ॥ ६५५ ॥

एवम्पूजा प्रकर्तव्या जपेल्लक्षचतुष्टयम् ॥
पालाशाबल्वजर्वापि जुहुयात्कुसुमैः फलैः ॥ ६५६ ॥

तर्प्पणादि ततः कुर्य्यादेवं सिद्धो भवेन्मनुः ॥
श्रीपुष्पैर्लभते लक्ष्मीं तत्फलैश्च समीहितम् ॥ ६५७ ॥

वाक्सिद्धिं मालतीपुष्पैश्चम्पकैर्हवनात्सुखम् ॥
घृताक्तं छागमांसं यो जुहुयात्प्रत्यहं शतम् ॥
मासमेकन्तु वशगास्तस्य स्युः सर्वपार्थिवाः ॥ ६५८ ॥

हयारिकुसुमैः श्वेतैर्लक्षसङ्ख्यं जुहोति यः ॥
रोगजालं पराभूय सुखी जीवेच्छतं समाः ॥ ६५९ ॥

रक्तैस्तत्सङ्ख्यया हुत्वा वशयेन्मन्त्रिणो नृपान् ॥
फलैर्हुत्वाप्नुयाल्लक्ष्मीमुदुम्बरपलाशजैः ॥ ६६० ॥

गोमायुमांसैस्तामेव ⁶⁶ विवाहं पायसान्धसा ॥
बन्धूककुसुमैर्भाग्यं कर्णिकारैः समीहितम् ॥ ६६१ ॥

तिलतण्डुलहोमेन वशयेन्निखिलाञ्जनान् ॥
नारीरजोभिराकृष्टं मृगमांसैः समीहितम् ⁶⁷ ॥ ६६२ ॥

स्तम्भनं माहिषैर्मांसैः पङ्कजैः सघतैरपि ॥
चिताग्नौ परभृत्पक्षैर्जुहुयादरिमृत्यवे ॥
उन्मत्तकाष्ठदीप्तेग्नौ तत्फलं वायसच्छदैः ॥ ६६३ ॥

द्यूते वने नपद्वारे समरे वैरिसङ्कटे ॥
विजयं लभते मन्त्री ध्यायेद्देवीं जपन्मनुम् ॥ ६६४ ॥

भुक्तौ मुक्तौ सितां ध्यायेदुच्चाटे नीलरोचिषम् ॥
रक्तां वश्ये मतौ धूम्रां स्तम्भने कनकप्रभाम् ॥ ६६५ ॥

निशि दद्याद्बलिं तस्यै सिद्धये मदिरादिना ॥
गोपनीयः प्रयोगोथ प्रोच्यते सर्वसिद्धिदः ॥ ६६६ ॥

भताहे कृष्णपक्षस्य मध्यरात्रे ततो गते ⁶⁸ ॥
स्नात्वा रक्ताम्बरधरो रक्तमाल्यानुलेपनः ॥ ६६७ ॥

आनीय पूजयेन्नारीं छिन्नमस्तास्वरूपिणीम् ॥
सुन्दरीं यौवनाक्रान्तां नरपञ्चकगामिनीम् ॥ ६६८ ॥

सस्मितां मुक्तकबरीं भूषादानप्रतोषिताम् ॥
विवस्त्रां पूजयित्वैनां चायुतं प्रजपेन्मनुम् ॥ ६६९ ॥

बलिं दत्त्वा निशां नीत्वा सम्प्रेक्ष्य धनतोषिताम् ॥
भोजयेद्विविधैरन्नैर्ब्राह्मणान्देवताधिया ॥ ६७० ॥

अनेन विधिना लक्ष्मीं पुत्रान्पौत्रान् ॥
यशः सुखम् ॥
नारीमायुश्चिरं धर्म्ममिष्टमन्यदवाप्नुयात् ॥ ७३१ ॥

तस्यां रात्रौ व्रतं कार्य्यं विद्याकामेन मन्त्रिणा ॥
मनोरथेषु चान्येषु गच्छेत्तां प्रजपेन्मनुम् ॥ ६७२ ॥

किं बहूक्तेन विद्याया अस्या विज्ञानमात्रतः ॥
शास्त्रज्ञानं पापनाशः सर्वसौख्यं लभेद्ध्रुवम् ॥ ६७३ ॥

उषस्युत्थाय शय्यायामुपविश्य जपेच्छतम् ॥
अङ्गमासान्तरे मन्त्री कवित्वेन जयेत्कविम् ॥ ६७४ ॥

शिवेन कीलिता विद्या तदुत्कीलनमुच्यते ॥
माया तारपटां मन्त्रे जपेदष्टोत्तरं शतम् ॥ ६७५ ॥

मन्त्रस्यादौ तथैवान्ते भवेत्सिद्धिप्रदा तु सा ॥
एष नूनं विधिर्गोप्यः सिद्धिकामेन मन्त्रिणा ॥ ६७६ ॥

उदिता छिन्नमस्तेयं मार्गेस्मिन्नतिसिद्धिदा ॥
अथ वक्ष्ये षोडशार्णं चतुर्भेदं मनूत्तमम् ॥ ६७७ ॥

श्रींह्रींह्रूं-ऐं ⁶⁹ वज्रवैरोचनीये ह्रीं च ह्रूं प्रिया ॥
दहनस्य तिथिर्वर्णो लक्ष्मीबीजादिको ⁷⁰ धने ॥ ६७८ ॥

लज्जाबीजादिको ⁷¹ वश्ये ह्रूमाद्येनाघनाशनम् ॥
वाग्बीजाद्येन मोक्षः स्याच्चत्वारः प्रणवादिकाः ॥ ६७९ ॥

भवन्ति षोडशार्णाश्च चतुर्मुखमुखेरिताः ॥
उपास्याश्चतुराम्नायैर्मुनिर्ब्रह्मा समीरितः ॥ ६८० ॥

न्यासपूजादिकं प्राग्वत्किञ्चित्काम्यमिहोच्यते ॥
गुरवे दक्षिणां दद्याद्वस्त्राणि विविधानि च ॥
धर्म्मार्थकाममोक्षाणां गुरुरेव समाश्रयः ॥ ६८१ ॥

साधितोयं महामन्त्रः सर्वसिद्धिप्रदायकः ॥
ददात्यष्टौ महासिद्धीः किम्पुनः क्षुल्लकाः प्रियाः ॥ ६८२ ॥

भुक्तौ मुक्तौ च शान्तौ च श्वेतपुष्पं विनिर्दिशेत् ॥
काम्यकर्म्मणि सर्वत्र ध्यानं स्यात्पुष्पवर्णकम् ॥ ६८३ ॥

जाग्रच्छयान उत्तिष्ठन्भुञ्जानः संयमन्नपि ॥
सदाकालं जपेन्मन्त्रमापत्तस्य न विद्यते ॥ ६८४ ॥

संलिख्य स्वकरे मन्त्रं मुष्टिबन्धं समाचरेत् ॥
स्तम्भयेत्पशुशस्त्राणि यावन्मुष्टिं न मुञ्चति ॥ ६८५ ॥

लिखित्वा स्वकरे मन्त्रमातुरं संस्पृशञ्जपेत् ॥
विमुच्यते हठाद्रोगान्मुक्तरोगः सुखी भवेत् ॥ ६८६ ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि विश्ववर्णं महामनुम् ॥
वज्रवैरोचनीये ह्रूंह्रींश्रींस्वाहाध्रुवादिकः ॥
ध्यानपूजादिकं प्राग्वत्किञ्चित्काम्यमुदीर्य्यते ॥ ६८७ ॥

शुक्लेन ध्यानमात्रेण मन्त्रमेनं जपेच्च यः ॥
महोरग’सतैर्दष्टं मृतमुत्थापयेन्नरः ॥ ६८८ ॥

रक्तेन वशमायान्ति सर्वभतलवासिनः ॥
पीतेन स्तम्भयेन्नित्यं नौकावाजिगजादिकम् ॥ ६८९ ॥

लिखित्वा स्वकरे मन्त्रं यावन्मुष्टिं न मुञ्चति ॥

कृतेन ध्यानमात्रेण रिपूनुच्चाटयेन्नरः ॥
मारयेदप्ययत्नेन कृष्णध्यानान्न संशयः ॥ ६९० ॥

तर्प्पणं च प्रकुर्वीत पयसा पायसेन च ॥
घृतेन मधुना वापि सुरया तत्र साधकः ॥ ६९१ ॥

ब्राह्मणः क्षत्त्रियो वैश्यः शूद्रश्चेति यथाक्रमम् ॥
तर्प्पणस्य विधानेन हठात्सिद्धः प्रजायते ॥ ६९२ ॥

ततो होमं प्रकुर्वीत समिद्भिः कुसुमैस्तथा ॥
श्रीफलानां च होमेन तथैवोदुम्बरस्य च ॥ ६९३ ॥

सर्वसिद्धिप्रदो होमो विधातव्यः प्रयत्नतः ॥
शतमष्टोत्तरं कृत्वा ⁷² जुहुयात्तर्प्पणोत्तरम् ॥ ६९४ ॥

पुष्पहोमविधिं वक्ष्ये सर्वकामसमृद्धिदम् ॥
नित्यमष्टोत्तरशतं मासषट्कं समाचरेत् ॥ ६९५ ॥

अथ वा लक्षमात्रन्तु कुर्य्यात्सिद्धिर्भवेद्ध्रुवम् ॥
आज्ययुक्तः सामिषश्च होमान्ते प्रत्यहं बलिः ॥ ६९६ ॥

श्वेताश्वमारकुसुमैर्जीवयेत्कालदष्टकम् ॥
मध्वक्ततिलपुष्पैस्तु भवेत्सम्पत्तिरुत्तमा ॥ ६९७ ॥

कर्णिकारैश्च सतिलैः सहस्रैः सुन्दरीं लभेत् ॥
साज्यैर्बन्धूककुसुमैरयुतैः सुभगो भवेत् ॥ ६९८ ॥

बन्धूकपुष्पैः सतिलैस्तण्डुलैश्च विमिश्रितैः ॥
रक्तचन्दनरक्ताश्वमारपुष्पैर्नृपो वशः ॥ ६९९ ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि तारामन्त्रान्कवित्वदान् ॥
सम्यग्गुरुमुखात्प्राप्तान् वामाचारेण साधितान् ॥ ७०० ॥

यद्यदृष्टवशाल्लाभो मन्त्रस्यास्य प्रजायते ॥
ज्येष्ठपुत्राय दातव्यो नान्येभ्यश्च कदाचन ॥ ७०१ ॥

ये मन्त्रा वाममार्गेण उपास्यन्ते तु तेऽखिलाः ॥
स्वपुत्रादौ प्रदातव्या दक्षिणा न कदाचन ॥ ७०२ ॥

यो विप्रः स्वकुलं हित्वा दक्षिणाय प्रयच्छति ॥
वाममार्गोपासनन्तु तौ द्वौ लोकद्वयाच्च्युतौ ॥ ७०३ ॥

ॐ मायात्रीं हुम्फडिति पञ्चवर्णो मनुर्मतः ॥
मुनिरक्षोभ्यसञ्ज्ञोस्य बृहती छन्द ईरितम् ॥ ७०४ ॥

तारा देवी ह्रीं च बीजं ह्रुं शक्तिश्चात्र कीर्तिता ॥
षड्दीर्घयुग्लज्जयात्र ⁷³ षडङ्गविधिरीरितः ॥ ७०५ ॥

न्यासषट्कं ततः कुर्य्यात्तारायाः सर्वसिद्धिदम् ॥
तत्रादौ प्रथमो न्यासः ⁷⁴ श्रीकण्ठादिः पुरोदितः ॥ ७०६ ॥

मातृकाक्षरमुच्चार्य्य ह्रीन्त्रींहुम्पूर्वकं वदेत् ॥
श्रीकण्ठादिसपत्नीकं नमोन्तं मातृकास्थले ॥ ७०७ ॥

विन्यस्य च चतुर्थ्यन्तं न्यासोयम्प्रथमः स्मृतः ॥

अस्मिन्न्यासे क्रियमाणे देवीमेवंविधा स्मरेत् ॥ ७०८ ॥

शवपीठसमासीनां नीलकान्तिन्त्रिलोचनाम् ॥
अर्धेन्दुशेखरां नानाभूषणाढ्यां चतुर्भुजाम् ॥ ७०९ ॥

द्वितीयन्तु ग्रहन्यासं कुर्यात्तां ⁷⁵ समनुस्मरन् ॥
त्रिबीजस्वरपूर्वं तु रक्तं सूर्य्यं हृदि न्यसेत् ॥ ७१० ॥

तथाह्यवर्गपूर्वं तु सोमं शुक्लं भ्रुवोर्द्वयोः ॥
एवम्मन्त्रविधानज्ञः कवर्गाद्यञ्च मङ्गलम् ॥ ७११ ॥

रक्तं नेत्रत्रये चापि चवर्गाद्यं च वक्षसि ॥
बुधं श्यामं न्यसेत्पीतं टवर्गाद्यं गले गुरुम् ॥ ७१२ ॥

तवर्गाद्यं श्वेतवर्णं घण्टिकायान्तु भार्गवम् ॥
नीलवर्णं पवर्गाद्यं नाभिदेशे शनैश्चरम् ॥ ७१३ ॥

शवर्गाद्यं धूम्रवर्णं ध्यात्वा राहुं न्यसेन्मुखे ॥
लक्षाद्यं धूम्रवर्णाभं केतुं नाभौ पुनर्न्यसेत् ॥ ७१४ ॥

न्यासन्तृतीयं वक्ष्यामि बीजत्रितयपूर्वकम् ॥
समानवर्णानुच्चार्य्य ⁷⁶ प्रागिन्द्राय नमोस्तु के ॥ ७१५ ॥

दीर्घस्वरसमायुक्तं चाग्नेय्यामग्नये नमः ॥
दक्षिणे यमाय नमः कवर्गाद्यं ललाटके ॥ ७१६ ॥

चवर्गाद्यं च नैर्-ऋत्यां नैर्-ऋत्याय नमो मुखे ॥
टवर्गाद्यं गले पश्चाद्वरुणाय नमस्त्विति ॥ ७१७ ॥

न्यसेद्धृदि तवर्गाद्यं वायव्यां वायवे नमः ॥
पवर्गाद्यं कुबेराय नमो वै दक्षिणे करे ॥ ७१८ ॥

वामहस्ते यवर्गादीशाने रुद्राय हृद्भवेत् ॥
शवर्गाद्यूर्ध्वकामाय नमो नाभौ तु विन्यसेत् ॥
हुं लक्षाद्यं पृथिव्यै हृत्पादयोरिति विन्यसेत् ॥ ७१९ ॥

शिवशक्त्याभिधो न्यासश्चतुर्थः कथ्यतेधुना ॥
ह्रीन्त्रींहुम्पूर्वकः कार्य इन्द्रियाघहरः परः ॥ ७२० ॥

ब्रह्माणं डाकिनीयुक्तं वादिसान्तार्णपूर्वकम् ॥
मूलाधारे ⁷⁷ न्यसेच्चैव चतुर्दलसमन्विते ॥ ७२१ ॥

श्रीविष्णुं श्कतिनीयुक्तं वादिलान्तार्णपूर्वकम् ॥

स्वाधिष्ठानाभिधे चक्रे लिङ्गस्थे षड्दले न्यसेत् ॥ ७२२ ॥

रुद्रन्तु लाकिनीयुक्तं डादिफान्तार्णपूर्वकम् ॥
न्यसेच्चक्रे दशदले नाभिस्थे मणिपूरके ॥ ७२३ ॥

ईश्वरं कादिठान्तार्णपूर्वङ्कं काकिनीयुतम् ॥
विन्यसेद्द्वादशदले हृदयस्थे त्वनाहते ॥ ७२४ ॥

सदाशिवं शाकिनीं च षोडशस्वरसंयुताम् ॥
कण्ठस्थे षोडशदले विशुद्धाख्ये प्रविन्यसेत् ॥ ७२५ ॥

आज्ञाचक्रे परशिवं हाकिनीसंयुतं तथा ॥
हक्षार्णपूर्वं भ्रूमध्यसंस्थितेतिमनोहरे ॥ ७२६ ॥

वक्ष्येथ पञ्चमं न्यासं समस्तारिष्टनाशनम् ॥
अम् आङ्कवर्गं ⁷⁸ ह्रीन्त्रींहुं तारायै नम उच्यते ॥ ७२७ ॥

विन्यसेद् ब्रह्मरन्ध्रेथ इम् ईं चापि चवर्गकम् ॥
ह्रीन्त्रींहुं नम उग्रायै ललाटे चापि विन्यसेत् ॥ ७२८ ॥

उम् ऊं टवर्गं ह्रीन्त्रींहुं महोग्रायै नमो भवेत् ॥
विन्यसेच्च भ्रुवोर्मध्ये कण्ठे ऋं ॠं तवर्गकम् ॥
ह्रीन्त्रींहुं च वज्रायै नमोन्तं सकलेष्वपि ॥ ७२९ ॥

ऌं ॡं पवर्गं ह्रीन्त्रींहुं नमः काल्यै हृदि न्यसेत् ॥
एम् ऐं यवर्गं ह्रीन्त्रींहुं सरस्वत्यै च नाभिके ॥
ओमौं सवरं ह्रीन्त्रींहुं कामेश्वर्य्यै च लिङ्गके ॥ ७३० ॥

अम् अः लक्षौ च ह्रीन्त्रींहुं चामुण्डायै नमो न्यसेत् ॥
मूलाधारे न्यसेत्पश्चात्पीठन्यासं समाचरेत् ॥ ७३१ ॥

आधारे ⁷⁹ कामरूपाख्यं बीजह्रस्वार्णपूर्वकम् ॥
हृदि जालन्धरं पीठ ⁸⁰ दीर्घपूर्वं प्रविन्यसेत् ॥ ७३२ ॥

ललाटे पूर्णगिर्य्याख्यं कवर्गाद्यं ⁸¹ न्यसेत्सुधीः ॥
उड्डियानं ⁸² चवर्गाह्यं केशसन्धौ प्रविन्यसेत् ॥ ७३३ ॥

भ्रुवोर्वाराणसीपीठं टवर्गाद्यं ⁸³ समाहितम् ॥
तवर्गपूर्विकां ⁸⁴ न्यस्येदवन्तीं नयनद्वये ॥ ७३४ ॥

पवर्गपूर्वकं मायापुरीपीठं मुखेन्यसेत् ॥
कण्ठे तु मथुरापीठं यवर्गाद्यं प्रविन्यसेत् ॥ ७३५ ॥

नाभावयोध्या पठिन्तु शवर्गाद्यं प्रविन्यसेत् ॥
कटौ काञ्चीपुरीपीठं दशमन्तु प्रविन्यसेत् ॥ ७३६ ॥

षोढा न्यासस्तु तारायाः प्रोक्तोभीष्टप्रदायकः ॥
महाप्रलयपानीये लसच्छ्वेताम्बुजस्थिताम् ॥ ७३७ ॥

कर्त्रीं खङ्गं नीलपद्मं कपालं दधतीं करैः ॥
सर्प्पकाञ्चीं सर्प्पकरां सर्प्पकङ्कणकुण्डलाम् ॥ ७३८ ॥

सर्प्पकेयूरमञ्जीरां नीलाभां रक्तलोचनाम् ॥
पिङ्गोग्रैकजटां त्र्यक्षां व्याघ्रत्वक्परिधायिनीम् ॥ ७३९ ॥

दंष्ट्राकरालवदनां ललज्जिह्वां स्मिताननाम् ॥
नरास्थिपट्टं बध्नन्तीं भालेऽक्षोभ्यमुनीश्वराम् ॥ ७४० ॥

स्थापयन्तीं च तदधो ध्यायेच्छवहृदासनाम् ॥
नानाप्रकारपूजास्यास्तन्त्रेतन्त्रे प्रकाशिता ॥ ७४१ ॥

जपात्सिद्धिरवश्यं स्यात्सा पूजात्र निगद्यते ॥
संस्कारा वैदिका यस्य तस्मै विद्या न सिध्यति ॥ ७४२ ॥

लोभाद्वा मोहतो दद्याद् गृह्णीयाद्यदि वैदिकः ॥
उभयोः कुलनाशः स्याद्दरिद्रो जन्मजन्मनि ॥ ७४३ ॥

शक्रे तु वैभवोन्मत्ते ब्रह्मविष्णुमहेश्वरैः ॥
साधिता वाममार्गेण देवानां विजयाय च ॥ ७४४ ॥

जनयित्वा वारणादीन्मानयित्वा सुरेश्वरम् ॥
स्वविक्रमं ख्यापयित्वा शक्रो देवपतिः कृतः ॥ ७४५ ॥

उत्कर्षकारिणी तस्माद्वाममार्गेण साधिता ॥
कृत्वा तु तान्त्रिकस्नानम्पूजार्थं जलमाहरेत् ॥ ७४६ ॥

तारं ⁸⁵ वज्रोदके हुम्फट् सप्तार्णोयञ्जलग्रहे ॥
उपानत्पादुके त्यक्त्वा पूजको जलमाहरेत् ॥ ७४७ ॥

त्रिधा चाचमनम्पश्चादनेन मनुना चरेत् ॥
तारं ⁸⁶ मायां सुविशुद्धधर्म्मसर्वपदं वदेत् ॥ ७४८ ॥

पापानि शाम्याशेषेति विकल्पानयनेति च ॥
यः स्वाहेति च षड्विंशदर्ण आचमने मनुः ॥ ७४९ ॥

ततः कुर्य्याच्छिखाबन्धम्मन्त्रेणानेन ⁸⁷ ॐ मणि ॥
धरिवज्रिणि शिखरिणि च सर्ववशङ्करे ॥ ७५० ॥

णि हुम्फट् वह्निजायान्तस्त्रयोविंशतिवर्णकः ॥
भूमिशुद्धिं नवार्णेन ततः कुर्य्यात्तु साधकः ॥ ७५१ ॥

ॐरक्षरक्ष ⁸⁸ हुं चास्त्रं स्वाहा मन्त्रोनवाक्षरः ॥
त्रयोदशार्णमन्त्रेण विघ्नानुत्सारयेत्ततः ॥ ७५२ ॥

ॐसर्वविघ्नानुत्सारय ⁸⁹ हुम्फट् ज्वलनप्रिया ॥ ७५३ ॥

मायाबीजं ⁹⁰ जपापुष्पनिभं नाभौ विचिन्तयेत् ॥
तदुत्थेनाग्निना देहन्दहेत्सार्द्धं स्वपाप्मना ॥ ७५४ ॥

त्रीं बीजन्तु सुवर्णाभं चिन्तयेदधृदि मन्त्रवित् ॥

पवनेन तदुत्थेन पापभस्म क्षिपेद्भुवि ॥ ७५५ ॥

हुम्बीजमिन्दुकुन्दाभं भाले ध्यायेच्च भावतः ॥
अनया भूतशुद्ध्या तु देवीसादृश्यमाप्नुयात् ॥ ७५६ ॥

ततस्तु देव्याः पूजार्थं मन्त्रयेत्काश्यपी ⁹¹ ध्रुवम् ⁹² ॥
पवित्रवज्र ⁹³ भूमे हुंस्वाहा मन्त्रो भवाक्षरः ॥ ७५७ ॥

द्वादशार्णेन मन्त्रेण भूमौ कुर्य्याच्च मण्डलम् ॥
आसुरे ⁹⁴ खे वज्ररेखे हुंस्वाहाप्रणवादिकः ॥ ७५८ ॥

चतुर्दशार्णमनुना कसुमानि सुशोधयेत् ॥
यथागताभिषेकेति ⁹⁵ सामग्री मे पदं वदेत् ॥
तारादिहुṁफट्स्वाहान्तो नृपवर्णो मनुर्मतः ॥ ७५९ ॥

ततः संशोधयेच्चित्तं पञ्चार्णेन सुसाधकः ॥
ॐ ⁹⁶ आं ह्रीं वह्निगृहिणी पञ्चार्णश्चित्तशोधने ॥ ७६० ॥

अथार्घ्यस्थापनार्थन्तु लंवं चोक्त्वा प्रमार्जयेत् ॥
भूमिं पूर्वोक्तमन्त्रेण मण्डलस्य तु मण्डलम् ॥ ७६१ ॥

कुर्य्याद्वृत्तं त्रिकोणं च भूपुरन्तस्य बाह्यतः ॥
कुर्य्यात्तत्राधारशक्तिं कूर्म्मं शेषं च संयजेत् ॥ ७६२ ॥

आधारं स्थापयेत्तत्र ॐ ह्रीं फडिति मन्त्रतः ॥
आधारं पूजयेत्तत्र वं वह्निमण्डलाय ⁹⁷ च ॥ ७६३ ॥

नमोन्तेन नवार्णेन ततो नरकपालकम् ॥
हुम्फट्मन्त्रेण सङ्क्षाल्य स्थीम्बीजेन निवेशयेत् ॥ ७६४ ॥

ततोर्चयेन्नृकपालन्तज्जपेन्मन्त्रचतुष्टयम् ॥
कालीकपालाय ⁹⁸ नमो ह्रांह्रींह्रूम्पूर्वकं वदेत् ॥
एकादशाक्षरो मन्त्रस्तेनपूजादिकम्मतम् ॥ ७६५ ॥

स्त्रांस्त्रींस्त्रून्तारिणीत्युक्त्वा ⁹⁹ कपालाय नमोन्तकः ॥
द्वादशार्णेनात्रभवेत्कपालार्चा द्वितीयिका ॥ ७६६ ॥

ह्रांह्रींह्रूं ¹⁰⁰ प्रोच्य नीलकपालाय नम इत्ययम् ॥
एकादशार्णोनेनोक्ता कपालार्च्चा तृतीयिका ॥ ७६७ ॥

मायांस्त्रींहुं ¹⁰¹ स्वर्गकपालाय सर्वापदं वदेत् ॥
ततो धाराय सर्वाय तथा सर्वोद्भवाय च ॥ ७६८ ॥

सर्वशुद्धिमयायेति सर्वासुररुधीति च ॥
रारुणाय च शुभ्रायेतिसुराभाजनाय च ॥ ७६९ ॥

देवीकपालाय नमश्चतुर्थो मन्त्र ईरितः ॥

षट्पञ्चाशत्कवर्णोयं कपालस्य तु पूजने ॥ ७७० ॥

ततस्तस्मिन्कपाले तु पूजयेदर्कमण्डलम् ॥
ॐसूर्य्यमण्डलायेति नमोन्तोयं नवाक्षरः ॥ ७७१ ॥

सूर्य्यमण्डलपूजायां नृकपाले मनुर्मतः ॥
मूलमन्त्रं ¹⁰² पठंस्तस्मिन्सुधाबुद्ध्या सुरां क्षिपेत् ॥ ७७२ ॥

गन्धपुष्पाक्षतान् क्षिप्त्वा त्रिखण्डाख्यां प्रदर्शयेत् ॥
मुद्रां सा तु करौ व्यस्तावङ्गुष्ठौ कारयेत्समौ ॥ ७७३ ॥

अनामान्तर्गते कृत्वा तर्ज्जन्यौ कुटिलाकृती ॥
कनिष्ठिके निजस्थाने त्रिखण्डाह्वानकर्म्मणि ॥ ७७४ ॥

ततस्तस्यां सुरायान्तु पूजयेच्चन्द्रमण्डलम् ¹⁰³ ॥
एकादशार्णेन ततः शङ्खतोयन्तु मन्त्रयेत् ॥ ७७५ ॥

ह्रींश्रींह्रौम्ॐ ¹⁰⁴ समुच्चार्य्य ह्रीन्त्रींहुम्फट् समुच्चरेत् ॥
ह्सौ र्हुमिति वागाद्यो मन्त्र एकादशाक्षरः ॥ ७७६ ॥

ह्रीम्बीजेन ततो मद्यं किञ्चिच्छङ्खाम्बुना क्षिपेत् ॥
शङ्खमुद्रां ¹⁰⁵ योनिमुद्रां ¹⁰⁶ शङ्खतोयाय दर्शयेत् ॥ ७७७ ॥

तत्र वृत्ताष्टषट्कोणं ध्यात्वा देवीं विचिन्तयेत् ॥
पूर्वोक्तां पूजयित्वैनां मूलेनाथ प्रतर्प्पयेत् ॥ ७७८ ॥

तर्जनी मध्यमानामाकनिष्ठाभिर्महेश्वरीम् ॥
साङ्गुष्ठाभिश्चतुर्वारं महाशङ्खस्थिते जले ॥ ७७९ ॥

पञ्चाक्षराणुना पश्चात्सन्तर्प्यानन्दभैरवम् ॥
ॐह्रौंह्सौं च नमोन्तोयं मन्त्रो भैरवपूजने ॥ ७८० ॥

ततस्तेनार्घ्यतोयेन प्रोक्ष्य पूजनसाधनम् ॥
योनिमुद्रां प्रदर्श्याथ प्रणमेद्भवतारिणीम् ॥ ७८१ ॥

ततस्तां पूजयेत्पीठे पद्मे षट्कोणकर्णिके ॥
धरागृहावृते पीठमादावर्च्यं सशक्तिकम् ॥ ७८२ ॥

ऐङ्कौं सरस्वतीत्युक्त्वा योगपीठात्मने नमः ॥
चतुर्दशाक्षरो मन्त्रः प्रोक्तः पीठस्य पूजने ॥ ७८३ ॥

मेधा प्रज्ञा प्रभा विद्या धीधृतिस्मृतिबुद्धयः ॥
विद्येश्वरीति सम्प्रोक्ता पीठस्य नव शक्तयः ॥ ७८४ ॥

महीगृहचतुर्दिक्षु गणेशं बटुकन्तथा ॥
क्षेत्रपालं योगिनीं च ध्यात्वा सम्यक्प्रपूजयेत् ॥ ७८५ ॥

पाशाङ्कुशौ त्रिशूलं च कपालं दधतं करैः ॥

अलङ्कारचयोपेतं गणेशं प्राक्प्रपूजयेत् ॥ ७८६ ॥

कपालशूले हस्ताभ्यां दधतं सर्प्पभूषणम् ॥
श्वयूथवेष्टितं रम्यं बटुकं दक्षिणेऽर्चयेत् ॥ ७८७ ॥

डमर्वसित्रिशूलांश्च कपालं दधतं करैः ॥
कृष्णं दिगम्बरं क्रूरं क्षेत्रपं पश्चिमे यजेत् ॥ ७८८ ॥

डमरुं पाशलिङ्गे च कपालं दधतीं करैः ॥
रक्तमाल्यां रक्तवस्त्रां योगिनीमुत्तरे यजेत् ॥ ७८९ ॥

ततः सम्पूजयेद्देव्या मस्तकेक्षोभ्यसञ्ज्ञकम् ॥
मुनिं द्वादशवर्णेन मनुना स निगद्यते ॥ ७९० ॥

अक्षोभ्य ¹⁰⁷ वज्रपुष्पं च प्रतीच्छानलवल्लभा ॥
अथ सम्पूजयेत्कोणषट्कदेव्या षडङ्गकम् ॥ ७९१ ॥

ततश्चाष्टदलाद्दिक्षु ¹⁰⁸ यजेद्वैरोचनामितौ ॥
पद्मनाभं शङ्खपाण्डुरं पूर्वादौ समर्चयेत् ॥ ७९२ ॥

आग्नेयादिकपत्रेषु ¹⁰⁹ लामकां मामकान्तथा ॥
पाण्डुरां तारकां चापि भूगृहद्वारतोर्चयेत् ॥ ७९३ ॥

प्रागादिषु ¹¹⁰ क्रमेणैव पद्मान्तकयमान्तकौ ॥
विघ्नान्तकं नरान्तं च वक्ष्यन्ते मनवोर्चने ॥ ७९४ ॥

आदौ प्रणवमुच्चार्य्य नामबीजं समुच्चरेत् ॥
सम्बुद्ध्यतं च तन्नाम वज्रपुष्पम्प्रतीच्छ च ॥ ७९५ ॥

स्वाहान्तो मनुराख्यातो द्वादशानामयं क्रमः ॥
शक्रादींश्चापि वज्रादीन् पूजयेत्तदनन्तरम् ॥ ७९६ ॥

ततश्च नित्यपूजान्तेन्वहं देव्यै बलिं हरेत् ॥
मद्याम्बुमीनपिशितमुद्रापिष्टम्भवेद्यथा ॥ ७९७ ॥

तृप्तिः स्वस्य तु तन्मानन्तत्र मन्त्रो निगद्यते ॥
श्रीमदेकजटे ¹¹¹ नीलसरस्वति महोग्र च ॥ ७९८ ॥

तारे देवि खखेत्युक्त्वा सर्वभूतपिशाचराक्षसान् ग्रसग्रस मम जाड्यं छेदयछेदय ॥ ७९९ ॥

श्रींह्रीं फड्वह्निजायान्तस्तारमायादिको मनुः ॥
भवेद्द्विपञ्चाशदर्णः पूजैवेष्टार्णतामियात् ॥ ८०० ॥

रतं कुर्वन्नदन्भक्ष्यमनेकन्दधि मध्वपि ॥
मद्यं मांसं च ताम्बूलञ्जपेल्लक्षचतुष्टयम् ॥ ८०१ ॥

दशांशं जुहुयाद्रक्तपद्मैः क्षीराज्यलोलितैः ¹¹² ॥
आदौ यन्त्रम्पूजयित्वा जपस्थाने जपञ्चरेत् ॥ ८०२ ॥

नारीं पश्यन्स्पृशन् गच्छन् महानिशि बलिं हरेत् ॥
न कार्य्यः सुभ्रुवां द्वेषो यत्नतः परिपूजयेत् ॥ ८०३ ॥

जपे न कालनियमो न स्थितौ सर्वदा जपेत् ॥
श्मशाने शून्यसदने देवागारेथ निर्जने ॥ ८०४ ॥

पर्वते वनमध्ये वा शवमारुह्य मन्त्रवित् ॥
समरे शत्रुनिहतं यदा षण्मासिकं शिशुम् ॥ ८०५ ॥

विद्यां संसाधयेच्छीघ्रं साधितैवम्प्रसिद्ध्यति ॥
एवं सिद्धमनुर्मन्त्री प्रयोगान्कर्त्तुमर्हति ॥ ८०६ ॥

जातमात्रस्य बालस्य दिवसत्रितयादधः ॥
जिह्वायां स लिखेन्मन्त्रम्मध्वाज्याभ्यां शलाकया ॥ ८०७ ॥

सुवर्णकृतया यद्वा मन्त्री धवलदूर्वया ॥
गतेष्टमेब्दे बालोसौ जायते कविराड् ध्रुवम् ॥ ८०८ ॥

सूर्य्यग्रहे भवेत्काष्ठम्पद्मयुक्तं सरोवरे ॥
तरच्च जलमध्ये तत्समानीय तटे पुनः ॥ ८०९ ॥

दन्तैर्धृत्वा ततः कुर्य्याल्लेखनीं द्वादशाङ्गुलाम् ॥
मधुतैलसुराभिश्च संलिखेत्पद्मिनीदले ॥ ८१० ॥

मूलमन्त्रं मातृकार्णैर्मन्त्री सम्यक्प्रवेष्टयेत् ॥
निखाय तद्दलं कुण्डे चतुरस्रे समेखले ॥ ८११ ॥

संस्थाप्य पावकन्तत्र हुनेन्मूलाणुना ततः ॥
गोदुग्धमदिराक्तन्तु रक्तपद्मसहस्रकम् ॥
होमान्ते तेन मनुना पूर्वद्रव्यैर्बलिं हरेत् ॥ ८१२ ॥

पद्मेपद्मे महापद्मे पद्मावति च इत्यपि ॥
स्वाहान्तः प्रणवादिश्च मन्त्रोयं षोडशाक्षरः ॥ ८१३ ॥

ततो निशीथेपि बलिं पूर्वोक्तमनुना हरेत् ॥
एवङ्कृते पण्डितानामजेयः कविराड् भवेत् ॥
निवासो भारतीलक्ष्म्योर्जनतारञ्जनक्षमः ॥ ८१४ ॥

गोरोचनामनेनैव मनुना तु शतञ्जपेत् ॥
ललाटे तिलकं कृत्वा यं पश्येत्स तु दासवत् ॥ ८१५ ॥

श्ममानाङ्गारमाहृत्य शर्वर्य्यां भौमवासरे ॥
कृष्णाम्बरेण संवेष्ट्य निबद्धं रक्ततन्तुभिः ॥ ८१६ ॥

शताभिजप्तम्मूलेन निक्षिपेद्वैरिवेश्मनि ॥
उच्चाटयति सप्ताहात्सकुटुम्बं न संशयः ॥ ८१७ ॥

क्षाराढ्यया निशामन्त्रं ¹¹³ लिखित्वा पौरुषेस्थिनि ॥
रविवारे निशीथिन्यां सहस्रमभिमन्त्रयेत् ॥ ८१८ ॥

तत्क्षिप्तं शत्रुभवने मण्डलभ्रंशकं भवेत् ॥
क्षेत्रे क्षिप्तं सस्यहान्यै जवहृत्तुरगालये ॥ ८१९ ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि दैत्यानां वरसिद्धये ॥
ब्रह्मणोपासितान्तारां बल्यादिभिरुपासिताम् ॥
ॐ ¹¹⁴ त्रीं ह्रीं ह्रूं समुच्चार्यह्रींहुम्फट् सप्तवर्णकः ॥ ८२० ॥

मुनिर्ब्रह्मा च गायत्री छन्दस्तारा च देवता ॥
न्यासांस्तु पूर्ववत्कुर्य्याद्ध्यानमस्या निरूप्यते ॥
श्वेताम्बरां चन्द्रकान्तिचन्द्रार्धकृतशेखराम् ॥ ८२१ ॥

कर्तरीं च कपालं च कराभ्यां दधतीं भजे ॥
नानालङ्कारशोभाढ्यां त्रीक्षणाम्पद्मसंस्थिताम् ॥ ८२२ ॥

जपपूजादिकं त्वस्याः सर्वं पूर्ववदाचरेत् ॥
मधुपुष्करपत्रान्नहोमाद्विद्यानिधिर्भवेत् ॥ ८२३ ॥

रक्तां वश्ये स्वर्णनिभां स्तम्भने मारणेऽसिताम् ॥
उच्चाटने धूम्र वर्णां शान्तौ श्वेतां विचिन्तयेत् ॥ ८२४ ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि तारकस्य ¹¹⁵ वराय तु ॥
ब्रह्मणोपासितान्तारां द्वादशार्णां सुदुर्लभाम् ॥ ८२५ ॥

वाचं ¹¹⁶ लज्जां रमां कामं ह्सौर्हुं चोग्रमुच्चरेत् ॥
तारे हुम्फडिति प्रोक्तो मन्त्रोयं द्वादशाक्षरः ॥ ८२६ ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि ब्रह्मणा समुपासिताम् ॥
हिरण्यकशिपोर्दातुं वरं सप्तार्णसम्मिताम् ॥ ८२७ ॥

प्रणवं ¹¹⁷ कवचं मायां क्लीं प्राक्कूटं च पञ्चमम् ॥
हुम्फडन्तः सर्वमस्य न्यासाद्यम्पूर्ववद्भवेत् ॥ ८२८ ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि हरिणा या ह्युपासिता ॥
बौद्धमार्गप्रचारार्थं सिद्धिदा द्वादशाक्षरी ॥ ८२९ ॥

उपासिता ब्रह्मणा या ¹¹⁸ तस्याः कूटे तु पञ्चमे ॥
सौरुक्त्वा साधिता विद्या द्वादशार्णातिबुद्धिदा ॥ ८३० ॥

यत्प्रभावाद्दिवोदासः काश्या उच्चाटितः पुरा ॥
तस्यास्तु पूर्ववज्ज्ञेयं न्यासध्यानजपादिकम् ॥ ८३१ ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि सप्तार्णां ¹¹⁹ रामसेविताम् ¹²⁰ ॥
लक्ष्मीप्रभृतिरा ¹²¹ सार्थं तया मत्तस्तदा हली ॥ ८३२ ॥

ब्रह्मोपासितसप्तार्णमध्ये कूटं तु पञ्चमम् ॥
त्यक्त्वा तत्र सौश्चोक्त्वा विद्या रामेण ¹²² सेविता ॥ ८३३ ॥

सर्वसिद्धिकरी चेयं शत्रुसंहारकारिणी ॥
ध्यानपूजादिकम्प्राग्वत्प्रयोगादिकमेव च ॥ ८३४ ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि नारायणसुसेविताम् ॥
पञ्चार्णां यत्प्रभावेण दैत्यानां कदनं कृतम् ॥ ८३५ ॥

त्रीं हुं फट् क्लीं वाग्भवं च पञ्चार्णा सर्वसिद्धिदा ॥

एषां त्रयाणां तु मुनिर्विष्णुः प्राग्वज्जपादिकम् ॥ ८३६ ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि मया या समुपासिता ॥
दत्ता च रविणादित्यै सा विद्या तु षडक्षरी ॥ ८३७ ॥

ॐ ह्रीं ह्रुं ह्रीं हुं फडिति मुनिः सोहं च पूर्ववत् ॥
ज्ञेयं न्यासादिकं पूर्वं प्रयोगादि च पूर्ववत् ॥ ८३८ ॥

अथान्यं सम्प्रवक्ष्यामि चास्याः पञ्चाक्षरं मनुम् ॥
जलन्धरवधार्थं तु मया सिद्धीकृतं पुरा ॥ ८३९ ॥

त्रीं हुं मायां ¹²³ हुम्फडिति मनुः पञ्चाक्षरो मतः ॥
मया पञ्चमुखैर्जप्तो दक्षमार्गेण भोः सुराः ॥ ८४० ॥

देवांशेषु च विप्रेषु तथा धर्म्मपुरेषु च ॥
यमानां नियमानां च तत्रस्था नान्यदेवता ॥ ८४१ ॥

वाममार्गाराधितास्तु कार्य्यं साधयितुं क्षमाः ॥
दक्षिणाराधिता देवा रणसाहाय्यकारकाः ॥ ८४२ ॥

तेजोनिधीन्रिपून्हत्वा नयन्ति ब्रह्म शाश्वतम् ॥
क्षत्रियाणां क्षयार्थं तु मया रामाय चार्पिताः ॥ ८४३ ॥

पञ्चामृतं सुरास्थाने मांसस्थाने च सूरणम् ॥
मत्स्यस्थाने खण्डकाद्यं धर्म्मपत्न्यां रतं मतम् ॥ ८४४ ॥

अन्यच्च पूर्ववद्देवा भुजते तत्प्रकाशितम् ॥
कस्तु तारां न सेवेत लोकद्वयपरीप्सया ॥ ८४५ ॥

अस्याः पूजादिकं प्राग्वद्विशेषोत्र निरूप्यते ॥
तारायाः सद्गुरौ सिद्धिः स्त्रीरते भ्रान्तता भवेत् ॥ ८४६ ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि महातारामनुं सुराः ॥
सिद्धा मार्गद्वयेनापि वर्णवर्णाधिकारतः ॥ ८४७ ॥

त्रीं ¹²⁴ ह्रीं ह्रां हुं नमस्तारायै महापदमुच्चरेत् ॥
तारायै सकलेत्युक्त्वा दुस्तरात्तारयद्वयम् ॥ ८४८ ॥

तरद्वयं वह्निजाया द्वात्रिंशार्णो मनुर्मतः ॥
न्यासपुजाजपाद्यं तु प्राग्वत्सर्वं समाचरेत् ॥ ८४९ ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि देवीं दक्षिणकालिकाम् ॥
क्रीं ¹²⁵ क्रीं क्रीं हुं द्विरुच्चार्य्य लज्जाबीजद्वयं तथा ॥ ८५० ॥

दक्षिणे कालिके पश्चात्पुनर्बीजानि संवदेत् ॥
क्रमेणैवाग्निगृहिणी मन्त्रो द्वाविंशदर्णकः ॥ ८५१ ॥

भैरवोस्य मुनिः प्रोक्तस्त्रिष्टुप्छन्द उदाहृतम् ॥
देवता कालिका देवी ह्रीं बीजं हुं च शक्तिका ॥ ८५२ ॥

दीर्घषट्कयुताद्येन ¹²⁶ बिन्दुना संयुतेन च ॥
षडङ्गानि न्यसेन्मन्त्री द्विः सकृद्वा यथाविधि ॥ ८५३ ॥

पञ्चाशद्भिर्मातृकार्णैर्हृदये ¹²⁷ च भुजद्वये ॥
दशभिर्दशभिः कुर्य्यात्तथा जङ्घाद्वये क्रमात् ॥ ८५४ ॥

एष्वङ्गेषु ¹²⁸ च मूलेन पञ्चभिः पञ्चभिः शरैः ॥
सप्तभिश्चापि मन्त्रार्णर्व्यापकं च समन्ततः ॥ ८५५ ॥

करालवदनां घोरां मुक्तकेशीं चतुर्भुजाम् ॥
कालिकां दक्षिणां दिव्यां मुण्डमालाविभूषिताम् ॥ ८५६ ॥

खड्गाभयवराञ्छिन्नं मुण्डं च दधतीं करैः ॥
महामेघप्रभां श्यामां तथा चैव दिगम्बराम् ॥ ८५७ ॥

कण्ठावसक्तमुण्डालीगलद्रुधिरचर्चिताम् ॥
कर्णावतंसतानीतशवयुग्मविराजिताम् ॥ ८५८ ॥

घोरदंष्ट्राकरालास्यां पीनोन्नतपयोधराम् ॥
शवानां करसङ्गातैः कृतकाञ्चीं हसन्मुखीम् ॥ ८५९ ॥

सृक्कद्वयगलद्रक्तधाराविस्फुरिताननाम् ॥
घोररूपां महारौद्रीं श्मशानालयवासिनीम् ॥ ८६० ॥

दन्तुरां दक्षिणां व्यालीयुक्तालम्बिकचोच्चयाम् ॥
शवरूपमहादेवहृदयोपरिसंस्थिताम् ॥ ८६१ ॥

शिवाभिर्घोररावाभिश्चतुर्दिक्षु समन्विताम् ॥
महाकालसमायुक्तां शर्वोपरिरतान्विताम् ॥ ८६२ ॥

सुखप्रसन्नवदनां स्मेरारुणसरोरुहाम् ॥
एवं सञ्चिन्तयेत्कालीं श्मशानालयवासिनीम् ॥ ८६३ ॥

आदौ विरचयेत्पञ्च त्रिकोणानि ततः परम् ॥
पद्ममष्टदलं बाह्ये भूपुरं तत्र पूजयेत् ॥ ८६४ ॥

ततो मध्यत्रिकोणान्तर्न्यसेद्देवीं च दक्षिणे ॥
महाकालं च तत्रैव न्यसेदेष विधिः स्मृतः ॥ ८६५ ॥

ततः पूर्वादिकोणेषु वामावर्तेन पूजयेत् ॥
कालीं कपालिनीं कुल्लां प्रथमे तु त्रिकोणके ॥ ८६६ ॥

नीलां घनां बलाकां च द्वितीये तु त्रिकोणके ॥
कुरुकुल्लाविरोधिन्यौ विप्रचित्तां तृतीयके ॥ ८६७ ॥

उग्रामुग्रप्रभां दीप्तां चतुर्थे तु त्रिकोणके ॥
मात्रां मुर्द्रा च मित्रां च त्रिकोणे पञ्चमे यजेत् ॥ ८६८ ॥

सर्वाः श्यामा असिकरा मुण्डमालाविभूषणाः ॥
तर्ज्जनीं वामहस्तेन धारयन्ति च सस्मिताः ॥ ८६९ ॥

ब्राह्मीं नारायणीं माहेश्वरीं मुण्डां कुमारिकाम् ॥

अपराजितां च वाराहीं नारसिंहीं दलाष्टके ॥
सम्पूज्य यत्नतश्चापि बलिं सम्प्रतिपादयेत् ॥ ८७० ॥

हृदयं चापि देवेश्यै समर्प्य विधिवद्बुधः ॥
निर्माल्यं वै शुचौ देशे धारयेच्च सदैव हि ॥ ८७१ ॥

एकलक्षं जपेन्मन्त्रं हविष्याशी दिवा शुचिः ॥
अशुचिश्च तथा रात्रौ लक्षमेनं जपेन्मनुम् ॥
दशांशं जुहुयादाज्यैस्तर्पयेदभिषेचयेत् ॥ ८७२ ॥

होमश्च तर्प्पणं पूजा कर्त्तव्या च विशेषतः ॥
ततः प्रयोगान्कुर्वीत काम्यानिष्टफलाप्तये ॥ ८७३ ॥

नागयज्ञोपवीतिनीं चन्द्रार्धकृतशेखराम् ॥
देवीमेवं च सञ्चिन्त्य महाकालसमीपगाम् ॥ ८७४ ॥

हुंहुङ्क्रीं च तथा क्रीङ्क्रीं पञ्चबीजानि योजयेत् ॥
अन्ते तु मूलमन्त्रस्य जपपूजादिकं चरेत् ॥ ८७५ ॥

वश्यकामः साधकश्चेद्रक्तपुष्पैः प्रपूजयेत् ॥
कामबाणसमाविद्धा निर्लज्जा विह्वलाः स्त्रियः ॥
स्वंस्वं सन्त्यज्य भर्त्तारमालिङ्गन्ति सदैव तम् ॥ ८७६ ॥

एवमाकर्षणे योज्यमादौ हुङ्क्रीं ततः परम् ॥
लोहितां शूलहस्तां च महाकालाग्रसंस्थिताम् ॥
ध्यात्वा सम्पूजयेत्पुष्पैः पीतैराकर्षणं भवेत् ॥ ८७७ ॥

कपिलां द्विभुजां कर्त्रीं ¹²⁹ सव्ये दक्षे कपालकम् ॥
ध्यात्वैवं सर्वमन्त्रान्ते ठद्वयं परिकीर्तयेत् ॥ ८७८ ॥

एवं प्रजप्य पुष्पेण कृष्णेनैव तु पूजयेत् ॥
मरणं तु भवेत्तस्य यमुद्दिश्य कृता क्रिया ॥ ८७९ ॥

उच्चाटयति पिङ्गाक्षी सन्त्रासयति केकरा ॥
विद्रावयति शुष्कास्या प्रोन्मत्तयति घूर्णिका ॥ ८८० ॥

विक्षोभयति सङ्क्षुब्धा सम्पादयति सम्मता ॥
सङ्कोचयति संरुद्धा विरुद्धा च विरोधयेत् ॥ ८८१ ॥

योयो भावो यत्र ज्ञेयस्तं भावं स्थापयेदिति ॥
अत्र सर्वत्र कर्त्तव्यं भावमात्रस्य चिन्तनम् ॥
उच्चाटनं विनान्यत्र सर्वत्र सुरतं मतम् ॥ ८८२ ॥

स्नातः शुक्लाम्बरधरः कृतनित्यक्रियो दिवा ॥
रात्रौ नग्न शयानश्च मैथुने च व्यवस्थितः ॥
अवाक्यो मुक्तकेशश्च तेन स्युः सर्वसिद्धयः ॥ ८८३ ॥

नग्नां वरस्त्रियं पश्यन्प्रजपेदयुतं मनुम् ॥
स भवेत्सर्वसिद्धीनां पारगः सर्वदैव हि ॥ ८८४ ॥

तस्य दर्शनमात्रेण वादिनो निष्प्रभा मताः ॥
गद्यपद्यमयी वाणी तस्य सर्वविधा भवेत् ॥ ८८५ ॥

अवाक्यो मुक्तकेशश्च हविष्यं भक्षयन्नरः ॥

प्रजपेदयुतं तावदेवं प्रतिनिधिर्भवेत् ॥ ८८६ ॥

ऋतुमत्या भगं पश्यन्नयुतं प्रजपेन्नरः ॥
अनर्घकविता तस्य गद्यपद्यमयी भवेत् ॥ ८८७ ॥

अष्टोत्तरशतं जप्त्वा भगमालोक्य चान्ततः ॥
प्रयाति मैथुनं योसौ धनधान्यसुतान्वितः ॥ ८८८ ॥

सुरते जपितव्यञ्च सदापापविशुद्धये ॥
यदि योषित्प्रसङ्गेन रेतः पतति यत्नतः ॥ ८८९ ॥

समुत्सार्य्य ततो जप्तं सर्वकामसमृद्धये ॥
श्मशानाङ्गारमादाय मुक्तकेशो दिगम्बरः ॥ ८९० ॥

जपेदयुतसङ्ख्यं तु सर्वकामसमृद्धये ॥
प्रेतमारुह्य तत्रैव यो जपेन्मन्त्रवित्तमः ॥ ८९१ ॥

अयुतं वाग्यतो भूत्वा कविभिः स तु पूजितः ॥
स याति परमां सिद्धिं देवैरपि सुदुर्लभाम् ॥ ८९२ ॥

स्वदेहरुधिराक्तैश्च बिल्वपत्रैः सहस्रशः ॥
श्मशानेऽभ्यर्चयेद्देवीं वागीशसमतां व्रजेत् ॥ ८९३ ॥

सुरतत्यक्तशुक्रेण ह्यर्कपुष्पैः सहस्रकैः ॥
श्मशानेऽभ्यर्चयेद्देवीं सर्वां सिद्धिं स विन्दति ॥ ८९४ ॥

धन्वाब्जपत्रैः सम्पूज्य देवीं सर्वफलप्रदाम् ॥
लोके स कुलवान्वाग्मी सर्वयोषित्प्रियो भवेत् ॥
सुखी स्यान्नात्र सन्देहो महाकालवचो यथा ॥ ८९५ ॥

श्मशाने योषितं नीत्वा मन्त्रैः प्रार्च्य सहस्रकैः ॥
रक्तचन्दनदिग्धाङ्गीं रक्तपुष्पैरलङ्कृताम् ॥ ८९६ ॥

तावत्पुष्पैर्मनुं प्रार्च्य ततो ध्यायेच्च चण्डिकाम् ॥
ततो गत्वाप्नुयाद्राज्यं यद्यसौ न बिभेति वै ॥ ८९७ ॥

श्मशाने ह्ययने चैवं शवासनगतः स्थिरः ॥
असकृत्तु जपेन्मन्त्रं सर्वसिद्धिप्रदो ¹³⁰ भवेत् ॥ ८९८ ॥

तर्पयेच्च शवास्यं तु रक्तमांसादिभिस्त्रिधा ॥
त्रिस्त्रिर्मन्त्रानुदीर्य्यैवं सर्वसिद्धिर्भवेत्ततः ॥ ८९९ ॥

तर्प्पयेच्च पयोभिर्हि सुधाधारायुतैस्तथा ॥
रेतोभिश्च तथा तद्वत् स्वकीयेन कचेन च ॥ ९०० ॥

मैथुनोपचिताद्भिश्च भगप्रक्षालनाम्बुभिः ॥
मेषमाहिषरक्तेन नररक्तेन चैव हि ॥
मूषमार्ज्जाररक्तेन वाग्मित्वं तस्य जायते ॥ ९०१ ॥

धनित्वं जायते तस्य सर्वसिद्धिः प्रजायते ॥
वचसा स भवेज्जीवो धनेन च धनाधिपः ॥ ९०२ ॥

आज्ञया देवराजोसौ रूपेण च मनोभवः ॥
बलेन पवनो ज्येष्ठस्सर्वतत्त्वार्थसाधकः ॥ ९०३ ॥

साधितासाधितं मांसं सास्थि दद्यात्सदा बलिम् ॥
मूषमांसं मेषमांसं छागं माहिषमेव च ॥ ९०४ ॥

सर्वं सास्थि प्रदातव्यं सदा त्वग्लोमसंयुतम् ॥
अजकस्य नखं छिन्नं केशं स्वमार्जनीगतम् ॥

निवेदयेच्छमशाने तत्सर्वसिद्धिप्रदो ¹³¹ भवेत् ॥ ९०५ ॥

नारीरजोयुजां कृत्वा पर्णानां शतमुत्तमम् ॥
प्रत्येकं प्रजपेन्मन्त्रं ततस्तद्धोमयेद्बुधः ॥ ९०६ ॥

युगानाङ्गयुतं तेन पूजिता दक्षिणा भवेत् ॥
सर्वसिद्धिर्भवेत्तस्य वाग्मी धीरस्स जायते ॥ ९०७ ॥

न तस्य दुर्लभं किञ्चित्पृथिव्यां जातु जायते ॥
योनिरूपं हि कृत्वा तु कुण्डं वितस्त्यरत्नितः ॥ ९०८ ॥

तस्तविस्तारतो वापि कृत्वा चैव यथाविधि ॥
तत्र कार्य्या हि मन्त्रेण वह्निस्थापनिकाः क्रियाः ॥ ९०९ ॥

महाकालाय देवाय दद्यात्प्रथममाहुतिम् ॥
स्रुवेणाज्येन मांसेन भक्तेन रुधिरेण च ॥ ९१० ॥

कृष्णपुष्पेण साज्येन सरक्तेन विषेशतः ॥
आमिषादिभिरप्येवं जुहुयाच्च श्मशानके ॥ ९११ ॥

स्नातः शुक्लाम्बरधरः शुचिः प्रयतमानसः ॥
दिवा सर्वं प्रकुर्वीत सर्वकामार्थसिद्धये ॥ ९१२ ॥

रात्रौ नग्नो मुक्तकेशो मैथुनेनापि संयुतः ॥
प्रकुर्वीत प्रयत्नेन सर्वकामार्थसिद्धये ॥ ९१३ ॥

द्विजानामत्र ¹³² सर्वेषां विधी रात्रौ प्रदर्शितः ॥
शूद्राणां चैव सम्प्रोक्तो रात्रावेव विधिर्मया ॥ ९१४ ॥

महाकालं यजेद्यत्नात्पश्चाद्देवीं प्रपूजयेत् ॥
त्रिधा विभज्य मन्त्राद्यैर्यत्नात्साधकसत्तमः ॥ ९१५ ॥

मांसं रक्तं तिलं केशो नखो भक्तं च पायसम् ॥
आज्यं चेति प्रयत्नेन होतव्यं सर्वसिद्धये ॥ ९१६ ॥

एवं कृत्वा विधानेन भजते सिद्धिमुत्तमाम् ॥
यद्यत्प्रार्थयते जन्तुस्तत्तत्प्राप्नोति नित्यशः ॥ ९१७ ॥

देवत्वं दानवत्वं च सिद्धचारणतां तथा ॥
हवनात् सर्वमाप्नोति नित्यमेवमतन्द्रितः ॥ ९१८ ॥

एकचित्तो जपेन्मन्त्रं चत्वारिंशत्सहस्रकम् ॥
होमं तु रक्तपुष्पेण कुण्डे कुर्य्याद्यथाविधि ॥ ९१९ ॥

एतन्मन्त्रजपान्मन्त्री मुच्यते ब्रह्महत्यया ॥
पितृमातृवधाद्यैश्च किमन्यैः क्षुद्रपातकैः ॥ ९२० ॥

कपिलारत्नसम्पूर्णपृथ्वी दानस्य यत्फलम् ॥
कोटिहोमसहस्रैर्य्यद्ध्यानेन फलभाग्भवेत् ॥
यंयं स्पृष्ट्वा जपेन्मन्त्री स तं तं वशमानयेत् ॥ ९२१ ॥

जपित्वाष्टोत्तरशतं जुहुयाद्रक्तपुष्पकैः ॥
कुर्य्यान्नृपं वशे मन्त्री नासाध्यं भुवनत्रये ॥ ९२२ ॥

शून्यागारे देवगृहे स्वयम्भूस्थान एव च ॥
ब्रह्मचारी हविष्याशी भवेदिन्द्रसमो जपात् ॥ ९२३ ॥

कुण्डे त्रिकोणसञ्ज्ञे तु शान्तौ पुष्टौ तथैव च ॥
अयुतं जुहुयान्मन्त्री सहस्रत्रितयं पुनः ॥ ९२४ ॥

काम्ये सहस्रमारक्तैः पुष्पैर्हुत्वा दशांशतः ॥
तर्पयेच्च पुनस्तद्वद्देवीं ध्यात्वा हुताशने ॥ ९२५ ॥

सम्पूज्य मूलमन्त्रेण बिल्वपत्रैर्घृतान्वितैः ॥
सहस्रं प्रत्यहं हुत्वा प्राप्नोति परमां गतिम् ॥
घृताक्तमालतीपुष्पैर्होमाद्द्रुतकविर्भवेत् ॥ ९२६ ॥

नासाध्यं विद्यते किञ्चिदिह मन्त्रविदस्सदा ॥
देव्याराधनशक्तिश्च गुरुभक्तस्य नान्यथा ॥ ९२७ ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि मन्त्रमष्टाक्षरं परम् ॥
दक्षिणे कालिके स्वाहा मन्त्रोष्टाक्षर ईरितः ॥ ९२८ ॥

न्यासः प्राग्वद्ध्यानमत्रशवरूपशिवस्थिताम् ॥
महाकालरतासक्तां शिवाभिर्दिक्षु वेष्टिताम् ॥ ९२९ ॥

नवशक्तियुते पीठेनन्ता च विजया जया ¹³³ ॥
तथापराजया नित्या विलासिन्यपि कीर्त्तिता ॥ ९३० ॥

क्षुब्धा घोरा मङ्गलेति पीठमन्त्रोऽर्कवर्णकः ॥
ह्रीङ्कालिकायोगपीठात्मने नम उदाहृतः ॥ ९३१ ॥

अङ्गानि पूर्वमाराध्य षड्दलेषु ततोर्चयेत् ॥
कालीं कपालिनीं कुल्लां कुरुकुल्लां विरोधिनीम् ॥ ९३२ ॥

विप्रचित्तां च सम्पूज्य नवकोणेष्वथोर्चयेत् ॥
उग्रामुग्रप्रभां दीप्तां नीलां घनां वाचालिकाम् ॥ ९३३ ॥

मात्रां मुद्रां तथामितां पूज्याः पत्रेषु मातरः ॥
पूर्वोक्तभूपुरे पूज्या भैरव्योष्टौ च भैरवीः ॥ ९३४ ॥

ततो महाभैरवी च तृतीया सिंहभैरवी ॥
धूम्राख्या भैरवी तुर्य्या पञ्चमी भीमभैरवी ॥ ९३५ ॥

उन्मत्तभैरवी षष्ठी वशीकरणभैरवी ॥
सप्तमी भैरवी ख्याताष्टमी मोहनभैरवी ॥ ९३६ ॥

दिक्पतींश्च तदस्त्राणि पूजैवं परिकीर्तिता ॥
पुरश्चर्य्यादिकं प्राग्वत्प्रयोगानाचरेत्तथा ॥ ९३७ ॥

स्त्रीप्रहारं च निन्दां च कौटिल्यं चाप्रियं वचः ॥
आत्मनो हितमन्विच्छन्कालीभक्तो विवर्जयेत् ॥ ९३८ ॥

असृजा महिषादीनां कालिकां यस्तु तर्प्पयेत् ॥
तस्य स्युरचिरादेव करस्थाः सर्वसिद्धयः ॥ ९३९ ॥

अथान्यं सम्प्रवक्ष्यामि चैकविंशतिवर्णकम् ॥
ॐह्रीं ह्रीं हुं युगं त्रिः क्रीं दक्षिणे कालिके वदेत् ।९४० ॥

त्रि क्रीं हुṁहुṁ च होमश्चात्र घृतेनैव विधेयः ॥
साधकेन हि क्तियुग्ममस्य न्यासादि पूर्ववत् ॥ ९४१ ॥

बिल्वमूले शवारूढो वटमूले तथैव च ॥
लक्षं मनुं जपित्वेमं सर्वसिद्धीश्वरो भवेत् ॥
पञ्चमप्रतिमित्यायं ¹³⁴ दक्षिणाम्नायसिद्धिदः ॥ ९४२ ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि शक्रार्णं मनुमुत्तमम् ॥
क्रीं हुं ह्रीं दक्षिणे कालिके क्रींहुंह्रीं दहनप्रिया ॥ ९४३ ॥

पूजनं पूर्ववत्प्रोक्तं न्यासध्यानजपादिकम् ॥
विशेषान्नसुरादीनामयमाकर्षणक्षमः ॥ ९४४ ॥

हुं ¹³⁵ हुं त्रिः क्रीं द्विश्च लज्जा दक्षिणे कालिके पुनः ॥
हुञ्च त्रिर्द्विश्च लज्जा स्वाहेत्याकृतिवर्णवान् ॥ ९४५ ॥

न्यासपूजादिकं प्राग्वद्विशेषेण वशीकृतिः ॥
जपादेतस्य भूतिश्च सर्वमन्यत्तु पूर्ववत् ॥ ९४६ ॥

क्रीं क्रीं क्रीं हुṁ समुच्चार्य्य हुंलज्जाद्वयमुच्चरेत् ॥
दक्षिणे कालिके स्वाहा नृपवर्णः ¹³⁶ प्रकीर्त्तितः ॥ ९४७ ॥

मन्त्रराजोयमाख्यातः पूर्ववत्यादुपासना ॥
विशेषाङ्गतराज्यानामयं राज्यप्रदो मतः ॥ ९४८ ॥

क्रीमित्येकाक्षरो मन्त्रः कालिकायाः प्रकीर्तितः ॥
जपेत्कृष्णचतुर्दश्यां शून्यागारे मनुं निशि ॥
उपवासपरश्चैवमेकाहात्सिद्धिमाप्नुयात् ॥ ९४९ ॥

यद्वा श्मशाने विपिने जपेल्लक्षं तु वाग्यतः ॥
आर्द्रोष्णीष आर्द्रवासास्तेन मन्त्रः प्रसिध्यति ॥ ९५० ॥

होमश्चात्र घृतेनैव तर्पणादि ततश्चरेत् ॥
अथवा प्रजपेन्मन्त्रं श्मशाने विगतज्वरः ॥ ९५१ ॥

निशाभोजी दशांशेन तिलैर्हवनमाचरेत् ॥
जपपूजादिप्राग्वद्विशेषाद्भोगमोक्षदम् ॥ ९५२ ॥

क्रीमुक्त्वा कालिके स्वाहाषडर्णो मन्त्र ईरितः ॥
न्यासपूजादिकं प्राग्वद्द्विशेषाद्भोगदो मतः ॥ ९५३ ॥

क्रींहुंह्रीं त्र्यक्षरात्मायं मन्त्रः काल्याः प्रकीर्त्तितः ॥
प्राग्वज्जपादिकं चास्य विशेषात्सन्ततिप्रदः ॥ ९५४ ॥

कालीबीजं च हुं माया हुम्फट् पञ्चाक्षरो मनुः ॥
न्यासध्यानादिकं प्राग्वद्विशेषाद्भूतनाशनः ॥ ९५५ ॥

क्रींहुंह्रीं च हुं फट् स्वाहान्तः सप्ताक्षरो मतः ॥
प्राग्वन्न्यासादिकं सर्वं विशेषाच्छान्तिकारकः ॥ ९५६ ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि धूमावत्या मनुं परम् ॥
धून्धूं धूमावति स्वाहा मन्त्रोष्टाक्षर ईरितः ॥ ९५७ ॥

पिप्पलादो मुनिश्छन्दो निवृज्ज्येष्ठास्य देवता ॥
षड् दीर्घबिन्दुयुक्तेन धकारेण षडङ्गकम् ॥ ९५८ ॥

आद्यबीजद्द्वयान्तस्थैः षडर्णैर्न्यासमाचरेत् ॥

अङ्गुष्ठादिषडङ्गेषु पुनर्देवीं विचिन्तयेत् ॥ ९५९ ॥

विवर्णां चञ्चलां कृष्णां दीर्घां च मलिनाम्बराम् ॥
विमुक्तकुन्तलां दीर्घां विधवां विरलद्विजाम् ॥ ९६० ॥

काकध्वजरथारूढां विलम्बितपयोधराम् ॥
शूर्प्पहस्तां तु रूक्षाक्षीं धूतहस्तां त्वरान्विताम् ॥ ९६१ ॥

प्रवृद्धरोम्णीं तु भृशं जटिलां कुटिलेक्षणाम् ॥
क्षुत्पिपासार्दितां नित्यं सदा कलहतत्पराम् ॥ ९६२ ॥

एवंविधां सदा ध्यायेत्ततः कर्म्म समाचरेत् ॥
पूर्वोक्ते पूजयेत्पीठे ज्येष्ठां शत्रुनिवर्त्तने ॥ ९६३ ॥

केशरेषु षडङ्गानि पत्रस्था अष्ट शक्तयः ॥
क्षुधा तृषा रतिर्निद्रा निर्-ऋतिर्दुर्गतीरुषा ॥
अक्षमेति ततो देवा इन्द्राद्या आयुधान्विताः ॥ ९६४ ॥

एवं ज्येष्ठां समाराध्य सिद्धमन्त्रः प्रजायते ॥
उपोष्य कृष्णभूताहे नग्नो मुक्तशिरोरुहः ॥
शून्यागारे श्मशाने वा कान्तारे भूधरेथवा ॥ ९६५ ॥

प्रत्यहं प्रजपेन्निर्भीर्ध्यायेद्देवीं शवासनाम् ॥
एवं लक्षं जपेन्मन्त्रं नाशयेदचिरादरीन् ॥ ९६६ ॥

जुहुयाल्लवणोपेतां राजिकां निशि तत्फलम् ॥ ९६७ ॥

आख्यापर्य्यन्तमालिख्य तत्र स्थाप्य शिवं यजेत् ॥
अवष्टभ्य शिवं शत्रुनाम्नाथ प्रजपेन्मनुम् ॥
सहस्रादूर्ध्वतः शत्रुज्वरेण परिगृह्यते ॥ ९६८ ॥

पञ्चगव्येन शान्तिः स्याज्ज्वरस्य पयसापि वा ॥
मन्त्राद्यक्षरमालिख्य शत्रुनाम ततः परम् ॥
द्वितीयान्तं मनौ शत्रोर्नामैवं मनुमालिखेत् ॥ ९६९ ॥

रणेऽयुत जपाच्छत्रोर्निश्चितं मरणं भवेत् ॥
कृत्वा यन्त्रे रिपोराख्यामारण्ये पद्मिनीदले ॥
उन्मादो जायते शत्रोर्मनोरयुतजापतः ॥ ९७० ॥

दग्ध्वा कङ्कं श्मशानाग्नौ तद्भस्मादाय मन्त्रितम् ॥
विरोधिनाम्नाष्टाशासु क्षिप्रमुच्चाटनं रिपोः ॥ ९७१ ॥

श्मशानभस्मना कृत्वा शिवं तस्योपरि न्यसेत् ॥
विरोधिनाम संरुद्धं कृष्णपुष्पैः समर्चयेत् ॥ ९७२ ॥

महिषी क्षीरधूपं च दद्याच्छत्रुविपत्करम् ॥
महिषीरूपेणागत्य स्वप्ने शत्रुं विनाशयेत् ॥ ९७३ ॥

मन्त्रेणानेन संलिख्य तद्भस्म रिपुमन्दिरे ॥
समुच्चाटयते तूर्णं नात्र कार्य्या विचारणा ॥ ९७४ ॥

न्यस्य पाणितले शत्रोराख्यानं चितिभस्मना ॥
वह्नावधोमुखः क्रुद्धस्तापयेदयुतं जपन् ॥
धूमावतीमनुं मन्त्री शत्रुर्यमपुरं व्रजेत् ॥ ९७५ ॥

प्राग्वत्करतले नामार्द्धद्वयं तु रिपोर्न्यसेत् ॥
जलस्थः प्रजपेन्मन्त्रं हुङ्कारान्नाशयेदरीन् ॥ ९७६ ॥

श्मशानभस्मना लिङ्गं कृत्वा पुष्पादिनार्चयेत् ॥
भगवन्निति सम्भाष्य मनसा कर्म्म चिन्तयेत् ॥ ९७७ ॥

निम्बकाकच्छदानेकीकृत्य चाष्टशतं जपेत् ॥
दद्याद्धूपं साध्यनाम्ना सद्यो विद्वेषयेदरीन् ॥
चिताकाष्ठानले क्षीरहोमाच्छान्तिः प्रजायते ॥ ९७८ ॥

रजोधूमप्रदानेन गृध्ररूपेण कालिका ॥
मारयत्यरिमागत्य शान्तिर्निर्माल्यधूपतः ॥ ९७९ ॥

वाराहवालधूपेन हन्याच्छूकररूपिणी ॥
अश्वत्थपत्रधूपेन शान्तिर्भवति नान्यथा ॥ ९८० ॥

शान्तिस्सर्वाभिचारस्य पञ्चगव्येन जायते ॥
क्षीरेण शान्तिर्भवति मधुरत्रितयेन वा ॥ ९८१ ॥

कीले क्ष्वेडतरोश्चापि शत्रोर्नाम समालिखेत् ॥
निर्दह्य मूलमन्त्रेण शत्रोर्नामाक्षराणि वै ॥
जप्त्वा पदद्वये मन्त्री खनेदुच्चाटनं रिपोः ॥ ९८२ ॥

शत्रुपादद्वयाद्धूलिं घृताक्तां भक्तमिश्रिताम् ॥
वायसेभ्यो बलिं दत्त्वा शत्रोरुच्चाटनं भवेत् ॥ ९८३ ॥

शत्रुपादद्वयाद्धूलिं चिताभस्मयुतां क्षिपेत् ॥
शत्रुगेहेपि सञ्जप्तां शत्रोरुच्चाटनं भवेत् ॥ ९८४ ॥

ज्येष्ठावासे श्मशाने वा निर्माल्यं पादगोचरम् ॥
गर्दभावासभूमौ वा प्रेतस्थाने चतुष्पथे ॥ ९८५ ॥

ऊषरे मेहनोर्व्यां वा हदनस्थानमध्यकौ ॥
आनीय शर्करां मन्त्री दिग्वासा दक्षिणामुखः ॥
श्मशानस्थो विनिःक्षिप्य चिताग्नौ मर्जयेत्तथा ॥ ९८६ ॥

मन्त्रं तं तु जपेल्लक्षं निक्षिपेच्छत्रुवेश्मनि ॥
सेनामध्येपि सर्वेषां क्षणादुच्चाटनं भवेत् ॥ ९८७ ॥

गर्ते पिपीलिकानान्तु पादधूलियुतान्कणान् ॥
सघृतान्सप्तवारांस्तु जुहुयान्मन्त्रविन्निशि ॥
भ्रमते काकवत्सर्वां महीमावरणादिषु ॥ ९८८ ॥

कृत्वा प्रतिकृतिं शत्रोर्जन्मवृक्षेण मन्त्रवित् ॥
कृत्वा प्रतिष्ठां प्राणस्य विद्ध्वा मर्मसु कण्टकैः ॥
आयासैर्मन्त्रमावृत्य वक्ष्यमाणैः प्रवेष्टयेत् ॥ ९८९ ॥

पूर्वोक्तशर्कराभिस्तु जप्त्वा नित्यं प्रतापयेत् ॥
सप्तरात्रेण तस्यापि भवेदुच्चाटनं ध्रुवम् ॥ ९९० ॥

मुख्यशैलाह्वये लेख्यौ सारमेयवराहयोः ॥
मन्त्रेण दमितौ साध्यौ भौमवारोदये रवेः ॥ ९९१ ॥

धत्तूररससंयुक्तचिताङ्गारेण मन्त्रितम् ॥
व्यत्यस्य पृष्ठतो बद्ध्वा केशपाशेन तं जपेत् ॥ ९९२ ॥

श्मशाने शत्रुमार्गे वा तद्गृहे निखनेन्निशि ॥
विद्वेषणं भवेत्सद्यो गौरीशङ्करयोरपि ॥ ९९३ ॥

अश्वत्थत्वचि मन्त्रार्णैर्दर्मितं साध्यमालिखेत् ॥
अन्यद्विषतरोस्तद्वज्जपित्वोद्धृत्य विन्यसेत् ॥ ९९४ ॥

पूर्वोक्तकण्टकैर्विद्ध्वा जपेत्स्पृष्ट्वा शतं शतम् ॥
विद्विष्टौ भवतस्तौ च नाम्नामपि च तत्क्षणात् ॥
एते प्रयोगाः कथिता धूमावत्या मया सुराः ॥ ९९५ ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि भद्रकाल्या महामनुम् ॥
ह्रौं कालीति ¹³⁷ महाकालि द्विः किणिः फड् वसुप्रिया ॥
चतुर्दशाक्षरो मन्त्रो भद्रकाल्या उदाहृतः ॥ ९९६ ॥

पदैः षड्भिः षडङ्गानि जातियुक्तानिकल्पयेत् ॥
ध्यातव्येयं सदा देवी भद्रकाली भयापहा ॥ ९९७ ॥

क्षुत्क्षामा कोटराक्षी च नाहं तृप्तेति वादिनी ॥
जम्बूफलाभदशनाज्वलत्पाशं च बिभ्रती ॥
मषीमुखी मुक्तकेशी जगद्वसनलालसा ॥ ९९८ ॥

अशेषं कालिकातन्त्रे यत्प्रोक्तं तदिहापि च ॥
जपपूजाप्रयोगाद्यं यो विशेषः स उच्यते ॥ ९९९ ॥

आराध्य प्रजपेन्मन्त्रं नित्यमष्टोत्तरं शतम् ॥
रिष्टमाला विधातव्या जपार्थं सिद्धिमिच्छता ॥
इयं देवी महादेवी शत्रुविग्रहकारिणी ॥ १००० ॥

यथेष्टचेष्टया चिन्त्या धर्म्मकामार्थसिद्धिदा ॥
अथ मन्त्रान्तरं वक्ष्ये भद्रकाल्याः सुगोपितम् ॥
गृध्रकर्णि ¹³⁸ विरूपाक्षि लम्बस्तनि महोदरि ॥ १००१ ॥

उत्पादयोत्पादयेति द्विधोपरिपदं भवेत् ॥
द्विधा वेत्ति पदं हुम्फट् स्वाहा सप्ताग्निवर्णकः ॥ १००२ ॥

पिप्पलादो मुनिः प्रोक्तो निवृच्छन्द उदाहृतम् ॥
भद्रकाली देवता स्याद्द्विरुत्पादय हृत्स्मृतम् ॥ १००३ ॥

उपरिभ्यां शिरः प्रोक्तं वेत्तिभ्यां तु शिखा स्मृता ॥
हुम्फड्भ्यां कवचं प्रोक्तं स्वाहयास्त्रमुदीरितम् ॥ १००४ ॥

अतिरौद्रां महादंष्ट्रां भृशं दीर्घां कृशोदरीम् ॥
सुवृत्तनयनां शूरां दीर्घघोणां मदातुराम् ॥ १००५ ॥

स्निग्धगम्भीरनिर्घोषां नीलजीमूतसन्निभाम् ॥
कुटिलभ्रुकुटीदीप्तां महारदनभीषणाम् ॥ १००६ ॥

दष्टौष्ठकोपताम्राक्षीं रक्तदीर्घशिरोरुहाम् ॥
त्रिशूलव्यग्रदोर्दण्डां नरकीं पिप्पलाशिनीम् ॥ १००७ ॥

अतिरक्ताम्बरां देवीं रक्तमांसासवप्रियाम् ॥
शिरोमालाभूषिताङ्गीं पिबन्तीं शोणितासवम् ॥ १००८ ॥

नृत्यन्तीं च हसन्तीं च पिशाचगणसेविताम् ॥
पिशाचस्कन्धमारुह्य भ्रमन्तीं वसुधातले ॥ १००९ ॥

शङ्करस्य मुखोत्पन्नां योगिनीं योगवल्लभाम् ॥
इत्थम्भूतां भद्रकालीं मातृभिः परिवारिताम् ॥ १०१० ॥

ध्यात्वा सम्यक्समाराध्य ततो मन्त्रञ्जपेद्बुधः ॥
अयुतं मन्त्रसिद्ध्यर्थं मातृकान्यासतत्परः ॥ १०११ ॥

घृतहोमं तथा कृत्वा तर्पणादि समाचरेत् ॥
धूमावत्या च यत्प्रोक्तमनयापि तदाचरेत् ॥ १०१२ ॥

उक्तः प्रयोग एवात्र विशेषविधिरुच्यते ॥
आज्याप्लुतं तु निर्दोषमेकमूलं वनान्तरात् ॥
विषवृक्षं समादाय ततो होमं समाचरेत् ॥ १०१३ ॥

शून्यागारे वने वापि कुण्डं कृत्वा त्रिकोणकम् ॥
विषवृक्षेन्धनेनाग्निं प्रज्वाल्यावाहयेत्सुधीः ॥ १०१४ ॥

ततो दण्डं जपेन्मन्त्री विषवृक्षस्य साधकः ॥
अष्टोत्तरशतं वह्नौ तं दण्डं निक्षिपेद्बुधः ॥ १०१५ ॥

सुविनीतं द्विजं वीरं कृत्वा चोत्तरसाधकम् ॥
दिक्षु सर्वासु संस्थाप्याः स्वमेदाः खड्गहस्तकाः ॥ १०१६ ॥

कृतरक्षः समाराध्य वह्निं क्रोधसमन्वितः ॥
अष्टोत्तरशतं जप्त्वा दण्डाग्रं जातवेदसि ॥ १०१७ ॥

दत्त्वा सिद्धार्थकैर्मन्त्री जुहुयात्सवनद्वयम् ॥
तैलोक्षितैश्च होमान्ते दिक्पालबटुयोगिनीः ॥
अग्न्यादींश्चापि सन्तोष्य बलिदानेन देवताम् ॥ १०१८ ॥

ध्यायेच्च प्रलयोदग्रमेघाभां रक्तनेत्रिकाम् ॥
शूलाग्रप्रोतसिंहां च नरमालाविभूषिताम् ॥ १०१९ ॥

तीक्ष्णदंष्ट्रा रक्तमधुमत्ता चैव भयानकाम् ॥
उल्काहस्तां शत्रुसङ्घं शिलायां निघ्नतीं मुहुः ॥ १०२० ॥

भावयित्वा करेणोल्कां दक्षिणेन रिपून्मुखीम् ॥
गत्वा दूरेण विसृजेत्तं दण्डं ध्यानमास्थितः ॥ १०२१ ॥

सुसहायस्ततस्तीर्थं गच्छेत्पश्चात्तु वाग्यतः ॥
स्नात्वावश्यं शुचिर्भूत्वा कण्ठमात्रोदके स्थितः ॥ १०२२ ॥

जपेत्सुदर्शनं दुर्गां सावित्रीं च समाहितः ॥
अष्टोत्तरसहस्रन्तु जपेदन्यच्छतं शतम् ॥ १०२३ ॥

उष्णीषवासा आच्छाद्य ससहायः सुरालयम् ॥
गत्वा तु महतीं पूजा कृत्वा देवस्य चक्रिणः ॥
पादयुग्मं समालम्ब्य वर्णलक्षं जपेन्मनुम् ॥ १०२४ ॥

तावज्जप्त्वा घटैः सम्यगभिषिञ्चेत्स्वकं वपुः ॥
दक्षिणा विधिवद्दत्त्वा शान्तिहोमञ्च कारयेत् ॥ १०२५ ॥

यद्वा दुर्गालये लक्षं सावित्रीये तथैव च ॥

कृत्वाभिषेकं ताभ्यान्तु शक्तितो भोजयेद्द्विजान् ॥ १०२६ ॥

दक्षिणां शक्तितो दद्यात्सिद्धो भवति साधकः ॥
रुद्रदण्डप्रयोगोयं दारुणोरगसूदनः ॥ १०२७ ॥

बिभीतकफले शत्रोर्लिखेन्नाम विदर्भितम् ॥
मन्त्रं जप्त्वा सहस्रन्तु खनेत्पीतावनौ पुनः ॥
उच्चाटनं भवेत्क्षिप्रमचलस्यापि किं नृणाम् ॥ १०२८ ॥

धत्तूरबीजचूर्णेन बिभीतकफले तथा ॥
त्रिकोणेरिप्रतिकृतिं लिखेत्सम्यगधोमुखीम् ॥ १०२९ ॥

अष्टोत्तरसहस्रन्तु जप्त्वा तां निखनेत्पुनः ॥
पादपातो यथा शत्रोः स्यात्तथोच्चाटयेद्बलात् ॥ १०३० ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि महाकालीमनुं परम् ॥
ॐ क्ष्रें क्ष्रें क्रेमतः क्रें च पशुं गृहाण चोच्चरेत् ॥ १०३१ ॥

हुं फट् स्वाहा शक्रवर्णः सिद्धमन्त्र उदाहृतः ॥
नास्य मुन्यादिकन्यासः सिद्धमन्त्रस्य विद्यते ॥ १०३२ ॥

कृष्णतोयेन सम्पूर्णे घटे चाहूय कालिकाम् ॥
बाह्म्यादिभिश्च दूतीभिर्युक्तां सम्पूज्य भक्तितः ॥ १०३३ ॥

अष्टमीं चण्डिकां स्तोत्रदेवीं ध्यायेद्गृहे पुनः ॥
पञ्चवक्त्रां महारौद्रीं प्रतिवक्त्रं त्रिलोचनाम् ॥ १०३४ ॥

शक्तिशूलधनुर्बाणखेटखड्गवराभयान् ॥
वामदक्षभुजैर्देवीं बिभ्राणां भोगिभूषणाम् ॥ १०३५ ॥

वर्णलक्षञ्जपेन्मन्त्रं वामाचारेण साधकः ॥
पिचुमन्दस्य समिधो घृताक्ता जुहुयात्ततः ॥ १०३६ ॥

हुत्वा प्रज्वलिते वह्नौ तर्पणादि ततश्चरेत् ॥
एवं सिद्धमनुर्मन्त्री मारयेदचिराद्रिपून् ॥ १०३७ ॥

देवीं प्रत्यङ्गिरां नाम सर्वापत्तिविघातिनीम् ॥
स्मरेदनन्यमनसा मानवो मानमाप्नुयात् ॥ १०३८ ॥

ॐ ¹³⁹ अं कं चं तथा टं पं यं शं ह्रां ह्रीं समुच्चरेत् ॥
हुम्स उक्त्वा हुं तथास्त्रं स्वाहान्तः षोडशाक्षरः ॥ १०३९ ॥

मुनिर्विधाता छन्दोष्टिर्देवताः षट् प्रकीर्तिताः ॥
महावायुर्महापृथ्वी महाकाशस्तथैव च ॥ १०४० ॥

महासमुद्रनामा च महापर्वत एव च ॥
महाग्निश्चेति हूं बीजं ह्रीं शक्तिः परिकीर्तिता ॥ १०४१ ॥

लज्जया तु षडङ्गानि षट्दीर्घान्वितया चरेत् ॥
मन्त्रदेवांस्ततो मन्त्री ध्यायेत्सुस्थिरमानसः ॥ १०४२ ॥

ताररत्नार्चिराक्रान्तमम्भः प्रस्रवणैर्युतम् ॥
व्याघ्रादिपशुभिर्व्याप्तं सानुयुक्तं गिरिं स्मरेत् ॥ १०४३ ॥

मत्स्यकूर्म्मादिबीजाढ्यं नवरत्नसमर्चितम् ॥

घनतोयं सकल्लोलमकूपारं विचिन्तयेत् ॥ १०४४ ॥

ज्वालावलीसमाक्रान्तं जगत्त्रितयमद्भुतम् ॥
पीतवर्णं महावह्निं संस्मरेच्छत्रुशान्तये ॥ १०४५ ॥

स्वरात्समुत्थरेण्वौघमलिनमूर्ध्वभूविदम् ॥
पवनं संस्मरेद्विश्वजीवनं प्राणरूपतः ॥ १०४६ ॥

नदीपर्वतवृक्षादिकलिता ग्रामसङ्कुला ॥
आधारभूता जगतो ध्येया पृथ्वीह मन्त्रिणा ॥ १०४७ ॥

सूर्य्यादिग्रहनक्षत्र कालचक्रसमन्वितम् ॥
निर्मलं गगनं ध्यायेत्प्राणिनामाश्रयप्रदम् ॥ १०४८ ॥

एवं षट् देवता ध्यात्वा सहस्राणि तु षोडश ॥
जपेन्मन्त्रं दशांशेन षड्द्रव्यैर्होममाचरेत् ॥ १०४९ ॥

व्रीहींश्च सतिलानाज्यं सर्षपांश्च यवांस्तिलान् ॥
एतान्हुत्वा यथाभागं पीठे पूर्वोदिते यजेत् ॥ १०५० ॥

अङ्गदिक्पालवज्रा द्यैरेवं सिद्धो भवेन्मनुः ॥
शत्रूपद्रव आपन्ने युञ्जीतात्र महामनुम् ॥ १०५१ ॥

अकारं पर्वताकारं धावन्तं शत्रुसम्मुखम् ॥
पतनोन्मुखमत्युग्रं प्राच्यां दिशि विचिन्तयेत् ॥ १०५२ ॥

ककारं क्षुब्धकल्लोलं प्लाविताखिलभूतलम् ॥
समुद्ररूपिणं भीमं प्रतीच्यां दिशि चिन्तयेत् ॥ १०५३ ॥

तुरीयपञ्चमाद्यर्णैः पृथ्वीगगनरूपिणौ ॥
शत्रुवर्गं च बध्नन्तौ चिन्तयेन्नियतात्मवान् ॥ १०५४ ॥

तदग्रिमं वर्म्मयुगं शत्रोर्निःश्वासपद्धतिम् ॥
निरुन्धानं स्मरेन्मन्त्री विदधद्रिपुमाकुलम् ॥ १०५५ ॥

मायादिवर्णत्रितयं शत्रोर्नेत्रे श्रुती मुखम् ॥
प्रत्येकं तु निरुन्धानं चिन्तयेत्साधकोत्तमः ॥ १०५६ ॥

वह्निसङ्क्षोभितं वस्त्रं रिपुमस्तकदेशतः ॥
उत्थाप्य वह्निं तद्देहं प्रदहेत्स मनुं स्मरेत् ॥ १०५७ ॥

एवं वर्णान्स्मरेन्मन्त्रं जपेद्वर्णसहस्रकम् ॥
मण्डलत्रितयादर्वाग्दारयेत्तेन विद्विषम् ॥ १०५८ ॥

एवं यः कुरुते कर्म्म प्राणायामजपादिभिः ॥
संशोधयित्वा चात्मानं स्वरक्षायै हरिं स्मरेत् ॥ १०५९ ॥

अथ प्रत्यङ्गिरामालामन्त्रः सिद्धः प्रकीर्त्यते ॥
ॐ ¹⁴⁰ ह्रीं नमः कृष्णवाससे स्तुते विश्वसहस्र ॥ १०६० ॥

हिंसिनि सहस्रावने महाबलेपराजिते ॥
प्रत्यङ्गिरे परसैन्यपर कर्म्मपदं वदेत् ॥ १०६१ ॥

विध्वंसिनि परमन्त्रोत्सादिनीति ततो वदेत् ॥
सर्वभूतेति दमनि सर्वदेवान्वदेत्ततः ॥ १०६२ ॥

बन्धयुग्मं सर्वविद्यां द्विश्छिन्धि क्षोभयद्वयम् ॥
परयन्त्राणीति वदेत्स्फोटयद्वितयं ततः ॥ १०६३ ॥

सर्वशृङ्खलां त्रोटयत्रोटय ज्वलदुच्चरेत् ॥
ज्वालाजिह्वे करालेति वदने प्रत्यङुच्चरेत् ॥ १०६४ ॥

गिरे ह्रीन्नम इत्येष सपादशतवर्णवान् ॥
ब्रह्मानुष्टुम्मुनिश्छन्दो देवी प्रत्यङ्गिरा मता ॥ १०६५ ॥

बीजशक्ती तारमाये कृत्याकार्य्ये नियोजयेत् ॥
षडङ्गानां विधिश्चात्र षड्दीर्घान्वितमायया ॥ १०६६ ॥

सिंहारूढातिकृष्णाङ्गी ज्वालावस्त्रा भयङ्करा ॥
शूलशस्त्रकरा खड्गं दधती या तु तां भजे ॥ १०६७ ॥

अयुतं प्रजपेन्मन्त्रं सहस्रं तिलराजिकाः ॥
हुत्वा सिद्धमनुर्मन्त्री प्रयोगेषु शतं जपेत् ॥ १०६८ ॥

ग्रहभूतादिकारिष्टं सिञ्चेन्मन्त्रं जपञ्जलैः ॥
विनाशयेत्परकृतं यन्त्रमन्त्रादिसाधनम् ॥ १०६९ ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि चामुण्डाया महामनुम् ॥
नवदुर्गात्मकं यस्य सेवनाद्भुक्तिमुक्तिके ॥ १०७० ॥

सुरथो यत्प्रसादेन राज्यं प्राप्य भवेन्मनुः ॥
संसारबन्धनिर्नाशि ज्ञानमाप्तं समाधिना ॥ १०७१ ॥

मार्कण्डेयपुराणोक्तचरित्रत्रितयस्तवः ॥
जपाद्यस्य फलं दद्यात्तं मनुं वच्मि साम्प्रतम् ॥ १०७२ ॥

वाग्लज्जाकामबीजानि ¹⁴¹ चामुण्डायै पदं वदेत् ॥
विच्चे नवार्णमन्त्रोयं शक्तिमन्त्रोत्तमोत्तमः ॥ १०७३ ॥

ब्रह्मविष्णुमहेशास्तु मुनयोस्य प्रकीर्त्तिताः ॥
गायत्र्युष्णिगनुष्टुप् च च्छन्दस्त्रयमुदीरितम् ॥ १०७४ ॥

देव्योस्य तु महाकाली महलक्ष्मीः सरस्वती ॥
नन्दाशाकम्भरीभीमाशक्तित्रयमुदाहृतम् ॥ १०७५ ॥

अस्य बीजत्रयं दुर्गा भ्रामरी रक्तदन्तिका ॥
अग्निवायुभगास्तत्त्वं प्राग्वदृष्यादिकं न्यसेत् ॥ १०७६ ॥

स्तनयोः शक्तिबीजानि तत्त्वानि हृदये पुनः ॥
तत एकादशन्यासान्कुर्य्यादिष्टफलप्रदान् ॥ १०७७ ॥

प्रथमं मातृकान्यासं प्रागुक्तं च समाचरेत् ॥
कृतेन येन देवस्य सारूप्यं याति मानवः ॥ १०७८ ॥

अथ द्वितीयं कुर्वीत न्यासं सारस्वताभिधम् ॥
बीजत्रयं ¹⁴² तु मन्त्राद्यं तारादिहृदयान्तकम् ॥ १०७९ ॥

षडक्षरो भवेन्मन्त्रो नवस्थानेषु विन्यसेत् ॥
कनिष्ठानामिकामध्यातर्जन्यङ्गुष्ठयुग्मके ॥ १०८० ॥

करमध्ये हस्तपृष्ठे मणिबन्धे च कूर्प्परे ॥
हृदयादिषडङ्गेषु जातियुक्तं पुनर्न्यसेत् ॥ १०८१ ॥

अस्मिन्सारस्वते न्यासे कृते जाड्यं विनश्यति ॥
न्यासः कार्यः सप्तशत्याः पठेत्कामविशेषतः ॥ १०८२ ॥

ततस्तृतीयं कुर्वीत न्यासं मातृगणादिकम् ॥
मायाबीजादिका ¹⁴³ ब्राह्मी पूर्वतः पातु मां सदा ॥ १०८३ ॥

माहेश्वरी तथाग्नेय्यां कौमारी दक्षिणेऽवतु ॥
वैष्णवी पातु कौणप्यां ¹⁴⁴ वाराही पश्चिमेवतु ¹⁴⁵

इन्द्राणी पावने कोणे चामुण्डा चोत्तरेवतु ॥
ऐशान्ये तु महालक्ष्मीरूर्ध्वं व्योमेश्वरी तथा ॥ १०८५ ॥

सप्तद्वीपेश्वरी भूमौ रक्षेत्कामेश्वरी तथा ॥
तृतीयेस्मिन्कृते न्यासे त्रैलोक्ये विजयी भवेत् ॥ १०८६ ॥

न्यासं चतुर्थं कुर्वीत नन्दजादिसमन्वितम् ॥
नन्दजा पातु पूर्वाङ्गं कमलाङ्कुशमण्डिता ॥ १०८७ ॥

खड्गपात्रकरा पातु दक्षिणे रक्तदन्तिका ॥
पृष्ठे शाकम्भरी पातु पुष्पपल्लवसंयुता ॥ १०८८ ॥

धनुर्बाणकरा दुर्गा वामे पातु सदैव माम् ॥
शिरःपात्रकरा भीमा मस्तकाच्चरणावधि ॥ १०८९ ॥

पादादिमस्तकं यावद्भ्रामरी चित्रकान्तिभृत् ॥
तुर्य्यं न्यासं नरः कुर्वञ्जरामृत्युं व्यपोहति ॥ १०९० ॥

ब्रह्माद्यमथ कुर्वीत न्यासं पञ्चममुत्तमम् ॥
पादादिनाभिपर्यन्तं ब्रह्मा पातु सनातनः ॥ १०९१ ॥

नाभेर्विशुद्धिपर्य्यन्तम्पातु नित्यञ्जनार्दनः ॥
विशुद्धेर्ब्रह्मरन्ध्रान्तम्पातु रुद्रस्त्रिलोचनः ॥ १०९२ ॥

हंसः पातु पदद्वन्द्वं वैनतेयः करद्वयम् ॥
चक्षुषी वृषभः पातु सर्वाङ्गानि गजाननः ॥ १०९३ ॥

परापरौ देहभागौ पात्वानन्दमयो हरिः ॥
कृतेस्मिन्पञ्चमे न्यासे सर्वकामानवाप्नुयात् ॥ १०९४ ॥

षष्ठं न्यासन्ततः कुर्य्यान्महालक्ष्म्यादिसंयुतम् ॥
मध्यं पातु महालक्ष्मीरष्टादशभुजान्विता ॥ १०९५ ॥

ऊर्ध्वं सरस्वती पातु भुजैरष्टाभिरूर्जिता ॥
अधः पातु महाकाली दशबाहुसमन्विता ॥ १०९६ ॥

सिंहो हस्तद्वयम्पातु परहंसोक्षियुग्मकम् ॥ १०९७ ॥

महिषं हि समारूढो यमः पातु पदद्वयम् ॥
महिषश्चण्डिकायुक्तः सवार्ङ्गानि ममावतु ॥ १०९८ ॥

षष्ठेस्मिन्विहिते न्यासे सद्गतिं प्राप्नुयान्नरः ॥
मूलाक्षरन्यासरूपन्ततः कुर्वीत सप्तमम् ॥ १०९९ ॥

ब्रह्मरन्ध्रे ¹⁴⁶ नेत्रयुगे श्रुत्योर्नासिकयोर्मुखे ॥ ११०० ॥

पायौ मूलमनोर्व्वर्णांस्ताराद्यान्विन्यसेत्सुधीः ॥
नमोन्तान्सप्तमेस्मिंस्तु कृते रोगक्षयो भवेत् ॥ ११०१ ॥

पायुतो ब्रह्मरन्ध्रान्तं पुनस्तानेव विन्यसेत् ॥
कृतेस्मिन्नष्टमे न्यासे सर्वं दुःखं विनश्यति ॥ ११०२ ॥

कुर्वीत नवमं न्यासं मन्त्रव्याप्तिस्वरूपकम् ॥
मस्तकाच्चरणं यावच्चरणान्मस्तकावधि ॥ ११०३ ॥

पुरोदक्षे पृष्ठदेशे वामभागेषु सन्न्यसेत् ॥
मूलमन्त्रकृतो न्यासो नवमो देवताप्तिकृत् ॥ ११०४ ॥

ततः कुर्वीत दशमं षडङ्गन्यासमुत्तमम् ॥
मूलमन्त्रं जातियुक्तं हृदयादिषु विन्यसेत् ॥
कृतेस्मिन्दशमे न्यासे त्रैलोक्यं वशमानयेत् ॥ ११०५ ॥

चण्डीपाठेपि कर्त्तव्या न्यासाश्चेष्टप्रदायकाः ॥
अन्यन्यासोक्तफलदं कुर्यादेकादशन्ततः ॥ ११०६ ॥

खड्गिनी शूलिनीत्यादि पठित्वा श्लोकपञ्चकम् ॥
आद्यं कृष्णतरं बीजं ध्यात्वा सर्वाङ्गके न्यसेत् ॥ ११०७ ॥

शूलेन पाहिनो देवीत्यादिश्लोकचतुष्टयम् ॥
पठित्वा सूर्यसदृशं द्वितीयं पृष्ठतो न्यसेत् ॥ ११०८ ॥

ततः षडङ्गं कुर्वीत विभक्तैर्मूलवर्णकैः ॥
एकेनैकेन चैकेन चतुर्भिर्युग्मकेन च ॥ ११०९ ॥

समस्तेनैव मन्त्रेण कुर्य्यादङ्गानि षट् क्रमात् ॥
शिखायां नेत्रयोः श्रुत्योर्नसोर्वक्त्रे गुदे न्यसेत् ॥ १११० ॥

मन्त्रवर्णान्समस्तेन व्यापकाष्टकमाचरेत् ॥
ततो देवीत्रयं ध्यायेत्कालिकाध्यानमुच्यते ॥ ११११ ॥

दशास्यां दशपादां च दशहस्तां विधिस्तुताम् ॥
इन्द्रनीलद्युतिं खड्गं ¹⁴⁷ चक्रं शङ्खं शिरः शरान् ॥ १११२ ॥

दक्षहस्तेषु दधतीं गदां शूलं भुशुण्डिकाम् ॥
परिघं च धनुर्बाणौ दधतीं ब्रह्मसंस्तुताम् ॥
मधुकैटभनाशार्थं सालङ्कारां त्रिवीक्षणाम् ॥ १११३ ॥

ततो ध्यायेन्महालक्ष्मीं महिषासुरमर्दिनीम् ॥
समस्तदेवतातेजोजातां पद्मासनस्थिताम् ॥ १११४ ॥

अष्टादशभुजामक्षमालां पद्मं च सायकान् ॥
खड्गं वज्रं गदां चक्रन्दक्षहस्ते कमण्डलुम् ॥ १११५ ॥

शङ्खं च दधतीं वामे शक्तिं च परशुं धनुः ॥
चर्मदण्डौ सुरापात्रं घण्टां पाशं त्रिशूलकम् ॥ १११६ ॥

सरस्वतीं ततो ध्यायेच्छरच्चन्द्रसमप्रभाम् ॥
शङ्खं च मुशलं चक्रं दक्षहस्तेषु बिभ्रतीम् ॥ १११७ ॥

घण्टां शूलं हलं चापं वामहस्तेषु बिभ्रतीम् ॥
गौरीदेहसमुद्भूतां नृणामानन्ददायिनीम् ॥ १११८ ॥

आधारभूतां जगतः शुम्भादिकविमर्दिनीम् ॥
अधिष्ठात्रीं तृतीयं हि चरित्रं च स्मरेत्सदा ॥ १११९ ॥

एवं ध्यात्वा जपेल्लक्षचतुष्कं तद्दशांशतः ॥
पायसान्नेन जुहुयात्पूजिते हेमरेतसि ॥ ११२० ॥

जयादिशक्तिभिर्युक्ते पीठे देवीं समर्चयेत् ॥
एतद्यन्त्रं वृत्तत्र्यस्रषट्कोणाष्टदलान्वितम् ॥ ११२१ ॥

श्रिया च नैर्-ऋते विष्णुं वायव्ये तूमया शिवम् ॥
विदारयन्तं महिषं प्राक्कोणे मृगपं यजेत् ॥ ११२२ ॥

षट्कोणेषु च पूर्वादौ नन्दजां रक्तदन्तिकाम् ॥
शाकम्भरीं तथा दुर्गां भीमां च भ्रामरीं यजेत् ॥ ११२३ ॥

तारस्वबीजपूर्वाश्च ङेन्ता हृदयसंयुताः ॥
सर्वासामेव शक्तीनां नाममन्त्रा यतः स्मृताः ॥ ११२४ ॥

ततश्चाष्टदले ब्राह्मीं माहेशीं च कुमारिकाम् ॥
वैष्णवीं चापि वाराहीं तथेन्द्राणीं प्रपूजयेत् ॥ ११२५ ॥

चामुण्डामथ तद्बाह्ये चतुर्विंशदलेर्चयेत् ॥
विष्णु मायां चेतनां च बुद्धिं निद्रां क्षुधान्तथा ॥ ११२६ ॥

छायां शक्तिं परां तृष्णां क्षान्तिं जातिं तदुत्तरम् ॥
लज्जां शान्तिं तथा श्रद्धां कान्तिं लक्ष्मीं धृतिं तथा ॥ ११२७ ॥

वृत्तिं सृतिं स्मृतिं चापि दयां तुष्टिं ततः परम् ॥
पुष्टिं च मातरं भ्रान्तिमर्चयेद्भूपुरेषु च ॥ ११२८ ॥

चतुष्कोणेषु गणपं क्षेत्रेशं बटुकं तथा ॥
योगिनीश्च सुरेशाद्यांस्तद्बाह्ये चायुधानि च ॥ ११२९ ॥

मार्कण्डेयपुराणोक्तं नित्यं चण्डीस्तवं पठेत् ॥
पुटितं मूलमन्त्रेण जपन्नाप्नोति वाञ्छितम् ॥ ११३० ॥

कलौ न चण्डीसदृशी सिद्धिदा भुवनत्रये ॥
वामदक्षिणमार्गाभ्यामधिकारिफलप्रदा ॥ ११३१ ॥

तत्रादिमं चरित्रं तु रोगनाशाय योजयेत् ॥
उपसर्गविनाशाय मध्यमं योजयेद्बुधः ॥ ११३२ ॥

अन्त्यं विषयकामस्तु चरित्रं परिशीलयेत् ॥
चरित्रद्वयशीलस्य न वंशश्छिद्यते क्वचित् ॥ ११३३ ॥

पठेदाद्यं तु चरितं विपत्तिस्तस्य नश्यति ॥
अनाद्यं पठते यस्तु मारयेदचिराद्रिपून् ॥ ११३४ ॥

सार्थानुस्वारपद्यं च सप्तशत्याश्च यो जपेत् ॥
यस्तु मन्त्रेण पुटितं तत्पृठाङ्कस्य सङ्ख्यया ॥ ११३५ ॥

पठेच्च श्रीं तथाद्यन्ते सकामस्तस्य सिद्ध्यति ॥
स्वशत्रून्दैत्यभावेन स्वमित्रान्देवताधिया ॥ ११३६ ॥

भावेन यो जपेच्चण्डीं त्रिसन्ध्यं मासमात्रकम् ॥
मृता वा मृतकल्पा वा शत्रवः स्युर्न संशयः ॥ ११३७ ॥

सितपक्षादिमारभ्य चाष्टम्यन्तमिषस्य च ॥
जपेल्लक्षमनुं होमः खाद्यैस्त्रिमधुराप्लुतैः ॥ ११३८ ॥

प्रत्यहं पूजयेद्देवीं चण्डीमाद्यां तथा पठेत् ॥
विप्रान्गुरून्समाराध्य वाञ्छितं लभते द्रुतम् ॥ ११३९ ॥

सप्तशत्याश्चरित्रस्य प्रथमस्य विधिर्मुनिः ॥
छन्दो गायत्रमुदितं महाकाली तु देवता ॥ ११४० ॥

वाग्बीजं पावकस्तत्त्वं धर्मार्थे विनियोजनम् ॥
प्रयोगाणान्तु नवतिर्मारणे मोहनेत्र तु ॥ ११४१ ॥

मध्यमस्य चरित्रस्य मुनिर्विष्णुरुदाहृतः ॥
उष्णिक् छन्दो महालक्ष्मीर्देवता बीजमद्रिजा ॥ ११४२ ॥

वायुस्तत्त्वं धनप्राप्त्यै विनोयोग उदाहृतः ॥
उच्चाटे स्तम्भने चात्र प्रयोगाणां शतद्वयम् ॥ ११४३ ॥

उत्तमस्य चरित्रस्य मुनिः शङ्कर उच्यते ॥
महासरस्वती देवी त्रिष्टुप् छन्द उदाहृतम् ॥ ११४४ ॥

कामो बीजं रविस्तत्त्वं कामाप्त्यै विनियोजनम् ॥
विद्वेषवश्ययोश्चात्र प्रयोगा दिक्कृतैर्मिताः ॥ ११४५ ॥

एवं सप्तशतं चात्र प्रयोगाः परिकीर्तिताः ॥
तस्मात्सप्तशतीत्येवं व्यासेन परिकीर्तिता ॥ ११४६ ॥

सौम्यानि यानि रूपाणीत्यत्रापि परिकीर्तिताः ॥
उपास्या दक्षिणे मार्गे लक्ष्म्याद्याः सप्त शक्तयः ॥
तस्मात्सप्तशतीत्येवं प्रोक्ता व्यासेन धीमता ॥ ११४७ ॥

महाविद्येत्यादिसप्तशक्तयो ब्रह्मणा स्तुताः ॥
तस्मात्सप्तशतीत्येवं प्रोक्ता व्यासेन धीमता ॥ ११४८ ॥

ब्रह्मेन्द्रगुरुशुक्राणां विष्णुरुद्रसुरद्विषाम् ॥
उपास्या देवता यास्ता इह सप्तशती ह्यतः ॥ ११४९ ॥

लक्ष्मीश्च ललिता काली दुर्गा गायत्र्यरुन्धती ॥
सरस्वती चेति सप्त ह्युपास्या वाममार्गतः ॥ ११५० ॥

काली तारा छिन्नमस्ता सुमुखी भुवनेश्वरी ॥
बाला कुभ्रेति मनवः सूचिताः सम्प्रकीर्तिताः ॥ ११५१ ॥

नाम्ना सप्तशती चेति मध्यमे चरिते द्विधा ॥

तत्तन्मन्त्रोक्तसङ्केतैर्मन्त्रशक्तिः प्रजायते ॥ ११५२ ॥

एवं स्तवाभियुक्तानामित्यारभ्य तृतीयके ॥
चरिते शक्तयस्सप्त चामुण्डान्ताः प्रकीर्तिताः ॥ ११५३ ॥

हंसयुक्तविमानाग्रे इत्यारभ्य प्रकीर्तिताः ॥
ब्रह्माण्याद्याः सप्तसङ्ख्या वर्तमानाश्च तत्र हि ॥ ११५४ ॥

वैवस्वतेन्तरे प्राप्ते इत्यारभ्य च सप्त तु ॥
शक्त्यः प्रोक्ताः स्वयं देव्यास्तस्मात्सप्तशती स्मृता ॥ ११५५ ॥

सप्तशत्यास्तु सप्तत्वं वेद्म्यहं सर्वमेव हि ॥
पादोनं श्रीहरिर्वेत्ति वेत्त्यर्धन्तु प्रजापतिः ॥ ११५६ ॥

व्यासस्तुर्य्यांशकं वेत्ति कोट्यंशमितरे जनाः ॥
यथामन्त्रस्तु सिद्द्यर्थं योज्यते क्रियतेथवा ॥ ११५७ ॥

बीजादिकं तथा सद्भिः कामनावशतः क्वचित् ॥
वर्णानां च पदानां च व्यत्यासस्तु व्यवस्थितः ॥ ११५८ ॥

शब्दशास्त्रविरुद्धो यः पाठः सोऽशुभकर्म्मणि ॥
शब्दशास्त्राविरुद्धस्तु पाठः शन्तिकपौष्टिके ॥ ११५९ ॥

सार्थस्मृतिं पठेच्चण्डीस्तवं स्पष्टपदाक्षरम् ॥
समाप्तौ तु महालक्ष्मीं ध्यात्वा कृत्वा षडङ्गकम् ॥
जपेदष्टशतम्मूलं देवतायै निवेदयेत् ॥ ११६० ॥

एवं यः कुरुते सोत्र नावसीदति कुत्रचित् ॥
शतचण्डीविधानन्तु प्रवक्ष्ये च प्रियं नृणाम् ॥ ११६१ ॥

नृपोपद्रवमापन्ने दुर्भिक्षे भूमिकम्पने ॥
अतिवृष्ट्यामनावृष्टौ परचक्रभये क्षये ॥ ११६२ ॥

सर्वेविघ्ना विनश्यन्ति शतचण्डीविधौ कृते ॥
रोगाणां वैरिणां नाशो धनपुत्रसमृद्धयः ॥ ११६३ ॥

शङ्करस्य भवान्या वा प्रासादनिकटे शुभम् ॥
मण्डपं द्वारवेद्याद्यं कुर्य्यात्सध्वजतोरणम् ॥
तत्र कुण्डं प्रकुर्वीत प्रतीच्याम्मध्यतोपि वा ॥ ११६४ ॥

स्नात्वा नित्यकृतिं कृत्वा वृणुयाद्दशवाडवान् ॥
जितेन्द्रियान्सदाचारान्कुलीनान्सत्यवादिनः ॥
व्युत्पन्नांश्चण्डिकापाठे रतांल्लज्जादयावतः ॥ ११६५ ॥

मधुपर्कविधानेन वस्त्रशस्त्रादिदानतः ॥
पाद्यार्घ्यमासनम्मालां दद्यात्तेभ्योपि भोजनम् ॥ ११६६ ॥

ते हविष्यान्नमश्नन्तो मन्त्रार्थगतमानसाः ॥
भूमौ शयानाः प्रत्येकञ्जपेयुश्चण्डिकास्तवम् ॥
मार्कण्डेयपुराणोक्तं दशकृत्वः सचेतसः ॥ ११६७ ॥

नवार्णचण्डिकामन्त्रञ्जपेयुश्चायुतं पृथक् ॥
यजमानः पूजयेच्च कन्यानां नवकं शुभम् ॥ ११६८ ॥

द्विवर्षाद्या दशाब्दान्ताः कुमारीः परिपूजयेत् ॥

नाधिकाङ्गीं न हीनाङ्गीं कुष्ठिनीं च व्रणाङ्किताम् ॥ ११६९ ॥

अन्धाक्षीं केकराक्षीं च कुरूपां रोमयुक्तनुम् ॥
दासीजाताम्भोगयुक्तामिष्टां कन्यां न पूजयेत् ॥ ११७० ॥

विप्रां सर्वेष्टसंसिद्ध्यै यशसे क्षत्त्रियोद्भवाम् ॥
वैश्यजां धनलाभाय पुत्राप्त्यै शूद्रजां यजेत् ॥ ११७१ ॥

द्विवर्षा सा कुमार्य्युक्ता त्रिमूर्तीर्हायनत्रिका ॥
चतुरब्दा तु कल्याणी पञ्चवर्षा तु रोहिणी ॥ ११७२ ॥

षडब्दा कालिका प्रोक्ता चण्डिका सप्तहायना ॥
अष्टवर्षा शाम्भवी स्याद्दुर्गा तु नवहायना ॥ ११७३ ॥

सुभद्रा दशवर्षोक्ता नाममन्त्रैः प्रपूजयेत् ॥
एकाब्दां ह्यप्रीतिभावाद्रुद्राब्दान्तु विवर्ज्जयेत् ॥ ११७४ ॥

तासामावाहने मन्त्रः श्लोकरूपो निगद्यते ॥
मन्त्राक्षरमयीं लक्ष्मीं मातॄणां रूपधारिणीम् ॥ ११७५ ॥

नवदुर्गात्मिकां साक्षात्कन्यामावाहयाम्यहम् ॥
कुमारिकादि न्यानाम्पूजामन्त्रान्ब्रुवेऽधुना ॥ ११७६ ॥

जगत्पूज्ये जगद्वन्द्ये सर्वशत्रुविनाशिनि ॥
पूजां गृहाण कौमारि जगन्मातर्नमोस्तु ते ॥ ११७७ ॥

त्रिपुरां त्रिपुराधारां त्रिवर्गज्ञानरूपिणीम् ॥
त्रैलोक्यवन्दितां देवीं त्रिमूर्तिं पूजयाम्यहम् ॥ ११७८ ॥

कालात्मिकां कलातीतां कारुण्यहृदयां शिवाम् ॥
कल्याणजननीन्नित्यां कल्याणीं पूजयाम्यहम् ॥ ११७९ ॥

कामचारां शुभां कान्तां कालचक्रस्वरूपिणीम् ॥
कामदां करुणोदारां कालिकाम्पूजयाम्यहम् ॥ ११८० ॥

चण्डीम्पूज्यां चण्डिमयीं चण्डमुण्डप्रभञ्जिनीम् ॥
पूजयामि सदा देवीं चण्डिकां चण्डविक्रमाम् ॥ ११८१ ॥

सदानन्दकरां शान्तां सर्वदेवनमस्कृताम् ॥
सर्वभूतात्मिकां लक्ष्मीं शाम्भवीम्पूजयाम्यहम् ॥ ११८२ ॥

दुर्गमे दुस्तरे कार्य्ये भवदुःखविनाशिनीम् ॥
सुन्दरीं पूजयेद्भक्त्या दुर्गान्दुर्गार्तिनाशिनीम् ॥ ११८३ ॥

सुन्दरीं स्वर्णवर्णाभां सुखसौभाग्यदायिनीम् ॥
सुभद्रजननीं देवीं सुभद्राम्पूजयाम्यहम् ॥ ११८४ ॥

एतैर्मन्त्रैर्लक्षणाढ्यान्तान्तां कन्याम्प्रपूजयेत् ॥
गन्धैः पुष्पैर्भक्ष्यखाद्यैर्वस्त्रैराभरणैरपि ॥ ११८५ ॥

वेद्यां विरचिते रम्ये सर्वतोभद्रमण्डले ॥
घटं संस्थाप्य विधिवत्तत्रावाह्यार्चयेच्छिवाम् ॥ ११८६ ॥

तदग्रे कन्यकाश्चापि भोजयेद्ब्राह्मणानपि ॥
उपचारैश्च विधिवत्पूर्वोक्तावरणान्यपि ॥ ११८७ ॥

एवं चतुर्दिनं कृत्वा पञ्चमे होममाचरेत् ॥
पायसान्नैस्त्रिमध्वक्तैर्द्राक्षारम्भाफलैरपि ॥ ११८८ ॥

मातुलुङ्गैरिक्षुखण्ण्डैर्नारिकेलैः पुनस्तिलैः ॥
जातीफलैराम्रफलैरन्यैर्मधुरवस्तुभिः ॥ ११८९ ॥

सप्तशत्या दशावृत्यां प्रतिश्लोकं हुतं चरेत् ॥
अयुतं च नवार्णेन स्थापितेग्नौ विधानतः ॥ ११९० ॥

कृत्वावरणदेवानां होमं तन्नाममन्त्रतः ॥
कृत्वा पूर्णाहुतिं सम्यग्देवमग्निं विसृज्य च ॥ ११९१ ॥

अभिषिञ्चेच्च यष्टारं विप्रौघः कलशोदकैः ॥
निष्कं सुवर्णमथ वा प्रत्येकन्दक्षिणां दिशेत् ॥ ११९२ ॥

भोजयेच्च पृथग्विप्रान्भक्ष्यखाद्यैः पृथग्विधैः ॥
तेभ्योपि दक्षिणान्दत्त्वा गृह्णीयादाशिषः शुभाः ॥ ११९३ ॥

एवङ्कृते जगद्वश्यं सर्वे नश्यन्त्युपद्रवाः ॥
राज्यं धनं यशः पुत्रानिष्टमन्यल्लभेत च ॥ ११९४ ॥

एतद्दशगुणं कुर्याच्चण्डीसाहस्रजं विधिम् ॥
विद्यावतः सदाचारान्ब्राह्मणान्वृणुयाच्छतम् ॥ ११९५ ॥

प्रत्यहं चण्डिकापाठान्विदध्युस्ते शतोन्मितान् ॥
अयुतं च जपेयुस्ते प्रत्येकं च नवार्णकम् ॥ ११९६ ॥

पूर्वोक्ताः कन्यकाः पूज्याः पूर्वमन्त्रैः शतं शुभाः ॥
एवं दशाहं सम्पाद्य होमं कुर्य्यात्प्रयत्नतः ॥ ११९७ ॥

सप्तशत्याः शतावृत्त्या प्रतिश्लोकं विधानतः ॥
लक्षसङ्ख्यं नवार्णं च पूर्वोक्तद्रव्यसञ्चयैः ॥ ११९८ ॥

होतृभ्यो दक्षिणान्दत्त्वा पूर्वोक्तान्भोजयेद्द्विजान् ॥
सहस्रसम्मितान्साधून्देव्याराधनतत्परान् ॥ ११९९ ॥

एवं सहस्रसङ्ख्याके कृते चण्डीविधौ नृणाम् ॥
सिद्ध्यत्यभीप्सितं कर्म्म दुःखौघश्च विनश्यति ॥
नारीदुर्भगरोगाद्या नश्यन्ति व्यसनोच्चयाः ॥ १२०० ॥

नेमं विधिं वदेद्दुष्टे खले चौरे श्रुतिद्रुहि ॥
साधौ जितेन्द्रिये दान्ते वदेद्विधिमिमम्परम् ॥
एवं सावर्णिका तुष्टा ब्रह्मश्रोतॄन्प्ररक्षति ॥ १२०१ ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि महालक्ष्म्या महामनुम् ॥
ऐंह्रींश्रीङ्क्लीं वेदवर्णो मन्त्रश्चास्या उदाहृतः ॥ १२०२ ॥

ऋषिर्भृगुर्निवृत्पूर्वमनुष्टुप्छन्द ईरितम् ॥
देवता कमला प्रोक्ता सर्वसम्पत्करी शुभा ॥
एकाक्षरविधानेन तदङ्गानि प्रकल्पयेत् ॥ १२०३ ॥

चतुर्भिः श्वेतकरिभिर्घटैर्मणिमयैः सदा ॥
आसिच्यमाना रत्नाभा पद्मस्था पद्मलोचना ॥
पद्मद्वयं च हस्तेषु बिभ्रती नृपसेविता ॥ १२०४ ॥

एकाक्षरोदिते पीठे यजेद्देवीं च पूर्ववत् ॥
अर्कलक्षं जपेन्मन्त्री नियताशी हुतं चरेत् ॥
तत्सहस्रं सरोजैश्च रक्तैस्त्रिस्वादुसंयुतैः ॥
पूर्वत्रोक्तप्रयोगांश्च कुर्य्यान्मन्त्री यथाविधि ॥ १२०५ ॥

ऐं ह्रीं श्रीं क्लीं समुच्चार्य्य हसरा औयुताः पुनः ॥
विसर्गान्ताः पञ्चमन्तु बीजमेतदुदाहृतम् ॥ १२०६ ॥

जगत्प्रसूत्यै हृदयं द्वादशार्णो मनुः स्मृतः ॥
प्रणवादिरयम्मन्त्रः स्यात्त्रयोदशवर्णकः ॥ १२०७ ॥

ऋष्याद्या ब्रह्मगायत्री महालक्ष्मीः प्रकीर्त्तिता ॥
संशोध्य मनुना पाणिं प्रणवाद्यं हृदन्तकम् ॥ १२०८ ॥

अङ्गुलीषु क्रमान्मन्त्री विन्यसेद्बीजपञ्चकम् ॥
मन्त्रशेषं जपेन्मन्त्री तलयोरुभयोरपि ॥ १२०९ ॥

मूर्द्धादिचरणं यावन्मन्त्रेण व्यापकं न्यसेत् ॥
शेषं सप्तार्णकं मन्त्री विन्यसेद्धृदयादिषु ॥ १२१० ॥

पञ्चबीजैः पञ्च मन्त्री शेषैः षष्ठन्तु कल्पयेत् ॥
चतुर्थं ज्ञानमुख्यैश्च युक्तं कुर्यात्षडङ्गकम् ॥ १२११ ॥

ज्ञानैश्वर्य्ये शक्तिबले वीर्य्यं तेजश्च षट् क्रमात् ॥
एवं न्यसेन्मनुं मन्त्री चिन्तयेदिष्टदेवताम् ॥ १२१२ ॥

आदौ स्मरेत्स उद्यानं सर्वर्तुप्रतिशोभितम् ॥
मन्दान्दोलितकर्पूरकदलीवृन्दमण्डितम् ॥ १२१३ ॥

अशोकनागसरलकोविदारमनोरमम् ॥
मल्लिकायूथिकाकुन्दमदयन्तीसुगन्धिकम् ॥ १२१४ ॥

द्राक्षावल्लीनागवल्लीमाधवीदेवदारुभिः ॥
नमेरुभिर्लवङ्गैश्च चन्दनै रक्तचन्दनैः ॥ १२१५ ॥

वञ्जुलैर्मातुलुङ्गैश्च दाडिमीलकुचैः शुभम् ॥
नारिकेलैश्च खर्ज्जूरैः पूगैः कुरबकैर्वृतम् ॥ १२१६ ॥

मालतीकैङ्कताजातीपाटलीतुलसीवृतम् ॥
नन्द्यावर्त्तैर्मदनकैः सर्वर्त्तुकुसुमोज्ज्वलम् ॥ १२१७ ॥

प्रमदैः पिचुमन्दैश्च मन्दारैरुपशोभितम् ॥ १२१८ ॥

शिरीषैः पनसैरुच्चैः शाखोटैरुपशोभितम् ॥
महानसन्तस्य मध्ये स्मरेन्मन्त्री मनोरमम् ॥
मल्लिकायूथिकाकुन्दजातीमालतिकावृतम् ॥ १२१९ ॥

भ्रमद्भ्रमरमालाभिरलङ्कृतचतुर्दिशम् ॥
केकिकेकारवाकीर्णं लक्ष्मणासारसावृतम् ॥ १२२० ॥

कौरव्यहंससङ्घातं चक्रकारण्डवोज्ज्वलम् ॥
फुल्लैः सरसिजै रम्यैः कह्लारैः कैरवैरपि ॥ १२२१ ॥

नीलेन्दीवरसङ्घैश्च सुगन्धिकुसुमैर्वृतम् ॥
सर्वर्तुशोभिभिः कल्पद्रुमैर्मण्डितमुज्ज्वलम् ॥ १२२२ ॥

पुलिनं तत्र तन्मध्ये रत्नमण्डपकुट्टिमम् ॥

समुद्यदर्कसन्दोहकिरणद्युतिभास्करम् ॥ १२२३ ॥

हिमरश्मिकरव्रातसिक्तामृतसुशीतलम् ॥
प्रोल्लसद्गलितस्वर्णप्राकारसुमनोहरम् ॥ १२२४ ॥

नवरत्नमयप्रोद्यत्कपाटाट्टालिकावृतम् ॥
नूतनोद्यन्महारत्नरचितं तुङ्गगोपुरम् ॥ १२२५ ॥

तप्तगालितहेमादिदण्डध्वजसमूहकम् ॥
वैडूर्य्यादिमहारत्नरचितस्तम्भराजितम् ॥ १२२६ ॥

सन्तप्तस्वर्णरचितगवाक्षशतसङ्कुलम् ॥
हेमदण्डस्फुरद्द्वीपसहस्रं सुमनोहरम् ॥ १२२७ ॥

नानाविधक्षौमवस्त्रै ¹⁴⁸ रचितामिश्च काञ्चनैः ॥
सक्षुद्रघण्टिकायुक्तपताकाभिरलङ्कृतम् ॥
शरद्राकासुधारश्मिदुकूलरचितैः शुभैः ॥
विचित्रवसनोद्भूतैर्युतं चन्द्रायुतैरपि ॥ १२२८ ॥

काञ्चनोर्वीमणिव्रातकुट्टिमालङ्कृतं शुभम् ॥
घनसारागुरुनखकस्तूरीकुङ्कुमैरपि ॥ १२२९ ॥

तमालैर्द्रव्यजातैश्च सुगन्धिभिरथेतरैः ॥
क्रमादेवं चतुर्द्वारं मण्डपं परिचिन्तयेत् ॥ १२३० ॥

तदन्तः पारिजातस्य मूले सिंहासनं नवम् ॥
नानारत्नगणाकीर्णं तत्र देवीं विचिन्तयेत् ॥ १२३१ ॥

बालभास्करसत्कान्तिं शशिशेखरमण्डिताम् ॥
मुक्ताहारोज्ज्वलां रम्यां रत्नाकल्पविभूषिताम् ॥ १२३२ ॥

हस्ताम्भोजैश्च बिभ्राणां नूतनां शालिमञ्जरीम् ॥
पद्मद्वयं कौस्तुभं च सस्मितास्यसरोरुहाम् ॥ १२३३ ॥

विकचोत्पलसंशोभिनयनत्रयभूषिताम् ॥
क्वणन्नूपुरसम्फुल्लरक्तोत्पलपदद्वयाम् ॥ १२३४ ॥

नितम्बविलसद्धेमरशनादाममञ्जुलाम् ॥
बलित्रयलसद्वेदिमध्यदेशसुशोभिताम् ॥ १२३५ ॥

गम्भीरावृत्तहृन्नामिह्रदमण्डलमण्डिताम् ॥
यक्षकर्दमसंलिप्तपीनोन्नतघनस्तनीम् ॥ १२३६ ॥

कुम्भिकुम्भोद्भवप्रोद्यन्मुक्तादामविराजिताम् ॥
क्षौमोत्तरासङ्गवतीं पुष्पदामविभूषिताम् ॥ १२३७ ॥

माणिक्यस्वर्णखचितवैदूर्य्याद्यङ्गदोज्ज्वलाम् ॥
काञ्चनोद्यत्पद्मरागमणिसम्बद्धकङ्कणाम् ॥ १२३८ ॥

नानाविधलसद्रत्नमुद्रिकालङ्कृताङ्गुलीम् ॥
कम्बुकण्ठकलारावां स्वर्णग्रैवेयराजिताम् ॥ १२३९ ॥

विचित्रनानालङ्कारालङ्कृताङ्गीं शुचिस्मिताम् ॥
उद्यदर्कप्रभाभास्वद्रत्नताटङ्कशोभिताम् ॥ १२४० ॥

निर्लाञ्छनशरद्राकाताराधिपशुभाननाम् ॥

पञ्चसायककोदण्डजिद्भ्रूयुगविराजिताम् ॥ १२४१ ॥

बिडालनासिकां प्रोद्यत्तिलपुष्पाक्षतां शुभाम् ॥
कर्णपूरीकृतस्वर्णबद्धरत्नाङ्कुरां शुभाम् ॥ १२४२ ॥

प्रवालविलसत्कान्तिं रुचिराधरपल्लवाम् ॥
शेखरे प्रोल्लसद्रत्नरशनावलिशोभिताम् ॥ १२४३ ॥

शीतांशुशकलाकाररुचिरालकराजिताम् ॥
कान्तकुञ्चितसंस्निग्धनीलमञ्जुलमूर्धजाम् ॥ १२४४ ॥

तप्तहाटकसम्बद्धनानारत्नौघशेखराम् ॥
सौन्दर्य्यसलिलाम्भोधिं रत्नसारविभूषिताम् ॥ १२४५ ॥

विलासलक्ष्म्या भवनं महालक्ष्मीं विचिन्तयेत् ॥
वामाधःकरमारभ्य साध्यदक्षकरावधि ॥ १२४६ ॥

आयुधानि च पूर्वोक्ते रमापीठे यजेदिमाम् ॥
दद्याद्बीजेनासनं च स्वाणुना मूर्त्तिकल्पनम् ॥ १२४७ ॥

दक्षभागे यजेद्देव्या गणकं वामतस्तथा ॥
सुमनोञ्जलिहस्तं च पुष्पाभरणमर्चयेत् ॥ १२४८ ॥

अङ्गानि पूजयेदादौ यथास्थानं च मन्त्रवित् ॥
अष्टपत्रे स्थिता पूज्या ह्युमा श्रीश्च सरस्वती ॥ १२४९ ॥

दुर्गा धरणिगायत्र्यौ देव्युषा चेति शक्तयः ॥
नानालङ्करणाढ्यास्स्युरम्भोजद्वयपाणयः ॥ १२५० ॥

अङ्घ्रिप्रक्षालनार्थञ्च प्रोच्येते वह्निसूर्यभे ॥
पूजनीये प्रयत्नेन कराभ्यां धृतचामरे ॥ १२५१ ॥

निधीन् सम्पूज्य वरुणं पश्चिमे छत्रधारिणम् ॥
परितश्च यजेद्राशीन्ग्रहान्नव ततोर्चयेत् ॥ १२५२ ॥

चतुर्दन्तान्दिग्गजांश्च यजेदाशासु मन्त्रवित् ॥
लोकपालांस्तदस्त्राणि तत्तद्बाह्ये यजेत्पुनः ॥ १२५३ ॥

जपेद्भास्करलक्षं च नियताशी धृतव्रतः ॥
तद्दशांशं प्रजुहुयाद्वृतैस्त्रिस्वादुसंयुतैः ॥ १२५४ ॥

पद्मै रमाद्रुमफलैः प्रत्येकमयुतं हुनेत् ॥
सुशीतैः शुचिभिस्तोयैस्तर्प्पयेदयुतद्वयम् ॥ १२५५ ॥

एवं सिद्धमनुर्मन्त्री गुरुभक्तो दृढव्रतः ॥
कुर्य्यात्काम्यानि कर्माणि स्वाभीष्टानि च मन्त्रवित् ॥ १२५६ ॥

आज्यप्लुताभिर्दूर्वाभिरायुष्कामो हुनेन्नरः ॥
सहस्रं दशरात्रं च समिद्धे हव्यावाहने ॥ १२५७ ॥

घृताक्ताभिश्च दूर्वाभिरष्टोत्तरसहस्रकम् ॥
सप्ताहं जुहुयाज्जीवेद्वत्सराणां शतं सुधीः ॥ १२५८ ॥

दूर्वायुक्तैर्घृताभ्यक्तैः स्निग्धैः प्रजुहुयाद्बुधः ॥
आरोग्यकामः कमलैरारभ्यार्कदिनं सुधीः ॥
।१२५९ ॥

दशाहं प्रत्यहं वापि सर्पिषाक्तास्समिद्वराः ॥
कण्ठमात्रे जले स्थित्वा महालक्ष्मीमिति स्मरेत् ॥ १२६० ॥

अष्टाधिकसहस्रं च ऊर्ध्वबाहुर्जपेन्मनुम् ॥
स वाञ्छितार्थं लभते तथारोग्यं च साधकः ॥ १२६१ ॥

अन्वहं जुहुयादष्टसहस्रं शालिभिर्ध्रुवम् ॥
सोचिराल्लभते लक्ष्मीं महतीं साधकोत्तमः ॥ १२६२ ॥

रमालताप्रसूनैर्वा नन्द्यावर्त्तसमुद्भवैः ॥
श्वेतसर्षपकैराज्यप्लुतैर्वा जुहुयाद्बुधः ॥ १२६३ ॥

महीयसीं रमामाप्नोत्यचिरात्साधकोत्तमः ॥
मान्यते च तथा सर्वैर्जन्तुभिर्नान्यथात्र च ॥ १२६४ ॥

नारिकेलरसैर्युक्तैर्मरिचैर्वीरकान्वितैः ॥
गुडयुक्तघृतैः पक्वैरपूपैर्जुहुयात्सुधीः ॥ १२६५ ॥

संयतः प्रत्यहं चाष्टशतं पायसभुग्द्विजः ॥
मण्डलाच्च ध्रुवं साक्षाद्भवेद्वैश्रवणोपमः ॥
गुडमिश्रहविष्यस्य होमादन्नसमृद्धिमान् ॥ १२६६ ॥

अष्टोत्तरसहस्रं च जपापुष्पाणि संहुनेत् ॥
सङ्गृह्य भस्ममन्त्री तन्नागवल्लीरसेन च ॥
सहितं तिलकं कुर्य्यात्सर्वं वश्यं ¹⁴⁹ भवेद्ध्रुवम् ॥ १२६७ ॥

पलाशोत्थसमिद्भिश्च कुसुमैर्जुहुयात्तथा ॥
वश्या भवेयुर्मुखरा वशिनस्तस्य मन्त्रिणः ॥ १२६८ ॥

जातिकाकुसुमैर्मन्त्री राजानं वशमानयेत् ॥
जुहुयादरुणाम्भोजैर्वश्यास्स्युस्तस्य विश्वगाः ॥ १२६९ ॥

नीलोत्पलानां होमेन वश्याश्चारण्यसम्भवाः ॥
वशयेत्प्रमदा विद्वान्मधूककुसुमैर्हुनेत् ॥ १२७० ॥

नवकोष्ठात्मकं सम्यङ्मण्डलं रचयेत्सुधीः ॥
मध्ये यन्त्रं वक्ष्यमाणं कल्पयेच्च यथाविधि ॥ १२७१ ॥

तेषु कोष्ठेषु नवसु विन्यसेत्कलशान्नव ॥
शुभांश्चन्दनकाश्मीरलिप्तान्सर्वाङ्गसुन्दरान् ॥ १२७२ ॥

कुर्वंस्तण्डुलसंयुक्तान्सर्वदृष्टिमनोहरान् ॥
पूजयेच्च यथावत्तान्वासितैस्तीर्थपुष्करैः ॥ १२७३ ॥

कर्षस्वर्णेनरचितन्नवरत्नसमन्वितम् ॥
कर्णिकामध्यविलसत्तत्र पद्मं तु कारयेत् ॥ १२७४ ॥

मध्यमे कलशे रम्ये यथावत्तद्विनिःक्षिपेत् ॥
खादिरोशीरकाश्मीरचन्द्रागुरुतमालकम् ॥ १२७५ ॥

जातीकङ्कोलसंयुक्तं वीक्ष्य सर्वं विभागशः ॥
कलशेषु च सर्वेषु यथाविधि विलोडयेत् ॥ १२७६ ॥

सदाभद्रा च दूर्वा च देवी श्रीश्च मधुव्रता ॥
अपामागर्स्य पत्राणि मुसली वज्रवल्लरी ॥ १२७७ ॥

चक्रप्रियङ्गुव्रीहींश्च मुद्गगोधूमतण्डुलान् ॥
शालिमाषांश्च सतिलान्यवान्प्रक्षाल्य निःक्षिपेत् ॥ १२७८ ॥

कदलीनारिकेराणां श्रीधात्री कुचभूरुहाम् ¹⁵⁰ ॥
फलानि पद्मबकुलजातीसौगन्धिकानि च ॥ १२७९ ॥

मल्लिकाचम्पकाशोकपुन्नागोत्थानि निःक्षिपेत् ॥
पुष्पाणि केतकस्याथ तुलसीपल्लवांस्तथा ॥ १२८० ॥

न्यग्रोधोदुम्बरप्लक्षचैत्यानां ब्रह्मकूर्चनम् ॥
प्रक्षिप्य च घटान्वस्त्रैश्छादयेच्चम्पकैः शुभैः ॥ १२८१ ॥

साक्षतैः सफलैस्तांश्च वेष्टयेत्क्षौमवाससा ॥
तेषु मध्यस्थकलशे समावाह्य महेश्वरीम् ॥ १२८२ ॥

महालक्ष्मीं चन्दनाद्यैरुपचारैश्च संयजेत् ॥
शेषेष्वष्टसु कुम्भेषु क्रमानुक्रमतो यजेत् ॥ १२८३ ॥

सुगन्धैश्चन्दनैः पुष्पैर्मनोज्ञैर्धूपदोपकैः ॥
भक्ष्यभोज्यनिवेद्यैश्च यथाविधि यजेत्सुधीः ॥ १२८४ ॥

संस्पृश्य तान्घटान्मन्त्री त्रिसहस्रं मनुं जपेत् ॥
ततः साध्यं समानीय संयतं स्थण्डिले शुभे ॥ १२८५ ॥

सुपीठे तं निवेश्य स्वं तस्मिन्साध्येनुयोजयेत् ॥
मनोहरैरलङ्कारैर्विविधैर्वसनैरपि ॥ १२८६ ॥

आदरादप्यलङ्कृत्य सुकॢप्तं सुमनोवृतम् ॥
सुवासिनीभिर्जायाभिरर्चितानां द्विजन्मनाम् ॥ १२८७ ॥

सहाशीर्वचनैः सर्ववाद्यानां निनदैः सह ॥
वेदघोषेण च सह लग्ने चैव तु शोभने ॥ १२८८ ॥

तेषु मध्यस्थितं कुम्भं समुद्धृत्य गुरुः स्वयम् ॥
मूलमन्त्रं जपन्सिञ्चेत्साध्यशीर्ष्णि ततोपरैः ॥ १२८९ ॥

कलशैः पूर्ववत्सिक्त्वा हस्तेनास्य शिखां शिरः ॥
संस्पृशन्वेदगदितामाशिषं सम्प्रयच्छति ॥ १२९० ॥

कल्याणमस्तु च सदा सम्पदश्च निराकुलाः ॥
प्रसीदतु महालक्ष्मीः सकला देवता अपि ॥ १२९१ ॥

रक्षन्तु त्वां सर्वदेवा विजयोस्तु सुखी भव ॥
इत्थं दत्त्वाशिषं पश्चाद्वाससी परिधाय च ॥ १२९२ ॥

आचान्तः प्रणमेत्सम्यग्यथाविधि गुरुं शिशुः ॥
नानाविधैश्च वसनैर्नानालङ्करणैः शुभैः ॥ १२९३ ॥

धनैर्धान्यै रत्नगोभिर्महिषीभिश्च दासकैः ॥
दासीभिर्देवताबुद्ध्या गुरुं सन्तोषयेत्सुधीः ॥ १२९४ ॥

नानाविधैर्भक्ष्यभोज्यैर्लेह्यैश्चोष्यैस्तथेतरैः ॥
दीनान्धकृपणैः सार्धं भोजयेच्च द्विजन्मनः ॥ १२९५ ॥

ततः स्वमन्दिरे कुर्य्यादुत्सवं बन्धुभिः सह ॥
महात्रिलोकरम्यश्च ततः स नृवरः स्वयम् ॥ १२९६ ॥

कृतार्थं मन्यते सम्यगात्मानं नान्यथा क्वचित् ॥
राजा शत्रून् विजयतेभिषिक्तश्च यथाविधि ॥ १२९७ ॥

राजपुत्रश्च राजा स्यादचिरादाप्नुयात्पदम् ॥
बन्ध्याभिषिक्ता रमणादचिराद्वाञ्छितं सुतम् ॥
महामतिं च लभते नात्र कार्य्या विचारणा ॥ १२९८ ॥

महामयेषु भूतादि समुत्थेषु भयेषु च ॥
कृत्याद्रोहादिदोषे च प्रकुर्य्यादभिषेचनम् ॥ १२९९ ॥

अभिषेकेणामुना च नृणां भवति निश्चितम् ॥
सर्वसम्पच्च सौभाग्यं सर्वामयशमस्तथा ॥
सर्वापद्वारणं चैव सर्वसौख्यानि निश्चितम् ॥ १३०० ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि सप्तविंशाक्षरं मनुम् ॥
तारो ¹⁵¹ रमा शक्ति लक्ष्मि कमले कमलालये ॥ १३०१ ॥

प्रसीदद्वितयं श्रींह्रींश्रीं महालक्ष्मि हृत्ताथा ॥
गायत्रीछन्द उद्दिष्टं मुनिर्दक्षः प्रजापतिः ॥ १३०२ ॥

लक्ष्मीर्देव्यथ पञ्चाङ्गं ¹⁵² त्रिबीजपुटितैर्मनोः ॥
वर्णैस्त्रिपञ्चरामाग्निरामैर्ध्यानमथो ध्रुवे ॥ १३०३ ॥

सिन्दूराभां च पद्मस्थां पद्मपत्रं च दर्पणम् ॥
अर्घपात्रं च दधतीं सद्धारमुकुटान्विताम् ॥ १३०४ ॥

नानादासीपरिवृतां काञ्चीकुण्डलमण्डिताम् ॥
लावण्यभूमिकां वन्दे सुन्दराङ्गदबाहुकाम् ॥ १३०५ ॥

पूर्वोदिते यजेत्पीठे वर्त्तमानेन वर्त्मना ॥
पुरोङ्गानि यजेत्पश्चाच्छ्रीधरादींस्ततः परम् ॥ १३०६ ॥

श्रीधरश्च हृषीकेशो वैकुण्ठो विश्वरूपकः ॥
वासुदेवः सङ्कर्षणश्च प्रद्युम्नानिरुद्धकौ ॥ १३०७ ॥

तदग्राष्टदले पूज्या भारती पार्वती तथा ॥
ब्राह्मी सती दिक्षु चैता आग्नेयादिविदिक्षु तु ॥ १३०८ ॥

दमकः सलिलश्चापि गुग्गुलुश्च कुरन्तकः ॥
चत्वारस्तु गजा एते तृतीयेष्टदलेर्चयेत् ॥ १३०९ ॥

अनुरागो विसंवादो विजयो वल्लभो मदः ॥
हर्षो बलश्च तेजस्वी यजेल्लोकेश्वरान्बहिः ॥ १३१० ॥

तदायुधानि तद्बाह्ये पूजयेच्चन्दनादिभिः ॥
एवं सम्पूजयेल्लक्ष्मीं यो मर्त्यः स धनी भवेत् ॥ १३११ ॥

लक्षं जपेत्फलैर्बिल्वैर्जुहुयान्मधुरोक्षितैः ॥
दशाहं संस्कृते वह्नौ प्राक्प्रोक्तेनैव वर्त्मना ॥ १३१२ ॥

एवं सिद्धमनुर्मन्त्री साधयेदिष्टमात्मनः ॥
चन्दनाक्तैः सरसिजैर्लक्षं प्रजुहुयात्सुधीः ॥ १३१३ ॥

लभते वैरिणां राज्यं तथैव समरं विना ॥
राजलक्ष्मीमनुं चैव प्राप्य राजसभां व्रजेत् ॥
तथा स्वं प्राप्यते नित्यं नात्र कार्य्या विचारणा ॥ १३१४ ॥

सहदेवीं श्रीलतां च श्वेतदूर्वापराजिते ॥
भद्रां मधुव्रतां शक्रवल्लीं शाल्मलिमूसली ॥ १३१५ ॥

हरिचन्दनकालीयं कर्पूरं रक्तचन्दनम् ॥
कुष्ठकङ्कोलकाश्मीरं हरिद्राशिखरी समे ॥ १३१६ ॥

पिष्ट्वा सम्यक्चसञ्जप्तमष्टोत्तरसहस्रकम् ॥
अनेन तिलकं कुर्य्यात्सर्वं वश्यं भवेद्ध्रुवम् ॥
पूर्वोक्ताश्चात्र सिद्ध्यन्ति प्रयोगा वाञ्छितार्थदाः ॥ १३१७ ॥

ॐशुद्धवाससे चोक्त्वा नमो महाश्रिये च हृत् ॥
चतुर्दशाक्षरो मन्त्रो लक्ष्मीहृदयनामकः ॥ १३१८ ॥

मनोः पदैश्च पञ्चाङ्गं पूर्ववद्ध्यानपूजनम् ॥
जपस्त्रिलक्षमेतस्य पद्मैर्होमो दशांशतः ॥ १३१९ ॥

मुनिश्छन्दादिकं प्राग्वत्प्रयोगः पूर्ववन्मतः ॥
एतस्योपासकानां तु न वंशे स्याद्दरिद्रता ॥ १३२० ॥

यौं नौं मौं नम ऐं चोक्त्वा श्रियै श्रीं नम इत्यपि ॥
एकादशार्णो मन्त्रोयं जमदग्निर्मतो मुनिः ॥ १३२१ ॥

त्रिष्टुप्छन्दो रमा देवी षडङ्गविधिरुच्यते ॥
यौं नौं मौं नम ऐं नमो हृदयाय नमोस्तु हृत् ॥ १३२२ ॥

यौं नौं मौं नम ऐंस्वाहा शिरसेग्निवधूः शिरः ॥
यौं नौं मौं नम ऐं वषट् शिखायै च वषट् शिखा ॥ १३२३ ॥

यौं नौं मौं नम ऐं हुं च कवचं कवचाय हुम् ॥
श्रियै नेत्राय वौषट् च प्रोच्य नेत्रे तुं विन्यसेत् ॥ १३२४ ॥

श्रीं नमोस्त्राय फट् चेत्यस्त्रमङ्गुल्यादिकं तथा ॥
ध्यानपूजादिकं सर्वं महालक्ष्मीवदाचरेत् ॥ १३२५ ॥

नित्यं द्वादशसाहस्र सप्तरात्रं मनुं जपेत् ॥
तेन सिद्धो भवेन्मन्त्रः साधकस्य न संशयः ॥ १३२६ ॥

होमः पूर्वोदितैर्द्रव्यैर्दशांशं तर्प्पणादिकम् ॥
कृत्वा ब्राह्मणभोजान्तं मन्त्रसिद्धिः प्रजायते ॥ १३२७ ॥

लक्ष्मीं सुवर्णककरां ध्यात्वा मन्त्रमिमं जपेत् ॥
अष्टोत्तरसहस्रं स लभते वाञ्छितं फलम् ॥ १३२८ ॥

जपन्नष्टशतं विश्वं तिलकाद्वशयेद्धुवम् ॥
मासत्रयं जपित्वा च ग्रामं मन्त्री तथाप्नुयात् ॥ १३२९ ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि लक्ष्मीं पद्मप्रभाभिधाम् ॥
पद्मप्रभे ¹⁵³ पद्मसुन्दरि पद्मेश्यग्निगेहिनि ॥ १३३० ॥

चतुर्दशाक्षरो मन्त्रो ध्यानाद्येकाक्षरोदितम् ॥
पदैश्चतुर्भिः सर्वेण पञ्चाङ्गं गदितं मनोः ॥ १३३१ ॥

जपपूजा पुरश्चर्य्यादिकमेकाक्षरोदितम् ॥
इयं सिद्धा महाविद्या भक्तानां कल्पवल्लिका ॥ १३३२ ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि लक्ष्मीसाम्राज्यसञ्ज्ञितम् ¹⁵⁴ ॥
आदौ ¹⁵⁵ श्रीबीजमुच्चार्य्य सहकलहरास्ततः ॥ १३३३ ॥

ईकारान्ता बिन्दुयुता द्वितीयं कूटमुच्यते ॥
पुनश्च श्रीं समुच्चार्य्य मन्त्रस्त्र्यक्षर ईरितः ॥ १३३४ ॥

ऋषिर्हरिस्तथा छन्दो गायत्री देवता मता ॥
तथैव मोहिनी लक्ष्मीस्सर्वसाम्राज्यदायिनी ॥ १३३५ ॥

बीजं कूटं समाख्यातं शक्तिः श्रीबीजमुच्यते ॥
षड्भिर्दीर्घैः ¹⁵⁶ स्वरैर्विद्वान्षडङ्गानि प्रविन्यसेत् ॥ १३३६ ॥

अतसीपुष्पसङ्काशां रत्नभूषणभूषिताम् ॥
शङ्खचक्रगदापद्मशार्ङ्गबाणधरां करैः ॥ १३३७ ॥

षड्भिः कराभ्यां देवेशीं वरदाभयशोभिताम् ॥
पूजयामि जगद्धात्रीं बिन्दुषकोणमेव च ॥ १३३८ ॥

त्रिकोणं चाष्टपत्रं च भूपुरद्वारमण्डितम् ॥
अस्मिन्समावाह्य देवीं पूजयेदुपचारकैः ॥ १३३९ ॥

बिन्दौ देवीं षडङ्गानि षट्कोणेषु यजेत्ततः ॥
अग्रे यजेच्च गायत्रीं सावित्रीं च सरस्वतीम् ॥ १३४० ॥

ब्राह्म्याद्याश्चाष्टपत्रेषु भूपुरे मनुनामुना ॥
अष्टादशमहाकोटियोगिनीभ्यो नमस्त्विति ॥ १३४१ ॥

अर्च्याः स्युर्नेत्रयोगिन्यः शक्राद्यानायुधान्यपि ॥
पुनर्देवीं समभ्यर्च्य गन्धपुष्पाक्षतादिभिः ॥ १३४२ ॥

बटुकक्षेत्रपालेभ्यो योगिनीभ्यो बलिं हरेत् ॥
एवमष्टभुजां ध्यात्वा त्रिलक्षं प्रजपेत्सुधीः ॥ १३४३ ॥

तद्दशांशेन पद्मैस्तु हुनेत्साम्राज्यसिद्धये ॥
तर्प्पणं मार्ज्जनं कुर्य्याद्ब्राह्मणानपि भोजयेत् ॥ १३४४ ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि सप्तवर्णं रमामनुम् ॥
हृदयं ¹⁵⁷ ब्रह्मतनये मन्त्रोयं परिकीर्त्तितः ॥ १३४५ ॥

मनोः पदद्वयेनैव ¹⁵⁸ त्रिरावृत्त्या षडङ्गकम् ॥
ध्यानपूजापुरश्चर्य्यादिकमेकाक्षरोदितम् ॥ १३४६ ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि ज्येष्ठालक्ष्मीमनुं परम् ॥
ॐह्रींश्रीमादिलक्ष्मीति ¹⁵⁹ पदमुक्त्वा स्वयम्भुवे ॥
ह्रीं ज्येष्ठायै नमः प्रोच्य मन्त्रः सप्तदशाक्षरः ॥ १३४७ ॥

ऋषिरस्य स्मृतो ब्रह्मा छन्दस्त्रिष्टुबुदाहृतम् ॥
देवता ज्येष्ठलक्ष्मीश्च श्रीमाये शक्तिबीजके ॥ १३४८ ॥

प्रमृज्य त्रिः करौ विद्वानङ्गन्यासं समाचरेत् ॥
त्रिवेदाब्धीन्द्वग्नियुग्मवर्णैरङ्गानि षट् क्रमात् ॥ १३४९ ॥

शिरोभूमध्यवक्त्रेषु बीजानां त्रितयं न्यसेत् ॥
हृन्नाभ्याधारजान्वङ्घ्रौ पदानां पञ्चकं न्यसेत् ॥ १३५० ॥

पद्मासनस्थामरुणामरुणाम्बरधारिणीम् ॥
कुङ्कुमक्षोदलिप्ताङ्गीं प्रफुल्लकमलेक्षणाम् ॥ १३५१ ॥

मन्दस्मितमुखां ज्येष्ठां सुधापूर्णं घटं घटम् ॥
धनपूर्णं सृणिं पाशं दधतीं भुजपल्लवैः ॥ १३५२ ॥

चिन्तयेत्परया भक्त्या ततो देवीं प्रपूजयेत् ॥
सम्यग्धर्म्मादिभिः पीठं मन्त्रवित्परिकल्पयेत् ॥ १३५३ ॥

लोहिताक्षी विरूपाक्षी कराली नीललोहिता ॥
समदा वारुणी पुष्टिरमोघा विश्वमोहिनी ॥
पूर्वादिदलमध्येषु मध्ये चार्च्याः क्रमादिमाः ॥ १३५४ ॥

रक्तज्येष्ठायै विद्महे नीलज्येष्ठायै धीमहि ॥
तन्नो लक्ष्मीः प्रचोदयात् ॥ १३५५ ॥

गायत्र्यावाह्य तां ज्येष्ठां पूजयेच्चन्दनादिभिः ॥
अङ्गानि मातृलोकेशांस्तदस्त्राणि प्रपूजयेत् ॥ १३५६ ॥

लक्षं तु प्रजपेन्मन्त्रं जुहुयात्तद्दशांशतः ॥
पायसेन सुसिद्धेन सर्पिःसिक्तेन साधकः ॥ १३५७ ॥

तर्प्पणं मार्जनं कृत्वा ब्राह्मणानपि भोजयेत् ॥
इह वंशं च सम्पत्तिं वैकुण्ठं लभते मृतः ॥ १३५८ ॥

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि सिद्धिलक्ष्मीमहामनुम् ॥
एकादशाक्षरैरूनं तं शतत्रयवर्णकम् ॥ १३५९ ॥

ॐ श्रीं नमः सर्वसिद्धियोगिनीभ्यो नमो वदेत् ॥
सर्वसिद्धिमातृकाभ्यो नमो नित्योदिता वदेत् ॥ १३६० ॥

नन्देत्युक्त्वा नन्दितायै सकलेतिपदं ततः ॥
कुलचक्रनामिकायै भगवत्यै पदं वदेत् ॥ १३६१ ॥

ततश्चण्डकपालिन्यै ॐह्रींह्रुंह्रां वदेत्ततः ॥
ॐक्षौङ्क्रौं नम इत्युक्त्वा परमेति च हंसिनी ॥ १३६२ ॥

निर्वाणमार्गदे देवि विषमोपप्लवेति च ॥
प्रशमनि पदं प्रोच्य सकलेतिपदं वदेत् ॥ १३६३ ॥

दुरितारिष्टक्लेशेति दलनीति ततः पदम् ॥
सर्वापदाम्भोधितारिणीत्युक्त्वा सकलेति च ॥ १३६४ ॥

शत्रुविध्वंसिनि देव्यागच्छ आगच्छ उच्चरेत् ॥
हंसयुग्मं बलायुग्मं नरेति रुधिरान्त्र च ॥ १३६५ ॥

वसाभक्षिणि मम शत्रूनुक्त्वा मर्दयमर्दय ॥
खादखाद त्रिशूलं नो भिन्धिमिन्धि वदेत्ततः ॥ १३६६ ॥

छिन्धिछिन्धीति खड्गेन ताडयद्वितयं वदेत् ॥
छेदयद्वितयं प्रोच्य तावद्यावन्ममेति च ॥ १३६७ ॥

सकलेति पदस्यान्ते वदेदेवम्मनोरथान् ॥
साधयद्वितयान्ते तु वदेत्परम इत्यपि ॥ १३६८ ॥

कारुणिके भगवति महाभैरवरूपधारिणि त्रिदश चेत्युक्त्वा वरेति नमिते वदेत् ॥ १३६९ ॥

सकलेति च मन्त्रेण मातः प्रणत इत्यपि ॥
जनेति वत्सलेदेवि महाकालिपदं वदेत् ॥ १३७० ॥

कालनाशिनि ह्रुंह्रुंह्रुं प्रसीद मदनातुराम् ॥
कुरुकुरु सुरासुरकन्यकां ह्रीं वसुप्रिया ॥ १३७१ ॥

ह्रुं त्रिधाफट् ततः स्वाहा मन्त्रोयं समुदीरितः ॥
त्रिलोचनमुनिश्चातिजगतीछन्द उच्यते ॥ १३७२ ॥

सिद्धिलक्ष्मीर्देवता श्रीं बीजं ह्रीं शक्तिरुच्यते ॥
तारादिकन्तु हृदयं वदेत्परमहंसिनि ॥ १३७३ ॥

निर्वाणमार्गदे देवि शीर्षमन्त्रो ध्रुवादिकः ॥
विषमोपप्लवप्रशमनि ध्रुवाद्या शिखा मता ॥ १३७४ ॥

सकलदुरितारिष्टक्लेशदलनि वर्म्म च ॥
सर्वापदाम्भोधितारिणीति नेत्रं ध्रुवादिकम् ॥ १३७५ ॥

सकलशत्रुध्वंसिनि ताराद्यं चास्त्रमुच्यते ॥
एवं कृत्वा षडङ्गानि वक्त्रन्यासं समाचरेत् ॥ १३७६ ॥

ॐ नमः सर्वसिद्धीति योगिनीभ्यः पदं वदेत् ॥
ईशानवक्त्राय नमः पूर्ववक्त्रे तु विन्यसेत् ॥ १३७७ ॥

ॐ नमः सर्वसिद्धीति मातृभ्य इति चोच्चरेत् ॥
तत्पुरुषेति वक्त्राय नमः प्रोच्य न्यसेदवाक् ॥ १३७८ ॥

ऐं ह्रीं नित्योदितानन्दनन्दितायै वदेत्ततः ॥
अघोरवक्त्राय नमः पश्चिमे तु मुखे न्यसेत् ॥ १३७९ ॥

ऐं सकलकुलचक्रनायिकायै पदं वदेत् ॥
वामदेववक्रायेति नमश्चोदङ्मुखे न्यसेत् ॥ १३८० ॥

भगवत्यै चण्डकपालिन्यै वाक्पूर्वकं न्यसेत् ॥
सद्योजातेति वक्त्राय नमश्चोर्ध्वमुखे न्यसेत् ॥ १३८१ ॥

पञ्चवक्त्रां दशभुजां पीनोन्नतपयोधराम् ॥

तडित्कोटिसमप्रख्यां सिन्दूरारुणविग्रहाम् ॥ १३८२ ॥

अक्षमालां कपालञ्च शूलं खड्गञ्च बिभ्रतीम् ॥
खेटं घण्टां स्वर्णपाशं साङ्कुशं वरदाभये ॥ १३८३ ॥

नीलग्रीवां चन्द्रमौलिं त्रिनेत्रां सर्पभूषणाम् ॥
सर्वसिद्धिप्रदां देवीं सिद्धिलक्ष्मीं विचिन्तयेत् ॥ १३८४ ॥

मार्गद्वयेपि पूजास्या मापीठे दक्षिणे यजेत् ॥
वामे तु भुवनेश्वर्य्या अङ्गैः स्यात्प्रथमावृतिः ॥ १३८५ ॥

राज्यविद्या च सौभाग्यामृतकाम्यपदादिकाः ॥
सत्यभोगयोगपूर्वा लक्ष्म्योऽष्टौ च दलाष्टके ॥ १३८६ ॥

एतद्द्वितीयावरणं ब्राह्म्याद्याभिस्तृतीयकम् ॥
चतुर्थमसिताङ्गाद्यैर्लोकपालैश्च पञ्चमम् ॥ १३८७ ॥

चतुस्सहस्रप्रमितः पुरश्चर्य्याजपः स्मृतः ॥
होमयेद्गुग्गुलाज्याभ्यां प्रयोगानथ वच्म्यहम् ॥ १३८८ ॥

अश्वत्थवृक्षमालिङ्ग्य न्यग्रोधं प्लक्षमेव च ॥
सहस्रन्तु जपेन्मन्त्रं ग्रहपीडादिशान्तये ॥ १३८९ ॥

जातीगुल्मं समालिङ्ग्य कर्णिकारं सुपुष्पितम् ॥
बिल्वं वा पूजयेद्देवीं जपेदष्टसहस्रकम् ॥ १३९० ॥

सहस्रं लभते स्वर्णं न दरिद्रो भवेत्ततः ॥
शालिभिः स्वर्णलाभः स्याद्गोधूमैः पुष्टिरेव च ॥ १३९१ ॥

यवहोमेन धान्यं स्यादिक्षुभिश्चतुरङ्गुलैः ॥
कुमुदैर्जनवात्सल्यं बकुलैरतुलाः श्रियः ॥ १३९२ ॥

अशोकपुष्पैर्लाभः स्यात्पाटलीभिः शुभाङ्गना ॥
माषहोमेन मूकः स्यात्कोद्रवैर्व्याधियुग्भवेत् ॥ १३९३ ॥

फलैर्बैभीतकैर्भ्रान्तो म्रियते शाल्मलीहुतात् ॥
कटुतैलेन विद्वेषः स्तम्भः प्रीतप्रकारकैः ॥ १३९४ ॥

वायुवेगपतत्पत्रहोमेनोच्चाटनं रिपोः ॥
होमोऽन्येषां पदार्थानामष्टोत्तरसहस्रकम् ॥ १३९५ ॥

कस्तूरिकादिहोमेन दिव्यदेहं लभेत ना ॥
सरसीरुहहोमेन साम्राज्यं भलते नरः ॥ १३९६ ॥

ब्रह्मवृक्षसमिद्धोमाद्ब्रह्मश्रियमवाप्नुयात् ॥
आयुषे दूर्वया होमो वटहोमेन यक्षिणी ॥ १३९७ ॥

उदुम्बरसमिद्धोमात्पुत्रः स्यादुत्तमोत्तमः ॥
महाभये समुत्पन्ने महारिष्टसमुद्भवे ॥ १३९८ ॥

सितश्रीपुष्पबीजेनापामार्गमिश्रितेन च ॥
तिलतण्डुलहोमेन महाभयनिवारणम् ॥ १३९९ ॥

श्रीफलं घृतसंयुक्तं जुहुयात्तिलतण्डुलम् ॥
श्वेतपद्मकहोमेन विद्यार्थी लभते च ताम् ॥ १४०० ॥

भोगार्थी लभते भोगान्स्वेष्टं प्राप्नोत्यसंशयम् ॥
ज्वराश्चातुर्थिकाद्याश्च व्याधयो विविधा ग्रहाः ॥ १४०१ ॥

सप्तजप्तोदकानान्तु नश्यन्त्यभ्युक्षणात् क्षणात् एकविंशतिजप्ताम्बुपानात्सर्वविषापहम् ॥ १४०२ ॥

कुङ्कुमागुरुकर्पूरगोरोचनविमिश्रितम् ॥
तिलकं सप्तजपितं सर्ववश्यकरम्भवेत् ॥ १४०३ ॥

भक्ष्यभोज्यान्नहोमस्तु सर्वसिद्धिविभूतिकृत् ॥
इत्यष्ट मातृकाः प्रोक्ताः किमन्यच्छ्रोतुमिच्छसि ॥ १४०४ ॥

इति श्रीमहामायामहाकालानुमते मेरुतन्त्रे शिवप्रणीते ब्राह्माद्यष्टमातृकामन्त्रप्रकाशस्त्रयोविंशः ॥ २३ ॥