अविभागो वचनात् ॥ १६ ॥
ज्ञानानन्द-भारती - द्राविडी
अविबागो वसनात् ॥ १६ ॥
तल्लयः शक्तिशेषेण निःशेषेणाथवाऽऽत्मनि ॥
शक्तिशेषेण युक्तोऽसावज्ञानिष्वेतदीक्षणात् ॥ १५ ॥
नामरूपविभेदोक्तेर्निःशेषेणैव तल्लयः ॥
अज्ञे जन्मान्तरार्थं तु शक्तिशेषत्वमिष्यते ॥ १६ ॥
–वैयासिकन्यायमाला
ज्ञानानन्द-भारती - द्राविडी
परमात्माविल् अन्द लयम् ऎऩ्बदु सक्तियै मिच्चम् वैत्ता? अल्लदु मिच्चमेयिल्लामला? सक्तियै मिच्चम् वैत्तु लयम् ऎऩ्बदु ताऩ् न्यायम्, अव्विदम् अक्ञाऩिगळिडत्तिल् पार्क्कप्पडुवदाल्।
ज्ञानानन्द-भारती - द्राविडी
नामरूबम् उडैबडुवदाग सॊल्वदाल् अन्द लयम् मिच्चमऩ्ऩियिल् ताऩ्। अक्ञाऩिगळ् विषयत्तिलो मऱु जऩ्मम् ऎडुक्क वेण्डिय तऱ्काग सक्ति मिच्चमॆऩ्ऱु ऒप्पुक् कॊळ्ळप्पडुगिऱदु।
स पुनर्विदुषः कलाप्रलयः किम् इतरेषामिव सावशेषो भवति, आहोस्विन्निरवशेष इति। तत्र प्रलयसामान्यात् शक्त्यवशेषताप्रसक्तौ ब्रवीति —
ज्ञानानन्द-भारती - द्राविडी
(ञाऩिगळुक्कु मुक्तियिल् ऎल्ला कलैगळुम् लयमडैयुम्बोदु अदऩ् सक्ति मिञ्जियिरुक्किऱदा अल्लदु सक्तियुडऩ् सेर्न्दु अडियोडु नासमा ऎऩ्ऱु सन्देहम्। सुषुप्ति पिरळयङ्गळिलुम् अक्ञाऩिगळ् विषयत्तिलुम् सक्ति मिञ्जियिरुप्पदाल् ञाऩिगळ् विषयत्तिलुम् अप्पडियेदाऩ् ऎऩ्ऱु पूर्वबक्षम् मिञ्जिय सक्तियिऩ् मूलम् मऱुबडियुम् पिऱवि एऱ्पडुमाऩदाल् पिऱवि यिल्लाद मुक्ति किडैयादु ऎऩ्बदु इवऩुडैय ऎण्णम्।
ज्ञानानन्द-भारती - द्राविडी
ञाऩत्ताल् नामरूबङ्गळ् अऴिन्दुबोवदाग सुरुदि कूऱुवदाल् सक्ति मीदमिल्लामल् ऎल्लावऱ्ऱिऱ्कुम् नासमॆऩ्ऱु सित्तान्दम्। ञाऩत्ताल् अक्ञाऩम् नसिक्कुम्बोदु अक्ञाऩत्तालेऱ्पट्ट कलैगळिऩ् सक्ति इरुक्क मुडियादु। अक्ञाऩिक्कु मऱुबिऱवि ऎडुप्पदऱ्काग सक्ति मिञ्जियिरुक्किऱदु)।
ज्ञानानन्द-भारती - द्राविडी
अन्द वित्वाऩुडैय कलैगळिऩ् लयम् मऱ्ऱवर्गळुक्कुप्पोल मीदमुळ्ळदागवा अल्लदु मीदिमे यिल्लाददागवा? ऎऩ्ऱाल्।
ज्ञानानन्द-भारती - द्राविडी
पूर्वबक्षम्: अङ्गु लयम् ऎऩ्बदु पॊदुवायि रुप्पदाल् सक्ति मीदिमिरुक्कुम् तऩ्मै, ऎऩ्ऱु वरुम् पोदु सॊल्गिऱार्।
अविभागापत्तिरेवेति। कुतः ? वचनात्। तथा हि कलाप्रलयमुक्त्वा वक्ति — ‘भिद्येते तासां नामरूपे पुरुष इत्येवं प्रोच्यते स एषोऽकलोऽमृतो भवति’ (प्र. उ. ६। ५) इति। अविद्यानिमित्तानां च कलानां न विद्यानिमित्ते प्रलये सावशेषत्वोपपत्तिः। तस्मादविभाग एवेति ॥ १६ ॥
ज्ञानानन्द-भारती - द्राविडी
सित्तान्दम् : पिरिविऩ्ऱि ताऩ् लयम् ऎऩ्ऱु एऩ्? वसऩत्तिऩाल् कलैगळिऩ् लयत्तै सॊल्लिविट्टु “अवैगळुडैय पॆयर्, उरुवम् नसित्तुविडुगिऩ्ऱऩ,पुरुषऩ् ऎऩ्ऱु इव्विदम् सॊल्लप्पडुगिऱदु। अन्द इवऩ् कलैयऱ्ऱवऩाय् मरणमऱ्ऱवऩाग आगिऱाऩ्” (पिरच्ऩ।VI-५) ऎऩ्ऱु सॊल्गिऱार्। अवित्यैयै कारणमायुडैय कलैगळुक्कु, वित्यैयिऩाल् एऱ्पडुम् लयत्तिल्, मीदमिरुक्कुम् तऩ्मैयुम् न्यायमागादु। आगैयाल् पिरिविऩ्मैदाऩ् ऎऩ्ऱु।