असम्भवस्तु सतोऽनुपपत्तेः ॥ ९ ॥
ज्ञानानन्द-भारती - द्राविडी
असम्बवस्तु सदोअनुबबत्ते: ॥ ९ ॥
सद्ब्रह्म जायते नो वा कारणत्वेन जायते ॥
यत्कारणं जायते तद्वियद्वाय्वादयो यथा ॥ ५ ॥
असतोऽकारणत्वेन स्वादीनां सत उद्भवात् ॥
व्याप्तेरजादिवाक्येन बाधात्सन्नैव जायते ॥ ६ ॥
ज्ञानानन्द-भारती - द्राविडी
–वैयासिक-न्यायमाला
ज्ञानानन्द-भारती - द्राविडी
“सत्” ऎऩ्ऱ पिरह्मम् उण्डागिऱदा? अल्लदु उण्डागिऱदिल्लैया? ऎदु कारणमायिरुक्किऱदो, अदु उण्डागिऱदु, आगासम् वायु मुदलियदु (कारणमायिरुन्दुम् उण्डागिऩ्ऱऩ अदैप्) पोल ऎऩ्ऱु कारणमाय् इरुक्कुम् तऩ्मैयिऩाल् (पिरह्मम्) उण्डागिऱदु।
ज्ञानानन्द-भारती - द्राविडी
असत् (इरुप्पऱ्ऱदु) ऎऩ्बदऱ्कुक् कारणमायिरुक्कुम् तऩ्मै किडैयाददिऩालुम्, आगासम् मुदलाऩ वैग ळुक्कु ‘सत्’ वस्तुविलिरुन्दु उत्पत्ति ऎऩ्बदिऩालुम्, (कारण मायिरुप्पदऱ्कुम्, उत्पत्ति इरुप्पदागच् चॊऩ्ऩ) वियाप्ति (तुडर्च्चि) “पिऱप्पऱ्ऱदु” ऎऩ्बदु मुदलाऩ वाक्कियत्तिऩाल् पादिक्कप्पडुवदालुम्, “सत्” उण्डावदे किडैयादु।
वियत्पवनयोरसम्भाव्यमानजन्मनोरप्युत्पत्तिमुपश्रुत्य, ब्रह्मणोऽपि भवेत्कुतश्चिदुत्पत्तिरिति स्यात्कस्यचिन्मतिः। तथा विकारेभ्य एवाकाशादिभ्य उत्तरेषां विकाराणामुत्पत्तिमुपश्रुत्य, आकाशस्यापि विकारादेव ब्रह्मण उत्पत्तिरिति कश्चिन्मन्येत। तामाशङ्कामपनेतुमिदं सूत्रम् —
ज्ञानानन्द-भारती - द्राविडी
(तार्क्किगर्गळ् नित्यमॆऩ्ऱु ऒप्पुक्कॊण्डु इरुक्किऱ आगासत्तिऱ्कुम् उत्पत्ति उण्डु ऎऩ्ऱ तीर्माऩत्तै केट्टु अप्पडियाऩाल् पिरह्मत्तिऱ्कुम् उत्पत्ति इरुक्कट्टुमे ऎऩ्ऱु आक्षेक्षिबम् वर अदऱ्कु इन्द अदिगरणत्तिल् समादाऩम् कूऱुगिऱार्। पिरह्मत् तिऱ्कु उत्पत्ति उण्डा इल्लैया ऎऩ्ऱु सन्देहम्। कारणङ्गळाऩ आगासम्। वायु मुदलाऩवैगळुक्कु उत्पत्ति इरुप्पदाल् कारणमाऩ पिरह्मत्तिऱ्कुम् उत्पत्ति उण्डु ऎऩ्ऱु पूर्वबक्षम्।
ज्ञानानन्द-भारती - द्राविडी
पिरह्मम् सत्वस्तु। इदऱ्कु कारणमाऩ पॊरुळ् वेऱु इल्लाददालुम् असत्तै कारणमागच् चॊऩ्ऩाल् अदिलिरुन्दु उण्डागुम् कारियम् ऎल्लाम् असत्ताग आगिविडुमाऩदालुम् पिरह्मम् नित्यम् ऎऩऱु सुरुदि सॊल्वदालुम् पिरह्मत्तिऱ्कु उत्पत्ति इल्लै। ऎल्ला कारणङ्गळैयुम् कारियम् ऎऩ्ऱु सॊऩ्ऩाल् मुडिवु इल्लामल् अनवस्तादोषम् एऱ्पडुम्। इदऱ्काग कारियमाग इल्लाद मूलगारणत्तै अवसियम् ऒप्पुक्कॊळ्ळ वेण्डुम्। इन्द मूलगारणम्दाऩ् पिरह्मम्। ऎङ्गावदु आत्मावुक्कु उत्पत्ति सॊल्लि यिरुन्दाल् आत्माविऩ् उबादिगळुक्कु उत्पत्ति ऎऩ्बदु अदऩ् करुत्तु। आगैयाल् सत्रूबमाऩ पिरह्मम् नित्यम्। इदऱ्कु उत्पत्ति किडैयादु ऎऩ्ऱु सित्तान्दम्)।
ज्ञानानन्द-भारती - द्राविडी
उत्पत्तियुण्डॆऩ्ऱु ऎण्णमुडियाद आगासत्तिऱ् कुम् वायुविऱ्कुम् कूड उत्पत्तियुण्डॆऩ्बदैक्केट्टु, पिरह्मत्तिऱ्कुम्गूड ऎदिलिरुन्दावदु उत्पत्तियुण् डॆऩ्ऱु यारुक्केऩुम्, ऎण्णम् एऱ्पडलाम्। अप्पडिये कार्यमायुळ्ळ आगासम् मुदलियवैगळिलिरुन्दे मेलुळ्ळ कारियङ्गळुक्कुउत्पत्तियैक्केट्टु आगासत्तिऱ्कुम् कूड विगारमायुळ्ळ पिरह्मत्तिलिरुन्दे उत्पत्ति ऎऩ्ऱु ऒरुवऩ् निऩैक्कलाम्। अन्द आसङ्गैयै पोक्कडिप् पदऱ्काग “उत्पत्ति किडैयादु” ऎऩ्ऱ इन्द सूत्तिरम्।
असम्भवस्त्विति। न खलु ब्रह्मणः सदात्मकस्य कुतश्चिदन्यतः सम्भव उत्पत्तिराशङ्कितव्या। कस्मात् ? अनुपपत्तेः। सन्मात्रं हि ब्रह्म। न तस्य सन्मात्रादेवोत्पत्तिः सम्भवति, असत्यतिशये प्रकृतिविकारभावानुपपत्तेः। नापि सद्विशेषात् , दृष्टविपर्ययात् — सामान्याद्धि विशेषा उत्पद्यमाना दृश्यन्ते; मृदादेर्घटादयः। न तु विशेषेभ्यः सामान्यम् ।
ज्ञानानन्द-भारती - द्राविडी
सत् स्वरूबमायुळ्ळ (इरुप्पै स्वरूब मायुळ्ळ) पिरह्मत्तिऱ्कु वेऱु ऎदिलिरुन्दुम् उत्पत्ति ऎऩ्ऱु सङ्गिक्कक्कूडादु। एऩ्? पॊरुन्दाददिऩाल् इरुप्पु ऎऩ्बदे पिरह्मम्। अदऱ्कु इरुप्पु मात्तिरमायुळ्ळ तिलिरुन्दु उत्पत्ति सम्बविक्कादु, विसेषमिल्ला मलिरुक्कैयिल् कारणम्, कार्यम् ऎऩ्ऱ तऩ्मै पॊरुन्दाददिऩाल्, सत्विसेषत्तिलिरुन्दुम् मुडियादु, पार्क्कप्पडुवदऱ्कु माऱुदलायिरुप्पदाल्; सामाऩ्यत्ति लिरुन्दल्लवा विसेषङ्गळ् उत्पत्तियावदाग पार्क्कप् पडुगिऩ्ऱऩ। मण् मुदलियदिलिरुन्दु कुडम् मुदलिय वैगळ्; विसेषङ्गळिलिरुन्दो सामाऩ्यम् उत्पत्ति यावदु किडैयादु।
नाप्यसतः, निरात्मकत्वात् । ‘कथमसतः सज्जायेत’ (छा. उ. ६। २। २) इति च आक्षेपश्रवणात् । ‘स कारणं करणाधिपाधिपो न चास्य कश्चिज्जनिता न चाधिपः’ (श्वे. उ. ६। ९) इति च ब्रह्मणो जनयितारं वारयति। वियत्पवनयोः पुनरुत्पत्तिः प्रदर्शिता, न तु ब्रह्मणः सा अस्तीति वैषम्यम्। न च विकारेभ्यो विकारान्तरोत्पत्तिदर्शनाद्ब्रह्मणोऽपि विकारत्वं भवितुमर्हति, मूलप्रकृत्यनभ्युपगमेऽनवस्थाप्रसङ्गात्। या मूलप्रकृतिरभ्युपगम्यते, तदेव च नो ब्रह्मेत्यविरोधः ॥ ९ ॥
ज्ञानानन्द-भारती - द्राविडी
असत्तिलिरुन्दुम् उत्पत्ति किडैयादु। स्वरूबमे यिल्लाददिऩाल्, “असत्तिलिरुन्दु (इल्लाददिलिरुन्दु) सत् (इरुप्पदु) ऎप्पडि उण्डागुम्?" (सान्। VI।२-२) ऎऩ्ऱु आक्षेबम् सॊल्लियिरुप्पदालुम्। “अवर् कारणम्, करणङ्गळुक्कु अदिबदियायिरुप्पवर्गळुक्कुम् अदिबदि, इवरै उण्डुबण्णुवदु ऎदुवुम् किडैयादु, इवरुक्कु अदिबदियुम् किडैयादु” (सुवेदा। VI-९) ऎऩ्बदुम् पिरह्मत्तै उण्डुबण्णुबवरै मऱुक्किऱदु। आगासम्, वायु इवैगळुक्कु उत्पत्ति काट्टप्पट्टदु; अदु पिरह्मत्तिऱ्कु किडैयादु ऎऩ्बदु वित्तियासम्।
ज्ञानानन्द-भारती - द्राविडी
विगारङ्गळिलिरुन्दु वेऱु विगारङ्गळ् उत्पत्ति यावदु काणप्पडुवदाल् पिरह्मत्तिऱ्कुम्, विगारत् तऩ्मै इरुक्क वेण्डियदु न्यायमॆऩ्ऱाल्, मूल कारणत्तै ऒप्पुक्कॊळ्ळाददाल्, अऩवस्तै (मुडिविल्लात्तऩ्मै) एऱ्पडुमाऩदाल्। मूल कारणम् ऎऩ्ऱु ऎदु ऒप्पुक्कॊळ्ळप्पडुगिऱदो अदुवेदाऩ् ऎङ्गळ् पिरह्मम् ऎऩ्बदिऩाल् विरोदमिल्लै।